Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "poetry," wg kryterium: Temat


Tytuł:
« De la poésie polonaise » d’Auguste Lacaussade et Le cimetière du Père Lachaise de Juliusz Słowacki
‘De la poésie polonaise’ by Auguste Lacaussade and Le cimetière du Père Lachaise by Juliusz Słowacki
Autorzy:
Pawłowska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233997.pdf
Data publikacji:
2022-12-29
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
Slowacki
Lacaussade
Polish poetry
romanticism
pain of exile
Opis:
Auguste Lacaussade, in his article ‘De la poésie polonaise’, has identified the relevant features of Polish romantic poetry: the originality and harmony of the language, the favourite themes (silence, shadow, ghosts, and the tendency to rise above the real) and the fundamental dominants (mysticism, patriotism, suffering and the pain of expatriation). All of these elements can be found in the poem Le cimetière du Père Lachaise by Juliusz Slowacki. It is obvious that the French poet was able to reach a wider and more general point of view, but with a literary insight uncommon at the time.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2022, Special Issue, 17; 131-139
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"... I owo". Humor i humory Tadeusza Różewicza
”... and that.” Tadeusz Różewicz’s Humor and Moods
Autorzy:
Solski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487910.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
Różewicz
poetry
humor
cognitive sphere
comedy
director
Opis:
Farewell volume by Czeslaw Milosz was entitled ‘It’. Because of the importance of the text, some re-viewers compared the text with the epilogue to ‘The Tempest’ by William Shakespeare. Tadeusz Rożewicz published a parody of Miłosz’s text entitled ‘This and That’. By adding ‘… and that’, he produced an effect resembling the puncturing of the bubble of illusion. The goal of this and similar polemics by Różewicz was not to arouse uncontrollable laughter, but recall a smile. Smile is always associated with the form and serves to maintain the continuity of culture. In intertextual games, the poet uses dif-ferent styles. The fact that he often reached for ludic and farcical conventions does not diminish the sophistication of his media. In the process of ridicule, the poet always kept the authenticity and naturalness. What is the kind of humor by Różewicz? We should rather talk about the many shades of his humor.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2015, 19; 162-175
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
« J’allais sous le ciel, Muse ! et j’étais ton féal ». Le vagabond dans la poésie française de la deuxième moitié du XIXe siècle
« I wandered beneath the sky, Muse! And I was your faithful » The vagrant in French poetry from the second half of the Nineteenth Century
Autorzy:
Varsimashvili-Raphael, Maïa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483590.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
French poetry
Nineteenth Century
vagrant
marginality
space
Opis:
Throughout history, vagrancy appears as one of the notions of the Human Condition. Its artistic and poetical representations are drawn from multiple sources and offer various models. The fantasy of vagrancy in French poetry in the second half of the Nineteenth Century is fashioned as much through the vagrant’s relationship with space as with Society. Its models spring from marginality and contestation. Spatial structure presents an opposition between « closed » and « open », « interior » and « exterior », and so forth... These separations fluctuate and interact mutually. The poet conjures, from any questing, marginal figure, his own image. The general tendency, from Hugo to Rimbaud, shows both a crushing of the poetical figure, transforming it into a magus or a prophet, and the proliferation of the accursed poet’s « negating anger ».
Źródło:
Quêtes littéraires; 2014, 4; 56-66
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
« La scuola del rispetto » : Yves Bonnefoy e la traduzione di Petrarca
“The School of the Respect”: Yves Bonnefoy and the Translation of Petrarch’s Sonnets
Autorzy:
Guermès, Sophie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806661.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Yves Bonnefoy; poezja; tłumaczenie; Petrarka
Yves Bonnefoy; poetry; translation; Petrarch
Opis:
„Szkoła szacunku”: Yves Bonnefoy i przekłady sonetów Petrarki Yves Bonnefoy, najsłynniejszy poeta francuski drugiej połowy XX wieku, był także tłumaczem. Przeważnie tłumaczył teksty angielskie, m.in. całą spuściznę Szekspira. Opracował, w esejach i wywiadach, swoją własną wizję tłumaczenia, a pod koniec życia poświęcił się po części badaniom sztuki włoskiej (renesans, barok, sztuka nowoczesna), przetłumaczył dwadzieścia jeden sonetów Petrarki. W tym artykule proponujemy ukazanie spójności pracy Yves’a Bonnefoy. Rozwinął on pewną etykę poezji, która obejmowała również przekłady, definiowana zaś była jako „szkoła szacunku” (wobec autora tekstu źródłowego, wobec siebie i wobec czytelników). Do swoich tłumaczeń sonetów Petrarki wybrał słowa, rytmy i frazy, które znalazł we własnych zbiorach wierszy. Przemoc i teatralność tych sonetów przypomina tę z Douve’a lub In the lure of the Threshold. W rezultacie, wiernie tłumacząc, łączy wersety Petrarki z własnymi, w ciągłości własnej pracy. « La scuola del rispetto » : Yves Bonnefoy e la traduzione di Petrarca Yves Bonnefoy, il più grande poeta francese della seconda metà del Novecento, è stato anche traduttore, soprattutto di testi inglesi, tra i quali l’opera intera di Shakespeare. Alla fine della sua vita, dedicata in parte allo studio dell’arte italiana (Rinascimento, Barocco, arte moderna), ha tradotto ventiquattro sonetti di Petrarca. In questo articolo abbiamo lo scopo di mostrare la coerenza dell’opera di Bonnefoy. Ha sviluppato un’etica della poesia che comprendeva anche la traduzione, “scuola del rispetto” (verso l’autore del testo sorgente, nonché verso se stesso e verso i lettori). Ha scelto per la traduzione dei sonetti di Petrarca parole, ritmi, costruzioni di frasi che si trovano nelle sue poesie. La violenza e la teatralità di questi sonetti assomigliano a quelle di Douve o di Nell’ insidia della soglia. Ne consegue che mentre traduce fedelmente, collega i versi di Petrarca ai suoi, nella continuità della sua propria opera.
Yves Bonnefoy, the most famous French poet of the second part of the XXth century, was also a translator. He mainly translated English texts, and among them the whole work of Shakespeare. He has developed, in essays and interviews, his vision of the translation, and at the end of his life partially dedicated to the study of Italian Art (Renaissance, Baroque, Modern Art), he translated twenty one sonnets of Petrarch. In this article we propose to show the coherence of the work of Yves Bonnefoy. He developed an ethics of poetry that also included translation, defined as “the school of the respect” (towards the author of the source text, towards oneself and towards readers). For his translation of Petrarch’s sonnets he chose words, rhythms, and phrases that were found in his collections of poems. The violence and the theatricality of these sonnets resemble those of Douve or In the lure of the Threshold. As a result, while translating faithfully, he links Petrarch’s verses to his own, in the continuity of his own work.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 5; 7-21
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“…qualcosa gli ha tolto le forze e velato gli occhi”: la malattia tra critica letteraria, terapia e poesia in Małgorzata Lebda
“... something took away his strength and veiled his eyes”: Illness between Literary Criticism, Therapy and Poetry in Małgorzata Lebda
Autorzy:
Ciccarini, Marina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407905.pdf
Data publikacji:
2021-12
Wydawca:
Associazione Italiana Polonisti (AIP)
Tematy:
Małgorzata Lebda
illness
poetry
metaphor
narrative medicine
Opis:
After a brief initial excursus on the topos of illness in literary criticism and the so-called “Narrative Medicine”, I analyse this theme as found in the work of Małgorzata Lebda, and particularly in the collections Matecznik (2016) and Granica lasu (2013), in which the poet tells her personal story, displaying a changing enigmatic nature which is a place of the soul both real and mysterious at the same time. Lebda describes the encounter with the disease in a clear, direct language style and by means of a narrative that gives a therapeutic meaning to her experience, and places it in a natural universe filled with multiple correspondences and resonances. The constant metaphorisation of the poetic images becomes a way to convey evocative, deep emotions which, thus mediated, can express themselves with all their evocative power.
Źródło:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2021, 12; 75-91
2384-9266
Pojawia się w:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“A mate, companion and friend”: Maryla Wolska and the Płanetnicy Poets of Lwów
„Kolega-rówieśnik, towarzysz i przyjaciółka”. Miejsce Maryli Wolskiej wśród lwowskich Płanetników
Autorzy:
Czabanowska-Wróbel, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088423.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the early 20th century
Modernist poetry
the Young Poland poets
Płanetnicy of Lwów
Maryla Wolska (1873–1930)
Maryla Wolska
poezja Młodej Polski
Lwów
Płanetnicy (grupa)
pole literackie
modernizm
Opis:
This article examines the relationship of Maryla Wolska with the poets and artists of the Young Poland in Lwów and, more broadly, with the literary community of the early 20th century. She was a leading light of Płanetnicy (The Rainmakers), an informal group of artists who met at her house in Lwów. The role of a friend and mate, someone who was treated equally as a writer, did not sit well, however, with her role as mistress of the house, hostess of a literary salon and representative of a family which occupied a high position in the social hierarchy. To ride on the crest of the wave she strove to combine two strategies, a modern jauntiness and a studious attention to 19th-century proprieties. Although she did well for herself, her success was by no means complete.
Źródło:
Ruch Literacki; 2019, 2; 129-151
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„A może jednak wątpię w tę wojnę, tak samo jak wątpię w istnienie wielkich gadów? […]”. Świat (p)o wojnie w poezji Tomasza Pietrzaka
“What if I do not believe in this war, just as I do not believe in dinosaurs? […]” On the War after the War in Tomasz Pietrzak’s Poetry
Autorzy:
Dymon, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699422.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Tomasz Pietrzak
Holokaust
poezja
pamięć
Śląsk
Holocaust
poetry
memory
Silesia
Opis:
This article focuses on Tomasz Pietrzak’s Pospół [The Common], which correlates the memory of the Shoah with Silesian tropes. The traces of tragic past – which still inhabits the reality – are visible in on-going social and psychological conflicts, and in the attempts to integrate the memories that rely on the liminal events. As it is shown, the memory of the ultimate event is presented in Pietrzak’s works as a process. Its first stage is concerned with inscribing the Shoahin a regional folk tale, making it possible to distance oneself from the traumatic yet already transmitted past. Furthermore, this variant relies on the interrelation between the ultimate event and nature. The poet refers to the Slavic fest of dziady, which not only brings the dead back to life in a very peculiar manner, but also encourages us to familiarise with and understand the past. The next stage places the Shoah in the environmental and geological contexts. Recalling the tragic past relies on the author’s dependence on a landscape which accumulates the remnants preserved in the soil. In the course of its analysis, the article comments upon a “turn to museums” in re-thinking the Shoah, which is supposed to be the last transformation of memory, anticipating the outbreak of yet another war.
Artykuł ma na celu przybliżenie tomiku Tomasza Pietrzaka Pospół, w którym pamięć o Zagładzie została skorelowana ze śląskimi wątkami. W omawianych wierszach ślady tragicznej przeszłości – nadal istniejące w rzeczywistości – widoczne są w ciągle aktualnych napięciach społecznych, psychicznych oraz w próbach integracji wspomnień wydarzeń granicznych. Autorka pokazuje dostrzegalną w tych utworach procesualność pamięci o wydarzeniu krańcowym. Pierwszy etap wiąże się z wpisywaniem Zagłady w formę opowiadanej klechdy, co ma umożliwić zbudowanie dystansu do przekazanej, traumatycznej przeszłości. Również w tym wariancie pojawia się intensywna współzależność wydarzenia krańcowego oraz przyrody. Poeta wykorzystuje ludowy rytuał dziadów, który staje się szczególnego rodzaju przywołaniem zmarłych, by spróbować oswoić i zrozumieć przeszłość. Następny opisywany przez autorkę etap odnosi się do postrzegania Zagłady w perspektywie środowiskowej i geologicznej. Odtwarzanie tragicznej przeszłości dokonuje się przez ukierunkowanie na krajobraz, który gromadzi w sobie pozostałości przechowywane nadal przez ziemię. Autorka podkreśla także następującą po tym muzealizację Zagłady, co ma być ostatnim przekształceniem się pamięci przed nastaniem kolejnej wojny.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 245-259
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„A może jednak wątpię w tę wojnę, tak samo jak wątpię w istnienie wielkich gadów? […]”. Świat (p)o wojnie w poezji Tomasza Pietrzaka
“What if I do not believe in this war, just as I do not believe in dinosaurs? […]” On the War after the War in Tomasz Pietrzak’s Poetry
Autorzy:
Dymon, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699470.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Tomasz Pietrzak
Holokaust
poezja
pamięć
Śląsk
Holocaust
poetry
memory
Silesia
Opis:
This article focuses on Tomasz Pietrzak’s Pospół [The Common], which correlates the memory of the Shoah with Silesian tropes. The traces of tragic past – which still inhabits the reality – are visible in on-going social and psychological conflicts, and in the attempts to integrate the memories that rely on the liminal events. As it is shown, the memory of the ultimate event is presented in Pietrzak’s works as a process. Its first stage is concerned with inscribing the Shoahin a regional folk tale, making it possible to distance oneself from the traumatic yet already transmitted past. Furthermore, this variant relies on the interrelation between the ultimate event and nature. The poet refers to the Slavic fest of dziady, which not only brings the dead back to life in a very peculiar manner, but also encourages us to familiarise with and understand the past. The next stage places the Shoah in the environmental and geological contexts. Recalling the tragic past relies on the author’s dependence on a landscape which accumulates the remnants preserved in the soil. In the course of its analysis, the article comments upon a “turn to museums” in re-thinking the Shoah, which is supposed to be the last transformation of memory, anticipating the outbreak of yet another war.
Artykuł ma na celu przybliżenie tomiku Tomasza Pietrzaka Pospół, w którym pamięć o Zagładzie została skorelowana ze śląskimi wątkami. W omawianych wierszach ślady tragicznej przeszłości – nadal istniejące w rzeczywistości – widoczne są w ciągle aktualnych napięciach społecznych, psychicznych oraz w próbach integracji wspomnień wydarzeń granicznych. Autorka pokazuje dostrzegalną w tych utworach procesualność pamięci o wydarzeniu krańcowym. Pierwszy etap wiąże się z wpisywaniem Zagłady w formę opowiadanej klechdy, co ma umożliwić zbudowanie dystansu do przekazanej, traumatycznej przeszłości. Również w tym wariancie pojawia się intensywna współzależność wydarzenia krańcowego oraz przyrody. Poeta wykorzystuje ludowy rytuał dziadów, który staje się szczególnego rodzaju przywołaniem zmarłych, by spróbować oswoić i zrozumieć przeszłość. Następny opisywany przez autorkę etap odnosi się do postrzegania Zagłady w perspektywie środowiskowej i geologicznej. Odtwarzanie tragicznej przeszłości dokonuje się przez ukierunkowanie na krajobraz, który gromadzi w sobie pozostałości przechowywane nadal przez ziemię. Autorka podkreśla także następującą po tym muzealizację Zagłady, co ma być ostatnim przekształceniem się pamięci przed nastaniem kolejnej wojny.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 245-259
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„(A) nasze dusze smutne mają pyski.leżą na dywanie. wyją. nie dają żyć” (J. Mansztajn, O duszy) – leksem dusza w najnowszej poezji polskiej
“(Y)et the faces of our souls are sad. lying on the carpet. howling. tormenting us.” (J. Mansztajn, O duszy) – the lexeme dusza (soul) in contemporary Polish poetry
Autorzy:
Stempel-Gancarczyk, Karina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645186.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
soul
spirit
animula
Polish poetry
contemporary poetry
literary awards
poetry awards
21th century Polish poetry
dusza
duch
duszyczka
poezja polska
poezja współczesna
nagrody literackie
nagrody
poetyckie
poezja polska XXI wieku
Opis:
The article concerns the occurrences of the lexeme soul in contemporary Polish poetry. Due to the extensive amount of material available for analysis, it concentrates on volumes that were awarded or nominated in the selected Polish poetry contests in 2010–2015 (Wisława Szymborska Award, “Nike” Literary Award, “Silesius” Wrocław Poetry Award, Kościelscy Award, “Orfeusz” K. I. Gałczyński Poetry Award, “Gdynia” Literary Prize and “Złoty Środek Poezji” Award). The article presents the contexts of occurrence of the lexeme dusza (soul), as well as the related lexemes duch (spirit) and duszyczka (small soul – animula), it characterizes the term in relation to its both religious and non-religious aspects, and shows what functions it serves in poetic texts.
Artykuł dotyczy wystąpień leksemu dusza w najnowszej poezji polskiej. Z uwagi na zakres materiału dostępnego do analizy rozważania skupiają się na tomach nagrodzonych lub nominowanych do nagród w wybranych ogólnopolskich konkursach poetyckich w latach 2010–2015 (Nagroda im. Wisławy Szymborskiej, Nagroda Literacka „Nike”, Wrocławska Nagroda Poetycka „Silesius”, Nagroda Fundacji im. Kościelskich, Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego „Orfeusz”, Nagroda Literacka „Gdynia” oraz Nagroda „Złoty Środek Poezji”). W artykule przedstawione są konteksty pojawiania się leksemu dusza oraz leksemów pokrewnych: duch i duszyczka, charakterystyka tego pojęcia z uwzględnieniem aspektów religijnych i niereligijnych, a także funkcje, jakie zyskuje ono w tekstach poetyckich.
Źródło:
Adeptus; 2016, 7; 67-83
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Admiruję gorąco jej talent...”. Eliza Orzeszkowa czyta Konopnicką (Z badań nad epistolografią pisarki)
‘I admire ardently her talent...’. Eliza Orzeszkowa reads Konopnicka (from the research on the writer’s epistolography)
Autorzy:
Sikora, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400600.pdf
Data publikacji:
2015-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
Orzeszkowa
epistolography
Konopnicka
lyric poetry
short prose narratives
biography
loneliness
femininity
emancipation
epistolografia
liryka
małe formy narracyjne
biografia
samotność
kobiecość
emancypacja
Opis:
Szkolna znajomość Elizy Pawłowskiej i Marii Wasiłowskiej byłaby w ich biografiach nic nie znaczącym epizodem, gdyby nie twórczość literacka Orzeszkowej i „odkrycie” Konopnickiej – poetki przez autorkę Marty na przełomie 1878/1879 roku. Orzeszkowa wspierała Konopnicką w początkach jej kariery artystycznej, broniła przed atakami konserwatywno-katolickiej krytyki, wydała „fragmenty dramatyczne” Z przeszłości (1881), czytała z upodobaniem kolejne zbiory wierszy, uczyła się ich na pamięć, włączała do listów, cytowała i parafrazowała, a w lutym 1909 roku przygotowała w Grodnie wieczór literacko-artystyczny poświęcony jej twórczości. Przez 40 prawie lat toczył się ukryty w listach dialog Orzeszkowej z liryką Konopnickiej. Obie pisarki jednak – mimo usiłowań autorki Nad Niemnem – pozostały sobie duchowo obce, nie zbliżyły się emocjonalnie do siebie: Orzeszkowej życie zamykało się w kręgu grodzieńskiej codzienności, żywot Konopnickiej wypełniały podróże po Europie i związek z Marią Dulębianką. Zapewniały się wzajemnie o przyjaźni i miłości, ale żyły własnymi sprawami. Ów fascynujący dwugłos utrwalony został w korespondencji pisarek.
Eliza Pawłowska’s and Maria Wasiłowska’s school relationship would have been an insignificant in their biographies if she (the author of Marta) had not become a writer and had not discovered Konopnicka as a poet (1878/1879). Orzeszkowa supported Konopnicka at the beginnings of her artistic career, defended from attacks of the conservative-catholic press. Orzeszkowa also published ‘dramatic fragments’ Z przeszłości (1881), read with special liking Konopnicka’s collections of poems, she even memorized them, included in letters, quoted and paraphrased. In February 1909, she prepared in Grodno a soirée devoted to Konopnicka’s artistic work. For almost forty years Orzeszkowa was conducting a dialogue with Konopnicka’s lyric poetry which was hidden in her letters. However, both of the writers, in spite of Nad Niemnem author’s attempts, remained intellectually indifferent and it did not bring them emotionally closer together: Orzeszkowa’s life was limited to the daily occurrence in Grodno, Konopnicka’s existence was filled by journeys around Europe and the relationship with Maria Dulębianka. They assured each other of mutual friendship and love, but they lived their own life. This fascinating dialogue was commemorated in both writers’ correspondence.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2015, 1; 199-224
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„alicja” Romana Honeta – szkic analityczny
Autorzy:
Paulina, Lewczuk,
Dorota, Lewkowicz,
Andrzej, Biliński,
Robert, Boroch,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902318.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
theory of literature
literature semiotics
semantic analysis
literature anthropology
Polish poetry
Opis:
The article analyses the volume of poetry by Roman Honet, alicja, by means of the method of analysis and interpretation of a literary text proposed by Jerzy Faryno. The division into primary content (direct, resulting from a linguistic utterance) and secondary content (resulting from a linguistic utterance indirectly) enables one to attempt to interpret uninterpretable, as it is considered in the literature on the subject, alicja. The structure of the volume itself, specific punctuation and grammar provide certain conditions concerning the image of poetic reality existing in the world presented by the lyrical I. What is more, the same motives appearing again and again, specific meta-oneirism, permanent palette of colours became a starting point for developing our proposal. This approach to the problem was also supported by thematic triplicity of poetic content visible in the poetry. The further part of the article presents intertextual references to the extratextual reality and real historical figures (related to the Second World War).
Źródło:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej; 2016, 9; 128-139
1898-4215
Pojawia się w:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“And to be malicious and belligerent / And not to lose feminine features”: Zuzanna Ginczanka’s Satirical World
Autorzy:
Olech, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032216.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Zuzanna Ginczanka
Polish poetry
Polish poetry written by women
20th century
Skamander
Opis:
The paper reflects on how Zuzanna Ginczanka, dubbed ‘Tuwim in a dress’ by Adam Ważyk, was finding her way – both as a woman and, above, as a poet – in the literary, cabaret world of Julian Tuwim, Jan Lechoń, or Antoni Słonimski. The paper focuses on the satirical output of the poet, which is why the author chose two works – namely Pochwała snobów (In Praise of Snobs) and Damskie kłopoty (Feminine Trouble) – as the basis for the analysis.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2019, 8; 255-266
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„AVION”. Jeden dom, dwa języki
“AVION”. One home, two languages
Autorzy:
Pindór, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877443.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
granica
dialog międzykulturowy
Czeski Cieszyn – Český Tĕšín
Cieszyn
Kawiarnia-Restauracja Avion
Kawiarnia poetycko-muzyczna Avion
Czytelnia i Kawiarnia Avion (Čítárna a kavárna Avion)
Biblioteka Miejska w Czeskim Cieszynie (Mĕstská knihovna Český Tĕšín)
border
intercultural dialogue
Czech Cieszyn – Český Tĕšín
“Avion” Coffee House – Restaurant
Music and poetry Cafe “Avion”
“Avion” Reading Room and Coffee House (Čítárna a kavárna Avion)
Municipal Library in Czech Cieszyn (Mĕstská knihovna Český Tĕšín)
Opis:
W artykule poddano opisowi działalność (2010-2020) usytuowanej w Czeskim Cieszynie przy granicznym moście Przyjaźni Czytelni i Kawiarni Avion (Čítárna a kavárna Avion) - oddziału Biblioteki Miejskiej w Czeskim Cieszynie (Mĕstská knihovna Český Tĕšín), w aspekcie podejmowanych przez instytucję czesko-polskich inicjatyw społeczno-kulturalnych. Wśród przywołanych różnych form aktywności, sprzyjających ponadlokalnemu dialogowi międzykulturowemu w środowisku wielokulturowym, uwzględniono przede wszystkim Cykl Czesko -Polskich Salonów Dyskusyjnych/ Cyklus Česko-Polských Diskusních Salonů pt. „Bez stereotypów. Czesi i Polacy o sobie nawzajem/ Bez stereotypů. Češi a Poláci o sobĕ navzájem” (2013 - nadal). W opracowaniu przywołano dzieje poprzedniczki i zarazem pierwowzoru Czytelni i Kawiarni Avion - Kawiarni-Restauracji Avion (1933-1939), symbolu międzywojennego wielonarodowościowego Cieszyna. Przestawiono współczesne sposoby upamiętniania przedwojennej kawiarni Avion, przede wszystkim kilkunastoletnie (1996-2010) funkcjonowanie kawiarni poetycko-muzycznej Avion w pomieszczeniach Teatru Cieszyńskiego w Czeskim Cieszynie (Těšínské divadlo Český Tĕšín). We wnioskach wskazano, iż działania Czytelni i Kawiarni Avion wpisują się w ramy konceptualne dialogu międzykulturowego wymienione w Białej Księdze w sprawie dialogu międzynarodowego „Żyć wspólnie jako równi w godności”, takie jak „tworzenie przestrzeni dla dialogu międzykulturowego”, „uczenie i nauczanie kompetencji międzykulturowych” (Rabczuk, 2015, s. 31-32), przyczyniają się do integracji obu Cieszynów i zróżnicowanych narodowościowo społeczeństw je zamieszkujących.
The paper describes the activities which have been undertaken by “Avion” Reading Room and Coffee House (Čítárna a kavárna Avion) since 2010, from the viewpoint of socio-cultural Czech and Polish initiatives. The House is situated in the Czech Cieszyn near the Friendship Bridge as a branch of the Municipal Library in Czech Cieszyn (Mĕstská knihovna Český Tĕšín). Among many different forms of activities which support an intercultural and supranational dialogue in the multicultural background, initially a focus is on a series of Czech-Polish Discussion Salons (Cyklus Česko-Polských Diskusních Salonů) entitled: “Without Stereotypes. Czechs and Poles in return about themselves” (Bez stereotypů. Češi a Poláci o sobĕ navzájem” (from 2013). The activity of the previous “Avion” café room and restaurant (1933-1939 ) is described as it has been simultaneously the model for the present one and symbol of interwar and multinational Cieszyn. The modern ways for the commemoration of the pre-war “Avion” are presented including the functioning for over a decade (1996-2010 ) of the poetical and musical “Avion” in the buildings of Cieszyn Theatre (Těšínského divadla). The conclusions indicate that the activities undertaken by “Avion” Reading Room and Coffee House comply with a conceptual frame of the multicultural dialogue cited in the White Book on the International Dialogue “Live together as equals in respect” following “to form a space for the intercultural dialogue”, “learning and teaching intercultural competencies” (Rabczuk, 2015, pp. 31-32 ). The initiatives contribute to the integration of the both sides of Cieszyn and societies which differ in terms of nationalities living there.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2020, 12, 1; 245-261
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Awful doubt” and “faith so mild”: the images of nature from William Blake to Matthew Arnold
Autorzy:
Łuczyńska-Hołdys, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571912.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
English poetry
Romanticism
Victorian Age
natural imagery
spirituality
faith
science
Opis:
In the present article I intend to explore chosen images of nature in selected poetical works by William Blake, William Wordsworth, Percy Bysshe Shelley, Alfred Tennyson and Matthew Arnold, in order to trace significant shifts in their use of natural imagery. While in Romantic poetry, in general, images from nature are used to portray spiritual experience of finding comfort and sustenance in communing with nature, or, alternatively, a sense of being overwhelmed in the face of an omnipotent power, Victorian poems register deep uneasiness and a fear of nature, which has nothing to do with the experience of the sublime. This shift can be attributed, at least in part, to ground-breaking scientific discoveries and overwhelming technological progress in Victorian England, which resulted in confusion and disquiet as far as basic existential issues (the existence of God, the relation between God and man, the origin of the universe) were concerned.
Źródło:
Acta Philologica; 2016, 49; 163-173
0065-1524
Pojawia się w:
Acta Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Bezoar z łez ludzkich czasu powietrza morowego" Walentego Bartoszewskiego jako przykład "recepty dusznej i cielesnej” na czas zarazy
Autorzy:
Pasek, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030525.pdf
Data publikacji:
2021-06-06
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
lyrical song
religious poetry
Jesuit poetry
plague
pieśń liryczna
poezja religijna
poezja jezuicka
plaga
bezoar
Opis:
  The article constitutes an attempt to interpret a little known collection of poems by the Jesuit priest from Vilnius, whose publication was both the reaction to the outbreak of plague in Vilnius between 1629–1632 and the testimony of increased religiousness in the face of the epidemic. The author presents Walenty Bartoszewski and his poetic oeuvre. She briefly describes the social background of those events. Moreover, she characterizes other texts from the 16th –18th centuries that deal with the topic of the epidemic. They include: sermons, secular works, religious songs and prayer works. The core of the article constitutes the interpretation of the collection by Bartoszewski in the context of the most important elements of the volume "Bezoar z łez ludzkich…" [”The Bezoar of Human Tears in the Time of the Plague”], which are as follows: the indication of religiousness at the beginning of the 18th century, the realities of the epidemic in a lyrical work, the vision of God and Christ, protection of the faithful against the bubonic plague, and the intercession of Mother of God.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2014, 9, 4; 112-136
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies