Temat: poezja rosyjska - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: „Splaszy, cyganka, żyzń moju” („Wytańcz, Cyganko, moje życie”), czyli o motywach cygańskich w poezji rosyjskiej (na materiale twórczości Aleksandra Aleksandrowicza Błoka)
Autorzy:: Sobieska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/450212.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:: Aleksander Aleksandrowicz Błok
Cyganie
poezja rosyjska
Alexander Alexandrovicz Blok
Gypsies
russian poetry
Opis:: The article is a presentation and analysis of the basic symbols and meanings associated with images of Gypsy, which introduced to his works Aleksandr Blok, the most outstanding Russian poet of the beginning of the twentieth century.
Źródło:: Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities; 2014, 3; 115 - 127
2084-848X
Pojawia się w:: Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: «И махнуть из Риги в Краков...»: (не)традиционный Польский текст в цикле стихотворений Сергея Морейно «Краковский трубач»
“And hop from Riga to Krakow…”: (Un)traditional Polish Text in the Cycle of Poems “The Krakow Trumpeter“ by Sergey Moreino
„I przenieść się z Rygi do Krakowa…”: (nie)tradycyjny polski tekst w cyklu wierszy Siergieja Moreino „Krakowski trębacz”
Autorzy:: Воронцова, Кристина
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/38456418.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:: Polska
poezja radziecka
Siergiej Moreino
teksty lokalne
poezja rosyjska
Kraków
Warszawa
Polska
Soviet poetry
Sergey Moreino
local texts
Russian poetry
Krakow
Warsaw
Opis:: This article focuses on the issue of so-called Polish text of Russian culture in the poetic cycle Krakovskiĭ trubach [The Krakow Trumpeter] (1989–1990) by Sergey Moreino, a Russian poet and translator, who currently lives in Latvia. Traditional semiotic patterns and national stereotypes which existed in Soviet culture (Poland as a Big Cemetery, Poland as a Big Border, Romantic Poland, etc.) had a long-term impact on post-Soviet literature. As it turns out, however, in the case of Sergei Moreino, who consciously kept distance from any Polonophilia moods of the 1960s and 70s, there emerged innovative ways of presenting Poland, and especially the urban space of Krakow.
Artykuł koncentruje się na problemie tzw. polskiego tekstu kultury rosyjskiej w cyklu poetyckim Krakowskij trubacz [Krakowski trębacz] (1989–1990) Siergieja Moreino, rosyjskiego poety i tłumacza, mieszkającego obecnie na Łotwie. Tradycyjne wzorce semiotyczne i narodowe stereotypy, które istniały w kulturze radzieckiej (Polska jako Wielki Cmentarz, Polska jako Wielka Granica, Polska romantyczna itd.) miały długofalowy wpływ na literaturę postradziecką, ale okazało się, że w przypadku Siergieja Moreino, który świadomie zdystansował się od wszelkich nastrojów polonofilii lat 60. i 70. XX wieku, pojawiły się nowatorskie sposoby ukazywania Polski, a zwłaszcza przestrzeni miejskiej Krakowa.
Статья посвящена проблеме так называемого Польского текста русской куль-туры в поэтическом цикле Краковский трубач (1989–1990) русского поэта и переводчика Сергея Морейно, проживающего в настоящее время в Латвии. Традиционные семиотические паттерны и национальные стереотипы, суще-ствовавшие в советской культуре (Польша как большое кладбище, Польша как большая граница, романтическая Польша и др.), оказали большое влияние на постсоветскую литературу, однако представляется, что в случае Сергея Морей-но, который сознательно дистанцируется от любых полонофильских настрое-ний 60-х и 70-х годов XX века, в репрезентации Польши, и особенно городско-го пространства Кракова, используются новаторские инструменты
Źródło:: Acta Baltico-Slavica; 2022, 46
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:: Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Barwy w liryce Fiodora Glinki
Colours in Fiodor Glinka’s poetry
Autorzy:: Lis-Czapiga, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1592272.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Fiodor Glinka
Russian poetry
colours
poezja rosyjska
barwa
Opis:: The article discusses functions of colours in the poetry of Fiodor Glinka – 19th century Russian poet. The colour range of his poetry is fi lled with chromatic and achromatic colours mainly. Not only clear colours but also their shades have been analysed in the present survey. Red and blue appear most frequently in Glinka’s poetry, yellow, white and black coming next, and green as the least frequent. High tones predominate in the poetry, the colours are usually intense, rich and vivid. Their symbolic function is usually to link with the culture and archetypes. Rich colours help to create vividness, build atmosphere, display informative, expressive and evaluative functions. With the help of linguistic means of expression the author imitates the techniques characteristic for painting, what confi rms his high poetic artistry.
Źródło:: Studia Językoznawcze; 2014, 13; 115-126
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:: Studia Językoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Emigracyjna filozofia podróżowania Gizelli Lachman (cykl poetycki "Zeszyt podróżny")
The Emigration Philosophy of Travelling by Gizella Lakhman (poetic cycle "Travel Notebook")
Эмиграционная философия путешествия Гизеллы Лахман (поэтический цикл "Путевая тетрадь")
Autorzy:: Brzykcy, Jolanta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2085334.pdf
Data publikacji:: 2022-05-30
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:: русская эмиграция
русская эмиграционная поэзия
лирический цикл путешествий
путешествие
русская женская поэзия
emigracja rosyjska
emigracyjna poezja rosyjska
liryczny cykl podróżny
podróż
rosyjska poezja kobieca
Russian emigration
Russian emgiree poetry
lyrical poem of
Opis:: W artykule podjęto próbę analizy cyklu poetyckiego pt. Zeszyt podróżny Gizelli Lachman (1890?–1969), mało znanej i dziś właściwie zapomnianej poetki reprezentującej „pierwszą falę” emigracji rosyjskiej. Cykl omawiany jest w kontekście genologicznym (przynależność do gatunku lirycznego cyklu podróżnego) i biograficznym (emigracyjna tułaczka Lachman jako impuls dla twórczości literackiej). W analizie uwzględniono także inne wiersze poetki, oparte na motywie podróżowania. Podróżowanie nosi w artystycznym światopoglądzie poetki znamiona filozofii, rozumianej, za Platonem, jako zdobywanie mądrości przez poznawanie czegoś, jako praktyka poznawcza polegająca na nieustannym poszukiwaniu prawdy. Za zróżnicowanymi artystycznie formami mobilności podmiotu lirycznego (spacer, przejażdżka, wycieczka, wędrówka, podróż, wyprawa, rzadziej – tułaczka) kryje się zmetaforyzowany obraz ludzkiego życia, ujmowanego w perspektywie ontologicznej, epistemologicznej i aksjologicznej. W wierszach Lachman droga i przebywanie w drodze są alegorią ludzkiego życia (motyw peregrinatio vitae), figurą przemijania, metaforą samotności i relacji interpersonalnych, odwzorowaniem Platońskiego mitu o duszy. W analizowanym cyklu wierszy podróż po Europie posłużyła jako ilustracja dla refleksji poetki o przemijaniu ludzkości oraz dla krytyki kondycji świata II połowy XX wieku, zdominowanego przez masową turystykę i komercjalizm.
В статье дается анализ Путевой тетради – поэтического цикла Гизеллы Лахман (1890?–1969), малоизвестной, сегодня в принципе забытой поэтессы первой волны русского зарубежья. Цикл рассматривается в генологическом (принадлежность к жанру поэтического путешествия) и биографическом (эмиграционное скитальчество Лахман как импульс к творчеству) контекстах. В ходе анализа учитываются и другие стихотворения поэтессы, объединенные мотивом путешествия. В художественном мировоззрении Лахман путешествие превращается в философское действие, вслед за Платоном оно толкуется поэтессой как познавательная практика, цель которой – искать правду о мире, о жизни, о самом себе. За разнообразными изображениями мобильности лирического субъекта (прогулка, экскурсия, рейс, реже – скитание) всегда скрывается метафорический образ человеческого существования, данного в онтологическом, эпистемологическом или аксиологическом ракурсе. В стихотворениях Лахман путь и пребывание в пути становятся аллегорией человеческой жизни (мотив peregrinatio vitae), фигурой протекания времени, метафорой одиночества и межличностных «путей сообщения», иллюстрацией Платонского мифа о бессмертной души. Изображенное в Путевой тетради путешествие по Европе сопряжено с размышлениями лирического «я» над кратковременностью человека, а также с критикой массовой туристики и комерциализма – явлений, типичных для второй половины ХХ века.
The article is an attempt at analysis of a poetic cycle entitled Travel Notebook (Путевая тетрадь), written by Gizella Lakhman (1890?-1969), a little-known and nowadays practically forgotten poet representing the “first wave” of Russian emigration. The cycle is discussed in the genological (belonging to the genre of the poetic travel cycle) and biographical context (emigration mobility as an impulse to literary activity). Other poems by Lakhman based on the theme of travel has also been taken into account. In the poet’s artistic worldview, travel bears the traits of philosophy, understood like Plato did, as acquiring wisdom through learning something, as a cognitive practice consisting in a constant search for truth. Behind the artistically diverse forms of mobility of the lyrical subject of Lakhman’s poetry (walk, ride, excursion, hike, journey, expedition, less frequent – wandering) there is a metaphorized image of human life, presented in an ontological, epistemological or axiological perspective. The road and being on the road are, among others, an allegory of human life (the motif of peregrinatio vitae), a figure of passing, loneliness and interpersonal relations, a reflection of the Platonic myth of the soul. In the analyzed series of poems, the journey around Europe served as an illustration for the poet’s reflections on the passing of mankind and for criticism of the condition of the world in the second half of the 20th century, dominated by mass tourism and commercialism.
Źródło:: Przegląd Rusycystyczny; 2022, 2 (178); 137-156
0137-298X
Pojawia się w:: Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Motyw prozy Sienkiewicza w poezji Bunina
Мотив прозы Сенкевича в поэзии Бунина
Autorzy:: Orłowski, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1945250.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Bunin
inspiracje literackie
Sienkiewicz w Rosji
polsko-rosyjskie związki literackie
rosyjska poezja religijna
literary inspirations
Sienkiewicz in Russia
Polish-Russian literary connections
Russian religious poetry
Opis:: В конце ХIХ и в начале ХХ веков Генрик Сенкевич был очень известным писателем в России. Особенно высоко оценивался тогда его исторический роман «Камо грядеши» (Quo vadis). По его мотивам создавались в России стихотворения и драматические переделки, авторами которых были забытые ныне русские литераторы. Менее известное произведение Сенкевича – «Идиллия. Лесная картинка» вдохновило выдающегося писателя Ивана Бунина (1870-1953) на создание лирического стихотворения «Вечерняя молитва» (1895). Бунин не использовал однако эпических элементов этого рассказа Сенкевича и заимствовал у него только мотив великолепия лесной природы, которая в его философии являлась символом Божьего храма и выражала гармонию начала земной жизни с началом небесным.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 7; 5-10
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Obraz miasta w poezji Władimira Korwin-Piotrowskiego
The picture of a city in Vladimir Korvin-Piotrovskiyi’s poetry
Autorzy:: Lis-Czapiga, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/951143.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: poezja rosyjska
pierwsza fala emigracji
Władimir Korwin-Piotrowski
miasto
ekspresjonizm
Opis:: Vladimir Korvin-Piotrovskiyi (1891–1966) is recognised as a representative of the First Wave of Russian Emigration. Poems devoted to the metropolis theme deserve special attention among all of his works. This motif plays vague role in the author’s creative activity and frequently becomes the leading idea of his poems. Undoubtedly, the influence of Russian poetry and German expressionism can be traced in Korvin-Piotrovskiyi’s lines devoted to the picture of a city. Metropolis is depicted in negative way in the author’s works under investigation. Korvin-Piotrovskiyi presents specific phenomena from the city life, underlines details of urban landscape, records the sound (penetrating, hard, unpleasant) and colours (especially grey and black), shows suspicious places, criminal circles. The poet leaves his lyrical subject on the borderline between the real and fantastic worlds. In his poetic visions Korvin-Piotrovskiyi appeals to the traditional symbolism (mist, mirror, black, flight), to the literary tradition, links them with contemporary realities.
Źródło:: Studia Wschodniosłowiańskie; 2017, 17
1642-557X
Pojawia się w:: Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Poemat Chrystus Tatiany Szczepkiny-Kupernik
Поэма Христос Татьяны Щепкины-Куперник
Autorzy:: Orłowski, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1953920.pdf
Data publikacji:: 2004
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: poezja rosyjska
Chrystus w poezji
tematy polskie w literaturze rosyjskiej
inspiracje Pana Tadeusza w poezji rosyjskiej
Russian poetry
Christ in poetry
Polish themes in Russian literaturе
inspirations of poem Pan Tadeusz in Russian poetry
Opis:: В наше время Татьяна Щепкина-Куперник (1874-1952) принадлежит к почти забытым русским писателям. В главных сборниках своих рассказов и стихотворений (Странички жизни, Незаметные люди, Из песен любви, Облака и др.) она продолжала реалистические традиции русской литературы XIX века, боролась с социальной несправедливостью и унижением человека. Эти идеи отразились и в ее поэме Христос (1901), которая, по своему жанру, является примером „пасхальной поэмы”. В поэме Христос не говорится об Иисусе Христе. Ее герои – обездоленные польские жители литовской деревни. Христос здесь появляется только в привидениях пожилой вдовы Войцеховой, умалишенной от старости и горя. Интересным явлением в этой поэме оказывается наличие польского колорита – польских персонажей, их польских имен, полонизмов и образов, навеянных эпопеей Пан Тадеуш Адама Мицкевича (действие обоих поэм происходит в Литве). Одновременно поэма Христос является выразительным доказательством христианских традиций в творчестве Татьяны Щепкины-Куперник.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 7; 51-60
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: POETYCKI ŚWIAT LIDII SIENICKIEJ
THE POETICAL WORLD OF LIDYA SENITSKAYA
ПОЭТИЧЕСКИЙ МИР ЛИДИИ СЕНИЦКОЙ
Autorzy:: Brzykcy, Jolanta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/604067.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:: поэзия русской эмиграции «первой волны», русская диаспора в Польше, русская женская поэзия XX века, Лидия Сеницкая
poezja
rosyjska diaspora w Warszawie
rosyjska poezja kobieca XX wieku
Lidia Sienicka
Russian poetry of the „first wave” of Russian emigration, Russian diaspora in Warsaw, Russian women's poetry of the 20th century, Lidya Senitskaya
Opis:: Настоящая статья посвящена Лидии Сеницкой (Волынцевой, 1890?-1975), поэтессе, писательнице, переводчику и литературному критику, представительнице «первой волны» русской эмиграции, которая до 1939 года жила в городе Ровно на Волыни, затем в Варшаве (1939-1964) и в США. Воспринимаемая и своими ровесниками, и современными исследователями как одна из самых интересных фигур литературы русской эмиграции в межвоенной Польше, Сеницкая в принципе забыта, а ее творчество неизвестно сегодняшним читателям. В статье предпринята попытка приблизить поэзию Сеницкой, определить ее тематику и основные свойства поэтики.
This article concerns Lidya Senitskaya (Volyntseva, 1890?-1975), poet, writer, playwright, translator and literary critic, representative of the „first wave” of the Russian emigration, living until 1939 in Równe, then (1939-1964) in Warsaw, and later on in the USA. Considered by her contemporaries as one of the most interesting creators of the Russian diaspora in pre-war Poland, she is now regarded by contemporary researchers as an unquestionable poetic individuality. Today Senitskaya is a completely forgotten figure, and her work is unknown to the contemporary readers. The article is an attempt to present the poet’s creative silhouette, determine and discuss the subject matter and poetics of her poems.
Artykuł poświęcono Lidii Sienickiej (Wołyncewej, 1890?-1975), poetce, pisarce, tłumaczce i krytykowi literackiemu, przedstawicielce "pierwszej fali" emigracji rosyjskiej, mieszkającej do 1939 roku w Równem na Wołyniu, natępnie w Warszawie (1939-1964) i USA. Postrzegana przez sobie współczesnych i dzisiejszych badaczy jako jedna z najciekawszych postaci rosysjkiej emigracji w międzywojennej Polsce, Sienicka jest twórczynią niemal zupełnie zapomnianą, a jej dorobek artystyczny nieznany polskim czytelnikom. W artykule podjęto próbę przybliżenia poezji Sienickiej, omówienia jej tematyki i poetyki.
Źródło:: Przegląd Rusycystyczny; 2020, 172, 4
0137-298X
Pojawia się w:: Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Rosyjscy pisarze pańszczyźniani
Русские крепостные писатели
Autorzy:: Mucha, Bogusław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22644163.pdf
Data publikacji:: 1999
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: rosyjska inteligencja pańszczyźniana
Michał Matinski
opera komiczna
Mateusz Komarow
Mikołaj Smirnow
Iwan Warakin
Fiodor Slepuszkin
Jegor Alipanow
Mikołaj Cyganow
poezja ludowa
Opis:: Статья посвящена общему анализу творчества крепостных писателей конца XVIII в. и первых десятилетий следующего столетия. В русской художественной литературе указанного периода они составляют особое течение, которое можно назвать крестьянским. Из довольно большого количества таких писателей в статье учтены наиболее известные выходцы из крепостного сословия: Михаил Матинский, Матвей Комаров, Николай Смирнов, Иван Варакин, Федор Слепушкин, Егор Алипанов и Николай Цыганов. Большинство из них, благодаря счастливому стечению обстоятельств, смогло получить первоначальное образование и поселилось в столичных городах России. Работая в качестве ремесленников или купцов одновременно занимались литературной деятельностью. На них обращали внимание дворянские писатели и меценаты, которые содействовали выкупу самоучек из крепостной неволи и обеспечивали им печатание произведений. Однако почти все эти выходцы из крестьянского сословия в своем творчестве не отражали подлинных настроений и чаяний народа. Жизнь русских общественных низов была мало известна этим бывшим крестьянам. Они давно оторвались от деревни, не жили ее интересами и были связаны с совершенно иной, по преимуществу мещанской средой. В их произведениях сказалось влияние казенной, реакционной идеологии. Крепостные писатели выражали верноподданческие чувства и в духе теории „официальной народности” идеализировали русскую деревню. Такая творческая манера вполне соответствовала политике правительства и не случайно некоторые поэты за свои стихотворения были награждены самим Николаем I ценными подарками.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 1999, 1; 25-45
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Rosyjski wiersz o wyjeździe armii gen. Andersa
Autorzy:: Siemaszko, Zbigniew S.
Powiązania:: Zeszyty Historyczne (Paryż) 1994, z. 110, z. 188-193
Data publikacji:: 1994
Tematy:: Anders, Władysław (1892-1970) w literaturze
Slucki, Boris A.
Armia Polska w ZSRR 1941-1942 r. w literaturze
Poezja rosyjska tematyka 20 w.
Opis:: W tekście tł. wiersza Borysa Słuckiego.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Świece trzykrotnie wypalone
Трижды оплавленные свечи
Autorzy:: Bednarczyk, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22649728.pdf
Data publikacji:: 1999
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Władimir Siemionowicz Wysocki
Оплавляются свечи
przekład
poezja rosyjska XX wieku
poezja śpiewana
Opis:: Песня Владимира Высоцкого Оплавляются свечи - это лирическое стихотворение о сменяющих друг друга жизни и смерти, о человеке, убивающим мир предметов, природы и космос, о повторении всего. Стихотворение написано двухстопным анапестом, в нечетных строках гиперкаталектическим. Сопровождающий его музыкальный текст написан в напоминающим вальс ритме 3/4. Следует отметить, что лексическое ударение соответствует музыкальному. Рассматриваемая песня три раза переводилась на польский язык. Это были переводы Бойцеха Пашковича, Вацлава Калеты и Анджея Мандаляна. Два из них сохраняют версификационную схему подлинника, один (В. Пашковича) заменяет ее повторяющимися ровными семислоговыми строками, заменяя одновременно русские мужские рифмы польскими женскими, что, однако, не нарушает музыкального пласта произведения. Основным элементом лексикально-семантического плана песни является цепочка ассоциаций, повторяющих образы-символы смерти и жизни, и вместе с тем символизирующая повторение. Рассматриваемые переводные тексты в разной степени соблюдают эти образы и эту композицию В. Высоцкого. Несмотря на то, что переводчики по-разному изпользовали стратегию реконструкции, конструкции и деконструкции текста в переводе, по-разному отнеслись к музыкальному плану произведения, и несмотря на то, что в их Оплавляющихся свечах появились разного рода ошибки и неточности, отметим, что все они пытались, как нам кажется, передать основную мысль стихотворения В. Высоцкого и его форму – форму авторской песни.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 1999, 1; 159-173
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: W POSZUKIWANIU CIERPIENIA ZWIERZĄT. O POLSKIEJ I ROSYJSKIEJ NAJNOWSZEJ POEZJI KOBIET
THE DEPICTIONS OF ANIMAL SUFFERING IN THE NEWEST POLISH AND RUSSIAN WOMEN’S POETRY
Autorzy:: Kwiatkowska, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/911624.pdf
Data publikacji:: 2018-08-28
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: post-humanism
animal studies
animal suffering
Justyna Bargielska
Wisława Szymborska
Russian poetry
posthumanizm
cierpienie zwierząt
poezja rosyjska
Opis:: Kryzys hermeneutyki i zwrot w badaniach antropologicznych sprzyjają budowaniu nieantropocentrycznej, posthumanistycznej perspektywy, rekonstruowaniu w literaturze zwierzęcej percepcji i zwierzęcych doświadczeń, między innymi cierpienia. Polska najnowsza poezja kobiet (między innymi Justyny Bargielskiej i Wisławy Szymborskiej) ukazuje zwierzęta jako ofiary ludzkiej opresji oraz istoty do człowieka podobne. Empatii często towarzyszy antropomorfizacja. W poezji kobiet pisanej w języku rosyjskim motyw cierpienia zwierząt występuje stosunkowo rzadko. Dominuje w niej perspektywa globalna (nie jednostkowa), a kategoria cierpienia zarezerwowana jest dla zbiorowości (społeczeństwa, narodu). Cierpienie jest przymiotem ludzi, a nie zwierząt między innymi w poezji Olgi Siedakowej, Reginy Dieriewej, Lubow Salomon czy Olgi Lewickiej.
The crisis of hermeneutics and the turnabout in anthropological research are conducive to the development of non-anthropocentric, post-humanist perspective and the reconstruction of the animal viewpoint and experience in animal literature, among others, suffering. The most recently published Polish women’s poetry (among others by Justyna Bargielska and Wisława Szymborska) portrays animals as the victims of human oppression and beings similar to humans. Empathy is often accompanied by anthropomorphism. In the women’s poetry written in Russian, the motif of animal suffering appears rather infrequently. A global (not individual) perspective dominates in poems, while the category of suffering is reserved for the collectivity (society or nation). Suffering is a human and not animal trait in the poetry of Olga Siedakowa, Regina Dieriewa, Lubow Salomon, Olga Lewicka and others.
Źródło:: Porównania; 2017, 21, 2
1733-165X
Pojawia się w:: Porównania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Wiosenny salon poetów: rewolucja w kategoriach magnum opus
SPRING SALON OF POETS: THE REVOLUTION IN THE CONTEXT OF MAGNUM OPUS
ВЕСЕННИЙ САЛОН ПОЭТОВ: РЕВОЛЮЦИЯ В КАТЕГОРИЯХ MAGNUM OPUS
Autorzy:: Borisova-Yurkovskaya, Elena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/604595.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:: поэзия Сере
символизм, русская революция, алхимия, opus magnum
Поэзия Серебрянного века
poezja Srebrnego Wieku, symbolizm, rewolucja rosyjska, alchemia, magnum opus
Silver Age of Russian poetry, symbolism, Russian revolution, alchemy, magnum opus
Opis:: В фокусе исследования находится корпус стихотворений русских поэтов-символистов, изданных в первом крупном пореволюционном сборнике Весенний салон поэтов (1918), а также не вошедших в сборник, но написанных весной 1917 года непосредственно после февральской революции. Внимание автора статьи сконцентрировано на одной общей особенности рассматриваемых стихотворений: поэзия этого периода наполнена алхимической символикой и образностью. Поэты, проповедовавшие и предрекавшие мистическую революцию на протяжении последних лет, теперь соучаствуют ей творческим мистериальным действом, они соработники революции, мастера, совершающие magnum opus –– заклятие действительности словом.
The article is concerned with the poems of Russian symbolist poets, published in post-revolutionary collection Spring salon of poets (1918), as well as the poems not included in this collection, but written directly after the February Revolution. Much attention is given to the main features of these poems: alchemical symbolism and imagery. Poets, who formerly had preached and predicted the mystical revolution, now participated in it in a mysterial way, they were now the participants of the revolution who were committing the magnum opus, in other words, they conjured the reality by word.
Przedmiotem badań są wiersze rosyjskich symbolistów, wydane w pierwszym obszernym porewolucyjnym zbiorze Wiosenny salon poetów (1918), a także te, które nie znalazły się w wymienionym tomie, ale zostały napisane wiosną 1917 roku, bezpośrednio po Rewolucji Lutowej. Uwaga autora artykułu skupiła się na jednej cesze charakterystycznej dla omawianych utworów: na alchemicznej symbolice i obrazowości, jaką przepełniona jest poezja tamtego okresu. Poeci, którzy w ciągu ostatnich lat głosili i przepowiadali mistyczną rewolucję, teraz biorą w niej udział poprzez twórcze misterium, są współpracownikami rewolucji, mistrzami tworzącymi magnum opus – zaklęcie rzeczywistości przy pomocy słowa.
Źródło:: Przegląd Rusycystyczny; 2020, 172, 4
0137-298X
Pojawia się w:: Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki