Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "patronage." wg kryterium: Temat


Tytuł:
Analysis of railway commuting factors and customers patronage in Lagos State, Nigeria
Autorzy:
Adanikin, Ariyo
Adeoye, Itunuoluwa
Ajayi, Joseph
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141227.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Fundacja Centrum Badań Socjologicznych
Tematy:
customer patronage
railway transportation
service quality
safety
travel time
Opis:
Railway transportation is a critical component of countries' transportation sectors worldwide. This is because, in the movement of goods and persons, railway transport networks have a clear advantage over other modes of transportation. However, despite the positive outlook, Nigeria's railway transportation networks have faced several challenges to the country's economic and social development, especially in overpopulated cities like Lagos State. The study population consists of 125 railway transportation users in Lagos state. The data were analyzed using descriptive, multiple and Partial Least Square Structural Equation Modeling (PLS-SEM). The study revealed that safety is the highest predictor of customer patronage amongst railway commuters in Lagos state. This is followed by price, travel time and service quality. This indicates that if the safety of the railway commuters (customers) is guaranteed, they will continue to use the train regardless of the service quality being offered to them. The study recommended that Public-Private Partnership (PPP) should be encouraged in running the affairs of the Nigerian railways for increased efficiency and that industry players need to be proactive by ensuring adequate professionalism in the sector and putting in place modern railway transport facilities.
Źródło:
Journal of Sustainable Development of Transport and Logistics; 2022, 7, 1; 90-98
2520-2979
Pojawia się w:
Journal of Sustainable Development of Transport and Logistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heritage Tourism: The Back-and-Forth among Tourists, Sites and Residents
Autorzy:
Agbabiaka, Hafeez Idowu
Akinbinu, Akinkule Akintan
Omisore, Emmanuel Olufemi
Abiodun, Abiodun Adebola
Sodangi, Abubakar Bawa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/435381.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
Tourism
Heritage Tourism
Tourism Impacts
Host Community
Residents Agreement Index
Factors Influencing Patronage
Opis:
Heritage tourism destinations attract heterogeneous number of players each with significantly different interests at the expense of residents. Therefore, this study assesses impacts and patronage of heritage tourism sites on the host communities in Osun State, Nigeria. Data for this study was derived through questionnaire administration. Random sampling without replacement was used to select eleven (11) heritage tourism sites in which two hundred and twenty-two (222) questionnaire were administered residents. Findings revealed the propelling factors of the influx of tourist to the heritage sites are socio-economic (33.06%), service (17.75%), mobility (12.77%) and management factors (10.78%) and the possible outcomes are both  positive and negative, which were further categorized into Social, economic and environmental impacts. The implications of this study revealed the prominence of social vices such as increase in prostitution, traffic congestion, and noise pollution among others in the areas accommodating the heritage tourism sites, hence appropriate policies for proper guidance among the heritage tourism sites, the tourists and the residents.
Źródło:
Economic and Environmental Studies; 2019, 19, 4 (52)
1642-2597
2081-8319
Pojawia się w:
Economic and Environmental Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of Growth Drivers on Cooperative Societies
Autorzy:
Akpoviroro, Kowo Solomon
Amos, Akinbola Olufemi
Olalekan, Akinrinola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1166076.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Growth Drivers
Interest Rate
Patronage
Savings Plan
Welfare
Opis:
A cooperative society has remained a major concern especially in the developing countries like Nigeria. This study was born out of necessity to provide answers to fundamental questions raised on cooperatives societies. The objectives of this research was to ascertain the significant relationship between growth drivers and cooperative societies and to investigate significant relationship between cooperative societies and growth drivers such as interest rate, savings plan and to determine if amount borrowed has assisted to increase welfare and satisfaction of members. The primary data was gathered using structured questionnaire. The survey method was used and a cross-sectional design was adopted. The two institution chosen are the Federal University of Agriculture, Abeokuta (FUNAAB), and Covenant University (CU). Total population of the selected cooperative society in FUNAAB is 573 and the total population of the selected cooperative society in CU is 697. The data was analysed using statistical package for the social sciences, (SPSS). It also made use of analysis of variance (ANOVA), Simple linear regression analysis was used to test hypotheses one and correlation analysis was employed to test hypothesis two. The study indicate that interest rate of cooperative societies is a significant predictor of patronage of the cooperative, it was revealed that there exist a relationship between loan repayment periods, savings plan and the satisfaction of members of the cooperative The study recommended the need for the improvement in the performance of the cooperative societies.
Źródło:
World Scientific News; 2018, 106; 117-130
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Police In-Between Apoliticality and Politicality
Policja pomiędzy apolitycznością a politycznością
Autorzy:
Bäcker, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32304247.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
apoliticality of the police
politicality of the police
Weber’s theory of bureaucracy
patronage system
theoretical tool
apolityczność policji
polityczność policji
weberowska teoria biurokracji
system patronażu
narzędzie teoretyczne
Opis:
The paper aims to construct a theoretical tool that allows for possible precise location of relations between the police and the ruling elite in a given country. Their relationship is between the ideal types of apoliticality and politicality. The five stages of the relationship between the ruling elite and the bureaucracy on a continuum between the ideal type of the apolitical Weberian bureaucracy and its antinomic ideal type of politicised system of patronage can be arranged as follows: self-regulation, personal independence, uncertainty, loyalty, and enhanced loyalty. The empirical usefulness test of these stages scheme consisting in the case study of one state characterised by a large range of autocratic and democratic regimes evolution (thus post-war Poland) was positive. Relations between the police, or more precisely: the Citizens’ Militia, in the period of the Polish People’s Republic can be defined as being at the stage of enhanced, double loyalty. In the period of the Third Polish Republic, relations between the police and the ruling elites can be placed at the fourth stage – loyalty. The few attempts to change this type of relationship and move to the stage of self-regulation or personal independence remained at the level of ineffective and temporary attempts at best.
Celem tekstu jest skonstruowanie narzędzia teoretycznego pozwalającego na tak precyzyjne, jak tylko to możliwe usytuowanie relacji w danym państwie pomiędzy policją a elitą rządzącą. Relacje pomiędzy policją a elitą rządzącą mieszczą się pomiędzy typem idealnym apolityczności a typem idealnym polityczności. Pięć etapów relacji elit rządzących z biurokracją na continuum pomiędzy typem idealnym apolitycznej Weberowskiej biurokracji a antynomicznym mu typem idealnym upolitycznionym systemem patronażu można uszeregować następująco: samoregulacji, niezależności personalnej, niepewności, lojalności i wzmocnionej lojalności. Test empirycznej przydatności schematu powyższych pięciu etapów polegający na analizie przypadku jednego państwa charakteryzującego się dużą rozpiętością ewolucji reżimów autokratycznego i demokratycznego (a więc powojennej Polski) wypadł pozytywnie. Relacje między policją, a dokładniej: Milicją Obywatelską, w okresie PRL-u można zdefiniować jako znajdujące się na etapie wzmocnionej, bardziej precyzyjnie: podwójnej, lojalności. W okresie III RP relacje pomiędzy policją a elitami rządzącymi można usytuować na etapie czwartym – lojalności. Nieliczne próby zmiany tego typu relacji i przejścia na etap samoregulacji lub niezależności personalnej pozostawały na poziomie w najlepszym przypadku nieskutecznych i tymczasowych prób.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2022, 4; 5-15
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warszawa i Łowicz. Dwie kolegiackie kaplice Chrystusa Ukrzyżowanego w XVIII stuleciu
Autorzy:
Barczyk, Alina
Sito, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016275.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
XVIII wiek
Branicki Jan Klemens
Łowicz
Warszawa
nowożytna architektura sakralna
mecenat biskupi
sztuka baroku
cudowne wizerunki
mauzolea
sztuka sepulkralna
18th century
Warsaw
early modern sacral architecture
patronage of bishops
baroque art
miraculous images (crucifixes)
mausoleums
sepulchral art
Opis:
Dwie kaplice wzniesione przy kolegiatach w Warszawie i w Łowiczu, mieszczące słynące łaskami krucyfiksy, wykazują liczne analogie, do których należą: lokalizacja na przedłużeniu północnych naw, powiązania obu kapituł kolegiackich oraz szczególny status świątyń kojarzonych z najważniejszymi osobami w Rzeczypospolitej – królem (a także, w szerszym ujęciu, Sejmem i kręgiem dworskim) oraz prymasem, czyli interrexem. Mimo że powstanie architektury kaplic dzieliło blisko pół wieku, dostrzec można wzajemne zależności zastosowanych form. Wnętrza posiadają tym więcej analogii, że kaplicę warszawską przekształcono z inicjatywy Jana Klemensa Branickiego w na początku lat 60. XVIII wieku – gdy powstawało mauzoleum w Łowiczu. Zaprezentowania analiza, oparta na kwerendach archiwalnych i obserwacjach in situ, pozwoliła na doprecyzowanie dotychczasowych ustaleń, ukazanie procesu budowy oraz przekształceń omawianych obiektów, a także poświadczenie zależności artystycznych pomiędzy kaplicami.
In the collegiate churches in Warsaw and Łowicz (two particularly important residential cities of the Republic of Poland in the modern era), in the 18th century, chapels were erected for the exhibition of late Gothic crucifixes, famous for their graces. The chapels were distinguished by remarkable architectural forms and innovative artistic programs. Both were built on the extensions of the northern aisles and were under the care of chapters, although their creation was financed from funds provided by powerful patrons. In the case of Łowicz, the construction was the fulfillment of the volition expressed in the will of Primate Adam Ignacy Komorowski, who assigned this part of the temple for his mausoleum. In Warsaw, the the right to patronage was passed on to successive families – the patronage was granted to the Szembek and Branicki families, among others. The features connecting both investments were also: the connections of both collegiate chapters and the special status of said churches, associated with the most important people in the Republic of Poland – the king (and, in a broader sense, the Seym and court circles) and the primate, i.e. the interrex. Although the chapels’ architecture was developed almost half a century apart, one can see the mutual dependence of the forms used. The interiors boast even more analogies because the Warsaw chapel, built in the second decade of the 18th century, was transformed at the initiative of Jan Klemens Branicki in the early 1860s – while the mausoleum in Łowicz was being built. Probably both buildings employed the workshop of the Warsaw architect Jakub Fontana. In both chapels, influences of palace architecture are visible, manifested in the lightness of forms, rococo style and colors based on combining white with gold. The connection to residential interiors was enhanced especially by crimson wall coverings introduced by Fontana in the present St. John cathedral. The presented analysis, based on archival queries and in situ observations, made it possible to clarify the findings so far, as well as to show the construction process and transformations of the discussed objects. A look at their architectural form and decor details made it possible to identify sources of inspiration, probable contractors and to confirm the relationship between two particularly important examples of 18th-century collegiate chapels.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2020, 5; 61-94
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Greenery in Patronage Settlements – Historical and Contemporary Design Problems Based on the Example of Nikiszowiec
Zieleń osiedli patronackich - historyczne i współczesne problemy projektowe na przykładzie Nikiszowca
Autorzy:
Baryżewska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191470.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
patronage settlement
green areas
utility garden
new function
industrial landscape
osiedle patronackie
tereny zieleni
ogrody użytkowe
nowa funkcja
krajobraz przemysłowy
Opis:
W artykule zaprezentowano pracę dyplomową inżynierską, wykonaną na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, jako pracę końcową studiów pierwszego stopnia na kierunku architektura krajobrazu. Została ona wyróżniona główną nagrodą w konkursie organizowanym przez Stowarzyszenie Polskich Architektów Krajobrazu na najlepszą pracę inżynierską wykonaną w roku akademickim 2015/2016. Tematem pracy jest projekt zagospodarowania ogrodu śródblokowego w dawnym osiedlu robotniczym w dzielnicy Nikiszowiec w Katowicach. W zakres szczegółowego opracowania wchodzi wnętrze dziedzińca, jednego z kwartałów urbanistycznych Nikiszowca. Nikiszowiec powstał jako osiedle robotnicze wybudowane na początku XX wieku według projektu Georga i Emila Zillmannów z Berlina-Charlottenburga. Jego układ przestrzenny pozostał w niezmienionej formie od blisko 100 lat. Wykreowana tu przestrzeń została intensywnie zabudowana. Kompozycja składa się z dziewięciu kwartałów mieszkalnych. Każdy kwartał (blok zabudowy) jest zamknięty okalającą zabudową, a wewnątrz znajduje się ogromny dziedziniec. Projekt wnętrz kwartałów to szansa na stworzenie zielonych enklaw, przestrzeni odpoczynku, rekreacji i integracji społecznej dla mieszkańców, które jednocześnie upiększą i złagodzą surowy wizerunek krajobrazu ceglanych familoków. Na podstawie przeprowadzonych badań historycznych i społecznych powstała koncepcja zagospodarowania jednego ogrodu na dziedzińcu, zakładająca stworzenie przestrzeni przyjaznej mieszkańcom, funkcjonalnej, o czytelnej kompozycji, wykorzystująca tradycje historyczne i genius loci.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2018, 1; 66-77
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Talenta przyjemne” Izabeli Marii z Lubomirskich Sanguszkowej (1808–1890)
The ‘Pleasing Talents’ of Izabela Maria Sanguszko, née Lubomirska (1808–1890)
Autorzy:
Bieńkowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806099.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Izabela Maria z Lubomirskich Sanguszkowa
Gumniska
Kraków
patronat muzyczny kobiet
muzykowanie amatorów
opera
muzyka fortepianowa
Izabela Maria Sanguszko, née Lubomirska
women’s musical patronage
amateur music-making
piano music
Opis:
Izabela Maria z Lubomirskich Sanguszkowa była córką Henryka Lubomirskiego (1777–1850) i Teresy z Czartoryskich (1785–1868). Jej ojciec – wychowany przez daleką zamożną krewną Elżbietę z Czartoryskich Lubomirską (1736–1816), jedną z największych patronek sztuki na przełomie XVIII i XIX wieku – znany był za swojego szczególnego zamiłowania do muzyki. Zainteresowanie sprawami muzycznymi, a szczególnie operą, Henryk przekazał córce. Izabela świetnie śpiewała (w Wiedniu pobierała nauk u włoskich mistrzów – słynnego barytona Antonio Tamburiniego (1800–76), a następnie u kompozytora Stefano Pavesi (1779–1850)) i grała na fortepianie. W listach do ojca często komentowała bieżące wydarzenia muzyczne, a w oficynach wydawniczych Wiednia, Paryża, Mediolanu kupowała fragmenty wysłuchanych dzieł (głównie) operowych w opracowaniu na głos i fortepian czy też na cztery ręce. Ślady tych nabytków widać w zachowanych do dziś muzykaliach należących ongiś do Izabeli – w zbiorach Narodowego Zakładu im. Ossolińskich (zbiory sprzed zamążpójścia) i, nieznane do tej pory badaczom, Miejskiej Bibliotece Publicznej w Tarnowie (zbiory Izabeli, jej męża i dzieci). W Przeworsku, w którym Izabela dorastała, miała do dyspozycji przebogatą bibliotekę muzyczną, liczącą blisko 1400 pozycji, inwentarzem której obecnie dysponujemy. Po zamążpójściu nie zaprzestała muzykowania, prowadząc, zachowany do dziś, dzienniczek, zawierający w znacznej części nieznane 32 kompozycje, gromadząc muzykalia, dbając o wykształcenie muzyczne dzieci, wspierając twórczość kompozytorów. Kreowana przez Izabelę aktywność muzyczno-artystyczna w Krakowie i Gumniskach jest istotnym uzupełnieniem obrazu kultury muzycznej XIX-wiecznej Rzeczpospolitej.
Izabela Maria Sanguszko, née Lubomirska, was a daughter of Henryk Lubomirski (1777–1850) and his wife Teresa, née Czartoryska (1785–1868). Izabela’s father had been brought up by a rich distant relative, Elżbieta Lubomirska, née Czartoryska (1736–1816), one of the leading patronesses of art around the turn of the nineteenth century. He was known for his particular fondness of music, and he passed on his interest in this field, particularly in opera, to his daughter. Izabela was an excellent singer, who studied in Vienna with Italian masters: the famous baritone Antonio Tamburini (1800–76), and subsequently the composer Stefano Pavesi (1779–1850). She also played the piano. In letters sent to her father, she frequently commented on musical life. From publishers in Vienna, Paris and Milan, she would also purchase selections (transcriptions for voice and piano or for piano four hands) from works she had heard (mainly operas). Some of those purchases have been preserved in the National Ossoliński Institute in Wrocław (from Izabela’s maiden years) and the Municipal Public Library in Tarnów (items belonging to Izabela, her husband and their children, hitherto unknown to scholars). In Przeworsk, where Izabela grew up, she had at her disposal a vast music library comprising nearly 1400 items, which are fully inventoried. Izabela did not give up music-making after getting married. She kept a diary, preserved to this day, containing 32 compositions, many of them not known from other sources. She collected sheet music and ensured her children received a musical education. She also supported the work of composers. The musical-artistic activity created by Izabela in Kraków and Gumniska represents an important aspect of nineteenth-century musical culture in the territories of partitioned Poland.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 1; 3-19
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mecenat muzyczny Radziwiłłów w XVIII wieku – od Karola Stanisława do Karola Stanisława „Panie Kochanku” Radziwiłła
Autorzy:
Bieńkowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690167.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Radzivill family
XVIII century
music patronage
Radziwiłłowie
XVIII wiek
mecenat muzyczny
Opis:
Support for musical and theatrical activities by the Nesvizh line of the Radziwill family in the eighteenth century merits attention because of the innovative solutions and high artistic level of the music production. Within the context of royal court theatre, the princes created thriving cultural centres within their residences. For example, the first stages and free-standing theatre buildings were built (Slutsk, Biała), one of the first Polish operas was played at the court of Karol Stanisław (1784), and the first professional ballet group consisting solely of Polish dancers was developed in Slutsk (1756). The princes acquired musical instruments that were both modern and of good quality (by contemporary standards) for their courts. We can also observe that significant eff ort was made by the princes to attract good performers, though the same eff ort was not made to recruit worldfamous composers. Less positive observations of patronage of the arts by the Radziwill family would include the low level of support provided to the careers of the artists, as well as the failure to amass a collection of quality music that would provide evidence of the patrons’ refi ned tastes. The Radziwill family failed to create centres of music to do justice to the courts’ size and the ambitions that the royal families professed to have. Their courts’ attempts lagged far behind the ambitious cultural projects realised by the fi nest aristocratic centres in Western Europe. It is clear that the main reasons for this stem from the family’s intellectual shallowness in the eighteenthcentury, though another reason could be the lack of tradition and social acceptance in Poland at the time for the nobility to engage in musical aff airs. Despite this the continuity of the Radziwill family’s patronage of the arts is worth noting, because there are few similar examples in eighteenth-century Poland. We know of interesting and comparable artistic projects within the courts of J.K. Branicki, M.K. Ogiński or A. Tyzenhauz, but these activities had no successors, while the continuity of musical patronage observed within the courts of Rzewuski, Lubomirski or Sapieha families, did not have the scale of the Radziwill eff orts.
Wspieranie przez Radziwiłłów muzyki i teatru zasługuje na uwagę ze względu na nowatorskość rozwiązań i niezły poziom artystyczny produkcji muzycznych. Książęta stworzyli w swoich rezydencjach prężne ośrodki kulturowe, które wiodły prym, jeśli chodzi o teatr dworski. W połowie XVIII w. były to dwory, na których najwcześniej powstały sceny teatralne, tu też pojawiły się pierwsze wolno stojące budynki teatralne (Słuck, Biała), a na dworze Karola Stanisława „Panie Kochanku” zaprezentowano jedną z pierwszych polskich oper (1784). W Słucku ponadto wykształcono pierwszą zawodową grupę baletową składającą się wyłącznie z polskich tancerzy (1756). Warto także odnotować, że książęta zgromadzili w swoich pałacach dość dobre i nowoczesne na tamte czasy instrumenty muzyczne. W działaniach książąt widać znaczną dbałość o pozyskanie dobrych i bardzo dobrych wykonawców, chociaż nie zauważono starań o zatrudnienie światowej sławy kompozytorów. Po negatywnej stronie mecenatu radziwiłłowskiego należy odnotować nieznaczne wspieranie kariery artystycznej muzyków, śpiewaków czy tancerzy, a także brak dążeń do stworzenia ekskluzywnej kolekcji muzycznej, która mogłaby zaświadczyć o dobrym smaku muzycznym jej właścicieli. Jednej z najpotężniejszych familii Rzeczypospolitej nie udało się powołać do życia ośrodków muzyczno-teatralnych na miarę swojej wielkości i królewskich ambicji. Mając możliwości finansowe i umiłowanie sztuki dźwięków, Radziwiłłowie stworzyli co prawda istotne ośrodki kulturalne kraju, ale daleko im było do ambitnych przedsięwzięć europejskich. Warto jednak odnotować ciągłość mecenasowskich poczynań Radziwiłłów, bo podobnych przykładów w XVIII-wiecznej Rzeczypospolitej nie było wiele. Bardzo ciekawe i porównywalnej skali przedsięwzięcia artystyczne na dworach J.K. Branickiego, M.K. Ogińskiego czy A. Tyzenhauza nie miały kontynuatorów, natomiast ciągłość mecenatu muzycznego, który można zauważyć np. na dworze Rzewuskich, Lubomirskich czy Sapiehów, nie była tej skali co poczynania radziwiłłowskie.
Źródło:
Rocznik Lituanistyczny; 2015, 1
2450-8454
2450-8446
Pojawia się w:
Rocznik Lituanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stalinowska wizja kultury: projekt i realizacja – mecenat w warunkach upolitycznienia
Stalin’s Vision of the Culture: Project and Realization. Patronage in the Circumstances ff Politicization
Autorzy:
Blecharczyk, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807220.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kultura radziecka
marksizm
mecenat
realizm socjalistyczny
socjalizm
socrealizm
Stalin
Związek Radziecki
Marxism
patronage
socialist realism
socialism
Soviet culture
Soviet Union
Opis:
Mecenat Stalina nad radziecką literaturą i sztuką został w pełni sformalizowany na początku lat trzydziestych XX w. Polityczne podporządkowanie wszystkich dziedzin kultury oraz próba jej dostosowania do ściśle określonych ideologicznych i partyjnych norm znalazły odzwierciedlenie we wprowadzonej w 1934 r. doktrynie realizmu socjalistycznego. Celem kultury stalinowskiej była sakralizacja władzy oraz pełna unifikacja i podporządkowanie życia obywateli Związku Radzieckiego socjalistycznej wizji. Osoba wodza reprezentuje tu ideę państwa, przez co zyskuje szczególny, transcendentny wymiar, przekładający się także na relację z kulturą. Stalin będąc architektem najdoskonalszego, totalnego dzieła sztuki, jakim miał być socjalizm, zyskał status nie tylko opiekuna życia kulturalnego oraz mecenasa literatury i sztuki, ale najwybitniejszego, wszechmocnego stwórcy. Stalinowska rewolucja kulturalna miała na celu wypełnienie totalnego planu wodza, jakim było stworzenie radzieckiego człowieka i nowego świata.
Stalin’s patronage over soviet art and literature was completely formalized at the beginning of the 1930’s. Political subordination of all domains of culture and its ideological and party standardization were expressed by implementation of socialist realism doctrine in 1934. The very purposes of Stalinist culture were power sacralisation, fully unification and subjugation of the Soviet Union citizens life to the socialist vision. Figure of the leader represents the idea of state that yielded him as a new transcendent dimension. Stalin as an architect of excellent and total piece of art—the socialism, obtained a new special status—became not only a sponsor of entire cultural life, but also the notable, almighty creator. The main goal of Stalinist cultural revolution was to realize the total plan of its leader: creation of the Soviet Man and the new world.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 2; 93-109
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W służbie obojga narodów – mechanizmy kariery podstolego rzeczyckiego Kazimierza Michała Pusłowskiego w latach 1660–1696
In the Service of the Commonwealth: Career Mechanisms of Kazimierz Michał Pusłowski, Podstoli of Rzeczyca, in 1660–1696
Autorzy:
Bobiatyński, Konrad
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832670.pdf
Data publikacji:
2021-10-25
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
kadra oficerska
armia koronna
armia litewska
husaria
patronat wojskowy
więzy klientalne
officer cadre
Crown army
Lithuanian army
Hussars
military patronage
clientage bonds
Opis:
Artykuł przedstawia mechanizmy kariery wojskowej i politycznej podstolego rzeczyckiego Kazimierza Michała Pusłowskiego w latach 1660–1696. Jego celem jest przybliżenie biografii jednego z wyróżniających się dowódców średniego szczebla w armii litewskiej lat 70. i 80. XVII w. oraz pokazanie, jak ważną rolę w budowaniu pozycji wojskowej, politycznej i społecznej odegrał 15-letni okres służby w husarii koronnej oraz stosunki z czołowymi postaciami sceny politycznej Rzeczypospolitej, jak Jerzy Lubomirski, Jan Sobieski, Michał Kazimierz Radziwiłł, Kazimierz Jan i Benedykt Paweł Sapiehowie oraz Jan Karol Dolski.
The article describes the military and political career mechanisms of Kazimierz Michał Pusłowski, a podstoli (Deputy Master of the Pantry) of Rzeczyca, in 1660–1696. It aims to shed light on the life of one of the outstanding mid-level commanders in the Lithuanian army in the 1670s and 1680s, and to show how vital a role in building his military, political, and social position was of his fifteen-year period of service in the Crown Hussars and relations with leading figures of the political scene in the Commonwealth, such as Jerzy Lubomirski, Jan Sobieski, Michał Kazimierz Radziwiłł, Kazimierz Jan and Benedykt Paweł Sapiehas, and Jan Karol Dolski.
Źródło:
Rocznik Lituanistyczny; 2021, 7; 129-153
2450-8454
2450-8446
Pojawia się w:
Rocznik Lituanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klemensa Janicjusza sztuka wymówki
Clemens Ianicius’ Art of the Recusatio
Autorzy:
Buszewicz, Elwira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046591.pdf
Data publikacji:
2017-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the recusatio in poetry
rhetorical strategies in poetry
neo-Latin elegy
Clemens Ianitius’ poetry
Piotr Kmita’s patronage
renaissance in Poland
Opis:
Rhetorical strategy called the recusatio, starting from the rejection of the epic in the Hellenistic period, developed in diverse ways in Roman poetry (Tibullus, Vergil, Horace, Martial and others). It was often connected with the poet’s declaration of his literary interest, hierarchy or program. The author’s aim is to confront these topoi with Clemens Ianicius’ realization of this strategy in three elegies: Tristia III (Excusat Petro Cmitae, Viro Illustri, Patrono suo, silentium suum Patavinum…), Variae elegiae VI (Verecunde a Petro Cmita petit, ut ei ad Italica studia subsidio sit) and Variae elegiae XI (A Franciscano quodam rogatus, ut in Scotum quiddam scriberet, se illi excusat).
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2017, 27, 1; 103-120
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Kochanowskiego epigramaty o „pszczołach budziwiskich” i radziwiłłowska elegia (III 9). Prolegomena do badań nad środowiskiem kulturalnym Mikołaja Radziwiłła Czarnego
Jan Kochanowski’s Epigrams on the “Budziwiszki Bees” And Radziwill’s Elegy (III 9). Prolegomena to the Study of Cultural Environment of Nikolai Radziwill the Black
Autorzy:
Chemperek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879715.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Kochanowski
Mikołaj Radziwiłł Czarny
reformacja
mecenat
fraszka
foricoenium
elegia
Nikolai Radziwill the Black
reformation
patronage
epigram
elegy
Opis:
Cztery polskojęzyczne epigramaty poświęcone „pszczołom budziwiskim” (Fraszki, „Księgi wtóre”, 83-86), dwie łacińskie miniatury z tomu Foricoenia (44, 45) oraz Elegia IX z „Księgi III” Elegiarum libri quattuor Jana Kochanowskiego dokumentują jego związki z Mikołajem Radziwiłłem Czarnym (1515-1565), kanclerzem wielkim litewskim i wojewodą wileńskim, przywódcą protestantów w państwie polsko-litewskim. Poetyckie miniatury powstały najpewniej w okresie 10 czerwca – 19 października 1563 w Budziwiszkach vel Bujwidiszkach (obecnie: Buivydiškės) koło Wilna, natomiast jesienią tego roku Kochanowski napisał elegię. O ile w Elegii IX poeta kreuje wizerunek Radziwiłła jako męża stanu, sługi państwa króla Zygmunta Augusta, o tyle w bezpretensjonalnych epigramatach możnowładca jest przedstawiany jako mecenas skupionego wokół niego środowiska humanistów, propagujących reformację. Jako radziwiłłowskie „pszczoły” – pracowite, dobroczynne, znoszące na ziemię Bożą prawdę (odwołanie do Platońskiego toposu) – Kochanowski określił leksykografa Jana Mączyńskiego, poetę Andrzeja Trzecieskiego młodszego i zapewne Cypriana Bazylika – poetę, muzyka, drukarza. W epigramatach autor ukazał Mikołaja Radziwiłła Czarnego jako mecenasa kultury nowego formatu, promującego protestantyzm, zaś zgromadzonych wokół niego twórców jako spójne środowisko literackie. Jakkolwiek zostało ono przedstawione w sposób afirmatywny, Kochanowski zachował wobec niego postawę życzliwego outsaidera. Świadczy o tym sceptyczny ton foricoenium 45 i uwarunkowania biograficzne poety, który był wówczas sekretarzem biskupa Piotra Myszkowskiego.
Four Polish language epigrams on the “Budziwiszki bees”  (Epigrams, Second Books, 83-86), two Latin miniatures from the volume Foricoenia (44, 45) and Elegy IX of Book III Elegiarum libri quattuor by Jan Kochanowski document his relationship with Nikolai Radziwill the Black (1515-1565), the great Lithuanian chancellor and voivode of Vilnius, the leader of the Protestants in the Polish-Lithuanian State. The poetic miniatures were probably written between June 10 and October 19, 1563 in Budziwiszki aka Bujwidiszki (now Buivydiškės) near Vilnius, and Kochanowski wrote Elegy IX in autumn 1563. While in Elegy IX the poet creates the image of Radziwill as a statesman, a servant of the state of King Zygmunt August, in the unpretentious epigrams the magnate is presented as a patron surrounded by the humanists who promote reformation. Kochanowski described lexicographer John Mączyński, poet Andrew Trzecieski junior and most probably Cyprian Bazylik, poet, musician, and printer, as the Radziwill “bees” – hard-working, charitable, bringing the truth to the God's earth (a reference to a Platonic topos). In his epigrams, the author showed Nikolai Radziwill the Black as a patron of culture of the new format promoting Protestantism, and the creators gathered around him as a coherent literary milieu. Although it was presented in an affirmative way, Kochanowski maintained an attitude of the benevolent outsider. It is reflected by the skeptical tone of foricoenium 45 and biographical circumstances of the poet who was the then secretary of Bishop Piotr Myszkowski.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 1; 153-172
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mecenat literacki Anny Wazówny
Anna Vasa’s literary patronage
Autorzy:
Chemperek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078328.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Badań Literackich PAN
Tematy:
Anna Waza
mecenat
Waleriusz Herberger
Samuel Dambrowski
Anna Vasa
patronage
Valerius Herberger
Opis:
The aim of the article is to show the scale of Anna Vasa’s (1568-1625) literary patronage and her role in the literary culture of the Commonwealth at the beginning of the 17th century. The Infanta’s ambitions to become a patron of Protestant culture in the Polish-Lithuanian state succumbing to Catholicism have been fulfilled. The most significant testimonies of this patronage are the works of Evangelicals: the monumental “Postylla” by Samuel Dambrowski, “Florilegium ex Paradiso Psalmorum” by Valerius Herberger or “Heraclitus” by Samuel Bolestraszycki. Anna Vasa’s influence on the literary culture of the Polish-Lithuanian Commonwealth in the first twenty years of the 17th century is also demonstrated by the group of Catholic writers who offered her their works. They include, among others: Andrzej Zbylitowski, Stanisław Grochowski, Jan Achacy Kmita, Jerzy Cerazyn, Wawrzyniec Chlebowski. An additional value of this patronage is that the dedications and literary works show the deeds and personality of the princess. The abundance of texts related to Infanta makes the literature connected with the remarkable biography of an independent, well-educated woman, protector of natural scientists, as well as evangelical writers and theologians. The analysis of the royal patronage leads to the another conclusion that in the research on the writings of the Polish-Lithuanian Commonwealth, the aspect of at least trilingualism of the contemporary literature, which was written in Polish, Latin and German, should be more widely considered.
Źródło:
Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura; 2020, 2, 13; 39-55
2449-7339
Pojawia się w:
Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Astrolog w poszukiwaniu mecenasa. Przypadek Jan Latosza i Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła „Sierotki”
An Astrologer in Search of a Patron: the Case of Jan Latosz and Nicholas Christopher ‘the Orphan’ Radziwiłł
Autorzy:
Choptiany, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1193920.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
Renaissance astrology
Academy of Cracow
calendar reform
patronage
early modern print culture
Opis:
This article aims to shedsome critical light on two episodes in the biography of Jan Latosz (Joannes Latosinus, 1539–1608), which are related to his attempts at winning the patronage of Duke Nicholas Christopher ‘the Orphan’ Radziwiłł (1549–1616). Latosz is well known due to his involvement in calendrical polemics at the end of 16th century. As a result of his attacks on the newly introduced Gregorian calendar, his works were banned and the astrologer himself was expelled from the Academy of Cracow. Today, we have access to a limited number of his works, mostly those published in 1590s and 1600s and even his major work dedicated to calendar reform remains unknown. The works of Latosz that came down to us either as prints or in the form of manuscript copies provide important, yet fragmentary, information onhow he tried to establish patronage relations with a number of influential figures in the Polish-Lithuanian Commonwealth. One of his early prognostications – the Obwieszczenie [Announcement] of 1572 – was dedicated to Duke Radziwiłł, yet it seems that this publication did not result in a long-lasting relationship. However, there is another piece of understudied evidence which can be found in Latosz’s letter to Radziwiłł of 27 December 1594. In the light of this letter, it seems that in 1594 Latosz succeeded in publishing another prognostication dedicated to the duke, most likely in the hope that Radziwiłł would protect him from attacks by the Jesuits and Cracow academics. While the article discusses information that can be excerpted from Latosz’s writings addressed to Radziwiłł, the appendices provide editions of the dedicatory letter from 1572 and a brief letter from 1594.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2016, 81, 1; 7-35
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekład pod patronatem. Elementy trzeciej kultury w procesie uzgodnień wydawniczych
Translation and Patronage. Third Culture Elements in the Process of Editorial Corrections
Autorzy:
Czarnecka, Mira Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955608.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
translation
third culture element
publisher
patronage
przekład
elementy trzeciej kultury
wydawca
patronat
Opis:
Tematem artykułu jest zbadanie wpływu jaki może wywierać wydawca na sposób i zakres odzwierciedlenia w tekście przekładu elementów trzeciej kultury. Omówione zostaną kolejno: kwestia obcości w przekładzie, zjawisko elementów trzeciej kultury oraz zagadnienie funkcjonowania patronatu w systemie literackim. Badanie będzie miało formę analizy translatologicznej. Za materiał badawczy posłuży opowiadanie „The Room in Le Dragon Volant” ze zbioru "In a Glass Darkly", autorstwa XIX-wiecznego, irlandzkiego pisarza  Sheridana Le Fanu oraz przekład utworu na język polski, „Pokój w gospodzie Le Dragon Volant”, autorki artykułu, pochodzący z tomu "W ciemnym zwierciadle". Omówiony zostanie sposób przekładu wybranych wtrętów francuskojęzycznych, zwrotu adresatywnego i dwóch realogizmów oraz zalecenia redaktora dotyczące sposobu ich transpozycji w języku polskim, jak również wynik uzgodnień pomiędzy redaktorem i tłumaczką oraz wpływ ostatecznego rozwiązania na poziom obcości tekstu docelowego. Artykuł zakończy prezentacja wniosków odnośnie wpływu wydawnictwa na przekład elementów trzeciej kultury i roli jaką tłumacz odgrywa w procesie ich adekwatnego odzwierciedlenia w języku docelowym.
The subject of the article is a research into the influence exerted by the publisher on the way and scope of rendering third culture elements in the translated text. The concept of the foreign in translation, idea of third culture elements and the issue of patronage in the literary system will be discussed in turn. The research material is a story in English titled “The Room in Le Dragon Volant” from a collection In a Glass Darkly, written by the 19th century Irish writer, Sheridan Le Fanu and its translation into Polish by the author of the article, published under the title "Pokój w gospodzie Le Dragon Volant", in a collection W ciemnym zwierciadle. The research will involve an analysis of translation of selected examples of third culture elements, a term of address and two proper nouns in French and the discussion of recommendations from the editor regarding their transposition in the Polish language. The result of negotiations between the editor and the translator and the consequences of the adopted solution for the achieved level of foreignness in the target text will be presented. Finally, conclusions regarding the influence exerted by the publisher on the way of translation of third culture elements and the role of translator in the process of their rendering in the target language will be formulated.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2021, 6, 1; 232-256
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies