Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "performatywność" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 64
Tytuł:
Intermediality and performativity in the context of performance art
Autorzy:
Bieszczad, Lilianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593963.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
intermediality
performativity
performance art.
neo-avant-garde
performative turn
intermedialność
performatywność
sztuka performance’u
neoawangarda
zwrot performatywny
Opis:
Performance art is one of the most controversial trends of neo-avant-garde and one of the most difficult to characterize. Therefore, this paper will examine two notions which could prove useful in grasping some of its aspects: intermediality and performativity. The former was first used as early as 1911 by Samuel L. Coleridge, and subsequently adopted by Dick Higgins, whereas the latter gained popularity with the proclamation of the performative turn. Intermediality is discussed on the basis of the views of such artists as Dick Higgins and Artur Tajber, while performativity, among others, in the context of the work of young artists presented during the conference titled The Aesthetics of Performative Arts in 2012 in Kraków-Przegorzały.
Sztuka performansu jest jednym z bardziej kontrowersyjnych nurtów neoawangardowych, a jedocześnie najtrudniej uchwytnym. Dlatego w tekście przeanalizowane zostały dwa pojęcia, które mogą być pomocne w uchwycenia niektórych jej aspektów – intermedialność i performatywność. Pierwsze pojawia się już w 1911 w ujęciu Coldridge’a do którego nawiązuje Dick Higgins, drugie, stało się popularne wraz z proklamowanym w latach 90. zwrotem performatywnym. Intermedialność zostanie zaprezentowana na przykładzie wypowiedzi dwóch artystów: Dicka Higginsa i Artura Tajbera, zaś performatywność m.in. w kontekście działań młodych artystów występujących podczas Konferencji „Estetyka sztuk performatywnych” w 2012 roku w Krakowie-Przegorzałach.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 243-255
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Michel Foucault jako farmakon
Foucault As the Pharmakon
Autorzy:
Bogusławski, Maricn Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/623104.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
normy
heteronorma
performatywność
normalizacja
queer
podmiot
Michel Foucault
Ewa Domańska
Norms
Heteronormativity
Performativity
Normalization
Queer
Subject
Opis:
W artykule szukam odpowiedzi na pytanie, czy spuścizna Michela Foucaulta jest wciąż aktualna, czy stanowi już tylko szacowny zabytek humanistyki. Wpisuję myśl Foucaulta w „logikę farmakonu”, to znaczy środka, który jest zarazem lekarstwem i trucizną. W polemice z poglądami Ewy Domańskiej pokazuję, że myśl Foucaulta nadal pozostaje aktualna. Pozwala bowiem tak pytać o podmiotowość, status norm i normalizacji, by z jednej strony dostrzegać mechanizmy władzy i wiedzy, które warunkują procesy upodmiotowienia, a z drugiej zdać sprawę z autonomii i samosterowności podmiotów, w tym z wpływu, jaki podmioty mogą wywierać na społecznie funkcjonujące normy.
In my article, I will try to find an answer to a question: Is Michel Foucault’s oeuvre still up to date or has it become one of the respected but foregone relics of humanities? I would inscribe Foucault’s thought into the “logic of pharmakon,” that is, a means being, at the same time, both a poison and a cure. I will show, polemically to Ewa Domańska, that Foucault’s thought remains valid nowadays. It allows us to question the subjectivity, status of norms, and normalization in such manner that we can perceive, on the one hand, mechanisms of power and knowledge and, on the other hand, we can give an account of subjects’ autonomy and self-determination, including their impact on norms at work in society.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2016, 12, 1; 76-91
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doing It Together, The Gay Way: Queer Coupling in Marilyn Hacker’s Love, Death, and the Changing of the Seasons and Carl Phillips’s Cortège
Robiąc to razem, na homo sposób: queerowe pary w Love, Death, and the Changing of the Seasons Marilyn Hacker i Cortège Carla Phillipsa
Autorzy:
Bryant, Jason
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459036.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Studiów Amerykańskich
Tematy:
queer coupling
love
performativity
Marilyn Hacker
Carl Phillips
związki jednopłciowe
miłość
performatywność
Opis:
This article explores the poetry of Marilyn Hacker and Carl Phillips by drawing attention to the poems' representations of same-sex couples living in domestic space via two basic strategies. First, the article examines how Hacker's Love, Death, and the Changing of the Seasons dramatizes the performative work of "doing coupledom” as opposed to depicting same-sex lovers intent upon inclusion within the normative frame of marriage. The second approach the article takes is to examine the ways that Phillips's Cortège describes intimate, often unflattering, love narratives that reveal a queer sensitivity to the subject of joy/pain/desire, reflective of the degree to which queers are forced to meditate on such topics as why, how, and whom one can desire. Phillips seeks to describe a queer sensitivity, an alertness and aliveness to social and sexual relations implicit in many queer discourses on the subject of love. In their respective poetics, Love, Death and Cortège contemplate ordinary domestic space as a site of performative processing of partnered relationships, and they recommend queer living and loving practices sensitive to the complexities of joy/pain/desire.
Artykuł jest spojrzeniem na poezję Marilyn Hacker i Carla Phillipsa, w ramach którego autor proponuje dwie strategie analizy reprezentacji jednopłciowych par żyjących pod wspólnym dachem. Po pierwsze, artykuł bada, w jaki sposób zbiór Marilyn Hacker Love, Death, and the Changing of the Seasons ukazuje performatywność „bycia parą”, w przeciwieństwie do takich opisów jednopłciowego partnerstwa, które nastawione są na włączanie w normatywne ramy małżeństwa. Drugie podejście dotyczy zawartych w Cortege Phillipsa opisów intymnych, często nieprzyjemnych narracji miłosnych, które ukazują odmieńczą wrażliwość podmiotu radości/bólu/pożądania, przez co Phillips wskazuje, jak bardzo odmieńcy są zmuszeni zastanawiać się nad tym, dlaczego, jak i kogo można pożądać. Phillips usiłuje opisać odmieńczą wrażliwość, czujną świadomość społecznych i seksualnych relacji wpisanych w wiele kłirowych dyskursów na temat miłości. W swojej poetyce, Love, Death... i Cortège skupiają się odpowiednio na przestrzeni domowej jako miejscu performatywnego „przerabiania” związków partnerskich oraz na praktykach życiowych i miłosnych uwzględniających złożoność radości, bólu i pożądania.
Źródło:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer; 2016, 11a; 106 - 121
1689-6637
Pojawia się w:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria socjologiczna jako narzędzie zmiany? Analiza t wymiaru myśli społecznej Zygmunta Baumana
A Sociological Theory or a Tool of Change? An Analysis of the Performative Aspect in the Social Thought of Zygmunt Bauman
Autorzy:
Brzeziński, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/985729.pdf
Data publikacji:
2013-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Zygmunt Bauman
engaged sociology
performativity
rhetorical devices
utopia
socjologia zaangażowana
performatywność
figury retoryczne
Opis:
W posłowiu do Płynnej nowoczesności (2006a) Zygmunt Bauman porownał cele, jakie stawiają przed sobą socjologowie i poeci. Powołując się na rozważania Milana Kundery zawarte w Sztuce powieści (2004), stwierdził, że „[…] poeta musi wypowiedzieć służbę prawdom, jakie zastał, prawdom znoszonym od nagminnego użytku i ≪oczywistym≫ dlatego, że je na powierzchnię wydobyto i tam porzucono” (Bauman 2006a, s. 313). Przebijanie się przez mur tego, co powszechnie przyjęte, poszukiwanie alternatyw dla niekwestionowanych sposobów ujmowania rzeczywistości, a także odkrywanie nieuświadamianych uprzednio możliwości kondycji ludzkiej to - jak twierdzi Bauman - płaszczyzny, na których misje poetów i socjologów się spotykają. Eo ipso analizowaniu praw rządzących funkcjonowaniem społeczeństwa, co jest podstawowym celem dyscypliny przez niego reprezentowanej, powinno towarzyszyć podkreślanie konstruktywistycznego wymiaru tych praw oraz unaocznianie, iż mogą one - a zarazem powinny - być udoskonalane. Niepodjęcie tego drugiego zadania należałoby, zdaniem Baumana, oceniać w kategoriach wyrzeczenia się odpowiedzialności za kondycję współczesnego świata i utracenia zarazem wielkiej szansy, jaką nieść może performatywny wymiar socjologii (zob. Austin 1993). Socjolog konkluduje: „Nie ma wyboru pomiędzy ⟪zaangażowanym ≫ a ≪neutralnym≫ sposobem uprawiania socjologii. Niezaangażowana socjologia po prostu nie istnieje” (Bauman 2006a, s. 333, 334). Zamierzam tu poddać analizie sposób uprawiania refleksji socjologicznej przez Zygmunta Baumana. Najpierw przedstawię najważniejsze etapy ewolucji socjologii zaangażowanej autora Nowoczesności i Zagłady. Następnie wyszczególnię środki retoryczne, których używa on w celu nadania swym pismom zdolności wywierania wpływu na rzeczywistość. Odniosę się także do kontrowersji, jakie wzbudza ich stosowanie. Potem podejmę refleksję nad realnością przeprowadzenia zmiany za pomocą teorii społecznej. Przekonania Baumana w tej materii zostaną zinterpretowane jako egzemplifikacja myśli utopijnej o ikonoklastycznym charakterze.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2013, 57, 2; 173-195
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Performative Narrativity of Biopictures in the Context of Biopower, Biopolitics and a “War of Images” as the examples of Contemporary Clonophobia and Iconophobia
Performatywna narracyjność bioobrazów w kontekście biowładzy, biopolityki i „Wojny obrazów” po 11 września jako przykłady współczesnej klonofobii i ikonofobii
Autorzy:
Chmielecki, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366158.pdf
Data publikacji:
2020-12-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
performativity
narrativity
biopictures
biopolitics
biopower
a War of Images
a War on Terror
iconophobia
clonophobia
performatywność
narracyjność
bioobraz
biopolityka
biowładza
wojna obrazów
wojna z terrorem
ikonofobia
klonofobia
Opis:
The essay attempts to outline the main aspects of visual culture studies as the emergent theoretical formation of the performative narrativity of biopictures in the context of biopower, biopolitics and the “War of Images” as the examples of iconophobia and clonophobia. The subject of the performative narrativity of biopictures has been taken up in a discussion on some main ideas that seem to have been fundamental both for the negative and positive aspects of W.J.T. Mitchell’s agency concept of “visual subjects” in the context of meaning reproduction and iterability. The concept of biopictures also includes notions such as the very idea of an analogy to living forms of organisms, which is a metaphorical relationship, similar in the nature of things to the relation between biological and social bodies. The narrative issues of biopictures are addressed in the scenes where we see the velociraptor with the letters of the DNA code projected onto its skin, in Steven Spielberg’s Jurassic Park (1993), and the anonymous storm troopers who march off to their deaths, in George Lucas’s Star Wars, Episode II: Attack of the Clones (2002). Performative biopictures can be considered as living organisms, thematically referring to visual digital techniques and genetic engineering. Writing on biopictures as the tools of biopower and biopolitics, Mitchell recalls Michel Foucault’s and Giorgio Agamben’s concepts in which biopower and biopolitics have participated in the fundamental process of neoliberal power and creating living beings while exercising control over them. In the paper, the narrative and performative features of image as a “visual subject” have been described in feminist theory, cultural studies (Jacques Lacan, Stuart Hall) and visual culture studies (Nicholas Mirzoeff). The paper contains descriptions of the photo-collage From Dust to DNA by Kevin Clarke and Mikey Flowers, and a mural on the viaduct on the road to Tikrit, depicting Saddam’s clone army. These artworks have been discussed in the context of the “War on Terror,” in which all contemporary terrorism is bioterrorism based on the “suicide metaphor” of an “autoimmune disease” used by Jacques Derrida. The essay concludes with a reference to Mieke Bal’s “close reading” concept, in which performativity is combined with narrativity, as narrators can assign agency to the subject of narration and they embody anxiety over the processes of image making and destroying (iconoclasm).
W tym eseju podjęto próbę nakreślenia głównych zagadnień studiów kultury wizualnej jako wyłaniającej się, formacji teoretycznej performatywnej narracyjności bioobrazów w kontekście biowładzy, biopolityki i „wojny obrazów” jako przykładów ikonofobii oraz klonofobii. Przedmiot performatywnej narracyjności bioobrazów został podjęty w dyskusji nad niektórymi, głównymi ideami, które wydawały się fundamentalne zarówno dla negatywnych, jak i pozytywnych aspektów podmiotowej koncepcji działania „podmiotów wizualnych” W.J.T. Mitchella w kontekście reprodukcji znaczenia i iterowalności. Koncepcja bioobrazów obejmuje również takie pojęcia, jak sama idea analogii do żywych form organizmów, która jest metaforyczną relacją, podobną z natury rzeczy, do relacji między ciałami biologicznymi i społecznymi. Narracyjne kwestie bioobrazów są podejmowane,w scenach, gdzie widzimy welociraptora z literami kodu DNA wyświetlanymi na jego skórze w Jurassic Park Stevena Spielberga (1993) oraz anonimowych Szturmowców, którzy maszerują na śmierć w Star Wars, Episode II: Attack of the Clones (2002). Performatywne bioobrazy można uznać za organizmy żywe, tematycznie odwołujące się do wizualnych technik cyfrowych i inżynierii genetycznej. Mitchell pisząc o bioobrazach jako narzędziach biowładzy i biopolityki, przywołuje koncepcje Michela Foucault i Giorgio Agambena, w których biowładza i biopolityka uczestniczyły w podstawowym procesie neoliberalnej władzyoraz tworzenia żywych istot podczas sprawowania nad nimi kontroli. W tym eseju narracyjnei performatywne cechy obrazu jako „podmiotu wizualnego” zostały opisane w teorii feministycznej, kulturoznawstwie (Jacques Lacan, Stuart Hall) i studiach kultury wizualnej (Nicholas Mirzoeff). Artykuł zawiera opisy kolażu fotograficznego From Dust to DNA Kevina Clarke’a i Mikeya Flowersa i muralu na wiadukcie na drodze do Tikritu, przedstawiającego armię klonów Saddama. Te dzieła sztuki zostały omówione w kontekście „Wojny z Terrorem”, w której wszelki współczesny terroryzm jest bioterroryzmem, opartym na „samobójczej metaforze” „choroby autoimmunologicznej” używanej przez Jacquesa Derridę. Esej kończy się odniesieniem do koncepcji „bliskiego czytania” Mieke Bal, w której performatywność łączy się z narracyjnością, ponieważ narratorzy mogą przypisać działanie podmiotowi narracji i ucieleśniają obawy związane z tworzeniem i niszczeniem obrazów (ikonoklazmem).
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2020, 22; 157-181
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Experimental Theatre of the 1960’s – Challenges of the Performance. Performativity and Intentionality: Kennedy and Baraka
Autorzy:
Chrzan, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523665.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu
Tematy:
African American drama
experimental theatre
ideology
intentionality
performativity
dramat afro-amerykański
ideologia
intencjonalność
performatywność
teatr eksperymentalny
Opis:
“Experimental Theatre of the 1960’s – Challenges of the Perfor-mance: Performativity and Intentionality – Kennedy and Baraka” explores the nature of the borderline experience of interpreting a drama in the process of stage production. The text discusses two aspects, namely the intention of the playwright as reflected in the play script and the intention of the director manifested in the theatre performance. This borderline experience, albeit foreign to other literary genres, has been inherently inscribed into every play known in history. The playwright’s intention embodied in the script is evaluated and subsequently trans¬formed by the director. The level of transformation, though, depends on the nature of stage directions. In order to explain the mechanism which underlies the differentiated levels of produc¬tion-based transformation, the paper refers to Richard Court¬ney’s idea of a play as a skeletal literary form, as well as to Beards¬ley’s, Ingarden’s and Stanislavski’s theories of intentional author/playwright. There are two in-depth case studies, of Adrienne Kennedy’s Funnyhouse of a Negro and Amiri Baraka’s Slave Ship, which exemplify the theory that the directors may in fact be restricted in their freedom of script interpretation. The paper provides an insight into the mode of playwright’s intentional seizing the control of stage production with the facilitated stage directions.
“Experimental Theatre of the 1960’s – Challenges of the Performance: Performativity and Intentionality – Kennedy and Baraka” opisuje kwestię doświadczenia granicznego, jakim jest interpretacja tekstu dramatycznego w procesie produkcji scenicznej. Tekst koncentruje się na dwóch aspektach, tj. intencji autora odzwierciedlonej w skrypcie oraz intencji reżysera zawartej w przedstawieniu teatralnym. To doświadczenie graniczne, nieznane innym gatunkom literackim, jest wpisane w byt każdej sztuki teatralnej. Intencje autora zawarte w skrypcie podlegają ewaluacji oraz transfrormacji ze strony reżysera. Jednakowoż, poziom transformacji wizji sztuki, jaki dokonuje się w procesie produkcji scenicznej, jest w swoisty sposób uzależniony od natury didaskaliów. Niniejsza praca opisuje mechanizmy różnicowania poziomów interpretacyjnej transformacji dramatu w odniesieniu do idei sztuki, jako szkieletowej formy literackiej Richarda Courtney’a, a także teorii intencjonalnego dramatopisarza wysuwanych przez Beardsley’a, Ingardena oraz Stanisławskiego. Niniejszy esej zawiera także, jako przykładowe zastosowanie teorii, która mówi o tym, że reżyser może być ograniczony w procesie interpretacji poprzez intencjonalne działania autora, także dwa studia przypadku, opisujące sztuki Funnyhouse of a Negro autorstwa Adrienne Kennedy i Slave Ship autorstwa Amiri Baraka. Oba przykłady pomagają zrozumieć mechanizmy intencjonalnego użycia didaskaliów przez autora w celu moderowania interpretacji sztuki oraz wpływania na jej produkcję sceniczną.
Źródło:
humanistica 21; 2017, 1; 169-192
2544-1345
Pojawia się w:
humanistica 21
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MODAL VALUES OF VERBAL FORMS IN THE EUROPEAN CHARTER FOR REGIONAL OR MINORITY LANGUAGES. A LINGUISTIC COMPARATIVE ANALYSIS OF THE ENGLISH, ITALIAN AND SPANISH VERSIONS
ŚRODKI WYRAŻANIA MODALNOŚCI W EUROPEJSKIEJ KARCIE JĘZYKÓW REGIONALNYCH LUB MNIEJSZOŚCIOWYCH. LINGWISTYCZNA ANALIZA PORÓWNACZA WERSJI W JĘZYKU ANGIELSKIM, WŁOSKIM I HISZPAŃSKIM
Autorzy:
COPPOLELLA, Mariangela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920565.pdf
Data publikacji:
2014-01-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
angielski język prawny
włoski język prawny
hiszpański język prawny
modalność deontyczna
modalność epistemiczna
performatywność
Legal English
Legal Italian
Legal Spanish
deontic modality
epistemic modality
performative modality
Opis:
The present paper analyses the verbal expression of deontic, epistemic and performative values in the English, Italian and Spanish versions of the European Charter for Regional or Minority Languages, a treaty of the Council of Europe which aims to protect and promote the historical regional or minority languages of Europe. The objective of this paper is to show that Legal English, Legal Italian and Legal Spanish express in a different way the deontic, epistemic or performative values of verbal constructions, in particular recurring, or not, to modal verbs or to specific tenses. The results of the paper reveal that Legal English frequently uses modal verbs to express deontic or epistemic modalities of verbal forms, whereas it privileges indicative tenses to express performative modality; Legal Italian prefers indicative tenses to convey deontic and performative modalities, and subjunctive tenses to convey epistemic modality; Legal Spanish privileges indicative tenses to express deontic and performative modalities, and subjunctive tenses to express epistemic modality.
Artykuł zawiera analizę środków deontycznych, epistemicznych i performatywnychw angielskiej, włoskiej i hiszpańskiej wersji językowej Europejskiej karty języków regionalnych lub mniejszościowych, traktatu Rady Europy, który ma na celu ochronę i promocję tych języków w Europie. Celem autorki było wykazanie, że angielski, włoski i hiszpański język prawny charakteryzują sięodmiennym sposobem wyrażania modalności deontycznej, epistemicznej i performatywności. W angielskim języku prawnym wyróżnić można wiele czasowników modalnych na wyrażenie modalności deontycznej lub epistemicznej, a performatywność wyrażana jest za pomoca trybuoznajmującego. We włoskim języku prawnym na wyrażenie modalności deontycznej oraz peformatywności stosuje się tryb oznajmujący, natomiast na wyrażenie modalności epistemicznejtryb łączący. Z kolei w hiszpańskim języku prawnym modalność deontyczną i performatywność wyraża się poprzez tryb oznajmujący, a modalność epistemiczną przez tryb łączący.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2014, 18, 1; 24-46
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzenienie i osadzenie. Dramat zmiennych granic w polskim teatrze współczesnym
Uprooted and Resettled. The Drama of Variable Borders in The Contemporary Polish Theater
Autorzy:
Dobrowolski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182035.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
anti-history
postmemory
drama
theatre
performativity
przeciw-historia
postpamięć
dramat
teatr
performatywność
Opis:
Artykuł opisuje zmiany w sposobie prowadzenia dyskursu w polskiej dramaturgii historycznej ostatnich lat na przykładzie tekstów dotyczących Ziem Odzyskanych. Od niedawnabohaterami spektakli stają się osoby pozostawione na marginesie wielkiej historii. To Niemcy wysiedlani z terenów zajętych przez Polskę, ale także ludność ze Wschodu przesiedlana na te ziemie. Teatr przekazujący doświadczenia wykorzenionych i osadzonych, dając im szansę mówienia własnym głosem, pozwala przełamać „historyczną amnezję” grup wykluczanych i pozbawionych przeszłości. Otwiera tak postkolonialną perspektywę widzenia rodzimej historii. Omówione w artykule teksty i przedstawienia to Niech żyje wojna! Pawła Demirskiego, Transfer! Jana Klaty i wyreżyserowana przez Marcina Libera inscenizacja dramatu Trash Story Magdy Fertacz.
The article describes the changes in discourse in recent Polish historical plays on the basis of texts about the Recovered Territories. The characters in the play are the people left on the margins of great history: the Germans deported from the territories of pre-war Germany that became part of Poland after World War II and the people from the East resettled by the authorities to this land. The theatre that transfers the experience of the uprooted and the resettled gives them the opportunity to speak with their own voice. The theatre breaks the „historical amnesia” of those who used to be excluded and voiceless. It opens a new, postcolonial perspective on Polish history. The discussed texts and plays are Paweł Demirski’s Niech żyje wojna! (Long live the war!), Transfer! by Jan Klata and Marcin Liber’s staging of Trash Story written by Magda Fertacz.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 225-237
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie dziedzictwa niematerialnego w działaniu. Perspektywa krytyczna, partycypacyjna i mediacyjno-facylitacyjna
Intangible heritage research in action. Critical, participatory and mediative-facilitative perspective
Autorzy:
Dziadowiec-Greganić, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402650.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
dziedzictwo niematerialne
krytyczne studia nad dziedzictwem
teoria heterodoksyjna
autoryzowany dyskurs dziedzictwa
performatywność dziedzictwa
teoria praktyk
mediacje i facylitacje dziedzictwa
partycypacyjne badania w działaniu
participatory research in action
Opis:
Artykuł przybliża nadal stosunkowo mało popularny w Polsce – tak w antropologii, jak i w innych dyscyplinach badających w różny sposób dziedzictwo kulturowe – jego nowy paradygmat oraz ukształtowane na jego bazie interdyscyplinarne krytyczne studia nad dziedzictwem. Zakładają one m.in., że dziedzictwo jako proces jest praktyką skoncentrowaną na przeszłości, realizowaną w teraźniejszości oraz w większości z myślą o przyszłości. Z natury jest niematerialne, dlatego warto postrzegać je bardziej w kategoriach czasownika niż rzeczownika. Głównym celem artykułu jest jednak – inspirowana powyższym zwrotem krytycznym – propozycja tzw. nowej metodologii w antropologicznych badaniach dziedzictwa rozumianej nie jako alternatywa a uzupełnienie i dopełnienie innych podejść. Oparta na teorii heterodoksyjnej i analizach autoryzowanych dyskursów dziedzictwa bada je według podejścia performatywnego, prakseologicznego, mediacyjno-facylitacyjnego i partycypacyjnego (w działaniu). Na bazie zaproponowanej przeze mnie synkretycznej perspektywy badawczej – na wybranych przykładach badań własnych – staram się ukazać zmieniającą się współcześnie rolę antropologa, który z „tłumacza”, interpretatora i arbitra staje się asystującym-brokerem. W konsekwencji zmienia się jednocześnie postrzeganie depozytariuszy jako jedynie badanych, edukowanych oraz aktywizowanych a następnie monitorowanych według zaleceń i dyrektyw ogólnopolskich i międzynarodowych opartych przede wszystkim na polityce UNESCO i UE, które powinni wdrażać. Heterodoksyjne, partycypacyjne i miediacyjno-facylitacyjne badania dziedzictwa w działaniu stawiają ich w roli współbadaczy i równoprawnych, aktywnych graczy mających realny wpływ na współtworzenie i rozwijanie krajowego i światowego systemu ochrony dziedzictwa niematerialnego.
The article introduces the new paradigm that is still relatively unpopular in Poland – both in anthropology and in other disciplines researching cultural heritage in different ways, and interdisciplinary critical heritage studies formed on its basis. They assume, among others, that heritage as a process is a practice centered on the past, implemented in the present and concentrated mostly on the future. It is intangible in its nature so it should be perceived more in terms of a verb than a noun. However, the main purpose of the article is a recommendation of a new methodology in anthropological heritage research inspired by the above critical turn and understood not as an alternative but as supplementing and completing other approaches. Based on heterodox theory and on authorized heritage discourses analyzes, it examines them according to performative, praxeological, mediative-facilitative, and participatory (in action) approaches. Basing on the syncretic research perspective that I suggest, which consists of the selected examples from my own research, I try to show the currently changing role of an anthropologist, who was previously perceived as a “translator”, interpreter and an arbitrator, and now becomes a broker-assistant. As a result, the perception of depositaries changes. They are no longer merely researched, educated, activated, and then monitored according to national and international recommendations and directives based primarily on UNESCO and EU policies that they should implement. Heterodox, participative and mediation-facilitative heritage research puts them in the role of coexplorers, co-researchers and equal, active players who have a real impact on the co-creation and development of the national and global system of intangible heritage safeguarding.
Źródło:
Lud; 2020, 104; 42-73
0076-1435
Pojawia się w:
Lud
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkoła – dom – okolica. Wartościowanie przestrzeni w literaturze dla młodzieży
School – house – neighborhood. Valuation of space in literature Young Adults
Autorzy:
Gromadzka, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1076137.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Young Adults literature
symbolic space (school – home – the closet neighborhood)
experiencing space
performative approach
literatura dla młodych dorosłych
przestrzeń symboliczna (szkoła – dom – sąsiedztwo)
doświadczanie przestrzeni
performatywność miejsca
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie sposobu prezentowania, opisywania i wartościowania przestrzeni w polskiej literaturze Young Adult. Napięcie między społeczną przestrzenią a doświadczeniem podmiotu wyzwala proces poznawania i samopoznania kluczowy dla problematyki literatury młodzieżowej zwyczajowo podejmującej temat dorastania i dojrzewania. Rytualna i symboliczna przestrzeń (szkoła – dom – najbliższa okolica) ukształtowana przez zbiorowe wyobrażenia kulturowe staje się dla bohatera zarówno przestrzenią odtrącenia, upokorzenia oraz agresji, jak i przestrzenią oswojoną czy miejscem spotkania. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytania: Jak literatura YA kreuje wyobrażone miejsca i obszary? W jaki sposób doświadczanie i doznawanie przestrzeni (miejsca?) wpływa (może wpływać) na samoświadomość podmiotu – bohatera literackiego? W jaki sposób akt lektury może kształtować świat wartościmłodego czytelnika? Jak miejsca i przestrzenie wykreowane w najnowszej literaturze YA sytuują się wobec wybranych tradycyjnych ujęć tematu? Materiałem badawczym są wybrane polskie powieści z nurtu YA po 2004 roku. Artykuł prowadzi do zarysowania modelu egzystencjalnej i performatywnej lektury przestrzeni wyobrażonej.
The aim of the article is to show how to present, describe and value space in Polish literature Young Adults. The tension between the social space and the subject’s experience triggers the process of cognition and self-knowledge that are crucial for the issue of YA literature, usually addressing the subject of adolescence and maturation. The ritual and symbolic space (school - home - the closest neighbourhood) shaped by collective cultural images, for the protagonist becomes both the space of rejection, humiliation and aggression, as well as the safe and meeting space. The article is an attempt to answer the following questions: How does the YA literature create imagined places and areas? How does experiencing and experiencing space (or are) affect (or can affect) the self-consciousness of the subject – the literary hero? How can the act of reading shape the world of the young reader’s values? How do the places and spaces created in the latest YA literature place themselves against selected traditional approach to the subject? The research material will be selected Polish novels from the current YA current literature written after 2004. The article provides an outline of the existential and performative model of reading imaginary space.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2018, 7; 59-70
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość, performatywność, komunikacja – genderowe aspekty autobiografizmu
Identity, performativity, communication – gendered aspects of autobiographism
Autorzy:
Iwasiów, Inga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375342.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
autotherapy
gender
experience
performativity
identity
autoterapia
doświadczenie
performatywność
tożsamość
Opis:
W tekście zaprezentowano autobiograficzny trójkąt „przepisany” narzędziami krytyki feministycznej. Jego ramionami są: tożsamość–performans–komunikacja, zmodyfikowane strategie opisane w „oryginalnym” trójkącie Małgorzaty Czermińskiej. Bazowa z punktu widzenia studiów feministycznych była kwestia podmiotowości wspólnotowej, wyrażenia podmiotu kobiecego. Następnie pojawił się element konstrukcji, performowania „ja”. Trzecie ramię trójkąta stanowi pragmatyka komunikacyjna.
The text presents an autobiographical triangle “re-written” with the use of feminist critique tools. The sides of the triangle are: identity, performance and communication – modified strategies described in the “original” triangle by Małgorzata Czermińska. The base, from the perspective of feminist studies, was the question of communal subjectivity, expression of the female subject. Then the element of construction appeared – performativity of “I”. The third side of the triangle constitutes communicative pragmatism.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2014, 2, 1; 7-11
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teksty uruchamiane. Koncepcje performatywne w badaniu poezji cybernetycznej Leszka Onaka
Texts Set in Motion. Performative Conceptions in the Study of Leszek Onak’s Cybernetic Poetry
Autorzy:
Jędrek, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879714.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
poezja cybernetyczna
performatywność
Leszek Onak
nowe media
literatura cyfrowa
e-literatura
interfejs
performance
wideopoezja
cyfrowa poezja konkretna
cyfrowa poezja wizualna
gra literacka
cybernetic poetry
performativity
new media
digital literature
e-literature
interface
video-poetry
digital concrete poetry
digital visual poetry
literary game
Opis:
Niniejszy artykuł podejmuje problematykę badań literaturoznawczych nad nowym zjawiskiem literackim, jakim jest w Polsce poezja cybernetyczna. Szczegółowym przedmiotem badań stają się utwory Leszka Onaka – jednego z głównych twórców tego nurtu. Autor artykułu proponuje, by – ze względu na innowacyjny charakter literatury wykorzystującej nowe media – tradycyjną metodologię literaturoznawczą opartą na interpretacji wzbogacić o koncepcje performatywne. Stara się udowodnić, że dzięki takiej perspektywie pozornie pozbawione treści utwory poddają się interpretacji. Podkreślone zostaje znaczenie działania i ruchu, które są podstawowymi właściwościami utworów poezji cybernetycznej. Interpretacji zostaje poddany także utwór jako akt – performatywny gest twórcy.
The present paper tackles the issue of studies of the new literary phenomenon, that is cybernetic poetry in Poland. The works by Leszek Onak, one of the main representatives of this current, are a special subject of the study. The author of the article suggests that – due to an innovative character of the literature that uses the new media – the traditional methodology of literary studies should be enriched with performative conceptions. He tries to prove that owing to such a perspective works that apparently are devoid of any content may be interpreted. The significance of action and motion is emphasized, that are the basic properties of cybernetic poetry works. Also a literary work as an act – an author’s performative gesture – is subjected to interpretation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 1; 173-185
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tom Stoppard’s Science Plays: Metaphor and Experiment
Sztuki naukowe Toma Stopparda: Metafora i eksperyment
Autorzy:
Kačer, Tomáš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828301.pdf
Data publikacji:
2021-03-11
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Tom Stoppard
science play
theatre
metaphor
textuality
performativity
sztuka naukowa
teatr metafora tekstualność performatywność
Opis:
The science play is a well-established genre of dramatic writing in the Englishspeaking theatrical tradition. This paper discusses three full-length science plays by the prominent British playwright Tom Stoppard. These are Hapgood, Arcadia, and The Hard Problem. The plays are based on popular science sources and offer their audience an access to science. After providing a brief history of the science play and the science show, the paper shows that Stoppard develops the dramatic and theatrical traditions by involving science on the textual (giving popularised scientific knowledge in the form of dialogised lectures) and performative levels (demonstrating or illustrating science on stage), primarily to turn it into a metaphor of human behaviour. Hapgood and Arcadia further engage with science on the structural level, thus becoming thought experiments reflecting upon science. The most recent play, The Hard Problem, develops textual and performative strategies related to science but ceases to experiment with the form, leaving more space for the audience to draw ethical conclusions.
Sztuka naukowa to ugruntowany gatunek dramatu w anglojęzycznej tradycji teatralnej. Artykuł omawia trzy sztuki naukowe wybitnego brytyjskiego dramatopisarza Toma Stopparda. Są to Hapgood, Arkadia i The Hard Problem. Oparte są one na źródłach popularnonaukowych, dzięki czemu przystępnie przedstawiają widzom zagadnienia naukowe. Po zaprezentowaniu krótkiej historii sztuki naukowej i pokazu naukowego, artykuł pokazuje, w jaki sposób Stoppard rozwija tradycje dramatyczne i teatralne, angażując naukę na poziomie tekstowym (podając popularną wiedzę naukową w formie dialogowanych wykładów) i performatywnym (demonstrując lub ilustrując naukę na scenie), przede wszystkim po to, by uczynić z niej metaforę ludzkich zachowań. Co więcej, Hapgood i Arkadia podejmują zagadnienia naukowe na poziomie strukturalnym, stając się w ten sposób eksperymentami myślowymi odzwierciedlającymi naukę. Najnowsza sztuka The Hard Problem rozwija strategie tekstowe i performatywne związane z nauką, ale nie eksperymentuje już z formą, pozostawiając widzom więcej miejsca na samodzielne wyciąganie wniosków etycznych.
Źródło:
Świat i Słowo; 2021, 36, 1; 77-89
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
First Lithuanian Museum – Baublys in Dionizas Poška’s Garden
Autorzy:
Katinaitė, Deima
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171383.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Baublys
Dionizas Poška/ Dionizy Paszkiewicz
first Lithuanian museum
protomuseum
monument
mask
performativity
communication
pierwsze litewskie muzeum
protomuzeum
pomnik
maska
performatywność
komunikacja
Opis:
This article discusses Baublys – a nineteenth-century garden pavilion in Lithuania, Samogitia, established in the trunk of an oak tree by Lithuanian boyar and writer Dionizas Poška. Because of its ambiguity, Baublys has attracted considerable scholarly attention and, for the same reason, remains forgotten, generating a relatively small number of texts. Although interpretations vary, the place of Baublys in Lithuanian culture is still unclear. What is it? Is it a regional curiosity or a proto-museum? This article looks at Baublys through its function and aims at demonstrating that Baublys is not only a proto-museum, but also a prototype of today’s interactive museum, containing the analogues of modern practices of museology: interactivity, communicational features and performativity. My methodology is constructed invoking the conceptual metaphor of the mask and referring to the theories of Hans Belting and Mikhail Bakhtin. According to the Bakhtinian dialogic imagination and literary concepts of the epic and the novel, the analogy of the mask and the monument is used. The research question is what Baublys does as a mask during Poška’s lifetime and what it does as a monument today. How did its semantics and agency change after “becoming” a monument? The article shows that for Poška Baublys is a theatre of historical and personal memory, activated by structure, a set of finds, analogues (Sibile Temple, other garden pavilions) and performance. An empty Baublys is a monument – a reference to the past, which lacks the collection of the museum – Poška’s finds. Baublys is not only a museum, but might be perceived as a monument to museums, even a monument to the idea of a museum.
Źródło:
Opuscula Musealia; 2020, 27; 117-130
0239-9989
2084-3852
Pojawia się w:
Opuscula Musealia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nota o książce <i>Michael Naas, The End of the World and Other Teachable Moments: Jacques Derrida’s Final Seminar</i> (New York: Fordham University Press, 2015)
Autorzy:
Kisiel, Michał Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/466998.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
dekonstrukcja
suweren
ślad
performatywność
Opis:
Przedmiotem noty jest książka Michaela Naasa The End of the World and Other Teachable Moments: Jacques Derrida’s Final Seminar poświęcona ostatniemu seminarium ojca dekonstrukcji. Rekonstruując dwie ostatnie lektury Derridy: Robinson Crusoe Daniela Defoe oraz seminarium Martina Heideggera z lat 1929-1930, Naas prowadzi czytelnika przez jego najpóźniejsze rozważania o suwerenie oraz świecie, a zarazem stale lokuje je w innych tekstach francuskiego filozofa, zacierając popularny podział na "wczesnego" i "późnego" Derridę.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2016, 33
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 64

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies