Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pełnomocnictwo" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w postępowaniu z udziałem pełnomocnika podatnika – uchwała naczelnego sądu administracyjnego z dnia 18 marca 2019 roku, sygn. Akt I fps 3/18
Suspension of the limitation period for a tax liability in proceedings with the participation of the taxpayer’s representative – resolution of the supreme administrative court of march 18, 2019, file ref. Act I fps 3/18
Autorzy:
Piasecka, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053385.pdf
Data publikacji:
2021-04-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
postępowanie podatkowe
pełnomocnictwo
ordynacja podatkowa
pełnomocnik
przedawnienie
tax proceedings
power of attorney
tax ordinance
attorney
statute of limitations
Opis:
Rozbieżności w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego i wojewódzkich sądów administracyjnych wokół zagadnienia skuteczności zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w sprawie, w której podatnik jest reprezentowany przez pełnomocnika, doprowadziły do podjęcia przez skład siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego uchwały w sprawie o sygn. akt I FPS 3/18. W uchwale tej przesądzono o roli pełnomocnika ustanowionego przez stronę w postępowaniu przed organem podatkowym, stwierdzając, że pominięcie pełnomocnika w czynnościach postępowania wywołuje takie same skutki jak pominięcie strony, stąd doręczenie stronie zawiadomienia o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego bez uwzględnienia pełnomocnika jest bezskuteczne. Stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego prowadzi do urzeczywistnienia zasady czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym wyrażającej się w uprawnieniu do ustanowienia pełnomocnika we wszystkich czynnościach postępowania, które nie wymagają jej osobistego udziału, w tym do odbierania zawiadomień wystosowanych do strony w trybie art. 70c o.p., i to nawet wówczas, jeżeli zawiadomienia tego dokonuje organ podatkowy, przed którym nie toczy się żadne postępowanie z udziałem pełnomocnika strony. Poza tym przedstawione do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne jako odnoszące się do problematyki terminu przedawnienia ma niezwykle istotne znaczenie dla działań podejmowanych przez organy podatkowe. Nieocenioną rolę odgrywa również dla praktyki orzeczniczej sądów administracyjnych, a przede wszystkim dla umocnienia zagwarantowanych podatnikowi możliwości skutecznego powołania się na przedawnienie zobowiązania podatkowego.
Discrepancies in the jurisprudence of the Supreme Administrative Court and Voivodship Administrative Courts concerning the issue of the effectiveness of suspension of the limitation period for a tax liability in a case in which the taxpayer is represented by an attorney, led to a panel of seven judges of the Supreme Administrative Court adopting a resolution in the case no act I FPS 3/18. This resolution was a foregone conclusion on the role of the representative appointed by the party in the proceedings before the tax authority, stating that the omission of the representative in the proceedings has the same effects as the omission of the party, hence the delivery of the notice to the party about the suspension of the limitation period for the tax liability without taking into account the representative is ineffective. The position of the Supreme Administrative Court leads to the implementation of the principle of active participation of a party in tax proceedings, expressed in the right to appoint a representative in all activities of the proceedings that do not require their personal participation, including, of course, receiving notices sent to a party pursuant to Art. 70c the Tax Ordinance even if the notification is made by the tax authority, before which no proceedings with the participation of the party’s representative are pending. In addition, the legal issue presented for resolution as relating to the issue of the limitation period is extremely important for the actions taken by tax authorities. It also plays an invaluable role for the jurisprudence of administrative courts and, above all, for strengthening the taxpayer’s ability to effectively invoke the statute of limitations on tax liabilities.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2020, 4, XX; 165-180
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZAWARCIE ‘PER PROCURA’ MAŁŻEŃSTWA KONSULARNEGO PRZEZ OBYWATELI POLSKICH
Consular Proxy Marriage Contracted by Polish Citizens
Autorzy:
Świto, Lucjan
Tomkiewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096557.pdf
Data publikacji:
2020-07-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
zawarcie małżeństwa, pełnomocnictwo, konsul, prawo prywatne międzynarodowe, prawo rodzinne.
the contracting of a marriage, power of attorney, consul, private international law, family law.
Opis:
Prawo polskie przewiduje między innymi dwie formy zawarcia małżeństwa: przed polskim konsulem za granicą (art. 1 § 4 k.r.o.) oraz przez pełnomocnika (art. 6 k.r.o.). O ile każdy z wymienionych sposobów zawarcia małżeństwa – analizowany osobno – jest materią ujętą przez ustawodawcę w sposób dość klarowny, o tyle jednoczesne zestawienie ze sobą obu wymienionych form zawarcia małżeństwa rodzi pytania i wątpliwości, które dotychczas nie były przedmiotem analiz. Pytaniem, które pojawia się niejako w punkcie wyjścia, jest to, czy dopuszczalne jest zawarcie per procura małżeństwa konsularnego przez obywateli polskich, a jeśli tak, to czy przepisy regulujące wymienione formuły „rozpoznają się” wzajemnie i czy są ze sobą zsynchronizowane. Artykuł jest próbą odpowiedzi na te pytania.
Polish law provides for two forms of consular marriage, contracted before a Polish consul officiating in a foreign country (Article 1 § 4 of the k. r. o. [Polish Code of Family Law]), and by proxy (Article 6 of the k. r. o.). While the legislator gives a fairly clear separate description of each of these methods of contracting marriage, questions and dubieties still to be resolved appear as soon as the two forms are looked at together. The very first of these questions is whether it is admissible for Polish citizens to enter into consular proxy marriage, and if so, are the provisions regulating these formulas “mutually recognised” and synchronized? The article is an attempt to answer these questions.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 2; 209-233
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaświadczenie o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa w procedurze matrimonium per procura
Certificate of no impediments to marriage in the matrimonium per procura procedure
Autorzy:
Świto, Lucjan
Tomkiewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043438.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
marriage
marriage by proxy
proxy
certificate of no impediments to marriage
impediments to marriage
churches and religious organizations
religious organization
Law on Religion
małżeństwo
zawarcie małżeństwa przez pełnomocnika
pełnomocnictwo
zaświadczenie o braku okoliczności wyłączających małżeństwo
przeszkody małżeńskie
związek wyznaniowy
kościoły i związki wyznaniowe
Opis:
Artykuł prezentuje rozwiązania normatywne dotyczące procedury wystawiania, treści i znaczenia zaświadczenia o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa, w kontekście regulacji związanych z zawieraniem małżeństwa przez pełnomocnika (matrimonium per procura). Zasadniczy cel i problem badawczy zawarty w publikacji oscyluje wokół odpowiedzi na pytanie, o braku jakich konkretnie okoliczności, dokument ten informuje; czy mechanizmy kontrolne towarzyszące wystawieniu tego zaświadczenia obejmują wymogi określone w art. 6 § 1 k.r.o. i czy dostrzegają specyfikę małżeństwa zawieranego przez pełnomocnika? Co konkretnie oznacza użyte w art. 8 § 1 k.r.o. sformułowanie, iż duchowny „nie może przyjąć oświadczeń przewidzianych w art. 1 § 2 [k.r.o.]” bez uprzedniego przedstawienia mu omawianego zaświadczenia i czy wskazany w tym przepisie zakaz dowodzi, że zaświadczenie o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa ma charakter konstytutywny? Artykuł stawia tezę, że o ile sama idea wystawiania omawianego zaświadczenia jest bez wątpienia słuszna, o tyle dostosowywanie przepisów k.r.o. i p.a.s.c. do Konkordatu poszło w omawianej materii za daleko. Skutkowało ono wprowadzeniem takich obostrzeń, które statuują wyraźny prymat formalizmu nad zasadą favor matrimonii i dają asumpt do zróżnicowanej oceny charakteru tego zaświadczenia, w tym do formułowania tez o konstytutywnym charakterze tego dokumentu. Dla osób zamierzających zawrzeć małżeństwo w formie wyznaniowej ze skutkami cywilnymi wymóg legitymowania się zaświadczeniem mającym moc prawną stał się przesłanką w zasadzie analogiczną do tej, jaką mają inne, konstytutywne przesłanki małżeństwa, przy czym obostrzenie to nie ma charakteru powszechnego. Nie dotyczy ono nupturientów zamierzających zawrzeć małżeństwo przed kierownikiem USC lub konsulem (art. 1 §§ 1 i 4 k.r.o) a odnosi się tylko do tych, którzy zamierzają zawrzeć małżeństwo w formie wyznaniowej ze skutkami cywilnymi. Istniejący stan rzeczy trudno uznać za właściwy. Mankamentem obowiązujących regulacji jest również to, że zaświadczenie o braku okoliczności wykluczających zawarcie małżeństwa, mimo, iż zyskało znaczenie nieproporcjonalne do swej roli, „nie rozpoznaje” specyfiki małżeństw wyznaniowych ze skutkami cywilnymi zawieranymi per procura i w tym przypadku funkcji gwarancyjnych w należytym stopniu nie spełnia.
This paper presents normative solutions concerning the issuing procedure, the content and the significance of the certificate of no impediments to marriage in the context of regulations related to marriage by proxy (matrimonium per procura). The principal aim and the research problem posed in the article pertain to the question of the specific circumstances this document concerns. Do the control mechanisms accompanying the issuing of this certificate cover the requirements specified in Art. 6.1 of the Family and Guardianship Code, and do they recognize the specificity of marriage contracted by proxy? What is the actual meaning of the phrase used in Art. 8.1 of the Family and Guardianship Code, stating that a priest “cannot accept the declarations referred to in Art. 2.1 [of the Family and Guardianship Code]” without having been presented with the said certificate, and does the prohibition set forth in this regulation prove that the certificate of no impediments to marriage is the essential factor? The paper puts forward the hypothesis that while the idea itself is undoubtedly justified, the adjustment of the regulations of the Family and Guardianship Code and the Registry Office Records Act to ensure compliance with the Concordat has gone too far in the matter under discussion. It has resulted in the introduction of restrictions establishing a clear primacy of formalism over the favor matrimonii principle and has given rise to different assessments of the nature of the said certificate, including opinions claiming the constitutive nature of this document. For persons intending to enter into marriage in the religious form with civil effects, the requirement to present a legally valid certificate has become a condition basically parallel to other, constitutive conditions to marriage, while this restriction is not of general nature. It does not apply to couples intending to contract marriage before the head of a registry office or a consul (Art. 1.1 and Art. 1.4 of the Family and Guardianship Code), and refers only to those who intend to enter into marriage in the religious form with civil effects. The existing state of affairs can hardly be regarded as appropriate. Another deficiency of the current regulations also arises from the fact that the certificate of no impediments to marriage, although it has gained disproportionate importance, does not “recognize” the specificity of religious marriages with civil effects contracted per procura, and in this case does not duly fulfil its guaranteeing functions.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 323-343
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykaz pełnomocników do spraw kształcenia ustawicznego. Cz. 1-3
Powiązania:
Biuletyn Informacyjny Kształcenia Ustawicznego 1993, nr 1, s. 19-27; nr 2, s. 17-29; nr 3, s. 21-35
Współwytwórcy:
Kurowski, Zdzisław. Opracowanie
Data publikacji:
1993
Tematy:
Wojskowa Akademia Techniczna w Warszawie kształcenie
Kształcenie ustawiczne wojsko Polska 1993-1996 r.
Technika wojskowa szkolnictwo Polska
Pełnomocnictwo wojsko Polska
Akademie wojskowe kształcenie Polska
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Wybrane problemy związane z działaniem pełnomocnika w postępowaniu cywilnym ze skargi nadzwyczajnej
Selected problems related to the work of an attorney in civil proceedings initiated through an extraordinary complaint
Autorzy:
Brzostek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232234.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
skarga nadzwyczajna
reprezentacja
pełnomocnik
pełnomocnictwo
zakres umocowania
przymus adwokacko-radcowski
zdolność postulacyjna
postępowanie ze skargi nadzwyczajnej
postępowanie cywilne
extraordinary complaint
Supreme Court
professional attorneys
advocate
legal counsel
representation
attorney
power of attorney
scope of authorisation
compulsory representation
capacity to participate in the proceedings (zdolność postulacyjna)
extraordinary complaint procedure
civil proceedings
Opis:
Celem opracowania jest przedstawienie wybranych elementów procesu weryfikacji granic upoważnienia pełnomocnika występującego w sprawie cywilnej ze skargi nadzwyczajnej. W artykule szczególny akcent położony jest na ramy przedmiotowe pełnomocnictwa. Publikacja zawiera również omówienie instytucji przymusu adwokacko-radcowskiego obowiązującego w toku kontroli nadzwyczajnej oraz konsekwencji prawnych jego naruszenia. Przybliża też zagadnienia związane z pełnomocnictwem jako dokumentem. W artykule poruszona została jednocześnie kwestia dopuszczalności udzielenia w postępowaniu cywilnym pełnomocnictwa w formie pisemnej opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Autorka, dzieląc się własnym doświadczeniem praktycznym, podjęła przy tym próbę przedstawienia najczęściej pojawiających się w toku kontroli nadzwyczajnej uchybień związanych z oceną należytego umocowania pełnomocnika.
The purpose of this study is to present selected aspects of the verification of the scope of attorney’s authorization to act in a civil case that is initiated through the extraordinary complaint (skarga nadzwyczajna). A special emphasis in the paper is put on the substantive framework of the power of attorney. The study also discusses the compulsory representation in the course of an extraordinary review (kontrola nadzwyczajna) and legal consequences of its violation. It displays issues related to the power of attorney in the form of a document. The article also addresses the admissibility of granting in civil proceedings the power of attorney in a written form with an electronic signature. Sharing her own practical experience, the author presents the most common deficiencies in the assessment of the proper authorization of an attorney that arise in the course of an extraordinary review.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2022, 5, 1 (9); 39-52
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W odmęcie walki prawa z bezprawiem* – rola adwokata w postępowaniu sądowym
Advocate - specificity of legal profession
Autorzy:
Chudziński, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459856.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
adwokat
obrońca
pełnomocnictwo
etyka adwokacka
reprezentowanie
klienta przed sądem
advocate
defense counsel
power of attorney
authorization
professional ethics
acting on behalf of the client in court
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie zawodu adwokata w kontekście idei towarzyszących ustanowieniu tej profesji oraz jej praktycznego zastosowania. Zarysowując dzieje adwokatury, autor stara się przybliżyć zadania i obowiązki jakim musi sprostać adwokat reprezentując klienta w postępowaniu sądowym. Duży nacisk położony zostaje na wymogi etyczno- -moralne towarzyszące kontaktom z klientem. Autor stanowczo sprzeciwia się pojawiającym się w świadomości społecznej negatywnym wyobrażeniom o członkach palestry.
The aim of this article is to present the profession of advocate in relation to the underlying rationale of this profession and its actual performance. Outlining the history of the legal profession, author discusses the tasks and responsibilities which the advocate has to face while representing his client in court. Strong emphasis has been placed on the professional ethics requirements connected with the relationship between the advocate and his client. In conclusion author does not accept with negative image of advocates in society.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2013, 3
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umowa o udostępnienie skrytki bankowej w prawie francuskim
Contract for a safe deposit box under French law
Autorzy:
Budzinowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693163.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
contract for a safe deposit box
contract for a bank safe deposit box
contract for a hire of a safe deposit box
bank’s contractual liability
inadmissible clauses
clauses exempting/limiting bank’s liability
bank’s liability
power of attorney
banking
umowa sejfowa
umowa sejfu bankowego
umowa najmu skrytki
najem
przechowanie
odpowiedzialność umowna banku
skrytki bankowe
klauzule niedozwolone
klauzule ograniczające odpowiedzialność banku
pełnomocnictwo
regulaminy bankowe
Opis:
Polish law contains no provision governing a contract for a safe deposit box. What is more, neither the doctrine, nor the judicial decisions seem to pay much attention to that type of contract. In France, however, problems that may arise out of such contracts (French: contrat de location de coffre-fort) have been for long recognised and addressed by courts and judges, resulting in a handful of judgments and decisions on the matter. The deliberations in this paper focus of the main aspects of a contract for a safe deposit box under French law, such as entering into a contract for safe deposit, parties to a contract and their rights and obligations, the bank’s liability for non-performance or negligent performance of its obligation, or a power of attorney authorising an agent to use a safe deposit box. It is concluded that in France, as well as in Poland, both parties are  responsible for drafting a contract which is, nevertheless, based on the regulations developed by the bank. For practical reasons, it is extremely vital to precisely determine the rights and obligations of both parties, and the extent of bank’s liability, in particular. Thus a contract for a safe deposit box should ensure the best possible protection of the party using a safe deposit box, while the main theoretical issue, although also with practical application, is that of determination of the legal nature of a safe deposit contract.
Umowa o udostępnienie skrytki bankowej nie jest uregulowana w prawie polskim, nie poświęcają jej też wiele uwagi ani doktryna, ani orzecznictwo. Natomiast judykatura i doktryna francuska już dawno zauważyły problemy łączące się z umową sejfową (fr. contrat de location de coffre-fort), o czym świadczą liczne orzeczenia sądowe oraz bogate piśmiennictwo. Przedmiotem rozważań są podstawowe aspekty analizowanej umowy w prawie francuskim: zawarcie i strony umowy, ich prawa i obowiązki, charakter prawny oraz odpowiedzialność banku za niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązku ochrony skrytki, a także pełnomocnictwo do korzystania ze skrytki. W konkluzji autorka stwierdza, że we Francji oraz w Polsce ciężar konkretyzacji treści tej umowy spoczywa na stronach, a punktem odniesienia jest regulamin opracowany przez bank. Zagadnieniem o największej doniosłości praktycznej jest określenie praw i obowiązków stron umowy, a przede wszystkim zakresu odpowiedzialności banku. Powinien być on tak ustalony, by zapewnić maksymalną ochronę osobom korzystającym ze skrytek bankowych. Natomiast podstawowym zagadnieniem teoretycznym, ale mającym implikacje praktyczne, jest określenie charakteru prawnego umowy sejfowej. Powinno ono również mieć na uwadze zapewnienie jak najszerszej ochrony klientów banku i bezpieczeństwa obrotu.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 1; 133-146
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The legal status of an advocate’s articled clerk in the Polish Civil Court Proceedings – remarks on comparative background
Autorzy:
Dróżdż-Chmiel, Kinga Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369385.pdf
Data publikacji:
2021-06-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
aplikacja adwokacka
aplikant adwokacki
adwokat
upoważnienie a pełnomocnictwo
zastępstwo
przedstawicielstwo
Stationsreferendar
praticante avvocato
Помічник адвоката
advocate’s internship
advocate’s articled clerk
advocate
authorization and power of attorney
deputy
representation
Opis:
The article presents a view concerning the status of the advocate’s articled clerk in the Polish civil court proceedings. At the same time, it should be emphasized that the purpose of the present study was not to answer the question, whether this subject is a representative or substitute within the proceedings, but rather to present a slightly different opinion on the role of articled clerk in civil procedure, taking the special function of the advocate pupillage into account. This study seems to be interesting, for example as it somehow “touches” the sensitive point of interconnection between civil procedural law and internal regulations of the Bar. Although the analysis is aimed at defining the status of an articled clerk in the Polish civil court proceedings, the inclusion of references to regulations regarding the position of legal adviser’s articled clerk serves us to broaden the scope of evaluation and make the study more attractive. Furthermore, simple proof of validity of the presented thesis, according to which the advocate’s articled clerk acts as an alter ego of the advocate, would not be that interesting, without referring to the German, Italian and Ukrainian legal systems. The comparison of these four legal orders, i.e. the Polish, German, Italian and Ukrainian ones, led us to an interesting conclusion. Namely, an articled clerk has the opportunity to perform legal representation in a wider scope than the German trainee, Italian apprentice or Ukrainian assistant advocate. Consequently, his or her role as a trial deputy is special. It is the scope of the rights of the Polish articled clerk that grants him or her the basis act as an alter ego of the advocate.
W artykule został zaprezentowany pogląd dotyczący statusu aplikanta adwokackiego w polskim procesie cywilnym. Równocześnie należy podkreślić, że celem niniejszego opracowania nie było uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy podmiot ten zajmuje w postępowaniu pozycję zastępcy procesowego albo substytuta, a przedstawienie nieco odmiennej opinii na temat roli aplikanta adwokackiego w postępowaniu cywilnym z uwzględnieniem szczególnej funkcji, którą spełnia aplikacja adwokacka. Niniejsze studium wydaje się być interesujące chociażby z tego względu, że niejako „dotyka” ono newralgicznego punktu styku prawa cywilnego procesowego i regulacji wewnątrzkorporacyjnych. Chociaż przeprowadzona analiza ma na celu określenie statusu aplikanta adwokackiego w polskim procesie cywilnym, zawarcie w pracy odwołań do regulacji dotyczących pozycji aplikantów radcowskich czy rzeczniowskich służyło poszerzeniu spektrum oceny i uatrakcyjnieniu opracowania. Z kolei dowodzenie słuszności prezentowanej tezy, zgodnie z którą aplikant adwokacki pełni rolę alter ego adwokata, nie byłoby aż tak interesujące bez odwołania się do systemu prawa niemieckiego, włoskiego i ukraińskiego. Porównanie tych czterech porządków prawnych, tj. polskiego, niemieckiego, włoskiego i ukraińskiego, doprowadziło do ciekawej konkluzji. Mianowicie aplikant adwokacki ma zapewnioną możliwość wykonywania zastępstwa procesowego w szerszym zakresie niż niemiecki stażysta, włoski praktykant czy ukraiński pomocnik. Co za tym idzie, jego rola jako zastępcy procesowego jest szczególna. To właśnie zakres uprawnień polskiego aplikanta adwokackiego daje mu podstawę do określania siebie jako alter ego adwokata.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 4; 7-26
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szczególni pełnomocnicy spółek kapitałowych w sporach ze spółką
Special Representatives of Companies in Disputes with the Company
Autorzy:
Kidyba, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097131.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
power of attorney
representative
company
disputes
pełnomocnictwo
pełnomocnik
spółka kapitałowa
spory
Opis:
The study provides an analysis of the status of representatives in disputes with the company and, consequently, of the rules of representation in those disputes. The research problem addressed herein is based on the analysis of Article 210 § 1 and Article 253 of the Polish Code of Commercial Partnerships and Companies (CCPC). These rules govern issues related to the occurrence of disputes with the company and, in particular, the problem of the participation of the company’s representatives in those disputes. It should be clear that power of attorney plays a special role in the regulation of the Code of Commercial Partnerships and Companies. It is also widely applicable not only in the classic representation of entities or persons within the company, but also of the company itself. A representative is granted a special status due to the transactions in which he participates. One should also keep in mind the situations where a representative represents the company in classical activities besides Articles 210 or 253 CCPC. In that case, the representative’s authorisation is “activated” by the body usually having the power to do so (the management board) or by other representatives (statutory representatives or representatives appointed under a power of attorney, if the conditions laid down in Article 106 of the Polish Civil Code are met). Another situation is when they are appointed by a meeting of shareholders or partners (Articles 210 and 253 CCPC). Another feature of the special power of attorney is the use of it in disputes and not in legal transactions. It can therefore be concluded that the use of the word “representative” in the context of the provisions of the Polish Code of Commercial Partnerships and Companies may be of particular importance.
Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza statusu pełnomocników w sporach ze spółką, a w konsekwencji zasad reprezentacji w tych sporach. Podjęty w pracy problem badawczy sprowadza się do analizy art. 210 § 1 i art. 253 Kodeksu spółek handlowych (k.s.h.). Przepisy te dotyczą zagadnień związanych z zaistnieniem sporów ze spółką, a w szczególności problemu udziału pełnomocników spółki w tych sporach. Nie powinno budzić wątpliwości, że pełnomocnictwo odgrywa szczególną rolę w regulacji Kodeksu spółek handlowych. Ma ono również szerokie zastosowanie nie tylko w klasycznym zastępstwie podmiotów czy osób w spółce, lecz także samej spółki. Pełnomocnik przy tym uzyskuje pewien status szczególny ze względu na czynności, w których uczestniczy. Należy pamiętać również o sytuacjach, gdy pełnomocnik jest reprezentantem spółki w klasycznych czynnościach, poza art. 210 czy 253 k.s.h. Wówczas „uruchomienie” jego umocowania następuje przez klasyczny organ do tego upoważniony (zarząd) albo przez innych przedstawicieli (ustawowych czy też pełnomocników, jeżeli spełnione są przy tym warunki wynikające z art. 106 Kodeksu cywilnego). Inna sytuacja ma miejsce, gdy umocowuje ich zgromadzenie wspólników lub wspólnicy (art. 210 i 253 k.s.h.). Kolejną cechą pełnomocnictwa szczególnego jest jego wykorzystanie w sporach, a nie czynnościach prawnych. Można zatem stwierdzić, że użycie słowa „pełnomocnik” w kontekście przepisów Kodeksu spółek handlowych może mieć szczególne znaczenie.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 2; 245-261
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strony i ich pełnomocnicy w mediacji w indywidualnych sprawach z zakresu prawa pracy
Parties and Their Legal Representatives in Mediation in Individual Cases in the Field of Labor Law
Autorzy:
Krasuń, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200804.pdf
Data publikacji:
2023-02-03
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
pełnomocnik
pracownik
pracodawca
mediacja
pełnomocnictwo
legal representatives
employee
employer
mediation
power of attorney
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przeprowadzenie analizy statusu stron mediacji w indywidualnych sprawach z zakresu prawa pracy, które są uprawnione do ustanowienia pełnomocnika. Rozważania dotyczą statusu osoby pełnomocnika – kto może pełnić tę funkcję i w jaki sposób normy prawne obowiązujące w mediacji w indywidualnych sprawach z zakresu prawa pracy wpływają na rolę pełnomocnika ustanowionego przez strony mediacji, czyli przez pracownika i pracodawcę.
The purpose of this article is to analyze the status of the parties to mediation in individual cases in the field of labor law, which are entitled to appoint a representative. In the publication, I will present considerations regarding the status of a representative in terms of who can perform this function, as well as how the legal norms in force in mediation in individual cases in the field of labor law affect the role of the attorney appointed by the parties to the mediation, i.e. by the employee and the employer.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 3(XXII); 257-272
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyficzne problemy prawne i praktyczne związane z reprezentacją konsorcjum wobec zamawiającego w toku realizacji umowy w sprawie zamówienia publicznego
The specific legal and practical issues related to a representation of a consortium to the contracting authority during the implementation of the agreement on public procurement
Autorzy:
Muchowska-Zwara, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596514.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
konsorcjum
pełnomocnictwo
reprezentacja
umowa w sprawie zamówienia publicznego
consortium
power of attorney
representation
agreement on public procurement
Opis:
Artykuł ten dotyczy szczególnych zasad dotyczących reprezentacji konsorcjum w toku realizacji zamówienia publicznego w sytuacji, gdy w umowie w sprawie zamówienia zostanie zawarty wymóg ustanowienia przez uczestników konsorcjum pełnomocnika upoważnionego do ich reprezentacji wobec zamawiającego, a ponadto dane tego pełnomocnika zostaną wskazane w tej umowie. W szczególności opracowanie to koncentruje się na zagadnieniu możliwości dokonywania zmian w zakresie tak ustalonej reprezentacji już na etapie wykonywania umowy. Analiza tej problematyki prowadzi do wniosku, że zmiana w zakresie podmiotu ustanowionego pełnomocnikiem konsorcjum nie stanowi istotnej zmiany postanowień zawartej umowy w stosunku do treści oferty, w związku z czym przeszkody do jej przeprowadzenia nie stanowi treść przepisu art. 144 ust. 1 Prawa zamówień publicznych (p.z.p.). Można ją zatem zawsze przeprowadzić na mocy zgodnego porozumienia stron. Należy również uznać, że możliwe jest jednostronne odwołanie takiego pełnomocnictwa z ważnych powodów, uzasadnionych zasługującym na ochronę interesem reprezentowanego czy też związanych z treścią stosunku prawnego, będącego podstawą pełnomocnictwa, nawet w sytuacji braku zgody na taką zmianę ze strony zamawiającego. W braku takich ważnych powodów należy jednak stwierdzić, że zasada pacta sunt servanda ma znaczenie decydujące i skoro wykonawcy zgodzili się na zawarcie w umowie z zamawiającym postanowienia dotyczącego wyznaczenia danego pełnomocnika, który w określonym zakresie ma ich reprezentować, to postanowienie to jest dla nich wiążące. Nie mogą zatem doprowadzić do jego zmiany bez zgody zamawiającego.
This article concerns the special principles regarding the representation of the consortium during the implementation of the public procurement when an agreement on public procurement contains the requirement for consortium members to appoint an attorney-in-fact authorized to represent them to the contracting authority, and moreover data of this attorney-in-fact are specified in this agreement. This study focuses, in particular, on the issue of the possibility of making changes in the scope of representation determined in such way at the stage of execution of the agreement. The analysis of the issue leads to the conclusion that a change of the entity appointed by the consortium as the attorney-in-fact does not constitute a significant amendment of the provisions of the concluded agreement in relation to the content of the tender, and therefore the content of art. 144(1) of the Public Procurement Law (PPL) is not an obstacle to execute the change. Therefore, it always may be carried out under mutual agreement of the parties. It may be recognized it is possible to unilaterally revoke such power of attorney for important reasons, justified with protection deserving interest of the represented person or related to the content of the legal relationship being the basis of power of attorney, even in the event of an absence of consent to such change from contracting authority. In the absence of important reasons it should however be stated, that the pacta sunt servanda principle holds a decisive value and if the economic operators agreed to conclude with the contracting authority the contract which contains provisions concerning the appointment of a given attorney-in-fact, who is going to represent them within the specified range, then this provision binds them. Thus, they cannot bring about the change without the consent of contracting authority.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2015, XCIV (94); 81-93
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyficzne problemy prawne i praktyczne związane z pełnomocnictwem udzielanym do reprezentowania konsorcjum w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego – art. 23 Ust. 2 Prawa zamówień publicznych
The specific legal and practical issues related to a power of attorney granted to represent a consortium in a public procurement award procedure – article 23(2) of the Public Procurement Law
Autorzy:
Muchowska-Zwara, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596763.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
konsorcjum
pełnomocnictwo
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
consortium
power of attorney
public procurement award procedure
Opis:
This article introduces the specific principles of granting a power of attorney and representing the consortium members jointly competing for a public procurement – according to the article 23(2) of the Public Procurement Law (PPL), economic operators jointly competing for the public procurement appoint an attorney-in-fact to represent them in the public procurement award procedure or to represent them in the procedure and conclude an agreement on public procurement. Under the art. 14 PPL the relevant provisions of the Civil Code (CC) are applicable in this regard. The most important of these principles may be summarized as follows: 1) a power of attorney should be granted in a standard written form (but it has not to be in a separate document or a joint document signed by all consortium members); 2) it should be of at least generic nature and at least an authorization, granted by all entities in a consortium, for an attorney-in-fact to perform on their behalf actions in the public procurement award procedure and – possibly – to sign an agreement on public procurement, must arise from it; 3) several attorneys-in-fact of the same scope of the received authorization may be appointed; 4) pursuant to art. 26(3) both, a defect in the form of lack of earlier appointment of an attorney-in-fact, as well as performing this action improperly may be retrospectively validate; 5) despite the undeniable order arising from art. 23(2) PPL, one should opt for the possibility that the consortium members may compete for a public procurement awarding despite failure to provide contracting authority a power of attorney document granted to one of them or a third party, and even without granting of such power of attorney; 6) it is possible to change an attorney-in-fact during the procedure; 7) the separate issue is the representation of consortium members during the procedure to which the provisions of the Civil Procedure Code (CPC) shall apply; economic operators’ attorney-in-fact appointed pursuant to art. 23(2) PPL may be an attorney-in-law of the entities forming the consortium only if it meets the requirements set out in art. 87 CPC and this is separately for each consortium member.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2014, XCIII (93); 69-78
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RÓŻNICE JĘZYKOWE, KULTUROWE I SYSTEMOWE W PRZEKŁADZIE INDONEZYJSKO-POLSKIM NA PRZYKŁADZIE WYBRANYCH FRAGMENTÓW PEŁNOMOCNICTWA SZCZEGÓLNEGO
INDONESIAN POWER OF ATTORNEY AND ITS POLISH TRANSLATION – SELECTED ISSUES AND TRANSLATION PROBLEMS
Autorzy:
ZOZULA, Daria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920627.pdf
Data publikacji:
2016-11-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
indonezyjski język prawny
pełnomocnictwo
analiza porównawcza
tłumaczenie
Indonesian legal language
power of attorney
comparative legilinguistics
Indonesian-Polish translation
Opis:
Celem tego artykułu jest analiza tekstów indonezyjskiego pełnomocnictwa szczególnego oraz tekstu jego tłumaczenia na język polski. Autorka prezentuje najciekawsze zagadnienia tłumaczenia polsko-indonezyjskiego na podstawie wybranych klauzul z w/w dokumentu takie jak: nagłówek, komparycja, oznaczenie pełnomocnika oraz inne, które następnie poddaje analizie gramatyczno-terminologicznej, odwołując się w razie potrzeby do rzeczywistości prawnej Republiki Indonezji i Rzeczpospolitej Polskiej. Analiza poprzedzona jest wprowadzeniem zawierającym definicje prawne dotyczące tematu pełnomocnictw. Podsumowując każdą część analizy, autorka wyciąga wnioski o charakterze translacyjnym i proponuje inne możliwe tłumaczenia. Artykuł zawiera podsumowanie mówiące, że źródłami występujących problemów translacyjnych w przekładzie tekstów prawniczych z języka polskiego na język indonezyjski są w równym stopniu różnice typologiczne pomiędzy językami fleksyjnym (język polski) i aglutynacyjnym (język indonezyjski), różnice pomiędzy systemami prawnymi obu krajów oraz różnice kulturowe. Przekład z zakresu prawa w parze językowej indonezyjsko-polskiej jest dziedziną rozległą i wymaga dalszych badań.
The purpose of this paper is to analyze and compare authentic texts of Indonesian powers of attorney to sell real estate with its polish translation. The analysis starts with the definition of parallel texts and explanation of the research method. The author has chosen six most interesting clause, the ones that are potentially problematic and feature issues related to the differences in the legal systems or languages of both countries. The ending conclusion is that differences between the morphology and grammar of Polish and Indonesian as well as differences between the legal systems may be the source of translation problems. The subject of Polish-Indonesian comparative legilinguistics is vast and should be further researched into.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2015, 22, 1; 93-104
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reprezentacja łączna w odniesieniu do art. 39 kodeksu cywilnego
Autorzy:
Kwiatkowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1408832.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
czynność prawna
pełnomocnictwo
reprezentacja
Opis:
W pracy analizie poddany został temat dotyczący udzielania pełnomocnictw, a także czynności „prawnych dokonywanych przez organy osób prawnych”. Zagadnienie to w ostatnim czasie jest szeroko omawiane przez szerokie gremium fachowców jak również zainteresowanych osób nie będących ekspertami. Poruszony został temat reprezentacji jednoosobowej oraz łącznej. Stwierdzono, że reprezentacja łączna jest bezpieczniejszą formą występowania zarówno dla samego reprezentanta/pełnomocnika, jak i dla jednostki organizacyjnej.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2019, 2, 31; 309-303
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies