Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "paryska „Kultura”" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Intellectual Sources of Parisian “Kultura”: Adolf Bocheński’s Wartime Political Thought
Intelektualne źródła paryskiej „Kultury”. Myśl polityczna Adolfa Bocheńskiego okresu wojny
Autorzy:
Ujazdowski, Kazimierz Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348275.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Adolf Bocheński
Jerzy Giedroyc
Parisian “Kultura”
concepts of eastern policy
Ukraine’s independence
paryska „Kultura”
koncepcja polityki wschodniej
niepodległość Ukrainy
Opis:
A significant aspect of the study of political thought is the recognition of its creativity, expressed in the ability to evaluate the past critically and to formulate groundbreaking ideas at moments of radical social and political changes. Undoubtedly, Adolf Bocheński’s political thought in the texts published during World War II had this attribute. The ideas that Bocheński produced were a vital source of inspiration for the program of the magazine called Parisian “Kultura”, which was the most influential center of Polish political emigration after 1945. The forerunning political thought of Bocheński inspired the critical approach of Jerzy Giedroyc’s magazine to the social system of the Second Republic and a willingness to support transformations aimed at making social groups hitherto excluded from active participation in the life of the national community more aware of their rights as citizens. Bocheński’s neo-federalist concepts were even more inspiring. He was undoubtedly a precursor of the concepts of eastern policy of Parisian “Kultura”. When designing the post-war policy of Polish emigration, he postulated linking the Polish cause with the fight for national independence of nations subjugated by the Soviet Union, in particular with the idea of Ukraine’s independence.
Ważnym aspektem badania myśli politycznej jest rozpoznawanie jej kreatywności, wyrażającej się w zdolności do krytycznej oceny przeszłości oraz formułowania prekursorskich idei w momentach radykalnych zmian społecznych i politycznych. Niewątpliwie ten przymiot miała myśl polityczna Adolfa Bocheńskiego obecna w tekstach opublikowanych w czasie II wojny światowej. Idee sformułowane przez Bocheńskiego stanowiły ważne źródło inspiracji dla programu paryskiej „Kultury”, będącej najbardziej wpływowym ośrodkiem polskiej emigracji politycznej po 1945 r. Prekursorska myśl polityczna Bocheńskiego inspirowała krytyczne podejście pisma Jerzego Giedroycia do układu społecznego Drugiej Rzeczypospolitej i wolę wsparcia przemian na rzecz uobywatelnienia grup społecznych wykluczonych dotąd z aktywnego udziału w życiu wspólnoty narodowej. Jeszcze większe znaczenie inspirujące miały koncepcje neofederalistyczne Bocheńskiego. Był on bez wątpienia prekursorem koncepcji polityki wschodniej paryskiej „Kultury”. Projektując powojenną politykę polskiej emigracji, postulował związanie sprawy polskiej z walką o niepodległość państwową narodów ujarzmionych przez Związek Radziecki, w sposób szczególny zaś z ideą niepodległości Ukrainy.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 2; 245-255
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O tym, jak Czesław Miłosz czytał „Poemat o mowie polskiej”
How Czesław Miłosz was reading „Poemat o mowie polskiej” [A poem on the Polish speech]
Autorzy:
Mielhorski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25125231.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Czesław Miłosz
Mieczysław Jastrun
socrealizm
paryska „Kultura”
Poemat o mowie polskiej
socialist realism
Parisian Kultura
Opis:
W artykule zaprezentowana została recepcja socrealistycznego tomu poezji Mieczysława Jastruna, zatytułowanego Poemat o mowie polskiej – z punktu widzenia przebywającego na emigracji Czesława Miłosza. Jego szkic recenzyjny stanowi nie tylko komentarz do tej właśnie książki, ale i na jej podstawie ukazuje zasadnicze cechy tworzonej w latach 1949–1953 liryki „pozytywnej”. Autor artykułu wskazuje na trzy zasady, które organizują wypowiedź Miłosza. Są to kolejno: zasada pozornej identyfikacji, zasada pożądanego obiektywizmu i zasada ambiwalencji ocen. Refleksja nad tekstem Miłosza dla porządku wykładu poprzedzona jest ogólną charakterystyką Poematu… oraz komentarzem do jej odbioru krytycznego w latach pięćdziesiątych XX wieku.
The article presents a reception of a social realist volume of Mieczysław Jastrun’s poetry, entitled Poemat o mowie polskiej [A poem on the Polish speech], from a point of view of Czesław Miłosz, who was a migrant at that time. His review study dated 1953 not only comments on this book but also uses it as a ground for presenting the fundamental features of “positive” lyric poetry created from 1949 to 1953. The author of the article points out three basic principles which organise the statement of Miłosz. These are: the principle of ostensible identification, the principle of desired objectivism and the principle of assessment ambivalence. The reflection on the text of Miłosz is, for the sake of the lecture order, preceded by an overall description of the Poemat… and by a comment to its critical reception in the 1950s.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2022, 10; 71-91
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Parcours de la reconnaissance”. 120 dni „Kultury” Wojciecha Karpińskiego w kontekście dialektyczności podmiotu Paula Ricoeura
„Parcours de la reconnaissance.” 120 Days of „Culture” by Wojciech Karpiński in the Context of Paul Ricoeur’s Dialectic of the Subject
Autorzy:
Trygar, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198009.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Wojciech Karpiński
tożsamość
filozofia Paula Ricoeura
„Kultura” paryska
Inny
subjectivity
Paul Ricoeur’s philosophy
“Kultura”
Other
Opis:
W artykule analizuję ostatnią książkę Wojciecha Karpińskiego pt. 120 dni „Kultury” w kontekście filozofii człowieka Paula Ricoeura. Karpiński wybrał publikowane w paryskiej „Kulturze” teksty pisarzy, którzy go najbardziej inspirowali, uczyli patrzenia na świat i na drugiego człowieka, a przede wszystkim pokazywali, jak odkrywać piękno sztuki. „Ja” Karpińskiego kształtowało się w spotkaniu z innymi artystami. Tożsamość narracyjna jest pomostem prowadzącym do zaproponowanej przez francuskiego filozofa koncepcji otwartej dialektyki, która łączy dwa podejścia. Po pierwsze badacz przyjmuje porządek aposterioryczny, wychodząc od konkretu, czyli jednostkowego podmiotu umiejscowionego w określonych realiach życiowych, zanurzonego w konkretnej kulturze, posiadającego własną historię i doświadczenia, po drugie posługuje się kantowskim zwrotem, prowadząc refleksję o podmiocie w perspektywie transcendentalnej. Podmiotowość to zwrócenie się ku Innemu, a dzięki Innemu dokonuje się transcendowanie siebie. Jak dowodzi francuski filozof, w języku istnieje „siła ontologiczna”, która wskazuje na określony sposób bycia-w-świecie. Tożsamość podlega świadomym przeobrażeniom, a literatura jest artystycznym zapisem tego ruchu i zarazem dyskursem kulturowo-antropologicznym.
The article analyses Wojciech Karpiński’s latest book titled 120 dni „Kultury” in the context of Paul Ricoeur’s philosophy of man. Karpiński chose texts published in “Kultura”, a Parisian literary magazine, from writers who inspired him the most, taught him how to look at the world and at other people, and above all showed him how to discover the beauty of art. Karpiński’s ‘I’ was shaped by his encounter with other artists. Narrative identity is a bridge leading to the concept of open dialectics proposed by the French philosopher, which combines two methods. One involves the researcher adopting an a posteriori approach, starting from the concrete, i.e. the individual subject located in specific realities of life, immersed in a specific culture, having their own history and experiences. For the other, the researcher uses a Kantian turn, reflecting on the subject in a transcendental perspective. Subjectivity means turning towards the Other, and thanks to the Other, one transcends oneself. As Ricoeur argues, there is an “ontological force” in language that points to a certain way of being-inthe-world. Identity is consciously transformed, and literature is simultaneously an artistic record of this movement and a cultural-anthropological discourse.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2021, 27, 1; 343-362
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartości moralne w publicystyce Teresy Torańskiej na łamach paryskiej „Kultury”
Moral values in the journalism of Teresa Torańska in the Parisian “Kultura”
Autorzy:
Górka, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879769.pdf
Data publikacji:
2021-12-18
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
moral values
Teresa Torańska
Parisian “Kultura”
wartości moralne
„Kultura” paryska
Opis:
Celem artykułu jest analiza wartości moralnych obecnych w publicystyce Teresy Torańskiej, która ukazywała się na łamach paryskiej „Kultury”, miesięczniku wydawanym przez Redaktora Jerzego Giedroycia w Instytucie Literackim w Paryżu. Wartości moralne utożsamiane z takimi pojęciami, jak dobro i wolność, zostały poddane analizie ilościowej i jakościowej. Przeprowadzone badania pozwoliły określić najczęściej wykorzystane pojęcia (dobro i wolność), sposób ich rozumienia przez rozmówców oraz dziennikarkę. Dalsze analizy umożliwiły zwrócenie uwagi na warsztat dziennikarski i niezależność jako cechy publicystyki Teresy Torańskiej.
The article aims to analyse the moral values in the journalism by Teresa Torańska in the Parisian “Kultura”, a monthly journal published by Editor Jerzy Giedroyc at the Literary Institute in Paris. Moral values identified with such concepts as the good and freedom have been analysed. The research allowed to define the most frequently used concepts (good and freedom), their understanding by the interlocutors and the journalist herself. Further analysis allowed to draw attention to the journalistic skills and independence as Teresa Torańska’s work features.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2021, 7; 133-141
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etnometodologia jako socjologia literatury? O konstruowaniu obcości w Witolda Gombrowicza Notatkach z Dziennika 1951-1952
Ethnomethodology as Sociology of literature? On the Construction of the Strangeness in Witold Gombrowicz’s Diary Notes (1951-1952)
Autorzy:
Dobrzański, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832981.pdf
Data publikacji:
2020-04-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
etnometodologia
socjologia literatury
obcość
emigracja
paryska „Kultura”
Witold Gombrowicz
Helumt Plessner
ethnomethodology
sociology of literature
the strangeness
emigration
Paris “Culture”
Helmuth Plessner
Opis:
W artykule podejmuję zagadnienie statusu obcości w Notatkach z Dziennika Witolda Gombrowicza, publikowanych w paryskim miesięczniku „Kultura” (1951-1952). Obcość, inność to jeden z podstawowych tematów autoanaliz Gombrowicza podejmowanych zarówno w debiutanckim Pamiętniku z okresu dojrzewania (Bakakai 1933), jak i w ostatniej powieści Kosmos (1965). W moim tekście rekonstruuję to pojęcie z konstruktywistycznej perspektywy etnometodologii, starając się dookreślić podstawowe znaczenie obcości, jakie występuje we wczesnych Notatkach z Dziennika 1951-1952. Zasadniczo rekonstruuję obcość jako narzucaną czytelnikowi strategię pisarza zbudowania sobie nowej emigracyjnej publiczności. Z tego powodu w mniejszym stopniu interesuje mnie egzystencjalny wymiar obcości, inności etc. W zakończeniu artykułu przytaczam kilka uwag na temat sfery publicznej w ujęciu Helmutha Plessnera.
The paper addresses the status of the strangeness in Witold Gombrowicz’s Diary Notes published in the monthly journal “Kultura” in Paris, in 1951-1952. The problem of strangeness and otherness is one of the fundamental topics of Gombrowicz’s self-analyses. The issue was taken up both in the author’s first short story collection Memoirs from puberty (Bacacay, 1933) and in his final novel (Cosmos, 1965). The present paper is an attempt at reconstructing the concept of strangeness from the constructivist perspective of ethnomethodology, with a focus on pinpointing the basic meaning of strangeness found in Gombrowicz’s early Diary Notes 1951-1952. Essentially, I reconstruct strangeness as a strategy imposed by the author on the reader with a view to creating a new emigré audience. For this reason, the existential dimension of strangeness and otherness is not in the immediate focus of attention in the presented analysis. The concluding section presents selected remarks about the public sphere on Helmuth Plessner`s framework.   
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2014, 45, 4; 249-267
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paryska „Kultura” wobec krajów regionu ULB na przykładzie Litwy (1989-1991)
Paris „Culture” towards the countries of the ULB region on the example of Lithuania
Autorzy:
Urban, Jeremiasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1812096.pdf
Data publikacji:
2020-10-08
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
rozpad ZSRR
odzyskanie przez Litwę niepodległości
Sajudis
prometeizm
doktryna ULB
mniejszość polska na Litwie
paryska „Kultura”
collapse of the USSR
regaining independence by Lithuania
Prometheism
ULB doctrine
Polish minority in Lithuania
The Paris „Culture”
Opis:
Artykuł przedstawia stosunek środowiska „Kultury” paryskiej do krajów regionu ULB (Ukraina, Litwa, Białoruś) na przykładzie odzyskującej, w latach 1989-1991, niepodległość od ZSRR Litwy. Wywiady i artykuły zamieszczane w magazynie jednoznacznie opowiadają się za uznaniem przez Polskę niepodległości nowej Litwy, nawet kosztem braku rozwiązania problemów mniejszości polskiej, stanowiącej znaczną część populacji republiki, a zamieszkującej w zwartych skupiskach na Wileńszczyźnie.
Article describes attitude of intellectuals gathered around „Culture” magazine towards ULB countries (Ukraine, Lithuania, Belarus) on example of regaining from USSR independence Lithuania (1989-1991). Interviews and articles published in magazine fully supported regaining of independence from Soviet Union even without resolving problems of Polish minority which were large part of population in Vilnius region.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2019, 16, 16; 149-164
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jerzy Giedroyc i czasopisma wojskowe PRL
Jerzy Giedroyc and the Military Journals in the Polish People’s Republic – a summary
Ежи Гедройц и военные журналы в Польской Народной Республике
Autorzy:
Kozłowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918647.pdf
Data publikacji:
2019-12-24
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Jerzy Giedroyc
Wojskowy Przegląd Historyczny
Paryska Kultura
Centralna Biblioteka Wojskowa
Military Historical Review
the Parisian „Culture” („Kultura”)
Central Military Library
Ежи Гедройц
„Военно-историческое обозрение”
„Парижская культура”
Центральная военная библиотека
Opis:
W latach 1996–1997 trwała krótka wymiana korespondencji pomiędzy Jerzym Giedroyciem a „Wojskowym Przeglądem Historycznym”. Przyczyną korespondencji było pozyskanie dla Instytutu Literackiego w Maisons-Laffitte brakujących numerów „Wojskowego Przeglądu Historycznego”. Niniejszy artykuł zawiera opracowanie owej korespondencji wraz z krótkim omówieniem tła.
In 1996–1997 Jerzy Giedroyc briefly corresponded with the „Military Historical Review”. The reason behind it was to obtain the missing issues of the „Military Historical Review” for the Institute of Literature in Maisons-Laffitte. This article contains a study of this correspondence along with an outline of its background.
В 1996–1997 гг. между Ежи Гедройцем и „Военно-историческим обозрением” произошел короткий обмен корреспонденцией. Поводом для переписки послужило получение Литературным институтом в Мезон-Лафитте недостающих номеров «Военно-исторического обозрения». Данная статья содержит анализ этой корреспонденции вместе с кратким изложением ее контекста.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 4 (270); 191-198
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krzysztof Czyżewski a paryska „Kultura”
Autorzy:
Wal, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031029.pdf
Data publikacji:
2019-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Parisian Kultura
Central and Eastern Europe
the borderland of cultures
essay
‘the builder of bridges’
‘connective tissue’
paryska „Kultura”
Europa Środkowa i Wschodnia
pogranicza kultur
esej
„budowniczy mostów”
„tkanka łączna”
Opis:
The paper focuses on the various forms of collaboration of Krzysztof Czyżewski, the founder of the Borderland Foundation in Sejny, organiser of cultural events, poet and essayist, with Parisian Kultura. It discusses Czyżewski’s essays, published in the magazine between 1997-2000 which concerned the problems of Central and Eastern Europe and the issues connected with the borderland. The paper points to the idea, emphasized by Czyżewski, of multicultural dialogue and building open societies in the multicultural regions of Central and Eastern Europe after 1989 based on historical memory while at the same time overcoming the existing conflicts. It mentions the prizes awarded to Czyżewski by Jerzy Giedroyc and the fact that he is considered the continuator of the program of Kultura, promoting the strengthening of the bonds between Poland and its closest neighbours.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2019, 14, 9; 406-421
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roman Palester i Jerzy Giedroyc – o wzajemnych kontaktach w świetle zachowanej korespondencji
Roman Palester and Jerzy Giedroyc – about mutual contacts in the light of saved correspondence
Autorzy:
Bolesławska-Lewandowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28395206.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Roman Palester
Kultura paryska
Jerzy Giedroyc
muzyka polska na emigracji
polska kultura emigracyjna
Paris Kultura
Polish émigré culture
Polish music in exile
Opis:
Faktem powszechnie znanym jest praca Romana Palestra w rozgłośni Radia Wolna Europa, o jego kontaktach z paryską Kulturą oraz jej redaktorem naczelnym, Jerzym Giedroyciem, wiadomo natomiast bardzo niewiele. Tymczasem, poza opublikowanymi na łamach tego najważniejszego polskiego pisma emigracyjnego tekstami Palestra, w archiwum Instytutu Literackiego w Maisons-Laffitte zachowała się korespondencja kompozytora z Jerzym Giedroyciem. Pisane w latach 1951–87 listy pozostają świadectwem ich długoletniej znajomości, skupionej na sprawach ważnych dla polskiej muzyki i kultury. Celem artykułu jest przybliżenie relacji Romana Palestra z Jerzym Giedroyciem w świetle zachowanej korespondencji.
Roman Palester’s work for Radio Free Europe is a commonly known fact, while his contacts with the main Polish émigré journal, Paris-based Kultura, and its chief editor, Jerzy Giedroyc, has remained enigmatic. However, as it appeared recently, beside several essays published by Palester in Kultura, in the archive of the Literary Institute in Maisons-Laffitte there is preserved a correspondence between the composer and Jerzy Giedroyc. Their letters, written between 1951 and 1987, confirm their long-life relationship, concentrated on matters important for Polish music and culture. The goal of this article is to analyze contacts between Roman Palester and Jerzy Giedroyc in the lights of the preserved correspondence. 
Źródło:
Muzyka; 2019, 64, 1; 69-82
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witold Jedlicki (29 II 1929 – 7 IX 1995). Między samorealizacją a realiami
Witold Jedlicki (29 II 1929–7 IX 1995): Between Personal Fulfillment and Reality
Autorzy:
Kraśko, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14974756.pdf
Data publikacji:
2017-10-10
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Witold Jedlicki
Ossowski's circle
Polish sociology
Crooked Circle Club
Parisian Culture
contemporary history
krąg Ossowskiego
socjologia polska
Klub Krzywego Koła
paryska „Kultura”
historia najnowsza
Opis:
Witold Jedlicki (1929–1995), an important, if somewhat disregarded Polish sociologist, began work at the University of Warsaw as the first assistant of professor Stanislaw Ossowski, member of Ossowski’s circle, also known as the Warsaw School of Sociology. Little, however, is known of Jedlicki’s life after he emigrated to Israel in 1962; in present day Poland he is remembered mainly as the author of a single text Chamy i Żydy published in 1962 in Kultura [Culture], a leading Polish emigré journal appearing in Paris. Through research of Polish and Israeli archives, study of publications in political and academic institutional history as well as interviews with Jedlicki’s brother Jerzy and Chanan Rapaport, at that time head of the National Institute for Research in the Behavioral Sciences the author was able to partly reconstruct his career abroad in Israel and the US, including contributions to Kultura and later criticism of the political situation in Poland and Israel. Conversations with Jedlicki’s friends and acquaintances, his own texts (published and unpublished), and particularly his correspondence with Jerzy Giedroyc, editor in chief of Kultura provide a new psychological insight into the intellectual history of a scholar still quoted by the Polish school of sociology in discussions and interpretations of Polish society.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2017, 61, 4; 189-213
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SZLACHECKO-INTELIGENCKI PUNKT WIDZENIA NA POLSKĄ EMIGRACJĘ. PRZYPADEK „KULTURY” PARYSKIEJ
THE GENTRY/INTELLIGENTSIA VIEWPOINT ON POLISH EMIGRATION. THE CASE OF AN EMIGRATION JOURNAL “KULTURA”
Autorzy:
Horolets, Anna
Bielecka-Prus, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579480.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
EMIGRACJA
DYSKURS
„KULTURA” PARYSKA
SZLACHTA
INTELIGENCJA
EMIGRATION
DISCOURSE
“KULTURA” JOURNAL
GENTRY
INTELLIGENTSIA
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wyników badań nad tym, jak szlacheckointeligencki punkt widzenia przejawia się w definicjach, klasyfikacjach i ocenach emigracji, tworzonych na łamach paryskiej „Kultury” (1947–2000). Na początku zrekonstruowano na podstawie literatury historycznej i socjologicznej szlachecko-inteligencki punkt widzenia przejawiający się m.in. w stawianiu wartości duchowych ponad materialne, poczuciu misji, postrzeganiu siebie jako odmiennej grupy w ramach szerszego społeczeństwa. Następnie przedstawiono wybrane elementy szlachecko-inteligenckiego punktu widzenia na emigrację w tekstach o migracji opublikowanych w paryskiej „Kulturze”. Jest to między innymi: określanie przynależności do emigracji za pomocą wybranych kategorii pokrewieństwa, uznaniowość włączenia / wyłączenia pewnych grup na emigracji, postrzeganie emigracji właściwej (szlachecko-inteligenckiej) jako reprezentantki całej emigracji (całego narodu), podkreślanie misji i wysokiego kapitału kulturowego jako wyznaczników przynależności do emigracji właściwej, a także postrzegania wartości materialnych jako przyziemnych i bogacenia się jako nagannego. W końcowej części artykułu, odwołując się do wyników badań nad dyskursem migracyjnym prowadzonych przez innych analityków, pokazano, na ile punkt widzenia inteligencko-szlachecki jest wciąż obecny w dyskursie publicznym o polskiej migracji.
The article presents the results of the research on how the gentry/intelligentsia viewpoint manifests itself in the definitions, classifications and evaluations of emigration that appeared in one of the major Polish emigration journals “Kultura” (published in Paris in 1947–2000). First the gentry/intelligentsia viewpoint is reconstructed on the basis of historical and sociological literature. Both viewpoints share several defining features such as holding spiritual values in higher esteem than material ones, a sense that these groups have to fulfill a mission, and the feeling of distinction between them and the rest of the society, to name a few. In the following part of the article the selected elements of the gentry/ intelligentsia viewpoint on emigration in the texts about emigration published in “Kultura” are presented. These include: the frequent use of a particular type of kinship categories, the arbitrariness of excluding/including certain groups from/in Polish diaspora, the perception of a selected part of the diaspora as rightful representatives of all emigrants (and the whole nation), the emphasis placed on a mission and high cultural capital as the indicators of proper diaspora, as well as perception of material values as vulgar and of getting rich as immoral. In the final part of the article, referring to the research results of other scholars who studied migration discourse, it is demonstrated that the gentry/intelligentsia viewpoint has still a significant presence in the public discourse on Polish migration.
Źródło:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2016, 42, 4 (162); 97-122
2081-4488
2544-4972
Pojawia się w:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja myśli politycznej Juliusza Mieroszewskiego... w polskiej polityce wschodniej po 1989 roku
Reception of Juliusz Mieroszewski’s political thought in the Polish Eastern politics after 1989
Autorzy:
Janociński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489911.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
polska polityka wschodnia
Juliusz Mieroszewski
paryska „Kultura”
myśl polityczna
Polish Eastern politics
Paris “Culture”
political thought
Opis:
The aim of the article author was to show the political thought of Juliusz Mieroszewski not only in the perspective of its long cooperation with the Paris “Culture”, but also to prove the topicality of his concepts in contemporary politics. In the first part of the article the author focuses on the projects of Juliusz Machulski, connected to the direct neighbours of Poland – Lithuania, Belarus and Ukraine, at that time being a part of the Soviet Union. These were developed the furthest by the concept of ULB. The second part covers Mieroszewski’s ideas on settling the relations with Russia, with regard to their timely evolution, taking place on the pages of the Paris “Culture”. The third part of the article presents the author’s attempts to prove the existence of traces of Mieroszewski’s political thoughts in the contemporary Polish Eastern politics, both in the declarative and political plane.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica; 2015, 14; 129-138
2081-3333
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brukselczyk ze Lwowa – szkic do portretu Leopolda Ungera
Brusselian from Lvov – Draft for the Portrait of Leopold Unger
Autorzy:
Napora, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484219.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Leopold Unger
publicist
journalist
essay
Parisian “Kultura”
emigration culture
publicystyka
dziennikarstwo
esej
paryska „Kultura”
kultura emigracyjna
Opis:
This article demonstrates the significance of Leopold Unger (1922–2011) as a journalist, commentator, columnist and essayist, whose professional activity was rooted in the history of Eastern Europe and the experience of Jews and dissidents subject to Soviet totalitarianism. Beginning with an overview of his life, the author presents the development of Unger’s career from two perspectives. The first is connected with the cities where Unger was active: from his early start in Bucharest, moving later to Warsaw and finally, as a political émigré, in Brussels. The second one focuses on the periodicals in which he worked: “Życie Warszawy”, the Belgian “Le Soir”, the Parisian “Kultura”, “International Herald Tribune” and “Gazeta Wyborcza”. Particular attention is given to the concept of Unger as an intruder (describing the specific relations between Unger and PRL [People’s Republic of Poland] after 1968, but also, in a more general sense, as a journalist investigating uneasy subjects) and a “Brusselian” (author of political essays published in Jerzy Giedroyc’s “Kultura”, considered nearly as important as the journalistic contribution of Juliusz Mieroszewski). The initial conclusions regarding Unger’s output also include remarks on his style and journalistic strategies.
W artykule przedstawiono znaczenie Leopolda Ungera (1922–2011) jako dziennikarza, komentatora, publicysty i eseisty, którego działalność zawodowa była zakorzeniona w historii Europy Wschodniej oraz doświadczeniach Żydów i dysydentów podlegających działaniom sowieckiego totalitaryzmu. Rozpoczynając od przywołania najważniejszych faktów z życiorysu Ungera, autorka ukazała rozwój jego kariery zawodowej z dwóch perspektyw. Pierwszej – związanej z miastami, w których Unger był aktywny: od początków jego działalności w Bukareszcie, przez późniejszą przeprowadzkę do Warszawy, po emigrację polityczną i wreszcie politycznej emigracji w Brukseli. Drugiej – skoncentrowanej na czasopismach, w których pracował: „Życiu Warszawy”, belgijskim „Le Soir”, paryskiej „Kulturze”, „International Herald Tribune” i „Gazecie Wyborczej”. Szczególną uwagę poświęcono koncepcji Ungera jako intruza (opisując specyficzne relacje między nim i władzami PRL po 1968 r., ale także, gdy rozumie się tę koncepcję w ogólniejszym sensie, przedstawiając Ungera jako dziennikarza podejmującego niełatwe tematy) i „Brukselczyka” (autora publikowanych w „Kulturze” Jerzego Giedroycia esejów politycznych, uważanych za niemal równie ważne jak publicystyczny wkład Juliusza Mieroszewskiego). Wstępne wnioski dotyczące dorobku Ungera zawierają także uwagi na temat jego stylu i strategii dziennikarskich.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2013, 3 (54); 117-126
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tematy polsko-ukraińskie Bohdana Osadczuka w paryskiej „Kulturze”
Polish-Ukrainian issues of Bohdan Osadczuk in the Paris Kultura periodical
Autorzy:
HOFMAN, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615830.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish-Ukrainian issues
Bohdan Osadczuk
Paris Kultura periodical
tematy polsko-ukraińskie
paryska „Kultura”
Opis:
The paper aims to revise the journalistic and political work of Bohdan Osadczuk in the Paris Kultura periodical in order to celebrate his ninetieth birthday. Osadczuk (a.k.a. BEO, J. Czarnomorskyj) formally started cooperation with Jerzy Giedroyæ’s periodical in 1952 finishing it when the monthly was closed in 2000. Taking into consideration the diversity of literary genres employed by Osadczuk one can evidence how important his articles and reviews were, especially those published after 1990. The political changes that affected Poland and Ukraine formed a turning point in Osadczuk’s writing, confirming that he had returned to his role of a chronicler, which characterized him over the time of his involvement with the periodical. This co-author of ‘the eastern concept’ discussed Polish-Ukrainian issues in over a hundred journalistic texts published in the first decade following the ‘fall of the peoples’, and devoted to the symptoms of normalization in Polish-Ukrainian relations and the negative consequences of ignorance concerning mutual prejudices. Osadczuk also recorded his impressions from visits to Ukraine, concentrating on social and cultural matters. He was the last reviewer of the policies of the presidents L. Krawczuk and L. Kuczma. The paper constitutes a review of the issues discussed in B. Osadczuk’s journalism.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2011, 3; 185-194
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies