Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pamięć narodowa" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Pod presją pamięci o narodowych traumach i urojeniach
Under Pressure Of Memory About National Traumas And Delusions
Autorzy:
Dymkowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080857.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
collective memory
illusion
mentality
national self-evaluation
political paranoia
trauma
Iluzja
mentalność
narodowa samoocena
pamięć kolektywna
paranoja polityczna
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
Created in the distant past, attitudes and patterns of thinking have caused the mentality of contemporary Poles. The collective memory about the greatness delusions of old-time nobilities and the traumas suffered in the annexed territories today infl uence their thinking and behaviours as well national self-evaluation.
Źródło:
Historyka studia metodologiczne; 2019, 49; 263-287
0073-277X
Pojawia się w:
Historyka studia metodologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O metodzie i teorii badań nad przekazem kulturowym
On the Theory and Method of Studying Cultural Communication
Autorzy:
Gudehus, Christian
Welzer, Harald
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373636.pdf
Data publikacji:
2011-11-22
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
memory
telling about the past
national identity
European identity
pamięć
opowiadanie przeszłości
tożsamość narodowa
tożsamość europejska
Opis:
Issues concerning history and the construction of images of the past have always been of importance for the self-identification of individuals, social groups, governing institutions, states, and especially nations. Currently, two trends can be noticed, which may seem antagonistic, but actually condition and shape each other: renegotiating and redefining national historical narratives as well as the opening of national historiography to transnational or globalized perspective. National images and historical myths tend to increase integrity among the members of European communities only to a limited degree, and their importance to the highly normatively-oriented structures of the so called European identity — based on still less credible European memory, perceived by means of also normatively-oriented publicity — is rather doubtful. As a result, a scientific discipline has evolved, which studies subjective means of internalizing and utilizing the past rather than public aspects of culture and memory. The discipline involves the studies of tradition and passing thereof, which are rooted in the institution of qualitative sociological research. This article is about the scope and methods of such studies which are focused on how to tell about the past.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2011, 55, 4; 65-75
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraińcy grekokatolicy i Polacy mariawici wśród Polaków rzymskich katolików. Lokalne zróżnicowanie społeczne i mechanizmy jego utrzymywania w perspektywie porównawczej
Autorzy:
Herman, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646858.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
dualizm społeczny
zróżnicowanie społeczne
polityka lokalna
małżeństwa mieszane
religia w szkole
pamięć społeczna
afirmacja tożsamości
samoorganizacja
mniejszość narodowa
mniejszość religijna
mniejszość wyznaniowa
Opis:
Celem analizy jest porównanie lokalnego zróżnicowania społecznego w dwu niejednorodnych kulturowospołecznościach lokalnych: dwuwyznaniowej oraz dwuwyznaniowej i dwunarodowej. Badania skoncentrowanebyły na lokalnie stosowanych mechanizmach utrzymywania zróżnicowania między grupami. Ujęciekomparatystyczne umożliwiło precyzyjne uchwycenie uwarunkowań kontekstualnych. Badaniami objęto teobszary życia, w których dochodzi do przecięcia się sfer prywatnej i publicznej. Zwrócono bowiem uwagę,iż lokalne mechanizmy utrzymywania odrębności prowadzą do zjawiska nadawania publicznego znaczeniaprywatnym wyborom, a w pewnych sytuacjach nawet do ich sankcjonowania przez opinię publiczną. Z tegowzględu w tekście zaprezentowano wyniki analizy następujących obszarów życia społecznego: genezy lokalnychpodziałów i ich pamięci społecznej, doboru małżeńskiego, obszaru władzy politycznej oraz szkoły. Wśródkonkluzji należy wskazać, iż o głębokości społecznego podziału nie decyduje zwielokrotnienie odmienności,a raczej geneza podziałów i ich pamięć społeczna. Większe przyzwolenie na tożsamość „mieszaną” (rodzinynuklearnej lub nawet jednostki) w obrębie lokalnego dualizmu funkcjonuje w społeczności o dwuwymiarowymzróżnicowaniu społecznym, ale ze wspólnym doświadczeniem wykorzenienia (wśród mniejszości i większości).Badania potwierdziły lepszą polityczną samoorganizację mniejszości, która może zwrotnie oddziaływać namobilizację większości. Wreszcie sposób instytucjonalizacji rozdzielności miejscowego szkolnictwa (różnesposoby segregacji) pełni znaczącą rolę w socjalizacji do miejscowego dualizmu.
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2014, 13, 2
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
500-letnia rocznica unii horodelskiej 1413 roku. Między kulturą polityczną a pamięcią historyczną
Autorzy:
Kiaupienė, Jūratė
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640636.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
pamięć historyczna, unia polsko-litewska, tożsamość narodowa, tradycja unijna
Opis:
500th anniversary of the Union of Horodło of 1413. Between political culture and historical memory The authoress of the present article has embarked on the task of presenting the different views with regard to the Union of Horodlo of 1413, as presented in the Polish and Lithuanian press articles on the occasion of the 500th anniversary of this union. Moreover she has tried to find an answer to a few fundamental questions concerning the formation of the historical memory of the Poles and Lithuanians at the threshold of the restoration of their statehood. The questions concern, among others, the reasons for the differences in the evaluation of the Union of Horodlo between the Poles and Lithuanians, the moment when the memory of the Union began to take on a different shape and the links between historical memory and political culture. On the basis of examples derived from the Polish and Lithuanian press of 1913, the authoress proves that despite the many years of the Polish-Lithuanian union, a real rapprochement between the two states and societies did not take place, neither in the 15th century, not later, until the very end of the existence of the Commonwealth of Both Nations. The Polish interpretation of the union which was negotiated in Horodło in 1413 was unacceptable to a modern Lithuanian nation. Both sides, that is the representatives of the Polish and the Lithuanian nations had used the celebrations associated with the 500th anniversary of the Union of Horodło to formulate and propagate their most important goal – that is to restore their statehood and in order to achieve this goal, they were ready to subordinate their historical memory. But it is important not to forget that we are dealing with a specific kind of historical memory which is targeted and focused above all on the future.
Źródło:
Prace Historyczne; 2014, 141, 2
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niezgodni wewnętrznie. Ukraińcy i Polacy wobec II wojny światowej i rządów komunistycznych w historii swych krajów
Internally inconsistent. Ukrainians and Poles on World War II and communist governments in the history of their countries
Autorzy:
Konieczna-Sałamatin, Joanna
Stryjek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1853727.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
pamięć zbiorowa
tożsamość narodowa
obrazy przeszłości
historia ukrainy 1917–1991
historia polski 1939–1989
polityka pamięci
collec]ive memory
history of ukraine 1917–1991
history of poland 1939–1989
policy of remembrance
national identity
Opis:
This article includes an analysis of results of a research on collective memory, carried out by authors at the request of the National Centre of Culture (Ukraine, 2016) and within the project financed by the NCC (Poland, Ukraine, 2018). The analysis reveals the diversity of attitudes towards World War II and the communist/Soviet rule amongst the residents of four different regions in each of the countries, basing on the assessment of historical role and feelings of support or opposition towards the individuals and events of those times. The diversity of opinions in Ukraine turned out high. Integrated group of national heroes includes individuals from the times of revolution (1919–1921) and the dusk of Soviet rule, but not the World War II period. Whereas in Poland a larger integration of collective memory referring to the 20th century history is present, nevertheless big differences in the level of knowledge about individuals and historical events between the regions were observed.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2018, 101, 2; 204-223
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Адам Міцкевич, Олександр Пушкін, Тарас Шевченко: візія національної ідентичності, місце в літературному каноні
Adam Mickiewicz, Alexander Pushkin, Taras Shevchenko: Vision of National Identity and Place in the Literature Canon
Adam Mickiewicz, Aleksander Puszkin, Taras Szewczenko: wizja tożsamości narodowej i ich miejsce w kanonie literackim
Autorzy:
Kovbasenko, Jurij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048571.pdf
Data publikacji:
2019-12-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
канон літературний
історична пам’ять
національна ідентичність
функції художньої літератури
kanon literacki
pamięć historyczna
tożsamość narodowa
funkcje literatury pięknej
literary canon
historical memory
national identity
functions of fiction
Opis:
У статті розглянуто ключові моменти життєвих і творчих шляхів трьох центральних постатей слов’янських літератур: Адама Міцкевича (Польща), Олександра Пушкіна (Росія) і Тараса Шевченка (Україна). Акцент зроблений на засадничо-концептуальних (часто маловідомих) параметрах їхнього світогляду та творчості, зокрема – на візії національної і/або державної ідентичності, що ретельно ретушувалося літературознавством СРСР та соціалістичних країн. Зокрема, зроблено висновок про центральне місце творчості А. Міцкевича і Т. Шевченка відповідно в польському і українському літературних канонах, а також про певні “ідеологічні преференції” у випадку з “канонізацією” творчості О. Пушкіна в Росії.
W niniejszym artykule autor analizuje kluczowe momenty w biografii oraz twórczości trzech centralnych postaci literatur słowiańskich: Adama Mickiewicza (Polska), Aleksandra Puszkina (Rosja) i Tarasa Szewczenki (Ukraina). Uwaga badacza skupia się wokół zasadniczych konceptualnych (najczęściej mało znanych) kwestii światopoglądu i twórczości wspomnianych twórców, a zwłaszcza – na wizji tożsamości narodowej i/lub państwowej, którą gruntownemu retuszowi poddawali literaturoznawcy z ZSRR i innych krajów socjalistycznych. Autor podkreśla fakt, że o ile twórczość Mickiewicza i Szewczenki zajmuje centralne miejsce w polskim i ukraińskim kanonie literackim, to twórczość Puszkina charakteryzuje się „określonymi preferencjami” „kanonizowania” w literaturoznawstwie rosyjskim
The article considers the key moments of the life and creative path of the three central figures of Slavonic literatures: Adam Mickiewicz (Poland), Alexander Pushkin (Russia) and Taras Shevchenko (Ukraine). The emphasis is on the fundamentally (and often little-known) parameters of their outlook and creativity, in particular on its state-building potential, which was thoroughly retouched by literary scholars of the USSR and socialist countries. In particular, it was concluded that A. Mickiewicz and T. Shevchenko were central to the works of art in the Polish and Ukrainian literary canons, as well as certain “ideological preferences” in the case of “canonization” of O. Pushkin’s work in Russia.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2018, 5, 13; 33-52
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mity historyczne w kształtowaniu tożsamości izraelskiej
Historical Myths in Shaping of Israeli Identity
Autorzy:
Krauze, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144050.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
collective memory
national myth
national identity
Israel
Masada
Battle of Tel Hai
War for Independence
Shoah
pamięć zbiorowa
mit narodowy
tożsamość narodowa
Izrael
bitwa pod Tel Hai
wojna niepodległoścowa
Opis:
Społeczeństwo izraelskie w momencie powstania państwa w 1948 roku było zlepkiem imigrantów z różnych stron świata. Aby zapewnić sprawne funkcjonowanie nowego państwa, ważne było odkrycie i ukształtowanie idei, do których każdy obywatel mógłby się odwołać i z którymi mógłby się identyfikować. Nowo powstałe społeczeństwo było więc w pewnym stopniu tworem sztucznym, opartym na pamięci o wydarzeniach urastających do rangi mitów narodowych i tworzonych ideach. W niniejszym artykule przedstawiono główne wydarzenia historyczne, do których odwołuje się społeczeństwo izraelskie w tworzeniu swojej tożsamości. Wydarzenia te opisano z perspektywy historycznej, przedstawiając jednocześnie proces mitotwórczy związany z zachowaniem ich w zbiorowej pamięci narodu. Z opisu tego wyłania się model obywatela jako wzorzec świadomości narodowej. Ponadto w artykule podjęto refleksję nad współczesnym, a więc w dużej mierze już ukształtowanym, społeczeństwem izraelskim, starając się odpowiedzieć na następujące pytania: czy mity są nadal żywe w pamięci zbiorowej i czy mają wpływ na tożsamość narodową? Jakie wydarzenia historyczne są umieszczane w pamięci zbiorowej współczesnego społeczeństwa? Pamięć o wydarzeniu historycznym jako micie narodowym opiera się na narracji emocjonalnej, której celem jest kształtowanie pożądanych postaw. Proces tworzenia mitu jest często związany z kształtowaniem polityki, ponieważ tworzy model właściwych zachowań narodowych lub obywatelskich oraz postaw wobec państwa i jego władz. Rola mitu może być więc zarówno negatywna, jak i pozytywna – w zależności od intencji osób lub grup, które się nimi posługują. Upowszechnianie mitów jako narracji narodowych może wpływać na integrację grup społecznych czy etnicznych, których członkowie odwołują się do tych samych wzorów i tradycji. Stąd są one szczególnie żywe wśród społeczności, których istnienie jest zagrożone, lub wśród tych, które nie są jeszcze w pełni ukształtowane. Wydarzenia historyczne, które urosły do rangi mitów narodowych o dużym znaczeniu, mogą być postrzegane jako kamienie węgielne nowo tworzonego narodu izraelskiego. W niniejszym opracowaniu opisano główne wydarzenia: upadek Masady, bitwę pod Tel Hai, wojnę o niepodległość w 1948 roku oraz Shoah. Każde z tych wydarzeń jest analizowane zarówno z perspektywy wiedzy historycznej, jak i w kontekście jego powstania jako mitu narodowego oraz utrwalenia w pamięci zbiorowej.
Israeli society at the time of state’s establishment in 1948, was a conglomeration of immigrants from different parts of the world. In order to ensure the smooth functioning of the new state, it was important to discover and shape ideas, to which every citizen could appeal and identify with. Newly formed society was therefore to some extent an artificial creation, based on the memory of the events rose to the rank of national myths and the created ideas. This paper presents the main historical events to which Israeli society refers in the creation of their identity. These events are described from a historical perspective while presenting the mythmaking process associated with their retention in the collective memory of the nation. From this description a citizen model emerges as a pattern of national consciousness. Furthermore, the paper reflects on the contemporary, and therefore largely already formed, the Israeli society, seeking to answer the following questions: if the myths are still alive in the collective memory and whether they have an impact on national identity? Which historical events are placed in the collective memory of modern society? Remembrance of historic event as a national myth is based on an emotional narrative in order to shape desirable attitudes. Mythmaking process is often connected to the policymaking, for it creates a model of appropriate national or citizen behavior and attitude towards the state and its authorities. The role of myth may thus be both negative and positive – depending on the intentions of individuals or groups who use them. Dissemination of myths as national narratives can affect the integration of social or ethnic groups whose members refer to the same patterns and traditions. Hence, they are particularly vivid among communities whose existence is threatened, or among those that are not yet fully formed. Historic events which rose to a rank of national myths of major significance can be seen as a cornerstones of a newly created Israeli nation. In this paper for main events are described: fall of Masada, Tel Hai battle, 1948 War of Independence and the Shoah. Each of aforementioned events are analyzed both from the perspective of historical knowledge and in the context of its rising as a national myths as well as its consolidation in the collective memory.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2012, 2, 2; 279-292
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucjonalne zapomnienie, społeczna pamięć. Studium przypadku tbiliskiego muzeum-drukarni
Institutional oblivion, social memory. A Tibilisi Printing House-Museum Case Study
Autorzy:
Krzysztan, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441215.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
pamięć instytucjonalna
Gruzja
tożsamość narodowa
postsocjalizm
antropologia
polityczna
institutional memory
Georgia
national identity
post-socialism
social anthropology
Opis:
W roku 2003 Micheil Saakaszwili zaproponował Gruzinom nowy projekt tożsamościowy oparty na rekonstrukcji pamięci we wszelkich jej postaciach. Celem było odrzucenie pozytywnej pamięci o okresie komunizmu. Z przestrzeni publicznej usunięto pomniki Lenina i Stalina, zmieniły się nazwy ulic. Odgórnie narzucone zmiany dotknęły instytucję pamięci – pojawiła się próba likwidacji muzeum Stalina w Gori, a w Tbilisi powstało Muzeum Sowieckiej Okupacji. Narzucone instytucjonalnie prze-pisanie pamięci nie w pełni obrazuje oddolny stan pamięci kulturowej i kolektywnej. Na przykładzie muzeum przy tbiliskiej ulicy Kaspi upamiętniającego nielegalną podziemną komunistyczną drukarnię działającą w latach 1903–1906, autor przedstawia narracyjne zderzenie między instytucjonalnie narzuconym politycznym zapomnieniem oraz społecznym zapotrzebowaniem. Antropologicznie badane są polityczne i dyskursywne uwarunkowania rekonstrukcji pamięci instytucjonalnej w kontekście zagadnienia tożsamości.
In 2003, Micheil Saakaszwili suggested to Georgians a new identity project based on reconstructing memory in all its forms. The aim was the reject the positive memory of the communist period. The statues of Lenin and Stalin were removed from the public space, the names of the streets were changed. The governmentsteered transformation touched the institutional memory – there was an attempt at removing the Stalin museum in Gori, and in Tibilisi was created the Museum of Soviet Occupation. The rewriting of memory, institutionally enforced, does not fully reflect the grassroots state of cultural and collective memory. Taking as an example the Tibilisi museum at Kaspi street, which commemorates an illegal underground printing house of communists in the years 1903–1906, the author shows the narrative clash between the institutionally enforced political oblivion and the social need. Political and discursive conditions of reconstructing institutional memory in the context of identity concept are subject to anthropological analysis.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2015, 18; 129-148
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Finał XIV edycji konkursu "Historia bliska"
Autorzy:
Kubik, Mariusz.
KM.
Powiązania:
Kombatant 2010, nr 6, s. 24-25
Data publikacji:
2010
Tematy:
Ogólnopolski konkurs "Historia bliska" nt.: Piętno II wojny - los i pamięć" (14 ; 31.05.2010 ; Warszawa)
II wojna światowa (1939-1945)
Tożsamość narodowa
Popularyzacja wiedzy
Opis:
Wręczenie nagród zwycięzcom konkursu nt. "Piętno II wojny - los i pamięć" zorganizowanego przez Ośrodek "Karta". Warszawa, 31 V 2010 r.
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Między przeszłością a przyszłością : o pamięci, zapominaniu i przewidywaniu
Autorzy:
Kula, Marcin.
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Poznań : Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:
Świadomość społeczna
Tożsamość narodowa
Czas socjologia
Pamięć
Socjologia
Komunizm
Opis:
Refleksje historyka nt. postrzegania czasu historycznego. Analiza nastawienia komunistów i państw komunistycznych do przeszłości i przyszłości.
Bibliogr. s. 240-249.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
ŚWIĘTE MUZEUM PANCASILA. MUZEUM MARTYROLOGICZNE BUDUJĄCE TOŻSAMOŚĆ NARODU INDONEZYJSKIEGO
PANCASILA SAKTI MUSEUM. A MARTYROLOGICAL MUSEUM WHICH CONSTRUCTS THE IDENTITY OF THE INDONESIANS
Autorzy:
Marta, Głąb, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432908.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Indonezja
Pancasila
muzeum martyrologiczne
tożsamość narodowa
pamięć zbiorowa
ofiara
Indonesia
martyrological museum
national identity
collective memory
victim
Opis:
Pancasila refers to the five rules which constitute the philosophical basis for the functioning of the “imagined nation” of Indonesia, announced on 1 June 1945 by Sukarno, the first president of Indonesia. From the very beginning, Pancasila aroused great emotions and was subjected to various interpretations. The ways in which it was understood as the fundaments of the state also varied many times from 1945. One thing beyond any doubt is that Pancasila has shaped Indonesian society, even though it has repeatedly been redefined and its significance questioned. The Pancasila Sakti Museum holds a particularly important place in the history of Indonesia and the memory of the inhabitants of this multi-ethnic, multi-cultural and multilingual archipelago. It is the best-known museum complex from the rule of General Suharto (1965–1998) for whom the state’s identity, culture, tradition and art became one of the most important elements of politics. For him the museum became the ideological foundation of the Orde Baru or New Order, as the time of his reign is referred to. To this day, it is a place of commemoration in the meaning of a lieu de mémoire. It is also a traumatic place marked by the martyrs’ death of seven generals in 1965. In the way it is constructed, it resembles a sanctuary where the deceased generals are “victims” as understood by Durkheim, who appear as instances sanctifying torment and fighting purposes. The article reveals the circumstances of the museum’s founding, the history of its development, and above all its significance in establishing the state’s identity for the Indonesian people.
Pancasila to pięć zasad, stanowiących filozoficzną podstawę funkcjonowania Indonezji, „narodu wyobrażonego”, ogłoszonych 1 czerwca 1945 r. przez pierwszego prezydenta Indonezji, Sukarno. Od samego początku Pancasila budziła wielkie emocje, była poddawana przeróżnym interpretacjom, także sposoby jej rozumienia jako fundamentu państwa zmieniały się wielokrotnie od 1945 roku. I choć była nieraz poddawana redefinicjom, a jej znaczenie kwestionowane, to jedno nie budzi wątpliwości – fakt, że to Pancasila ukształtowała społeczeństwo indonezyjskie. Museum Pancasila Sakti to miejsce szczególne w historii Indonezji i pamięci mieszkańców tego wieloetnicznego, wielokulturowego i wielojęzycznego archipelagu. To najbardziej rozpoznawalny kompleks muzealny z czasów reżimu generała Suharto (1965–1998), dla którego jednym z ważnych elementów polityki w tym czasie stała się tożsamość państwowa, kultura, tradycja i sztuka. To muzeum stało się dla niego ideowym fundamentem Orde Baru – Nowego Ładu, jak nazywa się czas trwania jego rządów. Do dziś stanowi miejsce upamiętnienia w znaczeniu lieu de mémoire. To także miejsce traumatyczne, naznaczone męczeńską śmiercią siedmiu generałów w 1965 roku. W swojej konstrukcji przypomina sanktuarium, a zabici generałowie stanowią „ofiary” w znaczeniu Durkheimowskim, które jawią się jako instancja uświęcająca mękę lub cele walki. Artykuł przybliża okoliczności powstania muzeum, historię jego rozwoju, a przede wszystkim znaczenie, jakie miało dla budowy tożsamości narodowej Indonezyjczyków.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 188-194
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięć zbiorowa o wojnie na Pacyfiku w powojennej Japonii
Autorzy:
Pletnia, Maciej.
Współwytwórcy:
Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych "Universitas". Wydawca
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Kraków : Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych "Universitas"
Tematy:
II wojna światowa (1939-1945)
Kultura narodowa
Pamięć zbiorowa
Polityka historyczna
Tożsamość narodowa
Wojna chińsko-japońska (1937-1945)
Monografia
Opis:
Bibliografia na stronach 373-393. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Mitonimia międzywojennego Kowna
Mythonymy of Interwar Kaunas
Autorzy:
Prusinowska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38456485.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
mitonimy
mitologia litewska
Kowno
krajobraz kulturowy
krajobraz urbanistyczny
pamięć historyczna
tożsamość narodowa
mythonyms
Lithuanian mythology
Kaunas
cultural landscape
urban landscape
collective memory
national identity
Opis:
The present article describes and examines the lexical tissue of the city of Kaunas related to the pagan past of the Balts – Prussians and Lithuanians. The mythonyms appear basically in three periods of the city’s existence: in the interwar period, at the turn of the 1990s and after 2004, i.e. at critical and borderline moments, when emphasising individuality, exposing identity and referring to its sources was of utmost importance. The most interesting phenomena took place in the interwar period, when by placing in the city tissue numerous objects with names borrowed from Baltic mythology, collective memory was clearly shaped and mobilised in the space previously marked by “strangers” – Imperial Russia and the German Empire. In this way, this space was effectively tamed. The importance of this process is evidenced by dozens of names associated with the pagan Balts (Kaunas is a phenomenon in this respect on the map of Lithuania), which were given in the interwar period mostly to streets and buildings located, importantly, in the then very centre of the city. In the other two periods, mythonyms were not so popular anymore: the names of deities and other creatures historically worshiped by Lithuanians were usually given to streets far away from the city centre, often in newly created districts. Thanks to this, however, Kaunas has a clearly drawn identity that spreads from the centre towards the suburbs. A place that is thoroughly permeated with the “spirit of Lithuanianness” is the Unity Square (Lith. Vienybės aikštė), scrupulously cleansed of the traces of the aforementioned dependencies, whose important point is an inconspicuous dwarf who watches over the symbolic spring of the Lithuanian nation. It is this mythonymic element that is treated with special attention in this article, and on its example, a detailed cultural analysis of the city’s space is proposed. It should be emphasised that in Kaunas the mythonyms form a thought-out, multi-layered structure, as if a separate city that is inaccessible and foreign to the strangers. The study discusses individual collections and elements of this extensive web of meanings, deliberately created by town planners and urban designers, the basis of which is the historical experience of Kaunas and Lithuania.
Celem artykułu jest opis i analiza tkanki nazewniczej Kowna, związanej z pogańską przeszłością Bałtów – Prusów i Litwinów. Mitonimy pojawiają się zasadniczo w trzech okresach istnienia miasta: w międzywojniu, na przełomie lat 80. i 90. oraz po roku 2004, a więc w momentach przełomowych, granicznych, kiedy podkreślanie odrębności, eksponowanie tożsamości i sięganie do jej źródeł ma niepoślednie znaczenie. Najbardziej interesujące zjawiska zachodzą w okresie międzywojennym, kiedy to poprzez umieszczanie w tkance miasta licznych obiektów o nazwach zapożyczonych z mitologii bałtyckiej wyraźnie kształtowano i mobilizowano zbiorową pamięć w przestrzeni naznaczonej wcześniej przez „obcych” – Cesarstwo Rosyjskie i Cesarstwo Niemieckie. W taki też sposób skutecznie tę przestrzeń oswajano. O randze tego procesu świadczą dziesiątki nazw powiązanych z pogańskimi Bałtami (Kowno jest pod tym względem ewenementem na mapie Litwy), które nadano w międzywojniu w przeważającej większości ulicom i innym obiektom, mieszczącym się, co ważne, w ówczesnym ścisłym centrum miasta. W pozostałych dwóch okresach mitonimy nie są już tak popularne, imionami bóstw i innych istot czczonych dawniej przez Litwinów nazywa się przeważnie ulice znacznie oddalonych od śródmieścia dzielnic, często nowo utworzonych. Dzięki temu jednak Kowno zyskuje wyraźnie nakreśloną tożsamość, która promieniuje od centrum w stronę przedmieść. Miejscem na wskroś przenikniętym „duchem litewskości” jest oczyszczony skrupulatnie ze śladów wspomnianych zależności Plac Jedności (lit. Vienybės aikštė), którego ważny punkt stanowi niepozorny, czuwający przy symbolicznym źródle narodu litewskiego krasnoludek. Ten właśnie element mitonimiczny potraktowany został ze szczególną uwagą, a na jego przykładzie dokonano szczegółowej analizy kulturoznawczej przestrzeni miasta. Należy podkreślić, że w Kownie mitonimy układają się w przemyślaną, wielowątkową strukturę, można by rzec – miasto osobne, które dla przybysza może być niedostępne i obce. Artykuł omawia poszczególne zbiory i elementy tej rozbudowanej, z rozmysłem przez urbanistów i planistów utworzonej siatki znaczeń, której osnowę stanowi historyczne doświadczenie Kowna i Litwy.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2022, 46
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Війна поза війною, або чи можлива втеча від травми (за романом Гаськи Шиян "За спиною")
Wojna za strefą walki albo czy jest możliwa ucieczka od traumy (według powieści Haśki Szyjan "Za plecami")
War outside the warzone, or is it possible to escape trauma (based on Haska Shyian’s novel "Behind the back")
Autorzy:
Puchońska, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343589.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
literature
war
memory
trauma
national identity
tożsamość narodowa
pamięć
literatura
wojna
Opis:
Podejmowane w kulturze ukraińskiej próby refleksji oraz przepracowania traumatycznego doświadczenia totalitarnej przeszłości są uwidaczniane w pojawiających się ostatnio tekstach literackich. Większość z nich odzwierciedla najbardziej aktualne problemy teraźniejszości w świetle doświadczeń traumatycznych, spowodowanych radziecką polityką represyjną wobec narodu ukraińskiego w XX wieku. Dzisiejsza wojna rosyjsko-ukraińska, która rozpoczęła się w Donbasie w 2014 roku, jest niczym innym, jak walką przeciwko narzuconej przez Rosję wizji tożsamości oraz próbą odzyskania przez Ukraińców właściwego obrazu pamięci historycznej. Ta kwestia jest poruszana na różnych poziomach przez przedstawicieli różnych pokoleń. Jednak dla generacji najmłodszej stanowi chyba największe wyzwanie, o czym dobitnie świadczy analizowana w artykule powieść Haśki Szyjan Za plecami. W tej powieści obserwujemy rzeczywistość poprzez spojrzenie młodej dziewczyny, która próbuje odzyskać równowagę psychiczną po bezpośrednim doświadczeniu wojny.
Attempts in Ukrainian culture to reflect on and rework the traumatic experience of the totalitarian past have been portrayed in recently published literary texts. The majority of these reflect the most topical issues of the present in light of the traumatic experience caused by repressive Soviet policies against the Ukrainian people during the 20th century. Today’s Russian-Ukrainian war, which began in the Donbas in 2014, is nothing less than a struggle against Russia’s imposed vision of identity and an attempt by Ukrainians to reclaim the proper image of historical memory. This issue is addressed on different levels by representatives of different generations. However, it is perhaps the most challenging for the youngest generation, as is clearly evidenced by Haska Szyjan’s novel Behind the Back, which is analyzed in the article. In this novel, we observe reality through the eyes of a young girl trying to regain her mental balance after directly experiencing the war.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2023, 11, 1; 139-154
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies