Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "patronage." wg kryterium: Temat


Tytuł:
Журнальные и книжные посвящения Н. И. Новикова
Dedications in the Books and Journals Edited by Nikolai NovikovDedications in the Books and Journals Edited by Nikolai Novikov
Autorzy:
Наталья Кочеткова, Наталья
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968411.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
dedication
author
addressee
letter
patronage
дедикация
автор
адресат
читатель
меценат
Opis:
Следуя европейской традиции XVII−XVIII веков, Н. И. Новиков сопровождал дедика- циями почти все свои многочисленные издания. Его дедикации разнообразны и по выбору адресатов, и по своему характеру. Он обращался не только к царственным особам и высоко- поставленным покровителям, но и к людям, близким ему по своим убеждениям, к кураторам Московского университета, студентам, женщинам. Эти посвящения открывали новые воз- можности самого жанра в русской издательской практике.
Many of the numerous books and journals edited by Nikolai Novikov bear dedications. These paratexts can be very different, depending on the addressee and the author’s relation to the particular person: Catherine II, powerful patrons, curators of the Moscow University or its students, friends and like-minded acquaintances, women, etc. Certain journals are even dedicated to the Fatherland. Novikov’s dedications also differ in form: some of them are very short, others have the form of a letter. Novikov followed tradition but also often went beyond the Russian publishing practices of his epoch.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2015, Zeszyt specjalny 2015; 191-198
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w sponsoringu – od filantropii do cause related marketing
Changes in sponsorship – from philanthropy to cause related marketing
Autorzy:
Dąbrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449354.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
sponsorship
patronage
corporate patronage
foundation
CRM
CSR
promotion strategy
motivation to support art and culture
sponsoring
mecenat
fundacja
motywacja do sponsorowania instytucji kultury
strategia promocji
Opis:
The article deals with the problem of sponsorship and patronage showing that these notions were wrongly applied interchangeably. We can notice the evolution from philanthropy charity, technical help to the building of corporate partnerships. The transnational corporations are nowadays determined to elaborate their own programs in which they underline their CSR rather than give the support to the arts and sports. Even countries and societies considered as BoP are taken into account in the new approach which links social aspects to new markets development. The cause related marketing analyzed on the example of American Express and Unilever is one of the more performing tools helping to gain recognition for the enterprise and to make advertisement for its products.
Artykuł podejmuje tematykę sponsoringu i mecenatu zwracając uwagę na to, że niesłusznie wspomniane pojęcia bywają używane wymiennie Można zaobserwować zauważalną ewolucję od mecenatu daru, mecenatu kompetencji do budowania relacji partnerskich ze sponsorowanym podmiotem. Transnarodowe koncerny rezygnują coraz częściej ze wspierania kultury i sztuki i tworzą własne programy w których eksponują społeczne zaangażowanie biznesu. Reklamując swoje produkty, poprawiając swój wizerunek osiągają lepszą sprzedaż, także w krajach ubogich, które dotąd nie były brane pod uwagę w planach ekspansji na rynki zagraniczne. Jednym z najbardziej skutecznych sposobów oddziaływania na klientów stał się cause related marketing pokazany na przykładzie działalności firm American Express i Unilever.
Źródło:
Polonia Journal; 2015, 1-2; 145-184
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół Szkół Akademickich Politechniki Wrocławskiej strefą konstruktywnego myślenia
Autorzy:
Łach, Jakub
Chohura, Michał
Łojewski, Szymon
Szustakiewicz, Mikołaj
Konarski, Igor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109027.pdf
Data publikacji:
2017-12-17
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
academicism
extended education offer
patronage school
school inventory
akademickość
infrastruktura szkoły
rozszerzona oferta edukacyjna
szkoła patronacka
Opis:
Zjawisko tworzenia klas patronackich nie jest wyłącznie domeną zachodnich ośrodków edukacyjnych. Obserwujmy je również w polskich szkołach. Niektóre z instytucji obejmują patronatem nie tylko pojedyncze klasy, lecz także całe gimnazja, licea. Przykładem tego typu placówki oświatowej jest Zespół Szkół Akademickich Politechniki Wrocławskiej włączony w struktury Politechniki Wrocławskiej. Niniejszy artykuł ma na celu zaprezentowanie ZSAPWr oraz przybliżenie zjawiska szkół patronackich. Przedstawiono w nim proces powstania szkoły wraz z jej krótką historią. Ponadto wskazano na bogate wyposażenie dydaktyczne szkoły i wyróżniono najistotniejsze dla misji placówki przedmioty objęte programem nauczania. Niniejszy tekst uwzględnia ofertę zajęć dodatkowych oraz formy aktywności pozalekcyjnych w całości procesu kształcenia ze szczególnym uwzględnieniem poziomu ponadgimnazjalnego. Autorzy akcentują silne związki między ZSAPWr a Politechniką Wrocławską. Istotną kwestią pozostaje akademickość szkoły jako główne kryterium analityczne. Pod tym kątem zbadano rzeczywisty poziom oddziaływania instytucji patronackiej na strukturę oraz środowisko Zespołu Szkół Akademickich Politechniki Wrocławskiej.
The idea of patron classes is used not only in Western schools. It is utilized also in Polish facilities. Some companies do not take care of just single classes, but also whole schools. The Academic School Complex at the Wroclaw University of Technology is an example of such a facility. This article summarises the history of ASC, its mission, and also, implicitly, the idea of patron schools and how they work. In order to show these aspects, the beginning will cover the educational inventory and the most important subjects taught in this school. The summary also contains the list of optional classes and describes the importance/role of after-school activities in educating young people. These topics are added in order to describe ASC as accurately as possible. There is also a brief analysis of the relationship between the ASC and the University, according to empirically gathered knowledge. The influence this relationship has on the school and its was checked in keeping with the “academicism” of the school as the main analysis factor.
Źródło:
Przedsiębiorczość - Edukacja; 2017, 13; 459-467
2083-3296
2449-9048
Pojawia się w:
Przedsiębiorczość - Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyznania protestanckie na obszarze dystryktu podlaskiego
Autorzy:
Mironczuk, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602729.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Podlasie
Wielkie Księstwo Litewskie
reformacja
dystrykt
zbory
Radziwiłłowie
patronat
Grand Duchy of Lithuania
Reformation
district
Protestant churches
Radziwiłłs
patronage
Opis:
Praca składa się z wprowadzenia, trzech podrozdziałów i zakończenia. We wprowadzeniu ukazano cele pracy, wyjaśniono stosowaną terminologię oraz podano podstawę źródłową. W pierwszym podrozdziale przybliżono genezę reformacji na Podlasiu, w tym rolę Mikołaja Radziwiłła „Czarnego”. Kolejno przedstawiono wykaz zborów protestanckich na obszarze istniejącego w latach 1560–1796 dystryktu podlaskiego oraz ukazano „dole i niedole” wiernych protestanckich pozostających pod protekcją możnych Radziwiłłów. Całość wieńczy zakończenie, gdzie udzielono odpowiedzi na problemy badawcze postawione we wprowadzeniu.The article is divided into an introduction, three subchapters, and a conclusion. The introduction explains the purposes of the study, and the terminology used as well as presents the source basis. In the first subchapter, a genesis of the Reformation in Podlasie Region is outlined, with a role played by Mikołaj “The Black” Radziwiłł. Next, a list of Protestant churches is presented in the district of Podlasie existing in 1560–1796, together with the vicissitudes of the Protestants under the protection of the Radziwiłłs. The study closes with a conclusion containing the answers to the research questions posed in the introduction.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2018, 62
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ prawa świeckiego na powstanie prawa patronatu
The impact of civil law on the establishment of patronages right
Linfluence de la loi laïque sur la création du droit de patronage
Autorzy:
Pankiewicz, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791273.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
patronage's right
civil law
roman law
Church
prawo patronatu
prawo świeckie
prawo rzymskie
Kościół
Opis:
According to the institution of ius patronatus, catholic founders of churches and chapels gained patron enjoyed privileges and duties. A better understanding of patronus can be obtained by reference to the roman law, is which this term means somebody had regained his slave's freedom. Further meaning of this word patronus is defender (advocate). The article shows the impact of civil law on the establishment of patronage's right. This institution originates from church law in this field of its regulation but also has very close connection with civil law. Patronage is formed as a result of a “competition’s process” of private ownership right of churches' founders with ecclesiastical law. There is indicated a special nature of patronage as an exceptional institution which should not just be identified with ecclesiastical law. Church law has not separated definitely the right in property and personal law. The Author tends to lean towards the view that patronage has a “mixed” nature of ecclesiastical and secular. As a consequence patronage's right is formed by these two legal systems.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2013, 2(15); 73-100
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojskowe zaciągi sejmików ziemskich województwa mazowieckiego w latach 1671–1673
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632217.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
district troops, dymowe troops, Mazovian Voivodeship, Michał Korybut Wiśniowiecki, Crown army, Jan Sobieski’s military patronage
wojska powiatowe, wyprawy dymowe, województwo mazowieckie, Michał Korybut Wiśniowiecki, armia koronna, patronat wojskowy Jana Sobieskiego
Opis:
Between 1671 and 1673 the Mazovian Voivodeship, responding to Sejm’s resolutions and royal decrees, raised so called ‘sejmiks’ troops’ to aid the military effort of Polish-Lithuanian Commonwealth. In 1671, Duchy of Mazovia was initially to support Crown (Polish) army in Ukraine by raising levy en masse [pospolite ruszenie] of nobility. By the decision of Voivodeship’s General sejmik, supported by sejmiks of all 10 districts of Mazovia, 600 infantry were raised instead, most of which were used to strengthen regular army regiments. In 1672, during the Confederacy of Gołąb, most of the Mazovians supported the king by sending levy of nobility. The Warsaw district decided to raised so called łanowe troops [name derives from method of recruitment], while the Liwia district sent enlisted troops. During the gatherings in Gołąb and Lublin, Mazovian nobles from the districts of Czersk, Warsaw, Wizna, Ciechanów and Różan declared they would raise a banner [company] of pancerni cavalry, with 126 horses, to support the Confederacy of Gołąb. That unit was never created, however. In 1673 Mazovian Voivodeship was due to again raise sejmiks’ troops, this time as dymowe infantry [based on number of chimney smokes/dymy, which means number of houses]. This led to creation of an infantry regiment under the command of Jan Linkhauz and at least three 100-horses strong pancerni banners – we know that two of these were present during the battle of Khotyn [Chocim] in 1673. Taking under consideration the economic situation of Mazovia, their effort in raising sejmiks’ troops in period of 1671–1673 was substantial and should be highly praised.
W latach 1671–1673 województwo mazowieckie, w odpowiedzi na uchwały sejmowe i rozkazy królewskie, wystawiało na potrzeby militarne Rzeczypospolitej oddziały wojska sejmikowego. W 1671 r. Księstwo Mazowieckie początkowo miało wesprzeć wojsko koronne na Ukrainie pospolitym ruszeniem. Ostatecznie sejmiki dziesięciu ziem pod zwierzchnictwem sejmiku generalnego wystawiły 600 piechoty, którą w większej części włączono do regimentów komputowych. W 1672 r. Mazowszanie wsparli króla podczas konfederacji gołąbskiej pospolitym ruszeniem, oprócz ziem warszawskiej i liwskiej, które powołały wyprawy wojskowe – pierwsza łanową, druga zaciężną. Podczas zjazdu gołąbsko-lubelskiego szlachta mazowiecka z ziem czerskiej, warszawskiej, wiskiej, ciechanowskiej i różańskiej deklarowała wystawić wspólną chorągiew pancerną 126 koni na potrzeby konfederacji gołąbskiej. Ostatecznie chorągiew ta nie została sformowana. W 1673 r. województwo mazowieckie po raz kolejny formowało swoje wojska sejmikowe, tym razem według liczby dymów (gospodarstw). W ten sposób zaciągnięto regiment pieszy pod Janem Linkhauzem oraz przynajmniej trzy stukonne chorągwie pancerne, z których dwie na pewno brały udział w bitwie pod Chocimiem z Turkami 10 listopada 1673 r. Biorąc pod uwagę możliwości ekonomicznie Mazowszan, ich postawa w latach 1671–1673 i realizowanie zaciągów sejmikowych zasługują na pozytywną ocenę oraz na wyróżnienie.
Źródło:
Res Historica; 2018, 46
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warszawa i Łowicz. Dwie kolegiackie kaplice Chrystusa Ukrzyżowanego w XVIII stuleciu
Autorzy:
Barczyk, Alina
Sito, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016275.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
XVIII wiek
Branicki Jan Klemens
Łowicz
Warszawa
nowożytna architektura sakralna
mecenat biskupi
sztuka baroku
cudowne wizerunki
mauzolea
sztuka sepulkralna
18th century
Warsaw
early modern sacral architecture
patronage of bishops
baroque art
miraculous images (crucifixes)
mausoleums
sepulchral art
Opis:
Dwie kaplice wzniesione przy kolegiatach w Warszawie i w Łowiczu, mieszczące słynące łaskami krucyfiksy, wykazują liczne analogie, do których należą: lokalizacja na przedłużeniu północnych naw, powiązania obu kapituł kolegiackich oraz szczególny status świątyń kojarzonych z najważniejszymi osobami w Rzeczypospolitej – królem (a także, w szerszym ujęciu, Sejmem i kręgiem dworskim) oraz prymasem, czyli interrexem. Mimo że powstanie architektury kaplic dzieliło blisko pół wieku, dostrzec można wzajemne zależności zastosowanych form. Wnętrza posiadają tym więcej analogii, że kaplicę warszawską przekształcono z inicjatywy Jana Klemensa Branickiego w na początku lat 60. XVIII wieku – gdy powstawało mauzoleum w Łowiczu. Zaprezentowania analiza, oparta na kwerendach archiwalnych i obserwacjach in situ, pozwoliła na doprecyzowanie dotychczasowych ustaleń, ukazanie procesu budowy oraz przekształceń omawianych obiektów, a także poświadczenie zależności artystycznych pomiędzy kaplicami.
In the collegiate churches in Warsaw and Łowicz (two particularly important residential cities of the Republic of Poland in the modern era), in the 18th century, chapels were erected for the exhibition of late Gothic crucifixes, famous for their graces. The chapels were distinguished by remarkable architectural forms and innovative artistic programs. Both were built on the extensions of the northern aisles and were under the care of chapters, although their creation was financed from funds provided by powerful patrons. In the case of Łowicz, the construction was the fulfillment of the volition expressed in the will of Primate Adam Ignacy Komorowski, who assigned this part of the temple for his mausoleum. In Warsaw, the the right to patronage was passed on to successive families – the patronage was granted to the Szembek and Branicki families, among others. The features connecting both investments were also: the connections of both collegiate chapters and the special status of said churches, associated with the most important people in the Republic of Poland – the king (and, in a broader sense, the Seym and court circles) and the primate, i.e. the interrex. Although the chapels’ architecture was developed almost half a century apart, one can see the mutual dependence of the forms used. The interiors boast even more analogies because the Warsaw chapel, built in the second decade of the 18th century, was transformed at the initiative of Jan Klemens Branicki in the early 1860s – while the mausoleum in Łowicz was being built. Probably both buildings employed the workshop of the Warsaw architect Jakub Fontana. In both chapels, influences of palace architecture are visible, manifested in the lightness of forms, rococo style and colors based on combining white with gold. The connection to residential interiors was enhanced especially by crimson wall coverings introduced by Fontana in the present St. John cathedral. The presented analysis, based on archival queries and in situ observations, made it possible to clarify the findings so far, as well as to show the construction process and transformations of the discussed objects. A look at their architectural form and decor details made it possible to identify sources of inspiration, probable contractors and to confirm the relationship between two particularly important examples of 18th-century collegiate chapels.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2020, 5; 61-94
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W służbie obojga narodów – mechanizmy kariery podstolego rzeczyckiego Kazimierza Michała Pusłowskiego w latach 1660–1696
In the Service of the Commonwealth: Career Mechanisms of Kazimierz Michał Pusłowski, Podstoli of Rzeczyca, in 1660–1696
Autorzy:
Bobiatyński, Konrad
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832670.pdf
Data publikacji:
2021-10-25
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
kadra oficerska
armia koronna
armia litewska
husaria
patronat wojskowy
więzy klientalne
officer cadre
Crown army
Lithuanian army
Hussars
military patronage
clientage bonds
Opis:
Artykuł przedstawia mechanizmy kariery wojskowej i politycznej podstolego rzeczyckiego Kazimierza Michała Pusłowskiego w latach 1660–1696. Jego celem jest przybliżenie biografii jednego z wyróżniających się dowódców średniego szczebla w armii litewskiej lat 70. i 80. XVII w. oraz pokazanie, jak ważną rolę w budowaniu pozycji wojskowej, politycznej i społecznej odegrał 15-letni okres służby w husarii koronnej oraz stosunki z czołowymi postaciami sceny politycznej Rzeczypospolitej, jak Jerzy Lubomirski, Jan Sobieski, Michał Kazimierz Radziwiłł, Kazimierz Jan i Benedykt Paweł Sapiehowie oraz Jan Karol Dolski.
The article describes the military and political career mechanisms of Kazimierz Michał Pusłowski, a podstoli (Deputy Master of the Pantry) of Rzeczyca, in 1660–1696. It aims to shed light on the life of one of the outstanding mid-level commanders in the Lithuanian army in the 1670s and 1680s, and to show how vital a role in building his military, political, and social position was of his fifteen-year period of service in the Crown Hussars and relations with leading figures of the political scene in the Commonwealth, such as Jerzy Lubomirski, Jan Sobieski, Michał Kazimierz Radziwiłł, Kazimierz Jan and Benedykt Paweł Sapiehas, and Jan Karol Dolski.
Źródło:
Rocznik Lituanistyczny; 2021, 7; 129-153
2450-8454
2450-8446
Pojawia się w:
Rocznik Lituanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi o organizacji Kościoła luterańskiego w Prusach Wschodnich w latach osiemdziesiątych XVIII wieku
Remarks on the Organization of the Lutheran Church in East Prussia in the Eighties of the 18th Century
Autorzy:
Nowicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955010.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Prusy Wschodnie
Prusy Książęce
Kościół luterański
luteranie
organizacja terytorialna
patronat
liczba duchownych
Ludwik Ernest Borowski
wiek XVIII
East Prussia
Prince's Prussia
Lutheran Church
Lutherans
territorial organization
patronage
number of pastors
18th century
Opis:
The article presented above is concerned with a few aspects of the work of the Lutheran Church in East Prussia. It is first of all based on Ludwik Ernest Borowski's work Neue Preußische Kirchenregistratur, die neuern Verordnungen und Einrichtungen Kirchen- und Schulsachen im Königreiche Preußen enthaltend. Nebst einigen zur kirchengeschichte Preußen gehörigen Aufsätzen. The author also uses earlier sources, like the list of churches of 1720 included in Walter Hubatsch's three-volume work concerned with history of the Lutheran Church in East Prussia and Daniel Arnoldts' presbyterology published in 1777. In the present article the problems are discussed of territorial organization of the Lutheran Church structures in East Prussia. These problems especially include the issue of the number of parish churches and succursal ones in particular Lutheran provinces and inspections, the proportions between the number of parishes and the number of succursals, their localization in towns and in the country. Other questions touched upon in the article are concerned with the kind of the right of patronage over the churches mentioned by Borowski and with the number of clergymen involved in pastoral work in those churches. The presented studies show that in East Prussia Borowski noted down 334 parishes and 62 succursals. The former ones constituted over 84% of all the Lutheran churches. The percentage of churches localized in towns was 18%. The Prussian king had patronage over nearly 2/3 of all the mentioned churches. The percentage of the churches of noblemen's collation was about 35, and towns' was 2.5. Two country parishes were under the patronage of the Grand Royal Hospital in Königsberg. In the studied period 412 clergymen worked in Lutheran churches in East Prussia. Taking into consideration both parish churches and succursals, there could be one pastor for each church, but on the average more of them worked in town parishes than in country ones.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 2; 91-111
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi o mecenacie literackim w Polsce i na emigracji do roku 1989
Comments on Literary Patronage in Poland and in Exile until 1989
Autorzy:
Zajączkowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807231.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polska
mecenat
literatura
renesans
emigracja
Polska
patronage
literature
Renaissance
emigration
Opis:
Artykuł skrótowo przedstawia historię mecenatu literackiego w Polsce od czasów najdawniejszych aż do przełomu politycznego w 1989 r. Omówione zostały zarówno działania mecenasów w kraju, jak i na emigracji, poczynając od XIX wieku. Mecenat literacki zaznaczył się już w średniowieczu, jednak jego najpełniejszy rozkwit przypadł na okres renesansu. Mecenasami byli wtedy zwłaszcza władcy duchowni i świeccy. Wraz z osłabieniem władzy królewskiej w roli mecenasów występowali coraz częściej magnaci – zarówno katoliccy, jak i protestanccy. Po okresie kryzysu mecenat w dziedzinie literatury odrodził się na krótko za panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego. W okresie rozbiorów mecenat prywatny pozwolił zaistnieć wielu pisarzom tworzącym na terenach Polski, jak i na emigracji. Ważną rolę paramecenacką zwłaszcza do połowy XIX wieku pełniły salony literackie. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zmalała znacznie rola mecenasów prywatnych, których zaczęło zastępować państwo. Niezwykle ważną rolę pełnił mecenat w okresie II wojny światowej. Dzięki niemu udało się pomóc wielu pisarzom oraz w dużej mierze zachować dorobek literatury. Okres powojenny stał pod znakiem dominacji państwa jako jedynego dysponenta środków na twórczość literacką. Wydawano i upowszechniano niejednokrotnie dobrą literaturę, ale zarazem rynek literacki był zideologizowany i objęty cenzurą. W tym samym czasie w największych skupiskach polskiej emigracji powstały ośrodki, które promowały pisarzy tworzących poza krajem. Od 1989 r. mecenat literacki stał się często domeną prywatnych instytucji, jednak w nowych warunkach społeczno-ekonomicznych nie wykształciły jeszcze dojrzałe mechanizmy wspierania twórczości literackiej. Mimo szeregu niedomagań Polska posiada tradycje godne wielkich cywilizowanych narodów w zakresie mecenatu literackiego.
This article briefly presents the history of literary patronage in Poland since the earliest times until the political turn in 1989. The activities of patrons both in the motherland and in exile, beginning from the 19th century, have been discussed here. Literary patronage was present as early as in the Middle Ages; however, its greatest flowering was observed in the times of the Renaissance. Especially ecclesiastical and secular rulers were patrons at that time. With the decline of royal power, the magnates (both Catholic and Protestant) took the role of patron more and more frequently. After a period of crisis, literary patronage was regenerated for a short time during the reign of Stanisław August Poniatowski. During the era of the partitions it was private patronage which made it possible for many authors, writing both on Polish territory and in exile, to become established. Literary salons played an important para-patronage role, especially until the mid-19th century. After the restoration of Poland’s independence the role of private patrons decreased as the state began to replace them. Patronage was extraordinarily important during the Second World War, when it rendered assistance to many writers and made a considerable contribution to the preservation of literary achievements. In the post-war period it was—the state which was dominant as the only provider of support for literary work. Good literature was frequently published and popularised; however, the literary market was ideological control and censorship. At the same time, in the largest Polish exile communities, new centres, promoting authors writing outside Poland, were being created. Since 1989 literary patronage has often been the domain of private institutions; however in the new social and economical circumstances advanced mechanisms for supporting literary output have not yet been developed. Despite many obstacles, Poland’s traditions are on a par with those of great civilised nations as far as literary patronage is concerned.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 2; 39-65
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uganda pod rządami Yoweriego Museveniego. Od „modelowej” odbudowy pokonfliktowej do inkluzywnej sieci patronażu
Uganda under Yoweri Museveni. From the raw model of postconflict reconstruction to the inclusive patronage network
Autorzy:
Polus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953232.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Uganda
patronage
Yoweri Museveni
postconflict reconstruction
Opis:
The principal aim of this paper is to critically examine evolution of the Ugandan political regime during the Yoweri Museveni rule and the very nature and socio-political consequences of the vast, inclusive patronage network existence. This paper is based primarily on field research conducted in Uganda in June and July 2014. The paper is divided into three parts. The first part briefly presents evolution of the Ugandan political regime. In the second part the very issue of the nature of the political patronage in Uganda was raised. The last section concludes.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2015, 46; 135-146
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The New School for Social Research as a patron of European scholars
Autorzy:
Juan Rubio, Antonio Daniel
García Conesa, Isabel María
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/626420.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
European scholars – patronage – rescue program – interdisciplinary pursuits
Opis:
The New School for Social Research was founded as an institution where intellectuals and artists could openly exchange ideas and theories, free from censure or political pressure. The school's founders believed that in a world engulfed by political turmoil and modern warfare, the free exchange of different ideas regarding politics, aesthetics and other intellectual pursuits was key to ensuring a just and sane world. The founders based the structure of The New School on the German Volkshochschulen, a school model that stressed the importance of adult education and a diversity of intellectual and interdisciplinary pursuits. Since its inception, The New School has maintained close ties with European ideas and philosophies of Rousseau, Kant, Goethe, Hegel, Marx, Nietzsche, and Freud, among many others. Sensing a dire need to provide safe haven for many of Europe's scholars and intellectuals, Alvin Johnson established a new graduate department in 1933 (coinciding with Hitler's appointment to German Chancellor), called the University in Exile. With the financial assistance of the Rockefeller Foundation and other philanthropy groups, the University in Exile was founded as a new graduate division within The New School and, more importantly, as a rescue program. Nearly two hundred European scholars and professors received visas and teaching jobs in the U.S. from the University in Exile. While many of them taught at The New School, there was never any stipulation from the University in Exile that they were required to do so. Alvin Johnson's main goal was simply to get people out of harm's way. 
Źródło:
Review of International American Studies; 2018, 11, 2
1991-2773
Pojawia się w:
Review of International American Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teresa Ossolińska ze Stadnickich (1717–1776). Przyczynek do badań aktywności wojewodziny wołyńskiej w drugiej połowie XVIII wieku
Autorzy:
Penkała-Jastrzębska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041184.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ossoliński family
nobility
women’s patronage
Ossolińscy
magnateria
patronat kobiecy
Opis:
The activity of the Teresa Ossolińska née Stadnicka can be treated as an interesting example of the activities taken by women in the Polish-Lithuanian Commonwealth in the second half of the 18th century. Her actions, such as heeding her political and founding activities, the strategy of managing huge assets, as well as thought-out matrimonial patronage, deserve more detailed investigation, Ossolińska was generally commited to the sphere of religious patronage, actively participating in a number of undertakings serving to commemorate her as a well-deserved founder and a generous supporter. Thanks to the creation of own cliental circle, she influenced the process of filling offices, giving priority to searching for the most lucrative vacancies for her husband and sons. She also willingly engaged in political affairs, wanting to lay the foundations for a strong political center, that could be a base for the closest family members. The preserved correspondence is an interesting source material (that has not been analyzed so far), enabling the study of studies on women's activity in the second half of the 18th century.
Aktywność wojewodziny wołyńskiej Teresy ze Stadnickich Ossolińskiej stanowi interesujący przykład zakresu działań podejmowanych przez kobiety w drugiej połowie XVIII w. Magnatka zasługuje przy tym na miano postaci szczególnej, biorąc pod uwagę jej działalność polityczną, fundatorską, strategię zarządzania ogromnym majątkiem, a także przemyślany patronat matrymonialny. Największym zaangażowaniem Ossolińska obdarzała sprawy związane ze sferą patronatu religijnego, czynnie angażując się w szereg przedsięwzięć mających upamiętnić jej osobę jako zasłużoną fundatorkę i hojną wspomożycielkę. Dzięki stworzeniu własnego kręgu klientalnego wojewodzina ingerowała w proces obsadzania stanowisk urzędniczych, pierwszeństwo oddając działaniom na rzecz pozyskania intratnych wakansów dla męża i synów. Sama również chętnie angażowała się w sprawy polityczne, chcąc stworzyć podwaliny silnego ośrodka politycznego mającego stanowić zaplecze dla najbliższych członków rodziny. Zachowana korespondencja magnatki stanowi interesujący, nieanalizowany do tej pory materiał źródłowy, pozwalający na podjęcie badań poświęconych kobiecej aktywności w drugiej połowie XVIII w.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 253-288
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święci jako patronowie obiektów sakralnych w państwie zakonnym w Prusach – na przykładzie miast
Saints as patrons of the sacral objects in the cities in the state of the Teutonic Order
Autorzy:
Rozynkowski, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154339.pdf
Data publikacji:
2014-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
patronage
saints
Teutonic Order
Prussia
Opis:
The author discusses the medieval practice in the State of the Teutonic Order of placing sacral objects, especially parish and monastic churches, cathedrals and hospital chapels, under patronage of selected saints. Though there was nothing exceptional about it in the Christian Europe, the choice of saints, dependent on their particular traits and popularity, is interesting. Among the most popular ones were, of course, the Holy Virgin Mary, venerated especially by the Cistersians and Dominicans, St George, St John the Evangelist and St Nicholas – the latter being the patron of merchants and sailors. It may be safely said that local cults correlated to a large degree with the presence or absence of particular religious orders in the area, with their preferences as to the patronage of certain saints over others. One of the most widely known saints in Europe was undoubtedly St James, especially along the popular pilgrimage route from Prussia to Santiago de Compostella. St Adalbert of Prague also deserves special mention, especially for his mission and martyrdom in Prussia.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2014, 15; 9-19
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Św. Marcin z Tours: duchowość, kult, wzór ewangelizacji w dziele integracji Europy
St. Martin of Tours: the cult, spirituality and the model of evangelism in the integration of Europe
Autorzy:
Nowak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147993.pdf
Data publikacji:
2019-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
św. Marcin z Tours
kult
duchowość
życie monastyczne
patronat
Kętrzyn
pielgrzymki
sztuka
duszpasterstwo
St. Martin of Tours
cult
spirituality
monastic life
patronage
pilgrimages
church art
God’s service
Opis:
Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, 9 sierpnia 2017 r. zatwierdziła św. Marcina z Tours biskupa jako patrona miasta Kętrzyn (Archidiecezja Warmińska). Kult św. Marcina szerzył się we Francji, a w Europie od VI wieku. Grób Świętego stał się celem pielgrzymek. Marcin był pierwszym ze świętych spoza grona męczenników. Jest on patronem diecezji Moguncja i Rottenburg-Stuttgart w Niemczech, Eisenstadt w Austrii. W Polsce imię Marcin znane jest od XII wieku. Św. Marcin należy do najbardziej popularnych świętych. Wystawiono około 200 kościołów ku jego czci. Przedstawia się go jako kapłana z mieczem i płaszczem żołnierskim u nóg lub jako rycerza na koniu rozcinającego płaszcz żołnierski i podającego go żebrakowi. Marcin jest patronem sukienników. Jest tez świętym „narodowym” Francji, patronem Gwardii Szwajcarskiej, rycerzy, żołnierzy, podróżujących, uchodźców, kowali, żebraków, pasterzy, tkaczy, właścicieli winnic, garbarzy, hotelarzy
The Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments approved St. Martin of Tours to be the saint patron of the town of Kętrzyn (Poland, Diocese of Warmia). St. Martin’s cult spread in France and in Europe since the 6th century. St. Martin’s tomb became the destination for pilgrimages. He was the first saint from outside the group of martyrs. He is the saint patron of the dioceses of Mainz and Rottenburg-Stuttgard in Germany and Eisenstadt in Austria.In Poland his name has been known since the 12th century. He is one of the most popular saints. Over 200 churches has been erected under his name. He is portrayed as a priest wielding a sword and with a soldier’s cloak at his feet or as a knight on horseback cutting a cloak in two and handing one half to a beggar. He is the saint patron of tailors. He is also the nationalsaint patron of France, the Pontifical Swiss Guards, knights, soldiers, travelers, refugees, blacksmiths, beggars, shepherds, weavers, wine makers, tanners and hotel-keepers.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2019, 20; 245-256
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies