Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "pierwotny Kościół" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Problemy duszpasterskie pierwotnego Kościoła (Sekcja Patrystyczna, Ołtarzew k. Warszawy, 21-23 IX 2008)
Autorzy:
Wysocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613819.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pierwotny Kościół
duszpasterstwo
Opis:
nie dotyczy
Źródło:
Vox Patrum; 2009, 53-54; 1053-1056
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Anfange des „Anathema” in der Urkirche
Początki „anathema” w Kościele pierwotnym
Autorzy:
Zawadzki, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947661.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
anatema
Kościół pierwotny
anathema
original Church
Opis:
Prezentowana powyżej pierwsza część artykułu poświęconego problemowi wczesnochrześcijańskiej anatemy przedstawia wyniki dotychczasowych badań, przeprowadzonych przez naukowców nad rozwojem i pierwotnym znaczeniem tzw. klątwy kościelnej. Autor wychodzi od etymologicznego znaczenia greckiego słowa dva0epa i zwraca uwagę na problemy związane z jego ortograficzną pisownią i tłumaczeniem. Następnie ukazuje historię użycia tego terminu w kościele starożytnym, prezentowaną w naukowych publikacjach na ten temat. Przeważająca większość zajmujących się tym problemem badaczy wskazuje na mający miejsce w 306 r. Synod w Elwirze jako moment, w którym po raz pierwszy w kościelnym dokumencie pojawiło się określenie „anathema”. Historia tego terminu, obejmująca czas przed 306 r., doczekała się do tej pory w literaturze przedmiotu niestety jedynie kilku nieusystematyzowanych chronologicznie wzmianek. Autor artykułu postrzega ten fakt jako istotny problem i wyraża przekonanie, że zbadanie użycia anatemy przed 306 r. pozwoli na lepsze zrozumienie jej znaczenia i funkcji w kościele starożytnym. Bez znajomości bowiem teologicznych początków i okoliczności tworzenia się tejże sankcji pozostaje niejasna również jej późniejsza historia. Problematyczne w tym kontekście są także napotykane w literaturze naukowej daleko idące nieścisłości, wyrażające się w nieprecyzyjnym definiowaniu znaczenia starożytnej kościelnej anatemy, utożsamianej niekiedy z ekskomuniką nakładaną zatwardziałym grzesznikom, a niekiedy z karą wykluczenia skierowaną przeciwko heretykom. Terminologiczna niespójność pojawiająca się u badaczy przy interpretowaniu słowa „anathema” przyczynia się tutaj do jeszcze większej niejasności. W obliczu tych problemów artykuł ma na celu w swoich kolejnych częściach ukazać na podstawie analizy tekstu Nowego Testamentu i pism Ojców Apostolskich rozwój i pierwotne znaczenie anatemy oraz jej konkretne zastosowanie przez starożytną wspólnotę chrześcijańską.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 2; 1323-1334
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarzuty Żydów i pogan wobec chrześcijan w pierwotnym Kościele. Perspektywa apologijna
Autorzy:
Artemiuk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147015.pdf
Data publikacji:
2022-07-22
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
apologia
pierwotny Kościół
chrześcijanie
zarzuty
Żydzi
poganie
early Church
Christians
charges
accusations
Jews
Gentiles
pagan
Opis:
Artykuł stanowi próbę rekonstrukcji zarzutów Żydów i pogan wobec chrześcijanw pierwotnym Kościele. Autor po uwagach wprowadzających, systematycznieodtwarza argumenty obu grup, porządkuje je i przedstawia. Sięga do starożytnychźródeł, Talmudu i pism pogańskich, w celu wydobycia zarzutów. Katalog argumentówprzeciwników chrześcijan stanowi podstawę dla rodzących się apologii, którestanowią odpowiedź daną przez wyznawców Jezusa przeciwnikom.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2021, 59, 2; 8-71
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motywy i formy żydowskich prześladowań pierwotnego Kościoła (I-II w. po Chr.)
Jewish Persecutions of the Ancient Church (I-II AD): Their Reasons and Forms
Autorzy:
Wróbel, Mirosław S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053206.pdf
Data publikacji:
2015-11-08
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Prześladowania żydowskie
pierwotny Kościół
źródła chrześcijańskie
źródła żydowskie
Jewish persecutions
ancient Church
Christian sources
Jewish sources
Opis:
The persecutions of Jesus and the members of the ancient Church are well attested by Christian (New Testament, early patristic) and Jewish (early rabbinic) sources. The present article, using these sources, tries to answer the question: what are the motifs and forms of Jewish persecutions in the time of Jesus and after His death in the early Christian communities? In the center of this polemic is the person of Jesus and new optics of issues crucial for Judaism such as: monotheism, the observance of Torah, the Temple, election, covenant and relation to the new believers from the pagan world. The persecutions have the forms of verbal (insults, derisions, slander) and physical (excommunication from the Synagogue, proceedings at courts, flogging, imprisonment, murders) attacks. The author puts the emphasis on the polemic aspects of the relation between the Synagogue and the Church in the early stage of their development. The battle for the identity of the true Israel (verus Israel), between two religious communities, leads to hostility and separation. Taking this issue into consideration is the basis for authentic dialogue between Judaism and Christianity today.
Źródło:
The Biblical Annals; 2013, 3, 2; 421-438
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The teachings and theology of St. Peter in the early Church
Nauczanie i teologia św. Piotra w pierwotnym Kościele
Autorzy:
Borowski, Piotr F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40434788.pdf
Data publikacji:
2024-06-05
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
St. Peter
martyr
leader
teacher
early Church
theology
św. Piotr
męczennik
przywódca
nauczyciel
pierwotny Kościół
teologia
Opis:
The teachings and theological contributions of Saint Peter constitute the doctrinal bedrock upon which the incipient early Church was erected, thereby bequeathing a durable heritage of sagacious precepts and counsel extracted from his profoundly intimate interactions with Jesus and his spiritual journey. These profound doctrinal tenets not only convey perennial verities but also establish a robust underpinning that has delineated the way for the development and metamorphosis of the Church within the socio-religious milieu of the Judeo-Pagan world.
Nauki i teologiczny wkład św. Piotra stanowią doktrynalną podstawę, na której wzniesiono początkowy pierwotny Kościół, przekazując w ten sposób trwałe dziedzictwo mądrych wskazań i rad wyciągniętych z jego głęboko intymnych interakcji z Jezusem i jego duchowej podróży. Te głębokie założenia doktrynalne nie tylko przekazują trwałe prawdy, ale także ustanawiają solidne podstawy, które wytyczyły drogę rozwoju i metamorfozy Kościoła w środowisku społeczno-religijnym świata judeo-pogańskiego.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2024, 1 (29); 147-160
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżonkowie w służbie ewangelizacji w pierwotnym Kościele
Spouses in the service of evangelization in the early Church
Autorzy:
Najda, Andrzej Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448536.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Marriage
Gospel
Apostle
the Early Church
Paul
Aquila
Priscilla
małżeństwo
ewangelizacja
apostoł
pierwotny Kościół
Paweł
Akwila
Pryscylla
Opis:
The missionary activity of the early Church is mainly presented in Acts and Letters by St Paul. It was not only a domain of Apostles, missionaries and itinerant preachers, but also actively involved married couples. The couples worth mentioning are: Apostles and their spouses, married couples listed in Romans 16 and Philemon, and first of all Aquila and Priscilla who devoted their whole life to the service of the Gospel.
Działalność misyjna pierwotnego Kościoła ukazana została przede wszystkim w Dziejach Apostolskich i w listach świętego Pawła. Prowadzili ją nie tylko apostołowie, misjonarze czy wędrowni nauczyciele, ale aktywnie włączały się w nią także pary małżeńskie. Wymienić należy najpierw tu małżeństwa apostołów, pary małżeńskie wymienione w Rz 16 i Flm, a przede wszystkim Akwilę i Pryscyllę, którzy całe swoje życie poświęcili służbie Ewangelii.
Źródło:
Studia nad Rodziną; 2015, 37; 27-47
1429-2416
Pojawia się w:
Studia nad Rodziną
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neuinterpretation der Bußpraxis des frühen Christentums in Bezug auf die gegenwärtige Beichtpraxis
Nowa interpretacja praktyki pokuty we wczesnym chrześcijaństwie w odniesieniu do współczesnej praktyki spowiedzi
New Interpretation of the Practice of Repentance in Early Christianity in Reference to the Contemporary Practice of Confession
Autorzy:
Kuźmicki, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179200.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
pierwotny Kościół
pierwotne chrześcijaństwo
pokuta
poenitentia secunda
ekskomunika
rekoncyliacja
spowiedź
original Church
original Christianity
repentance
excommunication
reconciliation
confession
Opis:
Nowa interpretacja praktyki pokuty we wczesnym chrześcijaństwie w odniesieniu do współczesnej praktyki spowiedzi Na początku XX wieku powrócono do źródeł chrześcijaństwa. Zaowocowało to m.in. nowymi badaniami nad praktyką pokuty w  pierwotnym Kościele, dla którego teologia chrztu świętego odgrywała istotną rolę. Pokuta pierwotnego chrześcijaństwa jest często utożsamiana z pierwszym etapem kształtowania się dzisiejszej powtarzalnej spowiedzi sakramentalnej. Pierwsi wierzący stawiali sobie pytanie o możliwość pokuty i przebaczenia grzechów popełnionych po chrzcie świętym. Wprowadzone przez Tertuliana pojęcie drugiej pokuty (poenitentia secunda) w sposób szczególny ukazało, że pierwsi chrześcijanie mieli możliwość ponownego skorzystania z przebaczenia i przyjęcia do wspólnoty Kościoła. Tym samym nowa interpretacja pokuty pokazała dobitnie, że pierwotny Kościół był otwarty na ponowne przyjęcie pokutujących grzeszników. Ta możliwość ponownego przebaczenia sprawiała, że pokuta stała się procesem rozciagniętym na całą chrześcijańską egzystencję. Interpertacja życia z  perspektywy chrztu świętego prowadziła do wzbudzenia stałej postawy pokutnej obejmującej całe życia chrześcijanina. Ci wierzący, którzy po chrzcie świętym popełnili grzech, mogli ponownie skorzystać z przebaczenia oraz przyjęcia do wspólnoty wierzących. Ponowne przyjęcie składało się z  trzech etapów: ekskomuniki, wyznania grzechów oraz rekoncyliacji (pojednania). Na każdym z tych etapów wspólnota Kościoła odgrywałą istotną rolę. W trakcie rekoncyliacji sam biskup brał czynny udział. Ekskomunika i rekoncyliacja ukazują, że pokuta pierwotnego Kościoła była szczególnym wydarzeniem, obejmującym całe życie człowieka wierzącego. Ta wyjątkowa, pierwotnie jednorazowa praktyka pojednania wydaje się mieć inny charakter niż obecna spowiedź. Współcześnie w tym powtarzalnym „wydarzeniu pojednania” bardziej dostrzegalna jest realizacja troski o życie duchowe niż jednorazowe wydarzenie w całym życiu chrześcijanina. pierwotny Kościół, pierwotne chrześcijaństwo, pokuta, poenitentia secunda, ekskomunika, rekoncyliacja, spowiedź
At the beginning of the 20th century, a return to the sources of Christianity took place. Its fruition was, among others, the new research on the practice of repentance in the original Church, for which the theology of holy baptism played an essential role. The original Christianity repentance is frequently identified with the first stage of the formation of today’s repeatable sacramental confession. The initial believers posed a question regarding the possibility of repentance and forgiveness of sins committed after holy baptism. The concept of the second penance (poenitentia secunda), introduced by Tertullian, particularly demonstrated the fact that the first Christians could, anew, take advantage of forgiveness and admission to the Church community. Simultaneously, the new interpretation of repentance poignantly manifested the openness of the original Church to the readmission of the repentant sinner. The possibility of renewed forgiveness made repentance a process extended to the whole Christian existence. The interpretation of life from the perspective of holy baptism led to the continued penitential attitude embracing the entire life of a Christian. The believers who sinned after holy baptism could, again, take advance of forgiveness and admission to the community of believers. The readmission consisted of three stages: excommunication, confession of sins, and reconciliation. At every single stage, the Church community played an essential role. The very bishop participated in reconciliation. Excommunication and reconciliation reveal the fact that repentance in original Church was a particular event embracing the entire life of a believer. This exceptional, initially once-in-a-lifetime, reconciliation practice seems to have had a different nature than that of the present confession. Contemporarily, in this repeatable “event of reconciliation,” the realization of spiritual life care is more observable than a one-time event in a life of a Christian.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2022, 32; 75-86
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grzech według Tertuliana
Sin According to Tertullian
Autorzy:
Tyburowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198817.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Tertullian
sin
penance
early Church
Tertulian
grzech
pokuta
Kościół pierwotny
Opis:
The early Church put much emphasis on the holiness of Christian life for the convert including, even though he might not take it into account, that the neophyte can once again return to the sins he committed before his conversion and baptism. The practical life some-times showed that even the converted Christian is weak and inclined to sin. The Church was therefore faced with the problem of defining sin and the appropriate treatment of the sinner. In this context, Tertullian has made a significant contribution to the problem of the determination of sin, its classification, its consequences for the sinner and the conditions surrounding the possible remission of sin. The practical and legal attitude of Tertullian on the issue of sin has greatly influenced the understanding of sin in the moral theology of western Catholicism.
Kościół pierwotny kładł tak duży nacisk nacisk na świętość życia nawróconego na chrześcijaństwo człowieka, że nawet nie brał pod uwagę, że neofita może ponownie wrócić do grzechów, które popełniał przed nawróceniem i przyjęciem chrztu. Praktyka życia jed-nak z czasem pokazała, że nawet nawrócony chrześcijanin jest słabym i skłonnym do grzechu człowiekiem. Kościół więc staje wobec problemu zdefiniowania grzechu i odpowiedniego traktowania grzesznika. W tym kontekście Tertulian wnosi znaczny wkład w problematykę określenia grzechu, jego podziału, jego konsekwencji dla grzesznika i warunków ewentualnego odpuszczenia grzechu. Praktyczny i prawniczy stosunek Tertuliana do zagadnienia grzechu odciska się znacznie na rozumieniu grzechu w teologii moralnej zachodniego katolicyzmu.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2016, 23; 171-181
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobiety w misji ewangelizacyjnej pierwotnej wspólnoty chrześcijańskiej
Women in the Evangelising Mission of the Early Christian Community
Autorzy:
Klinkowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430862.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
pierwotny Kościół
Kobiety w Kościele
diakonise
dziewice
instytucja wdów
Kościół domowy
early Church
Women in the Church
deaconesses
virgins
institution of widows
domestic church
Opis:
Pozycja kobiet w rodzącym się pierwotnym Kościele została ukształtowana przez naukę Ewangelii i środowisko kulturowo-społeczne Bliskiego Wschodu. Jezus budując pierwotną wspólnotę wiary oparł się na symbolicznym gronie dwunastu apostołów, ale wraz z gronem uczniów wędrowały również kobiety, które stały się pierwszymi zwiastunami Jego zmartwychwstania. Pierwotne chrześcijaństwo przezwyciężało ówczesne podziały społeczne i kulturowe. Chrzest otwierał wszystkim w jednakowy sposób drogę zbawienia. Zarówno dla niewolnika i wolnego człowieka, Żyda i poganina, kobiety i mężczyzny wejście do wspólnoty Kościoła było identyczne. W pierwotnym Kościele kobiety uzupełniały misję ewangelizacyjną mężczyzn, poprzez instytucję wdów, posługę diakońską, czy zarządzanie Kościołem domowym. W jakimś stopniu dla misji Kościoła ułatwieniem były przemiany zachodzące w społeczeństwie grecko-rzymskim. Pojawiająca się niezależność materialna kobiet pozwalała im również bardziej zaangażować się w misję Kościoła. Pomostem do nowej roli kobiet w pierwotnym Kościele mogła być wspólnota esseńska być może wzorowana na ruchu pitagorejskim. Z dużym prawdopodobieństwem dom Marty, Marii i Łazarza kształtowany był wokół wielkiego umiłowania studiowania tekstów świętych, co umożliwiało kobietom szersze poznanie ówczesnej refleksji teologicznej. Kościół nadał nowe znaczenie idei dziewictwa, które otwierało się na relacje z Bogiem i posługę we wspólnocie. Niestety zarówno judaizm w wersji faryzejskiej jak i nasilający się wpływ ruchów gnostyckich doprowadził do ograniczenia pozycji kobiet w niektórych kręgach pierwotnego Kościoła. Niemniej jednak pierwotny Kościół wprowadził kobiety do wielu misji ewangelizacyjnych, w szczególności w dziedzinie nauczania, posługi charytatywnej i modlitewnej.
The position of women in the nascent early Church was shaped by the teaching of the Gospel and the cultural and social environment of the Middle East. When building the original community of faith, Jesus relied on the symbolic group of the twelve apostles, but the group of disciples was also accompanied by women who became the first heralds of his resurrection. Early Christianity overcame the social and cultural divisions of the time. Baptism opened the way of salvation for everyone in the same way. For both slave and free man, Jew and pagan, woman and man, entry into the community of the Church was identical. In the early Church, women complemented the evangelizing mission of men through the institution of widows, the ministry of deacons, and the administration of the domestic church. To some extent, the Church’s mission was facilitated by the changes taking place in Greco-Roman society. The emerging material independence of women also allowed them to become more involved in the mission of the Church. A bridge to a new role for women in the early Church may have been the Essene community perhaps modeled on the Pythagorean movement. Most likely, the house of Martha, Mary and Lazarus was shaped around a great love of studying sacred texts, which enabled women to learn more about the theological reflection of the time. The Church gave a new meaning to the idea of virginity, which opened to relationships with God and service in the community. Unfortunately, both Pharisaic Judaism and the increasing influence of Gnostic movements led to the limitation of the position of women in some circles of the early Church. Nevertheless, the early Church introduced women to many evangelistic missions, particularly in the fields of teaching, ministry of charity and prayer.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 1; 7-40
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mariusz Rosik, Kościół a Synagoga (30 – 313 po Chr.). Na rozdrożu (Wrocław: Wydawnictwo „Chronicon” 2016)
Autorzy:
Chrostowski, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178613.pdf
Data publikacji:
2017-08-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
judaizm
judaizm rabiniczny
synod w Jamnia
wczesne chrześcijaństwo
Kościół pierwotny
powstanie Bar Kochby
Opis:
Recenzja książki:Mariusz Rosik, Kościół a Synagoga (30 – 313 po Chr.). Na rozdrożu (Wrocław: Wydawnictwo „Chronicon” 2016). Ss. 648. PLN 49. ISBN 978-83-946166-1-8 (oprawa miękka). PLN 65. ISBN 978-83-942734-9-1 (oprawa twarda)
Book review:  ariusz Rosik, Kościół a Synagoga (30–313 po Chr.). Na rozdrożu (Wrocław: W ydawnictwo „Chronicon” 2016). Ss. 648. PLN 49. ISBN 978-83-946166-1-8 (o prawa miękka). PLN 65. ISBN 978-83-942734-9-1
Źródło:
The Biblical Annals; 2017, 7, 3; 399-407
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La synaxis liturgica nella coscienza della Chiesa primitiva sulla base della rilettura di Ioannis Zizioulas
Liturgiczna synaksa w świadomości pierwotnego Kościoła na podstawie relektury Ioannisa Zizioulasa
The liturgical syntax in the consciousness of early Church based on the relecture of Ioannis Zizioulas
Autorzy:
Pastorczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554037.pdf
Data publikacji:
2019-06-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Ioannis Zizioulas
liturgiczna synaksa
teologia prawosławna
Kościół pierwotny
liturgical syntax
Orthodox theology
early Church
Opis:
Przedmiot naszej pracy stanowi zbadanie pojęcia liturgicznej synaksy w świadomości pierwotnego Kościoła na podstawie relektury Pisma i Tradycji dokonanej przez Ioannisa Zizioulasa. W odniesieniu do Pisma, nasze badanie będzie opierało się przede wszystkim na relekturze Pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian. Interpretacja biblijnych treści w optyce naszego autora pozwoli nam na wyróżnienie dwóch podstawowych aspektów starożytnej wspólnoty eucharystycznej (geograficznego i eschatologicznego), kształtujących eklezjologiczno-eucharystyczne pojęcie liturgicznej synaksy pierwszych wieków chrześcijaństwa. W patrystyce, zgodnie ze wskazówkami Zizioulasa, wymiarów liturgicznej synaksy Kościoła pierwotnego poszukiwać będziemy u Ignacego z Antiochii w jego zbudowanym na osobie biskupa eucharystycznym modelu Kościoła, u Justyna Męczennika, naocznego świadka eucharystycznej wspólnoty drugiego wieku, a także u Maksyma Wyznawcy, prezentującego ikoniczną perspektywę życia wspólnoty liturgicznej.
The subject of our work is to examine the concept of liturgical syntax in the consciousness of early Church based on the relecture of the Scripture and Tradition by Ioannis Zizioulas. With regard to the Scriptures, our study will be based primarily on the relecture of the First Letter of Saint Paul to the Corinthians. The interpretation of biblical content in the author’s optics will allow us to distinguish two basic aspects of the ancient Eucharistic community (geographical and eschatological), shaping the ecclesiological-eucharistic concept of the liturgical syntax in the first centuries of Christianity. In the patristic, according to Zizioulas’research, the liturgical dimensions of the syntax of early Church will be sought by Ignatius of Antioch in his Episcopal Bishop model of the Church, with Justin Martyr, an eyewitness of the Eucharistic community of the second century, and Maximus the Confessor, presenting the iconic perspective of living liturgical community.
Źródło:
Sympozjum; 2019, 1(36); 205-224
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Las asociaciones de los cristianos en la Iglesia primitiva
Associations of the Christians in the Early Church
Stowarzyszenia chrześcijan w Kościele pierwotnym
Autorzy:
Kantor, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947706.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wczesnechrześcijaństwo
grupy religijne
Kościół pierwotny
stowarzyszenia
chrześcijanie
Religious groups
Early Church
Associations
Christians
Early Christianity
Opis:
W naturze człowieka jest zakorzeniona tendencja do zrzeszania się, po to, by osiągnąć wspólne cele. Pośród Rzymian to dążenie było manifestowane już od czasów monarchii i identyfikowało się w zakładaniu stowarzyszeń - collegia. Religia była jednym z fundamentalnych motywów zakładania stowarzyszeń. Stąd nie brakowało religijnych grup (collegia, amicitia, convictus, curia, magisterium, schola, sodalitium, etc.), które dysponowały miejscem sprawowania kultu oraz miały swoją strukturę hierarchiczną. W Imperium Rzymskim nie brakowało także stowarzyszeń pogrzebowych - Collegia tenuiorum. Tenuiores, byli to ludzie dysponujący niewielkimi zasobami ekonomicznymi, którzy zrzeszali się, czcząc jakieś bóstwo i zapewniając sobie w ten sposób godny pochówek. Do stowarzyszeń pogrzebowych zaliczano także Collegia domestica. Należeli do nich niewolnicy i libertyni bogatych rodzin, którzy płacąc miesięczne składki do wspólnej kasy i czcząc bożki larów, zapewniali sobie pochówek we wspólnym miejscu. Collegia chrześcijańskie pojawiają się także jako stowarzyszenia o charakterze religijnym. Nie brak autorów, jak m.in. Wilken, Benko czy De Rossi, którzy uważali, że pierwsze grupy chrześcijańskie imitowały model stowarzyszeń pogrzebowych. Kościół począwszy od III w. posiadał cmentarze i domy, które mógł wykorzystywać dla swoich celów. Większość grup chrześcijańskich w dużej mierze było jednak uzależnionych od osób bogatych, którzy pełnili funkcje patronów. Mówiąc o stowarzyszeniach w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, nie sposób pominąć stowarzyszeń kapłańskich. Pierwsze z nich spotykamy w Jerozolimie. Dzieje Apostolskie opowiadając okoliczności powołania „Siedmiu”, milczą na temat pochodzenia prezbiterów. Ci pojawiają się, kiedy Kościół antiocheński przekazuje im pieniądze dla ofiar głodu, jaki panował wówczas w Judei. Prezbiterzy jawią się jako depozytariusze i administratorzy owej kolekty. Na soborze w Jerozolimie prezbiterzy wykonują także funkcję sędziów rozstrzygających sporne kwestie. Z kolei w epoce po-apostolskiej jawią się oni jako senat Boży i otaczają biskupa. Stowarzyszenia, w jakich zrzeszali się pierwsi chrześcijanie, nie były strukturą nową w znaczeniu oryginalności, nie były czymś wymyślonym przez chrześcijan. Ci jednak dokonując ich adaptacji, nadali im nowy wymiar.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 385-409
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rudolfa Bultmanna koncepcja kerygmatu pierwotnego Kościoła a pojęcie τὸ κήρυγμα w Nowym Testamencie
Rudolf Bultmann’s concept of kerygma in the early Church and the idea of tò kḗrygma in the New Testament
Autorzy:
Tomczyk, Dominik Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375692.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Rudolf Bultmann
teologia Nowego Testamentu
kḗrygma
pierwotny Kościół
„Jezus historii”
„Chrystus wiary”
demitologizacja Nowego Testamentu
New Testament theology
the early church
“the Jesus of History”
“the Christ of Faith”
demythologizing the New Testamen
Opis:
Przedmiotem badań tego artykułu jest analiza koncepcji kerygmatu pierwotnego Kościoła w ujęciu Rudolfa Bultmanna oraz określenie czym jest kerygmat w świetle tekstów Nowego Testamentu poprzez wykorzystanie metody historyczno-krytycznej oraz analizy lingwistycznej i semantycznej gr. rzeczownika τὸ κήρυγμα. Zastosowano metodę krytycznej analizy pism Bultmanna w zestawieniu z listami Pawłowymi.Cel ten został zrealizowany w dwóch częściach artykułu. W części pierwszej zostało zaprezentowane główne założenia wczesnochrześcijańskiego kerygmatu przez Bultmanna na podstawie monografii Theologie des Neuen Testaments (19808). Opisano kwestię zbawienia, jakie głosił Jezus, kim On był w ujęciu Bultmanna, zostało poruszone zagadnienie „odhistoryzowania” Boga i człowieka oraz mesjańską świadomość Jezusa. Dla niemieckiego biblisty nie jest ważny Jezus historyczny, ale Chrystus wiary, który był głoszony w powielkanocnym kerygmacie pierwotnej chrześcijańskiej gminy. W części drugiej artykułu przeprowadzono własną interpretację terminu kerygmat, szczególnie na podstawie kluczowych tekstów Pawła Apostoła (Rz 16,25; 1 Kor 1,21; 2,4; 15,14; Tt 1,3). Kerygmat jest głoszeniem Jezusa Chrystusa, ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. Jezus jest obiecanym Mesjaszem, zapowiadanym przez proroków Starego Testamentu, a nie tylko powielkanocną interpretacją Chrystusa wiary i kerygmatu, o której wspomina Bultmann. Ciągłość głoszonego kerygmatu Jezusa i o Jezusie jest widoczna w głoszonej Ewangelii przez Pawła oraz pozostałych apostołów.Przeprowadzone badania prowadzą do następującego teologicznego wniosku: nie można rozdzielać „Chrystusa wiary” i kerygmatu od „Jezusa historii”, podobnie jak nie można oddzielić zmartwychwstania Jezusa Chrystusa od Jego męki i śmierci. Głoszone Słowo Ewangelii jest kerygmatem samego Chrystusa, potwierdzając tym samym ciągłość „Jezusa historii” i „Chrystusa wiary”.
The paper analyses the concept of kerygma in the early Church in the interpretation of Rudolf Bultmann and attempts to define the kerygma in the light of New Testament texts using the historical-critical method as well as the linguistic and semantic analysis of the Greek noun τὸ κήρυγμα. Bultmann’s writings have been analysed using the method of critical analysis in comparison to Paul’s letters.For this purpose, the paper has been divided into two parts. In the first part, main tenets of the early Christian kerygma according to Bultmann, on the basis of the Theologie des Neuen Testaments monography 19808) have been presented. The author also discusses the issue of salvation in Jesus’s teachings, the identity of Jesus as understood by Bultmann, addresses the idea of “dehistorification” of God and man as well Christ’s messianic cognisance. For the German Biblicist, it is the Christ of Faith proclaimed in the post-Easter kerygma of the early Christian community that matters, as opposed to the Jesus of History.In the second part, the author’s own interpretation of the term kerygma based on key writings of Apostle Paul (Rom. 16:25; 1 Cor 1:21; 2:4; 15:14; Tit. 1:3) has been shown. Kerygma is the proclamation of Jesus Christ, who was crucified and resurrected. Jesus is the promised Messiah foretold by Old Testament prophets rather than the post-Easter interpretation of the Christ of Faith and the kerygma as understood by Bultmann. Continuity of the proclaimed kerygma of Jesus and about Jesus can be seen through the Gospel taught by Paul and other apostles.The studies have led to the following theological conclusion: the “Christ of Faith” and the kerygma cannot be separated from “the Jesus of History” just like the resurrection of Jesus Christ cannot be separated from his passion and death. The word of the Gospel proclaimed is the kerygma of Christ himself, thus confirming the continuity of “the Jesus of History” and “the Christ of Faith”
Źródło:
Scriptura Sacra; 2020, 24; 131-154
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia w wolnych Kościołach protestanckich
Protestant Free Church Liturgy
Autorzy:
Dec-Michalska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494600.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
liturgia
nabożeństwo
służba Boża
wolne Kościoły
Kościół pierwotny
obrzędy
Liturgy
worship
God’s service
Free Churches
the early Church
rituals
Opis:
Przedmiotem rozważań niniejszego artykułu jest próba analizy liturgii nabożeństwa wolnych Kościołów tradycji protestanckiej. W pierwszej części autor wyjaśnia relacje terminologiczne pomiędzy liturgią a służbą Bożą odwołując się do Kościoła pierwotnego i biblijnego dziedzictwa łączącego wszystkie chrześcijańskie tradycje. W kolejnych częściach autor podejmuje próbę zdefiniowania istoty nabożeństwa niedzielnego w wolnych Kościołach, skupiając się na dominujących cechach i głównych obrzędach. Zwraca uwagę, iż jedną z cech wyróżniających nabożeństwo jest „zaplanowana spontaniczność” (planned spontaneity), która określa relacje pomiędzy elementami stałymi nabożeństwa a jego nieprzewidywalnością. Od XVII wieku struktura nabożeństwa złożona z czytania Pisma, modlitw i refleksji nad Słowem Bożym nie uległa zmianie, ale pneumatologiczny dynamizm pozwala na spontaniczność pozostającą zawsze w ryzach boskich nakazów (divine ordinance). Ponadto nabożeństwo charakteryzuje m.in. biblicyzm, brak sztywnych formuł liturgicznych, wolne modlitwy, aktywny udział wiernych.
The subject under consideration in this article is the analysis of worship in Free Churches of the Protestant tradition. In the first part the author explains the relationship in terminology between the service of God and liturgy by referring to the early Church and the Biblical heritage that connects all Christian traditions. In the following parts the author attempts to define the essence of Sunday worship in Free Churches, focusing on dominant characteristics and main rituals. Th e author points out that one of the distinguishing features of the service is “planned spontaneity”, which defines the relationships between the components of a regular service and its unpredictability. Th e structure of worship which consists of Scripture reading, prayer and reflection on the Word of God has not changed since the 17th century, although spiritual dynamism allows for spontaneity that is always held in check by divine ordinance. In addition, worship is characterized, above all, by Biblicism, the lack of rigid liturgical formulas, spontaneousfree prayer and the active participation of the faithful.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2018, 02; 237-262
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce proklamacji słowa Bożego
Autorzy:
Superson, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950393.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Stary Testament
Jezus Chrystus
pierwotny Kościół
synod w Laodycei
kościoły syryjskie
chrześcijańska bazylika na Zachodzie
św. Augustyn
Hagia Sophia
Old Testament
Jesus Christ
the early Church
the Synod of Laodicea
Syrian churches
Christian basilica in the West
St. Augustine
Opis:
This article presents a chronological evolution of the place of the proclamation of the Word of God. On the basis of pericopes from the Old Testament, the places that God chose to speak with the man and then places chosen by Jesus Christ and the Church in its early centuries were indicated. Use of the term “ambo” (ἄμβων), which appeared in the Church probably at the end of the fourth century, became widespread, and over time it was adopted as the name of the place for the Liturgy of the Word and for the book.
Niniejszy artykuł w sposób chronologiczny przedstawia ewolucję miejsca proklamacji słowa Bożego. Na podstawie perykop ze Starego Testamentu zostały wskazane miejsca, które sam Bóg wybrał na rozmowę z człowiekiem, a następnie miejsca, które wybrał Jezus Chrystus i Kościół w swoich pierwszych wiekach. Termin „ambona” (ἄμβων), który pojawił się w Kościele prawdopodobnie od koniec IV wieku, upowszechnił się i z biegiem czasu przyjął jako nazwa miejsca sprawowania liturgii słowa i przechowywania księgi.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 4
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies