Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "philosophy of the dialogue" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    "Ściana jest niema, a drzwi przemawiają" (G. Simmel). Kilka uwag o topografii spotkania
    "The Wall is silent and the doors speak" (G. Simmel). Several remarks about the topography of the meeting
    Autorzy:
    Podstawski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941606.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    philosophy of the meeting
    philosophy of the dialogue
    Derrida
    deconstruction
    phenomenology
    Opis:
    "Meeting" is one of these concepts, which in the most recent philosophy have received significant meaning. In some interpretations it is the instruction to "meet" – so to establish the unmediated relation with the Other – is the factor, which allows to break free from the pressure of the "Hegelian bite" and problems resulting from it. It turns out that the ennoblement of the subject made by the German idealism in fact limited the reality only to its exteriorisation – and thus put into question the possibility of reaching the reality, including the reality of other people. "Meeting" would be the bridge thanks to which this reach (again) becomes possible. However, it seems that speaking about the "meeting" we still too rarely think about the prerequisites, which must be met, so that the subject can open itself to accept the Other. This is an important analysis because, first of all, it allows to judge whether the whole project of the postphenomenological philosophy can be defended in the practical perspective, and secondly – it is a key indicator that allows the further development of the human thought. It turns out that for the elementary human experience the "meeting" is not an excess, and the opening to what is unusual is the natural element of the existence of human cultures. And this instruction should be used in today's philosophizing – in order to overcome the basic aporias of modernity with its edge.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2013, 26
    0208-6107
    2353-9631
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Philosophical Roots of the Dialogical Concept of Law
    Autorzy:
    Rossmanith, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/927486.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-01
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    dialogue
    philosophy of dialogue
    encounter
    phenomenology
    the Other
    existentialism
    subject
    ethical relationship
    difference
    logos
    Opis:
    The main task which I pose for myself is to indicate the philosophical roots of the dialogical concept of law. First and foremost, I would like to present dialogue in the context of ancient Greek philosophy and in the context of the classicists of the philosophy of dialogue. Furthermore, I seek phenomenological bases for constructing the dialogical concept of law. The phenomenological method, starting with its classical Husserlian form, has undergone many changes. Thanks to the indication of new horizons of phenomenology by Emmanuel Levinas, discovering dialogical consciousness and the subject constituted in being with the Other are possible. The reference point of reflections on the concept of law is the relationship with the Other as an ethical relationship. Philosophy of dialogue is a certain possible prism of thinking about the social, public, and institutional space. It is thinking through the prism of dialogue (speaking), but also through the third who contributes discourse relevant to what is said. Law as the third, as the mediating element, is a co-constituting element of the entire legal world.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2016, 2(13); 51-58
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fenomen spotkania w myśli filozoficznej Antoniego Kępińskiego
    The Phenomenon of the Interpersonal Encounter in Antoni Kępiński’s Philosophical Thought
    Autorzy:
    Antoszewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25792563.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-29
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Antoni Kępiński
    spotkanie
    filozofia dialogu
    filozofia psychiatrii
    the phenomenon of the interpersonal encounter
    philosophy of dialogue
    philosophy of psychiatry
    Opis:
    Celem pracy jest przedstawienie fenomenu spotkania w myśli filozoficznej profesora Antoniego Kępińskiego oraz ukazanie źródeł jego intuicji filozoficznych. Oryginalność idei autora Psychopatii nie ulega wątpliwości. Zapoznanie się z licznymi interpretacjami myśli filozoficznej Kępińskiego ujawnia trudność z jednoznacznym określeniem pozycji tego wybitnego psychiatry. Polscy autorzy zaciekawieni poglądami Kępińskiego pozostają wrażliwi na sprzeczności pojęć używanych przez twórcę psychiatrii aksjologicznej.
    In her article, Anna Antoszewska discusses the phenomenon of the interpersonal encounter in the philosophical thought of professor Antoni Kępiński, the author of Psychopatie, among other books. She lays special emphasis on the sources of his philosophical insights. While there is no doubt as to the originality of these insights, getting acquainted with numerous interpretations of Kępiński’s philosophical thought makes a researcher aware of the difficulty of unambiguously identifying the position of this outstanding psychiatrist and founder of axiological psychiatry. Polish scholars interested in Kępiński’s views remain sensitive to the contradictions among the concepts he uses in his philosophical reflections.
    Źródło:
    Folia Philosophica; 2021, 45; 1-19
    1231-0913
    2353-9445
    Pojawia się w:
    Folia Philosophica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Love as absolute challenge – also for education
    Autorzy:
    Rajský, Andrej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2215783.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-07
    Wydawca:
    Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
    Tematy:
    E. Levinas
    ethics of the other person
    philosophy of dialogue
    moral education
    love
    Opis:
    The other (alter), through the lens of Levinas`s criticism of the same (neutrum), is always a unique other who stands up to any generalisation and homogenisation. According to a heteronomous schedule of ethics by E. Levinas, “face of the other”, presence of their personal Thou in the sphere of life of a moral subject, precedes own being of this subject by their calling for an answer. Uniqueness of interpersonal relationship and appeal of the exterior Thou challenges human to exclusivity and to infinite self-abandonment in favour of the other (challenges to love). This ethical horizon is not possible to be ever reached and closed, it is impossible in fact, too difficult to be accepted as a norm of everyday life, mainly life in a community, society, state. Presence of “the third” (the political) in the sphere of morality is posed as a theoretical problem: What kind of ethics should be designed in a society of many “others” where Thou is inevitably turned to He/She, included in socio-political structures and relationships of justice? Is it possible to talk about some continuum between the relationship to the other and the relationship to a community? The final part of the paper seeks to answer these questions and pedagogical implications of demands of love in moral education are pointed out.
    Źródło:
    Kultura i Wychowanie; 2019, 16, 2; 89-98
    2544-9427
    2083-2923
    Pojawia się w:
    Kultura i Wychowanie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Próba interpretacji fenomenu wojny w świetle wybranych koncepcji filozoficznych Józefa Tischnera
    An Attempt to Interpret the Phenomenon of War in the Light of Selected Philosophical Concepts of Józef Tischner
    Autorzy:
    Pala, Amadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28762696.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    wojna
    Józef Tischner
    filozofia dramatu
    zło
    dialog
    war
    the philosophy of drama
    evil
    dialogue
    Opis:
    Celem artykułu jest podjęcie próby interpretacji fenomenu wojny, wykorzystując wybrane koncepcje filozoficzne Józefa Tischnera. Interpretacja prowadzi do wniosków, że: (1) źródłowym casus belli jest odmowa drugiemu prawa do istnienia, (2) zło wojny polega na zaburzeniu relacji dialogicznej i w konsekwencji na emanacji zła na ziemię jako scenę dramatu, (3) zakończenie działań wojennych na scenie dramatu nie gwarantuje trwałego pokoju – potrzeba jeszcze odbudować relację dialogiczną. 
    The aim of this article is to try to interpret the phenomenon of war using selected philosophical concepts of Józef Tischner. The interpretation leads to the conclusion that: (1) the source of the casus belli is the denial of the other’s right to exist, (2) the evil of war consists in disturbing the dialogical relationship and, consequently, in the emanation of this evil into the world as a drama stage, (3) the end of warfare on the drama stage it does not guarantee lasting peace – the dialogical relationship still needs to be rebuilt. 
    Źródło:
    Logos i Ethos; 2022, 60, 2; 221-236
    0867-8308
    Pojawia się w:
    Logos i Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fascynacje pograniczem w dwudziestowiecznej myśli filozoficznej i antropologicznej – Bachtin, Todorov, Buber, Levinas
    Fascinations with borderland in the philosophical and anthropological thought in the XXth century - Bachtin, Todorov, Buber, Levinas
    Autorzy:
    Orłowski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/547095.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Instytut Politologii
    Tematy:
    pogranicze
    filozofia dialogu
    polifoniczność
    spotkanie jednostek
    spotkanie kultur
    borderland
    philosophy of dialogue
    polyphony
    the meeting of individuals
    the meeting of cultures
    Opis:
    „Pogranicze” to słowo-klucz współczesnej humanistyki. Rozumiane szeroko (biorąc pod uwagę zarówno jego aspekt geograficzny, kulturowy jak i interpersonalny) dotyczy wielu paradygmatów współczesnej nauki. W niniejszym szkicu kategorię pogranicza powiążemy z myślą filozoficzną Michaiła Bachtina, Tzvetana Todorova, Martina Bubera i Emmanuela Levinasa. Pogranicze to spotkanie „ja” z innym (tym „ja” lub innym może być jednostka, grupa, kultura), nieuniknione i stanowiące o sensie życia, oparte na niewspółobecności (Bachtin, Todorov), odpowiedzialności (Buber, Levinas), pełnym oddaniu, obustronnym wzbogaceniu światopoglądowym (kulturowym), sprawiedliwości, próbie przezwyciężania różnic, rozbieżności w kwestiach fundamentalnych.
    ,,Borderland” is a keyword, contemporary humanities buzzword, widely understood (regarding the geographical, cultural and interpersonal aspect) concerns of many paradigms of contemporary science. In this essay, the borderland is connected with the philosophical thought of Mikhail Bachtin, Tzvetan Todorov, Martin Buber, Emmanuel Levinas. The borderland is the meeting the „I” with the other (the „I” or the other can be individual, group or culture), the inevitable and forming the meaning of life, based on noncoexistence (Bakhtin, Todorov), the responsibility (Buber, Levinas), the complete devotion, mutual enrichment of worldview (cultural), the justice, the efford to overcome of differences, discrepancies in fundamental issue.
    Źródło:
    Pogranicze. Polish Borderlands Studies; 2016, 4, 1; 5-23
    2545-160X
    2353-3781
    Pojawia się w:
    Pogranicze. Polish Borderlands Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Against “Globalised Indifference”. Radio Reporters in the Face of the Refugee Crisis
    Przeciwko „zglobalizowanej obojętności”. Reportażysta radiowy wobec problematyki uchodźczej
    Autorzy:
    Michalak, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/649478.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    migracja
    reportaż
    inny
    filozofia dialogu
    użycie dźwięku
    migration
    reportage
    the other
    philosophy of dialogue
    use of sounds
    Opis:
    Od swojego nasilenia w roku 2015 – kryzys migracyjny stał się jednym z ważniejszych tematów doniesień medialnych. Z biegiem czasu owe częste doniesienia przyczyniły się do społecznego zobojętnienia na krzywdę migrantów. Przybysze – traktowani stereotypowo jako obcy – stali się grupą ludzi zbędnych, niepotrzebnych, co z kolei zaczęło prowadzić do społecznych napięć i podziałów. Autorka prezentowanego artykułu zamierza wykazać, że jednym ze sposobów budowania dialogu między kulturami może być reportaż, szczególnie reportaż radiowy. Podążając za myślą Ryszarda Kapuścińskiego i Emmanuela Levinasa autorka uważa, że spotkanie z „Innym” to jedno z najważniejszych wyzwań XXI wieku. Trzy analizowane reportaże zdają się potwierdzać, że radiowe medium może pełnić szczególną rolę w przezwyciężaniu „zglobalizowanej obojętności”.
    Since it intensified in 2015, the migration crisis has become one of the major topics of media coverage. With time those numerous pieces resulted in society becoming indifferent to the plight of migrants. The newcomers, stereotypically treated as aliens, became a group of the unnecessary and unneeded, which then started to bear social tension and divisions. The author of the article intends to indicate that reportage/feature, radio reportage in particular, is one of the methods for building dialogue between cultures. In following the remarks of Ryszard Kapuściński and Emmanuel Levinas, the author noted that an encounter with “the Other” is one of the major challenges of the 21st century. The three analysed programmes seem to prove the fact that the medium of radio may fulfil a special role in overcoming “globalised indifference.”
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 54, 3; 261-274
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Życie duchowe” a „życie w duchu” – dialogiczna dystynkcja Martina Bubera
    Autorzy:
    Glinkowski, Witold P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373712.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Martin Buber
    życie duchowe
    życie w duchu
    filozofia dialogu
    spiritual life
    living in the spirit
    philosophy of dialogue
    Opis:
    Dla protagonisty współczesnej dialogiki, Martina Bubera, życie duchowe stanowi nie tyle ontyczny wyróżnik istnienia człowieka, ile szansę, przed którą człowiek stoi i którą powinien wykorzystać z uwagi na swoją dialogiczną genezę, która zarazem określa specyficzny horyzont jego egzystowania. Egzystowania niepodobna zredukować do istnienia obiektu pośród innych obiektów, gdyż może ono i powinno wyrażać się obecnością – byciem osoby wobec innych osób, byciem Ja wobec Ty. Podstawowa różnica między „życiem duchowym” a „życiem w duchu” polega na tym, że pierwsze, w odróżnieniu od drugiego, nie zawsze bywa dialogiczne oraz na tym, że nie zawsze uzyskuje ono wymiar etyczny i niejednokrotnie spełnia się w samym tylko wymiarze estetycznym. Tymczasem życie w duchu wskazuje na transcendentny status i proweniencję ducha, który nie może być postrzegany w kategoriach zjawiska będącego rezultatem kulturowego progresu – jako sublimacja lub jako projekcja tego, co immanentnie ludzkie.
    For Martin Buber, the protagonist of the modern philosophy of dialogue, spiritual life is not an ontic distinction of human existence, but an opportunity that man has and should use because of his dialogical genesis, which determines the particular horizon of his being. Existing cannot be reduced merely to the existence of a given object among others, since it may and ought to be expressed via presence – being a person to other people, being ‘I’ to ‘You’. The fundamental difference between ‘spiritual life’ and ‘living in the spirit’ lies in the fact that the former, as opposed to the latter, does not always happen to be dialogical, that it does not always have an ethical dimension, and often fulfils itself in an aesthetic dimension only. On the other hand, living in the spirit indicates a transcendental status and the provenance of the spirit, which cannot be perceived as the result of cultural progress – it is regarded as the sublimation or projection of what is immanently human.
    Źródło:
    Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2021, 12, 1; 147-163
    2450-4491
    Pojawia się w:
    Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    What the avant-garde stands for today
    Autorzy:
    Guzek, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593923.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    the avant-garde
    utopia
    the ready-made
    philosophy of dialogue
    theory of encounters
    icontrology
    relational aesthetics
    Documenta 14
    awangarda
    ready made
    filozofia dialogu
    teoria spotkań
    ikontrologia
    estetyka relacjonalna
    Opis:
    The main question of this article expresses doubts as to whether the end of the avant-garde was not in fact declared too early. Did we state too hastily that postmodernism has completely nullified the significance of the concept of the avant-garde? The resulting question that must be also asked is whether we need the avant-garde today. And if so, how do we use the methods and the theory of the avant-garde in the current context? This article assumes that the characteristics of the avant-garde continue to be recognized in contemporary art. In the beginning of my paper, I will summarize those characteristics as distinguished by Mieczysław Porębski, looking at them from the perspective of Nicolas Bourriaud's conception of relational aesthetics. Its emphasis on intersubjective relationships in their social environment and on the present moment, extends the ideas of the historical avant-garde. Here it meets the theory of encounters – icontrology. Among the historical avant-garde artists it is Marcel Duchamp who is indicated here in a pivotal role, especially with regard to his concept of the ready-made, which was extended by Joseph Kosuth. The concept of Documenta 14 was linked to the historiography of Frank Ankersmit, based on micronarrations that function as ready-mades. The exhibition of Documenta 14 is shown here as composed of such micro-histories and at the same time, organized around key narratives. Small narratives make up a grand narrative – the story of an open and tolerant United Europe which is against racism and xenophobia and invites the presence of migrants. This is the practical lesson that we draw today from the Holocaust. This is the grand European narrative told in Documenta 14.
    Główne pytanie zadane w artykule wyraża wątpliwość, czy nie za wcześnie rozstaliśmy się z awangardą? Czy nie zbyt pośpiesznie stwierdziliśmy, że postmodernizm dokonał całkowitego unieważnienia znaczenia pojęcia awangarda? I wynikające stąd pytanie, czy awangarda jest dziś potrzebna? A jeżeli tak, to jak dziś na terenie sztuki wykorzystujemy metody działania i teorię awangardy? Teza artykułu zakłada, iż cechy awangard rozpoznajemy także w sztuce współczesnej. Na początku mojego artykułu streszczam cechy awangardy wyróżnione przez Mieczysława Porębskiego. Następnie cechy te zostały zestawione z założeniami estetyki relacjonalnej Nicolasa Bourriaud. Budowanie relacji międzyludzkich zostało tu wskazane jako idea najlepiej dziś rozszerzająca cechy historycznej awangardy. I tu spotyka ona teorię spotkań - ikontrologię. Wśród artystów historycznej awangardy to Marcel Duchamp został wskazany jako postać pośrednicząca, a szczególnie jego koncepcja ready made, rozszerzona przez Josepha Kosutha. Natomiast koncepcja Doumenta 14 została powiązana z koncepcją historiograficzną Franka Ankersmita, opartą na mikronarracjach funkcjonujących tak jak ready made. Wystawa Documenta 14 została pokazana jako złożona z takich mikrohistorii, a zarazem zorganizowana wokół narracji kluczowych. Małe narracje składają się na wielką narrację – opowieść o otwartej i tolerancyjnej Zjednoczonej Europie, występującej przeciw rasizmowi i ksenofobii wobec obecności migrantów. To praktyczna lekcja jaką dziś wyciągamy z Holokaustu. To wielka narracja europejska opowiedziana w Documenta 14.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 45-56
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies