Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "permian" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 120
Tytuł:
Conodonts of the Upper Permian of Poland
Konodonty z permu górnego Polski
Verkhnepermskie konodonty Polshi
Autorzy:
Szaniawski, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20257.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
conodont
Upper Permian
Permian
paleontology
new species
Lonchodina vistulensis
Prioniodina lindstroemi
Hibbardella baltica
macrofauna
Polska
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1969, 14, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stable isotopic records of the Kapp Starostin Formation (Permian), Spitsbergen
Autorzy:
Gruszczyński, Michał
Małkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053255.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Arctic
Spitsbergen
Late Permian
stable isotopes О and C
paleotemperatures
Źródło:
Polish Polar Research; 1987, 8, 3; 201-215
0138-0338
2081-8262
Pojawia się w:
Polish Polar Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paleoecology of Productacea (Brachiopoda) from the Permian Kapp Starostin Formation, Spitsbergen
Autorzy:
Małkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053232.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Arctic
Spitsbergen
Permian
facies
paleontology (Brachiopoda)
Źródło:
Polish Polar Research; 1988, 9, 1; 3-60
0138-0338
2081-8262
Pojawia się w:
Polish Polar Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Palaeomagnetism of Permian through Early Triassic sequences in central Spitsbergen: contribution to magnetostratigraphy
Autorzy:
Nawrocki, J.
Grabowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059421.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Spitsbergen
Permian-Early
Triassic
magnetostratigraphy
correlation
Opis:
A total of 297 samples for palaeomagnetic studies were collected from Upper Gzhelian through Spathian sediments of the Isfjorden area (central Spitsbergen). In spite of extensive Cenozoic remagnetisation the studied rocks yielded palaeomagnetic poles and magnetostratigraphy. Almost all Permian samples were reversely magnetised during Kiaman superchron. Normal-polarity samples appear in the Ufimian and Kazanian sediments. The topmost samples from the Kapp Starostin Formation (Upper Permian) contain reverse polarity. The magnetic polarity record noted in the Early Triassic (Griesbachian-Spathian) sequences is fully convergent with magnetic polarity schemes obtained in the Canadian Arctic and Deltadalen type section.
Źródło:
Geological Quarterly; 2000, 44, 2; 109-117
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
First evidence of a neonate dentition in pareiasaurs from the Upper Permian of Russia
Autorzy:
Kordikova, E G
Khlyupin, A J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22530.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
locality
Ursulov Formation
Upper Permian
skull fragment
skeleton
adult specimen
neonate
Pareiasauridae
fossil record
Vyatka River
dentition
Russia
Deltavjatia vjatkensis
Opis:
Finds of juvenile parareptiles are rare in the fossil record. We describe partial upper dentition with large vacuities between bones belonging to a neonate pareiasaur (preserved skull fragment is 22.4 mm long). The specimen was collected within 5 m from a skeleton of an adult specimen of Deltavjatia vjatkensis (Hartmann-Weinberg, 1937) (Pareiasauridae) from red calcareous mudstones in the upper part of the Vanyushonkov Member of Ursulov Formation (Upper Permian, Upper Tatarian substage, Vishkil'skiy regional stage) of Kotel'nich locality, Vyatka River region, Russia. Referral to Deltavjatia vjatkensis is based on the presence of heterodont dentition: spatulate maxillary, triconodont vomerine and conical, palatine and pterygoid teeth located on well-developed palate ridges. This is the first positively identified record of the neonate pareiasaur dentition.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Graptolite-like fibril pattern in the fusellar tissue of Palaeozoic rhabdopleurid pterobranchs
Autorzy:
Mierzejewski, P
Kulicki, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22681.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
rhabdopleurid
rhabdopleurid pterobranch
Paleozoic
graptolite
Permian
Ordovician
taxonomy
ultrastructure
pterobranch
Opis:
The fusellar tissue of Palaeozoic rhabdopleurid pterobranchs has been studied using the SEM techniques. The fibrillar material of Ordovician Kystodendron ex gr. longicarpus and Rhabdopleurites primaevus exhibits a distinct dimorphism, comprising: (1) thinner, wavy and anastomosing/branching fusellar fibrils proper, producing a tight three-dimensional meshwork; and (2) long, more or less straight and unbranched cortical fibrils, sometimes beaded, and arranged in parallel. These fibrils are similar to the fusellar and cortical fibrils of graptolites, respectively. Until now, dimorphic fibrils and their arrangement within fusellar tissue were regarded as unique characters of the Graptolithina. In general, the fibrillar material of these fossils is partially preserved in the form of flaky material (new term) composed of flakes (new term). Flakes are interpreted as flattened structures originating from the fusion of several neighbouring tightly packed fibrils. A Permian rhabdopleurid, referred to as Diplohydra sp., reveals a fabric and pattern of fusellar tissue similar to that of both Ordovician rhabdopleurids but devoid (?) of cortical fibrils. The results presented here question views that: (1) substantial differences in fabric and pattern of fusellar tissue exist between fossil pterobranchs and graptolites; and (2) the ultrastructure of pterobranch periderm has remained unchanged at least since the Ordovician. The Palaeozoic rhabdopleurids investigated are closer ultrastructurally to graptolites than to contemporary pterobranchs. The pterobranchs and the graptolites should be treated as members of one class - the Graptolithoidea.
Przeprowadzono badania ultrastrukturalne perydemy trzech paleozoicznych pióroskrzelnych (Pterobranchia) z rzędu Rhabdopleurida: ordowickich Kystodendron ex gr. longicarpus (Eisenack) i Rhabdopleurites primaevus Kozłowski, oraz permskiego Diplohydra sp. Wykazano, że tkanka fuzellarna form ordowickich składa się z tego samego tworzywa co u graptolitów oraz wykazuje typowy dla nich dymorfizm fibrylarny i układ przestrzenny: tworzą ją stosunkowo cienkie, rozgałęziające się, powyginane włókna fuzellarne oraz grube, często równolegle ułożone włókna kortykalne. Włókien kortykalnych nie stwierdzono u Diplohydra sp., która zachowała jednak typowo graptolitowy charakter włókien fuzellarnych. Między włóknami wszystkich zbadanych form występują struktury określone jako płatki (flakes), powstałe wskutek cementacji kilkunastu lub więcej sąsiadujących ze sobą włókien. Materiał perydermalny zbudowany z płatków (flaky material - nowy terrnin) obserwowany był uprzednio u graptolitów. Stwierdzony w badanym materiale dymorfizm fibrylarny był dotąd uważany za właściwy jedynie graptolitom, podczas gdy tkanka fuzellarna pióroskrzelnych, zarówno kopalnych jak i współczesnych miała być zbudowana wyłącznie z cienkich, nierozgałęziających się włókien. Uzyskane wyniki potwierdzają trafność koncepcji Beklemiszewa (1951) o traktowaniu współczesnych i kopalnych pióroskrzelnych jako przedstawicieli gromady Graptolithoidea.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New taxa of tabulate corals from the Lower Permian of Spitsbergen and their stable isotopic data
Autorzy:
Nowiński, Aleksander
Zapalski, Mikołaj K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052407.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Arctic
Spitsbergen
Lower Permian
paleontology (Anthozoa)
Źródło:
Polish Polar Research; 2001, 22, 2; 81-88
0138-0338
2081-8262
Pojawia się w:
Polish Polar Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Permian-Triassic scolecodonts and conodonts from the Svalis Dome, Central Barents Sea, Norway
Autorzy:
Nakrem, H A
Szaniawski, H.
Mork, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22328.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Polychaeta
Neospathodus svalbardensis
Triassic
Conodonta
Permian
Mesogondolella rosenkrantzi
Barents Sea
Norway
conodont
scolecodont
paleontology
Svalbard
Opis:
Scolecodonts and conodonts are described from five samples of three cores from the Svalis Dome, central Barents Sea. The conodont species Mesogondolella rosenkrantzi and Neospathodus svalbardensis confirm latest Permian (Dzulfian) and earliest Triassic (Dienerian) ages for the investigated intervals. Correlation with adjacent conodont distribution indicates a shorter depositional gap in the late Permian than is evident on Svalbard. The conodont elements show little thermal alteration with CAI (colour alteration index) values between 1.0 and 1.5 indicating a maximum burial temperature of 50—90°C. The scolecodonts described herein have important evolutionary and distribution implications for polychaetes: the order Eunicida shows a richer diversification in the Permian than previously known; the family Paulinitidae survived at least until the Late Permian; the family Hartmaniellidae diversified already in the late Palaeozoic; some forms are considered as representatives of unknown species and genera; the order Phyllodocida originated already in the latest Palaeozoic.
Z rdzeni trzech wierceń wykonanych na wysadzie solnym Svalis na Morzu Barentsa opisano dobrze zachowane skolekodonty i konodonty. Konodonty Mesogondolella rosenkrantzi i Neospathodus svalbardensis potwierdzaja późnopermski (dżulf) i wczesnotriasowy (diener) wiek badanych sekwencji. Porównanie z zasięgami występowania konodontów na Spitsbergenie pozwoliło stwierdzić, że przerwa sedymentacyjna na granicy P/T była w tym regionie krótsza. Stan zachowania konodontów wskazuje na bardzo niski stopień metamorfizacji termicznej tego regionu. Opisane skolekodonty wnoszą dużo nowych informacji do lepszego poznania ewolucji wieloszczetów: rząd Eunicida był w permie znacznie bardziej zróżnicowany taksonomicznie niż dotychczas sądzono (niektóre formy reprezentują nieznane dotychczas gatunki i rodzaje); przedstawiciele rodziny Paulinitidae przetrwali co najmniej do późnego permu; rodzina Hartmanillidae oraz pierwsi przedstawiciele rzędu Phyllodocida pojawili się nie w mezozoiku, jak dotychczas przypuszczano, lecz istnieli już w permie.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new species of Todites [Pteridophyta] with in situ spores from the Upper Permian of Pechora Cis-Urals [Russia]
Autorzy:
Naugolnykh, S V
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22721.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Pteridophyta
in situ
Todites
Osmundaceae
Upper Permian
Todites lobulatus
fossil
Permian
Russia
new species
Intinskian Formation
spore
Ural Mountains
paleontology
fern
Opis:
Todites lobulatus sp.nov.is described from the lowermost Upper Permian (Ufimian) of the Pechora basin.The fossil remains preserved as compressions and impressions, were collected from near−shore lake deposits of the Intinskian Formation.The species belongs to protoleptosporangiate ferns (Pteridophyta) of the Osmundaceae, and is characterized by tripinnate fertile fronds with deeply dissected lobate pinnules with round apexes.Sporangia are round or ovoid, free, and located on the abaxial leaf surface.A group of specialized thick−walled cells is located on the top or side part of the sporangia.The species is the most ancient representative of Osmundaceae. Spores of Osmundacidites−type, preserved in situ, are characterized.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2002, 47, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Discovery of Pterobranchia [Graptolithoidea] in the Permian
Autorzy:
Mierzejewski, P
Kulicki, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fossil remains
Graptolithina
Graptolithoidea
paleobiology
Permian
remains
Norway
Rhabdopleuroidea
Pterobranchia
Opis:
The fossil remains of a hemichordate exoskeleton, recognized as fragments of the stolons and their cyst−like swellings connected with the fusellar zooidal tubes, were derived by chemical isolations from Late Permian (Kazanian) mudstones of the Svalis Dome (central Barents Sea, Norway). These fossils, referred to as Diplohydra szaniawskii sp. nov., are the first undoubted representatives of the class Graptolithoidea found in Permian deposits. The genus Diplohydra Kozłowski, 1959, known previously only from the Ordovician and originally established as a thecate hydroid taxon, is reinterpreted as an aberrant member of the order Rhabdopleuroidea. This strange hemichordate, characterized by fusellar tubes distinctly narrower than stolon−like tubes and their swellings, reveals a certain degree of dimorphism in the stolon system. D. szaniawskii sp. nov. also displays some peculiar morphological features common to the Ordovician rhabdopleuroid genus Rhabdopleurites Kozłowski and the stolonoid genus Stolonodendrum Kozłowski.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2002, 47, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thermal maturity and depositional environments of organic matter in the post-Variscan succession of the Holy Cross Mountains
Autorzy:
Marynowski, L.
Salamon, R.
Narkiewicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059919.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Holy Cross Mountains
Permian
Triassic
biomarkers
depositional environment
thermal maturity
Opis:
The results of GC-MS investigations of biomarkers in organic matter from the epicontinental Permian and Triassic strata of the Holy Cross Mts. indicate generally suboxic (Permian) and oxic (Triassic, except for the Middle Muschelkalk) depositional environments with accompanying intensive bacterial reworking of organic remains. The biomarker spectra found in the Middle Muschelkalk and in the Entolium discites Beds (Upper Muschelkalk) show the presence of gammacerane, an increased concentration of C34 homohopanes and a Pr/Ph ratio not exceeding 1. All these observations suggest a hypersaline sedimentary environment with water column stratification and poorly oxygenated conditions. Thermal maturity investigations were based on both vitrinite reflectance and biomarker indices. The organic matter in the Triassic succession is slightly more mature along the northern margin of the Holy Cross Mts. than along their southern part, due probably to a regional increase in the maximum burial depth during the Mesozoic. The maturity of the Permian strata at Gałęzice (southern Holy Cross Mts.) is similar to that of the Triassic rocks whereas Kajetanów (in the north) is characterised by values significantly higher and comparable to those found in wells further north. The difference cannot be accounted for solely by differential burial depths, and implies the existence of a positive thermal anomaly active before the Middle Triassic. Our investigations generally confirmed the low thermal maturity of the Triassic. However, contrary to earlier interpretations, we suggest that the maximum burial depths based on a reconstructed thickness of the post-Triassic deposits may account for the observed maturity levels, assuming that geothermal gradients in the Mesozoic were similar to today's.
Źródło:
Geological Quarterly; 2002, 46, 1; 25-36
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Permian vertebrate tracks from the Tumlin Sandstone, Holy Cross Mountains, Poland
Autorzy:
Ptaszynski, T
Niedzwiedzki, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21416.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
footprint
Polska
Permian
Holy Cross Mountains
vertebrate
taxonomy
paleontology
Opis:
This paper describes the vertebrate ichnofauna from the Tumlin Sandstone (Buntsandstein) of the Holy Cross Mountains in Poland. The footprint assemblage has previously been regarded as Early Triassic in age; however, ichnogenera characteristic of the Late Permian are now recognized. Lack of representatives of the ichnofamily Chirotheriidae, characteristic of continental Triassic sediments worldwide, also indicates a Permian rather than a Triassic age for the studied assemblage. Three ichnogenera (Batrachichnus, Limnopus, and Amphisauropus) produced by amphibians are recognized, the remainder (Varanopus, Chelichnus, Dimetropus, Rhynchosauroides, Palmichnus, Paradoxichnium, and Phalangichnus) being of reptilian origin. Batrachichnus cf. salamandroides (Geinitz, 1861), Limnopus cf. zeilleri (Delage, 1912), Amphisauropus cf. latus Haubold, 1970, Varanopus aff. microdactylus (Pabst, 1896), Chelichnus cf. duncani (Owen, 1842), and Dimetropussp. are recorded in the Lower Buntsandstein for the first time. The following new ichnospecies are erected: Rhynchosauroides kuletae ichnosp. nov., Palmichnus lacertoides ichnosp. nov., Paradoxichnium tumlinense ichnosp. nov., Phalangichnus gradzinskii ichnosp. nov., and Phalangichnus gagoli ichnosp. nov.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2004, 49, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new discosauriscid seymouriamorph tetrapod from the Lower Permian of Moravia, Czech Republic
Autorzy:
Klembara, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20297.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Moravia
Seymouriamorpha
Boskovice Furrow
skeletal anatomy
Makowskia laticephala
new genus
Lower Permian
Permian
Czech Republic
new species
Discosauriscidae
tetrapod
paleontology
Opis:
A new genus and species, Makowskia laticephala gen. et sp. nov., of seymouriamorph tetrapod from the Lower Permian deposits of the Boskovice Furrow in Moravia (Czech Republic) is described in detail, and its cranial reconstruction is presented. It is placed in the family Discosauriscidae (together with Discosauriscus and Ariekanerpeton) on the following character states: short preorbital region; rounded to oval orbits positioned mainly in anterior half of skull; otic notch dorsoventrally broad and anteroposteriorly deep; rounded to oval ventral scales. Makowskia is distinguished from other Discosauriscidae by the following characters: nasal bones equally long as broad; interorbital region broad; prefrontalpostfrontal contact lies in level of frontal mid−length (only from D. pulcherrimus); maxilla deepest at its mid−length; suborbital ramus of jugal short and dorsoventrally broad with long anterodorsal−posteroventral directed lacrimal−jugal suture; postorbital anteroposteriorly short and lacks elongated posterior process; ventral surface of basioccipital smooth; rows of small denticles placed on distinct ridges and intervening furrows radiate from place immediately laterally to articular portion on ventral surface of palatal ramus of pterygoid (only from D. pulcherrimus); oblique anterior margin of transverse flange of pterygoid directed anteromedially−posterolaterally; cultriform process of parasphenoid relatively short and slightly rounded; ventral surface of the posterior plate of parasphenoid heavily sculptured (only from D. pulcherrimus and Ariekanerpeton); distal ends of fourth and fifth presacral ribs distinctly anteroposteriorly broadened, and extend into the hook−like, posteriorly directed processes; shaft of ?last caudal rib anteroposteriorly broadened; posterior stem of interclavicle narrows anteriorly and posteriorly from broadened mid−length section.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 120

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies