Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "poety" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Karpowiczów dwóch – o dialogu prozy Ignacego Karpowicza i poezji Tymoteusza Karpowicza
Autorzy:
Witczak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445642.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Karpowicz
prose
poety
postmodernism
rhizome
Opis:
Two of Them – the dialogue of Ignacy Karpowicz prose and Tymoteusz Karpowicz poetry This essay is about the participation of poetry Tymoteusz Karpowicz at Ignacy Karpowicz novels. The basis for writing prose is fragmented, multiplying references and styles, and above all the use of quotes and quasi citations. The article analyzed the references to the Karpowicz work occurring in three works: Gesty (2008), Balladyny i romanse (2010) and Spam (2008). This feature of the postmodern novel (Hassan) is here discussed in the perspective of the concept “rhizome” (Deleuze, Guattari). Karpowicz strips his characters with delusions of values. Both artists also connects the way contact with the customer – constantly shifting horizon of meaning results in the loss of opportunities to communicate and ultimately the possibility of incurring defeat.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2017, 5; 145-156
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciało w krajobrazie jako motyw poezji Sylvii Plath
Body in the Landscape as the Subject of Sylvia Plaths Poety
Autorzy:
Zimniak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187345.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
krajobraz
motyw
poezja
landscape
subject
poety
Opis:
The article includes reflections on the human body in the landscape as a main subject of Sylvia Plath's poetry. The landscape and nature are real but distorted by subjective vision of poet's psyche. And the body is determined by this environment. Sometimes we can see two types of anatomy: human and natural. In Plath's poetry there is also seen the influence of the philosopher R. E. Emerson, who wrote that the human and the nature are in ideal unity. The landscape around person who speaks in Sylvia Plath's poems merges with her body. Nature seems to be the extension of the body. Element of the nature penetrate human organs. Sometimes the landscape in Sylvia Plath's poems is very unpleas-antforthe human body, isfull of cold stones, thorns and poisonous fume. The flowers and the trees in Plath's poetry usually are person if icated. Red flowers such as poppies or tulips are alive, their rich color is compare with wounds. In Poem fora B/rt/iday there is shown the relationship between nature and human body. The metaphors there are similar to imaging in the poetry of Theodor Roethke. Special subject in Plath's poetry is water landscape. Water is the border that lyrical subject of poems can't across. In such a environment person can't move. Water in this poetry is usually dark and scary.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2010, 4; 64-71
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zgoda na zmianę. Roślinna poezja Urszuli Zajączkowskiej jako odpowiedź na lęki antropocenu
Agree to Change: Plant Poetry by Urszula Zajączkowska as a Response to the Fears of the Anthropocene
Autorzy:
Mytych-Forajter, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25435833.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
plant poety
change
mourning
local
poezja roślinna
zmiana
żałoba
lokalność
Opis:
Artykuł poświęcony został trzem obszarom badawczym charakterystycznym dla roślinnej poezji Urszuli Zajączkowskiej. Pierwszy wiąże się z włączeniem człowieka do całości istnienia i wynika ze świadomości jego materialnych związków z innymi bytami. Drugi obszar to wyrażona i zapisana w tej poezji coraz większa zgoda na własną cielesność. Z kolei trzeci obszar stanowi próbę pogodzenia się z żałobnym doświadczeniem straty (utrata ludzi i zniszczenia w obrębie środowiska), a jednocześnie osiągnięcia zgody na świat, w którym żal i rozpacz stoją obok nadziei, związanej z przyszłym rozkwitem.
The article is devoted to three research areas characteristic of Urszula Zajączkowska’s plant poetry. The first examines the inclusion of humans in the totality of existence and results from the awareness of their material relationships with other beings. The second area studies the increasing consent to one’s corporeality, expressed and recorded in this poetry. Finally, the third area is an attempt to come to terms with the experience of mourning in loss (loss of people and destruction within the environment) while learning to consent to a world in which grief and despair stand next to the hope associated with future prosperity.  
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 208-220
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stratyfikacja słownictwa z komponentem nazwy barwy złotej w lirykach Leopolda Staffa (część druga)
Stratification of the vocabulary with lexical component designating colour gold in Leopold Staff ’s poetry
Autorzy:
Białoskórska, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592233.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
poetic idiolect
lexis
colour gold
idiolekt poety
leksyka
barwa złota
Opis:
Having compared the distribution of the colour gold in the poetical output of AdamMickiewicz, Julian Tuwim, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Stanisław Grochowiakand Zbigniew Herbert with that of Leopold Staff, I conclude that it is by far most widespreadin the poetry of the latter – a classicist. Apart from some standard vocabulary, whichwas commonly used by all seven of the above-mentioned poets (złocisty, złocony, złoto,złoty) and well established in both spoken and written variants of early 19th century Polish,Staff used various lexical individualisms. They were mostly adjectival (often compound),but occasionally also nominal and verbal (in their singular form), e.g.: brzęczyzłotka,przezłacać się, rozzłocić, purpurowozłoty, rudozłoty, złocistokłosy, złotoszczery. Suchfrequent occurence of lexical components designating colour gold provided light reflexesto the pictures painted with the poet’s words. Semantic poetisms, such as: topaz słońca,ciepły bursztyn lasu, dźwignęłaś lasy […] w bursztyn i topazy, etc., deserve a separateattention, since they greatly deepen poeticisation of the landscapes and other elements ofthe represented world. Designations of colour gold are especially prominent in the earlyvolumes of Staff’s poetry, i.e. those published by the 1920’s. In the later period, the poet’suse of the designations of all colours (not only colour gold) becomes increasingly rare,due to Staff’s turn towards more concise and condensed lyrics at the cost of abandoninglonger poetic forms, i.a. his long beloved sonnet.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2015, 14; 25-41
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetyckie remediacje Anety Kamińskiej
Remediations of Aneta Kamińska’s poems
Autorzy:
Winiecka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041511.pdf
Data publikacji:
2018-10-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Aneta Kamińska
remediation
hypertext
digital poety
literary communication on the Internet
Opis:
The article presents the works of Aneta Kamińska as an example of the phenomenon of remediation, it is the impact of digital media on poetry and literary communication. The authoress examines the subsequent volumes of poetry and forms of Kamińska’s online activity. She points at a specifically feminine approach to new technologies. The article describes changes in the structure of the poems, as well as the status of the authoress and the nature of her communication with readers. It discusses also the stages of Aneta Kamińska’s work. These are: the traditional volume, the volume imitating hypertext which has been partly digitized and is available online as an interactive poetic hypertext. Then discusses the impact of Internet communication on her poetry. Finally presents multimedia projects, in which words are combined with video, audio and animation. In the end we may ask the question: does the generator of poetry, used by the poet, open up the interaction between man and machines?
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2018, 33; 83-114
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Notatki na marginesie dwóch wierszy Tadeusza Różewicza
Notes on the margins of two poems by Tadeusz Różewicz
Autorzy:
Brzozowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942517.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
poezja polska XXI wieku
Tadeusz Różewicz
wiersze o śmierci
późne wiersze starego poety
Opis:
Przedmiotem notatek są dwa późne wiersze Tadeusza Różewicza, wiersze o fundamentalnych Różewiczowskich problemach: o śmierci oraz o kondycji współczesnego człowieka. Pierwsza część notatek przynosi zwięzłą próbę określenia zasadniczych treści oraz kontekstów wiersza Wrota śmierci, poświęconego pamięci zmarłego w 2005 roku Henryka Bereski. Druga część — jest próbą interpretacji wiersza bez tytułu jako utworu, w którym poeta — na ład bilansu czy podsumowania — zapisał istotę swoich poglądów na naturę współczesnego człowieka.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strukturalno-semantyczna analiza słownictwa z komponentem nazwy barwy złotej w lirykach Leopolda Staffa (część trzecia)
Structural and semantic analysis of the vocabulary with a component of the name of one colour – złoty ‘gold(en)’ – in the lyric of Leopold Staff (part three)
Autorzy:
Białoskórska, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592112.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
poet’s idiolect
word formation
the colour (hue) of gold
idiolekt poety
słowotwórstwo
barwa złota
Opis:
Z analizy badanego materiału wynika, że poeta wykorzystał takie techniki tworzenia derywatów przymiotnikowych, rzeczownikowych i czasownikowych z komponentem barwy złotej, które pozwoliły wyrazić: a) stopień osłabienia lub natężenia barwy (przymiotniki gradacyjne: złotawy, bladozłoty); b) istotę jakości barwy w relacji z określanym rzeczownikiem (np. przymiotniki jakościowe: złocisty, przezłocisty); c) zjawisko występowania stanu barwy (wykorzystanie czasowników stanowych, np.: złocić, złocić się, ozłacać, rozzłocić; rzeczowników dewerbalnych, np. złocenie); d) stopień metaforyzacji syntetycznych form przymiotnikowo-rzeczownikowych w miejsce grup nominalnych (np.: złotowłosy, złocistokłosy, złotobramny) oraz e) przymiotników dwubarwnych (np.: zielonozłoty, modro-złoty, krwawozłoty, złotopłowy), co wpłynęło na ekonomię wypowiedzi poetyckiej. Dzięki temu stworzył barwne językowe kreacje przyrody ożywionej i nieożywionej, ukazał waloryzowane dodatnio opisy złotych włosów wybranych postaci i piękno artefaktów tworzących kulturę materialną ludzi.
An analysis of the material shows that the poet used such techniques of creating adjectival, substantive and verbal derivatives with a component of a golden colour that made it possible to express: a) a degree of subduing or intensifying the colour (gradual adjectives: goldish (Polish: złotawy), pale gold (Polish: bladozłoty); b) the essence of the colour in relation to an accompanying noun (for example, qualitative adjectives: golden/amber (Polish: złocisty), super golden/amber (Polish: przezłocisty); c) the phenomenon of a colour state (using verbs that describe a state: to gild, to shine like gold, to take on a golden colour [złocić, złocić się, ozłacać, rozzłocić]; verbal nouns: złocenie); d) a degree of metaphorising of synthetic adjectival-substantive forms instead of nominal groups (for example, złotowłosy ‘with golden hair (golden-haired)’, złocistokłosy ‘of golden spikes (ears of grain)’, złotobramny ‘of/with (a) golden gate(s)’; e) adjectives containing two colours (for example, zielonozłoty golden green, modro-złoty ‘golden (dark) blue’, krwawozłoty ‘golden blood-red’, złotopłowy ‘golden tawny’); which affected the economy of his poetic expression. Thanks to the above-mentioned techniques the poet created a colourful language to describe animated and inanimate nature; he provided positively valorised descriptions of golden hair of some characters and the beauty of the artefacts that create material culture of the people.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2016, 15; 19-37
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakralizacja ciała. Związki erotyki i mistyki w poezji Bogusława Kierca
Sacralization of the body. The relationships between eroticism and mysticism in the poetry of Bogusław Kierc
Autorzy:
Sołtys-Lewandowska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459815.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
współczesna poezja religijna
sakralizacja
sacrum, mistyka
erotyzm
epektasis
postsekularyzm
religious contemporary poety
sacralization
sacrum
mystic
erotism
postsecularism
Opis:
Artykuł prezentuje interpretację poezji Bogusława Kierca w kontekście filozofi cznych odniesień do ciała, mistycyzmu chrześcijańskiego i komunii, postsekularnej teorii nagości Georgia Agambena oraz kategorii epektasis. Występujące w tej poezji elementy, jak „wychylanie się z ciała” czy erotyzacja osoby Chrystusa są transgresją przeciw schematom zachowań religij nych w celu poszukiwania nieograniczonej jedności z Bogiem, łącznie z poetyką sakralizacji ujawniają dążenie twórczości B. Kierca do podkreślania wartości ciała i seksualności w doświadczeniu religij nym i możliwości tego doświadczenia w nowoczesności.
The article presents the interpretation of the poetry of Bogusław Kierc in the context of philosophical references to the body, Christian mysticism and Communion, Agamben’s post-secular theory of nudity and the category of epektasis. Such elements of Kierc’s poetry as ‘leaning out of one’s body’ and erotization of Christ constitute the transgression against religious behavioral patt erns in an att empt to achieve absolute unity with God. Together with the poetics of sacralization, they reveal Kierc’s artistic att empt to emphasize the importance of the body and sexuality in a religious elevation and the possibility of experiencing it in the times of modernity.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 202-211
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wobec nadmiaru. Pomiędzy odczuciem, a analizą tekstu
Toward Superabundance: Between Feeling and the Analysis of Text
Autorzy:
Maliszewski, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487760.pdf
Data publikacji:
2017-10-09
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
New Polish poety
poeticaL language
internal experience
buddhist non-involve
nowa poezja polska
język poetycki
interpretacja
doświadczenie wewnętrzne
buddyjskie niezaangażowanie
Opis:
Karol Maliszewski Toward Superabundance: Between Feeling and the Analysis of Text Klara Nowakowska in her poetry expresses her conviction about the inadequacy of language in relation to the dynamically changing, elusive world. Uncertainty of the „self-expression” overlaps with the awareness of misreading reality. Writing misleading clues becomes a new clue, quoting another mistakes of reason and lapsus of language does not end with powerlessness, rather tends to revive the poetic idiom. This is an action aimed at fighting against inertia, routine and torpor of ready-made formulas, mechanically framing certain sections of reality. According to the author, only poetry can resist this by refreshing vision and triggering a sequence of own, incorrect associations.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2017, 23; 232-243
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Puszkin Abrama Terca, czyli metafora „sztuki czystej”
Пушкин Абрама Терца, или метафора чистого искусства
Autorzy:
Woźniak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945247.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Abram Terc
Puszkin
„sztuka czysta”
„recepta” Poety
idealizacja obrazu
Abram Tero
Pushkin
“pure art”
Poet’s “prescription”
idealization of the image
Opis:
В статье предлагается один из возможных вариантов прочтения книг Терца на тему Пушкина и его творчества Прогулки с Пушкиным (1975) и Путешествие на черную речку (1994) – как книг об искусстве, его истоках и эстетических стимулах. Для Терца Пушкин являлся гением русской поэзии и наилучшим осуществлением метафоры „чистого искусства”, Поэзии. Образ Пушкина для Терца – это идеал Поэта, универсального творца. В анализе текстов затронуты пушкинские картины и маски, в видении Терца, такие как Пушкин, который входит в историю со своей биографией, который убивает в себе человека, Пушкин как негр, царь, самозванец, Пушкин как воплощение „incognito”, т.е. „чистого искусства”.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 7; 53-70
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Optyka obcości. Ludzkie wiersze o zwierzętach
Strangeness Optics. Human poems about animals
Autorzy:
Szulc-Woźniak, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1076742.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Joanna Pollakówna
human and non-human animals
animal studies
posthumanism
non-anthropocentric ideas
poety
istoty ludzkie i nie-ludzkie
animal studiem
posthumanizm
postantropocentryzm
poezja
Opis:
Artykuł stawia pytanie o możliwość postantropocentrycznej lektury wierszy Joanny Pollakówny. Poetka, doktor historii sztuki, zakorzeniona w kulturze europejskiej i myśli chrześcijańskiej (św. Augustyn, św. Jan od Krzyża, Pascal), wydaje się bliska tradycyjnym wartościom humanizmu (humanizmów). Podejmując tematy bólu i cierpienia, przymierza do nich sensy religijne i filozoficzne, wraz z wpisaną w nie, tak głęboko, że niekiedy trudną do dostrzeżenia, perspektywą antropocentryczną. Równocześnie, w swojej twórczości, poszukuje relacji i bliskości z istotami nie-ludzkimi – dostrzegając równość wszystkich bytów wobec kolei biologicznego życia (zoe). W tekście przedstawiam wybrane wiersze Pollakówny, reprezentatywne dla jej pisarstwa i zawartych w nim refleksji o zwierzętach. Zarysowuję w ten sposób dwa kierunki rozważań poetki o istotach nie-ludzkich – dążenie ku relacji i zachwyt ich niemożliwą do oswojenia naturą.
The article questions the post-anthropocentric ability of Joanna Pollakówna’s poems. Poet, Ph.D holder in history of art, rooted in the European culture and Christian thought (St. Augustine, St. John of the Cross, Pascal), seems to be close to the traditional values of humanism (humanisms). She takes up themes of pain and suffering, adds religious and philosophical meanings along with anthropocentric perspective inscribed so deeply into them that it is sometimes barely visible. At one time, in her work, she is looking for relationship and intimacy with non-human beings – at other times recognizing the equality of all beings towards the biological life (zoe). In the following text I present the selected Pollakówna’s poems representing her writing and containing reflections about animals. In this way, I try to outline the poet’s two directions of considerations of non-human beings – striving towards relationships and the delight of their impossible to tame nature.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2017, 5; 41-52
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WIESZCZ – BŁAZEN – LEGENDA: TRAJEKTORIA AUTORSKA ANATOLA SYSA
PROPHET – JESTER – LEGEND: AUTHOR’S TRAJECTORY OF ANATOL SYS
Autorzy:
Kowalow, Siergiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911786.pdf
Data publikacji:
2019-04-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Belarusian literature
Anatol Sys
image of the poet
author’s trajectory
literary myth
national canon
literatura białoruska
wizerunek poety
trajektoria autorska
mit literacki
kanon narodowy
Opis:
Аrtykuł jest poświęcony złożonej trajektorii autorskiej Anatola Sysa (1959-2005), którego niezwyczajny los intryguje czytelnika nie mniej niż jego utwory poetyckie i wymusza na badaczach poszukiwanie wciąż nowych sposobów interpretacji jego artystycznych i życiowych metamorfoz. Ze wspomnień przyjaciół, artykułów naukowych i utworów artystycznych wyłania się sprzeczny wizerunek pisarza: głos pokolenia, przeciwnik ideologii komunistycznej, prorok odrodzenia narodowego, Geniusz, poeta obrzydliwy, błazen, alkoholik, wyrodek, cham. Owa różnorodność i odmienność interpretacji w ocenie osobowości Anatola Sysa oraz miejsca, które jego twórczość zajmuje w historii literatury białoruskiej, uzasadniona jest zdaniem autora artykułu trzema przyczynami: 1) niezwykłą i sprzeczną naturą poety; 2) specyfiką krótkiego okresu, w którym żył Anatol Sys, obejmującego trzy epoki: radziecką (do 1984 roku), epokę reform i odrodzenia narodowego (1985-1992) і epokę Alaksandra Łukaszenki (od 1994 roku); 3) złożoną trajektorią życiowej i twórczej drogi poety, w której można wyróżnić trzy okresy: wczesny, patriotyczny i przeklęty (okres przynależności do cyganerii artystycznej). Jeszcze za życia Anatola Sysa jego osoba zaczęła obrastać w mity i legendy, a po śmierci poety jego najlepsze utwory weszły do kanonu literatury narodowej XX wieku.
The article is dedicated to a complicated trajectory of the outstanding Belarusian poet Anatol Sys (1959-2005), whose unusual fate intrigues readers no less than his poetry, and makes researchers search for new explanations of metamorphoses in his life and creative work. From the memoirs of contemporaries, academic articles and works of art an extremely controversial image of the writer arises: a leader of the generation, a fighter with Communist ideology, a prophet of the national revival, a Genius; a disgusting poet, a jester, an alcoholic, a freak, a boor. There have been various assessments of Sys’s personality and the place of his work in the history of the Belarusian literature which “in the opinion of the author, originate for the following three reasons: 1) the extraordinary and contradictory nature of the poet; 2) the nature of the interval the time in which Sys lived and which falls into three epochs: stagnant Soviet (before 1984), transition-renaissance (1985-1992), and Lukashenko’s (since 1994); 3) a complex trajectory of the poet’s life and creative path which can be divided into three stages: initial, revival and Bohemian (“infernal”). Even during his life, the personality of Anatol Sys began to acquire myths and legends, and after his death, his best works entered the canon of the national literature of the 20th century.
Źródło:
Porównania; 2018, 23, 2; 107-126
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śledztwo w sprawie Śmierci świętego Józefa
Investigating the case of Śmierć świętego Józefa (The Death of St Joseph)
Autorzy:
Pniewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729464.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wirtualne muzeum romantycznego poety
rynek sztuki około roku 1860
Norwid – metody badan
virtual museum of a Romantic poet
art market around 1860
Norwid – methods of research
Opis:
The author of the text presents his opinion about Jan Zieliński's book entitled Obraz pogodnej śmierci. Norwid – Rafael – Maratti i śmierć świętego Józefa (A Picture of a Cheerful Death. Norwid – Raphael – Maratti and the Death of St Joseph). He considers its author's care of credibility of the proposed interpretations the main advantage of the book. It is seen in the method of research as well as in the way it is presented. Pniewski has associated Zieliński's argument with the method described by Robin Collingwood that was held in high regard by historians throughout nearly all of the 20th century. Collingwood thought that investigation of crimes is a model to be followed in conducting historical research. Hence he made evidence the only elements shaping the process of inference. Zieliński also conducts an “investigation” that is based on analysis of facts of Cyprian Norwid's, Raphael Santi's and Carl Maratti's lives and the fates of their works, as well as on analysis of documents (letters, magazine articles, occasional publications). On the basis of a developed network of such testimonies he constructs a credible picture of the art market from the end of the 1850s and the beginning of the 1860s. In this way, when conducting the basic research he also offers the reader a well prepared source material. Pniewski emphasizes that in Zieliński's book it is important that he presents a psychologically probable, inferred from the letters and consolidated by detailed examination of proper cultural phenomena, analysis of the reasons for the interest Norwid showed in The Death of St Joseph, the alleged painting by Raphael. Presenting the process of passing from unreasonable admiration to stating the fact of mystification takes up the second part of the book, devoted to finding the traces of that process in Norwid's literary works. In Pniewski's opinion Zieliński's book has one more advantage: it is pleasant to read. The way the narration is conducted reminds of classical detective novels, as the author reveals his actions and the motivation for the presented opinions in its course. Loyally to his reader he also points to the fragments of his argument that have to remain hypotheses because of lack of an indisputable factual confirmation of them. Such a mechanism is an advantage if we assume that the motivation for its use was to forestall the readers' possible reservations. Pniewski does not think the fact that Zieliński's publication is not very modern is its disadvantage, as the reader gets a credible message based on facts, focused on drawing Norwid's image.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2012, 30; 267-275
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tłumacz komparatysta — tłumacz uwikłany w język. O dwóch „poezjotwórczych” kategoriach gramatycznych w języku polskim i słoweńskim
Prevajalec kot komparativist ter njegovo soočanje z jeziki. O dveh „poezijoustvarjalnih” slovničnih kategorijah v polščini in slovenščini
The Comparative Translator: A Translator Involved in Language. Regarding Two Poetic Grammatical Categories in Polish and Slovenian
Autorzy:
Muszyńska-Vizintin, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487118.pdf
Data publikacji:
2014-10-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
tłumacz - komparatysta
relatywizm językowy
kategorie gramatyczne
narzędnik w poezji
liczba podwójna
utracone w tłumaczeniu
prevajalec — komparativist
jezikovni relativizem
slovnične kategorie
orodnik v pesmih
slovenska dvojina
izgubljeno v prevodu
translator-comparatist
relativism of languages
grammatical categories
instrumentalis in poety
dualis in Slovenian
lost in translation
Opis:
Prevajalec kot posredovalec med izvirnikom in prevodom je oseba, ki istočasno deluje med dvema jezikoma, dvema kulturami in dvojno literarno dediščino, ki sta doživeli različen razvoj. Prevajalsko delo je podobno delu komparatističnemu (primerjanje, analiza besedil, raziskovanje literarnih in kulturnih kontekstov, razlik in podobnosti), torej lahko trdimo, da je prevajalec „idealen — komparativist” oziroma „komparativist — praktik”, ki se mora med celotnim postopkom prevajanja soočati z jezikovno in kulturno različnostjo. Pri prevajanju iz izvirnega v drug in drugačen jezik se razkriva jezikovnen relativizem, ki ga včasih ni mogoče premostiti. Različna narava jezikov se lahko pojavlja ne samo na nivoju semantike oziroma v pragmatični (ustvarjalni) uporabi (tako im.„ususu”), temveč tudi na področju slovnice: v slovničnih oblikah, katere omogočajo ustvarjanje določene pesniške „vizijnosti” v enem jeziku, ki — zaradi drugačnega slovničnega sistema — ni prevedljiva v drugačen jezik (npr. v poljščini: orodnik — instrumental, ki nima potrebe po uporabi predloga (z /s) ali v slovenščini: izjemna in ni prevedljiva več v druge jezike, „intimna” kategorija dvojine). Razlike med raznimi načinami jezikovne konceptualizacije so opazljive samo preko primerjalne analize med izvirnikom in prevodom, kar — v praktičnem dejanju — dela prevajalec, na področju teorije pa prevajalski kritiki.
The translator as a mediator between the original and the translation is a person who is simultaneously working between two languages, two cultures and two literary heritages, which have experienced different developments. The work of translation is similar to that of comparativism (comparing, text analysis, exploration of literary and cultural contexts, differences and similarities), so it is possible to say that the translator is an ideal comparatist, or a „comparatist — practitioner”, who must cope with the diversity of languages and cultures during the whole process of translation. Translation from the original to another language reveals relativism, which sometimes cannot be overcome. The different linguistic nature may appear not only at the level of semantics, or in the pragmatic conventions, but also in the field of grammar: for example, grammatical forms, which enable the creation of a certain poetic “visionism” in the original language, do not allow translation into another language, as the latter uses a different grammatical system. Thus, the Polish instrumentalis, which does not need to use the preposition s/z, is untranslatable into Slovenian and, considering the same principle, the Slovenian “intimate” category of the dual form is untranslatable into other languages. The differences between the various linguistic conceptualization are observable only through a comparative analysis between the original and the translation, which — in practical action — is done by the translator, and — in theory — by the translation critics.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2014, 5, 1; 355-373
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strona Słowackiego? − Norwid wobec tradycji wieszczów
On the Side of Słowacki? Norwid’s Attitude to the Tradition of the Bards
Autorzy:
Halkiewicz-Sojak, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013974.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Cyprian Norwid
odczyty O Juliuszu Słowackim
Anhelli
Adam Mickiewicz
Zygmunt Krasiński
romantyczne koncepcje poezji i poety
prawda i kłamstwo w poezji romantycznej
historiozofia
lectures O Juliuszu Słowackim [About Juliusz Słowacki]
romantic concepts of poet and poetry
truth and lies in polish romantic poetry
philosophy of history
Opis:
Tematem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy i dlaczego spośród wzorów postaw romantycznych poetów Norwid wybrał wariant Juliusza Słowackiego. Dlaczego Mickiewiczowi i Krasińskiemu zarzucił historiozoficzne kłamstwo, a u Słowackiego odnalazł prawdę? Takie opinie zostały sformułowane w Norwidowskich odczytach O Juliuszu Słowackim, przede wszystkim w zawartej tam interpretacji Anhellego. Semantyczna analiza fragmentów lekcji o Słowackim pozwoliła wskazać w konkluzji estetyczne, egzystencjalne i historiozoficzne powody takiego wyboru.
The subject of the article is an attempt to answer the question whether and why Cyprian Norwid chose Juliusz Słowacki’s variant from among the attitudes of Romantic poets. Why did he accuse Mickiewicz and Krasiński of a historiosophical lie, while finding the truth in Słowacki’s work? Such opinions were formulated in Norwid’s series of lectures titled “O Juliuszu Słowackim” [“About Juliusz Słowacki”], especially in his interpretation of Anhelli [Anhelli] included there. Semantic analysis of fragments of the lectures about Słowacki allow us to indicate in conclusion the aesthetic, existential, and historiosophical reasons for such a choice.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 213-224
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies