Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "papież Benedykt XVI" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 46
Tytuł:
W obronie rozumu politycznego : myśl Josepha Ratzingera
Myśl Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
Autorzy:
Węgrzecki, Janusz (1957- )
Współwytwórcy:
Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego Wydawca
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Warszawa : Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Tematy:
Benedykt XVI (papież ; 1927-2022)
Katolicka nauka społeczna
Nauczanie papieskie
Polityka
Monografia
Opis:
Bibliografia na stronach 245-252.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Benedykt XVI i jego dialog z prawosławiem rosyjskim
Pope Benedict XVI and his dialogue with the Russian Orthodox
Autorzy:
Moskałyk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595061.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
papież Benedykt XVI, prawosławie rosyjskie, dialog, zbliżenie, wymiana
Pope Benedict XVI, Russian Orthodoxy, dialogue, rapprochement, exchange
Opis:
Main of motives for opening XVI Benedict to the dialogue with the Russian Orthodox faith there was desire for the development of current effects of the common accord. Bearing in mind scale of requirements in the process of bilateral relations but all at the same time the Pope deep supported the essential need of the shared dialogue his continuation. Since the departure from the made once decision the only correct would mean stopping the process of bringing closer, as well as sure moving back oneself into the dark past. In addition XVI Benedict didn't undergo the vision of uniting based on simplified means, peculiarly the practical nature with the Russian Orthodox faith which could undermine the authority of the Church. But with the personal posture and the businesslike commitment shaped the authentic space for building living and credible partner reports.
Głównym motywem otwarcia Benedykta XVI na dialog z prawosławiem rosyjskim było pragnienie rozwoju dotychczasowych efektów wspólnego porozumienia. Mając na uwadze skalę wymogów w procesie relacji dwustronnych a zarazem niezbędną potrzebę wspólnego dialogu, papież głęboko wspierał jego kontynuację, ponieważ odstąpienie od powziętej niegdyś jedynie słusznej decyzji oznaczałoby zahamowanie procesu zbliżenia, jak również rodzaj cofnięcia się w mroczną przeszłość. Przy tym Benedykt XVI nie ulegał wizji zjednoczenia z prawosławiem rosyjskim w oparciu o uproszczone środki, szczególnie natury praktycznej, które mogłyby podważyć autorytet Kościoła, ale osobistą postawą i rzeczywistym zaangażowaniem kształtował autentyczną przestrzeń do budowania żywych oraz wiarygodnych relacji partnerskich.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 267-280
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczny rozwój katolickiego obrazu Marcina Lutra
The historical development of the Catholic image of Martin Luther
Autorzy:
Jaskóła, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040982.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Benedikt XVI.
Lutherisch-Katholischer Dialog
Johannes Paul II.
Martin Luther
Papst Franziskus
Reformation
ökumenische Bewegung
Benedict XVI
ecumenical movement
John Paul II
Lutheran-Catholic dialogue
Pope Francis
the Reformation
Benedykt XVI
dialog luterańsko-katolicki
ruch ekumeniczny
Jan Paweł II
Marcin Luter
papież Franciszek
reformacja
Opis:
Katolicki obraz Marcina Lutra na przestrzeni wieków ewoluował od zdecydowanie negatywnego w czasie reformacji i w wiekach następnych, poprzez próby teologicznie i historycznie pogłębionych analiz inspirowanych ruchem ekumenicznym, aż po współczesną akceptację wielu jego teologicznych postulatów. Współczesne kierunki rzymskokatolickiego myślenia o Lutrze dobrze streszczają historycznie wyważone i dogmatycznie pogłębione opinie ostatnich papieży: Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka. Idąc za tekstami uzgodnień Komisji luterańsko-katolickiej na forum światowym, ekumenicznie otwarci papieże potrafią dostrzec w Marcinie Lutrze człowieka głęboko religijnego, świadka Ewangelii, którego myśl teologiczna nie utraciła swej aktualności i jest wyzwaniem dla współczesnego zsekularyzowanego świata.  
The Catholic image of  Martin Luther in the course of the centuries evolved from the literally  negative one during the time of the Reformation and the centuries that followed, through the theological attempts and historically in-depth analyses inspired by the ecumenical movement up to contemporary acceptance of several theological postulates. Contemporary movements of Roman-Catholic thinking of Luther well summarize historically vulnerable and dogmatically deepened opinions of the recent popes: John Paul II, Benedict XVI and Francis. Following the agreement texts of the Lutheran-Catholic Commission at the world forum, ecumenically open popes can find out in Martin Luther a profoundly religious man, the witness of the Gospel whose theological thought is still relevant and a challenge for the presently secularized world.
Das katholische Bild von Martin Luther veränderte sich von einem äußerst negativen in der Zeit der Reformation durch theologisch und historisch vertiefte Versuche von Analysen, angeregt durch die ökumenische Bewegung, bis zur heutigen Akzeptanz vieler seiner theologischen Forderungen. Die gegenwärtigen Tendenzen des römisch-katholischen Denkens über Luther werden am besten durch die historisch sowie dogmatisch fundierten Aussagen der letzten Päpste zusammengefast: Johannes Paul II., Benedikt XVI. und Franziskus. Im Geiste der Konvergenzen der Katholisch-Lutherischen Dialogkommission auf der Weltebene sehen diese ökumenisch aufgeschlossenen Päpste in Martin Luther einen tief religiösen Menschen und einen Zeugen des Evangeliums, dessen theologisches Denken nach wie vor aktuell bleibt und eine Herausforderung an die säkularisierte Welt von heute ist.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 46-60
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Międzyuczelniany Instytut Muzyki Kościelnej w Krakowie. Dziesięć lat działalności (2008–2018)
Autorzy:
Zając, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668925.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Intercollegiate Institute of Church Music in Cracow
Music Academy
pope emeritus Benedict XVI
Witold Zalewski
church music
pipe organ
concerts
organ recitals
master courses
music workshops
Międzyuczelniany Instytut Muzyki Kościelnej w Krakowie
Akademia Muzyczna w Krakowie
papież-senior Benedykt XVI
muzyka kościelna
organy
koncerty
recitale organowe
kursy mistrzowskie
warsztaty muzyczne
Opis:
The article presents various forms of the activity performed by the Intercollegiate Institute of Church Music in Cracow over the span of 10 years (2008–2018) with regard to scientific-and-didactic and to artistic aspects. The scientific-and-didactic performance is mainly the result of the activities regulated with a teaching curriculum, of scientific conferences and symposia, the outcome of the journal “Pro Musica Sacra”, devoted to church music, as well as of the activity of the Student Research Club, BA and MA theses be the effect of scientific seminars, and of post-graduate studies of liturgical monody. The artistic activity of the institute is best manifested through concerts, master courses and music workshops, through diploma organ recitals and liturgical diploma performances, CD recordings and music-related publications. The author of the article emphasizes that the major educational aim of all the educational, artistic and formative activities of the institute is to prepare competent and professional musicians who will undertake the jobs at various pastoral institutions of the church. And it is them on whom the music of the liturgical rituals shall represent a required standard, dignity and a desired form. The article concludes with the account of a tremendously important event for the history of the Institute, namely conferring upon the pope emeritus Benedict XVI the honoris causa doctorate by the John Paul II University and the Music Academy in Cracow in 2015.Keywords Intercollegiate Institute of Church Music in Cracow, John Paul II University, Music Academy, pope emeritus Benedict XVI, Mons. Robert Tyrała, Witold Zalewski, church music, pipe organ, BA and MA seminars, concerts, organ recitals, scientific conferences, Student Research Club, master courses, music workshops, journal “Pro Musica Sacra”
W artykule autor przedstawia różnorodne formy działalności naukowo-dydaktycznej i artystycznej Międzyuczelnianego Instytutu Muzyki Kościelnej w Krakowie na przestrzeni dziesięciu lat (2008–2018). Działalność naukowo-dydaktyczna to zadania określone programem nauczania, a także organizowanie konferencji i sesji naukowych, wydawanie czasopisma poświęconego muzyce kościelnej „Pro Musica Sacra”, praca Koła Naukowego Studentów, prace licencjackie i magisterskie pisane w trakcie seminariów naukowych oraz prowadzenie studiów podyplomowych z monodii liturgicznej. Działalność artystyczna Instytutu znajduje swój wyraz w organizowanych koncertach, kursach mistrzowskich i warsztatach muzycznych, w dyplomowych recitalach organowych i dyplomach z gry liturgicznej, nagraniach płytowych i wydanych materiałach muzycznych. Autor podkreśla, że zasadniczym celem wszelkich poczynań – edukacyjnych, artystycznych i formacyjnych Instytutu – jest wykształcenie kompetentnych, profesjonalnych muzyków, którzy w przyszłości podejmą pracę w kościelnych ośrodkach duszpasterskich. Od nich bowiem zależeć będą odpowiedni poziom, godność i właściwy kształt muzyki w obrzędach liturgicznych Kościoła. Zwieńczeniem artykułu jest opis ważnego i wyjątkowego w historii Instytutu wydarzenia, jakim było nadanie w 2015 roku papieżowi seniorowi Benedyktowi XVI doktoratu honoris causa przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II i Akademię Muzyczną w Krakowie.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2018, 16
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka kościelna w archidiecezji krakowskiej w latach 1997–2017
Church Music in the Archdiocese of Krakow in 1997–2017
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/949434.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
archidiecezja krakowska
muzyka kościelna
Jan Paweł II
Benedykt XVI
papież Franciszek
Archdiocese of Cracow
church music
John Paul II
Benedict XVI
Pope Francis
Opis:
This article deals with the institutions and events that in 1997–2017 had a decisive impact on Church music in the Archdiocese of Krakow. It discusses the activity of the Archdiocesan Church Music Committee, the Archdiocesan Music Schools of the First and Second Level, the Interuniversity Institute of Church Music, and major liturgical events in which three popes participated.
Artykuł omawia instytucje i wydarzenia, które w latach 1997–2017 miały decydujący wpływ na muzykę kościelną w archidiecezji krakowskiej. Omówiona została działalność Archidiecezjalnej Komisji Muzyki Kościelnej, Archidiecezjalnej Szkoły Muzycznej I i II stopnia, Międzyuczelnianego Instytutu Muzyki Kościelnej, a także wielkie wydarzenia liturgiczne z udziałem trzech papieży.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2018, 71, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartość życia ludzkiego w nauczaniu papieży Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka
The value of human life in the teaching of Popes John Paul II, Benedict XVI and pope Francis
Autorzy:
Ozorowski, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047545.pdf
Data publikacji:
2018-01-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
value of life
sacredness of life
dignity of life
John Paul II
Benedict XVI
Pope Francis
wartość życia
świętość życia
godność życia
Jan Paweł II
Benedykt XVI
papież Franciszek
Opis:
The article presents the teachings of Popes John Paul II, Benedict XVI and Francis on the value of human life. St. John Paul II has developed the foundations of the science of the value of life.All the last popes unequivocally teach that human life is sacred and possesses an inescapable dignity all the time from conception to its end in natural death. The value of human life is rooted in the creation of man in the image and likeness of God, and is independent of the quality of life and the way of human existence. All successors of St. Peter shows the life of a Christian in a supernatural perspective. They also remind us of the many dangers of life such as abortion, genetic manipulation, war, euthanasia. The great defender of human life was St. Pope John Paul II. Pope Benedict XVI and Pope Francis point to the social dimension of human life, emphasizing the need to improve the quality of human existence. It is so important that the modern world is lost by mixing the category of absolute value of human life with the unspecified quality of life category
Źródło:
Teologia i moralność; 2017, 12, 2(22); 35-52
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religious Taming of the Digital Continent: from John Paul II to Francis The adventures of Pope Francis on the digital continent
Religijne oswajanie kontynentu cyfrowego: od Jana Pawła II do Franciszka Przygody Franciszka na kontynencie cyfrowym
Autorzy:
Goban‑Klas, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596975.pdf
Data publikacji:
2017-03-31
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Kościół
media
media społecznościowe
internet
ewangelizacja
papież Franciszek
Benedykt XVI
Jan Paweł II
Church
social media
evangelization
Pope Francis
Benedict XVI
John Paul II
Opis:
Today, the Catholic Church skillfully adapts the achievements of mod ern communication technologies to support the pastoral ministry. The author of this article shows what attitude towards modern digital tech nologies was presented by the last three popes: John Paul II, Benedict XVI, and Francis. Each of them, in their own way, formed a dialogue with the faithful, using the digital tools in a conscious and thoughtful way. The Pope’s relationship with the faithful, mediated by modern media, confirms that digital tools, now called the digital age, play an important role in the evangelization of the modern world.
W dzisiejszych czasach Kościół katolicki w umiejętny sposób adaptu je osiągnięcia współczesnych technologii komunikacyjnych do wspo magania posługi duszpasterskiej. Autor niniejszego artykułu ukazuje jakie stanowisko wobec nowoczesnych technologii cyfrowych prezen towali ostatni trzej papieże: Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek. Każdy z nich na swój specyficzny sposób nawiązał dialog z wierny mi, wykorzystując cyfrowe narzędzia w sposób świadomy i przemyśla ny. Relacje papieży z wiernymi, zapośredniczone przez nowoczesne media, potwierdzają, że cyfrowe narzędzia, pełnią obecnie, w czasach zwanych erą cyfrową, niezwykle ważna rolę w ewangelizacji współ czesnego świata.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2017, 16, 1; 45-56
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół katolicki wobec Internetu. Zarys problematyki w ujęciu historycznym
Autorzy:
Sołga, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436445.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Kościół katolicki
Internet
Jan Paweł II
Benedykt XVI
papież Franciszek
Opis:
The Internet, unlike other mass media, since its beginnings has been treated favorably by the Catholic Church. We could say that it is an approving attitude. It does not mean that the Church does not perceive dangers associated with it. The article presents these dilemmas taking into account selected statements of representatives of the hierarchical Church in chronological order. Selected comments of the Catholic publicists were also considered as interpretation and complementation of what the Church had announced.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2016, 2; 145-161
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Młodzież w oczach papieży na podstawie przemówień podczas Światowych Dni Młodzieży
Youth in the Popes’ Eyes Basing on Speeches Given During World Youth Days
Autorzy:
Ostrowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571388.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jan Paweł II
Benedykt XVI
papież Franciszek
Światowe Dni Młodzieży
obraz współczesnej młodzieży
John Paul II
Benedict XVI
Pope Francis
World Youth Day
condition of the youth of today
Opis:
Autor analizuje i komentuje treść przemówień papieży Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka wygłoszonych podczas trzynastu Światowych Dni Młodzieży. Ze względu na dużą liczbę papieskich wystąpień skupia się na przemówieniach podczas szczytowych spotkań. Autor chce odpowiedzieć na pytanie, jaki obraz współczesnej młodzieży przedstawiają w swych wystąpieniach papieże. W przemówieniach nie ma wprost opisu sytuacji młodzieży. Natomiast na podstawie poruszanej tematyki można pośrednio zorientować się, jakie zjawiska wśród młodzieży budzą nadzieję, a jakie niepokój. Ton papieskich wypowiedzi jest w większości wypadków pozytywny. Papieże widzą w młodzieży wiele dobrych cech, co budzi wielką nadzieję. Podkreślają konieczność nawiązywania przez młodych bliskich relacji z Chrystusem, budzenia wiary, która ma charakter osobistego spotkania z Bogiem. W świetle Ewangelii chcą uświadomić młodym pełną prawdę o człowieku, zwracają uwagę na sprawę prawidłowego rozumienia wolności, tłumaczą znaczenie Kościoła i relację chrześcijanina do Kościoła. Wreszcie akcentują dynamizm i entuzjazm młodzieży, zachęcają młodzież do podejmowania odpowiedzialności za misję ewangelizacyjną i apostolstwo.
The author analyses and comments on speeches given by the popes: John Paul II, Benedict XVI and Francis during thirteen celebrations of World Youth Days. Because of a great number of these he focuses mainly on the ones given during central events. The author aims to answer the question about the condition of the youth of today presented by the popes. Although there is no direct description of the situation of modern youth it can be concluded indirectly on the basis of discussed issues what phenomena among young people raise hope and which cause concern. In most cases tone of papal speeches is positive. Popes see good features in the youth what gives hope and they very rarely speak about negative aspects of lives of the young. A positive call is a response to a negative influence to which the current young generation is exposed. The popes put emphasis on the necessity of establishing close relationship with Christ by the youth and arousing within them faith having a nature of personal encounter with God. They want to realise young people the whole truth about human in the light of the Gospel, draw attention to proper understanding of freedom, explain the importance of the Church and relation a Christian to the Church. Finally, they stress dynamism and enthusiasm of the youth, encourage them to take responsibility for the evangelising mission and apostleship.
Źródło:
Polonia Sacra; 2016, 20, 4(45); 5-23
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka podczas papieskich pielgrzymek w archidiecezji krakowskiej (1979–2006)
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668953.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Church music
Pope John Paul II
Pope Benedict XVI
orchestra
choir
composers
conductors
Marian Machura
Irena Pfeiffer
Rev. Jacek Żurek
Wiesław Delimat
Cardinal Franciszek Macharski
Cardinal Stanisław Dziwisz
muzyka kościelna
papież Jan Paweł II
papież Benedykt XVI
orkiestra
chór
kopozycje
dyrygenci
Opis:
During all papal pilgrimages – of John Paul II and of Benedict XVI  to the Cracow Archdiocese -  people responsible for liturgical music of these events were invariably aware – as it is proved in this paper – that the role of music was to serve liturgy, to lead the prayers of God’s people congregated before the Pope. Therefore, they seemed to fulfill all the Church prescripts on sacred music specifying that by the union of voices, minds are more easily raised to heavenly things by the beauty of the sacred rites, and the whole celebration more clearly prefigures that heavenly liturgy which is enacted in the holy city of Jerusalem (MS 5). It is then significant to emphasise a great concern given to liturgical music  during the mentioned events. Papal pilgrimages were an inspiration to create new compositions, some of them of immense and considerable value, e.g.: Beatus Vir by Henryk Mikołaj Górecki, Hymn uwielbienia [Hymn of Adoration]by Juliusz Łuciuk or Tu es Petrus by Henryk Jan Botor. Amongst the other - lesser, yet not less important compositions, were invocations to the Blessed and the Saints, composed mostly by Irena Pffeifer and Marian Machura, or the chants composed to the texts of Marek Skwarnicki. There were also new thoughts and ideas, e.g. of Piotr Pałka. The new compositions invariably enriched and ornamented papal liturgies, being even introduced into the canon of liturgical chants of the Church. It should be mentioned here that these compositions also complied with the prescriptions of the Church in this matter: Composers, filled with the Christian spirit, should feel that their vocation is to cultivate sacred music and increase its store of treasures.Let them produce compositions which have the qualities proper to genuine sacred music, not confining themselves to works which can be sung only by large choirs, but providing also for the needs of small choirs and for the active participation of the entire assembly of the faithful. (SC 121) Another conclusion which might be drawn from this paper is the utmost care with which choirs and orchestras were selected for the events. It should be noted that the choirs and orchestras invited to papal liturgies in Cracow and in the Cracow Archdiocese  were always of highest standard, the choirs daily active in the parish churches of Cracow and the Archdiocese. Amongst them are:  The Choir and Orchestra of the Cracow Philharmonic, the Choir of the Polish Radio of Cracow, choir Psalmodia of the John Paul II University in Cracow, the Organum academic choir, the Mariański Choir from the NMP Lourdes Parish Church in Cracow, Schola Cantorum Cracoviensis from the Collegiate Church of St.Ann, the Cathedral Choir and the Cecilian Choir, Dominanta Choir from the University of Economics, as well as many other music groups, also those already mentioned. The liturgies were accompanied by brass, symphonic and chamber orchestras, as well as by youth bands. Also here it seems appropriate to quote the relevant document with the fully complied precept: during the liturgy of the Holy Mass it is prescribed to perform the old and the new polyphonic music in Latin and in the Polish language, however, in  such a manner so as not to exclude the faithful from participation in singing. The polyphonic music, especially this composed  by the old masters, is regarded by the Church as inestimable treasure and cultural heritage (IEP 18). In the music setting for papal pilgrimages an equally vital element was the sound of pipe organ whose role was to make the celebrations of the holy rites more beautiful, grand and also fruitful. The organ players of the events in question were the most renowned Cracow organists: Michał Woźny, Marian Machura, Mieczysław Tuleja, Witold Zalewski, Wiesław Delimat, Krzysztof Michałek, Henryk Jan Botor, Jan Rybarski and many others. It could not be otherwise as the Vatican Constitution on Liturgy clearly specifies that: In the Latin Church the pipe organ is to be held in high esteem, for it is the traditional musical instrument which adds a wonderful splendor to the Church's ceremonies and powerfully lifts up man's mind to God and to higher things (SC 120). And although the pipe organs were only played in churches and at the Cracow Bishop Chapel, the masters of the organ also in the so called field conditions of papal pilgrimages used their master skills to glorify God and serve to the congregated faithful. Finally, the chants sung by the congregated people should be brought upon. These chants were first collected in song books available for pilgrimages. Each liturgy was arranged in such a way so that the faithful could participate, not remain mere listeners. The chants were adjusted to the order of the Mass Service, carefully selected from those well known to enable the congregated people to participate most actively in prayers. It was entailed by the post Vatican II way of thinking: One cannot find anything more religious and more joyful in sacred celebrations than a whole congregation expressing its faith and devotion in song. Therefore the active participation of the whole people, which is shown in singing, is to be carefully promoted as follows (MS 16). In the whole presentation of liturgical music during papal pilgrimages to the Cracow Archdiocese, a very important thing is to focus on a great care for quality, beauty and the prayer-like character of it. Perhaps it was noticed indeed by Pope Benedict XVI himself, when upon finishing the Mass Service on the Cracow Błonia Fields in 2006, he commented that liturgy was beautiful and liturgical music as well. Could there be any better words of esteem for those who had arranged it? It goes without saying that all people who prepared scholas, choirs, supervised and trained instrumental bands, orchestras, who played the organ, who conducted common singing, composed and wrote music notes during all papal pilgrimages deserve highest praise and particular gratefulness. Many years have passed since 1979, some of those people are no longer living, some are long retired, the others are still active in the matters of Church music of the Cracow Archdiocese. They all deserve recognition. This monograph is to commemorate all those people and their immense work. We thank God for them; may He be praised in all their music created for the benefit of papal pilgrimages in the Cracow Archdiocese. Let us finish with probably the most relevant citation from St. Luke: We are unworthy servants;we have only done what was our duty. (Luke 17:10).
Podczas wszystkich pielgrzymek papieży – Jana Pawła II i Benedykta XVI – w archidiecezji krakowskiej przygotowującym muzykę liturgiczną towarzyszyła zawsze świadomość – jak można było się przekonać z niniejszego artykułu – iż ma ona służyć pięknu liturgii i prowadzić serdeczną modlitwę ludu wiernego zebranego pod przewodnictwem papieża. Było to naturalnie zgodne z dokumentami Kościoła na temat muzyki kościelnej, które podkreślają, że „dzięki zjednoczeniu w śpiewie pogłębia się jedność serc, okazałość świętych obrzędów ułatwia wznoszenie myśli ku niebu, a całość odprawianych obrzędów jest obrazem i zapowiedzią tego, co dokonuje się w świętym mieście Jeruzalem” (MS 5). Nie bez znaczenia więc jest podkreślenie tego, jak bardzo troska ta była żywo obecna. Powstawały nowe kompozycje. Niejednokrotnie wielkie i wspaniałe jak Beatus Vir Henryka Mikołaja Góreckiego, Hymn uwielbienia Juliusza Łuciuka, Tu es Petrus Henryka Jana Botora. Na papieskie celebry tworzono też kompozycje mniejsze, ale równie ważne, takie jak  na przykład inwokacje do błogosławionych i świętych, najczęściej komponowane przez Irenę Pffeifer i Mariana Machurę, ale także pieśni do tekstów Marka Skwarnickiego. Nie brakło też nowej myśli muzycznej reprezentowanej przez Piotra Pałkę. Kompozycje nowe zawsze ubogacały i ozdabiały liturgie papieskie i – co więcej – w ten sposób często wchodziły do kanonu śpiewów liturgicznych Kościoła. I znów, odwołując się do słów dokumentów Kościoła, można śmiało powiedzieć, iż zrealizowały się w tym wypadku owe zalecania: "niechaj przejęci duchem chrześcijańskim muzycy wiedzą, że są powołani do pielęgnowania muzyki sakralnej i powiększania jej skarbca. Niech tworzą melodie, które posiadałby cechy prawdziwej muzyki kościelnej i nadawałby się nie tylko dla większych zespołów śpiewaczych, lecz także dla mniejszych chórów i przyczyniałyby się do czynnego uczestnictwa całego zgromadzenia wiernych" (KL 121).Kolejnym ważnym wnioskiem z niniejszego opracowania jest szczególnie widoczna dbałość o właściwie miejsce dla śpiewu chóru i orkiestry. Nie bez znaczenia jest fakt, iż do papieskich liturgii w Krakowie i archidiecezji zapraszane były zawsze zespoły wielkiej klasy i chóry na co dzień działające w kościołach parafialnych Krakowa i archidiecezji. Trzeba więc tutaj wszystkie te zespoły raz jeszcze przywołać. A były to: Chór i Orkiestra Filharmonii Krakowskiej, Chór Polskiego Radia w Krakowie, Capella Cracovienis z madrygalistami, Chór i Orkiestra Akademii Muzycznej w Krakowie, Chór Psalmodia Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, Chór Akademicki „Organum”, Chór Mariański z parafii NMP z Lourdes w Krakowie, Schola Cantorum Cracoviensis z kolegiaty św. Anny, chór katedralny i Chór Cecyliański, Chór Dominanta Uniwersytetu Ekonomicznego i wiele innych zespołów, których nazwy już wcześniej zostały w tym opracowaniu przywołane. Liturgie odbywały się z obecnością orkiestr dętych, symfonicznych, kameralnych i zespołów młodzieżowych. Wydaje się, że i tutaj należy przypomnieć dokument potwierdzający słuszność takiego kształtu muzycznych pielgrzymek. Prawodawca kościelny przypomina bowiem:"podczas liturgii mszy świętej zaleca się wykonywanie polifonii dawnej i nowszej w języku łacińskim i polskim, tak jednak, by nie wyłączać wiernych całkowicie z udziału w śpiewie. Muzykę wielogłosową, szczególnie dawnych mistrzów, Kościół zawsze uważał za nieoceniony skarbiec i dobro kultury" (IEP 18).Istotny był także podczas papieskich liturgii w archidiecezji krakowskiej dźwięk organów, który zawsze miał na celu sprawić, by celebracja świętych obrzędów była piękna, dostojna i owocna zarazem. Organistami podczas tych uroczystych chwil życia Kościoła w Krakowie byli najwybitniejsi mistrzowie tego królewskiego instrumentu: Michał Woźny, Marian Machura, Mieczysław Tuleja, Witold Zalewski, Wiesław Delimat, Krzysztof Michałek, Henryk Jan Botor, Jan Rybarski, a także wielu innych. Nie mogło też być inaczej skoro konstytucja o liturgii określa jednoznacznie, że „w Kościele łacińskim należy mieć w wielkim poszanowaniu organy piszczałkowe jako tradycyjny instrument muzyczny, którego brzmienie ceremoniom kościelnym dodaje majestatu, a umysły wiernych porywa do Boga i spraw niebieskich” (KL 120). I choć organy piszczałkowe wykorzystano podczas pielgrzymek tylko w kościołach oraz w kaplicy biskupa krakowskiego, to jednak wprawna ręka mistrza za każdym razem – także w polowych warunkach, w których odbywały się liturgie papieskie – muzyką organową oddawała chwałę Bogu i służyła modlitwie wiernych.Jeszcze słowo warto dodać w związku z przywoływanymi śpiewami wiernych podczas papieskich celebracji. Wcześniej wszystkie te pieśni były drukowane w śpiewnikach dostępnych dla uczestników celebracji papieskich. Każda liturgia była tak przygotowana, by wierni nie czuli się jedynie słuchaczami. Pieśni i części stałe liturgii były dostosowane do formularza mszalnego.  Wybierano jednocześnie pieśni najbardziej znane, by w ten sposób wierni czynnie i pełny sposób uczestniczyli w liturgii. Takie przygotowanie muzyki liturgicznej wynikało z soborowego myślenia, że „nie ma nic podnioślejszego i milszego w nabożeństwach liturgicznych nad zgromadzenie wiernych, które wspólnie w pieśni wyraża swoją wiarę i pobożność” (MS 16).W całym więc przedstawieniu muzyki liturgicznej podczas pielgrzymek papieskich w archidiecezji krakowskiej bardzo wyraźnie dostrzec można wielką troskę o jakość, piękno i modlitewny jej charakter. To być może dlatego papież Benedykt XVI po zakończonej liturgii na krakowskich Błoniach w 2006 roku miał powiedzieć „ta liturgia była piękna, bo piękna była muzyka podczas niej”. Czyż mogą być większe słowa uznania dla tych, którzy przygotowywali jej kształt?Jest więc pewne, że wszystkim, którzy prowadzili schole i chóry, ćwiczyli zespoły instrumentalne, orkiestry, grali na organach, prowadzili wspólny śpiew, komponowali i pisali nuty dla zespołów muzycznych papieskich pielgrzymek, należy się wielka wdzięczność. Od 1979 roku minęło wiele lat, niektórych ludzi, którzy tworzyli muzykę, już nie ma wśród żyjących, inni są na zasłużonej emeryturze, pozostali jeszcze dbają o sprawę muzyki archidiecezji krakowskiej. Im wszystkim należą się wielka wdzięczność i uznanie. To wspomnienie ma być takim właśnie przypomnieniem tych osób i ich wielkiej pracy. Bogu niech będą dzięki za wszystko i niech będzie On uwielbiony w tym, czego muzycy archidiecezji krakowskiej dokonali podczas papieskich pielgrzymek. I pewnie słuszne będzie przypomnienie na koniec, że „sługami nieużytecznymi jesteśmy, wykonaliśmy tylko to, co powinniśmy wykonać” (Łk 17, 10).
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2016, 14
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Jews – „Our Older Brothers”
Die Juden – „unsere alteren Bruder”
Żydzi – „Nasi starsi bracia”
Autorzy:
Štrukelj, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560712.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Second Vatican Council
Nostra Aetate
Christian-Jewish dialogue
St. John Paul II
Joseph Ratzinger-Pope Benedict XVI
Hans Urs von Balthasar and Martin Buber
Catholic Church
Theology
II Sobór Watykański
Nostra aetate
dialog chrześcijańsko-żydowski
św. Jan Paweł II
Joseph Ratzinger – papież Benedykt XVI
Hans Urs von Balthasar i Martin Buber
Kościół katolicki
teologia
Opis:
This article discusses the relations between Jews and Christians, especially in the last 50 years, after the promulgation (October, 28th 1965) of the Decree „Nostra Aetate” of the Second Vatican Council. The paper consists of three parts: in the first part we find the evaluation of the outstanding importance of Christian-Jewish dialogue, exercised by the St. John Paul II. – In the second part our attention is focused on the theological dialogue between Hans Urs von Balthasar and Martin Buber. Finally, in the third part we take into consideration the important the theological contribution of Joseph Ratzinger-Pope Benedict XVI on behalf of Christian-Jewish living together.
Artykuł dotyczy relacji między Żydami a chrześcijanami, szczególnie w ostatnich 50 latach, po promulgacji przez II Sobór Watykański dekretu Nostra aetate (28 października 1965 r.). Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej znajdujemy ewaluację mającego ogromne znaczenie dialogu chrześcijańsko-żydowskiego uprawianego przez św. Jana Pawła II. W drugiej części uwaga jest skoncentrowana na dialogu teologicznym między Hansem Ursem von Balthasarem i Martinem Buberem. W końcowej, trzeciej części uwzględniony został ważny wkład teologiczny Josepha Ratzingera – papieża Benedykta XVI w dziedzinę współżycia chrześcijańsko-żydowskiego.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2016, 23; 197-208
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce i rola ludzi starszych w rodzinie w nauczaniu papieskim w XXI wieku
The place and the role of the elderly people in family in papal teaching in the twenty-first century
Autorzy:
Ceglarek, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448544.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
the elderly people
family
pope John Paul II
pope Benedict XVI
pope Francis
osoby starsze
rodzina
papież Jan Paweł II
papież Benedykt XVI
papież Franciszek
Opis:
In the twenty-first century in Francis’, Benedict XVI and John Paul II teaching it is obvious that they desire to restore the respect towards the elderly people in family and estimate their role as well as their place in it. Popes want the elderly people to be respected and cared with proper concern. Popes prove that the elderly people are not only the beneficiaries but also the donors in family. Therefore, the elderly people are precious support to the young generations, as they pass the young people wisdom as well as experience of life, the history of the family and the nation, finally, they become the witnesses of faith. According to the aforementioned popes, the respect towards the elderly people, was some kind of determinant of humanism in the past. Undoubtedly, it also should be such now, in order to bear witness the quality of the twenty-first century civilization positively.
W XXI wieku nauczanie papieży Franciszka, Benedykta XVI i Jana Pawła II, ukazując rolę i miejsce osób starszych w rodzinie, przywraca im szacunek. Papieże chcą, by osoby w podeszłym wieku były szanowane i z właściwą uwagą otoczone troską. Papieże udowadniają, że ludzie starsi są nie tylko beneficjentami, lecz także dawcami w rodzinie. Dlatego seniorzy stanowią cenne oparcie dla młodszych pokoleń, ponieważ niosą mądrość i doświadczenie życiowe, historię rodziny i narodu, a także są świadkami wiary. Według wymienionych wyżej papieży, w przeszłości szacunek wobec osób starszych był pewnego rodzaju czynnikiem warunkującym humanizm. Niewątpliwie tak również powinno być i teraz, aby pozytywnie świadczyć o jakości cywilizacji XXI wieku.
Źródło:
Studia nad Rodziną; 2015, 37; 49-65
1429-2416
Pojawia się w:
Studia nad Rodziną
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fides quae creditur, czyli relacja wiary i rozumu
Fides quae creditur, the relationship of faith and reason
Autorzy:
Bujak, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140121.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
faith
the Second Vatican Council
Pope Francis
Pope Benedict XVI
Lumen fidei
fides quae
fides qua
wiara
Sobór Watykański II
papież Franciszek
Benedykt XVI
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie rzeczywistości wiary i jej relacji do rozumu we współczesnym nauczaniu Kościoła. Aby osiągnąć zamierzony cel, w pierwszym paragrafie rozróżniono fi des qua i fi des quae, w drugim przybliżono nauczanie Soboru Watykańskiego II na temat wiary, w trzecim punkcie ukazano relację wiary i rozumu w encyklice Jana Pawła II Fides et ratio, czwarty paragraf przeznaczono na rozważania o wierze w encyklice papieża Franciszka Lumen fidei, piąty zaś – o głównym zadaniu teologii, jakim jest poszukiwanie prawdy o człowieku w świetle Objawienia w myśli Benedykta XVI
The purpose of this article is to show the reality of the faith and its relation to reason in the modern teaching of the Church. To achieve this goal, in the first paragraph we have the distinction between fides qua and fides quae in the second Vatican Council’s teaching on faith, the third section shows the relationship between faith and reason in John Paul II’s encyclical Fides et Ratio, the fourth paragraph speaks of faith in the encyclical of Pope Francis Lumen fidei, and the fifth with the main task of theology, which is the search for the truth about the man in the light of revelation in the thought of Benedict XVI.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2014, 1; 7-22
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZNAKI NADZIEI TRUDNEGO „DZIŚ” POSOBOROWEGO KOŚCIOŁA
Die Hoffnungszeichen im schwierigen „Heute“ der nachkonziliaren Kirche
Autorzy:
Czaja, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594936.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
polski Kościół
świeccy w Kościele
nowa ewangelizacja
chrześcijańska nadzieja
Jan Paweł II
Benedykt XVI
papież Franciszek
Evangelii gaudium
Opis:
Bereits am Anfang des 20. Jh. schrieb Prof. Roman Rogowski über die pol- nische Kirche, dass sie „etwas verloren“ in der gegenwärtigen Situation zu sein scheint. Nicht zuletzt ist das eine Konsequenz der schnellen Veränderungen in der heutigen Welt, in der eine Anthropologie herrscht, die den Menschen im Zen- trum des Interesses stellt und für Gott keinen Platz übrig lässt. Es gibt aber auch zahlreiche innerkirchliche Gründe, die für diese Krisensituation verantwortlich sind. Trotzdem darf man mit Zuversicht in die Zukunft schauen, denn gleichzeitig erscheinen auch viele Zeichen der Hoffnung, zu denen z.B. ein neues ekklesia- les Bewusstsein, das wachsende Engagement der Laien in der Kirche oder eine dynamische Entwicklung der kirchlichen Bewegungen gehören. Die Erneuerung verlangt jedoch nach einem konkreten Handeln, vor allem nach der Verwirkli- chung der Forderungen einer neuen Evangelisierung und nach dem missiona- rischen Engagement, wozu uns die Päpste Benedikt XVI. und Franziskus im wegweisenden Dokument Evangelii gaudium ermutigen. Die Christen können dadurch die Schönheit und den Wert des Glaubens neu entdecken und das daraus kommende Potenzial der Hoffnung für die Welt schöpfen.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2014, 14; 125-134
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Encyklika „O wierze”
The Encyclical „Lumen fidei”
Autorzy:
Bartnik, Czesław S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234125.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wiara
światło
miłość
objawienie
prawda
chrystyfikacja
tradycja
Papież Franciszek
Benedykt XVI
faith
light
love
revelation
truth
Christification
tradition
Pope Francis
Benedict XVI
Opis:
The encyclical “Lumen fidei” sketched by Benedict XVI, with some reflections by Pope Francis, is the first document by the Magisterium that is devoted as a whole to the issue of faith seen from the theological point of view. It deals with faith not only in the aspect of accepting the revealed truths by the mind, but also as the existence in Christ in all dimensions. It does not give a synthetic definition of faith, but on the basis of the presented elements faith probably may be defined as Christification of a man, an individual and a community, done by Christ’s Gift in cooperation with the human person in the aspect of reality of the revelation, redemption and salvation.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2013, 5; 5-14
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 46

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies