Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "polish criminal procedure" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Efektywność warunkowego umorzenia postępowania karnego w postępowaniu przygotowawczym i jurysdykcyjnym
    Effectiveness of the institution of conditional discontinuation of criminal proceedings in preparatory and jurisdiction proceedings
    Autorzy:
    Juszka, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693602.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    conditional discontinuance of criminal proceedings
    research into court records
    preparatory proceedings
    jurisdiction proceedings
    effectiveness
    amendments to Polish criminal procedure of 27 September 2013
    warunkowe umorzenie postępowania karnego
    badania spraw sądowych
    postępowanie przygotowawcze
    postępowanie jurysdykcyjne
    efektywność
    ustawa o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw z 27 września 2013 r.
    Dz.U. 2013.1247
    Opis:
    The aim of this article is to present the effectiveness of preparatory and jurisdiction proceedings in the application of conditional discontinuation of the criminal proceedings institution. The analysis has been based on factors that increase and reduce effectiveness of its application, results reported in literature, also in light of the amendments to the Polish criminal procedure of 27 September 2013 and results of own research. The proceedings that were the subject of the analysis were randomly selected from those carried out in court units within the jurisdiction of the Regional Court in Kraków between 1 July 2003 and 1 July 2009, and consisted of 405 cases. The issue in question will be analysed in this paper throughout all stages of criminal proceedings.
    Celem artykułu jest przedstawienie wyników badań własnych i innych autorów dotyczących warunkowego umorzenia postępownia karnego i jego efektywności w postępowaniu przygotowawczym i jurysdykcyjnym w przedmiocie zastosowania niniejszej instytucji. Prezentację wyników badań własnych przeprowadzono za pomocą czynników zwiększających i zmniejszających badaną efektywność, opisujących tytułową badawczą problematykę w ujęciu prawa materialnego i prawa procesowego z uwzględnieniem ustawy z 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2013, poz. 1247). Wybór niniejszych czynników został dokonany przez analizę obowiązujących przepisów prawnych, krytyczny przegląd literatury przedmiotu oraz wyniki analizy badań własnych 405 spraw wylosowanych metodą losowania zespołowego wieloetapowego, dotyczących efektywności instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego, opatrzonych sygnaturą postępowań prowadzonych w 6 powszechnych jednostkach organizacyjnych sądownictwa należących do obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Krakowie i wszczętych w okresie od 1 lipca 2003 r. do 1 lipca 2009 r., z punktu widzenia 5 sytuacji procesowych związanych ze sposobem zakończenia okresu próby. Tytułowa problematyka została przedstawiona poprzez kolejne etapy postępowania karnego.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 4; 187-196
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    European Investigation Order – Selected Problems on Polish Implementation
    Autorzy:
    Woźniewski, Krzysztof Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597390.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    European Investigative Order, investigative measures, evidence, Polish criminal procedure
    Opis:
    The paper presents selected key problems of Directive 2014/41/EU regarding the European Investigation Order in criminal matters within the context of its Polish implementation in 2018. The paper focuses on the concept of investigative measures, administration of justice and exclusionary evidence rules as a limitation of issuing a Polish EIO. Additionally, the study attempts to approximate the reduced procedural mechanism in the context of issuing the ECI.
    Źródło:
    Review of European and Comparative Law; 2021, 46, 3; 145-164
    2545-384X
    Pojawia się w:
    Review of European and Comparative Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eyewitness Identification Evidence: Photo Lineups — Commentary on the Polish Supreme Court Ruling of 14 March 2019, V KK 11/19 (approving)
    Autorzy:
    LEŚNIEWSKI, KAMIL
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1798780.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-21
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
    Tematy:
    photo array
    photo lineup
    eyewitness identification procedures
    eyewitness testimony
    probative value
    miscarriages of justice
    polish criminal procedure
    Opis:
    In the commented ruling, the Supreme Court considered some of the problematic aspects of the Polish photo lineup procedure, stating that improprieties in organising or conducting identifi cation procedures do not necessarily render eyewitness identifi cation evidence inadmissible. This commentary discusses the assessment of the probative value of identification evidence, as well as critically analyses the current laws regarding photo lineup practices in Poland. Finally, the commentary argues that significant and research-based changes in the Polish legal standards for eyewitness identifi cation are necessary to prevent potential miscarriages of justice, briefly discussing the most urgent of them.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2020, 140(4); 303-314
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    GLOSA DO POSTANOWIENIA SĄDU NAJWYŻSZEGO Z 3 WRZEŚNIA 2020 R., V KO 57/20
    A Gloss to Decision V KO 57/20 of the Polish Supreme Court of 3 September 2020
    Autorzy:
    Badowiec, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096732.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    postępowanie karne; bezstronność; sędzia; aplikant; art. 40 kodeksu postępowania karnego.
    criminal proceedings; impartiality; judge; trainee; Art. 40 of the Polish Code of Criminal Procedure.
    Opis:
    W komentowanym postanowieniu Sąd Najwyższy sformułował tezę, że pojęcie udziału sędziego w sprawie, w rozumieniu przesłanek wyłączenia z art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k., oznacza wystąpienie sędziego w sprawie, której rozpoznanie nastąpiło w całości albo choćby w części z udziałem osób wskazanych w art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k., tzn. co najmniej rozpoczęło się albo rozpoczęte trwało, ewentualnie nastąpiło podjęcie przez te osoby innych czynności równoznacznych z zajęciem stanowiska w sprawie. Tezy tej nie można zaaprobować. Podzielić natomiast można stanowisko Sądu Najwyższego, zgodnie z którym aplikant adwokacki (radcowski) działający z upoważnienia obrońcy lub pełnomocnika jest także uczestnikiem postępowania, w związku z udziałem którego może mieć zastosowanie wyłączenie sędziego w trybie art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k., chociaż występuje on na podstawie instrukcji udzielającego upoważnienia i w granicach jego pierwotnego umocowania.
      In the decision commented on in this article, the Supreme Court of the Republic of Poland ruled that the concept of a judge’s “participation” in a case, within the meaning of the grounds for exclusion given in Art. 40 § 1 point 3 of the Polish Code of Criminal Procedure, means that the judge sat on the bench hearing a case which was considered, in whole or at least in part with the participation of persons specified in Article 40 § 1 point 3 of the Code of Criminal Procedure, i.e. a case in which proceedings at least commenced or were in progress, or in which these persons undertook actions tantamount to taking a position on the case. I fnd this statement inadmissible. However, I concur with the Supreme Court’s ruling that a trainee legal adviser (aplikant adwokacki, aplikant radcowski) acting under the authority of a defence lawyer or representative is also a participant in the proceedings, and hence the exemption of a judge may apply pursuant to Article 40 § 1 point 3 of the Code of Criminal Procedure, even though the trainee appeared on the grounds of the authorisation issued by the defence lawyer and within the bounds of the authorisation.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 4; 347-359
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les principes et les tendances de la nouvelle codification de la procédure pénale polonaise
    Autorzy:
    Siewierski, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/44196179.pdf
    Data publikacji:
    1971-12-31
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    codification
    Polish criminal procedure
    Źródło:
    Droit Polonais Contemporain; 1971, 16; 5-18
    0070-7325
    Pojawia się w:
    Droit Polonais Contemporain
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Marginalizacja instytucji ławnika we współczesnym procesie karnym na tle ustawodawstwa PRL
    Marginalization of the Lay Judge Institution in Modern Criminal Procedure in the Context of the Legislation of the Polish People’s Republic
    Autorzy:
    Dziadkiewicz, Marcin
    Fiłoc, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27310050.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    ławnik
    Polska Rzeczpospolita Ludowa
    procedura karna
    udział czynnika społecznego w wymiarze sprawiedliwości
    marginalizacja
    lay judge
    Polish People’s Republic
    criminal procedure
    participation of a social factor in exercising justice
    marginalization
    Opis:
    Obecność ławników w składach orzekających sądów karnych jest najistotniejszą w praktyce formą udziału czynnika społecznego w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości. W Polsce to rozwiązanie ustrojowe utrzymuje się już od przeszło 70 lat. W tym okresie kształt omawianej instytucji uległ wielu zmianom, zarówno w zakresie regulacji prawnych, jak i funkcjonowania w praktyce. Autorzy postanowili ją zbadać ze względu na rolę, jaką odgrywa w dyskursie politycznym ostatnich lat, a także ze względu na wprowadzane oraz postulowane zmiany w tym zakresie. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie przekształceń roli ławnika w procedurze karnej po II wojnie światowej, skutkujących zmniejszeniem jego znaczenia w polskim systemie normatywnym, szczególnie po przemianach ustrojowych 1989 r. i poddanie ich ocenie. Dodatkowo porównanie przepisów pochodzących z dwóch różnych okresów historycznych oraz zestawienie poglądów przedstawicieli różnych grup społecznych na sposób funkcjonowania ławników w sądach karnych pozwoli ukazać omawiane zagadnienie w sposób kompleksowy i zrealizować założony cel badawczy. W tekście autorzy przywołują liczne monografie naukowe, a także badania statystyczne przeprowadzone wśród różnych grup społecznych na temat ławników oraz analizują czynniki pozanormatywne. Ponadto przedstawione są opinie wybitnych przedstawicieli doktryny prawa karnego oraz głosy osób publicznych. Spośród źródeł pochodzących z okresu PRL, szczególną inspirację stanowiły prace prof. A. Turskiej oraz prof. M. Rybickiego, a także badania przeprowadzone przez Instytut Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Natomiast przy opisywaniu obecnego kształtu instytucji ławnika autorzy powołali się na współczesne opracowania, badania, ankiety i wypowiedzi, przede wszystkim dzieła dr. J. Kila i prof. J. Zagrodnika. Wiodącymi metodami zastosowanymi przy tworzeniu artykułu są metody: prawno-porównawcza oraz socjologiczna.
    The presence of lay judges in the composition of criminal courts is the most significant form of social participation in the administration of justice in practice. In Poland, this structural solution has been maintained for over 70 years. During this period, the discussed institution has undergone many changes, both in terms of legal regulations and functioning in practice. The Authors decided to investigate it due to the role it fulfills in the political discourse of recent years, as well as due to the changes introduced and proposed in this area. The aim of this article is to show the transformations of the role of the lay judge in the criminal proceedings after World War II, resulting in a reduction of its importance in the Polish normative system, especially after the political changes in 1989, and to assess them. Additionally, a comparison of provisions from two different historical periods and a comparison of views of representatives of different social groups on the functioning of lay judges in criminal courts will allow to comprehensively present the discussed issue and to achieve the research goal. In the text, the Authors refer to numerous scientific monographs and statistical studies conducted among different social groups on the topic of lay judges, and also analyze non-normative factors. In addition, the article adduces opinions of prominent representatives of criminal law doctrine and public figures. Among the sources from the period of the Polish People’s Republic, the works of Prof. A. Turska and Prof. M. Rybicki, as well as the research conducted by the Institute of Law Studies of the Polish Academy of Sciences, were particularly inspiring. While describing the current shape of the lay judge institution, the Authors referred to contemporary studies, surveys, and statements, mainly the works of Dr. J. Kil and Prof. J. Zagrodnik. The leading methods used in creating the article are the comparative and sociological methods.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2023, 22, 2; 503-526
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porozumienia karnoprocesowe w polskim procesie karnym w opinii sędziów i prokuratorów
    Criminal Procedure Agreements in Polish Criminal Procedure: the Opinions of Judges and Prosecutors
    Autorzy:
    Światłowski, Andrzej R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698933.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    porozumienia karnoprocesowe
    polski proces karny
    opinie
    sędziowie
    prokuratorzy
    criminal procedure agreements
    polish criminal procedure
    opinions
    judges
    prosecutors
    Opis:
    Over the recent dozen years, there have been attempts in the criminal procedure doctrine at considerably re-formulating the airns of proceedings. It has been noticed, among other things, that the criminal process should not only tulfil substantive law. It has other aims as well that are just as important, including first and foremost liquidation of the specific “conflict” resulting from perpetration of an offence. This led to formulation of “post-classical” theories of the criminal process, stressing the consensual forms of conflict resolution that have been known since the birth of societies. Criticized was the assumption that the process seen as an instrument for fulfilling substantive law is in all cases the best form of conflict resolution and the best manner of legitimizing decisions of the agencies that apply the law (N. Luhmann, L. Morawski, T. Weigend, S. Waltoś). Consensual phenomena naturally arouse interest; they have become the topic of discussions. The real reason of such discussions is, among other things, a growing awareness of the poor efficiency of criminal justice: the disproportion of the means that can be used to fight crime to the actual needs in this respect. Already early in the nineties, the findings of a survey carried out within the Adam Mickiewicz University (A.J. Szwarc, J. Sobczak) demonstrated that agreements are alien to the Polish practice. The practice's opinion on that phenomenon varied in the survey: parallel to criticism, serious arguments were voiced for a broader use of agreements. This demonstrated the need for continued scientific discussion of the issue. The initial stage of that discussion was recapitulated at a conference held in June 1992 in Poznań. The conference provided the opportunity for the first direct confrontation of doctrine’s views. Several years later, a survey into formal and informal agreements was carried out within the Criminal Procedure Department of Jagellonian University (A. Światłowski). That survey also confirmed the existence in ptactice of a great variety of agreements, and the practice’s views proved just as diversified. The survey inquired about: 1) the actual extent of agreements, or at least that declared by the circles involved; 2) the appraisal of agreements by some of the legal professions; 3) the possible postulates de lege ferenda voiced on the eve of introduction of new codification, especially with respect to the future formalization of some forms of adjustments made in the criminal process, and to suggested new regulations. The survey was divided into three parts: a pilot survey, interviews, and a mail questionnaire. Upon completion of the pilot survey, the stage of interviews started. Interviewed were judges of common courts and prosecutors public prosecutor’s offices, three from each unit selected for the sample. To secure a possibly even distribution of units, the country was conventionally divided into four areas. Within each area, one court of appeal, one provincial court, and two district courts were selected: one of them operating in a big city in an urbanized area, and the other one – in a smaller locality in a rural neighborhood. A similar procedure was applied to select l2 prosecutor’s offices (one provincial and two district ones in each area). Thus the planned sample to be included in the interview survey was to include 28 units, that is up to 84 persons. Foreseeable difficulties considered, such as refusals to be interviewed or a probable situation where as many as three judges deciding in criminal cases would not be present at the same time in one court, it was assumed that about 50 persons would be interviewed (the actual number was to prove bigger: 62). Besides, selected for the mail questionnaire were 4 courts of appeal as well as 48 each of provincial and district courts and prosecutor’s offices, that is the total of 100 units. Of the 300 mailed questionnaires, 141 (47%) were sent back. The questionnaire was anonymous. The findings have been discussed in the present paper. It has to be stressed that about a half of respondents considered informal and para-formal agreements possible. As regards the incidents of such phenomena, 63 respondents of the mail questionnaire never encountered the informal and para-formal agreements; instead, 75 (53.2%) had to do with them at least once. Characteristically, none of them chose the answer, “very often”. Among the interviewed persons, 29 (46.8%) had to do with agreements, while 33 (53.2%) never encountered that phenomenon. A great variety of answers were given to the question about the stage of proceedings at which agreements are made. Mentioned here were agreemets in preparatory proceedings (and even before the institution or that proceedings),  in proceedings before the 1st  instance cort, and also in the appellate proceedings. Almost all respondents who declared knowledge of the practice of agreements mentioned the sentence as the basic and standard subject of agreement. Of course, also adjustments in purely technical matters were mentioned here. What seems to have been the most typical phenomenon under the former code of criminal procedure was an agreement under which, most generally speaking, the defendant admitted his guilt and did not “obstruct” his conviction in return for a more lenient treatment. Mentioned most often (by 34, that is 44.7% of respondents) as the typical initiator of criminal procedure agreement was the counsel for the defense. As regards the categories of cases in which agreements were made, mentioned were socalled “family cases”, that is abuse and failure to pay maintenance, as well as petty thefts, sometimes combined with compelling a specific conduct or with destruction of property. The fact considered that the number of respondents declaring frequent contacts with agreements was not big, more attention has been devoted in the paper to the statements of those persons, and an attempt has been made at formulating conclusions as to the features of agreements made at the time of the survey. To end with, respondents were offered the opportunity to make suggestions as to formalization of agreements in the new codification that was about to be introduced at the time of the survey. The most frequent postulates no doubt concurred with the subsequently introduced new institutions, especially with the new institution provided for in Article 387 of the code of criminal procedure.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2000, XXV; 141-177
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka obrony obligatoryjnej w postępowaniu karnym – rozważania dogmatyczno-prawne
    The Issue of Obligatory Defense in Criminal Proceeding – Dogmatic and Legal Considerations
    Autorzy:
    Rydz-Sybilak, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29551735.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Polish criminal procedure
    obligatory defense
    reasonable doubt as to sanity
    right to a fair trial
    Opis:
    Głównym celem pracy jest przedstawienie i ocena instytucji obrony obowiązkowej, przewidzianej dla oskarżonego w polskim Kodeksie postępowania karnego. W artykule przedstawiono argumenty przemawiające za twierdzeniami, że instytucja ta jest niezbędna dla strony w tym celu, aby przeprowadzenie rozprawy nastąpiło w sposób rzetelny i zgodny z prawem. Celem niniejszych rozważań jest prezentacja orzecznictwa Sądu Najwyższego w zakresie istnienia podstaw do zaistnienia warunków obrony obligatoryjnej w procesie karnym.
    The main purpose of this study is to present and evaluate institution of obligatory defense , provided for the defendant in the Polish criminal procedural code. The article presents arguments supporting the statements that this institution is required for the party to conduct the trial in fair and lawful manner. The aim of this considerations is the presentation of the jurisprudence of the Supreme Court in the scope of raising doubts relevant to the occurrence of grounds in the trial of obligatory defense.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 4; 69-87
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PROLEGOMENA TO A NEW CRIMINAL TRIAL PROCEDURE IN POLAND FOLLOWING THE AMENDMENT OF THE CODE OF CRIMINAL PROCEDURE OF 27.09.2013: FROM INQUISITORIAL TOWARDS ADVERSARIAL PROCEDURE OF WITNESS EXAMINATION IN CRIMINAL TRIALS
    PROLEGOMENA DO NOWEJ PROCEDURY DOTYCZĄCEJ PRZEPROWADZENIA PROCESU KARNEGO W POLSCE W KONSEKWENCJI ZMIANY KODEKSU POSTĘPOWANIA KARNEGO Z DNIA 27.09.2013: OD INKWIZYCYJNEJ DO KONTRADYKTORYJNEJ PROCEDURY PRZESŁUCHIWANIA ŚWIADKÓW W PROCESACH KARNYCH.
    Autorzy:
    BEDNAREK, Grażyna Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920653.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-04
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    polski dyskurs sądowy
    rozprawa karna
    reforma Kodeksu Postępowania Karnego z dnia 27.09.2013
    transformacja inkwizycyjnego procesu karnego na kontradyktoryjny proces karny
    konsekwencje historycznej zmiany prawa karnego w Polsce na dyskurs sądowy
    Polish courtroom discourse
    criminal trial
    amendment of the Code of Criminal Procedure of 27.09.2013 in Poland
    transformation of the inquisitorial criminal trial in Poland into adversarial criminal trial
    Opis:
    The purpose of this paper is twofold. Firstly, it introduces the transformations, which the criminal trial procedure in Poland will undergo following the amendment of the Code of Criminal Procedure of 27 September 2013. Secondly, it explains the consequences that the altered criminal law will have on Polish courtroom discourse. The paper comprises three major parts. It commences with the demonstration of the inquisitorial procedure of witness examination in criminal trials as investigated, described, and expounded by Bednarek (2014), prior to the amendment of criminal law in Poland. Subsequently, it presents the criticism of the inquisitorial criminal trial by the representatives of academia and legal practitioners in Poland, and explains the reasons for the transformation of the inquisitorial criminal trial into an adversarial one. Finally, it demonstrates the new regulations of the Code of Criminal Procedure pertaining to the criminal trial and establishes what effects they will have on Polish courtroom discourse. The paper ends with concluding remarks emphasizing the pressing need for novel and thorough investigations of the language used by judges, attorneys for the prosecution and attorneys for the defense in criminal trials in Poland following the amendment of the criminal law. At the time when this paper is being written the study of courtroom discourse conducted by Bednarek (2014) is the only investigation of talk in interaction in the milieu of Polish courts that focuses on the modus operandi of witness examination from the point of view of linguistics.
    Głównym celem artykułu jest przedstawienie transformacji, jakiej ulega procedowanie rozpraw karnych w Polsce w konsekwencji modernizacji k.p.k. z dnia 27 września 2013, a także wyjaśnienie skutków zmian prawa karnego na polski dyskurs sądowy. Artykuł składa się z trzech części. Rozpoczyna się prezentacją inkwizycyjnej procedury przesłuchania świadków w sprawach karnych, które zbadała, opisała i objaśniła Bednarek (2014). Następnie demonstruje uwagi krytyczne polskich przedstawicieli nauki oraz praktyków pod adresem inkwizycyjnej rozprawy karnej, a także wyjaśnia przyczyny transformacji rozprawy karnej z inkwizycyjnej na kontradyktoryjną. Ostatnia część artykułu demonstruje nowe przepisy k.p.k. odnoszące się do rozprawy karnej oraz omawia skutki, jakie one spowodują w polskim dyskursie sądowym.  Artykuł kończą uwagi podkreślające pilną potrzebę przeprowadzenia nowych, kompleksowych badań dotyczących języka używanego przez sędziów, prokuratorów i obrońców w rozprawach karnych w Polsce w świetle zmiany prawa karnego.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2015, 24, 1; 47-80
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Institution of Crown Witness in the Light of Selected Rules of Polish Criminal Procedure
    Instytucja świadka koronnego w świetle wybranych zasad polskiej procedury karnej
    Autorzy:
    Bajda, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129890.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-22
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    świadek koronny
    zasady polskiej procedury karnej
    zasada legalizmu
    zasada równouprawnienia stron procesowych
    zasada swobodnej oceny dowodów
    zasada obiektywizmu
    crown witness
    principles underlying Polish criminal procedure
    legalism principle
    principle of equal rights for parties to criminal trial
    principle of free evaluation of evidence
    objectivity principle
    Opis:
    The trial institution of crown witness is an effective instrument in combating organized crime. It is one of the controversial institutions because it violates the leading principles of the Polish criminal procedure. In the article, the author confronts the institution of crown witness with selected principles of the Polish criminal trial. With the legality principle, the principle of equal rights for the parties to the criminal trial, the principle of free assessment of evidence, the objectivity principle and the fair trial principle. The aim of the article is to indicate the threats that the crown witness institution poses for the proper course of criminal proceedings. The perpetrator who appears in a criminal trial as a witness is an opportunistic exception in an extraordinary situation. It must be approached with utmost care and caution to ensure that the criminal trial is carried out in accordance with the law, remembering that it is a kind of compromise between the fairness of the trial and the institution’s purpose—to combat organized crime.
    Instytucja procesowa świadka koronnego stanowi skuteczny instrument zwalczania przestępczości zorganizowanej. Należy ona do instytucji kontrowersyjnych ponieważ godzi w naczelne zasady polskiej procedury karnej. Autor w artykule konfrontuje instytucję świadka koronnego z wybranymi zasadami polskiego procesu karnego. Z zasadą legalizmu, zasadą równouprawnienia stron procesowych, zasadą swobodnej oceny dowodów, zasadą obiektywizmu i zasadą uczciwego procesu. Celem artykułu jest wskazanie zagrożeń jakie niesie instytucja świadka koronnego dla prawidłowego przebiegu procesu karnego. Osoba sprawcy, który pojawia się w procesie karnym w charakterze świadka jako oportunistyczny wyjątek stanowi sytuację ekstraordynaryjną. Należy podchodzić do niej z najwyższą starannością i ostrożnością by zagwarantować zgodny z prawem przebieg procesu karnego. Pamiętając jednocześnie, że stanowi ona swego rodzaju kompromis między rzetelnością procesu a celem instytucji – zwalczaniem przestępczości zorganizowanej.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2021, 50, 1; 67-79
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Works on Reform of the Polish Penal Procedure
    Autorzy:
    Murzynowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/43467759.pdf
    Data publikacji:
    1989-12-31
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    criminal proceedings
    Polish Code of Criminal Procedure
    right to trial
    preparatory proceedings
    accused person's right to defence
    criminal court
    appeal
    review of valid judicial decisions
    Źródło:
    Droit Polonais Contemporain; 1989, 1-4(81-84); 57-71
    0070-7325
    Pojawia się w:
    Droit Polonais Contemporain
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    WPŁYW NOWELIZACJI KODEKSU POSTĘPOWANIA KARNEGO NA ZAKRES KARNOPROCESOWYCH UPRAWNIEŃ ŻANDARMERII WOJSKOWEJ
    Autorzy:
    Jastrzębski, Wińczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663995.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    powers of the Polish military police
    soldiers, the army’s civilian employees
    criminal procedure
    jurisdiction of the military courts
    the Polish armed forces
    uprawnienia Żandarmerii Wojskowej
    żołnierze, pracownicy cywilni wojska
    prawo procesowe
    właściwość sądów wojskowych
    Siły Zbrojne
    Opis:
    On 1st July 2015 Art. 321 of the recently amended code of Polish criminal procedure (kodeks postępowania karnego, k.p.k.) enlarged the scope of powers of the Polish Military Police (Żandarmeria Wojskowa, ŻW) in criminal proceedings. In this respect ŻW now has the powers defined in the Military Police Act (ŻWU), while the respective powers of military prosecutors and courts have remained unchanged. Since 1st July 2015 ŻW has held the appropriate powers both with respect to soldiers regardless of the circumstances in which they committed an offence, and with respect to civilians violating the law in a military zone. The powers of the Polish Military Police have not been changed in cases of minor and tax offences, and correspond to the jurisdictive powers exercised by military courts. In this article the author analyses the scope of the changes in the powers held by the Polish Military Police regarding procedure in criminal cases, and on the basis of a comparison of the changes with ŻW’s structure and duties assesses the effects of the amendment, concluding that their impact goes well beyond the military community.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2015, 15, 4
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykorzystanie zagranicznego wyroku karnego w polskim postępowaniu cywilnym
    Usage of foreign criminal judgement in Polish civil proceedings
    Autorzy:
    Wasylkowska-Michór, Magdalena Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1991311.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-18
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    artykuł 11 k.p.c.
    wyrok karny w procedurze cywilnej
    skazujący wyrok
    granice związania wyrokiem karnym
    zagraniczny wyrok karny
    article of the Polish Cod of Civil Procedure
    criminal judgment in civil proceedings
    convivtiong judgment
    limits of bounding by a criminal judgment in civil proceedings
    foreign criminal
    Opis:
    Celem artykułu jest zidentyfikowanie najważniejszych problemów, które pojawiają się przy interpretacji art. 11 Kodeksu postępowania cywilnego, który stanowi o warunkach zastosowania wyroku sądu karnego w postępowaniu cywilnym, w sytuacji kiedy zastosowany ma być zagraniczny wyrok karny. W związku z tym na wstępie artykułu,jako punkt wyjścia do dalszych rozważań, przedstawiony został wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 marca 2013 r. w sprawie o sygnaturze akt V CSK 185/12, który przesądził,że art. 11 k.p.c. stosuje się również w odniesieniu do prawomocnego wyroku wydanego w postępowaniu karnym przez sąd państwa Unii Europejskiej. W dalszej części artykułu autorka przedstawia wątpliwości interpretacyjne związane z zastosowaniem art. 11 k.p.c,które mogą się również nasunąć, kiedy w grę wchodzi zagraniczny wyrok karny, związane przede wszystkim z pojęciem wyroku skazującego oraz charakterem i granicami związania sądu cywilnego wyrokiem karnym.
    The main aim of this paper is to identify the most important problems that arise when interpreting Article 11 of the Polish Code of Civil Procedure, which provides, in civil proceedings, the conditions of application of a criminal judgment, including a foreign criminal one. Therefore, at the very beginning of the paper, the judgment of the SupremeCourt of 27 March 2013 in the case ref. V CSK 185/12 is presented, as the starting pointfor further considerations. This judgment states that the above-mentioned Article 11 also applies to a final judgment issued in criminal proceedings by a court of a European Union country. Further in the paper, the author presents doubts concerning the interpretation of Article 11, which may also arise when a foreign criminal judgement is involved. They relatemainly to the notion of a conviction and the nature, and limits of binding a civil court with a criminal judgement.
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2021, 19, 3; 101-117
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasada prawa do obrony oraz rola i funkcja obrońcy w polskim oraz niemieckim postępowaniu karnym - analiza porównawcza
    The Principle of the right to defence and the role and function of defence counsel in Polish and German criminal proceedings – a comparative analysis
    Autorzy:
    Kaszta, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2102956.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-13
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    obrońca
    postępowanie karne
    Polska
    Niemcy
    porównanie
    analiza
    rola
    funkcja
    Kodeks postępowania karnego
    sąd
    niemiecki proces karny
    polski proces karny
    defence counsel
    criminal proceedings
    Polska
    Germany
    comparison
    analysis
    role
    function
    Code of Criminal Procedure
    court
    Germen criminal proceedings
    Polish criminal proceedings
    Opis:
    Niniejsze opracowanie zawiera porównanie zasady prawa do obrony obowiązującej w polskim postępowaniu karnym do zasady prawa do obrony obowiązującego na podstawie Kodeksu postępowania karnego w Republice Federalnej Niemiec - Strafprozessordnung. Porównanie dotyczy również roli i funkcji obrońcy w toku postępowania karnego w Polsce oraz w Niemczech. System prawa karnego obowiązujący w Polsce jak i w Niemczech oparty jest na podobnych podstawach, zasady postępowania karnego są więc również podobne. Wobec powyższego zasada prawa do obrony jest co do zasady zbliżona. Jednak występują pewne odmienności, na które warto zwrócić uwagę. Natomiast co do roli obrońcy i osób mogących pełnić funkcję obrońców w postępowaniach karnych w Polsce i w Niemczech występują zasadnicze rozbieżności. Opracowanie zostało przeprowadzone metodą porównawczą w oparciu o obowiązujące przepisy proceduralne, komentarze oraz dostępne publikacje i monografie.
    The following paper compares the principle of the right to defence in Polish criminal proceedings with the principle of the right to defence based on the Code of Criminal Procedure in the Federal Republic of Germany – Strafprozessordnung. The juxtaposition also concerns the role and function of defence counsel during criminal proceedings in Poland and Germany. The criminal law system in force in Poland and in Germany has similar grounds, thus the rules of criminal procedure are also comparable. Therefore, the principle of the right to defence is, in the premises, congruent. Nevertheless, there are slight disparities that are worth highlighting. On the other hand, there are fundamental discrepancies as to the role of a defence counsel and persons who may act as defence counsels in criminal proceedings in Poland and in Germany. This study was conducted applying a comparative method based on the applicable procedural regulations, comments, and available publications and monographs.
    Źródło:
    Biuletyn Kryminologiczny; 2021, 28; 123-150
    2084-5375
    Pojawia się w:
    Biuletyn Kryminologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasada prawdy w polskim procesie karnym – uwagi na tle zmian k.p.k
    The principle of material truth in Polish criminal procedure – remarks on the amendments to PCCP
    Autorzy:
    Michalski, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596767.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    the amendment of the Polish Code of Criminal Procedure
    the initiative in the matter of evidence
    the principle of formal truth
    the principle of material truth
    criminal procedural law
    nowelizacja Kodeksu postępowania karnego
    inicjatywa dowodowa
    zasada prawdy formalnej
    zasada prawdy materialnej
    prawo karne procesowe
    Opis:
    Nowelizacja Kodeksu postępowania karnego, która weszła w życia 1 lipca 2015 r., zmieniała model polskiego procesu karnego, otwierając go na większą kontradyktoryjność. Jednym z problemów, na który wskazywano odnośnie do przeprowadzonej reformy, była realizacja zasady prawdy na gruncie znowelizowanej ustawy. Część doktryny stała na stanowisku, że zasada prawdy materialnej uległa znacznej marginalizacji, a nawet przybrała charakter zasady prawdy formalnej1. Powyższa zmiana miała wynikać przede wszystkim z ograniczenia możliwości dowodowych sądu, który jako bezstronny arbiter miał pozostawiać przeprowadzanie dowodów wyłącznie stronom procesu. Tymczasem ustawodawca odnosząc się do tych wypowiedzi, przygotował kolejną nowelizację Kodeksu postępowania karnego, która miała przywrócić większość zmienionych przepisów. Ustawa weszła w życie 15 kwietnia 2016 r.
    The amendment to the Polish Code of Criminal Procedure (PCCP), which became effective as of 1 July 2015, had changed the model of the Polish criminal trial by opening it up to be more adversarial. One of the problems, which was disputed in reference to the reform was whether the principle of material (objective) truth could be still established on the basis of the amended Act. According to some Polish jurists the principle of material truth had been significantly marginalized and become in fact the principle of formal truth. In their opinion this was a result of reducing the possibility of taking initiative in the filed of evidence by the judge, who as an impartial arbitrator should allow only parties to provide evidence. Meanwhile, the legislator had prepared another amendment to the PCCP, which was to restore most of the revised rules. The new law entered into force on 15 April 2016.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2016, 15, 3; 87-100
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies