Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "philosophy of imagination" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
With rhymes about the human fate. Philosophy in the poetry of Giacomo Leopardi
Mową wiązaną o losie człowieka. Filozofia w poezji Giacoma Leopardiego
Autorzy:
Koman, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042250.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Leopardi
filozofia
poezja
dyskurs filozoficzny
dyskurs literacki
środki poetyckie
wyobraźnia
poznanie
prawda
philosophy
poetry
philosophical discourse
literary discourse
figures of speech
imagination
cognition
truth
Opis:
Giacomo Leopardi is one of those authors whose texts oscillate on the border between literature and philosophy. It is true that Leopardi does not use traditional forms of philosophical expression, but the fact is that most of the considerations of the Italian thinker are expressed by the simultaneous conduct of two discourses: literary and philosophical. Leopardi experimented almost every form of literary expression, but he went down in history mainly as a poet, who contained a significant part of his highest beliefs in poetry. The practice of philosophizing through poetry is nothing new in literature, and the various connections between literature and philosophy are almost ancient, but the ongoing discussions in the world of Italian critics about the relationship between Leopardi and philosophy suggest that the reflective lyrics of the famous poet from Recanati are an noteworthy case. This article is a reflection on the use of figures of speech in the process of explaining the worldview by Leopardi, with particular emphasis on metaphor, and on the overall impact of the poetic medium on the presentation and shaping of adopted ideology.
Giacomo Leopardi jest jednym z tych autorów, którzy w historii kultury zachodniej zapisali się jako twórcy z pogranicza literatury i filozofii. Co prawda Leopardi nie posługuje się tradycyjnymi formami wypowiedzi filozoficznej, jednak faktem jest, że większość rozważań włoskiego myśliciela wyraża się poprzez jednoczesne prowadzenie dwóch dyskursów: literackiego i filozoficznego. Leopardi próbował swych sił niemalże w każdej formie wypowiedzi literackiej, do historii przeszedł jednak głównie jako poeta, który znaczną część swych najwznioślejszych przekonań zawarł w mowie wiązanej. Praktyka filozofowania za pośrednictwem wiersza nie jest w poezji niczym nowym, a rozmaite związki literatury z filozofią stanowią zagadnienie niemalże starożytne, jednak toczące się do dziś w świecie włoskiej krytyki dyskusje na temat relacji Leopardiego z filozofią pozwalają sądzić, że liryka refleksyjna słynnego poety z Recanati stanowi przypadek nad wyraz zajmujący. Niniejszy artykuł stanowi refleksję nad użyciem środków poetyckich w procesie wykładania światopoglądu przez Leopardiego, ze szczególnym uwzględnieniem metafory, oraz nad ogólnym wpływem medium poetyckiego na prezentowanie i kształtowanie przyjętej ideologii.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 59, 4; 101-114
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ultimism: A Philosophy That Wants to Be a Religion
Ultymizm – filozofia, która chce być religią
Autorzy:
Biłgorajski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791151.pdf
Data publikacji:
2021-09-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
J. L. Schellenberg
ultymizm
filozofia religii
epistemologia
wyobraźnia
ultimism
philosophy of religion
epistemology
imagination
Opis:
Ultimism is the view that there is a metaphysically and axiologically ultimate reality in relation to which it is possible to achieve the ultimate good. John Schellenberg believes that ultimism is the backbone of every religion, while the differences between religions arise from different views of what the nature of the ultimate is. Schellenberg tries to show that if there is progress in religion, then it is most reasonable to assume that we are only at the beginning of the inquiry into the ultimate. The aim of the paper is to show that epistemological and methodological objections can be raised against ultimism. It will present an epistemological argument, pointing to the cognitive limitations of imagination, and a methodological argument, questioning the feasibility of Schellenberg’s project.
Ultymizm to pogląd, wedle którego istnieje metafizycznie i aksjologicznie ostateczna rzeczywistość, w stosunku do której możliwe jest osiągnięcie ostatecznego dobra. J. L. Schellenberg uważa, że ultymizm jest podstawą każdej religii, podczas gdy różnice między religiami wynikają z różnych poglądów na to, jaka jest natura rzeczywistości ostatecznej. Schellenberg próbuje wykazać, że jeśli w religii jest postęp, to najrozsądniej jest założyć, że jesteśmy dopiero na początku badania rzeczywistości ostatecznej. Celem artykułu jest wykazanie, że można podnosić zastrzeżenia epistemologiczne i metodologiczne wobec ultymizmu. Prezentuję argument epistemologiczny, wskazujący na poznawcze ograniczenia wyobraźni, oraz argument metodologiczny, kwestionujący wykonalność projektu Schellenberga.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 3; 291-304
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozum i wyobraźnia w La Psychanalyse du Feu Gastona Bachelarda
Mind and Imagination in Bachelard’s The Psychoanalysis of Fire
Autorzy:
Ples-Bęben, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945668.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Gaston Bachelard
La Psychanalyse du Feu
The Psychoanalysis of Fire
francuska filozofia współczesna
przeszkody epistemologiczne
wyobraźnia poetycka
psychoanaliza
French contemporary philosophy
epistemological obstacles
poetic imagination
psychoanalysis
Opis:
The aim of the article is to analyse the relation between the mind and imagination as the main issue of Gaston Bachelard’s book The Psychoanalysis of Fire. The book was published in 1938 and originated Bachelard’s research on the poetic imagination; however, it extended the research into another project of this French philosopher which he refers to as psychoanalysis of objective cognition. That is why The Psychoanalysis of Fire is a unique book among Bachelard’s achievements – two subjects of the research are connected there: scientific cognition and poetic imagination, which in the further years of Bachelard’s activity are separated. In the context of the article’s main aim, there appears also an interesting theme of psychoanalytic inspiration, introduced by Bachelard to his philosophy in two of his works published in 1938, one of which is The Psychoanalysis of Fire itself.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 35 (4)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mundus imaginalis. On some liminal adventures of the imagination
Autorzy:
Ples-Bęben, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127734.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
philosophy of imagination
Islamic philosophy
mundus imaginalis
Henri Corbin
Jean-Jacques Wunenburger
filozofia wyobraźni
filozofia islamska
Opis:
Celem artykułu jest analiza kategorii mundus imaginalis sformułowanej przez Henry’ego Corbina na podstawie filozofii muzułmańskiej (alam al-misal). Corbina inspirowali muzułmańscy mistycy uznający istnienie granicznej sfery wyobrażeniowej, pośredniczącej między światem zmysłowym i światem inteligibilnym. Dla Corbina, u którego można także dostrzec wpływy CG. Junga i A. Koyré, mundus imaginalis staje się narzędziem przydatnym do analizy wyobraźni (rozumianej jako aktywna władza poznawcza), ale także kondycji współczesnego człowieka. Kontrapunktem poszerzającym refleksję nad mundus imaginalis są badania Jeana-Jacquesa Wunenburgera, który – sięgając między innymi do analiz Corbina – kładzie nacisk na wielopoziomowość i strukturalny charakter zarówno władzy wyobraźni, jak i jej wytworów. W obydwu interpretacjach tej kategorii kluczowe zdają się być następujące pytania: co mundus imaginalis wnosi do rozumienia istoty wyobraźni oraz ludzkiego świata wyobrażeń? Z jakim ujęciem wyobraźni wiąże się uznanie tej kategorii? Na te pytania próbuję odpowiedzieć w artykule.
The aim of the article is to analyze the category of mundus imaginalis formulated by Henry Corbin on the basis of Islamic philosophy (alam al-mithal). Corbin was inspired by Islamic mystics who recognized the existence of imaginary sphere, mediating between the sensual world and the intelligible world. For Corbin, who was also has influenced by CG. Jung and A. Koyré, mundus imaginalis becomes a useful tool for the analysis of imagination (understood as active cognitive power), but also of modern human condition. A counterpoint expanding the reflection on the mundus imaginalis is the research of Jean-Jacques Wunenburger, who – using Corbin’s analyzes – emphasizes the multi-level and structural nature of both: the power of the imagination and its products. In these interpretations, the following questions seem to be crucial: What does the category of mundus imaginalis contribute to the understanding of the essence of imagination and of the human world of imaginations? Which approach to the imagination is associated with the recognition of this category? I try to answer these questions in the article.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2022, 58; 5-15
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa bieguny europejskiej kultury: Karpiński i Leibniz. Próby badań nad dociekaniami filozoficznymi Franciszka Karpińskiego w odniesieniu do filozofii Gottfrieda Wilhelma Leibniza
Two Poles of European Culture: Karpiński and Leibniz. An Attempt at a Study of the Reflections of Franciszek Karpiński in Relation to the Philosophy of Gottfried Wilhelm Leibniz
Autorzy:
Jarszak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1775713.pdf
Data publikacji:
2020-11-03
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
axiology
comparative literary studies
narrative method
creative imagination
philosophical inquiry
immanent source of philosophical inquiry
principle of sufficient reason
philosophy of optimism
Opis:
The author seeks an answer to the following question: can we relate the work of Franciszek Karpiński to the philosophical achievements of Gottfried Wilhelm Leibniz? The article proposes to treat Karpiński’s work as a philosophical inquiry and notices in it a clearly defined metaphysical and axiological principle, which can be treated as an independently constructed version of Leibniz’s principle of sufficient reason. The notes in the diary confirm the assumption that painful life experiences did not stop the poet’s efforts to build a vision of the world that we have reasons to call the “philosophy of optimism”.
Źródło:
Wiek Oświecenia; 2020, 36; 44-67
0137-6942
Pojawia się w:
Wiek Oświecenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies