Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pełnia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Efekt transylwański — związek między fazami Księżyca a liczbą zgłoszeń interwencji do Policji
Autorzy:
Dobrowolski, Filip
Gierszewski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45654046.pdf
Data publikacji:
2024-03-14
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
pełnia Księżyca
przestępstwa
wykroczenia
aktywność Policji
interwencje policyjne
Opis:
Efekt transylwański, nazywany inaczej księżycowym, to założenie o istnieniu wpływu Księżyca na zachowanie ludzi. Negatywne zachowania, w tym przestępstwa i wykroczenia, mają nasilać się w czasie określonych faz Księżyca, głównie w czasie pełni. Celem przeprowadzonego badania była weryfikacja istnienia związków pomiędzy fazami Księżyca a liczbą wezwań i interwencji Policji. Badanie przeprowadzone zostało na obszarze powiatu toruńskiego i obejmowało trzy wskaźniki: liczbę interwencji, wypadków i kolizji drogowych oraz zgłoszeń w Krajowej Mapie Zagrożeń Bezpieczeństwa. Dane dotyczyły okresu od 1 grudnia 2016 r. do 30 listopada 2022 r. Dane dotyczące zmiennych zależnych zostały zebrane z Komendy Miejskiej Policji Toruniu oraz Komendy Głównej Policji, natomiast dane o fazach Księżyca pochodziły z obserwatorium astronomicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wyniki analiz statystycznych nie wykazały istnienia związku między fazami Księżyca a liczbą wezwań i interwencji Policji. Przeprowadzono również odrębne obliczenia dla pełni Księżyca, które także nie wykazały tej zależności. Oznacza to, że nie ma potrzeby uwzględniania faz Księżyca w planowaniu służb patrolowych, zarówno w służbie prewencji, jak i ruchu drogowym. Potwierdzono, że fazy Księżyca nie mają wpływu na liczbę zgłoszonych interwencji do Policji.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2023, 152(4); 228-248
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paul’s "Fullness of Time” (Gal 4:4) and "Fullness of Times” (Eph 1:10)
Autorzy:
Rambiert-Kwaśniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043873.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pełnia czasu
czas
pełnia czasów
πλήρωμα
καιρός
χρόνος
List do Galatów
List do Efezjan
fullness of time
fullness of times
Galatians
Ephesians
Opis:
The expression “the fullness of time/times” is problematic because it was used for the first time in all of Greek literature by Paul, the Apostle to the Nations. A similar expression can be found only in certain papyri, where “the completion of times” was the expression used to call, among others, the end of a loan period. The only key to understanding the connotation of “the fullness of time/times” is an in-depth analysis of the immediate textual contexts of both Galatians 4:4 and Ephesians 1:10, the two places where this novelty is found. This article is an attempt to interpret the “fullness of time/times” in Galatians 4:4 and Ephesians 1:10 (with the addition of Mark 1:15). Our conclusion is that in Galatians 4:4 “the fullness of time” should be considered as “the end of the domination of Law.” As for Ephesians 1:10, there are multiple valid proposals for explaining “the fullness of times”, and we have not limited ourselves to any one in particular.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 199-218
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja androgyna w utworze Mój księżycowy przyjaciel (Мой лунный друг) Zinaidy Gippius
The concept of androgyny in Zinaida Gippius’s My moon friend
Autorzy:
Okroj, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460081.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Błok, Gippius, modernizm, androgyne, pełnia, doskonałość
Blok, Gippius, modernism, androgyny, completeness, perfection
Opis:
The article comprises an analysis of My moon friend by the modernist Russian poet and diarist, Zinaida Gippius. Vladimir Solovyov’s theories about the possibility to create a new human (androgyny) as well as Otto Weininger’s ideas about bisexual nature of every human being serve as a starting point for the analysis. The author focuses on the image of the protagonist, the Russian poet Alexander Blok, and sees him as the eponymous moon friend, who possesses features typical of androgynous creatures.
Celem niniejszego artykułu jest analiza utworu Mój księżycowy przyjaciel (Мой лунный друг) pióra poetki i diarystki epoki modernizmu Zinaidy Gippius. Punktem wyjścia artykułu jest teoria Włodzimierza Sołowjowa o możliwości stworzenia doskonałego człowieka przyszłości (androgyna) oraz myśl Otto Weiningera, mówiąca o biseksualnej naturze każdego człowieka. Artykuł jest próbą zinterpretowania obrazu bohatera utworu Mój księżycowy przyjaciel, poety Aleksandra Błoka, jako tytułowej „księżycowej” postaci, czyli takiej, która wyróżnia się cechami charakterystycznymi dla istoty androgynicznej.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2016, 6; 451-457
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eklezjologia Listu do Efezjan 1,22b-23
Ecclesiology of the Epistle to the Ephesians 1:22b-23
Autorzy:
Nycz, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1008972.pdf
Data publikacji:
2018-10-14
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
List do Efezjan
eklezjologia
Kościół
pełnia
głowa
ciało
Ephesians
Ecclesiology
Church
Fullness
Head
Body
Opis:
The epistle to the Ephesians is seen as an ecclesiological scripture among the exegetes. It contains a rather systematic interpretation of what the Church is, what her role and attitude to Christ is. The sentence from Ephesians 1: 22b-23 may pass as the most important passage for the entire ecclesiology of the Letter to the Ephesians.This short passage causes many interpretative difficulties at the grammat-ical level, such as: interpretation of the term pleroume,nou as active or passive par-ticiple, function of the terms evkklesi,a, pa/j and auvtou/ in the syntax and the role of the expression u`pe.r pa,nta in the sentence. In addition, it is necessary to properly read the meaning of the term plh,rwma.The title text has been subjected to grammatical and lexicographical anal-ysis. Such way of analysis allowed for a proper reading of the attitude of Christ to the Church – Christ fills the Church (and not the reverse as it might be judged by a cursory morphological analysis) and only He is the head of the Church. He fills the whole Church of the fruits of his passion, death and resurrection.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 3; 46-63
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integrating Plenitude, Axiarchism And Agency
Integracja pełni, aksjarchizmu i sprawczości
Autorzy:
Forrest, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232813.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
agency
axiarchism
plenitude
space-time
Time
understanding
sprawczość
aksjarchizm
pełnia
czasoprzestrzeń
teizm
Czas
rozumienie
Opis:
I consider three candidates for ultimate understanding: (1) ultimate agency, the familiar idea of understanding the existence and nature of the universe as created by God for good reasons; (2) axiarchism, the initially counter-intuitive idea that goodness is the first cause of contingent reality; and (3) plenitude, the thesis that all possible types of situation are real. After some initial clarification, I note the problems with axiarchism, and offer solutions. These solutions require the unification of space and time as space-time, and the consequent introduction of what might be called hypertime, but which I take to be true time—Time with an upper case “T”. I note how axiarchism and plenitude may be combined into the Plenum Bonum thesis that all and only good universes are real. Next, I note some problems with agency as an ultimate way of understanding. Finally, I solve these by means of a theory of agency as completing axiarchism, the Good versus Good theory.
Rozważam trzy potencjalne wyjaśnienia ostatecznościowe: (1) ostatecznościowe sprawstwo, czyli znaną ideę, że istnienie i natura wszechświata zostały stworzone przez Boga na podstawie dobrych racji; (2) aksjarchizm, czyli początkowo niezgodną z naszymi intuicjami ideę, że dobro jest pierwszą przyczyną przygodnej rzeczywistości; oraz (3) pełnię, czyli tezę, że wszystkie możliwe typy sytuacji są rzeczywiste. Po uwagach wstępnych określam problemy aksjarchizmu, a następnie proponuję ich rozwiązania. Rozwiązania te wymagają połączenia przestrzeni i czasu w czasoprzestrzeń, a w konsekwencji wprowadzenia tzw. hiperczasu, który nazywam prawdziwym czasem — czasem przez duże „C”. Wskazuję, jak aksjarchizm i pełnię można połączyć w tezę Plenum Bonum, zgodnie z którą rzeczywiste są wszystkie i tylko dobre wszechświaty. Następnie identyfikuję niektóre problemy ze sprawczością jako ostatecznym sposobem wyjaśnienia. Na zakończenie rozwiązuję te problemy za pomocą pewnej teorii sprawczości dopełniającej aksjarchizm, którą nazywam teorią Dobro versus Dobro.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 2; 73-91
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fullness of Life in Mae Enga Traditional Religion and Christ the Life
Pełnia życia w tradycyjnej religii Mae Enga i Chrystus-Życie
Autorzy:
Dlugosz, Miriam Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343179.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
życie
relacje
wymiana
pełnia życia
Chrystus Życie
life
relationships
reciprocity
fullness of life
Christ the Life
Opis:
The Mae Enga are friendly, hospitable, strong of character and different from the other groups of Papua New Guinea. Through a brief reflection on the traditional world-view centered life and on evaluation of their concept of life, the study forms a foundation for dialogue and inculturation. The material used in this article, beside the literature, is data collected during my research in 2020, via one-on-one interview (30 women and 30 men) and group discussions (10 women and 10 men) from two villages: Par and Yampu). A qualitative method was employed. The findings of the research show that the whole life of the Mae Enga is oriented towards reciprocal relationships with the entire universe to experience abundant life here on earth, within one’s own clan community. Despite the socio-cultural changes that influence their values, beliefs and attitudes, the “life” remains the central value but the ways of obtaining life have changed. The traditional religion is giving space to Jesus Christ the Life, who takes Mae Engans “beyond” their own clan and offers to them a new identity as followers of Christ, Ktaisanya Tata (Tribe of Jesus Christ). The presented reflection creates a space for dialogue between Christianity and culture. Jesus Christ enters the present Mae Enga socio-cultural reality in order to transform it, to offer a new identity and a new dimension in their search. In turn, the Mae Enga offer to the world the “Face of Christ” with its own cultural features and values, with its ways of worship and reconciliation.
Niniejsza prezentacja jest próbą stworzenia przestrzeni dialogu pomiędzy chrześcijaństwem a kulturą. Jezus Chrystus wkracza w dzisiejszą rzeczywistość społeczno-kulturową ludzi Mae Enga, aby ją przemienić, a także zaoferować nową tożsamość i nowy wymiar w ich poszukiwaniach pełni życia. Z kolei Mae Enga oferuje światu „Oblicze Chrystusa” z rysami i wartościami własnej kultury, kultu i pojednania. Artykuł bazuje na badaniach antropologów, jak również na wywiadach z 80 osobami: 60 osób wzięło udział w wywiadach osobistych, a 20 uczestniczyło w dyskusjach prowadzonych w grupach. Rezultaty badań pokazują, że tradycyjne życie ludzi Mae Enga ukierunkowane jest na życiodajne relacje z całym wszechświatem, które warunkują doświadczenie upragnionej “pełni życia” tu na ziemi, w kręgu członków własnego klanu. Pomimo nieuchronnych zmian społeczno-kulturowych, które wpływają na ich wartości, wierzenia i postawy, życie jest wciąż najwyższą wartością, ale dzisiejsza młodzież wybiera współczesne sposoby, by je osiągnąć. Religia tradycyjna ustępuje miejsca Chrystusowi, Panu Życia, który obala bariery pojedynczych klanów i daje im nową tożsamość naśladowców Chrystusa; Ktaisanya Tata (Tribe of Jesus Christ).
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 9; 123-140
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie) Chcieć być wszystkim. Stawrogin i najgłębsza otchłań Dostojewskiego
(Not) to want to be everything. Stavrogin and Dostoevsky’s final abyss
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391847.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Dostoevsky
Stavrogin
classic Russian interpretations
existentialism
omnitude
despair
suffering
freedom
Dostojewski
Stawrogin
klasyczne interpretacje rosyjskie
egzystencjalizm
pełnia
rozpacz
cierpienie
wolność
Opis:
This paper proposes a new interpretation of Niyevsky’s novel The Devils. This reading opposes the very influential line of interpretation employed in wkolai Vsevolodowich Stavrogin – a relentlessly intriguing character in Fyodor Dostoorks of thinkers working within the current of Russian symbolism and “cultural renaissance” from the beginning of the 20th century. The author argues that this “religious” interpretive tradition contributes to one of the greatest misunderstand-ings concerning Dostoyevsky’s work in that it oversimplifies its ambivalence and obscures one of Dostoyevsky’s darkest insights into the human soul, initially revealed in Notes From the Under-ground and from that time on recurring in each of his major novels. In the first part of the article, several classic Russian interpretations of Stavrogin are examined in order to show their common tendency to morally judge Stavrogin from the Orthodox point of view, recognize his greatest sin in the lack of faith in God and for that reason see before him only the perspective of self-disintegration and inevitable death. The author argues that “religious” interpretations do not explain the mystery of Stavrogin. What is more, they homogenize the complexity of his character and offer an all-to-easy solution to the vital philosophical problem which reiterates in Dostoyevsky’s entire mature fiction and which finds its greatest artistic representation in Stavrogin himself.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2015, 24; 195-218
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maryja w komunijnym planie Ojca
Mary in the Fathers communial plan
Autorzy:
Jagodziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560660.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Maryja
córa Ojca Niebieskiego
komunia
historia zbawienia
pełnia eschatyczna
Mary
daughter of the Heavenly Father
communionthe
history of salvation
eschatological fullness
Opis:
Mariologia bardzo dużo mówi o relacjach między Maryją a wcielonym Synem Bożym i Duchem Świętym, a o Jej relacji z Ojcem prawie wcale. A przecież mówiąc o Synu i Matce, nie można milczeć o Ojcu. Pełnia obdarowania prowadziła Maryję do szczególnej, niepowtarzalnej komunii z całą Trójcą Świętą. II Sobór Watykański nazwał Ją „Rodzicielką Syna Bożego, a przez to najbardziej umiłowaną córą Ojca Niebieskiego”, integralnie włączoną w ustalony przez Ojca zamysł zbawienia. W Maryi dokonało się komunijne spełnienie osoby – stała się macierzyńską ikoną ojcostwa Ojca i bramą historiozbawczej komunii zbawienia, a Jej udział w historii zbawienia dopełnił się w komunii eschatycznej, gdzie odbiera cześć w chwale Ojca.
Mariology talks a lot about the relationship between Mary and the incarnated Son of God and the Holy Spirit, but about her relationship with the Father almost at all. But speaking of the Son and the Mother, you can not be silent about the Father. The fullness of the God's gift led Mary to the special and unique communion with the whole Holy Trinity. The Second Vatican Council called her “Mother of the Son of God, and thus the most beloved daughter of the Heavenly Father”, integrally incorporated into the plan of salvation set by the Father. In Mary, the communion of the person was accomplished - she became the maternal icon of fatherhood of the Father and the gate of the history of the communion ofsalvation, and her participation in the history of salvation was fulfilled in the eschatological communion, where she receives the praise in the glory of the Father.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 171-181
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trynitarny aspekt creatio continua
Trinitarian Aspect of Creatio Continua
Autorzy:
Liszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607205.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
act of creation
Providence
God
Trinity
creatio continua
persistence
development
fullness
akt stwórczy
opatrzność
Bóg
Trójca Święta
trwanie
rozwój
pełnia
Opis:
The act of creation on the part of God is unique, but it has a trinitarian shape, since it is contained in the internal life of God. The act of creation is the action of Divine Persons. It culminated in the world, created living and non-living, material and non-material beings. From the perspective of world history the act of creation may be looked upon as an act of God that brought about the existence of the world and also as God’s ongoing effort aimed at sustaining the world in its existence and constant bringing about new beings. Creation in general, including creatio continua, has a trinitarian shape. It is an act of three Divine Persons, and especially an act of the Son of God, who as the only one of the Trinity, has the ability to embrace our human condition. This ability found its reflection in the Incarnation. Being both God and man, Christ is not only an acting subject but also a personified Coming into existence.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 369-383
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie w rodzinie szansą pełnego udziału w życiu Bożym
Life in the Family as a Chance to Full Participation in the Life of God
Autorzy:
Hadryś, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047605.pdf
Data publikacji:
2017-03-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
God
Christ
baptism
marriage
family
state of life
fullness of life
holiness.
Bóg
Chrystus
chrzest
małżeństwo
rodzina
stan życia
pełnia życia
świętość.
Opis:
W artykule zamieszczono wyniki analizy chrześcijańskiego życia rodzinnego pod kątem jego roli w dążeniu małżonków do pełnego udziału w życiu Bożym. W pierwszej kolejności wskazano na istotne elementy udziału w życiu Bożym, następnie na podstawę i specyfikę uświęcenia małżonków w rodzinie, na motywacje osobistego uświęcenia i ich udział w potrójnej misji Chrystusa, a w końcu wskazano na środki, praktyki oraz postawy pomocne w dążeniu do pełni Bożego życia poprzez życie w rodzinie. Wyniki przeprowadzonych analiz zamieszczono w zakończeniu. Stwierdzono, że istnieją trzy istotne elementy, składające się na pełnię chrześcijańskiego życia: głęboka, osobista więź z Chrystusem, troszczenie się o poznanie i wypełnienie woli Bożej oraz umiłowanie Kościoła. Wykazano, że małżonkowie są zobowiązani do dążenia do pełnego udziału w życiu Bożym przede wszystkim z racji przyjęcia sakramentów chrztu i małżeństwa, a specyfika ich uświęcenia wynika z życia w rodzinie, szczególnie z sakramentu małżeństwa, który wyznacza ich dążenie do pełnego udziału w życiu Bożym w ścisłym odniesieniu do osoby poślubionej. Stwierdzono, że sam charakter chrześcijańskiego życia duchowego oraz charakter życia rodzinnego implikują konieczność troski o uświęcenie siebie i drugiej osoby poślubionej sakramentalnie. Podkreślono zobowiązania wynikające z udziału w potrójnym posłannictwie Chrystusa: kapłańskim, prorockim i królewskim oraz ich specyficzny charakter w życiu rodzinnym. Wykazano, że małżonkowie są wezwani do podejmowania praktyk religijno-duchowych, do których jest zobowiązany każdy ochrzczony, a ze względu na życie w rodzinie – wśród szczególnie ważnych postaw bądź praktyk wymieniono: umiejętność akceptacji i przebaczenia, cierpliwość, dyspozycyjność, służebność i pokorę.
The article presents the results of the analysis of Christian family life from the point of view of its role in the spouses’ striving for full participation in the life of God. First, the essential elements of participation in the life of God were pointed out, then the base and the specificity of the sanctification of the spouses in the family, also the motivations of personal sanctification and their participation in the threefold mission of Christ, and at the end the measures, practices, and attitudes helpful in the pursuit of full life of God through the life in the family were presented. The results of the conducted analysis are included at the end. It was found that there are three essential elements of the fullness of Christian life: a deep, personal relationship with Christ, caring for knowledge and fulfillment of God's will, and love of the Church. It has been shown that the spouses are obliged to strive for full participation in the divine life, mainly due to the obtained sacraments of baptism and marriage, and the specifics of their sanctification results from the life in the family, especially from the sacrament of marriage which determines their desire to participate fully in the life of God in the strict reference to the spouse. It was found that the very nature of the Christian spiritual life and the nature of family life imply the need to care for the sanctification of oneself and the spouse married sacramentally. The obligations arising from participation in the threefold mission of Christ: priestly, prophetic and kingly and their specific character in the family life have been highlighted. It has been shown that the spouses are called to undertake the religious and spiritual practices which are required by every baptized person, and because of the family life, among the particularly important attitudes or practices, ability of acceptance and forgiveness, patience, availability, servitude and humility have been mentioned.
Źródło:
Teologia i moralność; 2016, 11, 2(20); 149-162
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies