Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pełnia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Efekt transylwański — związek między fazami Księżyca a liczbą zgłoszeń interwencji do Policji
Autorzy:
Dobrowolski, Filip
Gierszewski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45654046.pdf
Data publikacji:
2024-03-14
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
pełnia Księżyca
przestępstwa
wykroczenia
aktywność Policji
interwencje policyjne
Opis:
Efekt transylwański, nazywany inaczej księżycowym, to założenie o istnieniu wpływu Księżyca na zachowanie ludzi. Negatywne zachowania, w tym przestępstwa i wykroczenia, mają nasilać się w czasie określonych faz Księżyca, głównie w czasie pełni. Celem przeprowadzonego badania była weryfikacja istnienia związków pomiędzy fazami Księżyca a liczbą wezwań i interwencji Policji. Badanie przeprowadzone zostało na obszarze powiatu toruńskiego i obejmowało trzy wskaźniki: liczbę interwencji, wypadków i kolizji drogowych oraz zgłoszeń w Krajowej Mapie Zagrożeń Bezpieczeństwa. Dane dotyczyły okresu od 1 grudnia 2016 r. do 30 listopada 2022 r. Dane dotyczące zmiennych zależnych zostały zebrane z Komendy Miejskiej Policji Toruniu oraz Komendy Głównej Policji, natomiast dane o fazach Księżyca pochodziły z obserwatorium astronomicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wyniki analiz statystycznych nie wykazały istnienia związku między fazami Księżyca a liczbą wezwań i interwencji Policji. Przeprowadzono również odrębne obliczenia dla pełni Księżyca, które także nie wykazały tej zależności. Oznacza to, że nie ma potrzeby uwzględniania faz Księżyca w planowaniu służb patrolowych, zarówno w służbie prewencji, jak i ruchu drogowym. Potwierdzono, że fazy Księżyca nie mają wpływu na liczbę zgłoszonych interwencji do Policji.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2023, 152(4); 228-248
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paul’s "Fullness of Time” (Gal 4:4) and "Fullness of Times” (Eph 1:10)
Autorzy:
Rambiert-Kwaśniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043873.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pełnia czasu
czas
pełnia czasów
πλήρωμα
καιρός
χρόνος
List do Galatów
List do Efezjan
fullness of time
fullness of times
Galatians
Ephesians
Opis:
The expression “the fullness of time/times” is problematic because it was used for the first time in all of Greek literature by Paul, the Apostle to the Nations. A similar expression can be found only in certain papyri, where “the completion of times” was the expression used to call, among others, the end of a loan period. The only key to understanding the connotation of “the fullness of time/times” is an in-depth analysis of the immediate textual contexts of both Galatians 4:4 and Ephesians 1:10, the two places where this novelty is found. This article is an attempt to interpret the “fullness of time/times” in Galatians 4:4 and Ephesians 1:10 (with the addition of Mark 1:15). Our conclusion is that in Galatians 4:4 “the fullness of time” should be considered as “the end of the domination of Law.” As for Ephesians 1:10, there are multiple valid proposals for explaining “the fullness of times”, and we have not limited ourselves to any one in particular.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 199-218
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja androgyna w utworze Mój księżycowy przyjaciel (Мой лунный друг) Zinaidy Gippius
The concept of androgyny in Zinaida Gippius’s My moon friend
Autorzy:
Okroj, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460081.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Błok, Gippius, modernizm, androgyne, pełnia, doskonałość
Blok, Gippius, modernism, androgyny, completeness, perfection
Opis:
The article comprises an analysis of My moon friend by the modernist Russian poet and diarist, Zinaida Gippius. Vladimir Solovyov’s theories about the possibility to create a new human (androgyny) as well as Otto Weininger’s ideas about bisexual nature of every human being serve as a starting point for the analysis. The author focuses on the image of the protagonist, the Russian poet Alexander Blok, and sees him as the eponymous moon friend, who possesses features typical of androgynous creatures.
Celem niniejszego artykułu jest analiza utworu Mój księżycowy przyjaciel (Мой лунный друг) pióra poetki i diarystki epoki modernizmu Zinaidy Gippius. Punktem wyjścia artykułu jest teoria Włodzimierza Sołowjowa o możliwości stworzenia doskonałego człowieka przyszłości (androgyna) oraz myśl Otto Weiningera, mówiąca o biseksualnej naturze każdego człowieka. Artykuł jest próbą zinterpretowania obrazu bohatera utworu Mój księżycowy przyjaciel, poety Aleksandra Błoka, jako tytułowej „księżycowej” postaci, czyli takiej, która wyróżnia się cechami charakterystycznymi dla istoty androgynicznej.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2016, 6; 451-457
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eklezjologia Listu do Efezjan 1,22b-23
Ecclesiology of the Epistle to the Ephesians 1:22b-23
Autorzy:
Nycz, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1008972.pdf
Data publikacji:
2018-10-14
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
List do Efezjan
eklezjologia
Kościół
pełnia
głowa
ciało
Ephesians
Ecclesiology
Church
Fullness
Head
Body
Opis:
The epistle to the Ephesians is seen as an ecclesiological scripture among the exegetes. It contains a rather systematic interpretation of what the Church is, what her role and attitude to Christ is. The sentence from Ephesians 1: 22b-23 may pass as the most important passage for the entire ecclesiology of the Letter to the Ephesians.This short passage causes many interpretative difficulties at the grammat-ical level, such as: interpretation of the term pleroume,nou as active or passive par-ticiple, function of the terms evkklesi,a, pa/j and auvtou/ in the syntax and the role of the expression u`pe.r pa,nta in the sentence. In addition, it is necessary to properly read the meaning of the term plh,rwma.The title text has been subjected to grammatical and lexicographical anal-ysis. Such way of analysis allowed for a proper reading of the attitude of Christ to the Church – Christ fills the Church (and not the reverse as it might be judged by a cursory morphological analysis) and only He is the head of the Church. He fills the whole Church of the fruits of his passion, death and resurrection.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 3; 46-63
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integrating Plenitude, Axiarchism And Agency
Integracja pełni, aksjarchizmu i sprawczości
Autorzy:
Forrest, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232813.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
agency
axiarchism
plenitude
space-time
Time
understanding
sprawczość
aksjarchizm
pełnia
czasoprzestrzeń
teizm
Czas
rozumienie
Opis:
I consider three candidates for ultimate understanding: (1) ultimate agency, the familiar idea of understanding the existence and nature of the universe as created by God for good reasons; (2) axiarchism, the initially counter-intuitive idea that goodness is the first cause of contingent reality; and (3) plenitude, the thesis that all possible types of situation are real. After some initial clarification, I note the problems with axiarchism, and offer solutions. These solutions require the unification of space and time as space-time, and the consequent introduction of what might be called hypertime, but which I take to be true time—Time with an upper case “T”. I note how axiarchism and plenitude may be combined into the Plenum Bonum thesis that all and only good universes are real. Next, I note some problems with agency as an ultimate way of understanding. Finally, I solve these by means of a theory of agency as completing axiarchism, the Good versus Good theory.
Rozważam trzy potencjalne wyjaśnienia ostatecznościowe: (1) ostatecznościowe sprawstwo, czyli znaną ideę, że istnienie i natura wszechświata zostały stworzone przez Boga na podstawie dobrych racji; (2) aksjarchizm, czyli początkowo niezgodną z naszymi intuicjami ideę, że dobro jest pierwszą przyczyną przygodnej rzeczywistości; oraz (3) pełnię, czyli tezę, że wszystkie możliwe typy sytuacji są rzeczywiste. Po uwagach wstępnych określam problemy aksjarchizmu, a następnie proponuję ich rozwiązania. Rozwiązania te wymagają połączenia przestrzeni i czasu w czasoprzestrzeń, a w konsekwencji wprowadzenia tzw. hiperczasu, który nazywam prawdziwym czasem — czasem przez duże „C”. Wskazuję, jak aksjarchizm i pełnię można połączyć w tezę Plenum Bonum, zgodnie z którą rzeczywiste są wszystkie i tylko dobre wszechświaty. Następnie identyfikuję niektóre problemy ze sprawczością jako ostatecznym sposobem wyjaśnienia. Na zakończenie rozwiązuję te problemy za pomocą pewnej teorii sprawczości dopełniającej aksjarchizm, którą nazywam teorią Dobro versus Dobro.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 2; 73-91
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fullness of Life in Mae Enga Traditional Religion and Christ the Life
Pełnia życia w tradycyjnej religii Mae Enga i Chrystus-Życie
Autorzy:
Dlugosz, Miriam Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343179.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
życie
relacje
wymiana
pełnia życia
Chrystus Życie
life
relationships
reciprocity
fullness of life
Christ the Life
Opis:
The Mae Enga are friendly, hospitable, strong of character and different from the other groups of Papua New Guinea. Through a brief reflection on the traditional world-view centered life and on evaluation of their concept of life, the study forms a foundation for dialogue and inculturation. The material used in this article, beside the literature, is data collected during my research in 2020, via one-on-one interview (30 women and 30 men) and group discussions (10 women and 10 men) from two villages: Par and Yampu). A qualitative method was employed. The findings of the research show that the whole life of the Mae Enga is oriented towards reciprocal relationships with the entire universe to experience abundant life here on earth, within one’s own clan community. Despite the socio-cultural changes that influence their values, beliefs and attitudes, the “life” remains the central value but the ways of obtaining life have changed. The traditional religion is giving space to Jesus Christ the Life, who takes Mae Engans “beyond” their own clan and offers to them a new identity as followers of Christ, Ktaisanya Tata (Tribe of Jesus Christ). The presented reflection creates a space for dialogue between Christianity and culture. Jesus Christ enters the present Mae Enga socio-cultural reality in order to transform it, to offer a new identity and a new dimension in their search. In turn, the Mae Enga offer to the world the “Face of Christ” with its own cultural features and values, with its ways of worship and reconciliation.
Niniejsza prezentacja jest próbą stworzenia przestrzeni dialogu pomiędzy chrześcijaństwem a kulturą. Jezus Chrystus wkracza w dzisiejszą rzeczywistość społeczno-kulturową ludzi Mae Enga, aby ją przemienić, a także zaoferować nową tożsamość i nowy wymiar w ich poszukiwaniach pełni życia. Z kolei Mae Enga oferuje światu „Oblicze Chrystusa” z rysami i wartościami własnej kultury, kultu i pojednania. Artykuł bazuje na badaniach antropologów, jak również na wywiadach z 80 osobami: 60 osób wzięło udział w wywiadach osobistych, a 20 uczestniczyło w dyskusjach prowadzonych w grupach. Rezultaty badań pokazują, że tradycyjne życie ludzi Mae Enga ukierunkowane jest na życiodajne relacje z całym wszechświatem, które warunkują doświadczenie upragnionej “pełni życia” tu na ziemi, w kręgu członków własnego klanu. Pomimo nieuchronnych zmian społeczno-kulturowych, które wpływają na ich wartości, wierzenia i postawy, życie jest wciąż najwyższą wartością, ale dzisiejsza młodzież wybiera współczesne sposoby, by je osiągnąć. Religia tradycyjna ustępuje miejsca Chrystusowi, Panu Życia, który obala bariery pojedynczych klanów i daje im nową tożsamość naśladowców Chrystusa; Ktaisanya Tata (Tribe of Jesus Christ).
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 9; 123-140
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie) Chcieć być wszystkim. Stawrogin i najgłębsza otchłań Dostojewskiego
(Not) to want to be everything. Stavrogin and Dostoevsky’s final abyss
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391847.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Dostoevsky
Stavrogin
classic Russian interpretations
existentialism
omnitude
despair
suffering
freedom
Dostojewski
Stawrogin
klasyczne interpretacje rosyjskie
egzystencjalizm
pełnia
rozpacz
cierpienie
wolność
Opis:
This paper proposes a new interpretation of Niyevsky’s novel The Devils. This reading opposes the very influential line of interpretation employed in wkolai Vsevolodowich Stavrogin – a relentlessly intriguing character in Fyodor Dostoorks of thinkers working within the current of Russian symbolism and “cultural renaissance” from the beginning of the 20th century. The author argues that this “religious” interpretive tradition contributes to one of the greatest misunderstand-ings concerning Dostoyevsky’s work in that it oversimplifies its ambivalence and obscures one of Dostoyevsky’s darkest insights into the human soul, initially revealed in Notes From the Under-ground and from that time on recurring in each of his major novels. In the first part of the article, several classic Russian interpretations of Stavrogin are examined in order to show their common tendency to morally judge Stavrogin from the Orthodox point of view, recognize his greatest sin in the lack of faith in God and for that reason see before him only the perspective of self-disintegration and inevitable death. The author argues that “religious” interpretations do not explain the mystery of Stavrogin. What is more, they homogenize the complexity of his character and offer an all-to-easy solution to the vital philosophical problem which reiterates in Dostoyevsky’s entire mature fiction and which finds its greatest artistic representation in Stavrogin himself.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2015, 24; 195-218
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maryja w komunijnym planie Ojca
Mary in the Fathers communial plan
Autorzy:
Jagodziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560660.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Maryja
córa Ojca Niebieskiego
komunia
historia zbawienia
pełnia eschatyczna
Mary
daughter of the Heavenly Father
communionthe
history of salvation
eschatological fullness
Opis:
Mariologia bardzo dużo mówi o relacjach między Maryją a wcielonym Synem Bożym i Duchem Świętym, a o Jej relacji z Ojcem prawie wcale. A przecież mówiąc o Synu i Matce, nie można milczeć o Ojcu. Pełnia obdarowania prowadziła Maryję do szczególnej, niepowtarzalnej komunii z całą Trójcą Świętą. II Sobór Watykański nazwał Ją „Rodzicielką Syna Bożego, a przez to najbardziej umiłowaną córą Ojca Niebieskiego”, integralnie włączoną w ustalony przez Ojca zamysł zbawienia. W Maryi dokonało się komunijne spełnienie osoby – stała się macierzyńską ikoną ojcostwa Ojca i bramą historiozbawczej komunii zbawienia, a Jej udział w historii zbawienia dopełnił się w komunii eschatycznej, gdzie odbiera cześć w chwale Ojca.
Mariology talks a lot about the relationship between Mary and the incarnated Son of God and the Holy Spirit, but about her relationship with the Father almost at all. But speaking of the Son and the Mother, you can not be silent about the Father. The fullness of the God's gift led Mary to the special and unique communion with the whole Holy Trinity. The Second Vatican Council called her “Mother of the Son of God, and thus the most beloved daughter of the Heavenly Father”, integrally incorporated into the plan of salvation set by the Father. In Mary, the communion of the person was accomplished - she became the maternal icon of fatherhood of the Father and the gate of the history of the communion ofsalvation, and her participation in the history of salvation was fulfilled in the eschatological communion, where she receives the praise in the glory of the Father.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 171-181
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trynitarny aspekt creatio continua
Trinitarian Aspect of Creatio Continua
Autorzy:
Liszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607205.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
act of creation
Providence
God
Trinity
creatio continua
persistence
development
fullness
akt stwórczy
opatrzność
Bóg
Trójca Święta
trwanie
rozwój
pełnia
Opis:
The act of creation on the part of God is unique, but it has a trinitarian shape, since it is contained in the internal life of God. The act of creation is the action of Divine Persons. It culminated in the world, created living and non-living, material and non-material beings. From the perspective of world history the act of creation may be looked upon as an act of God that brought about the existence of the world and also as God’s ongoing effort aimed at sustaining the world in its existence and constant bringing about new beings. Creation in general, including creatio continua, has a trinitarian shape. It is an act of three Divine Persons, and especially an act of the Son of God, who as the only one of the Trinity, has the ability to embrace our human condition. This ability found its reflection in the Incarnation. Being both God and man, Christ is not only an acting subject but also a personified Coming into existence.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 369-383
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie w rodzinie szansą pełnego udziału w życiu Bożym
Life in the Family as a Chance to Full Participation in the Life of God
Autorzy:
Hadryś, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047605.pdf
Data publikacji:
2017-03-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
God
Christ
baptism
marriage
family
state of life
fullness of life
holiness.
Bóg
Chrystus
chrzest
małżeństwo
rodzina
stan życia
pełnia życia
świętość.
Opis:
W artykule zamieszczono wyniki analizy chrześcijańskiego życia rodzinnego pod kątem jego roli w dążeniu małżonków do pełnego udziału w życiu Bożym. W pierwszej kolejności wskazano na istotne elementy udziału w życiu Bożym, następnie na podstawę i specyfikę uświęcenia małżonków w rodzinie, na motywacje osobistego uświęcenia i ich udział w potrójnej misji Chrystusa, a w końcu wskazano na środki, praktyki oraz postawy pomocne w dążeniu do pełni Bożego życia poprzez życie w rodzinie. Wyniki przeprowadzonych analiz zamieszczono w zakończeniu. Stwierdzono, że istnieją trzy istotne elementy, składające się na pełnię chrześcijańskiego życia: głęboka, osobista więź z Chrystusem, troszczenie się o poznanie i wypełnienie woli Bożej oraz umiłowanie Kościoła. Wykazano, że małżonkowie są zobowiązani do dążenia do pełnego udziału w życiu Bożym przede wszystkim z racji przyjęcia sakramentów chrztu i małżeństwa, a specyfika ich uświęcenia wynika z życia w rodzinie, szczególnie z sakramentu małżeństwa, który wyznacza ich dążenie do pełnego udziału w życiu Bożym w ścisłym odniesieniu do osoby poślubionej. Stwierdzono, że sam charakter chrześcijańskiego życia duchowego oraz charakter życia rodzinnego implikują konieczność troski o uświęcenie siebie i drugiej osoby poślubionej sakramentalnie. Podkreślono zobowiązania wynikające z udziału w potrójnym posłannictwie Chrystusa: kapłańskim, prorockim i królewskim oraz ich specyficzny charakter w życiu rodzinnym. Wykazano, że małżonkowie są wezwani do podejmowania praktyk religijno-duchowych, do których jest zobowiązany każdy ochrzczony, a ze względu na życie w rodzinie – wśród szczególnie ważnych postaw bądź praktyk wymieniono: umiejętność akceptacji i przebaczenia, cierpliwość, dyspozycyjność, służebność i pokorę.
The article presents the results of the analysis of Christian family life from the point of view of its role in the spouses’ striving for full participation in the life of God. First, the essential elements of participation in the life of God were pointed out, then the base and the specificity of the sanctification of the spouses in the family, also the motivations of personal sanctification and their participation in the threefold mission of Christ, and at the end the measures, practices, and attitudes helpful in the pursuit of full life of God through the life in the family were presented. The results of the conducted analysis are included at the end. It was found that there are three essential elements of the fullness of Christian life: a deep, personal relationship with Christ, caring for knowledge and fulfillment of God's will, and love of the Church. It has been shown that the spouses are obliged to strive for full participation in the divine life, mainly due to the obtained sacraments of baptism and marriage, and the specifics of their sanctification results from the life in the family, especially from the sacrament of marriage which determines their desire to participate fully in the life of God in the strict reference to the spouse. It was found that the very nature of the Christian spiritual life and the nature of family life imply the need to care for the sanctification of oneself and the spouse married sacramentally. The obligations arising from participation in the threefold mission of Christ: priestly, prophetic and kingly and their specific character in the family life have been highlighted. It has been shown that the spouses are called to undertake the religious and spiritual practices which are required by every baptized person, and because of the family life, among the particularly important attitudes or practices, ability of acceptance and forgiveness, patience, availability, servitude and humility have been mentioned.
Źródło:
Teologia i moralność; 2016, 11, 2(20); 149-162
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzeci okres życia człowieka. Stagnacja czy szansa na rozwój?
The Third Period of Human Life. Stagnation or a Chance to Develop?
Autorzy:
Pryba, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953958.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
development
old age
autumn of life
aging
family
well-being
the fullness of life
starość
jesień życia
proces starzenia
rodzina
rozwój
dobrostan
pełnia życia
Opis:
Punktem wyjścia do analiz zawartych w tym artykule są badania socjologiczne i psychologiczne dotyczące późnej dojrzałości współcześnie żyjącego człowieka. Ten punkt widzenia posłużył do dalszych badań nad zagadnieniem funkcjonowania człowieka w okresie jesieni życia. Najpierw podjęto próbę zdefiniowania pojęcia „proces starzenia” oraz zaprezentowania różnych typów postaw ludzkich wobec tego zjawiska. Następnie została przeprowadzona analiza dotycząca roli rodziny w życiu ludzi starszych oraz podjęto próbę odpowiedzi na pytanie postawione w tytule artykułu. Okazało się, że rodzina jest dla ludzi starszych gwarantem akceptacji, bezpieczeństwa i opieki. To w niej można najskuteczniej rozwiązywać różne ludzkie problemy charakterystyczne dla ludzi w jesieni życia. Człowiek winien rozwijać się na wszystkich poziomach swojej osobowości przez całe życie, również w okresie późnej dojrzałości. Aby ten rozwój mógł osiągnąć poziom dobrostanu, człowiek powinien mieć jasno sprecyzowany cel i sens życia. Celem ostatecznym człowieka, według antropologii teologicznej, jest Osoba Absolutna, jaką jest Bóg. Osiągnięcie tego celu jest możliwe na poziomie osobowego dialogu prowadzącego człowieka do pełni życia.
The starting point for the analysis of this article are sociological and psychological studies on late maturity of a man living today. This point of view was used to further research on the issue of human functioning in the autumn of life. First, an attempt was made to define the concept of “aging process” and to present various types of human attitudes towards the phenomenon of aging. Then the analysis was conducted on the role of family in the lives of older people and attempts were made to answer the question posed in the title of the article. It turned out that for the elderly the family is the most important reference plane. It guarantees acceptance, safety and care. This is where you can most effectively solve various human problems inherent in the people in the autumn of life. Man should develop on all levels of his personality throughout his life so also in the period of the late maturity. So that this development could reach the level of well-being, a person should have a clearly defined purpose and meaning of life. Theological anthropology reveals the truth about man and God – the Absolute Person who is the ultimate goal. The realization of this objective made authentically, on the level of personal dialogue leads man to the fullness of life.
Źródło:
Polonia Sacra; 2015, 19, 4(41); 175-191
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podmiot creatio continua − aspekt eklezjalny
The Subject of Creatio Continua and its Ecclesial Aspect
Autorzy:
Liszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040210.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
creatio continua
Bóg
Trójca Święta
Duch Święty
Chrystus
człowiek
uczestniczenie
trwanie
rozwój
pełnia
God
trinity
Holy Ghost
Christ
man
participation
persistence
development
fullness
Opis:
Podmiotem creatio continua jest Bóg, w chrześcijaństwie Bóg Trójjedyny. Fundamentalnie natura boska, Osoby Boskie: Ojciec, Syn i Duch Święty, który w logice wewnętrznego życia Trójcy jest trzeci, a wobec świata najbardziej bezpośredni. Specyfika personalna trzeciej Osoby Boskiej predysponuje do aktywności, do kreatywności, do wzbudzania w stworzeniach kreatywnej mocy i stwórczego działania. Duch Święty rozwija i jednoczy, tworzy wnętrze bytów, wiąże je ze sobą i umacnia więź ze Stwórcą. Ciągłe stwarzanie zakodowane jest w akcie stwórczym i współbrzmi z działaniem Opatrzności, która też jest dziełem całej Trójcy, a wtórnie również dziełem ludzi: jednostek i społeczeństw. Uczestniczenie w dziele stwórczym jest proporcjonalne do wzrastania w świętości, a tym samym do bycia osobą. Byty stworzone personalizują siebie poprzez uczestniczenie w creatio continua, a uczestnicząc w tym dziele personalizują się. Dokonuje się to na drodze aktywności intelektu, woli oraz uczuć. W centrum ciągłego stwarzania znajduje się Jezus Chrystus, jako Bóg i jako człowiek.
It is God who is the subject of creatio continua; in Christianity it is a triune God. Fundamentally divine nature, Divine Persons: God the Father, God the Son and the Holy Spirit, who in the logic of the internal life of the Trinity is third and in relation to the world the most direct. The personal specificity of the Third Divine Person predestines it to activity, creativity, to stirring creative power and action in created beings. The Holy Spirit develops and unites, creates the interior of the beings, combines them and strengthens the link with the Creator. This ongoing creation is encoded in the act of creation and is in keeping with the workings of Providence, which also is a creation of the Trinity, and indirectly a creation of people: individuals and societies. Participation in the act of creation stands in proportion to the growth in holiness, which means it is proportional to becoming a person. Created beings personalize themselves through participation in creatio continua, and by participating in this act, they personalize themselves. All this is implemented though the activity of the intellect, will and emotions. It is Jesus Christ in his capacity of God and man who occupies the centre stage of the ongoing creation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 171-185
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aplikacja kategorii sensu do pedagogiki w wymiarze teoretycznym i praktycznym
Application of sense category to the pedagogy in theoretical and practical dimensions
Autorzy:
Michalski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540654.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
subject identity
existential problems
sense of life
plentitude of life
Viktor
E
Frankl
tożsamość podmiotowa
problem egzystencjalne
sens życia
pełnia życia
E Frankl
Opis:
Culture provides some philosophical concepts composing fundaments of fair life, suggests solutions to key existential problems, defines social mechanisms for their maintenance. They compose a reference system of social and individual lives. The type of social order in which human existence finds its course plays a crucial role in the process of development of their own life and identity as it econompasses a framework of context for understanding the world and functioning in it, yet invariably via finding the sense of life. The content of the following presentation shall include application of sense category to the pedagogy and an attempt to answer the question: how to liven up the issue of the development of sense of life in social life, upbringing, education, pedagogical way of thinking and methods to help others to enter the path which would not lead to nothingness but to the plentitude of life and existence
Kultura dostarcza pewnych koncepcji filozoficznych stanowiących podbudowę życia godziwego, podsuwa rozwiązania podstawowych problemów egzystencjalnych, ustanawia społeczne mechanizmy ich podtrzymywania. Stanowią one układ odniesienia zarówno dla społecznego, jak i indywidualnego życia. Typ ładu społecznego, w którym przebiega egzystencja człowieka, odgrywa znaczącą rolę w procesie kształtowania przez niego własnego życia i własnej w nim tożsamości, gdyż stanowi ramy zakreślające kontekst rozumienia świata przeżywanego i działania w nim, ale zawsze poprzez odnalezienia sensu życia. Treścią wystąpienia będzie aplikacja kategorii sensu do pedagogiki w jej wymiarze teoretycznym i praktycznym i próba odpowiedzi na pytania: jak zagadnienie kształtowania sensu życia ożywić w życiu społecznym, w wychowaniu, w edukacji, w myśleniu pedagogicznym, jak pomóc ludziom wchodzić na drogę, która nie prowadzi do nicości, lecz ku pełni bytu i życia
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2016, 4; 83 - 92
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bimaadiziwin Native American Approaches to the Mystery of Life
Autorzy:
Peelman, Achiel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398510.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Native American Spirituality
Vision Quest
Spirit-World
Medicine Wheel
All-Inclusive Relationships
Fullness of Life
duchowość indiańska
relacje inkluzywne
pełnia życia
vision quest
medicine wheel
Opis:
Studium skonstruowane jest wokół koncepcji Bimaadiziwin (w kulturze i języku ojibwe – pełnia życia). Ukazuje ono, w jaki sposób duchowość amerykańskiej ludności rodzimej może pomóc w głębszym zrozumieniu tajemnicy życia. Duchowość ta obejmuje m.in. pojęcia wizji, wszechinkluzywnych relacji oraz przestrzeni. Te rzeczywistości są związane z indiańskim światem duchowym. W unikalny sposób symbolizuje je obrzęd medicine wheel.
Structured around the Ojibwe concept Bimaadiziwin (fullness of life), this study demonstrates how Native American Spirituality contributes to a deeper approach of the mystery of life by its focus on vision, all-inclusive relationships and space. All this is intimately related to the “Spirit world” and symbolized in a unique way  by the Medicine Wheel ritual.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2014, 19; 79-89
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kosmiczny wymiar pełni zbawienia w Chrystusie Paschalnym w ujęciu ks. Wacława Hryniewicza
The Cosmic Dimension of the Fullness Salvations in Paschal Christ in the Seizure of Waclaw Hryniewicz
Autorzy:
Murawska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601529.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pełnia zbawienia
Pascha Chrystusa
kosmos
Zmartwychwstanie
życie wieczne
czas
Duch Święty
wniebowstąpienie
Paruzja
Wcielenie
Hryniewicz
Resurrection
Paschal Christ
fullness of salvation
Incarnation
Parousia
Holy Spirit
cosmos
eschatology
Opis:
Pełnia zbawienia jako rzeczywistość ostateczna (finalna) jest ważnym tematem obecnym w nauczaniu Kościoła i w literaturze teologicznej. Różne nurty myśli teologicznej pokazują złożoność problemu oraz wielość dróg, na których poszukuje się coraz pełniejszych interpretacji wydarzeń ostatecznych. Wśród nich obecna jest myśl Wacława Hryniewicza. Jego zasługą jest zaprezentowanie takiego ujęcia, w którym kosmiczny wymiar pełni zbawienia jest ściśle związany z Paschą Chrystusa, pojmowaną integralnie z innymi wydarzeniami paschalnymi, co też zostanie przedstawione w niniejszym artykule.
The reflection of Hryniewicz concerning the fullness of the salvation concentrates first of all on the Paschal Christ, treated integrally in the Incarnation of the Son, in His Ascension, and the Parousia, and then embraces the man saved by Jesus Christ. In the cosmic perspective of Resurrection of Christ he takes into account the role of Holy Spirit. Hryniewicz thinks that all, what took place in the Body of Christ, is a prototype, a reason and an anticipation of this, what is supposed to take place in the entire cosmos. In the entire reflection the indistinct division is scratched on the eschatology individual and general. With the essential present motif in the reflection in the theology of Hryniewicz is the problem of the tension between times and eternity. In solution of the matter he uses the category of the time changed, what grants to statements with him related the hypothetical character.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2015, 9, 2; 131-147
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies