Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "otrzymywanie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Przeciwciała monoklonalne nową grupą leków biologicznych
Monoclonal antibodies - a new group of biological agents
Autorzy:
Glinski, Z.
Zmuda, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/862307.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
leki biologiczne
przeciwciala monoklonalne
otrzymywanie
zastosowanie
diagnostyka
testy diagnostyczne
choroby zakazne
nowotwory
alergie
choroby zwyrodnieniowe
leczenie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2019, 94, 02
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie dwukolumnowej adsorpcyjnej chromatografii gazowej do rozdzielania i oznaczania gazów powstających podczas fermentacyjnego wytwarzania bio-wodoru
Application of dual-column gas chromatography for separation and determination of gas mixtures formed during fermentative bio-hydrogen formation processes
Autorzy:
Rybarczyk, P.
Makoś, P.
Kamiński, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/92382.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
procesy fermentacyjne
otrzymywanie biopaliw gazowych lub ciekłych
biowodór
analityka techniczna procesowa
skład fazy gazowej
adsorpcyjna chromatografia gazowa
fermentative processes
generation of gaseous or liquid biofuels
biohydrogen
technical process analytics
gas phase composition
adsorption gas chromatography
Opis:
Bio-wodór może być otrzymywany m.in. w wyniku przetwarzania biomasy ligno-celulozowej (BMLC) w procesach fermentacji ciemnej, realizowanej w atmosferze beztlenowej, lub o niskiej zawartości tlenu, najczęściej w atmosferze azotu. Ważne znaczenie w badaniach optymalizacji warunków ciemnej fermentacji ma analityka składu powstających w procesie mieszanin gazów, które - poza wodorem, zawierają głównie: CO2, CH4 oraz niewielkie stężenia O2. Wyniki wcześniejszych naszych badań pokazują, że z wykorzystaniem długiej (6.5 m) kolumny pakowanej adsorbentem Porapak Q o ziarnach wypełnienia 100 – 120 MESH, przy zastosowaniu azotu jako gazu nośnego, możliwe jest rozdzielenie w warunkach izotermicznych oraz oznaczenie w/w składników mieszanin gazowych z wykorzystaniem detektora cieplno-przewodnościowego (TCD), przy czasie analizy ok. 10 minut. W niniejszej pracy przedstawiono układ aparatu, porównawcze wyniki rozdzielania oraz korzystną metodykę analityczną oznaczania w/w składników gazowych z zastosowaniem dwóch równolegle usytuowanych i stosowanych naprzemiennie kolumn pakowanych, jednej z polimerowym adsorbentem typu Porapak Q oraz drugiej z sitem molekularnym 5 A. Porównano zastosowanie azotu albo helu jako gazu nośnego. Zastosowano dwa szeregowo połączone detektory – detektor cieplno-przewodnościowy o średniej czułości oraz detektor płomieniowo-jonizacyjny (FID), charakteryzujący się niskim progiem wykrywalności i możliwością oznaczania śladowych zawartości lotnych węglowodorów i innych lotnych organicznych składników obecnych w gazie fermentacyjnym, także innego typu niż pochodzącym z fermentacji ciemnej. Studia i badania tej pracy doprowadziły do wniosków, dotyczących korzystnych zasad postępowania w zakresie analityki mieszanin gazowych z fermentacji ciemnej i innego rodzaju fermentacji, zarówno w zakresie w/w głównych składników mieszanin gazowych obecnych w gazach fermentacyjnych, jak i w zakresie badania śladowych zawartości w gazach fermentacyjnych takich składników, jak CO, COS, NH3, PH3, SO2 oraz różnych lotnych związków organicznych, obecnych nad płynną powierzchnią w bioreaktorze fermentacji.
Bio-hydrogen can be obtained e.g. as a result of processing of ligno-cellulosic biomass (BMLC) in so-called dark fermentation, carried out in an anaerobic atmosphere or with low oxygen content, most often in a nitrogen atmosphere. The analytical composition of the gas mixtures formed in the process, H2, CO2, CH4 and low concentrations of O2 is extremely important in the perspective of the dark fermentation optimization. Our previous research results show that using a column packed with Porapak Q adsorbent with packing grains of 100 - 120 MESH and using nitrogen as the carrier gas, it is possible to fully separate under isothermal conditions and determine the components of the gas mixtures tested using a thermal conductivity detector (TCD) with an analysis time of about 10 minutes. This work presents the apparatus layout, comparative separation results and a favorable analytical methodology for determining the aforementioned gaseous components using two packed columns arranged in parallel and used alternately, one with a Porapak Q type polymer adsorbent and the other with granular zeolite, the so-called 5 A molecular sieve. The use of nitrogen or helium as a carrier gas was compared. Two detectors connected in series were used - a universal thermal conductivity detector of medium sensitivity and a flame ionization detector (FID), enabling highly sensitive detection and trace determination content of volatile hydrocarbons and other volatile organic components present in the fermentation gas, also other than those originated during the dark fermentation. The presented studies and research of this work have led to conclusions regarding favorable rules of conducting the analysis of gas mixtures from dark fermentation and other types of fermentation, both in terms of the above-mentioned main components of gas mixtures present in fermentation gases, as well as in the field of testing trace content in fermentation gases with emphasis on CO, COS, NH3, PH3, SO2 and various volatile organic compounds found above the liquid surface in the fermentation bioreactor.
Źródło:
Camera Separatoria; 2018, 10, 2; 105-114
2083-6392
2299-6265
Pojawia się w:
Camera Separatoria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
D-Rybono-1,4-lakton. Część 1, Otrzymywanie i wybrane pochodne
D-Ribono-1,4-lactone. Part 1, Preparation and seleced derivatives
Autorzy:
Madaj, J.
Samaszko-Fiertek, J.
Ślusarz, R.
Dmochowska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/171744.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
D-Rybono-1,4-lakton
otrzymywanie
wybrane pochodne
D-Ribono-1,4-lactone
preparation
seleced derivatives
Opis:
Sugars are extremely important chiral substrates in organic synthesis. Thanks to the possibility of obtaining them from natural sources, their prices are relatively low which increases their attractiveness. d-Ribono-1,4-lactone is included in these compounds. For years it has enjoyed great interest as a substrate. In the early 1980’s two review articles were published in reputable journals [4, 5]. It has been a long time since these articles were published so we have decided to prepare a more up- -to-date review article in Polish. d-Ribono-1,4-lactone can be synthesized in many ways. The most interesting way seems to be the oxidation with KMnO4 [9] or molecular Br2 [10]. The use of bromine may appear to be harmful to the environment. That is why the search for more environmentally friendly methods is ongoing. However, the new methods are not as sufficiently satisfactory and often more expensive than the conventional, previously named methods. Therefore, the most commonly used method is the oxidation of D-ribose with molecular bromine. Very important derivatives of d-ribonolactone are acetal derivatives: 2,3-O-isopropylidene [10, 16] and 3,4-O-benzylidene derivatives [17]. They are often the starting materials for further synthesis. In the case of the latter compound the proper structure was determined by crystallography many years after its synthesis [18]. Very important group of derivatives are derivatives modificated at C-5: sulphonic [21], fluorine [22], chlorine [23], bromine [16, 24], azide [25] and phosphate [27]. Especially important are 5-bromo-5-deoxy derivatives. Examples of their use for the synthesis of thioalditols and thiosugars are described in the literature. It is also worth mentioning the possibility of synthesis of 1,2-unsaturated [28–30] and 2,3-unsaturated [31] derivatives. Presented examples of derivatives prove that using a d-ribono-1,4-lactone a whole range of derivatives extremely useful for further synthesis of more complex compounds can be obtained.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2017, 71, 11-12; 844-859
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hemicelulazy - właściwości, otrzymywanie i zastosowanie
Hemicellulases - properties, application and production
Autorzy:
Wesolowska-Trojanowska, M.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5173.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
hemicelulazy
hemiceluloza
ksylan
galaktany
mannany
otrzymywanie
zastosowanie
Opis:
Celem pracy było scharakteryzowanie właściwości, otrzymywania i zastosowania hemicelulaz. Jest to grupa enzymów, które hydrolizują hemicelulozy – polisacharydy zawarte w ścianach komórkowych roślin, składające się głównie z reszty D-glukozy, D-galaktozy, D-mannozy, D-ksylozy, L-arabinozy oraz kwasów heksauronowych: glukuronowego, galakturonowego i metyloglukuronowego. Skład chemiczny hemiceluloz jest zróżnicowany i zależy przede wszystkim od rodzaju rośliny, w której występują. Do najważniejszych hemiceluloz należą ksylany, mannany, galaktany i galaktomannany; są one szeroko wykorzystywane w różnych gałęziach przemysłu. Wykorzystuje się je głównie w przemyśle celulozowo- -papierniczym do bielenia pulp; piekarskim do poprawy jakości wytwarzanego pieczywa; paszowym do poprawy strawności pasz zwierzęcych; owocowo-warzywnym; winiarskim. Używa się ich także do produkcji oligosacharydów, etanolu, kawy rozpuszczalnej, środków piorących oraz w celu uzyskania odnawialnych źródeł energii i węgla.
The aim of this review was to characterize preparation, properties, and application of hemicellulases. Hemicellulases are a group of enzymes which hydrolyze hemicelluloses, that is, polysaccharides that are found in plant cell walls, primarily consisting of the residue of Dglucose, D-galactose, D-mannose, D-xylose, L-arabinose as well hexuronic acids: glucuronic, galacturonic, and methyl glucuronic acids. The chemical composition of hemicellulases varies and primarily depends on the type of the plant in which they occur. The most important hemicellulases include xylans, galactans, and galactomannans. Hemicellulases are widely used in different branches of industry. They are used mainly in the pulp and paper industry for pulp bleaching; in the baking industry to improve the quality of bakery products; in the animal feed industry to improve the digestibility of animal feeds; in the fruit and vegetable processing industry as well as in the winemaking industry. These enzymes are also used for the production of oligosaccharides, ethanol, instant coffee, washing agents as well as to obtain renewable sources of energy and coal.
Źródło:
Nauki Inżynierskie i Technologie; 2015, 2(17)
2449-9773
2080-5985
Pojawia się w:
Nauki Inżynierskie i Technologie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości antykorozyjne żywic styrenowo-akrylowych zawierających tripolifosforan glinu
Anticorrosive properties of styrene-acrylic resins containing aluminum tripolyphosphate
Autorzy:
Shangguan, L. J.
Ma, W.
Liu, G.
Song, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/142544.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
żywice styrenowo-akrylowe
tripolifosforan glinu
właściwości antykorozyjne
otrzymywanie
styrene-acrylic resins
aluminum tripolyphosphate
anticorrosive properties
preparation
Opis:
Tripolifosforan glinu zdyspergowano w emulsji styrenowo-akrylowej. Rozkład i wielkości cząstek lateksu badano za pomocą laserowego analizatora cząstek. Właściwości antykorozyjne układu żywice styrenowo-akrylowe – tripolifosforan glinu badano za pomocą elektrochemicznej spektroskopii impedacyjnej (EIS), próby w komorze solnej według normy ASTM B-117 oraz testów adhezji. Wyniki wskazują na wzmocnienie działania ochronnego żywic styrenowo-akrylowych po dodaniu tripolifosforanu glinu.
Aluminum tripolyphosphate was introduced into the dispersion solution of styrene-acrylic emulsion The laser particle size analyzer was used to analyse the distribution and particles size of the latex particle. The anticorrosion performance of styrene-acrylic resins/aluminum tripolyphosphate was studied using electrochemical impedance spectroscopy (EIS), salt spray standard test according to ASTM B-117 and adhesion tests. The results indicated the protective performance of styrene-acrylic resins was improved by adding aluminum tripolyphosphate.
Źródło:
Chemik; 2015, 69, 9; 578-585
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa metoda otrzymywania proszków miodowych i ich właściwości fizyczne
Novel method to produce honey powders and their physical properties
Autorzy:
Jedlinska, A.
Kruszewski, B.
Antczak, M.
Lipinska, E.
Witrowa-Rajchert, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826414.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
miod w proszku
otrzymywanie
suszenie rozpylowe
gestosc
barwa
wlasciwosci fizyczne
Opis:
Celem pracy było określenie możliwości zmniejszenia zawartości cukrów prostych w roztworach miodów metodą fermentacji alkoholowej, co umożliwi zwiększenie udziału składników miodu w proszkach uzyskanych metodą suszenia rozpyłowego, a następnie oznaczenie właściwości fizycznych proszków. Miody rozcieńczano wodą do uzyskania 30 % ekstraktu i poddawano fermentacji alkoholowej. Po osiągnięciu żądanego stężenia ekstraktu pozornego (30 i 27 %), zafermentowane miody rozcieńczano wodą do zawartości 20 % suchej substancji, zatężano gumą arabską oraz skrobią tapiokową (w stosunku 2 : 1) do stężenia 33 % i suszono rozpyłowo. Badano wybrane właściwości fizyczne proszków pobranych z odbieralnika i komory suszarki rozpyłowej. W otrzymanych proszkach oznaczono: zawartość wody, aktywność wody, gęstość nasypową luźną złoża, gęstość pozorną cząstek, barwę i morfologię cząstek. Dzięki zmniejszeniu zawartości cukrów prostych metodą fermentacji alkoholowej uzyskano proszek, w którym około 50 % suchej substancji stanowiły składniki miodu. Stwierdzono statystycznie istotne (p < 0,05) różnice w barwie i wielkości cząstek proszków uzyskanych z różnych miejsc suszarki rozpyłowej. Większymi cząstkami intensywniejszą barwą charakteryzowały się proszki pobrane z komory. Ekstrakt pozorny sfermentowanych miodów nie miał znaczącego wpływu na badane właściwości fizyczne proszków, z wyjątkiem gęstości pozornej, która była większa w przypadku produktu otrzymanego z roztworu o mniejszym ekstrakcie.
The objective of the research study was to determine the possibility of reducing the content of monosaccharides in honey solutions through alcoholic fermentation in order to increase the content of honey compounds in honey powders produced using a spray drying method, and, next, to determine physical properties of those powders. Honey was diluted with water and a 30 % extract was produced; then, the solution underwent alcoholic fermentation. As soon as the desired concentration of the apparent extract (30 and 27 %) was reached, the fermented honey was diluted with water to make the content of dry mater be 20 %; next, it was concentrated by a gum Arabic and a tapioca starch (at 2 : 1 ratio) to a concentration level of 33 % of dry mater, and, finally, spray dried. Some selected physicochemical properties were analyzed of powders taken from a receiver and a chamber of spray dryer. In the powders produced, the following was determined: water content, water activity, bulk density, particle density, colour, and particle morphology. Owing to reducing the content of monosaccharides through alcoholic fermentation, a honey powder was produced, in which ca. 50 % of dry mass were honey compounds. Statistically significant differences were found among the colour and particle sizes of powders taken from different points in the dryer. The powders taken from the chamber were characterized by a larger particle size and a more intense colour. The apparent extract of fermented honey had no significant effect on the analyzed physical properties of the powders except for the particle density, which was larger in the case of the product produced from the solution with a lower extract.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2014, 21, 3
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SBA-15 modyfikowany tlenkiem glinu jako nośnik nanocząstek złota
SBA-15 as a carrier for gold nanoparticles
Autorzy:
Odrozek, K.
Maresz, K.
Koreniuk, A.
Malinowski, J. J.
Mrowiec-Białoń, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/306169.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Inżynierii Chemicznej PAN
Tematy:
katalizatory
struktura nośników
metoda mocznikowa
otrzymywanie
stabilność
Opis:
Modyfikowany krzemionkowy materiał SBA-15, charakteryzujący się dużą powierzchnią właściwą i objętością porów, zastosowano jako nośnik nanocząstek złota. W pracy porównano wpływ metody funkcjonalizacji tego nośnika tlenkiem glinu oraz metody nanoszenia nanocząstek złota na aktywność katalizatorów w procesie utleniania glukozy za pomocą nadtlenku wodoru.
Modified silica material – SBA-15, with high specific surface area and large pore volume, was used as a carrier for gold nanoparticles. The influence of alumina modification and activation methods with gold nanoparticles on catalysts activity in glucose oxidation with hydrogen peroxide were compared.
Źródło:
Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk; 2014, 18; 27-37
1509-0760
Pojawia się w:
Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie uporządkowanych mezoporowatych materiałów węglowych do usuwania wybranych związków organicznych z roztworów wodnych
Application of ordered mesoporous carbon materials to removal of organic pollutants from water solutions
Autorzy:
Jedynak, K.
Choma, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237512.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
carbon materials
synthesis
adsorption properties
water treatment
organics removal
materiały węglowe
otrzymywanie
właściwości adsorpcyjne
oczyszczanie wody
usuwanie substancji organicznych
Opis:
Adsorption processes involving ordered mesoporous carbons (OMCs) can be applied to removal of various organic substances from water solutions. These materials possess unique adsorption properties resulting from their large specific surface area and high pore volume. Furthermore, they exhibit uniform and accessible pores of desired sizes as well as demonstrate high thermal stability and chemical inertness. Their well-developed and active surface can be easily modified, allowing synthesis of adsorbents with desired properties. Ordered mesoporous carbon materials with functional groups may serve as advanced materials for water treatment. These materials, following adsorption of harmful substances, may regenerate via extraction, e.g. with ethanol or toluene or via thermal treatment. Their initial adsorption capacity of a starting material remains mostly unchanged. Ordered mesoporous carbons containing nickel or iron nanoparticles are very interesting adsorption materials due to their magnetic properties that allow easy separation from the solution being purified. Ordered mesoporous carbon materials may become adsorbents of the next generation. They are likely to replace classic active carbons used for adsorption-based water treatment procedures.
Procesy adsorpcyjne z wykorzystaniem uporządkowanych węgli mezoporowatych (OMC) mogą być stosowane do usuwania różnorodnych substancji organicznych z roztworów wodnych. Materiały te mają unikalne właściwości adsorpcyjne, wynikające z ich dużej powierzchni właściwej i dużej objętości porów, a ponadto zawierają jednorodne i dostępne pory o określonym wymiarze. Charakteryzują się także wysoką stabilnością termiczną i odpornością chemiczną. Ich bardzo dobrze rozwinięta i aktywna powierzchnia może być stosunkowo łatwo modyfikowana, co prowadzi do otrzymywania adsorbentów o pożądanych właściwościach. Uporządkowane mezoporowate materiały węglowe z funkcjonalnymi grupami mogą pełnić rolę zaawansowanych materiałów do oczyszczania wody. Materiały te, po adsorpcji szkodliwych substancji, mogą być regenerowane za pomocą ekstrakcji, np. etanolem, toluenem lub przez termiczne wygrzewanie. Zachowują przy tym w dużym stopniu pojemność adsorpcyjną materiału wyjściowego. Uporządkowane węgle mezoporowate z nanocząstkami niklu lub żelaza są bardzo interesującymi materiałami adsorpcyjnymi z uwagi na ich właściwości magnetyczne, dzięki którym możliwa jest ich łatwa separacja z oczyszczanego roztworu. Uporządkowane mezoporowate materiały węglowe mogą stać się adsorbentami następnej generacji. Być może zastąpią one klasyczne węgle aktywne stosowane do adsorpcyjnego oczyszczania wody.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2013, 35, 3; 3-8
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wlasciwosci fizykochemiczne i funkcjonalne kazeinianow otrzymywanych metoda zbiornikowa oraz ekstruzji
Physicochemical and functional properties of caseinates produced by tank and extrusion methods
Autorzy:
Szpendowski, J
Szymanski, E.
Staniewski, B.
Bohdziewicz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826932.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
kazeiniany
wlasciwosci fizykochemiczne
wlasciwosci funkcjonalne
otrzymywanie
ekstruzja
metoda zbiornikowa
mikrostruktura
sklad chemiczny
kazeinian sodu
kazeinian wapnia
Opis:
Celem przeprowadzonych badań było porównanie właściwości fizykochemicznych i funkcjonalnych wybranych kazeninianów wyprodukowanych tradycyjną metodą zbiornikową oraz metodą ekstruzji. Kazeiniany sodu i wapnia otrzymywane tradycyjną metodą zbiornikową oraz metodą ekstruzji charakteryzowały się zbliżonym składem chemicznym, za wyjątkiem zawartości popiołu. Spośród badanych preparatów białkowych, kazeinian sodu wyprodukowany metodą ekstruzji charakteryzował się najbardziej rozwiniętą, porowatą strukturą i największą rozpuszczalnością w wodzie, zdolnością absorpcji wody i tłuszczu, wydajnością emulgowania tłuszczu oraz tworzył roztwory wodne o największej lepkości. Kazeinian wapnia, niezależnie od metody produkcji, charakteryzował się bardziej zwartą, upakowaną strukturą, wyższym w porównaniu z kazeinianem sodu ciężarem nasypowym, mniejszą rozpuszczalnością w wodzie oraz zdolnością absorpcji wody i tłuszczu. Zastąpienie tradycyjnej metody zbiornikowej technologią ekstruzji pozwala na wyprodukowanie kazeinianów charakteryzujących się korzystniejszymi właściwościami funkcjonalnymi.
The objective of the research study accomplished was to compare the physicochemical and functional properties of the selected caseinates produced by a traditional tank method and an extrusion method. Sodium and calcium caseinates produced using the traditional tank method and extrusion method were characterized by a similar chemical composition, except for the content of ash. From amidst all the protein preparations analyzed, the sodium caseinate produced by the extrusion method was characterized by the most developed, highly porous structure and the highest water solubility, as well as by a water and fat absorption capacity, a yield of fat emulsification; it formed aqueous solutions of the highest viscosity values. Irrespective of the method of producing calcium caseinate, it was characterized by a more compact, packed structure, a higher bulk density compared to sodium caseinate, and by a lower solubility in water, as well as by a lower water and fat absorption capacity. When the extrusion technology is substituted for the traditional tank method, then, it is possible to manufacture the caseinates characterized by functional properties that appear more constructive.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 2; 62-75
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efektywność uzyskiwania haploidów pszenicy metodą kultur pylnikowych oraz krzyżowania z kukurydzą
Production efficiency of wheat haploids by anther culture and wheat × maize crosses
Autorzy:
Adamski, Tadeusz
Surma, Maria
Ponitka, Aleksandra
Ślusarkiewicz-Jarzina, Aurelia
Krystkowiak, Karolina
Kuczyńska, Anetta
Pudelska, Hanna
Rubrycki, Krzysztof
Trzeciak, Renata
Woźna, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42794880.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
androgeneza
krzyżowanie oddalone
otrzymywanie haploidów
pszenica ozima
androgenesis
haploid production
wheat × maize crosses
winter wheat
Opis:
Celem pracy było porównanie efektywności uzyskiwania haploidów pszenicy metodą kultur pylnikowych oraz poprzez krzyżowanie z kukurydzą. Materiałem badawczym były mieszańce F1 pszenicy ozimej z 48 kombinacji krzyżówkowych. Oceniano efektywność uzyskiwania zielonych roślin w odniesieniu do liczby wyłożonych pylników oraz liczby zapylonych kwiatków. Stwierdzono wyraźne różnice w efektywności otrzymywania roślin w zależności od zastosowanej metody i genotypu. Współczynnik korelacji między efektywnością otrzymywania form haploidanych dwiema zastosowanymi metodami był nieistotny (r = -0,036). Wykorzystanie równolegle dwóch metod haploidyzacji pozwoliło otrzymać rośliny z 89,6% badanych genotypów.
Two methods of wheat haploid production - anther culture and wheat × maize crosses were compared. Material for the study covered F1 hybrids of winter wheat from 48 cross combinations. Efficiency of green plant regeneration was assessed in relation to anthers plated and florets pollinated. Significant differences in efficiency of wheat plant production depending on the method and plant genotype used were found. The coefficient of correlation between the effectiveness of applied methods was very low and not significant (r = -0.036). The parallel application of the two methods for haploid production made possible to obtain plants from 89.6% of the genotypes studied.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 252; 73-80
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preparation of cobalt titanates via co-precipitation while using industrial intermediates as titanium precursors
Autorzy:
Przepiera, A.
Płaska, J.
Przepiera, K.
Jabłoński, M.
Konratowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/779320.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
związki tytanu
tytanian kobaltu
otrzymywanie tytanianu kobaltu
siarczan tytanylu
dwutlenek tytanu
titanium compounds
cobalt titanates preparation
titanyl sulfate
hydrous titanium dioxide
Opis:
This paper reports on the results of cobalt titanates preparation by calcination of green bodies obtained by a co-precipitation method. For the investigations were used: as titanium sources, acidic solutions of titanyl sulfate and hydrous titanium dioxide, originating from the production process of titanium dioxide by sulfate method. The composition of the obtained materials was determined using titration methods. The calcined powders were characterized by X-ray diffraction method. It has been found that the obtained products are composed of cobalt methatitanate CoTiO3 or cobalt orthotitanate Co2TiO4 occurring as single phases, and also as cobalt titanates and titanium dioxide phase mixtures. The proposed method of proceeding can be used for the preparation of series of transition metals titanates, such as nickel, iron, zinc, copper and also aluminium titanates.
Źródło:
Polish Journal of Chemical Technology; 2009, 11, 2; 51-54
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:
Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metoda otrzymywania preparatu naturalnego alfa- i beta-karotenu z marchwi
Method for obtaining natural alpha- and beta-carotene preparation from carrot
Autorzy:
Szterk, A
Sosinska, E
Obiedzinski, M W
Lewicki, P P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827719.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
alfa-karoten
beta-karoten
preparaty karotenowe
biopreparaty
warzywa
marchew
otrzymywanie
procesy technologiczne
Opis:
Celem pracy było otrzymanie preparatu naturalnego α- i β-karotenu z marchwi. Wyciśnięty sok poddawano koagulacji stężonym kwasem solnym, w temperaturze ok. 95 °C. Sedymentację prowadzono w temperaturze bliskiej 0 °C, a koagulat odwirowywano. Następnie ekstrahowano z niego α- i β-karoten mieszaniną ekstrakcyjną eter naftowy: aceton (1:1 v/v). Otrzymany ekstrakt poddawano filtracji próżniowej i odwadnianiu chemicznemu. Mieszaninę ekstrakcyjną odparowywano pod próżnią, następnie przeprowadzano krystalizację karotenu w temp. -20 °C. Kryształy α- i β-karotenu oddzielano na sączku bibułowym, przemywając heksanem i suszono próżniowo. Z 50 kg marchwi uzyskiwano przeciętnie co najmniej 2 g preparatu α- i β-karotenu w postaci krystalicznej. Analiza chromatograficzna HPLC wykazała, że uzyskany preparat charakteryzuje się dużą czystością oraz stosunkiem α- karotenu do β-karotenu 1:1,7. Dodatkowo potwierdzono identyfikację α- i β-karotenu na podstawie widma UV/VIS (detektor diodowy) oraz widma masowego, uzyskanego techniką chromatografii cieczowej sprzężonej ze spektrometrią mas, z jonizacją przez elektrorozpylanie (LC-ESI/MS).
The objective of the study was to obtain a natural α- and β-carotene preparation from carrot. The squeezed juice was coagulated with a concentrated hydrochloric acid at about 95 °C. The sedimentation was carried out at a temperature close to 0 °C, and the coagulum was centrifuged. Next, α- and β-carotene were extracted from this centrifuged coagulum using an extraction mixture: petroleum ether & acetone (1:1 v/v). The extract produced was vacuum-filtered and chemically dehydrated. The extraction mixture was evaporated under vacuum, and the crystallization of carotene was carried out at -20°C. The crystals of α- and β-carotene were isolated on a filter paper by washing them with hexane; then, they were dried under vacuum. From the amount of 50 kg of carrot, more than 2 g of the crystal-formed α- and β-carotene preparation were obtained on average. The HPLC chromatographic analysis proved that the preparation produced was characterized by high purity and by α- to β-carotene ratio being 1:1.7. Additionally, the identification of α- and β-carotene was confirmed on the basis of UV/VIS spectra (diode array detector) and mass spectrum obtained using a liquid chromatography coupled with mass spectrometry, and with the ionization using electrospray (LC-ESI/MS).
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 4; 269-274
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Photocatalytic hydrogen generation over alkali niobates in the presence of organic compounds
Autorzy:
Zielińska, B.
Sreńscek-Nazzal, J.
Kaleńczuk, R.J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/779439.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
otrzymywanie wodoru
niobiany alkaliczne
fotokataliza
hydrogen generation
alkali niobates
photocatalysis
Opis:
The photocatalytic efficiency of alkali niobate-based compounds (Li, Na, K) for hydrogen generation has been investigated. The systematic study showed that the highest photocatalytic activity was observed in the case of Na/Nb2O5 catalyst which contained sodium niobate (NaNbO3) phase and that the most efficient electron donor for hydrogen generation was formic acid. In addition, the effect of organic donor (HCOOH) concentration on the amount of the evolved hydrogen was studied.
Źródło:
Polish Journal of Chemical Technology; 2008, 10, 4; 1-3
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:
Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw sposobu otrzymywania sokow truskawkowych na zawartosc antocyjanow i barwe
Effect of production method of strawberry juices on the content of anthocyanins and colour
Autorzy:
Kalisz, S
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827933.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
soki owocowe
truskawki
sok truskawkowy
otrzymywanie
technologia produkcji
polifenole
antocyjany
aktywnosc przeciwutleniajaca
barwa
Opis:
Przedmiotem badań było określenie zmian jakościowych soków truskawkowych przechowywanych przez 1, 2 i 3 miesiące w temp. 4 ºC. Sporządzono 4 warianty soków: (1) bez maceracji enzymatycznej miazgi, (2) bez maceracji enzymatycznej miazgi z dodatkiem taxifolinu, (3) po obróbce miazgi Panzymem BE, (4) po obróbce miazgi Panzymem BE z taxifolinem. W sokach oznaczano zawartość: polifenoli ogółem, antocyjanów, katechin, witaminy C oraz pojemność przeciwutleniającą. Największą zawartością antocyjanów wyróżniał się sok po maceracji miazgi bez dodatków (47,07 mg/100 ml), najwięcej witaminy C zawierał sok po maceracji miazgi z taxifolinem (11,73 mg/100 ml), natomiast największą zawartością polifenoli i katechin odznaczał się sok po maceracji miazgi z taxifolinem (194,1 mg/100 ml i 17,9 mg/100 ml). Spośród badanych soków najwyższą pojemność przeciwutleniającą wykazywał sok po maceracji miazgi z taxifolinem (14,4 μmoli Troloxu/ml). W trakcie 3-miesięcznego przechowywania stwierdzono zmniejszenie zawartości antocyjanów katechin, witaminy C i polifenoli ogółem, co powodowało obniżenie pojemności przeciwutleniającej. Szybkość degradacji składników oraz zmniejszenie właściwości przeciwutleniających miało najbardziej intensywny przebieg w 1. miesiącu przechowywania.
The objective of the study was to determine quality changes in strawberry juices stored at 4 °C during a period of 1, 2, and 3 months. Four (4) juice variants were prepared: (1) without mash maceration; (2) without mash maceration and with the addition of taxifolin; (3) after mash maceration using a Panzym BE enzymatic preparation; and (4) after mash maceration using a Panzym BE enzymatic preparation with taxifolin. In the juices studied, the contents of the following components were determined: total polyphenolic, anthocyanins, catechins, vitamin C; the antioxidant activity was also analysed. The juice after mash maceration and without any additions was characterized by the highest total content of anthocyanins (47.07mg/100 ml); the juice after mash maceration and with the addition of taxifolin had the highest content level of vitamin C (11.73 mg/100 ml). Furthermore, this juice (after mash maceration and with taxifolin) had the highest content of polyphenols and catechin (194.1 mg/100 ml and 17.9 mg/100 ml, respectively). Among the juices studied, the highest antioxidant activity (14.4 μmol Troloxu/ml) was found in the juices after mash maceration and with taxifolin added. While storing the juices analyzed for 3 months, it was also found that the contents of anthocyanins, catechins, vitamin C, and total polyphenols were reduced, and this fact had an effect of a lower antioxidant activity. The degradation rate of components and the decrease in the antioxidant properties were most intense during the first month of storing the juices.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 5; 149-160
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka wlasciwosci funkcjonalnych niemodyfikowanych i acylowanych koncentratow bialek soczewicy i ich trypsynowych hydrolizatow
The profile of functional properties of native and acylated lentil protein concentrates and their trypsin hydrolysates
Autorzy:
Kowalczyk, D
Stryjecka, M.
Baraniak, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826205.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
soczewica
bialka roslinne
rosliny straczkowe
wlasciwosci funkcjonalne
nasiona
koncentraty bialkowe
hydrolizaty bialkowe
otrzymywanie
koagulacja kwasowa
hydroliza bialka
Opis:
Celem pracy było scharakteryzowanie wybranych właściwości funkcjonalnych niemodyfikowanych i acylowalych koncentratów białek nasion soczewicy, otrzymanych metodą koagulacji kwasowej lub flokulacyjno-kwasowej oraz ocena wpływu hydrolizy trypsyną na badane właściwości. Z nasion soczewicy ekstrahowano białka słabym roztworem ługu z jednoczesną ich chemiczną modyfikacją bezwodnikiem kwasu octowego (acylacja). Następnie białka wydzielano z ekstraktu, stosując dwa sposoby agregacji cząsteczek: koagulację poprzez zakwaszenie ekstraktu 2M HCl do punktu najmniejszej rozpuszczalności białek (pH = pI) bądź kwasową koagulację połączoną z flokulacją białek przy użyciu polielektrolitów Magnafloc LT22S (kationowy) lub Magnafloc LT27 (anionowy). Preparaty białek niemodyfikowanych otrzymano w analogiczny sposób, z pominięciem w trakcie ekstrakcji czynnika modyfikującego. Uzyskane koncentraty poddawano hydrolizie trypsyną, a produkty hydrolizy liofilizowano. W koncentratach oraz ich hydrolizatach określono zawartość białka, rozpuszczalność, absorpcję wody i tłuszczu, aktywność emulgowania, trwałość emulsji, wydajność pienienia oraz trwałość piany. Zarówno modyfikacja, jak i sposób agregacji białka spowodowały zmianę poszczególnych właściwości funkcjonalnych. Koncentraty białek niemodyfikowanych wykazywały dobrą zdolność absorpcji wody wynoszącą, w zależności od sposobu wytrącenia białek, od 184 do 234% oraz absorpcję tłuszczu na poziomie od 61 do 70%. Acylowanie istotnie (α=0,05) zwiększyło wodochłonność koncentratów, w największym stopniu o 136% (przy agregacji białek z udziałem flokulanta anionowego), a w przypadku koncentratów otrzymanych z wykorzystaniem flokulacji nastąpiło również istotne zwiększenie zdolności pochłaniania tłuszczu (od 8 do 15%). Aktywność emulgowania i trwałość emulsji nie uległy istotnym zmianom po modyfikacji białka, a ich maksymalną wartość (odpowiednio 42 i 39%) uzyskano w przypadku koncentratów otrzymanych przy udziale flokulanta Magnafloc LT 22S. Koncentraty te odznaczały się również dziesięciokrotnie lepszą zdolnością do tworzenia piany. Wydajność pienienia pozostałych preparatów była niewielka i w obu przypadkach wyniosła 2 ml. Acylacja poprawiła właściwości pianotwórcze białek soczewicy, jednakże wzrost trwałości piany zaobserwowano jedynie w przypadku białek koagulowanych kwasem. W wyniku chemicznej modyfikacji nastąpił wzrost rozpuszczalności białek w pH powyżej punktu izoelektrycznego. Natomiast w silnie kwaśnym środowisku rozpuszczalność acylowanych białek uległa zmniejszeniu. Hydroliza wszystkich badanych koncentratów białkowych spowodowała zwiększenie ich rozpuszczalności w zakresie pH od 3,5 do 6,5. Hydrolizaty w porównaniu z koncentratami charakteryzowały się na ogół wyższą absorpcją wody i trwałością emulsji. Hydroliza białek spowodowała istotną poprawę ich właściwości pianotwórczych.
The purpose of this study was to characterize the chosen functional properties of native and acylated protein concentrates received from lentil seeds by acidic or flocculation-acidic coagulation and estimate of effect trypsin hydrolysis on studied proprieties. From the lentil seeds, proteins were extracted by weak solution of lye and chemically modified with acetic anhydride (acylation) at the same time. Then protein in extract were exuded applying two ways of aggregation of particles: coagulation by souring the extract 2M HCl to the point of the smallest solubility of proteins (pH = pI) or acidic coagulation joint from the flocculation of proteins using polyelectrolytes ‘Magnafloc LT22S’ (kationic) or ‘Magnafloc LT27’ (anionic). Unmodified protein concentrates were prepared analogically, except no acylating agent witch was added during extraction. Protein concentrates were hydrolyzed with tripsin and than desiccated by lyophilisation. Protein content, solubility, water and oil absorption, emulsifying activity, emulsion stability, foam capacity and foam stability were determined in concentrates and their hydrolysates. Both the modification and the way aggregation of proteins caused changes of individual functional proprieties. Native protein concentrates possessed good ability to water absorption, carrying out from 184 to 234% in dependence from the way precipitation of protein, and oil absorption in range 61–70%. Acylation essentially (α=0,05) increased water absorption of concentrates, in largest degree about 136% (in case aggregation of proteins by anionic flocculant) and significantly increased ability to oil absorption (in range 8-15%) in the case of concentrates received with utilization of flocculation. The emulsifying activity and emulsion stability did not change significantly after protein modification, achieving maximum value (42 and 39% respectively), for concentrates received with flocculant ‘Magnafloc LT 22S’. These concentrates were also characterizing by ten times better ability to foam creating. The foam capacity remaining preparations was small and achived 2ml in both cases. Acylation improved foam proprieties of lentil proteins, yet the growth of foam stability was observed only in the case proteins coagulated by the acid. The chemical modification caused of highest protein solubility in range above isoelectric point. However solubility of acylated proteins decreased in the strong acid medium. The hydrolysis of studied protein concentrates caused increased their solubility in range pH 3,5-6,5. Hydolysates in comparison with concentrates were characterizing higher water absorption and emulsion stability. The hydrolysis of proteins caused the significant improvement of their foam proprieties.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 5; 102-112
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies