Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "pamięć narodowa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
Filomaci w pamięci narodowej i regionalnej – na przykładzie podlaskich członków towarzystw wileńskich
Philomaths in national and regional memory – based on the example of Podlasian members of the Vilnius Society
Autorzy:
Zawadzka, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1075973.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
philomaths
national memory
local memory
geo-generation
regional philomathism
Podlasie
Michał Rukiewicz
Tomasz Zan
filomaci
pamięć narodowa
pamięć lokalna
geopokolenie
filomatyzm regionalny
Opis:
Autorka pokazuje filomatyzm w Polsce jako fenomen pamięci kulturowej, podtrzymywanej dzięki medium literatury i sztuki oraz dokumentów osobistych (a nie badań historycznych) i służący wzmacnianiu wspólnoty narodowej. Rozważa relację filomatyzmu narodowego i lokalnego (regionalnego), zastanawia się, czy filomaci stanowili rodzaj geopokolenia, generację ściśle związaną z miejscami ich życia i działania, kiedy i dlaczego aspekt „geo-” został zapomniany. Autorka analizuje kilka przykładów filomackiego rozumienia związku z miejscem, jego naturą, historią, autochtoniczną kulturą, życiem obywatelskim, np. oddolne tworzenie wiedzy, holistyczny stosunek do nauki. W artykule pojawia też pytanie, czy istniał filomatyzm podlaski, krożski, świsłocki, miński i jak przejawiał się w ustawach Towarzystwa oraz w biografiach i doświadczeniu jego członków.
The author shows philomathism in Poland as a phenomenon of cultural memory, sustained thanks to the medium of literature and art as well as personal documents (of not historical research) and serving to strengthen the national community. The author of the article considers the relationship between national and local (regional) philomathism, the author reflects if the philomaths were a kind of geo-generation, a generation closely related to the places where they lived and carried out their activities, when and why the “geo” aspect was forgotten. The author analyzes several examples of philomathic understanding of the relationship with place, its nature, history, indigenous culture, civic life, e.g. the creation of grass-roots knowledge, a holistic approach to science. The article also raises the question of whether the philomathism of Podlasie, Kroże, Świsłocz, and Minsk existed and how it manifested itself in the Society’s statutes and in the biographies and experience of its members.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2019, 9; 15-34
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
500-letnia rocznica unii horodelskiej 1413 roku. Między kulturą polityczną a pamięcią historyczną
Autorzy:
Kiaupienė, Jūratė
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640636.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
pamięć historyczna, unia polsko-litewska, tożsamość narodowa, tradycja unijna
Opis:
500th anniversary of the Union of Horodło of 1413. Between political culture and historical memory The authoress of the present article has embarked on the task of presenting the different views with regard to the Union of Horodlo of 1413, as presented in the Polish and Lithuanian press articles on the occasion of the 500th anniversary of this union. Moreover she has tried to find an answer to a few fundamental questions concerning the formation of the historical memory of the Poles and Lithuanians at the threshold of the restoration of their statehood. The questions concern, among others, the reasons for the differences in the evaluation of the Union of Horodlo between the Poles and Lithuanians, the moment when the memory of the Union began to take on a different shape and the links between historical memory and political culture. On the basis of examples derived from the Polish and Lithuanian press of 1913, the authoress proves that despite the many years of the Polish-Lithuanian union, a real rapprochement between the two states and societies did not take place, neither in the 15th century, not later, until the very end of the existence of the Commonwealth of Both Nations. The Polish interpretation of the union which was negotiated in Horodło in 1413 was unacceptable to a modern Lithuanian nation. Both sides, that is the representatives of the Polish and the Lithuanian nations had used the celebrations associated with the 500th anniversary of the Union of Horodło to formulate and propagate their most important goal – that is to restore their statehood and in order to achieve this goal, they were ready to subordinate their historical memory. But it is important not to forget that we are dealing with a specific kind of historical memory which is targeted and focused above all on the future.
Źródło:
Prace Historyczne; 2014, 141, 2
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kazimierz Pułaski alias Casimir Pulaski and His Memorial Trajectory in the Eighteenth-Century American Press
Kazimierzy Pułaski i pamięć o nim kształtowana przez prasę amerykańską XVIII wieku
Autorzy:
Wawrzyczek, Irmina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951381.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Casimir Pulaski
newspapers
social/national memory
mythologization
American Revolution
Early American Republic
kazimierz pułaski/casimir pulaski
prasa
pamięć społeczna/narodowa
mitologizacja
rewolucja amerykańska
wczesna republika amerykańska
Opis:
Casimir Pulaski enjoys today the established status of a Polish-American national hero. A political refugee from his native Poland after the defeat of the Bar Confederation, he came to America in 1777, during the War of American Independence, founded the Polish Cavalry Legion, fought against the British and died in 1779 in the rank of brigadier general of the Continental Army. The present historical study in mnemonic practices is an attempt to demonstrate how American newspapers in the years 1777-1815 participated in shaping Pulaski’s image of a hero in the national memory during the formative period of the United States. The quantitative and qualitative analysis of Pulaski’s newspaper appearances in the study material showed that his media-enhanced road to prominence in the national memory followed a winding and fragmented course. Two phases of the process, separated by 14 years of complete absence of Pulaski from the American press, have been identified: 1) immediate remembrance by means of factual war reports characterized by “heroic” discourse, and 2) delayed remembrance in the form of dispersed information about the social uses of Pulaski’s name for patriotic, political and commercial purposes. Concluding, after two years of fact-based reporting as a living military hero, Pulaski’s newsworthiness declined for several years after his death. His name was subsequently recirculated in contexts pointing to the process of his myth formation in American culture as part of the foundation myth of the United States.
Kazimierz Pułaski zajmuje dziś niekwestionowaną pozycję „bohatera dwóch narodów” jako uczestnik antyrosyjskiej Konfederacji Barskiej w Polsce oraz generał Armii Kontynentalnej walczący i poległy w Ameryce w batalii o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Niniejsze studium z zakresu historii praktyk mnemonicznych pokazuje wyniki badań prasy amerykańskiej okresu 1777-1815 pod kątem jej roli w kształtowaniu miejsca i wizerunku Pułaskiego, znanego w Ameryce jako Casimir Pulaski, w zbiorowej pamięci powstającego wówczas narodu amerykańskiego. Badania ilościowe i jakościowe wzmianek prasowych dotyczących Pułaskiego w zgromadzonym materiale wskazują na dwie fazy procesu jego upamiętniania: 1/ pamięć bezpośrednia w postaci bieżących doniesień o jego działaniach bojowych podczas trwania amerykańskiej wojny o niepodległość, utrzymanych w dyskursie heroicznym, oraz 2/ pamięć przywrócona poprzez wzmianki i informacje o pojawianiu się nazwiska Pułaskiego w różnych kontekstach społecznych; patriotycznym, politycznym, komercyjnym oraz artystycznym. Fazy te oddziela okres ok. 14 lat całkowitej nieobecności Pułaskiego na stronach ówczesnych gazet amerykańskich. Widać stąd, że Pułaski, przedstawiany za życia jako bohater wojenny, po śmierci w 1777 r. na kilkanaście lat przestał być dla prasy tematem aktualnym. Jednak treść krótkich i dłuższych informacji, w których nazwisko Pułaskiego ponownie zaczęło pojawiać się w prasie wczesnorepublikańskiej świadczy o trwającym już wówczas procesie jego mitologizacji w kulturze amerykańskiej jako elementu narodowego mitu o początkach Stanów Zjednoczonych.
Źródło:
Białostockie Teki Historyczne; 2017, 15
1425-1930
Pojawia się w:
Białostockie Teki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między przeszłością a przyszłością : o pamięci, zapominaniu i przewidywaniu
Autorzy:
Kula, Marcin.
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Poznań : Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:
Świadomość społeczna
Tożsamość narodowa
Czas socjologia
Pamięć
Socjologia
Komunizm
Opis:
Refleksje historyka nt. postrzegania czasu historycznego. Analiza nastawienia komunistów i państw komunistycznych do przeszłości i przyszłości.
Bibliogr. s. 240-249.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Війна поза війною, або чи можлива втеча від травми (за романом Гаськи Шиян "За спиною")
Wojna za strefą walki albo czy jest możliwa ucieczka od traumy (według powieści Haśki Szyjan "Za plecami")
War outside the warzone, or is it possible to escape trauma (based on Haska Shyian’s novel "Behind the back")
Autorzy:
Puchońska, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343589.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
literature
war
memory
trauma
national identity
tożsamość narodowa
pamięć
literatura
wojna
Opis:
Podejmowane w kulturze ukraińskiej próby refleksji oraz przepracowania traumatycznego doświadczenia totalitarnej przeszłości są uwidaczniane w pojawiających się ostatnio tekstach literackich. Większość z nich odzwierciedla najbardziej aktualne problemy teraźniejszości w świetle doświadczeń traumatycznych, spowodowanych radziecką polityką represyjną wobec narodu ukraińskiego w XX wieku. Dzisiejsza wojna rosyjsko-ukraińska, która rozpoczęła się w Donbasie w 2014 roku, jest niczym innym, jak walką przeciwko narzuconej przez Rosję wizji tożsamości oraz próbą odzyskania przez Ukraińców właściwego obrazu pamięci historycznej. Ta kwestia jest poruszana na różnych poziomach przez przedstawicieli różnych pokoleń. Jednak dla generacji najmłodszej stanowi chyba największe wyzwanie, o czym dobitnie świadczy analizowana w artykule powieść Haśki Szyjan Za plecami. W tej powieści obserwujemy rzeczywistość poprzez spojrzenie młodej dziewczyny, która próbuje odzyskać równowagę psychiczną po bezpośrednim doświadczeniu wojny.
Attempts in Ukrainian culture to reflect on and rework the traumatic experience of the totalitarian past have been portrayed in recently published literary texts. The majority of these reflect the most topical issues of the present in light of the traumatic experience caused by repressive Soviet policies against the Ukrainian people during the 20th century. Today’s Russian-Ukrainian war, which began in the Donbas in 2014, is nothing less than a struggle against Russia’s imposed vision of identity and an attempt by Ukrainians to reclaim the proper image of historical memory. This issue is addressed on different levels by representatives of different generations. However, it is perhaps the most challenging for the youngest generation, as is clearly evidenced by Haska Szyjan’s novel Behind the Back, which is analyzed in the article. In this novel, we observe reality through the eyes of a young girl trying to regain her mental balance after directly experiencing the war.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2023, 11, 1; 139-154
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięć zbiorowa o wojnie na Pacyfiku w powojennej Japonii
Autorzy:
Pletnia, Maciej.
Współwytwórcy:
Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych "Universitas". Wydawca
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Kraków : Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych "Universitas"
Tematy:
II wojna światowa (1939-1945)
Kultura narodowa
Pamięć zbiorowa
Polityka historyczna
Tożsamość narodowa
Wojna chińsko-japońska (1937-1945)
Monografia
Opis:
Bibliografia na stronach 373-393. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
O metodzie i teorii badań nad przekazem kulturowym
On the Theory and Method of Studying Cultural Communication
Autorzy:
Gudehus, Christian
Welzer, Harald
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373636.pdf
Data publikacji:
2011-11-22
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
memory
telling about the past
national identity
European identity
pamięć
opowiadanie przeszłości
tożsamość narodowa
tożsamość europejska
Opis:
Issues concerning history and the construction of images of the past have always been of importance for the self-identification of individuals, social groups, governing institutions, states, and especially nations. Currently, two trends can be noticed, which may seem antagonistic, but actually condition and shape each other: renegotiating and redefining national historical narratives as well as the opening of national historiography to transnational or globalized perspective. National images and historical myths tend to increase integrity among the members of European communities only to a limited degree, and their importance to the highly normatively-oriented structures of the so called European identity — based on still less credible European memory, perceived by means of also normatively-oriented publicity — is rather doubtful. As a result, a scientific discipline has evolved, which studies subjective means of internalizing and utilizing the past rather than public aspects of culture and memory. The discipline involves the studies of tradition and passing thereof, which are rooted in the institution of qualitative sociological research. This article is about the scope and methods of such studies which are focused on how to tell about the past.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2011, 55, 4; 65-75
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ŚWIĘTE MUZEUM PANCASILA. MUZEUM MARTYROLOGICZNE BUDUJĄCE TOŻSAMOŚĆ NARODU INDONEZYJSKIEGO
PANCASILA SAKTI MUSEUM. A MARTYROLOGICAL MUSEUM WHICH CONSTRUCTS THE IDENTITY OF THE INDONESIANS
Autorzy:
Marta, Głąb, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432908.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Indonezja
Pancasila
muzeum martyrologiczne
tożsamość narodowa
pamięć zbiorowa
ofiara
Indonesia
martyrological museum
national identity
collective memory
victim
Opis:
Pancasila refers to the five rules which constitute the philosophical basis for the functioning of the “imagined nation” of Indonesia, announced on 1 June 1945 by Sukarno, the first president of Indonesia. From the very beginning, Pancasila aroused great emotions and was subjected to various interpretations. The ways in which it was understood as the fundaments of the state also varied many times from 1945. One thing beyond any doubt is that Pancasila has shaped Indonesian society, even though it has repeatedly been redefined and its significance questioned. The Pancasila Sakti Museum holds a particularly important place in the history of Indonesia and the memory of the inhabitants of this multi-ethnic, multi-cultural and multilingual archipelago. It is the best-known museum complex from the rule of General Suharto (1965–1998) for whom the state’s identity, culture, tradition and art became one of the most important elements of politics. For him the museum became the ideological foundation of the Orde Baru or New Order, as the time of his reign is referred to. To this day, it is a place of commemoration in the meaning of a lieu de mémoire. It is also a traumatic place marked by the martyrs’ death of seven generals in 1965. In the way it is constructed, it resembles a sanctuary where the deceased generals are “victims” as understood by Durkheim, who appear as instances sanctifying torment and fighting purposes. The article reveals the circumstances of the museum’s founding, the history of its development, and above all its significance in establishing the state’s identity for the Indonesian people.
Pancasila to pięć zasad, stanowiących filozoficzną podstawę funkcjonowania Indonezji, „narodu wyobrażonego”, ogłoszonych 1 czerwca 1945 r. przez pierwszego prezydenta Indonezji, Sukarno. Od samego początku Pancasila budziła wielkie emocje, była poddawana przeróżnym interpretacjom, także sposoby jej rozumienia jako fundamentu państwa zmieniały się wielokrotnie od 1945 roku. I choć była nieraz poddawana redefinicjom, a jej znaczenie kwestionowane, to jedno nie budzi wątpliwości – fakt, że to Pancasila ukształtowała społeczeństwo indonezyjskie. Museum Pancasila Sakti to miejsce szczególne w historii Indonezji i pamięci mieszkańców tego wieloetnicznego, wielokulturowego i wielojęzycznego archipelagu. To najbardziej rozpoznawalny kompleks muzealny z czasów reżimu generała Suharto (1965–1998), dla którego jednym z ważnych elementów polityki w tym czasie stała się tożsamość państwowa, kultura, tradycja i sztuka. To muzeum stało się dla niego ideowym fundamentem Orde Baru – Nowego Ładu, jak nazywa się czas trwania jego rządów. Do dziś stanowi miejsce upamiętnienia w znaczeniu lieu de mémoire. To także miejsce traumatyczne, naznaczone męczeńską śmiercią siedmiu generałów w 1965 roku. W swojej konstrukcji przypomina sanktuarium, a zabici generałowie stanowią „ofiary” w znaczeniu Durkheimowskim, które jawią się jako instancja uświęcająca mękę lub cele walki. Artykuł przybliża okoliczności powstania muzeum, historię jego rozwoju, a przede wszystkim znaczenie, jakie miało dla budowy tożsamości narodowej Indonezyjczyków.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 188-194
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucjonalne zapomnienie, społeczna pamięć. Studium przypadku tbiliskiego muzeum-drukarni
Institutional oblivion, social memory. A Tibilisi Printing House-Museum Case Study
Autorzy:
Krzysztan, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441215.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
pamięć instytucjonalna
Gruzja
tożsamość narodowa
postsocjalizm
antropologia
polityczna
institutional memory
Georgia
national identity
post-socialism
social anthropology
Opis:
W roku 2003 Micheil Saakaszwili zaproponował Gruzinom nowy projekt tożsamościowy oparty na rekonstrukcji pamięci we wszelkich jej postaciach. Celem było odrzucenie pozytywnej pamięci o okresie komunizmu. Z przestrzeni publicznej usunięto pomniki Lenina i Stalina, zmieniły się nazwy ulic. Odgórnie narzucone zmiany dotknęły instytucję pamięci – pojawiła się próba likwidacji muzeum Stalina w Gori, a w Tbilisi powstało Muzeum Sowieckiej Okupacji. Narzucone instytucjonalnie prze-pisanie pamięci nie w pełni obrazuje oddolny stan pamięci kulturowej i kolektywnej. Na przykładzie muzeum przy tbiliskiej ulicy Kaspi upamiętniającego nielegalną podziemną komunistyczną drukarnię działającą w latach 1903–1906, autor przedstawia narracyjne zderzenie między instytucjonalnie narzuconym politycznym zapomnieniem oraz społecznym zapotrzebowaniem. Antropologicznie badane są polityczne i dyskursywne uwarunkowania rekonstrukcji pamięci instytucjonalnej w kontekście zagadnienia tożsamości.
In 2003, Micheil Saakaszwili suggested to Georgians a new identity project based on reconstructing memory in all its forms. The aim was the reject the positive memory of the communist period. The statues of Lenin and Stalin were removed from the public space, the names of the streets were changed. The governmentsteered transformation touched the institutional memory – there was an attempt at removing the Stalin museum in Gori, and in Tibilisi was created the Museum of Soviet Occupation. The rewriting of memory, institutionally enforced, does not fully reflect the grassroots state of cultural and collective memory. Taking as an example the Tibilisi museum at Kaspi street, which commemorates an illegal underground printing house of communists in the years 1903–1906, the author shows the narrative clash between the institutionally enforced political oblivion and the social need. Political and discursive conditions of reconstructing institutional memory in the context of identity concept are subject to anthropological analysis.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2015, 18; 129-148
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Исследование о русских Литвы: XX–XXI вв.
The Research about Russians of Lithuania: 20th–21st centuries
Studia o Rosjanach Litwy: XX–XXI w.
Autorzy:
Коницкая [Konickaja], Елена [Jelena]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676390.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Russian ethnic group in Lithuania
Russian culture in Lithuania
collective memory and identity of the Russians in Lithuania
rosyjska grupa etniczna na litwie
kultura rosyjska na Litwie
pamięć zbiorowa i tożsamość narodowa Rosjan na Litwie
Opis:
The review presents a monograph published in Vilnius in 2013. The book under review is important for studies of history, cultural history, identity of the Russian ethnic group in Lithuania in the last 100 years. Articles written in Russian and Lithuanian by historians G. Potashenko, A. Marcinkevičius, literary critic P. Lavrinets, sociologist M. Freyute-Rakauskene provide detailed analysis of complex processes of formation of the modern ethnic group of Russian in Lithuania which is heterogeneous in historical memory, views, ideology, and, being the third largest ethnic group in Lithuania (almost 6%), plays a prominent role in today’s society.
Recenzja omawia wydaną w 2013 r. na Uniwersytecie Wileńskim monografię, ważną z punktu widzenia badań nad historią, historią kultury i tożsamością rosyjskiej grupy etnicznej na Litwie z perspektywy ostatnich stu lat. Napisane w języku rosyjskim oraz litewskim artykuły historyków G. Potaszenki, A. Marcinkevičiusa, literaturoznawcy P. Ławrinca, socjolożki M. Freyute-Rakauskene zawierają szczegółową analizę skomplikowanych procesów kształtowania się współczesnej, niejednorodnej pod względem pamięci historycznej i światopoglądu, ideologii rosyjskiej grupy etnicznej na Litwie. Będąc trzecią pod względem liczebności grupą etniczną Litwy (prawie 6%) odgrywa ona ważną rolę we współczesnym społeczeństwie litewskim.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2015, 39; 261-269
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięć pokoleń. Historie rodzinne w przekazie międzypokoleniowym
The memory of generations. Family histories passed on by several generations
Autorzy:
Topij-Stempińska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198458.pdf
Data publikacji:
2017-01-23
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pamięć pokoleń
przesiedlenia
tożsamość
mniejszość narodowa
akcja "Wisła"
the memory of generations
forced resettlement
identity
national minority
operation "Vistula"
Opis:
CEL NAUKOWY: Podjęte rozważania będą dotyczyć pamięci pokoleń związanej z wydarzeniem historycznym, jakim były przesiedlenia rodzin w ramach akcji „Wisła”. Celem artykułu jest przybliżenie pamięci pokoleń związanych z konkretną historią rodzinną – przesiedleniem oraz wskazanie na znaczenie tego wydarzenia dla tożsamości pokolenia wnuków. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Pamięć o przeszłości własnej rodziny, często jej niełatwych losach, np. wysiedleniach, służy budowaniu świadomości i tożsamości kolejnych generacji. Badaniami objęte zostało pokolenie wnuków urodzone w Bieszczadach w latach 60. i w pierwszej połowie lat 70. Wybrałam pokolenie wnuków, których dziadkowie zostali przesiedleni w ramach akcji „Wisła” z terenu Bieszczad. Badania przeprowadzone zostały metodą wywiadu narracyjnego. PROCES WYWODU: Pamięć pokoleń stanowi część szerszego procesu rekonstrukcji przeszłości, ponieważ to świadomość wspólnej historii jednoczy pokolenia. Tylko w procesie komunikacji między pokoleniami starszym a młodszym możliwe jest przekazanie i odtworzenie przeszłości, która nie stoi w sprzeczności z pamięcią wspólnoty. Odwołując się do naukowych opracowań dotyczących problematyki pamięci zbiorowej, podjęto badania, które ukazały znaczenie historii rodzinnej dla rozumienia własnej tożsamości przez kolejne generacje. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przeprowadzonych badań wynika, iż w przypadku trzeciego pokolenia urodzonego w Bieszczadach przekazana została pamięć o akcji „Wisła”, jednak jest ona traktowana przez pokolenie wnuków raczej jako jedna z historii rodzinnych, która została wpleciona w „meandry wielkiej historii”, a nie jako element identyfikacji narodowej. Paradoksalnie sytuacja taka może być właśnie wynikiem powrotu dziadków w rodzinne strony. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wyników tych badań nie można uogólniać. Można je jedynie odnieść do tej grupy badanych. Dla potwierdzenia wyników tych badań istotne będzie przeprowadzenie badań na większej grupie badanych. Badania takie, być może, pozwolą ustalić przyczyny „zanikania” tożsamości ukraińskiej w trzecim pokoleniu wśród rodzin, które powróciły w Bieszczady po wysiedleniu w ramach akcji „Wisła”.
Research Objective: The undertaken considerations will refer to the memory of generations connected with a historical event, namely, the forced resettlement of families as part of the Operation “Vistula”. The aim of the article is to familiarise readers with the memory of generations connected with a particular family history – resettlement, as well as to indicate the significance of this event for the identity of the grandchildren’s generation.The Research Problem and Methods: The memory of one’s family past, often their hardships, for instance, forced resettlement, is conductive to create an awareness and identity of subsequent generations. The research includes the generation of grandchildren born in Bieszczady in the 1960s and the first half of 1970s. I have selected the generation of grandchildren whose grandfathers were resettled as part of the Operation “Vistula” from the area of Bieszczady. The research was conducted on the basis of narrative interviews.The Process of Argumentation: The generations’ memory constitutes a part of a wider process of the past reconstruction because it is an awareness of common history that unites generations. Only in the process of intergenerational communication between the elderly and the young is it possible to convey and reconstruct the past, which does not contradict the memory of the community. Referring to scientific studies concerning the memory of the community, research was undertaken which has indicated the importance of family history in understanding their own identity for subsequent generations.Research Results: The conducted study indicated that in case of the third generation, born in Bieszczady, the memory of the Operation Vistula has, indeed, been conveyed. However, this experience is treated by grandchildren rather as one of many family histories which was intertwined in the “meanders of great history” and not as an element of national identification. Paradoxically, such a situation may, in fact, be the result of the grandparents’ return to their homeland.Conclusions, Innovations and Recommendations: The research results cannot be generalized. They can only be applied to this research group. In order to confirm the research results it is essential to conduct research on a bigger group of respondents. Such research may allow to establish reasons for the “disappearing” of their sense of Ukrainian identity in the third generation among families who returned to Bieszczady after resettlement as part of the Operation “Vistula”.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2016, 15, 36; 29-45
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraińcy grekokatolicy i Polacy mariawici wśród Polaków rzymskich katolików. Lokalne zróżnicowanie społeczne i mechanizmy jego utrzymywania w perspektywie porównawczej
Autorzy:
Herman, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646858.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
dualizm społeczny
zróżnicowanie społeczne
polityka lokalna
małżeństwa mieszane
religia w szkole
pamięć społeczna
afirmacja tożsamości
samoorganizacja
mniejszość narodowa
mniejszość religijna
mniejszość wyznaniowa
Opis:
Celem analizy jest porównanie lokalnego zróżnicowania społecznego w dwu niejednorodnych kulturowospołecznościach lokalnych: dwuwyznaniowej oraz dwuwyznaniowej i dwunarodowej. Badania skoncentrowanebyły na lokalnie stosowanych mechanizmach utrzymywania zróżnicowania między grupami. Ujęciekomparatystyczne umożliwiło precyzyjne uchwycenie uwarunkowań kontekstualnych. Badaniami objęto teobszary życia, w których dochodzi do przecięcia się sfer prywatnej i publicznej. Zwrócono bowiem uwagę,iż lokalne mechanizmy utrzymywania odrębności prowadzą do zjawiska nadawania publicznego znaczeniaprywatnym wyborom, a w pewnych sytuacjach nawet do ich sankcjonowania przez opinię publiczną. Z tegowzględu w tekście zaprezentowano wyniki analizy następujących obszarów życia społecznego: genezy lokalnychpodziałów i ich pamięci społecznej, doboru małżeńskiego, obszaru władzy politycznej oraz szkoły. Wśródkonkluzji należy wskazać, iż o głębokości społecznego podziału nie decyduje zwielokrotnienie odmienności,a raczej geneza podziałów i ich pamięć społeczna. Większe przyzwolenie na tożsamość „mieszaną” (rodzinynuklearnej lub nawet jednostki) w obrębie lokalnego dualizmu funkcjonuje w społeczności o dwuwymiarowymzróżnicowaniu społecznym, ale ze wspólnym doświadczeniem wykorzenienia (wśród mniejszości i większości).Badania potwierdziły lepszą polityczną samoorganizację mniejszości, która może zwrotnie oddziaływać namobilizację większości. Wreszcie sposób instytucjonalizacji rozdzielności miejscowego szkolnictwa (różnesposoby segregacji) pełni znaczącą rolę w socjalizacji do miejscowego dualizmu.
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2014, 13, 2
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies