Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "places of memory" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
Tytuł:
Niepoliczone i niepoliczalne (?) ofiary broni chemicznej, maj 1915 r.
Autorzy:
Zalewska, Anna Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040913.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Great War
Eastern Front
chemical weapon (CW)
1915
chlorine
fatal and non-fatal poisonings
estimation of the number of fatalities
resting places as memory triggers
war cemeteries
peace education
OPCW
Wielka Wojna
Front Wschodni
broń chemiczna (CW)
chlor
zatrucia śmiertelne i inne niż śmiertelne
estymacja liczby ofiar
miejsca spoczynku jako wyzwalacze pamięci
cmentarze wojenne
edukacja dla pokoju
Opis:
Przedmiotem omówienia są zapomniane ofiary broni chemicznej na froncie wschodnim I wojny światowej. Dane źródłowe powiązane z działaniami zbrojnymi, w szczególności z niemieckimi atakami gazowymi w rejonie Bzury i Rawki, stanowią tu podstawę estymacji liczby ofiar trującego chloru z okresu między majem a lipcem 1915 r. Na przykładzie zebranych danych odnoszących się do ataku falowego z dnia 31 maja 1915 r. ukazuję specyfikę i złożoność krytyki źródłowej w odniesieniu do liczby ofiar broni chemicznej. Pośrednio ukazuję przy tym potrzebę i zasadność systematyzacji oraz interpretacji wszelkich dostępnych informacji na temat tego, czym skutkowało stosowanie broni chemicznej (CW) w czasach minionych. Pomocne w tym byłoby zainicjowanie prac nad cyfrowym repozytorium wiedzy na temat użycia broni chemicznej w przeszłości z uwzględnieniem wydarzeń i ofiar z frontu wschodniego Wielkiej Wojny. Taki zdigitalizowany zasób mógłby się przyczynić do lokalizacji miejsc spoczynku ofiar broni masowego rażenia, do integracji danych źródłowych, a także ich wtórnych opracowań oraz do ich aktywizowania, na rzecz: pogłębiania wiedzy o dziejach i świadomości historycznej oraz zapobiegania zagrożeniu stosowania broni masowego rażenia.
The subject of this discussion are the almost forgotten victims of chemical weapons on the Eastern Front of World War I. Source data related to military operations, in particular to the German gas attacks in the region of the Bzura and Rawka rivers, are the basis for presenting problems related to the estimation of the number of victims of poisonous chlorine gas in the period between May and July 1915. Using the example of selected data relating to the wave attack of May 31, 1915, I show the specificity and complexity of the source documents closely related to the problem under consideration, that is the issue of the countability of victims of chemical weapons. Indirectly, I show the need and legitimacy of systematizing and interpreting all available information on what resulted from the historical use of chemical weapons. This would be conducive to deepening our knowledge about the fallen soldiers and their resting places. It would be helpful to initiate work on a digital repository of knowledge on the use of chemical weapons in the past, taking into account the very diverse descriptions of events and victims of chemical weapons from the Eastern Front of the Great War. Such a digitized resource could contribute to the systematization of highly dispersed source data, their further interpretation and reinterpretation, and their social activation, for the benefit of deepening knowledge about history and historical awareness and preventing the threat of again turning to the use of such weapons of mass destruction.
Źródło:
Res Historica; 2021, 52; 281-311
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie nasza to wojna – społeczne ramy niepamięci o I wojnie światowej
This is not our war – the social frames of the “non-memory” of World War I
Autorzy:
Wysmułek, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413482.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
collective memory, First World War, politics of memory, places of memory
pamięć zbiorowa, I wojna światowa, polityka pamięci, miejsca pamięci
Opis:
The article discusses the place of World War I in contemporary Polish culture and politics of memory. In Poland, the centenary commemorations of the Great War in 2014 and 2018 went by with a telling lack of reference to the related events at the national level. The impression of this collective forgetting prompts questions about its scale, coherence and causes. In order to define the frames of this “non-memory” about the Great War, the article identifies registers which contain references to people, places and events connected with the Great War. They were assigned to the three dimensions of the collective memory, defined here as: first, the official, state politics of memory, second, the local politics of memory and third, the individual memory. The collected data indicate that despite the significant influence that the First World War had on the life of the entire war generation, and despite the scale and severity of warfare taking place on the territory of today’s Poland, the history of the Great War is mostly silent in the national historical narratives. In the official, state politics of memory, its role is reduced to a certain “prelude” before the rebirth of Polish statehood, while in the minds of contemporary Poles the experiences of 1914–1918 are mostly forgotten. The popular silhouette of Józef Piłsudski and the celebrations of Independence Day on November 11 function in isolation from the historical context and are not the subjects of contemporary public debate. However, in recent years, in the local dimension of memory, we may observe a certain renaissance of the remembrances connected with the First World War. Local authorities, activists and communities have started to commemorate the participants and victims of the war, regardless of the language they used and the banner under which they fought. The article finishes with the presentation of three hypotheses of the social and political reasons that prevented the memories of wartime experiences from entering into the canon of Polish national culture.
W artykule postawiono pytanie o miejsce I wojny światowej we współczesnej polskiej kulturze i polityce pamięci. Analiza jubileuszowych obchodów w 100-lecie rozpoczęcia i zakończenia Wielkiej Wojny wskazuje na zasadniczy brak odniesień do związanych z nią wydarzeń w polskiej oficjalnej polityce pamięci. Dostrzeżenie tej sfery „niepamięci” skłania do postawienia pytań o jej skalę, spójność oraz przyczyny. W celu określenia ram społecznej niepamięci o Wielkiej Wojnie w artykule podjęto próbę odnalezienia i zarysowania miejsc w przestrzeni pamięci, w których pojawiają się odwołania do osób, miejsc i wydarzeń z nią związanych. Problem ten został rozpatrzony w trzech rejestrach działania pamięci zbiorowej, określonych tu jako: wymiar oficjalnej, państwowej polityki pamięci, wymiar pamięci lokalnej oraz wymiar pamięci na poziomie indywidualnym. Zebrany materiał badawczy wskazuje, że pomimo znaczącego wpływu I wojny światowej na życie całego wojennego pokolenia oraz pomimo skali i dotkliwości działań wojennych mających miejsce na terytorium dzisiejszej Polski doświadczenia z lat 1914–1918 zostały przez Polaków zapomniane. Wielka Wojna w oficjalnej narracji państwowej jest przeważnie przemilczana bądź traktuje się ją jedynie jako swego rodzaju „preludium” do odrodzenia się polskiej państwowości. W jeszcze większym stopniu jest ona nieobecna w świadomości współczesnych Polaków, którym zazwyczaj brakuje podstawowej wiedzy faktograficznej. Nie mają także skojarzeń kulturowych związanych z I wojną światową. Popularna symbolika Józefa Piłsudskiego i 11 listopada 1918 roku funkcjonuje w oderwaniu od kontekstu historycznego i nie jest przedmiotem debaty publicznej. W ostatnich latach w wymiarze lokalnym mamy jednak do czynienia z pewnym renesansem pamięci o I wojnie światowej oraz jej uczestnikach i ofiarach, niezależnie od tego, jakim posługiwali się językiem i pod jakim występowali sztandarem. Artykuł kończy przedstawienie trzech hipotez na temat społecznych i politycznych przyczyn, które sprawiły, że pamięć o doświadczeniach wojennych Polaków nie weszła do kanonu kultury narodowej.
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2019, 68, 3; 157-183
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łódzka przestrzeń pamięci do turystycznego zagospodarowania
Lódź memory space for tourist development
Autorzy:
Wycichowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/88311.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:
przestrzeń pamięci
wielonarodowościowe miasto fabryczne
inwentaryzacja miejsc pamięci
ziemia obiecana
memory space
multi‐national industrial city
inventory of the places of memory
promised land
Opis:
Każde miasto ma swój zasób kulturowo‐materialny przechowywany dzięki wielopokoleniowej pamięci. Owa przestrzeń pamięci, stanowi olbrzymi, często słabo wykorzystany potencjał, który odpowiednio i odpowiedzialnie zagospodarowany może dobrze służyć promocji miasta. W referacie przedstawiono możliwości zagospodarowania niezwykle pojemnej łódzkiej przestrzeni pamięci, której projekcja służyć może ożywieniu rozwoju turystyki krajowej i zagranicznej nastawionej docelowo na Łódź. Określono najbardziej wartościowe domeny kultury niematerialnej miasta: tereny szczególnie związane z rozwojem wielonarodowościowego miasta okresu ziemi obiecanej; miejsca heroizmu i solidarności Polaków i Żydów okupione tysiącami ofiar w walce z okupantem; rozwój ośrodka sztuki awangardowej związanej z nazwiskami K. Kobro i W. Strzemińskiego, oraz ponadmaterialny dorobek docenionego w świecie powojennego centrum polskiej kinematografii, które stworzyło gwiazdy formatu: K. Kieślowskiego, R. Polańskiego i A. Wajdy.
Every city has its own cultural and material resources are kept alive in the memory of consecutive generations. This memory space a huge, often underused potential, which could serve the purpose of promoting the city, if adequately and responsibly developed. The paper presents the development possibilities of the unusually vast Łódź memory space, whose projection may enhance domestic and foreign tourism in Łódź. The author indicates the most valuable domains of the intangible culture of the city: the areas include with the development of this multi‐national industrial city at the time was called a Promised Land; a place of great heroism and solidarity of Poles and Jews, who paid of thousands of victims in a fierce struggle with the occupant; city where avant‐garde art flourished, represented by K. Kobro and W. Strzemiński and appreciated the worldʹs center of postwar Polish cinema with the Stars format: K. Kieslowski, R. Polanski and A. Wajda.
Źródło:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2011, 15; 297-309
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
500 Jahre Reformation. Die Rechtfertigungslehre heute. Teil 2: Soziale und globale Aspekte
500 Years Reformation. The Doctrine of Justification Today, Part. 2: Social and Global Aspects
500 -lecie reformacji. Nauka o usprawiedliwieniu dzisiaj. Część 2: aspekty społeczne i globalne
Autorzy:
von Kriegstein, Matthias
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036158.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kluczowe: usprawiedliwienie
międzykonfesyjny
międzyreligijny
eklezjologia
głoszenie
przestrzeń komunikacyjna
migracje
uchodźccy
miejsca interakcji
uznanie
sprawiedliwość
wartości wspólne
praca pamięciowa
neoliberalny system ekonomii
solidarność
kreacja
justification
inter-confessional
inter-religious
ecclesiology
preaching
communicative space
refugées
migration
places of interaction
acknowledgement
justice
communalistic values
memory work
neoliberal system of economy
solidarity
creation
Opis:
Doktryna o usprawiedliwieniu jest podstawowym elementem reformacji XVI wieku. Artykuł jest uzupełnieniem poprzedniej interpretacji Indywidualnego wymiaru (RT 2017 z.12) o refleksje nad społecznymi i globalnymi aspektami analizowanej doktryny. Treść artykułu może być etycznym i eklezjologicznym punktem wyjścia dla rozwijania świadomości i pracy w przeciwdziałaniu niesprawiedliwości społecznej, wykorzystywaniu i poniżaniu osób, określonych grup. Zbory chrześcijańskie mogą być ważnym czynnikiem w kształtowaniu tej postawy przez swoje życie i nauczanie. Uznanie teorii filozofii społecznej może być narzędziem do wyjaśnienia doktryny usprawiedliwienia w jej aspektach społecznych. Również globalna interpretacja w zrozumiały sposób może ułatwić wzajemną świadomość, zrozumienie i wspólne solidarne działanie w świeckich, międzywyznaniowych i międzyreligijnych kontekstach w celu poprawy sprawiedliwości, wolności i integralności stworzenia. 500 Jahre Reformation. Die Rechtfertigungslehre heute. Teil 2: Soziale und globale Aspekte Die Rechtfertigungslehre ist das zentrale Element der Reformation im 16. Jahrhundert. Der Artikel beschreibt in Ergänzung des vorjährigen Artikels zu individuellen Aspekten jetzt Überlegungen zur sozialen und globalen Dimension der Rechtfertigungslehre. Sie kann sowohl ethisch als auch ekklesiologisch Ausgangspunkt für die Wahrnehmung von und Arbeit an sozialen Ungerechtigkeiten, Ausbeutung und Erniedrigung von Menschen und Gruppen sein. Christliche Gemeinden können durch engagiertes Handeln und ihre Predigt ein wichtiger Faktor bei der Vermittlung der Rechtfertigungsbotschaft sein. Die sozial-philosophische Theorie der Anerkennung kann Hilfe zur Explikation sozialer Aspekte der Rechtfertigungslehre sein. Eine auch auf die globale Dimension bezogene nachvollziehbare Interpretation kann eine wechselseitige Aufmerksamkeit, ein gegenseitiges Verständnis und gemeinsames solidarisches Handeln in säkularen, interkonfessionellen und interreligiösen Kontexten fördern in der Absicht, Gerechtigkeit, Frieden und die Bewahrung der Schöpfung zu fördern.
The doctrine of justification is the core element of the Reformation in the 16. century. The article gives added to the previous interpretation of the individual dimension now reflections on the social and global aspects of the doctrine of justification. It can be ethically and ecclesiogically a starting point for the awareness and the work on social injustice, exploitation and humiliation of persons, groups and nature. Christian congregations could be an important factor in transmitting it by its committed life and preaching. The social-philosophic theory acknowledgement can be a tool for an explication of the doctrine of justification in its social aspects. An also global interpretation in an understandable way can facilitate a mutual awareness, understanding and common solidary actions in secular, inter-confessional and inter-religious contexts in order to improve justice, freedom and the integrity of creation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 111-130
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BUDDENBROOKS AM SCHWARZEN MEER. VLADIMIR JABOTINSKYS ODESSA-ROMAN DIE FÜNF
BUDDENBROOKS AT THE BLACK SEA. VLADIMIR JABOTINSKYS ODESSA-NOVEL THE FIVE
Autorzy:
von der Lühe, Irmela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911881.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jüdischer Familienroman
Odessa als umstrittener Erinnerungsort
Symbolismus
Impressionismus
Straßen
Plätze und Orte als Räume der Erinnerung
Jewish familiy novel
Odessa as a controversial space of memory
symbolism
impressionism
streets
places and rooms of memory
Opis:
Irmela von der Lühe, BUDDENBROOKS AM SCHWARZEN MEER. VLADIMIR JABOTINSKYS ODESSA-ROMAN DIE FÜNF. „PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. T. XXIV, S. 123-133. ISSN 1733-165X. Vladimir Jabotinskys Roman Die Fünf ist bei seinem Erscheinen in Deutschland (2012) als eine literarische Entdeckung gefeiert worden. In der Familiengeschichte der Milgroms aus dem Odessa der Jahre vor der Revolution von 1905 spiegeln sich Hoffnungen und Enttäuschungen der Revolution und der jüdischen Assimiliation, des Aufbruchs in eine neue Welt der Moderne und des Absturzes in eine Welt der brutalen Antimoderne. Der Beitrag untersucht die besonderen literarischen Strategien einer Arbeit an der Erinnerung: des Erzählens von Straßen, Plätzen und Räumen, der Analogisierung des politischen Geschehens mit einem Bühnengeschehen, der symbolistischen Überhöhung der Realität durch Rückgriff auf literarische Texte. Nichtnur aus politischen, auch aus erzählerischen Gründen wird Odessa in Jabotinkskys Roman also zu einem umstrittenen Erinnerungsort.
Irmela von der Lühe, BUDDENBROOKS AT THE BLACK SEA. VLADIMIR JABOTINSKYS ODESSA-NOVEL THE FIVE. “PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. Vol. XXIV, P. 123-133. ISSN 1733-165X. When Jabotinksys novel first appeared in Germany (2012) it was celebrated as a spectacular literary event. Jobtinsky’s Jewish family novel is situated in the decades before the revolution of 1905; it deals with revolutionary hope and disappointment, with Jewish assimiliation and the idea of a new liberal and tolerant world. It ends with a complete decline of these visions into brutal antimodernism. This article describes special narrative strategies in producing spaces of memory as streets, places and special public locations. Thereby political events appear as analogies to theater plays and also in a symbolistic framework. By this Jabotinskys novel has become a controversial space of memory not only for political but also literary reasons.
Źródło:
Porównania; 2019, 24, 1; 123-133
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Usieciowione” miejsca pamięci, czyli jak symbole przeszłości stają się przestrzenią aktywności użytkowników sieci
Networked Memory’s Places or How the Symbols of the Past Are Becoming an Area of Network Users’ Activity
Autorzy:
Twardoch, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636802.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
digitalization
new media
network
networked places of memory
virtual cemeteries
virtual museums
Opis:
The main aim of the study is to attempt an reinterpretation of the category of “lieux de mémoire” (Pierre Nora) in the context of digitalization process and the functions of the new media in the modern culture. The paper argues that symbolic and historical meaning of “lieux de mémoire” is changing today as a consequence of the strong development of the Internet. According to that fact the “places of memory” really often become a part of Internet, they are “networked”. The article focuses on the analysis of the selected examples of the “networked places of memory” (especially virtual cemeteries and virtual museums). The author discusses the differences between the classical “lieux de mémoire” and the networked ones and tries to show the main distinguishing marks of the new kind of the “places of memory”. The paper refers to the thesis of Andrzej Szpociński, Jan Assmann, Paul Connerton, Mizuko Ito and others.
Źródło:
Przegląd Kulturoznawczy; 2012, 2(12); 171-182
1895-975X
2084-3860
Pojawia się w:
Przegląd Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kijowski Majdan jako symbol nowej Ukrainy
Kiev’s Maidan as symbol of new Ukraine
Autorzy:
Synowiec, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/667219.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
memory
identity
space
places of remembrance
social movements
Opis:
Maidan Nezalezhnosti in Kiev is not just a geographic location, the city’s central square, but an area of freedom etched on the topography of the Ukrainian collective memory, an element of the symbolic resources on which today’s Ukrainian identity is founded. The concept of “Maidan” is filled with rich symbolic content. Maidan has become a social, political, ethical and religious category. Ukrainian revolution, Crimean crisis, separatist aspirations in Donetsk and Lugansk show how complicated the nation-building processes in Ukraine are. The role of Maidan in shaping citizenship among the competitive strategies of identity is worth noting. The question arises if a modern political nation was born in Maidan. Referring to my own observations made in Kiev in January and February 2013, the Ukrainian media coverage and numerous conversations with residents of Kiev, I would like to point to Kiev’s Maidan as a symbol in contemporary collective identity of Ukrainians.
Źródło:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne; 2015, 15; 144-153
1506-5790
2353-9860
Pojawia się w:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O „topografii pustki” w krajobrazie kulturowym. Miejsca niepamięci i nie-miejsca pamięci w kontekście mordów dokonanych na Żydach w Polsce w pierwszych miesiącach po drugiej wojnie światowej
On the “topography of emptiness” in the cultural landscape. Places of non-remembrance non-places of remembrance in the context of victims and circumstances of murders committed on Jews in Poland in the first months after the Second World War
Autorzy:
Rykała, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/684355.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Żydzi
Holokaust
przemoc antyżydowska
okres powojenny
miejsca pamięci
miejsca niepamięci
nie-miejsca pamięci
Jews
Holocaust
anti-Jewish violence
post-war period
places of memory
places of non-remembrance
non-places of remembrance
Opis:
Writing about the annihilation of the unprecedented concentration of Jews in Poland, spurred by the unparalleled brutality of German perpetrators, we should also add that in the shadow of the Holocaust, and often hand-in-hand with its main architects, numerous members of Polish society also committed acts of aggression and terror. The most terrifying scale of acts of collective violence against the Jewish population broke out mainly in those areas captured by the Germans (Podlasie, especially its part between Grajew and Łomża, and eastern Galicia), which until mid-1941 were occupied by the Soviet Union. A wave of anti-Jewish terror has arrived in Radziłów on July 7. In the three-day pogrom – preceded by the campaign of destroying Torah scrolls and humiliating Jews (including shaving them) initiated by the Germans on July 25, 1941 – local Poles, using the approval from German gendarmes, gathered most of their Jewish neighbours to a barn and burned them there, while the others were caught and killed in different ways. The number of murdered Jews is estimated at 600. This former city did not, however, become a place of remembrance of the execution committed by Polish Christians on their Jewish neighbours. The monument commemorating their martyrdom still bears an inscription: “In August of 1941, the fascists murdered 800 people of Jewish nationality, they burnt 500 of these people in the barn. Honour their memory". The approaching end of the Second World War and the inevitable defeat of Hitler’s Germany did not mean the end of the drama of Jews in the Polish lands. In areas abandoned by German occupation forces, many survivors, often homeless, lonely and frightened, struggling with trauma and pain after the loss of their relatives, experienced further violence. Those guilty of crimes were usually not identified, and even if their identity was established, the acts they had committed did not prevent them in contemporary Poland from being granted the honour of being in the pantheon of the heroes of history written by the national majority (e.g. Józef Kuraś, pseudonym Ogień, responsible for the murders in Podhale). In the opinion of many researchers (among others, A. Całej, H. Datner, D. Engel, A. Skibińska, A. Żbikowski), the war did not contribute in the slightest to softening or discrediting the prejudice of Poles towards Jews. Anti-Jewish stereotypes turned out to be permanent. It did not cause any compassion for the victims of the Holocaust, nor solidarity with them within the society at large. As Irena Hurwic-Nowakowska argued, some part of it considered “the extermination of Jews” as “quite normal” conduct, a continuation of the “values and concepts” “implanted” during the occupation. In turn, the places of many traumatic events, marked by the suffering and death of the Holocaust survivors, have not become points that would spark remembrance in local or supralocal communities. They have arranged themselves, “spread out” into another postwar layer of “burial”, without a “definite place” to lay flowers, meditate or stop. There have been only few commemorations in space of so many cases of post-war violence against Jews. The establishment of a place of remembrance usually happened in relations to those crimes that: had the largest number of victims, occurred in larger cities, have been precisely located and, due to this baggage of characteristics, have been scientifically described (e.g. the Kielce pogrom of July 1946). It should be assumed that these at least 200 places of crimes against the survivors – this approximate number shows that a clear figure is impossible to arrive at this early stage of research – will never be remembered in any form. In striving to identify these tragic points in the historical time-space, it should be of primary importance to make them parts of the collective consciousness. It is therefore paramount that the locations of these events become places of focus for dramatic Jewish histories, assume characteristics that would transform them into carriers of memory of the victims. They should become the attachment points for the local, and non-local, identity (a source of realisation that it happened in this particular town, or its vicinity, here, no matter how hard it is now to say where exactly).
Wieńcząca drugą wojnę światową klęska hitlerowskich Niemiec nie oznaczała kresu dramatu Żydów na ziemiach polskich. Jeszcze przed zakończeniem największego w dziejach świata konfliktu na terenach opuszczonych przez okupacyjne wojska niemieckie wielu ocalałych z Holokaustu, często bezdomnych, osamotnionych i wylęknionych, nadal doznawało przemocy. Upamiętnienia w przestrzeni doczekały się tylko niektóre spośród wielu ofiar (i aktów) powojennego terroru antyżydowskiego. Podobnie zresztą w nikłym stopniu formą publicznej komemoracji objęte zostały wcześniejsze, wojenne przypadki kolektywnych mordów dokonanych na Żydach przez polskich chrześcijan. Gdy jednak już doszło do topograficznego oznaczenia informacji o aktach rozgrywającego się w cieniu Holokaustu dramatu, nie przywracano na ogół pełnej prawdy o sprawcach (ich proweniencji etnicznej czy osadzeniu terytorialnym) oraz przebiegu tych wydarzeń.
Źródło:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2018, 7; 93-132
2300-0562
2450-0127
Pojawia się w:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inne-miejsca pamięci - przypadek Urbex History
Autorzy:
Piasek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631733.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
popular culture, places of memory, historiography, non-academic forms of history
kultura popularna, miejsca pamięci, historiografia, pozaakademickie formy historii
Opis:
The article presents the results of research on the phenomenon known in contemporary culture as urbex (urban exploration). I focus on just one of many issues relevant to this cultural phenomenon. I pose the question: In the context of the declared historical interests of those who engage in urban exploration, what are the explored places? The analysis is a case study of Urbex History, a group involved in urban exploration. I find that, contrary to Pierre Nora’s concept of the sites of memory, which are accessible, visited and experienced, the places explored by the members of Urbex History are heterotopias. As they are connected with historical memory, they are culturally non-apparent sites of memory – the titular non-places of memory. Such (non-)sites of memory and the memory associated with them are the result of an alternative experience of the past and practices of the past different than in the case of regular sites of memory. The contents of memory focused in these places is also different. They are a part of popular memory and popular culture, which play a key role in the relation with the past in contemporary culture.
W artykule prezentuję wyniki badań nad zjawiskiem obecnym w kulturze współczesnej określanym jako urbex (urban exploration). Podejmuję tylko jedno z wielu zagadnień, jakie nasuwają się podczas obserwacji tego fenomenu kulturowego. Stawiam pytanie: Czym są miejsca eksplorowane w kontekście deklarowanych zainteresowań historycznych przedstawicieli urban exploration? Przeprowadzona analiza jest studium przypadku. Badam jedną z grup zajmujących się miejską eksploracją – Urbex History. Stwierdzam, że w przeciwieństwie do miejsc pamięci Pierre’a Nory, które są „konwencjonalnie” dostępne, odwiedzane i doświadczane, miejsca eksplorowane przez członków Urbex History są heterotopiami. W kontekście pamięci historycznej są one nieoczywistymi kulturowo miejscami pamięci – tytułowymi innymi-miejscami pamięci. Inne-miejsca pamięci i związana z nimi pamięć są wynikiem alternatywnego doświadczania przeszłości oraz innego jej praktykowania niż w przypadku miejsc pamięci. Odmienna jest także treść pamięci zogniskowana w tych miejscach. Inne-miejsca pamięci są częścią pamięci popularnej i kultury popularnej, które we współczesnej kulturze odgrywają kluczową rolę w relacji z przeszłością.
Źródło:
Res Historica; 2018, 46
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nakléřov – částečně zaniklá ves v pohraničí jako kulturně-historický fenomén
Nakléřov - a Partially Extinct Borderland Village as a Cultural-Historical Phenomenon
Autorzy:
Pátek, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375538.pdf
Data publikacji:
2020-12-03
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Nakléřov
Czech-German border
Czech borderland
village liquidation
places of memory
Česko-německá hranice
České pohraničí
likvidace obce
místa paměti
Opis:
This article engages with the phenomenon of the extinct village of Nakléřov in the Krušné  hory (Ore Mountains) in the district of Ústí nad Labem, located a few kilometers from the Czech-German border. Its main focus is the role played by the proximity of traditional land— and later state borders—in the historical development of this mountain village. In the fi rst place, the history of the village, which was founded in the 13th century and disappeared in the middle of the 20th century, is summarised. In the second place, the article outlines the development of the local population and presents the main causes of its transformations in the 19th and 20th centuries. Furthermore, the issue of Nakléřov in relation to the nearby border is given in the context of changes in its appearance. In the third part, the author points out the local points of memory associated with the former village, which continue to illustrate its fate in interesting ways. The final part of the article contains a brief reflection on the current value of the locality in conjunction with the extraordinarily strong genius loci.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2020, 11; 7-21
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Orte, die die Erinnerung verloren haben“: Die Landschaften des Postgedächtnisses in die Pfefferfälscher. Geschichte einer Familie von Monika Sznajderman
“Places that Have Lost Their Memory”: Landscapes of Postmemory in the Pepper Forgers. A Family History by Monika Sznajderman
Autorzy:
Pastuszka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791230.pdf
Data publikacji:
2020-08-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
krajobraz postpamięci
Szoah
Monika Sznajderman
miejsca bez pamięci
pustka
Landscape of postmemory
Holocaust
places without memory
emptiness
Opis:
„Miejsca, które straciły pamięć”: Krajobrazy postpamięci w Fałszerzach pieprzu. Historii rodzinnej Moniki SznajdermanMonika Sznajderman rekonstruuje w swojej prozie wspomnieniowej losy żydowskiej rodziny ze strony ojca, mierząc się z perspektywy postpamięci z traumatycznym doświadczaniem przeszłości – życia przed wojną i zagłady wojennej – przez kolejne pokolenia. Artykuł analizuje sposób postrzegania i literackiego przedstawiania krajobrazu po Zagładzie, podkreślając transgeneracyjny przekaz doświadczeń i podwójne postrzeganie miejsc. Krajobrazy postpamięci są dla spadkobierców traumy skażone przez dominujące odczucie pustki, nieobecności ich byłych mieszkańców i wspomnienia (bądź milczenie) ocalonych. Odwiedzone przez autorkę konkretne miejsca jej historii rodzinnej są zawieszone pomiędzy przeszłością a teraźniejszością. Równoczesna obecność i brak śladów niegdysiejszego żydowskiego życia naznacza je aurą niesamowitości. W artykule podkreślona zostaje również rola ocalonych z Zagłady rodzinnych fotografii, poświadczających istnienie i normalne życie żydowskich przodków i pokazujących „miejsca, które straciły pamięć”.
Monika Sznajderman reconstructs the experiences of her Jewish family from her father’s side in her commemorative prose. From the postmemory perspective of the future generations, she deals with the traumatic effects of past experiences, pre-war life and extermination during the war. This article analyses the way of experiencing the landscape, and its literary depiction, after the Holocaust, stressing the transgenerational transmission of experiences and the double perception of places. The landscapes of post-memory are contaminated by a dominant feeling of emptiness, the absence of their former residents and the memories (or silence) of the survivors. The specific places of family history visited by the author are suspended between the past and the present. The simultaneous presence and lack of any traces of former Jewish life marks them with an aura of incredibleness. In this article, the role of the family’s photographs that survived the Holocaust is also highlighted, testifying to the existence and everyday life of their Jewish ancestors and showing the “places that have lost their memory”.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 115-129
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W cieniu deszczowego drzewa. Antropologiczne zapiski z Fortu Kochi
In the shadow of the rain tree: Anthropological notes from Fort Kochi
Autorzy:
Najmrocka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470701.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Indie
Fort Kochi
dziedzictwo zieleni
miejsca pamięci
drzewo deszczowe
India
greenery heritage
rain tree
places of memory
Opis:
The greenery heritage of Kerala’s Fort Kochi is represented by its enormous trees, which, according to legend, remember India’s colonial past. They are living monuments of the memory, with all of their cultural contexts. The locals of Fort Kochi identify with these giant trees, which are also seen as structures of long duration. Rain trees and big banyans are equated to a mother-tree which feeds the underground roots with life-giving energy. There is a cultural analogy between the old growth of trees roots and the cultural landscape of Fort Kochi, which recalls a web-like connection of historical and cultural identity with emotional biographies that endure in the shadow of the trees. Inhabitants of Fort Kochi worship and decorate the old tree giants in an annual festival. This is a symbol of symbiotic life between a multi-cultural society and nature.
Dziedzictwo zieleni keralskiego miasta Fort Kochi obejmuje olbrzymie drzewa, które wedle legendy pamiętają kolonialną przeszłość. Są więc żywymi pomnikami pamięci, wokół których ogniskują się konteksty społeczno-kulturowe. Mieszkańcy Fortu identyfikują się z owymi olbrzymami, upatrując w nich strukturę długiego trwania. Wielkie figowce i deszczowa drzewa utożsamiane są z drzewem-matką – swoistym życiodajnym źródłem energii wszystkich mniejszych drzew – połączonych ze sobą podziemnymi systemami korzeniowymi. Odnajduję w tym analogię do miejskiego krajobrazu Fortu Kochi, który tworzy ów starodrzew. To osobliwa siatka powiązań: historycznej identyfikacji, kulturowej tożsamości oraz emocjonalnej mapy ludzkich życiorysów, które toczą się w ich cieniu. Mieszkańcy upamiętniają stare olbrzymy dekoracjami festiwalowymi, czyniąc z nich symbol wielokulturowej społeczności miejskiej, która żyje w symbiozie z naturą.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2019, 17, 1; 81-87
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kresy północne i Kujawy wschodnie – paralele. Konstruowanie tożsamości narracyjnej przez Marię Danilewicz Zielińską w cyklu opowiadań „Biurko Konopnickiej”
The Northern Borderland and Eastern Kujawy – Parallels: The Construction of Narrative Identity in the Cycle of Stories “Konopnicka’s Desk” by Maria Danilewicz Zielińska
Autorzy:
Moch, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38586479.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Maria Danilewicz Zielińska
Kujawy wschodnie
Kresy północne
tożsamość narracyjna
pamięć autobiograficzna
miejsca pamięci
paralele
eastern Kujawy
northern Borderland (Kresy)
narrative identity
autobiographical memory
places of memory
parallels
Opis:
Maria Danilewicz Zielińska was a writer from the region of Kujawy, but she spent her entire adult life in exile. Her autobiographical stories collected in the volume entitled Biurko Konopnickiej [Konopnicka’s Desk] are an example of constructing a narrative identity based on people rooted in their homelands and related events. The first of the local homelands is Kujawy: the author was born in Aleksandrów Pograniczny (today: Aleksandrów Kujawski) and lived there for the first twenty-one years of her life; the second one is the northern Borderland (Kresy) of the former Polish Lithuanian Commonwealth. Danilewicz had close family ties with the latter, as well as a living memory of its poets and writers. The family, historical and literary parallels connecting but also separating both geographical and cultural areas form pairs. The first one is Kujawy with its towns, nature, inhabitants and their customs, and, on the other hand, the Vilnius and Navahrudak regions, their poets, such as Adam Mickiewicz and Władysław Syrokomla, and ordinary people with their dramatic fate of being displaced. The second pair are rivers and stories related to them: the Vistula and the Nemunas. All these components are places of memory which constitute a hybrid identity of the émigré author from a historical and cultural borderland, an identity constructed by autobiographical memory. Weaving these parallels, she endows them with familiarity, avoiding pathos and mythologisation. Nevertheless, the overwhelming longing for the lost homeland is coupled with its idealisation, especially apparent in the descriptions of nature.
Maria Danilewicz Zielińska była pisarką pochodzącą z Kujaw, ale całe dorosłe życie spędziła na emigracji. Jej autobiograficzne opowiadania pod tytułem Biurko Konopnickiej są przykładem konstruowania tożsamości narracyjnej, której podstawę stanowią ludzie zakorzenieni w małych ojczyznach i związane z nimi zdarzenia. Pierwsza z lokalnych ojczyzn to Kujawy – autorka urodziła się i przez pierwsze dwadzieścia jeden lat żyła w Aleksandrowie Pogranicznym (dziś: Kujawskim). Druga – Kresy północne dawnej Rzeczypospolitej; Danilewicz łączyły z nimi ścisłe więzy rodzinne, a także żywa pamięć o ludziach pióra stamtąd. Paralele rodzinne, historyczne i literackie, łączące, ale i dzielące oba obszary geograficzno-kulturowe, układają się w pary: pierwsza to Kujawy z ich miasteczkami, przyrodą oraz mieszkańcami i ich obyczajami, a z drugiej strony Wileńszczyzna i Nowogródczyzna, związani z nią poeci, tacy jak A. Mickiewicz i W. Syrokomla, oraz zwykli ludzie z ich dramatycznymi losami przesiedleńców. Drugą parę stanowią rzeki i związane z nimi historie: Wisła i Niemen. Te wszystkie komponenty są miejscami pamięci konstytuującymi hybrydyczną tożsamość emigracyjnej autorki z pogranicza historyczno-kulturowego, budowaną przez pamięć autobiograficzną. Snując owe paralele, nadawała im znamię swojskości, unikając patosu i mitologizacji, niemniej dojmująca tęsknota za utraconą ojczyzną ewokowała jej idealizację, widoczną zwłaszcza w opisach przyrody.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2023, 47
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Проєкт "Місця памяті української дипломатії" як енциклопедичне джерело
The Places of Memory of Ukrainian Diplomacy project as an encyclopedic work
Autorzy:
Matiash, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056448.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of Encyclopedic Research
Tematy:
Places of Memory of Ukrainian Diplomacy
Ukrainian diplomacy
encyclopedic dictionary
“Місця пам’яті української дипломатії”
українська дипломатія
енциклопедичний довідник
Opis:
Статтю присвячено століттю встановлення дипломатичних відносин між Україною та зарубіжними державами, культурні й наукові заходи зі святкування якого відбулися впродовж 2017-2021 рр. Вони сприяли як налагодженню контактів між представниками науки і культури України та інших країн, так і дослідженню різноманітних питань, збільшуючи обсяг знань про історію української дипломатії. Одним з елементів цього процесу стало маркування в інших країнах знакових місць меморіальними дошками, що унаочнюють історичні дипломатичні зв'язки України з цими державами. Колективна робота з їх виявлення посприяла накопиченню чималої кількості важливої інформації, яку вирішили оприлюднити у вигляді енциклопедичного довідника "Місця пам'яті української дипломатії" (нині укладається). У цій статті описано його значення в контексті висвітлення історії української дипломатії, зокрема виявляючи зародження тісних дипломатичних відносин з іншими державами, що відбувалося в буремний період 1917-1921 рр.
The article is dedicated to the 100th anniversary of the establishment of diplomatic relations between Ukraine and foreign countries. On this occasion, cultural and scientific events took place during 2017-2021. Contacts between figures of science and culture of Ukraine and others were promoted with these events. And another profit from them is the study of various issues increasing knowledge about the history of Ukrainian diplomacy. One of the elements of this process was the symbolic marking with memorial plaques in other countries, which make Ukraine’s historical diplomatic ties with them. Team work aimed to study the symbolic marks of Ukrainian diplomacy has contributed to the accumulation of a lot of important information. That’s why the idea appeared to build the encyclopedic work – Places of Memory of Ukrainian Diplomacy (currently being compiled). This article describes the significance of this encyclopedic dictionary in the context of covering the history of Ukrainian diplomacy, in particular showing the formation of close diplomatic relations with other states, which took place during the turbulent period of 1917-1921.
Źródło:
Енциклопедичний вісник України; 2021, 13; 9-20
2706-9990
2707-000X
Pojawia się w:
Енциклопедичний вісник України
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Wernyhora» i «ukraiński step» jako polskie „lieux de mémoire”
Autorzy:
Marta, Brzezińska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927187.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Wernyhora
places of memory
Polish romanticism
Polish identity
Ukrainian Steppe
Opis:
The aim of the article is to present figures of Ukrainian legendary bard Wernyhora and the Ukrainian Steppe as Polish places of memory according to the concept of French historian Pierre Nora. In this concept a place or figure can act as a transmitter of national common values or a center around which visions of the past can be formed. Places of memory (lieux de mémoire) are also special kinds of symbols because of their visual character. In the article I try to highlight this based on (mainly) literature of Polish romanticism. A visual character of both figures and its connection with Polish identity and historical discussions make them vital and important motif of Polish past and imaginary.
Źródło:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej; 2015, 8; 34-42
1898-4215
Pojawia się w:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies