Sakralizacja ciała. Związki erotyki i mistyki w poezji Bogusława Kierca

Artykuł prezentuje interpretację poezji Bogusława Kierca w kontekście filozofi cznych odniesień do ciała, mistycyzmu chrześcijańskiego i komunii, postsekularnej teorii nagości Georgia Agambena oraz kategorii epektasis. Występujące w tej poezji elementy, jak „wychylanie się z ciała” czy erotyzacja osoby Chrystusa są transgresją przeciw schematom zachowań religij nych w celu poszukiwania nieograniczonej jedności z Bogiem, łącznie z poetyką sakralizacji ujawniają dążenie twórczości B. Kierca do podkreślania wartości ciała i seksualności w doświadczeniu religij nym i możliwości tego doświadczenia w nowoczesności.

The article presents the interpretation of the poetry of Bogusław Kierc in the context of philosophical references to the body, Christian mysticism and Communion, Agamben’s post-secular theory of nudity and the category of epektasis. Such elements of Kierc’s poetry as ‘leaning out of one’s body’ and erotization of Christ constitute the transgression against religious behavioral patt erns in an att empt to achieve absolute unity with God. Together with the poetics of sacralization, they reveal Kierc’s artistic att empt to emphasize the importance of the body and sexuality in a religious elevation and the possibility of experiencing it in the times of modernity.