Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "pamięci" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 2621
Tytuł:
Художній образ факту в романі Марічки Крижанівської "Тіні"
Artystyczny wizerunek faktu w powieści Mariczki Kryżaniwskiej "Cienie"
The artistic image of fact in Marichka Kryzhanivska’s novel "Shadows"
Autorzy:
Danyłenko, Ludmyła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343512.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
artistic documentary
intertext
mysticism
reality
images of the past
memory trauma
Serhii Paradzhanov
dokument
intertekst
mistycyzm
rzeczywistość
obrazy przeszłości
trauma pamięci
Serhij Paradżanow
Opis:
Autorkę artykułu interesuje specyfika beletryzowanego dokumentu traktującego o okresie sowieckim. Celem pracy jest scharakteryzowanie cech literatury faktu w powieści Mariczki Kryżaniwskiej Cienie, poświęconej reżyserowi Serhijowi Paradżanowowi oraz historii kręcenia filmu Cienie zapomnianych przodków. Autorka wyjaśnia znaczenie intertekstu, ujawnia specyfikę wizerunku znanych postaci, analizuje celowość połączenia mistycyzmu i rzeczywistości. Ustalono, że fakty przytoczone w powieści wyraźnie pokazują traumę kolonialnej przeszłości. Połączenie rzeczywistości i mistycyzmu dało oryginalny obraz przeszłości, tworząc dynamiczną fabułę.
The author of the article is interested in the specifics of artistic documentaries in Soviet-era prose. The purpose of the study is to characterize the features of artistic documentary in Marichka Kryzhanivska’s novel Shadows, dedicated to the film director Serhiy Paradzhanov and the history of the filming of the film “Shadows of Forgotten Ancestors”. The author explains the meaning of the intertext, reveals the specifics of the image of famous figures, analyzes the expediency of combining mysticism and reality. It is determined here that the facts used in the novel vividly demonstrate the traumas of the colonial past. The combination of reality and mysticism provide an original image of the past, creating a dynamic plot.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2022, 10, 2; 83-96
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Росія проти України: історичний фронт
Rosja kontra Ukraina: front historyczny
Autorzy:
Doroshko, Mykola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343710.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukraine
Russia
wars of memory
historical politics
Ukrainian state-building traditions
Ukraina
Rosja
wojny pamięci
polityka historyczna
ukraińskie tradycje państwotwórcze
Україна
Росія
війни пам’яті
історична політика
українські державотворчі традиції
Opis:
Невід’ємною складовою відносин України і Росії є «війни пам’яті». Сучасна російсько-українська війна є не лише війною за українську територію, що її прагне захопити РФ, але й протистоянням між українським світом, як органічною частиною Європи, та так званим «русским миром», в основу якого покладено ідею імперського реваншу. Автор вважає, що справжньою суттю українсько-російських відносин є протидія українського світу планам Росії (Московії) поглинути Україну, що триває вже кілька століть.
«Memory wars» are an integral part of relations between Ukraine and Russia. The modern Russian-Ukrainian war is not only a war for Ukrainian territory, which the Russian Federation seeks to capture, but also a confrontation between the Ukrainian world, as an organic part of Europe, and the so-called "Russian world", which is based on the idea of imperial revenge. The author believes that the real essence of Ukrainian-Russian relations is the opposition of the Ukrainian world to the plans of Russia (Muscovy) to absorb Ukraine, which has been going on for several centuries.        
„Wojny pamięci” są integralną częścią stosunków między Ukrainą a Rosją. Współczesna wojna rosyjsko-ukraińska to nie tylko wojna o terytorium Ukrainy, które chce przejąć Federacja Rosyjska, ale także konfrontacja światu ukraińskiego, jako organicznej części Europy, u podstaw którego leży idea imperialnej zemsty. Autor uważa, że prawdziwą istotą stosunków ukraińsko-rosyjskich jest trwający od kilku stuleci sprzeciw świata ukraińskiego wobec planów Rosji (Moskwa) wchłonięcia Ukrainy.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2022, 8, 2; 141-153
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Практики памяти: Тверь, Медное, Ржев
Praktyki pamięciowe: Twer, Miednoje, Rżew
Memorial Practices: Tver, Mednoye, Rzhev
Autorzy:
Boushev, Alexander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20433562.pdf
Data publikacji:
2022-10-19
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
практики памяти
мемориал
медиа
документальный театр
репрессии
борьба за пересмотр истории
praktyki pamięci
memoriał
media
teatr dokumentalny
represje
walka o rewizję historii
practices of memory
memorial
documentary theatre
struggle against historical falsification
Opis:
Трагическая история двадцатого столетия уходит в прошлое — не остаётся в живых авторитетных свидетелей истории первой половины XX века. Однако остаются коллективные практики памяти и коммеморации. В работе рассматривается, каковы практики коллективной памяти, касающиеся травматических событий истории XX века. Исследуется этичность современного документального театра о репрессиях, медийное освещение демонтажа памятных досок в Твери, попытки ребрендинга музея в Медном, борьба за подлинную историю военного историка Светланы Герасимовой и создание монумента во Ржеве. Статья заставляет подумать, каковы образы памяти и ее состояние в сознании современников, каковы приемы проникновения в память в литературных и нелитературных текстах или попытки избавиться от нее.
The tragic history of the first half of the 20th century is receding into annals of history there are hardly any surviving witnesses. However, practices of commemoration and collective memory are still there. Aleksandr Bushev looks at practices of public commemoration of collective consciousness related to the traumatic events in the history of the 20th century. The article focuses on modern documentary theatre concerned with repressions, media coverage of deconstruction of memorial plaques on the former building of Kalinin NKVD, the attempts to rebrand the Mednoye Museum, the struggle against the falsification of military history undertaken by Tver historian Svetlana Gerasimova, and the creation of a Soviet soldier memorial in Rzhev. Bushev’s goal is make us reflect on the images of memory in the consciousness of our contemporaries, on the ways in which this memory can be penetrated via creative and journalistic texts, and on attempts to erase this memory.
Tragiczna historia XX wieku odchodzi w przeszłość — nie pozostało przy życiu wielu reprezentatywnych świadków dziejów jego pierwszej połowy. Pozostają jednak zbiorowe praktyki pamięci i komemoracji. W artykule omówiono rodzaje praktyk pamięci zbiorowej odnoszące się do traumatycznych wydarzeń z historii XX wieku. Analizie poddane zostały kwestie etyczności współczesnego teatru dokumentalnego o represjach, medialne relacje z demontażu tablic pamiątkowych w Twerze, próby rebrandingu muzeum w Miednoje, walka o prawdę prowadzona przez historyka wojskowości Swietłanę Gierasimową i powstanie pomnika w Rżewie. Artykuł skłania do refleksji nad obliczami pamięci i jej stanem w świadomości współczesnych, technikami wnikania w pamięć w tekstach literackich i nieliterackich czy próbami pozbycia się jej.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2022, 32; 1-20
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Платок с синей каемочкой, или парадоксы беспамятства
A blue-bordered handkarchief or paradoxes of oblivion
Chusteczka a granatową obwódką, czyli paradoksy niepamięci
Autorzy:
Яблоков, Евгений
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085392.pdf
Data publikacji:
2021-10-22
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
М. А. Булгаков
поэтика
философия памяти
экзистенциальная проблематика
время и вечность
Michaił Bułhakow
poetyka
filozofia pamięci
problematyka egzystencjalna
czas i wieczność
Mikhail Bulgakov
poetics
philosophy of memory
existential questions
time and eternity
Opis:
Категория памяти — одна из философских доминант булгаковского мира. Память способна «нейтрализовать» время, воскрешая прошлое. Однако у героев Булгакова содержанием воспоминаний, как правило, являются фрустрирующие или даже катастрофичные для мемуаристов события; поэтому желательным вариантом является беспамятство — полное вытеснение, «стирание» подобной информации. В философском смысле жажда беспамятства означает стремление булгаковского персонажа оторваться от времени как онтологической координаты и перейти в вечность, обретя покой как в психологическом, так и в онтологическом смысле. На уровне сюжета меморативные коллизии нередко реализуются через мотив психического расстройства и/или связанного с ним суицида, символизирующих стадию покоя — «нирвану» беспамятства. Формально покой может ассоциироваться с энтропией, смертью персонажа, но сущностно означает пребывание «между» бытием и небытием, эйфорическое состояние освобождения от земных бед и горестей.
Kategoria pamięci jest jedną z dominant filozoficznych świata Bułhakowa. Pamięć jest w stanie „zneutralizować” czas, wskrzeszając przeszłość. Jednak treść wspomnień bohaterów Bułhakowa z reguły składa się z frustrujących, a nawet katastrofalnych wydarzeń. Dlatego pożądaną opcją dla pamiętnikarzów jest nieprzytomność, całkowite stłumienie, „wymazanie” takich informacji. W sensie filozoficznym pomysł zapomnienia oznacza pragnienie Bułhakowskich bohaterów oderwania się od czasu jako ontologicznej współrzędnej i udanie się w wieczność, żeby znaleźć spokój zarówno w sensie psychologicznym, jak i ontologicznym. Na poziomie fabuły kolizje pamiątkowe realizują się często przez motyw zaburzenia psychicznego i / lub związanego z nim samobójstwa, które symbolizuje etap spokoju, „nirwany” nieprzytomnośći. Formalnie spokój kojarzy się z entropią, ze śmiercią bohaterowi, ale zasadniczo oznacza stan „pomiędzy” byciem a niebyciem/nieistnieniem, euforyczny stan wyzwolenia od ziemskich kłopotów i smutków.
The category of memory is one of the philosophical dominants of Bulgakov's world. Memory is able to "neutralize" time, resurrecting the past. However, the content of Bulgakov's heroes memories consist of frustrating or even disastrous events. Therefore, the desired option for them is a complete repression, an "erasure" of such information. In philosophical sense, the thirst for oblivion means the desire of Bulgakov's character to break away from time as an ontological coordinate and go into eternity, to find peace both in the psychological and ontological sense. At the plot level memorial collisions are often realized through the motive of a mental disorder and / or associated with it suicide, which symbolizing the stage of calm, "nirvana" of oblivion. In formal, а calm can be associated with entropy, the death, but essentially it means condition "between" being and non-being, a euphoric state of deliverance from earthly troubles and sorrows.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 4 (176); 7-30
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Пейзажі (не)пам’яті в сучасній українській літературі
Krajobrazy (nie) pamięci we współczesnej literaturze ukraińskiej
Autorzy:
Poliszczuk, Ярослав
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015674.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
місця пам’яті
не-місця
` ідентичність
колективна пам’ять
роман
герой
place of memory
non-place
identity
collective memory
novel
hero
miejsce pamięci
nie-miejsce
tożsamość
pamięć zbiorowa
powieść
Opis:
Предметом рефлексії у статті є способи присвоєння або ревізії пам’яті, що практиковані в сучасній українській літературі, зокрема в популярній романістиці. Вибрані приклади – це художні тексти останніх років авторства Володимира Лиса, Оксани Забужко, Василя Шкляра, Софії Андрухович, Сергія Жадана, Володимира Рафеєнка та ін. Вони репрезентують різні меморіастичні опції й таким чином засвідчують різнорідність літературних пошуків “віднайдення” традиції, яка стала би ідентичнісним опертям для людини нашого часу. Автор використовує теоретичні концепції місць пам’яті Пєра Нора та не-місць Марка Оже. Українські письменники найчастіше апелюють до освоєних місць, знаковість яких була призабута чи штучно викреслена з колективної пам’яті, – Волині, Галичини, Буковини, Київщини. Простір Сходу (зокрема в контексті війни на Донбасі), навпаки, маркується в популярних романах як набір не-місць, що знеособлюють та деморалізують людину. Однак у романах Сергія Жадана та Володимира Рафеєнка є не тільки констатація фатального впливу не-місць, а й спроби моделювання місць пам’яті, які творять історичний наратив там, де досі його не було.
Przedmiotem rozważań w tym artykule są metody przyswojenia lub rewizji pamięci miejsca praktykowane we współczesnej literaturze ukraińskiej, w szczególności w powieści popularnej. Jako materiał egzemplifikacyjny służą ostatnio opublikowane utwory Wołodymyra Łysa, Oksany Zabużko, Sofiji Andruchowycz, Serhija Żadana, Wołodymyra Rafiejenki etc. Reprezentują one bowiem rozmaite opcje pamięci, a tym samym świadczą o różnorodności literackich intencji wobec prób odzyskania tradycji, która stałaby się oparciem tożsamościowym dla współczesnego człowieka. Autor wykorzystuje teoretyczne koncepcje pamięci Pierre’a Nory i nie-miejsca Marca Augé. Ukraińscy pisarze najczęściej odwołują się do miejsc ustabilizowanych i dobrze oswojonych w pamięci zbiorowej, są to Wołyń, Galicja, Bukowina, Kijowszczyzna. Z drugiej strony przestrzeń Wschodu (Donbas) w literaturze popularnej jest opisywana jako zbiór nie-miejsc, które powodują wydziedziczenie i demoralizację człowieka. Trzeba jednakże zauważyć, że Żadan i Rafiejenko nie tylko konstatują fatalny wpływ nie-miejsc na człowieka, lecz próbują zbudować narrację historyczną wobec miejsc, które jej wcześniej nie posiadały.
The paper deals with the research of the revision of memory which are practiced in the contemporary Ukrainian literature, especially in the novels. Suggested examples are the literary texts written during the last decade by such authors as Volodymyr Lys, Oksana Zabuzhko, Vasyl Shkliar, Sofia Andrukhovych, Serhii Zhadan, Volodymyr Rafeienko and others. These texts represent different options of memory searching the tradition, which would become a productive foothold for a person of our time. The author of the article uses two theoretical conceptions of French scientists: the places of memory of Pierre Nora and non-places of Marc Augé. Ukrainian writers often appeal to places that have been forgotten or artificially crossed out of collective memory. These are traditional settlements of Ukrainian life in Volhynia, Galicia, Bukovina, and Kyiv region. The space of the East (Donbas), on the contrary, is labeled in popular novels as a set of non-places that personify and demoralize man.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2020, 6, 15; 83-93
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Память, мифологизация или мифопоэтика? Лермонтов в свете религиозной философии Серебряного Века
Memory, Mythologization, Mythological Poetics? Lermontov in the Light of the Religious Philosophy of the Silver Age
Pamięć, mitologizacja, poetyka mitologiczna? Lermontow w świetle filozofii religijnej Srebrnego Wieku
Autorzy:
Zoltán, Józsa György
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879883.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Lermontow
metafizyka
literatura religijna
Srebrny Wiek
Sztuka Pamięci
Lermontov
metaphysics
religious literature
Silver Age
the Art of Memory
Opis:
В настоящей работе делается попытка суммировать и контрастировать взгляды русских религиозных философов эпохи Серебряного века на творчество Лермонтова. Полемичная оценка Владимира Соловьева дала толчок переосмыслению места Лермонтова в отечественном каноне. Начиная с Мережковского, истолковавшего произведения Лермонтова в согласии с дуалистическим кодом собственной метафизической умозрительной конструкции, все религиозные философы, включая Н. Бердяева, Л. Шестова, откликались на дилемму «Пушкин или Лермонтов», даже в форме кратких разбросанных замечаний. Религиозные мотивы, фигурирующие в лирике и прозе Лермонтова, внушают, что сакральный код русской словесности и художества определяет и его поэтику. Это очевидно в замысле композиции его предисловия к роману Герой нашего времени. В Лермонтове В. Розанов узрел «мистагога», о. Флоренский, трактуя его творчество преимущественно в рамках своего учения о Софии, акцентирует и «титаническое начало». О. С. Булгаков и С. М. Соловьев разъяснили факты, результировавшие негативную оценку Лермонтова В. Соловьевым. В сочинениях религиозных философов создавалась картина, резко противостоящая прочтениям последующих поколений историков литературы, которые старались выставлять художника-Лермонтова как вульгаризированного критика общественно-политической атмосферы своего времени
In the present article the author attempts to summarise and juxtapose views on Lermontov’s oeuvre formulated by the religious philosophers of the Silver Age. The polemic assessment made by Vladimir Solovyev offered a stimulus to reconsidering Lermontov’s position in Russian national canon. Beginning with Merezhkovsky, interpreting the works of Lermontov in accordance with his own metaphysical philosophical construction, all religious thinkers, including N. Berdyaev, L. Shestov, have reacted to the dilemma “Pushkin or Lermontov”, even if they did so in the form of scattered comments. Religious motifs coded in Lermontov’s prose and poetry, suggest that the sacral code of Russian literature and arts determined his poetics. This is obvious from the project of the composition seen in his foreword to A Hero of Our Time. V. V. Rozanov deemed Lermontov a ‘mystagogue’, whereas the Rev. Florensky, discussing his oeuvre pre-eminently in the framework of his own doctrine on Sophia, addresses the role of ‘titanic’ notion. The Rev. Sergius Bulgakov and S. M. Solovyov clarified facts leading to Vl. Solovyov’s negative assessment. In their writings religious philosophers created a picture sharply contrasting with vulgarised readings afforded by future generations of historians of literature, who strived to make out Lermontov the artist as a vulgarised critic of the social and political atmosphere of his time.
W artykule podjęto problem podsumowania i zarazem zderzenia poglądów rosyjskich filozofów religijnych Srebrnego Wieku na twórczość Lermontowa. Polemiczny osąd Włodzimierza Słowiowa stał się impulsem do przewartościowania pozycji Lermontowa w rosyjskim kanonie literackim. Poczynając od Mierieżkowskiego, który odczytał utwory poety zgodnie z kryteriami własnych teorii metafizycznych, ich spekulatywnym charakterem i dualistycznym kodem, kolejni myśliciele, w tym Mikołaj Bierdiajew i Lew Szestow, starali się odnieść do dylematu: „Puszkin czy Lermontow”, nawet jeśli były to ich krótkie rozproszone uwagi. Motywy religijne, obecne w liryce i prozie Lermontowa, odzwierciedlają fakt, że kod sakralny rosyjskiej literatury i sztuki nieobcy jest także jego poetyce. Widoczne jest to zwłaszcza w zamyśle kompozycji wstępu do powieści Bohater naszych czasów. Wasilij Rozanow dostrzegł w Lermontowie „mistagoga”, o. Paweł Florenski, rozpatrując jego twórczość głównie w ramach własnej teorii na temat Sofii, akcentował w nim „pierwiastek tytaniczny”. S. Bułgakow i S. M. Sołowiow próbowali objaśnić negatywną ocenę W. Sołowiowa wobec Lermontowa. Prace filozofów religijnych przyniosły obraz zdecydowanie przeciwstawny do oceny Lermontowa przez następne pokolenia historyków literatury, którzy przedstawiali go jako zwulgaryzowanego krytyka atmosfery społeczno-politycznej swej epoki.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 7; 5-27
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Метаморфозы памяти в пьесе Николая Рудковского „Дожить до премьеры"
Metamorfozy pamięci w sztuce Nikołaja Rudkowskiego „Дожить до премьеры”
Autorzy:
Gulina, Anastasia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32227469.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
collective memory
post-memory
memory event
modern dramaturgy of Belarus
Nikolai Rudkovsky
pamięć zbiorowa
postpamięć
medium pamięci
współczesna dramaturgia Białorusi
Nikołaj Rudkowski
коллективная память
постпамять
событие памяти
современная драматургия Беларуси
Николай Рудковский
Opis:
В двухтысячные годы перед обществом в постсоветских странах по-прежнему остро стоит проблема конструирования национальной идентичности и самоопределения по отношению к советскому прошлому. Популярность ностальгического нарратива по утраченному социалистическому мироустройству, в некоторых странах активно поддерживаемая официальной идеологией, привела к парадоксальной метаморфозе – проект будущего социалистического общества стал символом консервативных ценностей и славного героического прошлого. В данном контексте несомненно основополагающим событием памяти становится Великая отечественная война, в мифологизации и „памятизации” которой литература, начиная с 1940-х годов, играла значительную роль, во многом выполняя роль медиума памяти. Базируясь на исследованиях коллективной памяти и постпамяти, в статье проанализирована пьеса современного белорусского драматурга Николая Рудковского Дожить до премьеры, в которой автор, обращаясь к теме войны, с помощью обширных интертекстуальных связей воссоздает эволюцию восприятия события памяти от эмпирического и монументального модуса до рефлексирующего, показывает опасности пропагандистской трактовки военного нарратива, интерпретирует сберегающую память и сложившийся литературный советский, российский и белорусский канон, тем самым фиксируя и одновременно анализируя коллективную память и постпамять современного белорусского общества.
At the beginning of the 21st century, the societies of the post-Soviet countries are still faced with the problem of determining its position in relation to the Soviet past and self-identification of national identity. The popularity of the nostalgic narrative about the lost socialist world order, actively supported by official propaganda in some countries, led to a paradoxical metamorphosis – the project of the future socialist society has become a symbol of conservative values and a glorious heroic past. Since the beginning of the 40s of the 20th century in the literature of the medium memory a mythologizing vision of the Second World War has become subjected. The subject of the article is the analysis of the drama of contemporary Belarusian writer Nikolai Rudkovsky “Дожить до премьеры” (“Live to See the Premiere”). Exploring the theme of war, the playwriter shows the evolution of the perception of a memorable event: from the high rank of a historical fact to the experience of an individual, doomed to operate in a warlike reality. The playwriter interprets collective memory and the Soviet, Russian and Belarusian literary canon in reference to various types of metatexts corresponding to the theme of war.
Na początku XXI wieku społeczeństwa krajów postradzieckich wciąż borykają się z problemem określenia swojej pozycji wobec sowieckiej przeszłości oraz samoidentyfikacji tożsamości narodowej. Popularność nostalgicznej narracji o utraconym socjalistycznym porządku świata, w niektórych krajach aktywnie wspierana przez oficjalną propagandę, doprowadziła do paradoksalnej metamorfozy projektu przyszłego społeczeństwa – oto idee socjalistyczne stały się symbolem konserwatywnych wartości i chwalebnej heroicznej przeszłości. Od początku lat 40. XX wieku w literaturze medium pamięci stała się poddana mitologizacji wizja drugiej wojny światowej. Przedmiotem artykułu jest analiza dramatu współczesnego pisarza białoruskiego Nikołaja Rudkowskiego Дожить до премьеры (Dożyć do premiery). Eksplorując temat wojny dramaturg ukazuje ewolucję percepcji wydarzenia pamięciowego: od wysokiej rangi faktu historycznego do doświadczenia jednostki, skazanej na funkcjonowanie w wojennej rzeczywistości. Pamięć zbiorową oraz sowiecki, rosyjski i białoruski kanon literacki dramatopisarz interpretuje w nawiązaniu do różnego typów metatekstów, korespondujących z tematyką wojenną.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2023, 17; 159-176
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Концепт пам’яті в романі Салмана Рушді “Північні діти”: ідіостильові маршрути повернення додому
Koncepcja pamięci w powieści Salmana Rushdiego "Dzieci Północy": idiostylowe drogi powrotu do domu
Autorzy:
Вишницька, Юлія
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233744.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
identity
concept of memory
mythologeme
motif
symbol
multiculturalism
tożsamość
koncept pamięci
mitologem
motyw
wielokulturowość
ідентичність
концепт пам’яті
міфологема
мотив
символ
мультикультуралізм
Opis:
У статті запропоновано прочитання роману Салмана Рушді Опівнічні діти крізь призму концепту пам’яті, який розгортається в текстових і підтекстових домінантах. Метою розвідки є дослідити індивідуально-авторську модель ідентичності в романі Салмана Рушді, зокрема з’ясувати основні текстові механізми конструювання концепту пам’яті. Ідентичність у романі британського письменника моделюється образами й реалізованими ними мотивами. Мотив “консервації плодів” (що тотожно консервації пам’яті), дублікатами якого є мотиви герметизації, закритості, сховку, фрагментарності, дірявості, непокори, свободи, реалізується образами гастрономічного коду (маринади, соуси, плоди, риба, рис), антропоморфного коду (ніс, палець, волосся), атрибутивного коду (простирадло, кухня, білизняна скриня, скринька на коліщатках, комора, кошики, банки, ящики, мішки, горіхи, зерна, яйця). Смисловим ключем образів і мотивів, що зберігають у собі пам’ять, є символіка вічності, неперервності, самодостатності, повернення, повторення, циклічності, безперервності (через образи круглої форми). Концепт забуття як один зі складників концепту пам’яті експлікується мотивами розпорошення, руйнації, розпадання. Одночасно поверненням спогадів, нівелюванням забуття є магічний танець пророка (як відтворення ритуалу ініціації із семантикою навіювання через мотиви кружляння, коловерті, циклічності), писання (як сакральна дія), сни (як моделювання спогадів про майбутнє).  
Artykuł przedstawia odczytanie powieści Salmana Rushdiego Dzieci północy przez pryzmat koncepcji pamięci, która rozwija się w tekstowych i podtekstowych dominantach. Celem pracy jest zbadanie indywidualno-autorskiego modelu tożsamości w powieści Salmana Rushdiego, między innymi poznanie głównych mechanizmów tekstowych konstruowanie konceptu pamięci. Tożsamość w powieści brytyjskiego pisarza modelują obrazy i realizowane przez nie motywy. Tak na przykład motyw „konserwowania owoców” (tożsamy z zachowaniem pamięci), którego duplikatami są motywy hermetyzowania, zamknięcia, ukrywania, fragmentacji, nieszczelności, nieposłuszeństwa, wolności, realizowany jest przez obrazy kodu gastronomicznego (marynaty, sosy, owoce, ryby, ryż), kodu antropomorficznego (nos, palec, włosy), kodu atrybucyjnego (prześcieradło, kuchnia, skrzynia na pościel, skrzynia na kółkach, spiżarnia, kosze, puszki, pudełka, worki, orzechy, ziarna, jajka). Kluczem semantycznym obrazów i motywów zachowujących pamięć jest symbolika wieczności, samowystarczalności, powrotu, powtórzenia, cykliczności, ciągłości (poprzez obrazy okrągłe). Koncept zapomnienia jako jeden ze składników pojęcia pamięci eksplikowany jest motywami rozproszenia, zniszczenia, dezintegracji. Jednocześnie magiczny taniec proroka (jako odtworzenie rytuału wtajemniczenia z semantyką sugestii poprzez motywy okrążania, wiru, cykliczności), pisanie (jako czynność sakralna), sny (jako modelowanie wspomnień o przyszłości) jest jednocześnie powrotem wspomnień, zniwelowaniem zapomnienia.
The article offers a reading of Salman Rushdie's novel Midnight's Children through the prism of the concept of memory, which unfolds in textual and subtextual dominants. The purpose of the research is to explore the individual-author model of identity in Salman Rushdie's novel, finding out the main textual mechanisms of constructing the concept of memory. Identity in the British writer's novel is modeled by images and the motives realized by them. Thus, the motif of "fruit preservation" (= preservation of memory), duplicates of which are the motifs of sealing, closure, hiding, fragmentation, leakiness, disobedience, freedom, is realized by images of the gastronomic code (marinades, sauces, fruits, fish, rice), anthropomorphic code (nose, finger, hair), attribute code (sheet, kitchen, linen chest, chest on wheels, pantry, baskets, cans, boxes, sacks, nuts, grains, eggs). The semantic key of all these images and motifs that preserve memory is the symbolism of eternity, continuity, self-sufficiency, return, repetition, cyclicality, continuity (round-shaped images). The concept of oblivion as one of the components of the concept of memory is explained by the motives of dispersion, destruction, disintegration. At the same time, the magical dance of the prophet (as a reproduction of the ritual of initiation with the semantics of suggestion through the motifs of circling, circling, cyclicity), writing (as a sacred action), dreams (as modeling memories of the future) is simultaneously the return of memories, the leveling of oblivion.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2022, 6, 17; 1-18
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ИНСТИТУЦИОНАЛИЗАЦИЯ ПАМЯТИ ПЕРВОЙ МИРОВОЙ ВОЙНЫ: ВОЕННО-ИСТОРИЧЕСКИЙ МУЗЕЙ «ГОСУДАРЕВА РАТНАЯ ПАЛАТА».
Autorzy:
ВЕЛИХОВСКИЙ, ЛЕОНИД
КАНДАУРОВА, ТАТЬЯНА
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436877.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Rosja
muzealnictwo
pamięć pierwszej wojny światowej
instytucjonalizacja pamięci historycznej
Opis:
W 2014 r. otwarto w Carskim Siole pod Petersburgiem muzeum poświęcone pierwszej wojnie światowej. Wydarzenie to nawiązywało do stulecia obchodów koniktu zwanego Wielką Wojną, zwłaszcza zaś udziału Rosji i Rosjan w tym wydarzeniu. Miejsce otwarcia muzeum nie było przypadkowe, ponieważ już podczas pierwszej wojny istniała tam podobna instytucja. Dziś jest ono dowodem kontynuacji instytucjonalizacji pamięci pierwszej wojny światowej wewspółczesnej Rosji, którą władze chcą przypomnieć społeczeństwu.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2015, 1; 238-260
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Два фильма о советско-польской войне: этюд забвения советского киномифа
Two Films about the Soviet-Polish War: The Ètude of Oblivion of the Soviet Cinema Myth
Dwa filmy o wojnie radziecko-polskiej: etiuda zapomnienia radzieckiego mitu kinowego
Autorzy:
Романовская, Ольга
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1816989.pdf
Data publikacji:
2021-09-01
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
советско-польская война
пропагандистский дискурс
преемственность исторической памяти
кинематограф
Soviet-Polish War
propaganda-discourse
cinematography
continuity of historical memory
wojna radziecko-polska
propagandowy dyskurs
kinematografia
ciągłość pamięci historycznej
Opis:
В статье рассматривается «рождение», конструированиеи деконструкция художественного кинообраза советско-польской войны,концептуализируются различные интеллектуальные проекты советскогоизучения и осмысления военных действий в хронологических рамкахсобытий 1919-1921 годов. Анализируются два фильма «П.К.П.» и «Перваяконная». Рассматривается процесс трансформации и последующегосоциального забвения пропагандистского дискурса этого военногопротивостояния.
W artykule przeanalizowano „narodziny”, budowanie i dekonstrukcjęartystycznego obrazu kinowego wojny radziecko-polskiej. Dokonano konceptualizacji różnorodnych intelektualnych projektów badań radzieckich i pojmowaniadziałań wojennych w ramach chronologicznych wydarzeń lat 1919-1921. Analizie poddano dwa filmy „P. K. P.” i „Pierwsza Konna”. Przedstawiono procestransformacji, a następnie społecznego zapomnienia propagandowego dyskursutej wojennej konfrontacji.
The article examines the «birth», construction and deconstruction ofthe artistic film image of the Soviet-Polish War, it conceptualizes various intellectual projects of the Soviet study and understanding of military operations inthe chronological framework of the events of 1919-1921. Two films «P. K. P.»and «The First Horse» are analyzed. The process of transformation and subsequent social oblivion of the propaganda discourse of this military confrontationare considered.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2021, 18, 18; 177-188
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Виступ перед концертом «Пам’яті жертв Майдану»
Autorzy:
Zawadzka-Gołosz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951847.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Koncert pt. Pamięci Ofiar Majdanu
Opis:
Вітаємо всіх присутніх і щиро дякуємо за присутність на цьому концерті; хотіла би сказати у моєму коментарі кілька слів стосовно творів Барбера і Гіндеміта. Цей скромний концерт – один із багатьох, якими нині солідаризуємося з горем українського народу, що віддає шану жертвам протестів на Майдані. Нині в Соборі Св. Юра у Львові виконується «Реквієм» В. А. Моцарта – у цей самий час. І Музична академія – Національна музична академія у Львові – звертається до широкої громадськості, власне, до європейської, до багатьох-багатьох культурних, мистецьких і наукових осередків із відозвою, аби ті підтримали наразі українських артистів –дзвінком чи концертом-реквіємом. Це момент, що супроводжує хвилю поминань, присвячених жертвам перемоги. Треба усвідомлювати, що серед тих жертв – викладачі, студенти, артисти, журналісти… То, властиво, не для вразливої уяви. Серед них і молоді люди, і такі, які грають у цьому оркестрі; там є також педагоги, докторанти (серед виконавців теж кілька докторантів). Тому важко було мовчати і не відповісти на звернення колег зі Львова, з якими краківський мистецький осередок підтримує тривалу і глибоку співпрацю. Восени чимало польських композиторів – краківських композиторів – мали чергові виступи на Фестивалі сучасної музики («Контрасти») у Львові. Нинішнього вечора – як уже згадано – відбувається багато концертів. У Вроцлаві виконується Requiem c-moll і «Жалобний марш» Луїджі Керубіні. У Каліші та сама програма: Калішська філармонія з хором Вроцлавської філармонії, під управлінням Анджея Косендяка – директора Вроцлавської філармонії. Польська хорова спілка, Щецінський оркестр та диригентська кафедра Хорової академії мистецтв у Щеціні мають наразі концерт із циклу «Шедеври хоральної літератури»1 і перед концертом запрошують до спільного виконання Lacrimosо / «Лакрімозо» з «Реквієму» Моцарта. У Бидґощі – Музична академія (за підтримки воєводського осередку культури і мистецтва) виконує Requiem c-moll Йоганна Міхаеля Гайдна (молодшого брата славетного Йозефа Гайдна). В Катовіцах також сьогодні увечері був вокальний концерт хоральної музики і сакральної літератури. Цей концерт дуже скромний. Але він є поривом серця молодих людей: студентів, докторантів, випускників, молодого диригента, молодого альтиста – нашого приятеля Сирийчика, таким чином він «грає про те саме». Артистові особливо важко зрозуміти обмеження питомої людської свободи. І нинішній концерт – це спосіб морального вираження підтримки, своєрідний маленький моральний трактат, котрим висловлюємо спротив усякому насильству проти будь-якої людини – ким би вона не була. У часи європейської демократії суспільство звикло до того, що виходити на вулиці та маніфестувати свої надії, свою опозиційність – то форма самовияву, до якої звикли. Події на Майдані у тому контексті шокують і пригнічують, приголомшують загибеллю звичайних людей. Вимовлене злу «НІ», незгода з відбиранням права кожної людини висловлювати власну думку повинні бути такими очевидними, як дихання. І важливо у цьому випадку, щоб не видалося світові, що кожна реакція на зло є політичним винятком і вимагає від людини героїзму. Тоді ми не були би здатні реагувати на завдавання болю живій істоті (тварині) чи на спустошення природи. Кожна нормальна людина осягає свою людяність через здатність до звичайного і малого «НІ» проти найменшого зла. Але якщо зло таке велике, що перевершує нашу уяву, бо означає вбивство іншої людини, – тоді брак реакції на нього означає просто мовчазну співучасть.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 1(5); 265-270
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
АВТОБІОГРАФІЧНА ПАМЯТЬ У СТРУКТУРІ ЩОДЕННИКОВОГО ДИСКУРСУ
Autorzy:
Ігнатьєва, Світлана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041803.pdf
Data publikacji:
2019-01-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
autobiographical memory
autobiographical information
individual memory
memory predicates
process of memorization
diary discourse
pamięć autobiograficzna
pamięć indywidualna
predykaty pamięci
proces zapamiętywania
dyskurs pamiętnikarski
Opis:
W artykule poddano analizie pamięć autobiografi czną jako proces spowodowany chęcią pamiętnikarza-adresanta głębiej wniknąć w swoje wewnętrzne „Ja”, jak najlepiej zrozumieć samego siebie, swoją przeszłość, osiągnąć sens istnienia. Określono subiektywne czynniki, które wpływają na zdolność pamięci do transformacji. Skoncentrowano uwagę na sytuacji medialnej pamięci autobiografi cznej w strukturze dyskursu pamiętnikarskiego, wskazano na jej zdolność identyfi kacji autora — nadawcy wypowiedzi. Przedstawiono niezbędne dla wielostronnego rozumienia  achanizmów pamięci autobiografi cznej funkcje intersubiektywną, intrasubiektywną oraz egzystencjalną, wyodrębniono markery językowe, które biorą aktywny udział w dyskursie pamiętnikarskim. Dyskurs pamiętnikarski omówiono jako szczególny rodzaj dialogu pamiętnikarza z samym sobą, z umownym nadawcą-odbiorcą, epoką, przyszłością.
The article deals with the analysis of an autobiographical memory as a process caused by the desire of the diary-addresser to penetrate into his inner self more deeply, to understand himself, his past, and to comprehend the meaning of his being. The subjective factors influencing its ability to transform have been revealed. The attention has been focused on the medial position of an autobiographical memory in the structure of a diary discourse, its meaning in identifying the author-communicant has been emphasized. The intersubjective, intrasubjective and extrasentative functions necessary for a versatile understanding of the mechanisms of autobiographical memoryare have been identifi ed. The language markers that actively 'work' in the diary discourse have been singled out. The diary discourse is considered as a special dialogue of the diary writer with himself, with the imaginary communicantrecipient, the era, the future.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2019, 7, 1; 103-113
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwischen Abschied und Neubeginn - die gemeinsame Erinnerung an 1918 als ökumenische Chance und Herausforderung in Europa
Between Farewell and New Beginning: The Common Memory of 1918 as an Ecumenical Opportunity and Challenge in Europe
Między pożegnaniem i nowym początkiem - wspólna pamięć o 1918 roku jako ekumeniczna szansa i wyzwanie dla Europy
Autorzy:
Franzenburg, Geert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036707.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ambiwalencja
kultura pamięci
ekumenizm
niezależność
wojna światowa
ambiguity
culture of remembrance
ecumenism
independency
World War I
Opis:
Rok 1918 nic oznacza jedynie końca I wojny światowej. Dla kilku krajów jest również początkiem ich państwowej niezależności. Ten ambiwalentny charakter pozwala odnieść się, jak zostanie to przeanalizowane w dalszym toku wnioskowania, do większej liczby obszarów życiowych, takich jak polityka, społeczeństwo, sztuka, kultura, literatura, filozofia i religia. Główny punkt rozważań odnosi się do pytania, jakie szanse, ale też i wyzwania przedstawia pamięć o tej dacie dla dialogu ekumenicznego. Następnie zbadane zostały wymienione wyżej obszary pod kątem pytania, jaką rolę w poszczególnych krajach odgrywają i odgrywały kultura i formy pamięci. Aby umożliwić ekumenicznie wykorzystanie religijnych i pastoralnych wyników, przedstawione zostały sugestie projektów, które powinny być zaadoptowane do konkretnych przypadków.
The year 1918 signifies both, the end of World War I and the beginning of state independence in the Eastern part of Europe. This ambivalence concerns different aspects of life, such as political affairs and society, arts and culture, literature, philosophy and religion. The following study discusses and considers chances and challenges of this ambivalence for an ecumenical dialogue in Europe. Therefore, these aspects of life will be analysed concerning the role of memory culture and also concerning the different kinds of remembrance in particular countries. In order to draw benefit from these results for parish oriented (adult) education and for ecumenical projects, theses considerations can be adopted as impulses for particular situations.
Die Jahreszahl 1918 markiert nicht nur das Ende des Ersten Weltkriegs. Für einige Staaten steht sic für den Beginn ihrer staatlichen Unabhängigkeit. Dieser ambivalente Charakter lässt sich, wie im Folgenden untersucht wird, an mehreren Lebensbereichen aufzeigen. Dazu gehören Politik und Gesellschaft ebenso wie Kunst und Kultur, Literatur, Philosophie und Religion. Der Schwerpunkt der folgenden Überlegungen betrifft die Frage, welche Chancen, aber auch welche Herausforderungen das Erinnern an dieses ambivalente Schicksalsjahr für den ökumenischen Dialog in Europa hat. Daher werden die unterschiedlichen Lebensbereiche daraufhin befragt, welche Rolle die jeweilige Erinnerungskultur und Erinnerungsform in verschiedenen Ländern spielte und spielt. Um die Ergebnisse religions- und gemeindepädagogisch ökumenisch nutzen zu können, werden Projektanregungen gegeben, die zur jeweiligen Situation vor Ort adaptiert werden müssen
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7; 129-149
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 2621

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies