Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pedagogizacja" wg kryterium: Temat


Tytuł:
O badaniach „pedagogizacji życia społecznego” kilka słów z poznawczej perspektywy pedagogiki ogólnej
A Few Remarks on „Pedagogization of Social Life” from the Cognitive Perspective of General Pedagogy
Autorzy:
Ostrowicka, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139090.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
pedagogizacja
pedagogia
pedagogizm
Foucault
pedagogization
pedagogy
pedagogism
Opis:
Niniejszy esej jest głosem w dyskusji o pojęciu i badaniach zjawiska pedagogizacji. Zasadnicza część rozważań odnosi się do analiz pedagogizacji życia społecznego prowadzonych w optyce (post)foucaultowskiej. Autorka podkreśla znaczenie tematycznego numeru czasopisma „Societas/Communitas” dla wprowadzenia tej perspektywy badawczej na grunt rodzimych nauk społecznych. Artykuł kończy propozycja definicji pedagogizacji życia społecznego, która uwzględniałaby szersze zastosowanie pojęć pokrewnych — pedagogizmu i pedagogii.
This paper is meant as a contribution to the discussion on the concept and research of the phenomenon of pedagogization. The reflections refer mainly to the analyses of pedagogization of social life conducted within the (post)Foucauldian approach. The author highlights the significance of the thematic issue of “Societas/Communitas” journal for introducing this research perspective into the field of Polish social studies. The final section offers a definition of pedagogization of social life which would take into account a more extensive application of the related concepts of pedagogism and pedagogy.
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2015, 1, 1; 166-177
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzmacnianie kompetencji opiekuńczo-wychowawczych rodziców wyzwaniem dla asystentów rodziny
Strengthening the care and educational competences of parents as a challenge for family assistants
Autorzy:
Krasiejko, Izabela
Wasilewska-Ostrowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43879865.pdf
Data publikacji:
2021-03-02
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
pedagogizacja rodziców
asystentura rodziny
pedagogisation of parents
family assistantship
Opis:
Asystent rodziny ma za zadanie wzmocnić umiejętności opiekuńczo-wychowawcze rodziców, tak by rodzinne środowisko wychowawcze było bezpieczne dla dzieci i sprzyjało ich rozwojowi. Często nie jest to sprawa łatwa, jak się z pozoru wydaje. Asystenci pracują bowiem z osobami, które same posiadają zaburzenia więzi, niskie umiejętności wglądu we własne postępowanie, wyuczoną bezradność i niską motywację do współpracy z zawodami pomocowymi. Do tego dochodzą czynniki środowiskowe i poziom zrozumienia idei asystentury oraz organizacji pracy służb społecznych w danej gminie. W niniejszym artykule zostaną zaprezentowane rekomendacje dotyczące sposobów prowadzenia pedagogizacji rodziców przez asystentów rodziny oraz omówione trudności w tym zakresie.
The family assistant is designed to strengthen parents' caring and upbringing skills so that the family upbringing environment is safe for children and fosters their development. It is often not easy, as it seems. Assistants work with people who themselves have a relationship disorder, low insight skills, learned helplessness and low motivation to cooperate with assistance professions. Added to this are environmental factors and the level of understanding of the idea of assistantship and the organization of the work of social services in a given commune. This article will present recommendations on how to educate parents by family assistants and discuss difficulties in this regard.
Źródło:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze; 2021, 597(2); 55-67
0552-2188
Pojawia się w:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedszkole jako środowisko wspierające rozwój dziecka. Analiza treści polskiej Podstawy programowej wychowania przedszkolnego w perspektywie koncepcji pedagogizacji jako facylitacji rozwoju dziecka
Autorzy:
Zawadzka, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36191269.pdf
Data publikacji:
2023-12-06
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
przedszkole
wychowanie przedszkolne
pedagogizacja
rozwój dziecka
podstawa programowa wychowania przedszkolnego
Opis:
Przedmiotem zainteresowania w tekście jest zakładana działalność przedszkola jako instytucji z założenia wspierającej rozwój dziecka. Inspiracją i uzasadnieniem podjęcia refleksji nad tą problematyką są zarówno treść dominujących dyskursów dotyczących dzieciństwa, jak i znaczenie wczesnej edukacji. Perspektywą interpretacyjną działalności przedszkola uczyniono jedną z koncepcji pedagogizacji, dla której kategorią osiową jest facylitacja rozwoju dziecka. Dążąc do udzielenia odpowiedzi na sformułowane pytania badawcze dokonano analizy treści Podstawy programowej wychowania przedszkolnego. Najważniejszy wniosek z badań wyraża się w stwierdzeniu, że niezależnie od tego, że przedszkole ma wspierać rozwój dziecka w czterech kluczowych obszarach, wsparcie ma charakter fragmentaryczny akcentujący kompetencje odnoszące się głównie do gotowości szkolnej.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2023, XIV(4 (45)); 217-229
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oswajanie się z niepełnosprawnością. Praca z rodzicami dziecka po diagnozie specjalistycznej
Taming disability. Working with parents of children after specialist diagnosis
Autorzy:
Lewko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/893940.pdf
Data publikacji:
2018-05-08
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
disability
pedagogy
parents
parental attitudes
niepełnosprawność
pedagogizacja
rodzice
postawy rodzicielskie
Opis:
This article discusses the subject of effective working with parents of children with disabilities. It describes the fundamentals of proper relationships, the stages of taming disability, and negative parental attitudes in the context of their aptitude for engagement. It also includes conclusions from selected research reports and the goals of working with parents. Its task is to approximate the specifics of the situation of parents with children with disabilities, to more effectively support them, to select the content of pedagogy, and indirectly to allow optimal development of the child.
Artykuł porusza tematykę efektywnej pracy z rodzicami dziecka z niepełnosprawnością. Opisane są w nim podstawy właściwej relacji, etapy oswajania się z niepełnosprawnością oraz negatywne postawy rodzicielskie w kontekście ich trafnego rozpoznania w celu nawiązania współpracy. Zawiera także wnioski z wybranych doniesień badawczych oraz cele współpracy z rodzicami. Jego zadaniem jest przybliżenie specyfiki sytuacji rodziców z dzieckiem z niepełnosprawnością, aby skuteczniej wspierać ich, dobierać treści pedagogizacji, a pośrednio umożliwić optymalny rozwój dziecka.
Źródło:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze; 2018, 568(3); 16-23
0552-2188
Pojawia się w:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca rodziców i nauczycieli. Źródła inspiracji współczesnej synergii w myśli pedagogicznej polskiego Oświecenia
Cooperation between parents and teachers. Sources of inspiration of the contemporary synergy in the pedagogical thought of the Polish enlightenment
Autorzy:
Musiał, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2105059.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
rodzice
nauczyciele
kultura pedagogiczna
pedagogizacja
współpraca
parents
teachers
pedagogical culture
pedagogization
cooperation
Opis:
Cel: Proces szeroko pojmowanej edukacji rozpoczyna się w rodzinie, a gdy dziecko osiągnie wiek obowiązku szkolnego – realizowany jest równolegle w dwóch środowiskach. Ani szkoła, ani rodzina nie mogą spełniać swych funkcji bez ścisłego współdziałania. Świadomi tej zależności byli przedstawiciele Oświecenia w Polsce. Przesłaniem artykułu jest ukazanie źródeł inspiracji współczesnej synergii w relacji rodzice – nauczyciele w myśli pedagogicznej tej właśnie epoki. Metody: Monografia pedagogiczna. Wyniki: Problem relacji rodziców i nauczycieli, głównie w aspekcie współdziała nia tych środowisk, od dawna widoczny w polskiej myśli pedagogice, zawsze traktowany był bardzo poważnie. W epoce oświecenia, w której kwestia wychowania miała szczególne znaczenie ze względu na swoją rolę w procesie wyprowadzenia jednostki ze świata mitu i zabobonu ku wyzwalającemu blaskowi rozumu. Na podstawie przeanalizowanych źródeł ukazano, że tylko efektywna współpraca rodziców i nauczycieli pole gająca na ciągłym, wzajemnym uzupełnianiu się, aby gwarantować dziecku możliwie najwięcej doświadczeń niezbędnych do jego harmonijnego rozwoju. Wskazania o charakterze etycznym, dotyczące wzajemnych stosunków nauczycieli i rodziców uczniów, charakterystyczne idee dla myśli pedagogicznej polskiego oświecenia, a mogące inspirować współcześnie działania na rzecz kreowania optymalnych warunków współpracy rodziców i nauczycieli. Wnioski: Ważne jest, aby relacje rodziców i nauczycieli w klimacie partnerstwa, ukierunkowanego na współpracę wypełniły powstającą przestrzeń rodzinno-szkolną. W dużej mierze na barkach nauczycieli spoczywa odpowiedzialność za jakość współpracy z rodzicami. Taki rodzaj relacji wyklucza postrzeganie ich jako kogoś gorszego w hierarchii, a wymaga w pewnym stopniu partnerskiego traktowania. To od otwartej, szczerej i spójnej postawy nauczycieli zależy powodzenie i jakość kontaktów z rodzicami. Okazywanie życzliwości i zrozumienia wobec problemów i sytuacji życiowej dziecka i jego rodziny stanowi o sukcesie wzajemnych interakcji
Aim: The process of education, as broadly understood, begins in the family and when the child reaches the age of compulsory education - is carried out in two environments in parallel. Neither school nor family can perform their functions without close intercooperation., Representatives of the Enlightenment in Poland were conscious of this interdependence. The article’s message is to show the sources of inspiration of contemporary synergy in the relationship with parents and teachers in the pedagogical thought of this era. Methods: pedagogical monograph Results: The problem of the relations between parents and teachers, mainly in the aspect of cooperation between these environments, has long been visible in the thought of the Polish pedagogy, has always been treated very seriously. In the age of the Enlightenment, in which the issue of education was of special importance due to its role in the process of leading the individual out of the world of myth and superstition to the liberating effulgence of reason. On the basis of the analyzed sources, it was shown that only effective cooperation between parents and teachers consisting in continuously complementing each other to guarantee the child as many experiments as possible necessary for its harmonious development. Ethical indications regarding the mutual relations of teachers and parents of students and characteristic ideas for the pedagogical thought of the Polish Enlightenment, which may inspire contemporary activities to create optimal conditions for cooperation between parents and teachers. Conclusions: It is important that parents ‘and teachers’ relations in a climate of cooperation-oriented partnership should fill the emerging family and school space. To a large extent, teachers are responsible for the quality of cooperation with parents. This type of relationship excludes the perception of them as someone lower in the hierarchy, and requires some degree of partner-like treatment. The success and quality of contacts depends on the open, honest and coherent attitude of teachers with parents. Showing kindness and understanding to the problems and life situation of the child and his family determines the success of mutual interactions.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2018, XVII, (1/2018); 143-156
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogizacja życia społecznego — spojrzenie z oddalenia
Pedagogization of Social Life – Looking at it from a Distance
Autorzy:
Marynowicz-Hetka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139092.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
pedagogizacja życia społecznego
Foucault
pedagogika społeczna
Pedagogization of Social Life
Social Pedagogy
Opis:
Tekst stanowi sproblematyzowaną odpowiedź na niektóre uwagi zawarte w eseju recenzyjnym Heleny Ostrowickiej. Stanowi także ponowne spojrzenie na zagadnienia pedagogizacji życia społecznego, które było przedmiotem analizy zespołu autorów. Nawiązuje także do zagadnień hermeneutyki siebie i znaczenia tej koncepcji dla pedagogiki społecznej.
The text is a problematized response to a number of comments contained in the review essay by Helena Ostrowicka. It is also a re-look at the aspects of pedagogization of social life, which were analyzed by a team of authors. It refers to the issues related to the sources of the hermeneutics of the self and the importance of this concept for social pedagogy.
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2015, 1, 1; 178-189
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty pedagogizacji nauczycielskiego kierunku studiów geograficznych
Selected aspects of pedagogization of teaching faculty of geographical studies
Autorzy:
Osuch, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/471655.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Jan Flis
pedagogizacja studiów geograficznych
przygotowanie zawodowe
pedagogization of geographical studies
profession training
Opis:
The issue of initial and further training of geography teachers seems to be relevant everywhere where teaching faculty is currently offered. This paper presents discussion, reflection and research results on the widely understood process of initial and further training of future geography teachers in the context of academic work of professor Jan Flis, especially regarding the problem of pedagogization of teaching faculty at universities (Flis 1984) understood as supplementing the faculty training with psychological and didactic subjects. This problem seems to be relevant and should be constantly taken into account especially in the face of occurring reforms in concepts of studies and changes in syllabuses of geographical studies, especially those with teaching faculties. At the same time teaching studies should be vocational studies and they should prepare for the profession of a geography teacher or a geographer – teacher. Academic and organizational work of professor Jan Flis became the ground for numerous remarks and reflection on faculties, trends and also on the organization of training at teaching faculty of geographical studies, as well as on developing competencies of future teachers.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica; 2013, 4 Współczesne obszary badań w dydaktyce geografii; 59-71
2084-5456
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odmowa teraźniejszości, czyli o odobywatelnianiu dzieci i udziecinnianiu obywateli
Denial of the Present. On Treating Children as Non-Citizens and Adult Citizens as Children
Autorzy:
Starego, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140710.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
edukacja obywatelska
kompetencje obywatelskie
pedagogizacja
rozwój
obywatelskość
citizenship education
citizenship
civil society
educationalization
development
Opis:
Celem artykułu jest analiza i krytyka kompetencyjnego modelu edukacji obywatelskiej i społeczeństwa obywatelskiego, w świetle szerszej dekonstrukcji i krytyki paradygmatu rozwojowego, w której model kompetencyjny jest ulokowany. Pokazuję, w jaki sposób i z jakimi konsekwencjami wiąże się przyjmowane w naukowym i potocznym dyskursie założenie, że do życia w społeczeństwie demokratycznym wymagane jest specjalne przygotowanie obywateli. Jednym z jego efektów jest zjawisko, które w oparciu o literaturę przedmiotu nazywam „odmową teraźniejszości”. Oznacza ono odmowę uznania podmiotowości politycznej aktorom społecznym, a więc uznania ich zdolności do aktualnej politycznej partycypacji. Za G. Biestą i J. Rancière’em, pokazuję, że zjawisko to wiąże się z rodzajem pedagogicznej fikcji myślenia rozwojowego, w ramach którego obywatelskość rozumiana jest jako stan lokowany w przyszłości, a więc jako rezultat odpowiedniej i odpowiednio sterowanej ścieżki edukacyjnej. Przy czym zjawisko to odnoszone jest nie tylko do jednostek, które poddane są, z racji wieku, formalnej i obligatoryjnej edukacji obywatelskiej, ale również do szerszego społeczeństwa, które zgodnie z charakterystyczną dla paradygmatu rozwojowego logiką pedagogizacji, podlega znaczeniowemu przemieszczeniu, a tym samym zamieniane jest w rodzaj szkoły, z właściwym jej hierarchicznym podziałem: na uczniów i nauczycieli. W tak ustrukturowanej, symbolicznej konstrukcji paradygmatu rozwojowego dzieci podlegają mechanizmowi odobywatelniania, dorośli natomiast udziecinnianiu i infantylizacji. Charakterystyczne dla perspektywy rozwojowej myślenie o demokracji i społeczeństwie obywatelskim staje się tym samym odmianą elitarystycznej i genetycznie antydemokratycznej racjonalności oraz kolejną formą wytwarzania hierarchicznej społecznej stratyfikacji.
The main purpose of this paper is to analyze and criticize the competence-based model of civil socjety and citizenship education. The critique also deals with the developmental paradigm on which the competence model is based. Thinking about civil society and citizenship using the logic of the developmental paradigm is common in the scientific and popular discourses. In the paper I will describe this logic and explain the consequences of a presupposition, that people in democratic countries must possess certain skills and attitudes to be considered “true” citizens. One of the consequences is a phenomenon which I call “the denial of the present”. It is a denial to recognize social actors’ political subjectivity and, in effect, a refusal to treat them, here and now, as citizens able to participate in the political life. I would like to show, using the ideas of G. Biesta and J. Rancière, how the “denial of the present” is a part of the pedagogical fiction of the developmental paradigm, in which citizenship is seen as a future identity, and an outcome of an education. I will describe how this logic has an impact on obligatory citizenship education of children but also how it is reflected in a wider process of educationalization of society. A socjety that is educationalized is described using the language of school, with its hierarchical division between teachers and pupils. The use of the discourse of the developmental paradigm enables treating the children as non-citizens and adult citizens as children. I argue that the mode of thinking about civil society and democracy characteristic for the developmental paradigm has at its core a rationality that is both elitist and antidemocratic, legitimizing the hierarchical social stratification of society.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2016, 19, 3(75); 41-65
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ Kardynała Stefana Wyszyńskiego na duchową pedagogizację narodu
The Influence of Cardinal Stefan Wyszyński on the Spiritual Pedagogy of the Nation
Autorzy:
Zając, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034949.pdf
Data publikacji:
2021-12-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stefan Wyszyński
teologia
pedagogizacja maryjna
patriotyzm
katolicka nauka społeczna
theology
Marian pedagogy
patriotism
Catholic social teaching
Opis:
Wieloletnia aktywność w przestrzeniach religijnych, narodowych i społecznych narodu polskiego daje podstawę do tego, aby kardynała Stefana Wyszyńskiego umieścić wśród najwybitniejszych autorytetów osobowych w dwudziestym wieku w Polsce. Poprzez pełnioną posługę biskupią i prymasowską wywarł wpływ na losy narodu i Kościoła w potrójny sposób. Najpierw poprzez podejmowanie różnorakich działań duszpasterskich i katechetycznych, następnie przez wypowiadanie się na konkretne tematy społeczne, narodowe i patriotyczne oraz poprzez maryjną pedagogizację narodu. W nauczaniu oraz posłudze pasterskiej łączył ze sobą z powodzeniem wymiary teologiczne i społeczne. Jego teologiczna spuścizna została ukonkretniona w Jasnogórskich Ślubach Narodu oraz Wielkiej Nowennie, co stało się inspiracją dla podjęcia działań duszpasterskich, które skutkowały wprowadzaniem w życie Kościoła katolickiego w Polsce nauczania Soboru Watykańskiego II. Unikalny wpływ kardynała Stefana Wyszyńskiego na rozwój polskiej myśli teologicznej i katechizacji można zauważyć w dziedzinach duchowości i pobożności maryjnej, apostolstwa świeckich, patriotyzmu, teologii kapłaństwa oraz katolickiej nauki społecznej, zwłaszcza teologii pracy, kultury i narodu.
The article aims to present the unique work of Cardinal Stefan Wyszyński, the Primate of the Millennium. A scholarly reflection on this topic was prompted by the fortieth anniversary of his death and his beatification on 12 September 2021. The modern history of Poland sees him as a prudent pastor of souls and teacher, a sensitive conciliar theologian, original social activist, exceptional writer, and relentless defender of the Catholic Church, which he headed as Primate of Poland. Wyszyński developed and indefatigably implemented Marian pedagogy of the nation, which became a category, method and motive of pastoral ministry in the time of communist enslavement, enabling the attainment of not only religious goals but also social, political, and cultural ones. On his initiative, the idea of commencing the Great Millennium Novena and committing the nation to the motherly slavery to Mary was developed, and the idea of Visitation of Our Lady of Czestochowa in Her image in all parishes in Poland. Ultimately, this strategy led to the purging of the nation’s memory of atheistic indoctrination and the re-establishment of the spiritual bond with the Christian tradition of Poland. His constant inspirations gave rise to a new programme of pastoral and catechetical and preaching work, which was a great success. And although Cardinal Wyszynski has been absent from the Polish socioreligious space for forty years now, his message can inspire greater concern for the religious pedagogy of the nation, since his methodological instruments are still available.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 11; 5-18
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogizacja rodziców dzieci w wieku przedszkolnym jako przestrzeń profesjonalnej działalności nauczycieli
Pedagogical education of preschool children parents as a space for the professional activity of teachers
Autorzy:
Musiał, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646367.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Libron
Tematy:
parent
pedagogical culture
teacher
pedagogical education of parents
professional career
rodzic
kultura pedagogiczna
nauczyciel
pedagogizacja rodziców
profesjonalizm zawodowy
Opis:
Pedagogical education of parents as a specific form of cooperation between a preschool and the family home is a process aimed at developing a “cul-ture of teaching” by continually shaping the educational attitudes of the moth-ers and fathers by improving their pedagogical, psychological and sociological knowledge. These activities might be otherwise defined as “education for educa-tion”, in which mothers and fathers improve and develop the quality of their family skills and roles. First of all, this type of “education” has a chance to be initiated by a preschool teacher. Second of all,any proposals for cooperation with parents should be presented in the preschool statutes. In order to support, enrich and modify parental attitudes and behaviors such educational offer needs to be well advertised and parents should not feel obliged to take part in it.
Pedagogizacja rodziców, jako specyficzna forma współpracy przed-szkola z domem rodzinnym dziecka, jest procesem ukierunkowanym na rozwija-nie kultury pedagogicznej polegającym na nieustannym kształtowaniu postawy wychowawczej matek i ojców poprzez podnoszenie poziomu ich wiedzy peda-gogicznej, psychologicznej, socjologicznej, formowanie sfery emocjonalnej oraz inspirowanie rodziców do właściwego postępowania. Działania te można inaczej określić pojęciem „wychowanie do wychowania”, oznaczającym, że matki i oj-cowie podnoszą jakość własnej aktywności w zakresie odgrywanych w rodzinie ról. Jako pierwsi ową „edukację” mają szansę zainicjować nauczyciele przedszko-la. Wszelkie propozycje dotyczące współpracy z rodzicami przedszkole ujmuje w swoim statucie. Pedagogizacja rodziców powinna być prowadzona z dużym taktem. Aby postawy rodzicielskie wspierać, wzbogacać, modyfikować, należy skutecznie przekonać rodziców, że warto skorzystać z tego rodzaju oferty eduka-cyjnej. Nie mogą oni czuć się do niej przymuszeni.
Źródło:
Konteksty Pedagogiczne; 2016, 2, 7
2300-6471
Pojawia się w:
Konteksty Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konteksty pedagogizacyjne w podstawie programowej kształcenia ogólnego dla czteroletniego liceum i pięcioletniego technikum
Pedagogization-related contexts in the general education core curriculum for four-year high school and five-year secondary technical school
Autorzy:
Zawadzka, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139418.pdf
Data publikacji:
2020-09-04
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
pedagogizacja
podstawa programowa
liceum
technikum
polski system edukacji
pedagogization
educationalization
core currriculum
high school
secondary technical school
Polish education system
Opis:
Celem artykułu jest dokonanie analizy treści podstawy programowej dla liceum i technikum ramą interpretacyjną czyniąc dwie rozpowszechnione w zachodnim dyskursie naukowym koncepcje pedagogizacji. W ramach pierwszej szkołę czyni się odpowiedzialną za rozwiązywanie problemów społecznych. Idea drugiej wyraża się w formułowanym wobec szkoły postulacie dotyczącym przygotowania uczniów do funkcjonowania w społeczeństwie uczącym się. Tekst oparty jest na literaturze z obszaru nauk społecznych oraz badaniach realizowanych z zastosowaniem metody autotelicznego studium indywidualnych przypadków oraz techniki analizy treści. Artykuł składa się z trzech części uzupełnionych o wstęp i zakończenie. W pierwszej omówiono koncepcje pedagogizacjii, w kolejnej przedstawiono metodykę badań, trzecią poświęcono analizie ich wyników. Prowadzone analizy wskazują, że konteksty pedagogizacyjne są obecne w podstawie programowej, jednakże uwzględniane są w niej w zróżnicowanym zakresie.
The aim of the paper is to analyse the content of the core curriculum for high school and secondary technical school using an interpretative framework including two concepts of pedagogization prevalent in Western scientific discourse. As a part of the first concept, the school is deemed responsible for solving social problems. The idea of the other concept is expressed in the proposal put forward for the school concerning preparation of the students for functioning in a learning society. The text is based on literature in the field of social sciences as well as on research carried out using the method of autotelic individual case study and the content analysis technique. The paper consists of three parts supplemented with the introduction and conclusion. The first part discusses the concepts of pedagogization, the next one presents the research methodology and the third is devoted to the analysis of results. The conducted analyses indicate that the pedagogization-related contexts are present in the core curriculum, but they are taken into account to a varied extent.
Źródło:
Forum Oświatowe; 2020, 32, 1(63); 127-146
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kary fizyczne w wychowaniu dzieci w percepcji rodziców odbywających karę pozbawienia wolności
Parents serving prison sentences with regards to physical punishment in the process of bringing up children
Autorzy:
Wróbel-Chmiel, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499228.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
skazani rodzice
kary cielesne w wychowaniu dzieci
pedagogizacja skazanych
imprisoned parents
corporal punishment in bringing up children
prisoners’
pedagogical education
Opis:
Problem stosowania kar cielesnych wobec dzieci jest od wielu lat tematem burzliwych debat społecznych. Pojawiają się liczne argumenty zarówno za, jak i przeciw stosowaniu jednego z najpopularniejszych środków wychowawczych – klapsa. Każdy rodzic, również ten odbywający karę pozbawienia wolności, ma na ten temat swój własny pogląd. Rodzice odbywający karę pozbawienia wolności to swoista kategoria skazanych – są to osoby, które mimo pobytu w zakładzie karnym nie przestają pełnić roli rodzica, a ich oddziaływania wychowawcze są również kontynuowane po odbyciu kary. W artykule porównano opinie 50 kobiet i 50 mężczyzn na temat skuteczności stosowania wobec dzieci wybranych kar cielesnych. Wszyscy badani to rodzice małoletnich dzieci do lat 18, którzy wychowywali je przed osadzeniem i utrzymują z nimi systematyczny kontakt również w trakcie pobytu w zakładzie karnym. Wykorzystując kwestionariusz ankiety własnego autorstwa, ustalono, że matki-więźniarki za wysoce skuteczne uznają kary w postaci krzyku, klapsa i zamykania dziecka w pokoju. Ojcowie natomiast zdecydowanie wyżej niż matki oceniali skuteczność takich kar jak silne bicie ręką, bicie pasem oraz groźba ukarania dziecka karą cielesną. Zarówno matki, jak i ojcowie skazani za czyny przeciwko rodzinie za wysoce skuteczne uznali kary w postaci krzyku, silnego bicia ręką, zamykania dziecka w pokoju, groźby ukarania karą cielesną lub złośliwych komentarzy kierowanych do dziecka. Wyniki badań wyraźnie wskazują, że respondenci preferują w wychowaniu dzieci kary związane ze stosowaniem siły fizycznej. Zasugerowano, że w pracy penitencjarnej ze skazanymi rodzicami powinno się podnosić ich świadomość pedagogiczną m.in. poprzez kształtowanie umiejętności komunikacji z dzieckiem, właściwego doboru kar i nagród oraz naukę sposobów nieagresywnego reagowania na niewłaściwe zachowania dziecka.
The problem of inflicting corporal punishment on children has always been socially controversial. There are many arguments for and against imposing one of the most common forms of educational measures which is a spank. All parents, including the ones who serve prison sentences, have their own point of view on this matter. It should be underlined that imprisoned parents are a peculiar group of prisoners, as in spite of serving prison sentences, they still serve the role of a parent and when they come out of prison, they impose their own educational measures on their children. The article presents the comparison of different opinions on the efficiency of some chosen corporal punishments. The study sample consisted of 50 women and 50 men. All respondents are parents of under-aged children up to 18 years. The convicts raised their children before being imprisoned and continue to have regular contact with them. The research method was a questionnaire prepared by the author and it revealed that imprisoned mothers find spanks, screaming and closing the child in the room very effective. On the contrary, imprisoned fathers much often point out at threatening with a spank, a strong hand slap or by belt. Both mothers and fathers convicted for violence against family point out at screaming, threat of punishment, malicious comments on the child, strong hand slapping or closing a child in their room as efficient educational measures. The research results indicate that respondents prefer penalties related to the use of physical strength in raising children. It was suggested that the penitentiary process of convicted parents should include building up their pedagogical consciousness by developing the ability to communicate with the child, choosing correct punishments and rewards and learning a non-aggressive way to react to an inappropriate behaviour of a child.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2017, 16, 4; 147-165
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postawy rodzicielskie matek i ojców odbywających karę pozbawienia wolności
Parental attitudes of imprisoned mothers and fathers
Autorzy:
Bartkowicz, Zdzisław
Wróbel-Chmiel, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371308.pdf
Data publikacji:
2019-03-28
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
postawy rodzicielskie skazanych
przemoc w rodzinie
skazani za przemoc w rodzinie
pedagogizacja skazanych
parental attitudes
domestic violence
convicted of domestic violence
pedagogy of convicts
Opis:
W artykule dokonano analizy postaw rodzicielskich matek i ojców odbywających karę pozbawienia wolności. Porównano postawy 50 kobiet i 50 mężczyzn, będących rodzicami małoletnich dzieci do 18 roku życia, którzy wychowywali je przed osadzeniem i utrzymują z nimi systematyczny kontakt również w trakcie pobytu w zakładzie karnym. W Kwestionariuszu Postaw Rodzicielskich M. Plopy skazani ojcowie osiągnęli wyniki na poziomie wysokim w podskali wymagania, natomiast wyniki niskie w zakresie postawy autonomii i ochraniania. Z kolei skazane matki wykazują wyraźną tendencję do przyjmowania względem dzieci postawy nadmiernie ochraniającej i niekonsekwentnej. Nasilenie poszczególnych postaw rodzicielskich zależy od rodzaju popełnionego przestępstwa. Sprawcy przestępstw przeciwko rodzinie w porównaniu z pozostałymi rodzicami w istotnie mniejszym stopniu akceptują swoje dzieci oraz są wobec nich istotnie bardziej wymagający. Wyniki badań wyraźnie wskazują, że respondenci niewłaściwie pełnią role rodzicielskie, co prawdopodobnie zaburza wzajemne relacje w ich rodzinach. Zasugerowano, że w pracy penitencjarnej ze skazanymi rodzicami powinno się prowadzić kompleksową i systematyczną diagnozę postaw rodzicielskich oraz podnosić ich świadomość pedagogiczną m.in. poprzez kształtowanie umiejętności komunikacji z dzieckiem, właściwego doboru kar i nagród, okazywania uczuć.
In the article the analysis of parental attitudes mothers and fathers serving a penalty of imprisonment has been made. Attitudes of 50 women and 50 men who are the parents of children up to 18 years of age were compared. They brought their stay in the penitentiary. In the Questionnaire Parental Attitudes M. Plops convicted fathers achieved high scores in the sub-requirements, while low scores in the attitudes of autonomy and protection. In turn, convicted mothers have a clear tendency to show overprotective and inconsistent attitude towards children. The perpetrators of crime against the family compared to the parents convicted of common crimes are significantly less likely to accept their children and are significantly more demanding towards their offspring. The results of the study clearly indicate that respondents unsuitably fulfill parent roles, which is likely to be related to interpersonal relationships in their families. It has been suggested that penitentiary work with convicted parents should provide a comprehensive and systematic diagnosis of the attitudes of parental prisoners and raise their pedagogical awareness, for example by developing the ability to communicate with the child, the proper selection of punishments and prizes, showing the feeling
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2018, 15; 135-148
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KAPP A HERBART DVĚ POJETÍ VÝCHOVY A JEJICH RECEPCE V ANDRAGOGICE LITERATUŘE
Dwie koncepcje wychowania i ich recepcja w literaturze andragogicznej
Kapp and Herbart two concepts of education and their reception in the literature on andragogy
Autorzy:
Beneš, Milan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464017.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
Andragogika
pedagogika
státní pedagogika
pedagogizace
autonomie osobnosti
osvícenství
andragogika
edukacja państwowa
pedagogizacja
autonomiczna osobowość
oświecenie
andragogy
pedagogy
state pedagogy
pedagogization
adult education
autonomy of personality
enlightenment
Opis:
Alexander Kapp zjevně v roce 1833 použil jako první pojem andragogika. Jeho snahy ovšem podle většinového mínění zmařil vlivný Herbart, jenž výchovné zacházení s dospělými odmítnul. Při bližším pohledu se ukazují četné výpovědi andragogické diskuze jako zkreslení Kappových i Herbartových názorů. Je tedy nezbytné představit myšlenky těchto dvou autorů méně povrchně a zohlednit přitom tehdejší představy o výchově i historické a společenské okolnosti jejich vzniku. Příspěvek ukáže, že Kappovi nejde o andragogiku nebo učení se a vzdělávání dospělých, ale o „státní pedagogiku“, o výchovu poslušného občana. Herbart naopak vychází z autonomní osobnosti, která v morální oblasti má formovat samu sebe.
Bez wątpienia Alexander Kapp był pierwszym, który w roku 1833 użył terminu andragogika. Jednak panuje przekonanie, że jego ówczesny wysiłek promowania idei kształcenia dorosłych pozostawał w cieniu obowiązujących wtedy powszechnie idei Herbarta, który odmawiał dorosłym przywileju kształcenia. Dokładniejsze analizy wątków kilku współcześnie toczonych dyskusji andragogicznych wskazują jednak, że opinie Kappa i Herbarta w tym zakresie wydają się być zniekształcane. W artykule podjęto trud dogłębnej analizy poglądów obu autorów w kontekście historyczno-społecznych uwarunkowań, w jakich powstawały. W artykule autor stara się wykazać, że poglądy Kappa nie dotyczyły andragogiki ani edukacji i edukacji dorosłych, ale „pedagogiki państwowej“, której efektem miało być kształcenie posłusznego obywatela. Herbart z kolei był przekonany, że autonomiczna osobowość, która stanowi naturalną właściwość człowieka, umożliwia kształtowanie siebie w sferze moralnej.
Demonstrably, Alexander Kapp was the first to use the concept of andragogy in 1833. However, there is a prevailing belief that his efforts were thwarted by influential Herbart, who refused to treat adults as subjects of education. At a closer look, a number of statements of the andragogical discussion appear to be a distortion of both the Kapp’s and Herbart’s opinions. Therefore, it is necessary to present the ideas of these two authors less superficially, taking into account the understanding of education of that time, as well as the historical and social context, in which it was developed. The paper will show that rather than andragogy or learning and adult education, Kapp advocates “state pedagogy” and an education designed to create obedient citizens. On the contrary, Herbart believes in an autonomous personality who, in the moral area, should shape himself or herself.
Źródło:
Edukacja Dorosłych; 2017, 2; 265-274
1230-929X
Pojawia się w:
Edukacja Dorosłych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan i ukierunkowania kultury pedagogicznej współczesnych rodziców w świetle badań
Der Zustand und die Bedigungen der pädagogischen Kultur gegenwartigen Eltern in dem Forschungslicht
Autorzy:
Tokarska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1849872.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kultura pedagogiczna rodziców
świadomość rodziców
pedagogizacja rodziców
szkoły i uniwersytety dla rodziców
rola rodziców
parents' pedagogical culture
parents' awareness
pedagogization of parents
schools and universities for parents
role of parents
Opis:
Die Arbeit bildet einen Versuch der Antwort aut die Frage wie das heutige Niveau der pädagogischen Kultur ist, und welche Faktoren dieses Niveau pädagogischen Kultur der Eltern beeinflussen. Der Untersuchung wurde über eine Grupe von Eltern 532 (fünfhundertzweiunddreißig) Personen aus der Stadt und aus Dort gezogen. Aus meiner Forschung ergibt sich, daß pädagogisches Bewusstsein der Eltern sehr niedrig ist. Die Eltern sind meistens der Rolle des Vaters in dem Erziehungsprozess und Bedürfnisse des Kindes unbewußt. Sie gestallten nicht sinnwoll die Freizeit ihres Kindes, und anwenden solche unpädagogische Belohnungsmethoden wie: Sachliche Preise und Geldbelohnung, sowie und genauso unpädagogische Strafmethoden: Körperstraffe oder Beschimpfung. Die Eltern aus der Stadt sind aus einem höheren pädagogischen (Kultur Niveau im Vergleich zu den Eltern, die in einem Dorf – wo es keine Bildungsstelen (Schulen, Beratungsbildung) gibt. Folgende Faktoren beinflussen wesentlich das pädagogische Bewußtsein der Eltern, wie daß Geschlecht (Mutter sind mehr bewußt als Väters), Familinstruktur (Eltern aus den vollständigen Familien, charakterisieren sich mit dem höheren Bewusstsein), Ausbildung und der gesellschaftlich – sozialer Status der Familie. Pädagogische Schlussfolgerungen: Die Pädagogisierung der Eltern ist durch die Massenmedien, Radio und Fernsehen, Beratungbücher, Familienberatungsstellen, pädagogische Beratungstellen, Universitäten und Schulen für Eltern zu errichten.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2006, 34, 2; 123-137
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies