Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pochwała" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-24 z 24
Tytuł:
Wpływ czynników niematerialnych na motywację pracowników w czasie wychodzenia z kryzysu gospodarczego – ujęcie teoretyczne
The impact of immaterial factors on employees’ motivation during recovery from economic crisis – a theoretical perspective
Влияние нематериальных факторов на мотивацию работников в период выхода из эконо- мического кризиса – теоретические подходы
Autorzy:
Piotrowska-Puchała, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/548284.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
awans
pochwała
motywacja
promotion
praise
motivation
Opis:
Zaangażowanie pracowników w sprawy organizacji w czasie kryzysu, a zwłaszcza jego wychodzenia z niego, daje szanse na sprawniejsze przezwyciężenie trudnej sytuacji, w jakiej mogła znaleźć się organizacja. Nie zawsze kryzys gospodarczy prowadzi do upadku organizację czy wiąże się ze zwolnieniem pracowników. Przemyślane i rozsądne postępowanie kierowników względem pracowników może okazać się, że przyniesie lepsze skutki niż zakładano. Docenianie pracy pracowników przez przełożonych, okazywanie im szacunku, zwiększanie zakresu odpowiedzialności za wykonywane zadania oraz możliwość podejmowania prostych decyzji przez pracowników pozwala czuć się im integralną częścią organizacji. Takie działania przyczyniają się do tego, że pracownicy mają wpływ na to, co dzieje się w ich firmie. W dobie wychodzenia z kryzysu gospodarczego dla pracowników ważna jest świadomość stałego zatrudnienia. Pracownicy zwracają również uwagę na pochwały ze strony kierowników, awans czy elastyczny czas pracy (w organizacjach, w których jest to możliwe). Ten ostatni czynnik pozwala pracownikowi, choć w części, ułożyć sobie obowiązki pracownicze i rodzinne.
Employees’ involvement in an organization’s affairs during crisis, especially at the time of crisis recovery provides opportunities for overcoming, in a more effective manner, a difficult situation which the organization may face. The economic crisis does not always result in the organization’s collapse or lead to dismissals. Dealing with the staff in a well thought-out and reasonable manner by managers may produce better results than expected. Superiors appreciating work performed by their subordinates, showing them respect, expanding responsibilities for assigned tasks and the possibility of allowing employees to take simple decisions makes them feel that they are an integral part of the organization and actually have impact on what is going. During the time of crisis recovery it is important for the staff to know that they are guaranteed permanent employment. They also pay attention to praise from their management, promotions or flexible hours (in those organizations where it is possible). The latter factor allows a manager to, at least partially, achieve their life and work balance.
Źródło:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2017, 51; 407-416
1898-5084
2658-0780
Pojawia się w:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doroteos, Pochwała Pana Jezusa (Pap. Bodmer XXXII: Laudes Domini Iesu)
Autorzy:
Witczak, Krzysztof Tomasz
Tadajczyk, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613344.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Doroteos
Pochwała Pana Jezusa
Laudes Domini Iesu
Opis:
nie dotyczy
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 809-817
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motywacje do chwalenia a wybrane sposoby chwalenia małych dzieci przez matki. Raport z badań
Autorzy:
Szymanik-Kostrzewska, Anna
Michalska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129164.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
matki małych dzieci
motywacje do chwalenia
pochwała
sposoby chwalenia
Opis:
Motywacja do chwalenia dzieci odzwierciedla celowość formułowania pozytywnych opinii na temat dziecka, jego zachowania, charakterystyk lub aktywności. Celem badań było określenie częstości kierowania się poszczególnymi motywacjami do chwalenia dzieci oraz relacji pomiędzy nimi a wybranymi sposobami chwalenia. Zastosowano „Kwestionariusz Motywacji do Chwalenia Dziecka” w wersji 2 (KMDCD2) oraz „Kwestionariusz Sposobów Chwalenia” (KSC). Zbadano 465 matek przynajmniej jednego dziecka w wieku 1–7 lat. Matki najczęściej chwaliły dzieci, by wyrazić swoje emocje, następnie by przekazać dzieciom informację zwrotną, oddziaływać na ich samoocenę, nagradzać oraz postępować zgodnie ze swoimi przekonaniami na temat stosowania pochwał. Wysoka częstotliwość deklarowania motywacji korzystnych dla rozwoju dziecka współwystępowała z wysoką częstotliwością stosowania konstruktywnych sposobów chwalenia.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2021, XXVI, 1; 9-29
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pochwała medyka. Mowa Jana Zamoyskiego na pogrzebie Gabriela Falloppia, anatoma (1562)
The laudation of the medic. Jan Zamoyski’s speech delivered on the funeral of Gabriele Falloppio, the anatomist (1562)
Autorzy:
Ciszewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232056.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
oratio funebris
mowa pogrzebowa
pochwała medyka
pochwała medycyny
Gabriele Falloppio
Jan Zamoyski
funeral speech
laudation of the medic
laudation of the medicine
Gabriele Fallopius
Opis:
Studium podejmuje kwestię pochwały medyka w wieku XVI na przykładzie łacińskiej oratio funebris wygłoszonej przez Jana Sariusza Zamoyskiego na pogrzebie Gabriela Falloppia w 1562 roku. Fallopius był znakomitym anatomem, którego ustalenia do dziś pozostają aktualne, wybitym botanikiem, wyjątkowym chirurgiem i szanowanym wykładowcą Uniwersytetu w Padwie. Oratio funebris zawiera pochwałę opartą na biografii zmarłego i w ten sposób realizuje humanistyczne założenia poddawania wzorców osobowych do naśladowania w dążeniu do cnoty. Artykuł przedstawia analizę wyborów dokonanych przez mówcę w zakresie retorycznej inwencji i amplifikacji pochwały.
The study considers the issue of praise of the medic in the XVIth century using an example of Latin oratio funebris delivered by Jan Sariusz Zamoyski during the funeral of Gabriele Falloppio in 1562. Fallopius was a brilliant anatomist whose findings have remained valid to this day, an excellent botanist, an outstanding surgeon and physician, and an esteemed lecturer at the University of Padua. Oratio funebris contained praise based on the biography of the deceased and thus it could realise the humanistic assumptions of providing personal models to follow in the pursuit of virtue. The article presents an analysis of choices made by the speaker regarding rhetorical inventio and amplificatio, and modes of praising.
Źródło:
Res Rhetorica; 2023, 10, 1; 18-33
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspomnienie pośmiertne w XIX wieku (perspektywa genologii i biografistyki)
Posthumous Memories in the 19th Century (a Genological and Biographical Perspective)
Autorzy:
Budrewicz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877281.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
genologia
nekrolog
wspomnienie pośmiertne
pochwała
biografia
genology
obituary
posthumous tribute
praise
biography
Opis:
Artykuł omawia gatunek wspomnienia pośmiertnego na materiale tekstów z XIX wieku. Autor krytycznie przedstawia stan badań, wykazując, że studia z lingwistyki kulturowej poświęcone nekrologom niedostatecznie uwzględniają ewolucję wypowiedzi ogłaszanych w prasie po śmierci danej osoby. W pierwszej połowie XIX wieku pojęcia nekrolog i wspomnienie pośmiertne były rozumiane synonimicznie. Na konwencję wspomnień pośmiertnych miały wpływ pochwały, a od drugiej połowy wieku dodatkowo ta konwencja nabierała cech gatunku biografii akademickiej, która prezentowała życie konkretnej osoby jako wypełnianie modelu pacy i służby publicznej. Wspomnienia miewały objętość broszury lub książki i stawały się portretami literackimi. Pierwotne osobiste formy pamięci o zmarłym były zastępowane studiowaniem źródeł i dokumentów. Wspomnienia prywatne zamieniały się w biografie zawodowe osób publicznych.
The article discusses the genre of posthumous memories on the basis of texts from the 19th century. The author critically presents the state of research, showing that studies within cultural linguistics devoted to obituaries do not sufficiently account for the evolution of statements published in the press after the death of a given person. In the first half of the 19th century, the concepts of obituary and posthumous memories were considered to be synonymous. The convention of posthumous memories was influenced by praise, and starting from the second half of that century, this convention additionally took on the characteristics of a genre of academic biography, which presented the life of a particular person as a fulfilment of the model of public and work service. Memories used to have the volume of a booklet or book and were literary portraits. The originally personal forms of remembrance about the deceased were replaced by the study of sources and documents. Private memories turned into professional biographies of public figures.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 1; 97-117
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego mądry nie zawsze wie najlepiej? Obrona głupich Wojciecha Miera
Why the wise not always knows the best? „Defense of the fools” of Wojciech Mier
Autorzy:
Kocela, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039083.pdf
Data publikacji:
2018-07-20
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Wojciech Mier
poezja
Oświecenie
głupota
pochwała
libertynizm
poetry
stupidity
praise
libertinism
the Enlightenment
Opis:
Artykuł został poświęcony analizie wiersza Wojciecha Miera Obrona głupich. W centrum zainteresowania znalazło się pojęcie głupoty, które od zawsze budziło szereg kontrowersji. Tekst nie koncentruje się jednak wyłącznie na przywołaniu definicji samego terminu, ale konfrontuje go z poglądami samego poety i jego indywidualnym podejściem do kwestii szczęścia. Prowadzone rozważania dotyczą również miejsca głupoty w kulturze epoki Oświecenia – wieku triumfu rozumu i czasu znaczących odkryć w różnych dziedzinach nauki, jej bliskości z pojęciem szaleństwa, a także postrzegania obu zjawisk i ich przejawów przez społeczeństwo.
The article was devoted to the analysis of Wojciech Mier’s poem Defense of the fools. The concept of stupidity, which has always aroused a lot of controversy, became the center of attention. The text, however, does not focus only on recalling the definition of the term itself, but confronts it with the views of the poet himself and his individual approach to the question of happiness. Conducted considerations also concern the place of stupidity in the culture of the Enlightenment – the age of triumph of reason and the time of significant discoveries in various fields of science, it’s closeness to the notion of madness, as well as the perception of both phenomena and their manifestations by society.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2018, 22, 3; 81-96
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of feedback and examples of techniques leading to its successful use
Autorzy:
Bojar, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462614.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
feedback
slips
errors
interlanguage
praise
tests
techniques
ALTE
ROA
informacja zwrotna
przejęzyczenia
błędy
interferencja językowa
pochwała
testy
techniki
Opis:
This paper displays the definition of feedback, its role in the learning process and presents different modes of how feedback may be organised in classroom conditions. The first issue presented in the article is related to types of mistakes and their sources. The following points are devoted to the matter of who makes corrections. To be more precise, three of them: teacher – student correction, student – student correction and self-correction are discussed and supported with appropriate techniques which lead to a successful accomplishment of feedback.
Poniższy artykuł ma za zadanie wyjaśnić co to jest informacja zwrotna, ukazać rolę jaką pełni w procesie nauczania oraz przedstawić różne sposoby jej wdrożenia w pracy z uczniami. Pierwszym aspektem poruszonym w tym artykule jest opis rodzajów błędów oraz wskazanie ich pochodzenia. Kolejne punkty dotyczą kwestii kto inicjuje i kto dokonuje poprawy błędów. Wymienione zostały trzy możliwości: nauczyciel – uczeń, uczeń – uczeń oraz autokorekta, które zostały dokładnie opisane oraz podparte odpowiednimi technikami będącymi kluczem do sukcesu w obrębie omawianego tematu.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2018, 1; 47-60
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Syrach pominął Ezdrasza w Pochwale Ojców (Syr 44-50)?
Reasons for the Omission of Ezra in Sir 44–50
Autorzy:
Piwowar, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053553.pdf
Data publikacji:
2015-11-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Mądrość Syracha
Ezdrasz
Pochwała Ojców
Syr 44
1–50
21
Ben Sira
Ezra
Praise of the Fathers
Sir 44
Opis:
Ben Sira in the Praise of the Fathers (Sir 44:1-50:21) speaks about Nehemiah, but does not mention Ezra. This peculiar omission has elicided a lively discussion concerning the reasons of this silence. The present paper presents the most important exegetical attempts to solve this problem. There are essentially two ways of approach to Ben Sira's omission: the fi rst one concentrates on the literary and historical motifs, the most important of which questions the historical character of Ezra. The second approach proposes to solve the problem by pointing to some theological motivations that might have caused the omission. One of the proposals sees a different conception of theocracy between the author of Ben Sira and the book of Ezra, where the latter is presented as an officer of Persian authority, and therefore responsible for foreign influence on Israel in Judea. This reason together with a different understanding of priesthood in these two texts have most probably led to the omission of any mention of Ezra in Ben Sira's book. The ultimate answer to that question, however, must remain hypothetical.
Źródło:
The Biblical Annals; 2011, 1, 1; 103-129
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Adam zamyka Pochwałę Ojców (Syr 44-49)?
Why does the Praise of the Ancestors (Sir 44–49) close with Adam?
Autorzy:
Pudełko, Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178688.pdf
Data publikacji:
2017-10-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Stary Testament
Księga Syracha
Pochwała Ojców
Adam
arcykapłan
Old Testament
Book of Sirach
Praise of the Ancestors
high priest
Opis:
Księga Syracha oprócz licznych mądrościowych maksym zawiera szczególny tekst, który koncentruje się na działaniu Boga i Jego mądrości w dziejach Izraela: Pochwała Ojców (Syr 44-49). Mędrzec z Jerozolimy chciał przez to zaszczepić w sercach swoich uczniów umiejętność teologicznej wizji historii. Układ i interpretacja przedstawionych w tym opisie bohaterów, choć bazuje na tradycji, wynika z interpretacji i kryteriów własnych autora. Jest zastanawiające, iż na koniec opisu mędrzec wraca do początków, nie tylko Izraela, ale dziejów ludzkości, by zamknąć swój opis historii postacią Adama – pierwszego człowieka. Prezentacja Adama w Syr 49,16b jest bardzo pozytywna, autor koncentruje się na chwale i pięknu pierwszego człowieka, pomijając zupełnie aspekt jego upadku. Użyta terminologia łączy postać Adama z kapłańskimi postaciami opisywanymi przez Syracha (Aaron, arcykapłan Szymon), co sugeruje szczególne znaczenie arcykapłana w dziele mędrca z Jerozolimy. Odniesienie do Adama, początku ludzkości zakłada upatrywanie „nowego początku”, w postaci arcykapłana.
The Book of Sirach contains, besides numerous sapiential maxims, a remarkable text focused on the work of God and His wisdom in the history of Israel: The Praise of the Ancestors (Sir 44–49). In this way, a sage of Jerusalem wanted to instill in the hearts of his disciples the ability to view history in the theological way. The order and interpretation of the heroes presented in the passage, while based on tradition, results from interpretation and criteria of the author himself. Interestingly, at the end of the description the sage returns to the beginnings not only of Israel but also of mankind by closing his description with the figure of Adam – the first man. The presentation of Adam in Sir 49,16b is very positive, the author focuses on the glory and beauty of the first man, with complete disregard for such aspect as his fall. The terminology employed connects the figure of Adam with priestly personages described by Sirach (Aaron; Simon, the high priest), which suggests a special significance of the high priest in the work of the sage of Jerusalem. The reference to Adam and the beginning of mankind presumes the recognition of “the new beginning” in the figure of the high priest.
Źródło:
The Biblical Annals; 2017, 7, 4; 441-457
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham w Pochwale Ojców (Syr 44,19-21)
Abraham in Sirach’s Praise of the Fathers (Sir 44:19-21)
Autorzy:
Piwowar, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034917.pdf
Data publikacji:
2019-04-16
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Abraham
Pochwała Ojców
Księga Syracha
Syr 44
19-21
Praise of the Fathers
The Book of Sirach
Sir 44
Opis:
The article is devoted to the presentation of Abraham in the Greek textof the Praise of the Fathers (Sir 44:19-21). Only 13 verses are devoted tothe patriarch, but his description carries a wealth of theological meaning.Sirach presents Moses as an ideal and a model to follow for himself, hiscontemporaries and all believers (cf. Sir 44:19b). First of all, he emphasizesAbraham’s moral and religious perfection (cf. Sir 44:20), which manifesteditself in his abiding by the Law (cf. Sir 44:20a) and respecting the covenantwith God, reflected primarily through the sign of circumcision (cf. Sir44:20bc). Abraham was completely loyal to God and proved his loyaltyduring a trial (cf. Sir 44:20d). Sirach stresses especially one’s attitude tothe covenant with God as the most important aspect of a believer’s life; inthis respect Abraham should be a model to emulate. In the final part of the fragment the sage focuses on the result of Abraham’s faithfulness to God.The Lord promised him numerous offspring (cf. Sir 44:21cd) and an inheritance encompassing the whole Earth (cf. Sir 44:21e-g). Sirach emphasizes the special position of Abraham’s offspring among the nations (the latter will receive blessings through the former; cf. Sir 44:21b). What is more, Abraham’s offspring will be elevated over other nations (cf. Sir 44:21d). What is particularly noteworthy in Sirach’s reinterpretation of Abraham is that the patriarch respected the Law and that the sage attributed Messianic features to him.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2018, 88, 4; 75-123
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie i rola Izaaka i Jakuba w historii Izraela według Syracha (Syr 44,22-23)
The Significance and Role of Isaac and Jacob in Israel’s History According to Sirach (Sir 44:22-23)
Autorzy:
Piwowar, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051081.pdf
Data publikacji:
2019-01-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Izaak
Jakub
Abraham
Pochwała Ojców
Syr 44,22-23
Jacob
Isaac
the Praise of the Fathers
Sir 44:22-23
Opis:
The article is devoted to the analysis of the Greek text of Sir 44:22-23, but it also takes into account the Hebrew version of the praise of Isaac and Jacob. The main aim of the article is to read Sirach’s depiction of these two patriarchs in his Praise of the Fathers (Sir 44:1 – 50:24) and the role and significance that he attributes to them in Israel’s history. The analysis conducted shows that the Jerusalem sage based his presentation of Isaac and Jacob exclusively on the Book of Genesis, not referring to any theological traditions connected with the patriarchs that were known during the Second Temple period. The principal role played by the two patriarchs in the history of the chosen nation is passing on to the subsequent generation the covenant that God made with Abraham and the promises related to it (Isaac’s substantial passivity in this role has to be pointed out). It is this motif that is emphasized in Sir 44:22-23, as a result of which other important events from the patriarchs’ lives are completely overlooked, including the justification of Jacob’s stealing of Isaac’s blessing for his firstborn son.
Źródło:
The Biblical Annals; 2019, 9, 1; 35-72
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Enkomion mądrości i jego funkcja perswazyjna w Księdze Mądrości
The Wisdom Encomium and Its Persuasive Function in the Book of Wisdom
Autorzy:
Muszytowska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031607.pdf
Data publikacji:
2020-10-06
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Księga Mądrości;
enkomion;
pochwała madrości;
retoryka epideiktyczna;
retoryka symbuleutyczna
Wisdom of Solomon;
encomium;
praise of wisdom;
epideictic rhetoric;
deliberative rhetoric
Opis:
Księga Mądrości uznawana jest za spójny tekst charakteryzujący się synkretyzmem gatunkowym. Celem niniejszego artykułu jest przebadanie zawartej w Księdze Mądrości pochwały mądrości pod kątem jej perswazyjnych funkcji w utworze. Do badań wykorzystano enkomion jako gatunek typowy dla retoryki epideiktycznej. Tekst pochwały został przeanalizowany z perspektywy cech wyróżniających ten gatunek i decydujących o jego bazowej strukturze. Analizy doprowadziły do wniosku, że autor wykorzystał możliwości gatunku, aby pouczyć odbiorców o jaką mądrość powinni zabiegać i by skłonić ich do podjęcia działań zmierzających do jej osiągnięcia. Enkomion w Księdze Mądrości został podporządkowany retoryce doradczej i stanowi ważny element w strukturze utworu.
The Book of Wisdom is considered a coherent text characterized by genre syncretism. The purpose of this article is to examine the praise of wisdom in the Book of Wisdom for its persuasive functions in the book. The encomium was used in the analysis as a typical genre of epideictic rhetoric. The text of the praise was analyzed from the perspective of the features distinguishing this genre and determining its underlying structure. The analysis led to the conclusion that the author used the possibilities of the genre to teach the recipients what wisdom they should seek and to encourage them to take actions to achieve it. The encomium in the Book of Wisdom was subordinated to advisory rhetoric and is an essential element in the work’s structure.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2020, 90, 3; 47-77
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czwarta Księga Machabejska tłem Mowy XV św. Grzegorza z Nazjanzu
The Fourth Book of the Maccabees as background of Oratio XV by st. Gregory of Nazianzen
Autorzy:
Baran, Grzegorz M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613305.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Czwarta Księga Machabejska
św. Grzegorz z Nazjanzu
Pochwała Machabejczyków
The Fourth Book of the Maccabees
St. Gregory Nazianzen
In Machabaeorum laudem
Opis:
Based on a comparative analysis of 4Mac and Oratio XV, it can be noted that St. Gregory – when composing the speech in honor of the martyrs – used mostly apocryphal work depicting history of the martyrdom of Eleazar as well as of the seven brothers and their mother rather than the canonical 2Mac. This is evidenced by quite clear convergence of both works: their authors use the same vocabulary to characterize their heroes and describe the instruments of torture; they employ the same agonist-military metaphors; they include the motive of martyrs’ death as a sacrifice purifying the Jewish people etc. The fact that St. Gregory used 4Mac in composing Oratio XV can evidence quite high popularity and reputation that 4Mac enjoyed among Christians of Cappadocia in his time (i.e. in 4th century).
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 41-70
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieweczki i panny w pogrzebowych mowach szlacheckich i kazaniach (XVII wiek)
Autorzy:
Ciszewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028449.pdf
Data publikacji:
2022-01-11
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
oratorstwo staropolskie
kazania pogrzebowe
szlacheckie mowy pogrzebowe
pochwała panny
Old Polish oratory
funeral sermons
funeral noble’s speeches
encomium of a maiden
Opis:
Studium przedstawia analizę porównawczą enkomionów zawartych w oracjach szlacheckich i kazaniach wygłoszonych w XVII stuleciu na pogrzebach dziewczynek i panien. Zestawienie tekstów należących do dwu różnych gatunków stawia zagadnienie wzorów osobowych w nowym świetle, gdyż zależny od rodzaju mowy sposób amplifikacji retorycznej tych samych toposów pochwalnych okazuje się mieć zasadniczy wpływ na wzorzec, jaki wyłania się z mowy.
The study presents a comparative analysis of encomia included in noblemen’s orations and sermons delivered in the seventeenth century at the funerals of girls and maidens. The juxtaposition of texts belonging to two different genres places the issue of role models in a new light because the way of rhetorical amplification of the same laudatory topoi, which depends on the type of speech, turns out to have a fundamental influence on the model that emerges from the speech.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2022, 65; 131-168
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Encomium of Polish Noblewomen in Jakub Sobieski’s Secular Funeral Speeches (the First Half of the 17th Century)
Pochwała szlachcianki w świeckich mowach pogrzebowych Jakuba Sobieskiego (I połowa XVII wieku)
Autorzy:
Ciszewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366650.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Old Polish oratory
secular funeral speeches
encomia of noblewomen
funeral sermon
Jakub Sobieski
oratorstwo staropolskie
świeckie oracje pogrzebowe
pochwała szlachcianki
kazanie pogrzebowe
Opis:
The aim of the article is to present the distinctive features of Jakub Sobieski’s funeral speeches and thus to fill the gap in the research on secular funeral speeches. The latter constitute a large section of old Polish oratory; a section only a few years ago recognised clearly in literary and historical research as distinct from the general funeral oratory and literary “output production,” comprising separate and specific types of text. Jakub Sobieski, one of the most eminent speakers of the first half of the 17th century, delivered twenty-seven funeral speeches, five of those dedicated to women. In these speeches, following the rhetorical rules, he expressed the praises of the deceased noblewomen; these encomia envisaged defined role models of wives, mothers, and widows. Thus far, the aspects of female role models have almost exclusively been analysed using examples of funeral sermons, this study is the first to approach the issue from the perspective of nobles’ speeches. The crucial point here is to recognise not the personal model, for it turns out to be basically invariable regardless of the oratory genre, but the manners of amplifying the topoi of women’s praise. On the basis of the conducted analyses, it was discovered that Sobieski, in most cases (among the exceptions are the funeral speeches of Regina Żółkiewska and Anna Ostrogska) prefers to name and enumerate women’s virtues without factual exemplification. This stands in stark contrast to both his speeches in praise of men, which abound in detailed descriptions of the merits and achievements of the deceased and to the homiletic practice of the era.
Celem artykułu jest przedstawienie specyfiki oracji pogrzebowych Jakuba Sobieskiego, a tym samym uzupełnienie luki w badaniach nad świeckimi oracjami pogrzebowymi, stanowiącymi ogromną część staropolskiego oratorstwa, które dopiero od kilku lat są wyraźnie wydzielane w badaniach literaturoznawczych i historycznych spośród ogółu pogrzebowej „produkcji” oratorskiej i literackiej jako osobne i specyficzne typy tekstów. Jakub Sobieski, jeden z najznakomitszych mówców I połowy XVII stulecia, wygłosił dwadzieścia siedem oracji pogrzebowych, z których pięć poświęconych było kobietom. Zgodnie z regułami retorycznymi zawarł w nich pochwały zmarłych szlachcianek, które to enkomiony złożyły się na określony wzór osobowy: żony, matki i wdowy. Elementy wzoru kobiety analizowane były do tej pory niemal wyłącznie na przykładach kazań pogrzebowych – niniejsze studium jest pierwszym, które ujmuje zagadnienie z perspektywy mów szlacheckich. Kluczowe jest tu rozpoznanie nie wzoru osobowego, gdyż ten – jak się okazuje – jest w zasadzie niezmienny niezależnie od gatunku oratorskiego, ile sposobów amplifikacji toposów kobiecej pochwały. Na podstawie przeprowadzonych analiz stwierdzono, że Sobieski w większości przypadków (do wyjątków należą mowy na pogrzebie Reginy Żółkiewskiej i Anny Ostrogskiej) preferuje nazwanie i wyliczenie cnót kobiecych pozbawione egzemplifikacji faktograficznej. Stanowi to jaskrawy kontrast zarówno w stosunku do jego laudacji męskich, obfitujących w szczegółowe opisy zasług i dokonań zmarłych, jak i do praktyki kaznodziejskiej epoki.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2020, 38, 2; 15-25
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aaron jako nauczyciel świadectw (Syr 45,17)
Aaron as a Teacher of Testimonies
Autorzy:
Pudełko, Jolanta Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621655.pdf
Data publikacji:
2015-11-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Teologia biblijna
Księga Syracha
Pochwała ojców
Aaron
kapłaństwo
świadectwo
biblical theology
Book of Ben Sira
The Praise of Ancestors
priesthood
testimony
witness
Opis:
W greckiej wersji Księgi Syracha dwukrotnie pojawia się termin "martyrion" (świadectwo). Oprócz Syr 36,14 pojawia się w Pochwale ojców w odniesieniu do osoby Aarona (Syr 45,17). Brat Mojżesza zostaje tam określony jako ten, który ma "nauczać Jakuba świadectw". Taka wypowiedź nie pojawia się w innych tekstach dotyczących Aarona w Biblii. Zostaje więc najpierw przeanalizowany kontekst tej wypowiedzi, a mianowicie pochwała Aarona obecna w Syr 45,6-22, a następnie porównane wersje tekstualne Syr 45,17. Zrozumienie znaczenia terminu świadectwo w tym kontekście, staje się możliwe dzięki analizie tego słowa innych kontekstach biblijnych związanych z historią Aarona i przymierza synajskiego, jak i niezależnymi od niej. W końcu wypowiedź dotycząca Aarona zostaje osadzona w czasach Syracha i tłumacza greckiej wersji księgi. Kluczowym dla zrozumienia Syr 45,17 staje się przedstawienie funkcji i znaczenia powygnaniowego arcykapłana. Jest on w rozumieniu Księgi Syracha jedynym pośrednikiem między Bogiem i ludem, znakiem przymierza, odpowiedzialnym za przekazywanie świadectw – Słowa Bożego, treści i wymagań wynikających z zawartego z Bogiem przymierza.
In the Greek version of the Book of Sirach the term martu,rion (testimony) appears twice. Besides Sir 36:14, the word appears also in the Praise of the Ancestors in reference to Aaron (Sir 45:17). Moses’ brother is described there as the one who is to teach Jacob the testimonies (dida,xai to.n Iakwb ta. martu,ria), an expression that is missing from all other Biblical texts referring to Aaron. Therefore, the context of this expression, i.e. the praise of Aaron in Sir 45:6-22, is first analyzed and then various textual versions of Sir 45:17 are compared. Understanding the meaning of the term testimony in this context is made possible by the analysis of this word in other Biblical contexts, both those connected with the history of Aaron and the Sinai covenant as well as other, unrelated texts. Finally, the expression referring to Aaron is placed within the times of Sirach and those of the translator of the Greek version of the book. The key to understanding Sir 45:17 is found in the function and significance of the post-exile high priest. He is – as understood in the Book of Sirach – the only mediator between God and his people, and thus becomes the living symbol of covenant, responsible for transmitting testimonies: the Word of God, the content and requirements implied by the covenant made with God.
Źródło:
Verbum Vitae; 2015, 28; 133-153
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Periodyzacja dziejów Izraela w "Pochwale Ojców" Księgi Syracha (Syr 44–49)
Periodization of the History of Israel in the Praise of the Ancestors (Sir 44–49)
Autorzy:
Pudełko, Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044364.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Stary Testament
Księga Syracha
historia
periodyzacja
Pochwała ojców
czas
Old Testament
Book of Sirach
Ben Sira
history
periodization
time
Praise of the Ancestors
Opis:
Artykuł ma na celu przedstawić ujęcie poszczególnych okresów biblijnego Izraela, które zawiera Pochwała ojców (Syr 44 – 49) Księgi Syracha. Na początku autorka zaznacza kontekst i granice tekstu przyjętego do analizy. Następnie pokrótce przedstawia ogólne wprowadzenie do Pochwały ojców (Syr 44,1-15). Kolejne części artykułu stanowią propozycję periodyzacji, która składa się z trzech części: etapu przymierza (Syr 44,16 – 45,26), etapu proroków i królów (Syr 46,1 – 49,10) oraz etapu odnowy (Syr 49,11-16). Całość zamyka apendyks, który stanowi wypełnienie wcześniejszych etapów historii w osobie Szymona II, arcykapłana świątyni jerozolimskiej (Syr 50,1-24). Periodyzacja dziejów obecna w Pochwale ojców, oprócz chronologii jest prezentacją, w której można zauważyć podejście teologiczne, kanoniczne i kapłańskie.
The article aims at providing a perspective on the successive periods of Biblical Israel as found in the Praise of the Ancestors (Sir 44–49) in the Book of Sirach. The writer begins with determining the boundaries and context of the analyzed text. She then presents briefly a general introduction to the Praise of the Ancestors (Sir 44–49). The next parts of the article offer a proposal for periodization, consisting of three parts: the covenant period (Sir 44:16–45:26), the period of the prophets and kings (Sir 46:1–49:10), and finally the renewal period (Sir 49:11-16). The full text of the Praise is rounded out by an appendix which concerns the fulfillment of all the previous historical periods in the person of Simon II, the high priest of the Jerusalem Temple (Sir 50:1-24). The periodization of history in the Praise of the Ancestors, besides providing chronology, is a presentation that might be described as a theological, canonical and sacerdotal approach.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 35; 39-76
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Caleb, Son of Jephunneh - As an Example of Fidelity to God. An Exegetical Study of Sir 46:7-10
Autorzy:
Pudełko, Judyta Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087824.pdf
Data publikacji:
2021-10-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pochwała Ojców; Syr 44-49
Syr 46;7-10
Kaleb (syn Jefunnego)
Praise of the Ancestors; Sir 44–49
Sir 46:7-10
Caleb (son of Iepphonne)
Opis:
Caleb is a secondary character in several episodes of the Exodus as well as the conquest of the Promised Land (Numbers 13–14; Josh 14:6-14). Praise of the Ancestors (Syr 44–49) contains a presentation of the biblical history of ancient Israel as the history of the covenant and a place of God's intervention. Sirach presents, according to his own criteria, the most relevant and positive characters of this history. Caleb in Sirach’s description (46:7-10) is a faithful scout, who, together with Joshua, in the face of the rebellion of the Israelites, bears witness to an exemplary trust in God and encourages the Israelites to follow his lead. His courage and faithfulness are rewarded by receiving an inheritance of the piece of land in the Promised Land, which then becomes the property of his offspring. In the brief account of Sirach, Caleb has become a timeless example of the wise man – a sage who lives according to the word of God and encourages others to take up this challenge.
Kaleb jest postacią drugorzędną, obecną w kilku epizodach eksodusu, a także podboju Ziemi Obiecanej (Lb13-14; Joz 14,6-14). Pochwała ojców (Syr 44–49) zawiera przedstawienie biblijnej historii starożytnego Izraela jako historii przymierza i miejsca interwencji Boga. Syrach, w oparciu o własne kryteria, przedstawia najistotniejsze i najbardziej pozytywne postacie tej historii. Kaleb w opisie Syracha (46,7-10) jest wiernym zwiadowcą, który wraz z Jozuem w obliczu buntu Izraelitów daje świadectwo zaufania Bogu i zachęca Izraelitów do pójścia za jego przykładem. Jego odwaga i wierność zostają nagrodzone otrzymaniem w dziedzictwa w Ziemi Obiecanej, która następnie staje się własnością jego potomstwa. W pochwale Syracha Kaleb stał się ponadczasowym przykładem mędrca – człowieka żyjącego słowem Bożym i zachęcającego innych do podjęcia tego wyzwania.  
Źródło:
The Biblical Annals; 2021, 11, 4; 575-596
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak chwalono młodą parę, czyli o mowach weselnych Andrzeja Chryzostoma Załuskiego
How newly-weds were lauded: Wedding speeches by Andrzej Chryzostom Załuski
Autorzy:
Kasperek, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460279.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
oracje weselne
oddawanie panny
dziękowanie za pannę
kompozycja mowy weselnej
laudacja nowożeńców
enkomion
pochwała
wedding orations
giving a maiden away
giving acknowledgement for a maiden
wedding speech composition
laudation newlyweds
encomium
praise
Opis:
W XVII w. krasomówstwo towarzyszyło wszystkim ważnym wydarzeniom z życia politycznego i prywatnego. Okazją do zaprezentowania oratorskiego kunsztu było m. in. wesele. Najważniejsze oracje epitalamijne nazywane były oddawaniem panny i dziękowaniem za nią. Ich budowa i tematy zaś określone przez wypracowaną przez lata konwencję. W artykule przedstawię kompozycję i tematykę tych dwóch gatunków mów weselnych (oddawanie panny, dziękowanie za pannę) oraz analizę wybranych oracji Andrzeja Chryzostoma Załuskiego pod kątem środków służących pochwale.
In the XVII century, oratory accompanied all important political and private events. An opportunity to present one’s elocutionary artistry was, among others, the wedding. The most important orations are called giving a maiden away and giving acknowledgement for a maiden. Their composition and themes were determined by a convention which had been developed over the course of years. My paper aims to present the composition and the subject area of the two types of wedding speech and the analysis of chosen Andrzej Chryzostom Załuski’s orations, in terms of measures to laudation.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2015, 5; 449-455
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konflikt – rozdarcie – śmierć. Myśl rosyjska o bólu i cierpieniu: Bierdiajew, Iljin, Fiodorow
Conflict—Split—Suffering: Russian Thinkers (Nikolai Alexandrovich Berdyaev, Ivan Alexandrovich Ilyin, and Nikolai Fyodorovich Fyodorov) Speak on Pain and Suffering
Autorzy:
SAWICKI, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046939.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ból, cierpienie, duchowość, pochwała cierpienia, Bogoczłowieczeństwo, pasjonizm, obiektywacja, tragedia Bożych cierpień, dar cierpienia, regulacja, supramoralizm
pain, suffering, spirituality, praise of suffering, passionism, objectifying, tragedy of God’s suffering, the gift of suffering, regulation, supramoralism
Opis:
W artykule przedstawiono poglądy trzech myślicieli rosyjskich (Mikołaja Bierdiajewa, Iwana Iljina i Mikołaja Fiodorowa) odnoszące się do problematyki bólu i cierpienia, Wyakcentowano odmienność stworzonych przez nich koncepcji od myśli zachodniej. Podkreślono religijny charakter ich rozważań oraz maksymalistyczne i przeżyciowe traktowanie przez nich doświadczeń bólu i cierpienia. Zwrócono uwagę na sposób pojmowania przez nich tych fenomenów, odnoszenia się do nich i przezwyciężania ich przez Boga i człowieka.
The article is a presentation of the views of three Russian thinkers (Nikolai Alexandrovich Berdyaev, Ivan Alexandrovich Ilyin, and Nikolai Fyodorovich Fyodorov) on the problems of pain and suffering. The differences between their conceptions and those characteristic of Western philosophy and theology have been accentuated and the religious nature of their thinking, as well as their maximalist and lived-through approach to pain and suffering, have been emphasized. Their understanding of the phenomena in question has been discussed with a view to the way pain and suffering may be overcome by, respectively, God and by man. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 4 (120); 49-64
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecność anioła w opowiadaniu o najeździe Sennacheryba na Jerozolimę w Syr 48,21
The Angel in the Narration on Sennacherib’s Invasion of Jerusalem in Sir 48:21
Autorzy:
Pudełko, Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179040.pdf
Data publikacji:
2019-03-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
stary testament
księga syracha
pochwała ojców
anioł pana
najazd
sennacheryba na judę
syr 48
18-21
book of sirach
praise of the ancestors
angel of the lord
sennacherib’s invasion of judah
sir 48:18-21
old testament
Opis:
Księgi biblijne przedstawiają wydarzenia z historii biblijnego Izraela interpretując je w kluczu teologicznym. Dotyczy to również opisu najazdu króla Asyrii Sennacheryba na Judę i Jerozolimę w 701 r. przed Chr. Konfrontacja ta znalazła nawet odzwierciedlanie w źródłach asyryjskich, które podkreślają potęgę Asyrii. Jednak przekaz biblijny uwidacznia niezwykłą interwencję Boga, który w tajemniczy sposób ocalił swój lud. Był to przekaz tak istotny, iż został przedstawiony w Starym Testamencie aż cztery razy: 2 Krl 19,35; 2 Krn 32,21; Iz 37,21 oraz Syr 48,21. Przekazy biblijne tłumaczą ocalenie Jerozolimy interwencją Boga, który działa poprzez swojego „posłańca” – anioła. Najpóźniejszy opis tego wydarzenia w Syr 48,21 wraz z kontekstem sugeruje własną interpretację tego wydarzenia. Anioł, przez którego Bóg działa w obronie swojego ludu może być zidentyfikowany w prorokiem Izajaszem, który ogłasza Boże orędzeie ocalenia, jako odpowiedź na modlitwę ludu.
Biblical books, while presenting events from the history of biblical Israel, interpret them in a theological manner. This principle also applies to the description of Sennacherib’s military campaign against Judah and Jerusalem in 701 BC. This campaign is even reported in the Assyrian sources, which underline Assyrian military power. The biblical narrative emphasizes an extraordinary intervention of God, who saves his people in a mysterious way. This divine intervention was so important that is was reported in the Old Testament writings four times (2 Kgs 19:35; 2 Chr 32:21; Is 37:21; Sirach 48:21). Biblical reports explains the rescue of Jerusalem by the intervention of God, who is acting by his “messenger” – an angel. In the latest description of this event, found in Ben Sira 47:21H, the sage from Jerusalem gives his own interpretation of the whole affair, which differs slightly from other reports. The angel, by whom God is acting, is identified with the prophet Isaiah, who announces the salvage of Jerusalem as an answer to people’s prayers.
Źródło:
The Biblical Annals; 2019, 9, 2; 269-284
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Language functions to communicate appraisal and child directed speech
Funkcje języka w komunikacji oceny i mowy skierowanej do dziecka
Autorzy:
Sekerova, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2105349.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
interakcja
mowa skierowana do dziecka
illokucyjne funkcje języka
funckje językowe przekazujące ocenę – pochwała i krytyka
wskazania języka używane w pochwałach i krytyce.
dyskurs mówiony
spoken discourse
interaction
child directed speech
illocutionary language
functions
language functions to communicate appraisal – praise and criticism
indication of language used in praise and criticism.
Opis:
Language used by parents to communicate with children is characterized by specific features. Adults use different language in communicating with other adults than in communicating with children. This paper is focused on analysing authentic recordings of common spoken discourses in families related to specific situations and activities (for example, children getting ready for school, art and craft activities, sitting at the table, etc.). The analysis will focus on examining the illocutionary language functions used to communicate the child’s appraisal (mainly praise, criticism, reproach), i.e. on the parent’s intent to express the appraisal of a child. The analysis draws upon the frequency of illocutionary language functions (in the whole sample, in pre-defined age categories of children, in specific activities offering examples of spoken discourse); further, the indication of illocutionary functions as expressed in the spoken discourse will be explored.
Język używany przez rodziców w komunikacji z dziećmi charakteryzują pewne specyficzne cechy. Dorośli używają innego języka w komunikacji z innymi dorosłymi niż w komunikacji z dziećmi. W tym artykule koncentruję się na analizie nagrań prawdziwych mówionych dyskursów w rodzinach, związanych ze specyficznymi sytuacjami i czynnościami (na przykład, dzieci przygotowują się do wyjścia do szkoły, zajęcia plastyczne, siedzenie przy stole itp.). Analiza obejmuje badanie illokucyjnych funkcji języka, stosowanych by przekazywać ocenę dziecka (głównie pochwały, krytyka, nagany). Analiza opiera się na częstotliwości występowania illokucyjnych funkcji języka (w całej próbie, w predefiniowanych kategoriach wiekowych dzieci, w specyficznych czynnościach tworzących przykłady mówionego dyskursu); badane są również wskazania illokucyjnych funkcji języka wyrażanych w dyskursie mówiony
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2017, XVI, (2/2017); 45-65
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna i jej skutki jako ideologiczne źródło europejskiego faszyzmu
Autorzy:
Zmierczak, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609587.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
fascists movements
discontent with the Treaty of Versailles
glorification of war as a noble and heroic experience of human activity
fascist charismatic leaders and their personal experience of war
ruchy faszystowskie
niezadowolenie z traktatu wersalskiego
pochwała wojny jako szlachetnego i bohaterskiego fenomenu
przywódcy faszystowscy i ich doświadczenie wojny
Opis:
The First World War and its consequences constituted the soil, on which the fascists movements rose in all European countries, gathering people mainly on the basis of discontent and disagreement with the Treaty of Versailles. On the one hand, after the end of multinational imperial state, promise to respect the right of every nation to self-ruling was a popular idea; on the other hand, the Treaty of Versailles did not always respect the idea, e.g. in case of Slovakia, Austria or Hungarian. The so-called little treaty, concerning the minorities, was also treated as non-equal position of nation. The fascists movements based on this and began not only to identify everyone on the basis of national identity, but also to glorify war as a unique experience, as an example of heroism, something much better than pacifism. This idea was fundamental in education, beginning with children. It seems also very important to underline the fact, that most of the charismatic leaders of fascists movements personally took part in the First World War, treating the war as a splendid example of national community, it was the case not only of Mussolini and Hitler. The dream that the Treaty concluded after the Great War will be a guarantee of eternal peace, from the very beginning was contested by fascist movements, leading in the end to the Second World War.
Pierwsza wojna światowa i jej skutki stanowiły podłoże, na którym w całej Europie wyrosły ruchy faszystowskie, zarówno faszyzm włoski, jak i niemiecki nazizm, belgijski reksizm, węgierscy strzałokrzyżowcy i inni. Chociaż tylko nieliczne zdobyły władzę, wszystkie jednak odwoływały się do programu walki ze skutkami wojny, najczęściej dążąc do nowej wojny. Z jednej strony I wojna światowa, która wywołała rozpad wielkich wielonarodowych imperiów, a w której padło hasło samostanowienia narodów, wymagała zdecydowanej identyfikacji jednostki ze względu na przynależność narodową, z drugiej zaś traktat wersalski nie zawsze respektował te narodowe dążenia, jak w przypadku Słowacji, Austrii czy Węgier. Niezadowolenie z ładu powojennego było istotnym podłożem dla ruchów faszystowskich. Drugim elementem była gloryfikacja i rehabilitacja wojny jako przeciwieństwa tchórzliwego pacyfizmu, jako wspaniałej postawy narodowej. W tym duchu wychowywano młodzież, a nawet dzieci. Wreszcie – co trzeba podkreślić – większość charyzmatycznych przywódców rozmaitych ruchów faszystowskich brała udział w I wojnie światowej, odbierając ją jako wielkie przeżycie wspólnoty. Dotyczyło to nie tylko Mussoliniego czy Hitlera. Pragnienie, by ład wersalski był ładem trwałym, od początku było zatem skazane na kontestację. W tej roli wystąpili faszyści, którzy doprowadzili do II wojny światowej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Taalpatriottisme van Becanus tot Grotius
Linguistic Patriotism from Becanus to Grotius
Patriotyzm językowy od Becanusa do Grotiusa
Autorzy:
Hamans, Camiel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1872919.pdf
Data publikacji:
2021-10-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia językoznawstwa
patriotyzm językowy XVI i XVII wieku w Holandii i w Niemczech
pochwała języka ojczystego
relacja języka i rzeczywistości
goropianizm
History of linguistics
16th and 17th century language pattriotism in the Netherlands and Germany
praise of the mother tongue
relation of language and reality
Goropianism
Opis:
Deze studie bespreekt de taalkundige opvattingen van Goropius Becanus (1519-1573) en zijn medestander Simon Stevin (1548-1620). Hoewel Becanus voor zijn fantasievolle etymologieën ernstig bekritiseerd is en zelfs belachelijk gemaakt door onder meer Josephus Justus Scaliger en Leibniz bleef zijn werk tientallen jaren invloedrijk, zoals blijkt uit de eerste Nederlandse grammatica De Twe-Spraack (1584), een ongepubliceerd jeugdwerk van Hugo de Groot en de befaamde Duitse grammatica van Schottelius Ausführliche Arbeit (1663). Becanus en Stevin kunnen daarom beter gezien en gewaardeerd worden als taalkundige patriotten, die vochten voor gelijke rechten van hun moedertaal.
W niniejszym opracowaniu analizie poddano idee językowe Goropiusa Becanusa (1519-1573) i jego naśladowców: Hendrika Laurensza Spieghela (1549-1612), Simona Stevina (1548-1620) i Hugo Grotiusa (1583-1645). Goropius Becanus miał niezbyt dobrą reputację ze względu na tworzone przezeń fantastyczne etymologie, które wyśmiewał np. Leibniz. Jego jednak pomysły  na temat pozycji i wartości języka holenderskiego jako jego języka ojczystego wywierały wpływ przez ponad sto lat. Wysoko ceniono je nie tylko w Niderlandach, lecz także w Niemczech, gdzie podobny patriotyzm językowy rozkwitł w XVII wieku. Goropiusa Becanusa i jego zwolenników należy docenić jako językowych patriotów, którzy walczyli o rówouprawnienie swojego języka ojczystego.
In this study the linguistic ideas of Goropius Becanus (1519-1573) and his followers Hendrik Laurensz Spieghel (1549-1612), Simon Stevin (1548-1620) and Hugo Grotius (1583-1645) are studied. Goropius Becanus has a poor reputation for his fantastic etymologies, which have been ridiculed by, for example, Leibniz. However, Becanus’ ideas about the position and value of his Dutch mother tongue have been influential for more than a century, as is demonstrated. He was not only held in high esteem in the Low Countries but also in Germany, where a similar linguistic patriotism flourished in the 17th century. Goropius Becanus and his supporters should be appreciated as linguistic patriots who fought for equal rights for their language.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 5 Zeszyt Specjalny / Speciale Uitgave; 25-45
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-24 z 24

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies