Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "polifonia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
A jednak monady mają okna, czyli jak otworzyć zamknięte na siebie światy literackie
Autorzy:
Okulicz-Kozaryn, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639065.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Kvietkauskas Mindaugas, Wilno, polifonia, modernizm, wielojęzyczna literatura
Opis:
After all the monads have the windows, or how to open the literary worlds that look inwardsThe author reviews the pioneering work of Mindaugas Kvietkauskas dedicated to multilingual literature, which was created in Vilnius at the beginning of the 20th century. The book of the Lithuanian historian of literature emphasises multicultural and multi-ethnical trait of the early literary modernism in Vilnius that was created in five different languages: Lithuanian, Polish, Yiddish, Belarussian and Russian. It proves that what is the most interesting in the multilingual cultural environment takes place at the crossroads of apparently looking inwards and isolated worlds of different language and different literature.  
Źródło:
Wielogłos; 2014, 2(20)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Loro parlano da sole”. Silenzio, dialogo e polifonia in “Una donna sola” di Franca Rame come forma di querelle des femmes
“They speak alone”. Silence, dialogue and polyphony in “Una donna sola” by Franca Rame as a form of querelle des femmes
Autorzy:
Arriaga Florez, Mercedes
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048395.pdf
Data publikacji:
2018-11-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Franca Rame
violence
silence
polifonia
Querelle des Femmes
Opis:
The protagonist of “Una donna sola” is a housewife who keeps a monologue with herself and with several invisible people outside the stage. As the plot develops different types of dialogic relationships and verbal interactions are introduced in the story. The protagonist, through her mono-dialogue, moves from a state of unconsciousness to one of awareness, from a passive victim to an active subject. Her character is the “crazy” woman who shows uncomfortable truths. The deliberate staging of the subordinate role of women becomes a form of Querelle. On the one hand Franca Rame denounces violence and male authoritarianism, on the other hand she proposes the deconstruction and reconstruction of female identities.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2018, 45, 3; 25-34
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odkrycie „polifonicznego” Wilna. Mindaugas Kvietkauskas o dwudziestowiecznym początku wileńskiej literatury
Autorzy:
Bujnicki, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639063.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Słowa kluczowe: Kvietkauskas Mindaugas, Wilno, polifonia, modernizm, wielojęzyczna literatura
Opis:
Discovery of „polyphonic Vilnius”. Mindaugas Kvietkauskas on the 20th century beginning of Vilnian literatureThe author of the review describes Mindaugas Kvietkauskas’ Literature’s polyphony in Vilnius in early stage of modernism in years 1904–1915 paying particular attention to the original and innovative form of interpretation of cross-cultural relationships shaping the multilingual literature of Vilnius at the beginning of the 20th century. Kvietkauskas reaches for texts written in five languages (Lithuanian, Polish, Yiddish, Belarussian and Russian) and argues with the existing approaches by exposing the ethnical individuality of each national literature and undermines the picture of Vilnius at the beginning of the 20th century as being centred around polishness only.  
Źródło:
Wielogłos; 2014, 2(20)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zofia Dobrzańska-Fabiańska, Spór o rolę „modus” i „tonalité” w sztuce kompozycji XVI i początku XVII wieku, Kraków 2013 (= Acta Musicologica Universitatis Cracoviensis 24) Musica Iagellonica ss. 376. ISBN 987-83-7099-187-6
Autorzy:
Jasiński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409439.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
modalność
polifonia
muzyka XVI wieku
modality
polyphony
sixteenth-century music
Źródło:
Muzyka; 2018, 63, 3; 143-149
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czyje jest miasto? Balansowanie między współuczestnictwem a polifonią
Whose city? Balancing between participation and polyphony
Autorzy:
Smagacz-Poziemska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413442.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
współzarządzanie miastem
demokracja partycypacyjna
polifonia (wielogłos)
urban governance
participatory democracy
poliphony
Opis:
Tekst koncentruje się na kwestii współzarządzania przestrzenią miejską postrzeganego jako proces społecznego komunikowania się. Zjawisko jest analizowane z perspektywy teorii podmiotowości, które pozwalają uchwycić dynamikę proc esu będącego rezultatem „ucierania się” istniejących struktur (np. lokalnych wzorów działania i form partycypacji, w tym form pozornej partycypacji) i aktywności aktorów społecznych. Na przykładzie Krakowa autorka wskazuje, że w praktyce społecznej idea współuczestnictwa może być definiowana jako artykułowanie punktów widzenia i oczekiwań przez różne grupy miejskiej społeczności. Konsekwencją jest wówczas polifonia, czyli sytuacja, w której poszczególne głosy (lokalnych władz, mieszkańców, organizacji pozarządowych itp.), włącznie z głosami rzeczników partycypacji, stają się samodzielne, autonomiczne, wzajemnie niekorespondujące
The article focuses on the issue of urban governance interpreted as the process of social communication. The conceptual basis of the analysis is the theory of social agency: from this perspective the participation phenomenon is seen as the “structuration” and dialectic relationship between the present structures (e.g. institutional local patterns, forms of participation, including tokenism) and the agents’ activity. Referring to the case of Krakow, the author shows how the idea of participation (participatory democracy) could be realised as simple articulation of various points of view and expectations of different urban communities. Thus, poliphony could be the consequence: a situation in which particular voices (expressed by local authorities, citizens, non-govermental organisations etc.), including voices of participation advocates, become separate, autonomous and not interrelated opinions.
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2011, 60, 2-3; 281-302
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Translating Semiotic “Polyphony” of Texts as a Culture-Formative Creation.Based on the Example of Bulgakov’s The Master and Margarita
Przekład semiotycznej „polifonii” tekstów jako działanie kulturotwórcze: na przykładzie Mistrza i Małgorzaty Bułhakowa
Autorzy:
Squillace, Caterina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955538.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
Bułhakow
polifonia
przekład
struktura tekstu
semiotyka
Bulgakov
polyphony
semiotics
text-structure
translation
Opis:
“The Master and Margarita” is generally considered Mikhail Bulgakov’s literary masterpiece. It is a “melting pot” of literary genres, motives, themes, imagery and intertextual references. All these elements cooperate in creating a “polyphonic” novel, in Bakhtin’s sense of the word, not only when it comes to the different nature and “voice” of single characters but also with reference to the “poly-structured” construction of the text itself. The paper will illustrate the peculiarity of Bulgakov’s novel and the semiotic and semiosic character of his creation. The adjective “semiosic” derives from “semiosis” as defined, among others, by C.S. Peirce, who stresses the meaning-making “power” of some semiotic processes. The paper aims also at answering the question why this novel has been translated several times into Polish and Italian since 1967 (when the first edition of the novel was published in Western Europe). Due to the very specific construction of the plot and of the formal aspects of the novel, translators had to deal with a significant number of problems of “untranslatability” that they could solve only by using their creative potential. It was Roman Jakobson who through his linguistic analysis reached the conclusion that for the untranslatable—poetry for example—“Only creative transposition is possible”. Using creativity translators were also able to discover further interpretations of Bulgakov’s literary work and to perform a culture-formative act as their efforts offer new points of view on reality and its perception, wider knowledge of the social life not only in Soviet times but in a more universal perspective as well as new models of text and literariness. That’s why a novel like Bulgakov’s masterpiece has been translated so many times and it is still translated in the two languages selected for the purposes of this research and all over the world. And this is also the reason why it can be considered a meaning-generative and culture-formative text even if its first edition appeared in 1940.  
Powieść „Mistrz i Małgorzata” jest powszechnie uważana za arcydzieło literackie Michaiła Bułhakowa. Jest ona mieszanką gatunków literackich, motywów, tematów, obrazów i odniesień intertekstualnych. Wszystkie elementy, o których wyżej mowa współdziałają w tworzeniu powieści „polifonicznej”, w ujęciu Bachtina, nie tylko gdy chodzi o odmienny charakter i „głos” pojedynczych postaci, ale także o odniesienie do „wielopoziomowej” konstrukcji samego tekstu. Artykuł zilustruje cechy charakterystyczne powieści Bułhakowa oraz semiotyczny charakter tego utworu, w tym jego zdolność do generowania znaczeń, a więc „semiozy” zdefiniowanej m.in. przez C. S. Peirce’a jako „moc” znaczeniotwórcza niektórych procesów semiotycznych. Autorka niniejszej pracy postara się też znaleźć odpowiedzieć na pytanie, dlaczego powieść ta była wielokrotnie tłumaczona na język polski i włoski od 1967 roku, kiedy to pierwsze wydanie powieści ukazało się w Europie Zachodniej. Ze względu na bardzo specyficzną konstrukcję fabuły i formalne aspekty powieści tłumacze musieli zmierzyć się ze znaczną liczbą problemów „nieprzekładalności”, które mogli rozwiązać jedynie wykorzystując swój potencjał twórczy. Roman Jakobson omawiając kwestię nieprzekładalności stwierdził, że dla tego, co nieprzetłumaczalne – na przykład poezji – „możliwa jest tylko twórcza transpozycja”. Dzięki kreatywności tłumacze mogli także odkryć dalsze interpretacje literatury Bułhakowa, tworzyć i wykonać akt kulturotwórczy, ponieważ ich wysiłki oferują nowy punkt widzenia na rzeczywistość i jej postrzeganie, szerszą wiedzę o życiu społecznym nie tylko, gdy chodzi o czasy radzieckie, ale w bardziej uniwersalnej perspektywie. Ponadto mogli stworzyć także nowe modele tekstu i literackości. Dlatego powieść Bułhakowa była tłumaczona tak wiele razy i nadal jest tłumaczona na dwa wybrane przez autorkę artykułu języki (włoski i polski). I jest to również powód, dla którego można nadal uznać „Mistrza i Małgorzatę” za dzieło tekstotwórcze i kulturotwórcze, mimo że jego pierwsze wydanie ukazało się w 1940 roku.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2021, 6, 2; 158-169
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tęskniąc za wielogłosowością. Agnieszki Nęckiej rozpoznania „literatury nowej i najnowszej”
Autorzy:
Pasterska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030892.pdf
Data publikacji:
2017-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
new and newest Polish literature
polyphony
polska literatura nowa i najnowsza
polifonia
Opis:
The review applies diagnosis of new Polish literature made by the critic and literary scholar Agnieszka Nęcka. Discussed topics of artistic innovations, polyphony and relation to reality.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2017, 12, 7; 536-541
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja polifonicznej powieści reportażowej Laboratorium Reportażu wobec teorii Michaiła Bachtina. Polityczny wymiar polifonii
The concept of polyphony novel Reportage Laboratory in the light of theory by Mikhail Bakhtin. Political aspect of polyphony
Autorzy:
Orłowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484455.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
polifonia
reportaż
powieść
Laboratorium Reportażu
Bachtin
dialog
polyphony
reportage
novel
Reportage Laboratory
Bakhtin
dialogue
Opis:
Artykuł ma na celu ukazanie zbieżności postulatów Laboratorium Reportażu (LR) z koncepcją polifonii autorstwa Michaiła Bachtina. Jakkolwiek LR nie ma jeszcze na koncie publikacji w pełni polifonicznej, nie oznacza to, że nie dąży do takiego ideału. Zdaniem autora artykułu Marek Miller, twórca LR i główny teoretyk polifonicznej powieści reportażowej, słusznie odwołuje się do myśli rosyjskiego fi lozofa, dla którego powieść miała wymiar polityczny: była dialogiem przeciwstawionym każdemu typowi metanarracji.
The paper discusses the theoretical relations between Reportage Laboratory (RL) and the vision of polyphony by Mikhail Bakhtin. Although Reportage Laboratory has not yet produced work that could be labelled as polyphonic, it does not mean this is not possible. This paper argues that Marek Miller, RL creator and principle polyphony reportage novel theorist, is right when associating the RL in line with the thoughts of the Russian philosopher. According to Bakhtin the polyphonic novel has its political dimension, understood as a dialogue contraposed to all types of meta-narratives.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2017, 2 (69); 47-55
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polifonia łuków jako technika organizowania czasoprzestrzeni w Sesto na fortepian solo Hanny Kulenty
Polyphony of arches as a time-space organization technique in Sesto for piano solo by Hanna Kulenty
Autorzy:
Nowak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521928.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
Kulenty
Sesto
polifonia łuków
muzyczna czasoprzestrzeń
polyphony of arches
time-space of a musical piece
Opis:
Filozofia muzyki Hanny Kulenty, koncentrująca się na zagadnieniach odczuwania czasu w muzyce, w twórczości kompozytorskiej znalazła wyraz w technikach kompozytorskich pozwalających jej kształtować czasoprzestrzeń dzieła muzycznego. Inspirowana muzyką Andriessena idea organizowania „wielkich czasów” w muzyce opiera się na wielości w jedności. Tworzy ona typ polifonii formy konstytuującej się poprzez nakładanie różnorakich łuków energetycznych. Polifonia formy ujawnia się również w sposobie konstruowania i funkcjonowania pojedynczego łuku, który po wyodrębnianiu z konstrukcji zachowuje muzyczną autonomię. Techniką, od której rozpoczynają się poszukiwania twórcze kompozytorki, jest „polifonia łuków”. Istota tej techniki oraz sposób funkcjonowania w muzyce omawiane są w artykule na przykładzie Sesto na fortepian solo skomponowanym w roku 1985. Muzyczny sens przebiegu dramaturgicznego Sesto wyjaśniany jest również za pomocą kategorii modalnych Algirdasa Greimasa (struktury aktoralne, aktanty, temporalizacja, spacjalizacja) oraz Eero Tarastiego („wola”, „przymus”, „bycie”, „czynienie”).
The philosophy of Hanna Kulenty’s music, focusing on the issues of time perception in music, found its expression in her art of composition by means of the techniques allowing her to shape the time-space of a musical piece. Inspired by Andriessen’s music, the idea of organizing “grand times” in music is based on multiplicity in unity. It creates a type of polyphony of the form constituting itself through overlapping of various energetic arches. Furthermore, the polyphony of the form reveals itself in the way of constructing and functioning of a single arch which, having been separated from the structure, retains its musical autonomy. The technique with which the composer starts her artistic searches is the “Polyphony of Arches”. Its essence, as well as the way it functions in music are discussed in the paper on the example of Sesto for piano solo, written in 1985. The musical meaning of the dramatically structured Sesto is also explained using Algirdas Greimas’s modal categories (actoral structure, actants, temporalization, spatialization), as well as the ones by Eero Tarasti (“the will”, “compulsion”, “being”, “acting”).
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2018, 8; 361-376
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polyphonie et vérités multiples, „La Ville en ses murs” d’Esther David : identité et altérité de femmes de l’Inde
Polyphony and Multiple Truths, "The Walled City", by Esther David, Identity and Otherness of Indian Women
Polifonia i wielość prawd, „The Walled City” Esthery David, tożsamość i inność kobiet indyjskich
Autorzy:
Chalier-Visuvalingam, Élizabeth
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/966752.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Esther David
"The Walled City"
polyphony
Indian Jewish community
„miasto murem otoczone”
polifonia
wspólnota indyjsko-żydowska
Opis:
In “The Walled City”, Esther David tells the story of three generations of women from the Bene Israel. The author, who belongs to this Indian Jewish community, lives in city of Ahmedabad, which was fortified in the fifteenth century. Esther David animates a constant dialogue between Jewish and Indian tradition, self and other, masculine and feminine, between the universal and the particular. Esther David’s books, in particular “The Walled City”, emphasize that the meeting of cultures, in all its complexity, is an asset that does not threaten identity but reveals the otherness of self and others.
„Miasto murem otoczone” Esthery David opowiada historię trzech pokoleń kobiet z Bene Israel. Należąca do tej indyjsko-żydowskiej wspólnoty autorka mieszka w Ahmedabad, mieście zbudowanym w XV wieku. Prowadzi ciągły dialog pomiędzy: tradycją żydowską i indyjską, własną osobą a innymi, tym co męskie i tym co żeńskie, tym co uniwersalne i tym co specyficzne. Jej książki, a zwłaszcza „Miasto murem otoczone”, podkreślają, że spotkanie kultur, w całej swej złożoności, jest zjawiskiem wartościowym, które nie zagraża tożsamości, lecz pozwala odkryć różnice pomiędzy sobą a innymi.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2014, 009
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczanie Węgajt: Wielogłos
The Experience of Węgajty: A Polylogue
Autorzy:
Wiśniewska, Marzenna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35174464.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Węgajty Theatre
Erdmute Sobaszek
Wacław Sobaszek
anthropology of experience
polyphony
counterculture
Teatr Węgajty
antropologia doświadczenia
polifonia
kontrkultura
Opis:
Artykuł jest recenzją książki Polifonia: Rzecz o pracy twórczej Teatru Węgajty pod redakcją Katarzyny Kułakowskiej, wydanej przez Instytut Sztuki PAN w 2023. Autorka poddała analizie konsekwencje przyjętych metodologii badawczych, strukturę publikacji i układ tekstów w poszczególnych częściach tomu oraz omówiła wyłaniające się w toku lektury główne bloki tematyczne i zagadnienia, które są szczególnie interesujące w kontekście współczesnych postulatów tworzenia historii teatru i krytyki instytucjonalnej.
The article discusses the book Polifonie: Rzecz o pracy twórczej Teatru Węgajty (Polyphonies: The Creative Work of the Węgajty Theatre), edited by Katarzyna Kułakowska and published by the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences in 2023. The reviewer analyses the implications of the volume’s research methodologies, structure, and the arrangement of contributions within its sections. She also discusses the main thematic areas and specific problems that come to the fore in the course of reading and are especially interesting in the context of contemporary postulates regarding the writing of the history of theatre and institutional critique.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 2; 229-244
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Językowa kreacja domów wielkich Polaków w „Opowieściach Barbary Wachowicz”. Część II: H. Sienkiewicz i S. Żeromski – wielcy prozaicy
The linguistic creation of the great Poles’ houses in “Opowieści Barbary Wachowicz”. Part II.: A. Mickiewicz and J. Słowacki – the great prose writers
Autorzy:
Drozd, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083723.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
a family house
the houses of the great Poles
polyphony
reportage
dwór polski
wielcy Polacy
polifonia
reportaż
Opis:
Kreacja analizowanych domów Henryka Sienkiewicza i Stefana Żeromskiego w opowieściach biograficznych B. Wachowicz okazała się głęboko zakorzeniona w polskiej kulturze i silnie związana ze światopoglądem pisarki, która uważa, że to rodzinny dom wyposaża człowieka w trwałe wartości, przygotowuje go do służby drugiemu człowiekowi i ojczyźnie. W każdej z części „Opowieści Barbary Wachowicz” wypowiadają się liczne osoby – i to z ich punktu widzenia prezentowane jest spojrzenie na dom bohaterów, ale z wyraźnie dominującym głosem odautorskim. Wynikiem językowej kreacji tak wielu miejsc zamieszkania jest wielowymiarowy obraz wielu domów pisarzy, pełniący w badanym cyklu różne ważne funkcje. Za najważniejsze wśród nich należy uznać funkcję poznawczą i edukacyjną oraz towarzyszącą im funkcję wartościującą i estetyczną.
The creation of analyzed houses Henryk Sienkiewicz’s and Stefan Żeromski’s biographical stories turned out to be deeply anchored in Polish culture and strongly connected with the author’s outlook on life. The point of view that it is a family house that equips people with lasting values, prepares them to serve other people and their homeland. In biographical stories, a clear narrator’s voice. This narrative approves of a certain axiological system such as love to the homeland, traditionalism as well as shows reluctance against something new, distinguishing in the diversity of the manner of speaking. Linguistic creation of the houses of the great Poles is formed by many factors. Among many of them a dominant role is played by the plurality of the viewpoints connected with the plurality of narrators completing the author’s narration. Different compositional designs are used in the description of the houses of the authors. However, the degree of the particularity of the creation of the houses of the great Poles and their houses or flats inscribed in the analyzed tales is each time different and depends on many factors, especially on the fact if the house was maintained until our times and if the historical materials from the past still exist.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2020, 15; 32-47
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antonio Chemotti, Polyphonic music ‘pro mortuis’ in Italy (1550–1650). An introduction, Lucca–Warszawa 2020, Libreria Musicale Italiana–Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk (= Studi e Saggi 32), ss. 278. ISBN 978-83-66519-06-0; 978-88-5543-034-0
Autorzy:
Bebak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850468.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
muzyka żałobna
polifonia
pompa funebris
XVI wiek
XVII wiek
funeral music
polyphony
16th century
17th century
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 1; 195-202
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomen „bułgarskich głosów” – od archaicznej diafonii do współczesnej chóralistyki
The Phenomenon of ‘Bulgarian Voices’: From Archaic Diaphony to Contemporary Choral Singing
Autorzy:
Grozdew-Kołacińska, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147326.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
bułgarskie głosy
bułgarska polifonia
bułgarskie chóry
bułgarski śpiew tradycyjny
obrabotka
Bulgarian voices
Bulgarian polyphony
Bulgarian choirs
Bulgarian traditional singing
Opis:
Polifonia bułgarska kojarzona jest powszechnie z żeńskimi chórami, wykonującymi utwory bułgarskich kompozytorów z lat 50-80 XX wieku, inspirowane pieśnią ludową. Oryginalny styl wykonawczy, wykorzystujący tradycyjne ludowe techniki emisji głosu, przyczynił się do postrzegania tych zespołów oraz twórczości przez nie prezentowanej jako reprezentatywnych form współczesnego bułgarskiego folkloru muzycznego. W artykule została podjęta próba przedstawiania idei i procesów społeczno-kulturowych, które doprowadziły do popularności „bułgarskich głosów” na świecie oraz do powstania charakterystycznego gatunku kompozytorskiego zwanego „obrabotką”. Procesy te – jak się wydaje – mają trojakie podłoże: 1. występowania archaicznych form wielogłosu; 2. ruch społeczno-artystyczny związany ze śpiewem chóralnym i polifonią w duchu zachodnioeuropejskim (na fali budzenia się idei wolnościowo-narodowych i „powracania do Europy”); 3. muzyka religijna – jej najstarsze i reformowane gatunki. W artykule zostały scharakteryzowane wszystkie przejawy tradycyjnego wielogłosu bułgarskiego wraz ze szczegółowym zasięgiem ich występowania oraz  najważniejszymi etapami badań nad nimi. Wyłuszczone zostały cechy i elementy charakterystyczne śpiewów wielogłosowych, często o charakterze reliktowym, które nie tylko stanowią o specyfice tradycyjnej polifonii w Bułgarii, ale także miały znaczenie, jako tworzywo i źródło inspiracji, w powojennej twórczości chóralnej. Opisane zostały także konteksty historyczno-społeczne powstania ruchu chóralistycznego i narodzin nowożytnej muzyki bułgarskiej, która czerpała przede wszystkim z doskonale zachowanych pokładów bardzo zróżnicowanej muzyki ludowej (bo tylko ta mogła się rozwijać w dobie osmańskiego panowania na Bałkanach) oraz cerkiewnej tradycji starobułgarskiej, wykorzystując jednocześnie zdobycze europejskiej sztuki komponowania, do której dostęp mieli twórcy bułgarscy poprzez edukację w zagranicznych konserwatoriach muzycznych oraz w szkołach i gimnazjach, prowadzonych na terenach bułgarskich przez katolickich misjonarzy. Odnotowane zostały także polskie ślady w życiu muzycznym Bułgarów. W artykule przedstawiono również najbardziej charakterystyczne morfologiczne i brzmieniowe cechy twórczości chóralnej wybranych kompozytorów bułgarskich pierwszego i drugiego pokolenia, ze wskazaniem na ewolucję sposobu myślenia o ludowym substracie, będącym źródłem twórczej inspiracji.
Bulgarian polyphony is commonly associated with female choirs which perform pieces by Bulgarian composers of the 1950s to 1980s inspired by folksongs. Their original performance style, making use of traditional folk vocal production techniques, has contributed to perceiving these choirs and their repertoires as representative of contemporary Bulgarian music folklore. My paper is an attempt to discuss the ideas and socio-cultural processes which have resulted in the worldwide popularity of the ‘Bulgarian voices’ and in the emergence of a characteristic genre of music composition known as obrabotka. These processes seem to have had three sources: 1. the presence of archaic polyphonic forms in Bulgaria; 2. a social and artistic movement focused on choral singing and Western-European-style polyphony (developing on the rising tide of national liberation ideology and of a ‘return to Europe’); 3. sacred music, as represented by both its oldest and reformed genres. In my paper I characterise all the forms and manifestations of traditional Bulgarian polyphony, the specific scope of their use, and the main stages in research done on this subject so far. I have discussed the qualities and elements typical of those forms of polyphonic singing, which are frequently relicts of early practice. Not only do those forms decide about the unique character of traditional polyphony in Bulgaria, but they were also important as the material and inspiration for postwar choral writing in that country. I analyse the historical-social contexts of the choral movement, and the birth of modern Bulgarian music, which drew, first and foremost, on very well-preserved strata of highly varied folk music (the only form of Bulgarian music allowed to develop under the Ottoman rule in the Balkans), as well as on Old Bulgarian Orthodox Church music, while at the same time taking advantage of the achievements of European composition techniques, which Bulgarian composers could learn by attending foreign music conservatories as well as primary and secondary schools run in the Bulgarian territories by Catholic missionaries. I also note the Polish traces in Bulgarian music life, and present the most characteristic qualities of the morphology and sound of choral music by selected Bulgarian composers of the 1st and 2nd generations, demonstrating the evolution of thinking about the folk component, which was a source of their artistic inspiration.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 3; 122-149
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ignorance versus degradation? The profession of Gypsy bear handlers and management of inconvenient intangible cultural heritage. Case study – Romania (I)
Autorzy:
Kocój, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639880.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
niematerialne dziedzictwo kulturowe, zarządzanie dziedzictwem, interpretacja dziedzictwa kulturowego, polifonia pamięci, Cyganie/Romowie, profesje cygańskie, Ursari, niedźwiednicy, kultura rumuńska, folklor, tresura zwierząt
Opis:
Since the beginning of the 21st century, we have been witnessing an increasing number of entries on the UNESCO list of intangible cultural heritage. With them, critical scientific trends describing its positive and negative effects began to emerge. In this article, I discuss the sense of such entries, showing their evaluative dimension as well as the difficulties of recognizing the areas of minority cultures as heritage – the areas which despite meeting all the entry criteria are in conflict with the modern ideas of European culture. I analyze these issues, using the Gypsy/Romani culture as an example – and more specifically the profession of bear handlers in Romania, which, due to its numerous similarities in history, training methods and folklore, I treat as representative of other European regions too. The text discusses the possible origins of this occupation, the place of the Ursari in the Romanian social structure together with their financial situation, and the attitude of the Church and State to bear handlers. It also presents the methods of animal training the Gypsies have used and passed on through the centuries, as well as the reasons why this profession has been disappearing in Romania. In the final (second) part of the article, I will discuss whether there is such a thing as the management of Ursari heritage (versus the management of inconvenient heritage), and if there is – what it entails. The article uses qualitative research methods, including the analysis of historical sources (docu-ments from the offices of Moldovan, Wallachian and Transylvanian rulers and descriptions written by people travelling across former Romanian territories dated 14th–19th centuries) and ethnographic sources. In addition, the analysis also focuses on visual sources from Romanian territories associated with the Ursari as well as on the sources used during my own pilot ethnographic study on the cultural memory among the Roma from Romania.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2016, 17, 3
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies