Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "otrzymywanie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 36
Tytuł:
Efektywność uzyskiwania haploidów pszenicy metodą kultur pylnikowych oraz krzyżowania z kukurydzą
Production efficiency of wheat haploids by anther culture and wheat × maize crosses
Autorzy:
Adamski, Tadeusz
Surma, Maria
Ponitka, Aleksandra
Ślusarkiewicz-Jarzina, Aurelia
Krystkowiak, Karolina
Kuczyńska, Anetta
Pudelska, Hanna
Rubrycki, Krzysztof
Trzeciak, Renata
Woźna, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42794880.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
androgeneza
krzyżowanie oddalone
otrzymywanie haploidów
pszenica ozima
androgenesis
haploid production
wheat × maize crosses
winter wheat
Opis:
Celem pracy było porównanie efektywności uzyskiwania haploidów pszenicy metodą kultur pylnikowych oraz poprzez krzyżowanie z kukurydzą. Materiałem badawczym były mieszańce F1 pszenicy ozimej z 48 kombinacji krzyżówkowych. Oceniano efektywność uzyskiwania zielonych roślin w odniesieniu do liczby wyłożonych pylników oraz liczby zapylonych kwiatków. Stwierdzono wyraźne różnice w efektywności otrzymywania roślin w zależności od zastosowanej metody i genotypu. Współczynnik korelacji między efektywnością otrzymywania form haploidanych dwiema zastosowanymi metodami był nieistotny (r = -0,036). Wykorzystanie równolegle dwóch metod haploidyzacji pozwoliło otrzymać rośliny z 89,6% badanych genotypów.
Two methods of wheat haploid production - anther culture and wheat × maize crosses were compared. Material for the study covered F1 hybrids of winter wheat from 48 cross combinations. Efficiency of green plant regeneration was assessed in relation to anthers plated and florets pollinated. Significant differences in efficiency of wheat plant production depending on the method and plant genotype used were found. The coefficient of correlation between the effectiveness of applied methods was very low and not significant (r = -0.036). The parallel application of the two methods for haploid production made possible to obtain plants from 89.6% of the genotypes studied.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 252; 73-80
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ procedury otrzymywania antygenów ekskrecyjno-sekrecyjnych Trichinella spiralis na wynik testu ELISA u zarażonych świń
The influence of the procedure of excretory -secretory L1 Trichinella spiralis antigen preparation on the efficiency of an ELISA test in pigs
Autorzy:
Bień, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144343.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
analiza statystyczna
diagnostyka weterynaryjna
pasozyty
nicienie
Warszawa konferencja
otrzymywanie
procedury
trzoda chlewna
zwierzeta chore
parazytologia
Trichinella spiralis
konferencje
antygeny
wartosc diagnostyczna
test ELISA
Opis:
Background. Trichinellosis is a parasitic zoonosis transmitted to humans by consumption of raw or undercooked meat from animals infected by worms of the Trichinella genus. Every year seropositive cases are found among the human population and thus trichinellosis still remains an epidemiologically important disease in Poland. The usefulness of ELISA for anti-T. spiralis IgG detection in pigs is still limited by the nature of antigen. The objective in the present study was to compare the usefulness of excretory-secretory antigens of L1 T. spiralis for the serological detection of IgG antibodies in pigs. Material and methods. The antigens were prepared in different laboratories: Ag ES L1 T. spiralis (N) in Germany, Ag ES L1 T. spiralis (W) in Italy and Ag ES L1 T. spiralis in Poland. Conventional, Iberian pigs were infected with 200, 1000 and 20 000 muscle larvae of T. spiralis. Serum samples were obtained at 5 and 1 dbi (day before infection), and 5, 10, 15, 20, 25, 30, 40, 50, 60 dpi (day post infection) and screened for specific IgG antibodies to excretory-secretory L1 T. spiralis antigens. Serum samples were obtained from the EU project TRICHIPORSE. The cut-off value of ELISA was determined on serum samples from 248 Trichinella-free pigs from Poznań and Boża Wola, that were examined by artificial digestion. Results. In pigs infected with 200 L1 T. spiralis larvae, specific IgG were detectable from 50 dpi, when the Ag ES L1 T. spiralis (N) was used, whereas when Ag ES L1T. spiralis (W) and Ag ES L1 T. spiralis were used, the specific IgG were detectable from 40 dpi. In pigs infected with 1000 L1 T. spiralis larvae, specific IgG was observed from 30 dpi when Ag ES L1 T. spiralis (W) and Ag ES L1 T. spiralis were used, but when Ag ES L1 T. spiralis (N) was used specific IgG were detectable from 40 dpi. In the group infected with the highest dose of T. spiralis larvae, specific IgG were detectable from 30 dpi when Ag ES L1 T. spiralis (N) and Ag ES L1 T. spiralis (W) were used, whereas when Ag ES L1 T. spiralis was used specific IgG were detectable from 20 dpi. The results strongly indicated that in the examined pigs, the specific IgG response against T. spiralis infection is dose dependent. Furthermore, it was shown that the high infectious dose induced earlier increasing of specific IgG response. Statistical analysis revealed a significant positive correlation between OD values obtained in procedures based on the three antigens. The results were statistically repeatable for procedures and for single pigs (P<0.01).
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2006, 52, 3; 219-230
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw procedury otrzymywania antygenow ekskrecyjno-sekrecyjnych Trichinella spiralis na wynik testu ELISA u zarazonych swin
The influence of the procedure of excretory -secretory L1 Trichinella spiralis antigen preparation on the efficiency of an ELISA test in pigs
Autorzy:
Bien, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/840241.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
analiza statystyczna
diagnostyka weterynaryjna
pasozyty
nicienie
Warszawa konferencja
otrzymywanie
procedury
trzoda chlewna
zwierzeta chore
parazytologia
Trichinella spiralis
konferencje
antygeny
wartosc diagnostyczna
test ELISA
Opis:
Background. Trichinellosis is a parasitic zoonosis transmitted to humans by consumption of raw or undercooked meat from animals infected by worms of the Trichinella genus. Every year seropositive cases are found among the human population and thus trichinellosis still remains an epidemiologically important disease in Poland. The usefulness of ELISA for anti-T. spiralis IgG detection in pigs is still limited by the nature of antigen. The objective in the present study was to compare the usefulness of excretory-secretory antigens of L1 T. spiralis for the serological detection of IgG antibodies in pigs. Material and methods. The antigens were prepared in different laboratories: Ag ES L1 T. spiralis (N) in Germany, Ag ES L1 T. spiralis (W) in Italy and Ag ES L1 T. spiralis in Poland. Conventional, Iberian pigs were infected with 200, 1000 and 20 000 muscle larvae of T. spiralis. Serum samples were obtained at 5 and 1 dbi (day before infection), and 5, 10, 15, 20, 25, 30, 40, 50, 60 dpi (day post infection) and screened for specific IgG antibodies to excretory-secretory L1 T. spiralis antigens. Serum samples were obtained from the EU project TRICHIPORSE. The cut-off value of ELISA was determined on serum samples from 248 Trichinella-free pigs from Poznań and Boża Wola, that were examined by artificial digestion. Results. In pigs infected with 200 L1 T. spiralis larvae, specific IgG were detectable from 50 dpi, when the Ag ES L1 T. spiralis (N) was used, whereas when Ag ES L1T. spiralis (W) and Ag ES L1 T. spiralis were used, the specific IgG were detectable from 40 dpi. In pigs infected with 1000 L1 T. spiralis larvae, specific IgG was observed from 30 dpi when Ag ES L1 T. spiralis (W) and Ag ES L1 T. spiralis were used, but when Ag ES L1 T. spiralis (N) was used specific IgG were detectable from 40 dpi. In the group infected with the highest dose of T. spiralis larvae, specific IgG were detectable from 30 dpi when Ag ES L1 T. spiralis (N) and Ag ES L1 T. spiralis (W) were used, whereas when Ag ES L1 T. spiralis was used specific IgG were detectable from 20 dpi. The results strongly indicated that in the examined pigs, the specific IgG response against T. spiralis infection is dose dependent. Furthermore, it was shown that the high infectious dose induced earlier increasing of specific IgG response. Statistical analysis revealed a significant positive correlation between OD values obtained in procedures based on the three antigens. The results were statistically repeatable for procedures and for single pigs (P<0.01).
Źródło:
Annals of Parasitology; 2006, 52, 3; 219-230
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otrzymywanie i właściwości impregnowanych węgli aktywnych
Autorzy:
Choma, J.
Kloske, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236818.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
węgla aktywne
otrzymywanie węgli aktywnych
właściwości węgli aktywnych
Opis:
The paper includes an account of the available methods by •which impregnated active carbons are prepared, and charac-terizes their influence on tlie properties of the active carbons obtained, special consideration being given to those containing chromium, copper and silver. Particular preparation methods are discussed, and the chemical nature of the carbon surface, as well as the role of the oxygen functional groups, is analysed. Characterized are also the impregnating agents which are in use now, the methods of catalyst deposition on the carbon surface, along with a variety of models describing the adsorption of cyanogen chloride (a standard compound made use of when evaluating the sorbing properties of chromium-and copper-mo- dified carbons), the hydrolysis and oxidation reactions accom-panying the catalytic degradation of the toxic species absorbed by the carbons from the ambient air (e.g., cyanogen chloride, hydrogen cyanide or phosgene). Considered is also the mecha-nism responsible for the deterioration and loss of the sorbing and catalytic properties of impregnated carbons, as well as tlie available regeneration methods. The problems presented in the paper will undoubtedly account for a better understanding of how some major factors (e.g., the porous structure, the chemical homogeneity of the sorbent surface, or the components of the impregnating mixture) affect the adsorbing and catalytic pro-perties, as well as the lifetime of the impregnated carbons.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 1999, 2; 3-17
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Produkcja napojów bezalkoholowych z zastosowaniem emulsji napojowych
Production of soft drinks with apply beverage emulsions
Autorzy:
Dłużewska, E.
Gasik, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/228475.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie
Tematy:
napoje bezalkoholowe
otrzymywanie napojów bezalkoholowych
emulsje
trwałość przechowalnicza
Opis:
W artykule przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat otrzymywania napojów bezalkoholowych z emulsji aromatów, składników recepturowych tych emulsji i problemów związanych z ich trwalościąprzechowalniczą. Znajomość poruszanych w artykule zagadnień może pomóc w pracach nad poprawą jakości produkowanych napojów bezalkoholowych, jak również w postępie techniczno-technologicznym w zakresie wprowadzania nowych produktów, takich jak napoje o nowych oryginalnych smakach i kolorach, napoje z coraz większym udziałem soków owocowych oraz wzbogacane w składniki prozdrowotne.
Beverages with fruit test and typical cloudiness to natural juices are obtaining from flavour emulsions. Beverage emulsions are first prepared as an emulsion concentrate which is later diluted in sugar solution in order to produce the finished beverage. Stability of beverage emulsion in both the concentrated and diluted forms is the technological problem in soft drinks industry. In soft drinks, the beverage emulsion may provide flavour, colour and cloudy appearance for the beverage. A typical beverage emulsion composition includes flavour oils and weighing agents in the oil phase, and water, emulsifier, acids, and preservatives in the water phase.
Źródło:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego; 2006, T. 16, nr 2, 2; 26-29
0867-793X
2719-3691
Pojawia się w:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw dodatku surowcow pochodzenia naturalnego na wydajnosc biosyntezy kwasu cytrynowego metoda hodowli w podlozu stalym
Autorzy:
Gasiorek, E
Lesniak, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825967.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
surowce roslinne
kwas cytrynowy
skrobia kukurydziana
melasa
podloza hodowlane
biosynteza
wyslodki buraczane
tapioka
podloza stale
Aspergillus niger
otreby pszenne
otrzymywanie
plant raw material
citric acid
corn starch
molasse
culture medium
biosynthesis
beet pulp
tapioca
solid medium
wheat bran
obtaining
Opis:
W pracy badano wpływ dodatku naturalnych surowców pochodzenia roślinnego na biosyntezę kwasu cytrynowego, prowadzoną metodą hodowli w podłożu stałym z użyciem pleśni Aspergillus niger. W tym celu do głównego surowca, wysłodków buraczanych, dodawano różne ilości tapioki, skrobi kukurydzianej, otrąb pszennych i żytnich, wycierki ziemniaczanej oraz melasy buraczanej i trzcinowej. Wydajność kwasu cytrynowego wahała się, w zależności od stosowanego surowca, od 68 g/kg s.s., w przypadku otrąb pszennych do 160 g/kg s.s., przy zastosowaniu wycierki ziemniaczanej oraz do ponad 200 g/kg s.s., w przypadku dodania tapioki lub melasy trzcinowej.
A solid state fermentation method was developed for citric acid production from different substrates by culturing Aspergillus niger S. A Sugar beet pulp was applied as the main substrate; it was enriched by raw materials such as: tapioca, beet or cane molasses, corn starch, wheat bran, and potato waste pulp. The yield of citric acid varied depending on the type of different substrates added; it ranged from 68 g/kg d.s. for wheat bran added, to 160 g/kg d.s. as for potato waste pulp, and up to more than 200 g /kg d.s. as for the addition of tapioca and cane molasses.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 1; 48-58
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeciwciała monoklonalne nową grupą leków biologicznych
Monoclonal antibodies - a new group of biological agents
Autorzy:
Glinski, Z.
Zmuda, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/862307.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
leki biologiczne
przeciwciala monoklonalne
otrzymywanie
zastosowanie
diagnostyka
testy diagnostyczne
choroby zakazne
nowotwory
alergie
choroby zwyrodnieniowe
leczenie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2019, 94, 02
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa metoda otrzymywania proszków miodowych i ich właściwości fizyczne
Novel method to produce honey powders and their physical properties
Autorzy:
Jedlinska, A.
Kruszewski, B.
Antczak, M.
Lipinska, E.
Witrowa-Rajchert, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826414.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
miod w proszku
otrzymywanie
suszenie rozpylowe
gestosc
barwa
wlasciwosci fizyczne
Opis:
Celem pracy było określenie możliwości zmniejszenia zawartości cukrów prostych w roztworach miodów metodą fermentacji alkoholowej, co umożliwi zwiększenie udziału składników miodu w proszkach uzyskanych metodą suszenia rozpyłowego, a następnie oznaczenie właściwości fizycznych proszków. Miody rozcieńczano wodą do uzyskania 30 % ekstraktu i poddawano fermentacji alkoholowej. Po osiągnięciu żądanego stężenia ekstraktu pozornego (30 i 27 %), zafermentowane miody rozcieńczano wodą do zawartości 20 % suchej substancji, zatężano gumą arabską oraz skrobią tapiokową (w stosunku 2 : 1) do stężenia 33 % i suszono rozpyłowo. Badano wybrane właściwości fizyczne proszków pobranych z odbieralnika i komory suszarki rozpyłowej. W otrzymanych proszkach oznaczono: zawartość wody, aktywność wody, gęstość nasypową luźną złoża, gęstość pozorną cząstek, barwę i morfologię cząstek. Dzięki zmniejszeniu zawartości cukrów prostych metodą fermentacji alkoholowej uzyskano proszek, w którym około 50 % suchej substancji stanowiły składniki miodu. Stwierdzono statystycznie istotne (p < 0,05) różnice w barwie i wielkości cząstek proszków uzyskanych z różnych miejsc suszarki rozpyłowej. Większymi cząstkami intensywniejszą barwą charakteryzowały się proszki pobrane z komory. Ekstrakt pozorny sfermentowanych miodów nie miał znaczącego wpływu na badane właściwości fizyczne proszków, z wyjątkiem gęstości pozornej, która była większa w przypadku produktu otrzymanego z roztworu o mniejszym ekstrakcie.
The objective of the research study was to determine the possibility of reducing the content of monosaccharides in honey solutions through alcoholic fermentation in order to increase the content of honey compounds in honey powders produced using a spray drying method, and, next, to determine physical properties of those powders. Honey was diluted with water and a 30 % extract was produced; then, the solution underwent alcoholic fermentation. As soon as the desired concentration of the apparent extract (30 and 27 %) was reached, the fermented honey was diluted with water to make the content of dry mater be 20 %; next, it was concentrated by a gum Arabic and a tapioca starch (at 2 : 1 ratio) to a concentration level of 33 % of dry mater, and, finally, spray dried. Some selected physicochemical properties were analyzed of powders taken from a receiver and a chamber of spray dryer. In the powders produced, the following was determined: water content, water activity, bulk density, particle density, colour, and particle morphology. Owing to reducing the content of monosaccharides through alcoholic fermentation, a honey powder was produced, in which ca. 50 % of dry mass were honey compounds. Statistically significant differences were found among the colour and particle sizes of powders taken from different points in the dryer. The powders taken from the chamber were characterized by a larger particle size and a more intense colour. The apparent extract of fermented honey had no significant effect on the analyzed physical properties of the powders except for the particle density, which was larger in the case of the product produced from the solution with a lower extract.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2014, 21, 3
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie uporządkowanych mezoporowatych materiałów węglowych do usuwania wybranych związków organicznych z roztworów wodnych
Application of ordered mesoporous carbon materials to removal of organic pollutants from water solutions
Autorzy:
Jedynak, K.
Choma, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237512.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
carbon materials
synthesis
adsorption properties
water treatment
organics removal
materiały węglowe
otrzymywanie
właściwości adsorpcyjne
oczyszczanie wody
usuwanie substancji organicznych
Opis:
Adsorption processes involving ordered mesoporous carbons (OMCs) can be applied to removal of various organic substances from water solutions. These materials possess unique adsorption properties resulting from their large specific surface area and high pore volume. Furthermore, they exhibit uniform and accessible pores of desired sizes as well as demonstrate high thermal stability and chemical inertness. Their well-developed and active surface can be easily modified, allowing synthesis of adsorbents with desired properties. Ordered mesoporous carbon materials with functional groups may serve as advanced materials for water treatment. These materials, following adsorption of harmful substances, may regenerate via extraction, e.g. with ethanol or toluene or via thermal treatment. Their initial adsorption capacity of a starting material remains mostly unchanged. Ordered mesoporous carbons containing nickel or iron nanoparticles are very interesting adsorption materials due to their magnetic properties that allow easy separation from the solution being purified. Ordered mesoporous carbon materials may become adsorbents of the next generation. They are likely to replace classic active carbons used for adsorption-based water treatment procedures.
Procesy adsorpcyjne z wykorzystaniem uporządkowanych węgli mezoporowatych (OMC) mogą być stosowane do usuwania różnorodnych substancji organicznych z roztworów wodnych. Materiały te mają unikalne właściwości adsorpcyjne, wynikające z ich dużej powierzchni właściwej i dużej objętości porów, a ponadto zawierają jednorodne i dostępne pory o określonym wymiarze. Charakteryzują się także wysoką stabilnością termiczną i odpornością chemiczną. Ich bardzo dobrze rozwinięta i aktywna powierzchnia może być stosunkowo łatwo modyfikowana, co prowadzi do otrzymywania adsorbentów o pożądanych właściwościach. Uporządkowane mezoporowate materiały węglowe z funkcjonalnymi grupami mogą pełnić rolę zaawansowanych materiałów do oczyszczania wody. Materiały te, po adsorpcji szkodliwych substancji, mogą być regenerowane za pomocą ekstrakcji, np. etanolem, toluenem lub przez termiczne wygrzewanie. Zachowują przy tym w dużym stopniu pojemność adsorpcyjną materiału wyjściowego. Uporządkowane węgle mezoporowate z nanocząstkami niklu lub żelaza są bardzo interesującymi materiałami adsorpcyjnymi z uwagi na ich właściwości magnetyczne, dzięki którym możliwa jest ich łatwa separacja z oczyszczanego roztworu. Uporządkowane mezoporowate materiały węglowe mogą stać się adsorbentami następnej generacji. Być może zastąpią one klasyczne węgle aktywne stosowane do adsorpcyjnego oczyszczania wody.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2013, 35, 3; 3-8
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw sposobu otrzymywania sokow truskawkowych na zawartosc antocyjanow i barwe
Effect of production method of strawberry juices on the content of anthocyanins and colour
Autorzy:
Kalisz, S
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827933.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
soki owocowe
truskawki
sok truskawkowy
otrzymywanie
technologia produkcji
polifenole
antocyjany
aktywnosc przeciwutleniajaca
barwa
Opis:
Przedmiotem badań było określenie zmian jakościowych soków truskawkowych przechowywanych przez 1, 2 i 3 miesiące w temp. 4 ºC. Sporządzono 4 warianty soków: (1) bez maceracji enzymatycznej miazgi, (2) bez maceracji enzymatycznej miazgi z dodatkiem taxifolinu, (3) po obróbce miazgi Panzymem BE, (4) po obróbce miazgi Panzymem BE z taxifolinem. W sokach oznaczano zawartość: polifenoli ogółem, antocyjanów, katechin, witaminy C oraz pojemność przeciwutleniającą. Największą zawartością antocyjanów wyróżniał się sok po maceracji miazgi bez dodatków (47,07 mg/100 ml), najwięcej witaminy C zawierał sok po maceracji miazgi z taxifolinem (11,73 mg/100 ml), natomiast największą zawartością polifenoli i katechin odznaczał się sok po maceracji miazgi z taxifolinem (194,1 mg/100 ml i 17,9 mg/100 ml). Spośród badanych soków najwyższą pojemność przeciwutleniającą wykazywał sok po maceracji miazgi z taxifolinem (14,4 μmoli Troloxu/ml). W trakcie 3-miesięcznego przechowywania stwierdzono zmniejszenie zawartości antocyjanów katechin, witaminy C i polifenoli ogółem, co powodowało obniżenie pojemności przeciwutleniającej. Szybkość degradacji składników oraz zmniejszenie właściwości przeciwutleniających miało najbardziej intensywny przebieg w 1. miesiącu przechowywania.
The objective of the study was to determine quality changes in strawberry juices stored at 4 °C during a period of 1, 2, and 3 months. Four (4) juice variants were prepared: (1) without mash maceration; (2) without mash maceration and with the addition of taxifolin; (3) after mash maceration using a Panzym BE enzymatic preparation; and (4) after mash maceration using a Panzym BE enzymatic preparation with taxifolin. In the juices studied, the contents of the following components were determined: total polyphenolic, anthocyanins, catechins, vitamin C; the antioxidant activity was also analysed. The juice after mash maceration and without any additions was characterized by the highest total content of anthocyanins (47.07mg/100 ml); the juice after mash maceration and with the addition of taxifolin had the highest content level of vitamin C (11.73 mg/100 ml). Furthermore, this juice (after mash maceration and with taxifolin) had the highest content of polyphenols and catechin (194.1 mg/100 ml and 17.9 mg/100 ml, respectively). Among the juices studied, the highest antioxidant activity (14.4 μmol Troloxu/ml) was found in the juices after mash maceration and with taxifolin added. While storing the juices analyzed for 3 months, it was also found that the contents of anthocyanins, catechins, vitamin C, and total polyphenols were reduced, and this fact had an effect of a lower antioxidant activity. The degradation rate of components and the decrease in the antioxidant properties were most intense during the first month of storing the juices.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 5; 149-160
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka wlasciwosci funkcjonalnych niemodyfikowanych i acylowanych koncentratow bialek soczewicy i ich trypsynowych hydrolizatow
The profile of functional properties of native and acylated lentil protein concentrates and their trypsin hydrolysates
Autorzy:
Kowalczyk, D
Stryjecka, M.
Baraniak, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826205.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
soczewica
bialka roslinne
rosliny straczkowe
wlasciwosci funkcjonalne
nasiona
koncentraty bialkowe
hydrolizaty bialkowe
otrzymywanie
koagulacja kwasowa
hydroliza bialka
Opis:
Celem pracy było scharakteryzowanie wybranych właściwości funkcjonalnych niemodyfikowanych i acylowalych koncentratów białek nasion soczewicy, otrzymanych metodą koagulacji kwasowej lub flokulacyjno-kwasowej oraz ocena wpływu hydrolizy trypsyną na badane właściwości. Z nasion soczewicy ekstrahowano białka słabym roztworem ługu z jednoczesną ich chemiczną modyfikacją bezwodnikiem kwasu octowego (acylacja). Następnie białka wydzielano z ekstraktu, stosując dwa sposoby agregacji cząsteczek: koagulację poprzez zakwaszenie ekstraktu 2M HCl do punktu najmniejszej rozpuszczalności białek (pH = pI) bądź kwasową koagulację połączoną z flokulacją białek przy użyciu polielektrolitów Magnafloc LT22S (kationowy) lub Magnafloc LT27 (anionowy). Preparaty białek niemodyfikowanych otrzymano w analogiczny sposób, z pominięciem w trakcie ekstrakcji czynnika modyfikującego. Uzyskane koncentraty poddawano hydrolizie trypsyną, a produkty hydrolizy liofilizowano. W koncentratach oraz ich hydrolizatach określono zawartość białka, rozpuszczalność, absorpcję wody i tłuszczu, aktywność emulgowania, trwałość emulsji, wydajność pienienia oraz trwałość piany. Zarówno modyfikacja, jak i sposób agregacji białka spowodowały zmianę poszczególnych właściwości funkcjonalnych. Koncentraty białek niemodyfikowanych wykazywały dobrą zdolność absorpcji wody wynoszącą, w zależności od sposobu wytrącenia białek, od 184 do 234% oraz absorpcję tłuszczu na poziomie od 61 do 70%. Acylowanie istotnie (α=0,05) zwiększyło wodochłonność koncentratów, w największym stopniu o 136% (przy agregacji białek z udziałem flokulanta anionowego), a w przypadku koncentratów otrzymanych z wykorzystaniem flokulacji nastąpiło również istotne zwiększenie zdolności pochłaniania tłuszczu (od 8 do 15%). Aktywność emulgowania i trwałość emulsji nie uległy istotnym zmianom po modyfikacji białka, a ich maksymalną wartość (odpowiednio 42 i 39%) uzyskano w przypadku koncentratów otrzymanych przy udziale flokulanta Magnafloc LT 22S. Koncentraty te odznaczały się również dziesięciokrotnie lepszą zdolnością do tworzenia piany. Wydajność pienienia pozostałych preparatów była niewielka i w obu przypadkach wyniosła 2 ml. Acylacja poprawiła właściwości pianotwórcze białek soczewicy, jednakże wzrost trwałości piany zaobserwowano jedynie w przypadku białek koagulowanych kwasem. W wyniku chemicznej modyfikacji nastąpił wzrost rozpuszczalności białek w pH powyżej punktu izoelektrycznego. Natomiast w silnie kwaśnym środowisku rozpuszczalność acylowanych białek uległa zmniejszeniu. Hydroliza wszystkich badanych koncentratów białkowych spowodowała zwiększenie ich rozpuszczalności w zakresie pH od 3,5 do 6,5. Hydrolizaty w porównaniu z koncentratami charakteryzowały się na ogół wyższą absorpcją wody i trwałością emulsji. Hydroliza białek spowodowała istotną poprawę ich właściwości pianotwórczych.
The purpose of this study was to characterize the chosen functional properties of native and acylated protein concentrates received from lentil seeds by acidic or flocculation-acidic coagulation and estimate of effect trypsin hydrolysis on studied proprieties. From the lentil seeds, proteins were extracted by weak solution of lye and chemically modified with acetic anhydride (acylation) at the same time. Then protein in extract were exuded applying two ways of aggregation of particles: coagulation by souring the extract 2M HCl to the point of the smallest solubility of proteins (pH = pI) or acidic coagulation joint from the flocculation of proteins using polyelectrolytes ‘Magnafloc LT22S’ (kationic) or ‘Magnafloc LT27’ (anionic). Unmodified protein concentrates were prepared analogically, except no acylating agent witch was added during extraction. Protein concentrates were hydrolyzed with tripsin and than desiccated by lyophilisation. Protein content, solubility, water and oil absorption, emulsifying activity, emulsion stability, foam capacity and foam stability were determined in concentrates and their hydrolysates. Both the modification and the way aggregation of proteins caused changes of individual functional proprieties. Native protein concentrates possessed good ability to water absorption, carrying out from 184 to 234% in dependence from the way precipitation of protein, and oil absorption in range 61–70%. Acylation essentially (α=0,05) increased water absorption of concentrates, in largest degree about 136% (in case aggregation of proteins by anionic flocculant) and significantly increased ability to oil absorption (in range 8-15%) in the case of concentrates received with utilization of flocculation. The emulsifying activity and emulsion stability did not change significantly after protein modification, achieving maximum value (42 and 39% respectively), for concentrates received with flocculant ‘Magnafloc LT 22S’. These concentrates were also characterizing by ten times better ability to foam creating. The foam capacity remaining preparations was small and achived 2ml in both cases. Acylation improved foam proprieties of lentil proteins, yet the growth of foam stability was observed only in the case proteins coagulated by the acid. The chemical modification caused of highest protein solubility in range above isoelectric point. However solubility of acylated proteins decreased in the strong acid medium. The hydrolysis of studied protein concentrates caused increased their solubility in range pH 3,5-6,5. Hydolysates in comparison with concentrates were characterizing higher water absorption and emulsion stability. The hydrolysis of proteins caused the significant improvement of their foam proprieties.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 5; 102-112
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena fizykochemiczna jogurtu naturalnego otrzymanego z mleka zageszczonego przy uzyciu ultrafiltracji oraz metoda tradycyjna
Autorzy:
Kowalska, E
Pikul, J.
Oziemkowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826169.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
ultrafiltracja
mleko zageszczone
napoje mleczne fermentowane
jogurt naturalny
mleczarstwo
wlasciwosci fizykochemiczne
skladniki mineralne
ocena sensoryczna
otrzymywanie
ultrafiltration
condensed milk
milk fermented drink
natural yoghourt
dairy industry
physicochemical property
mineral component
sensory evaluation
production
Opis:
W pracy przeprowadzono ocenę fizykochemiczną jogurtów naturalnych wyprodukowanych metodą termostatową z mleka zagęszczonego przy użyciu ultrafiltracji oraz poprzez dodatek odtłuszczonego mleka w proszku. Oznaczono podstawowy skład chemiczny, kwasowość czynną i miareczkową oraz zawartość wybranych składników mineralnych. Otrzymane jogurty zostały poddane ocenie sensorycznej. Stwierdzono, że jogurty przygotowane z mleka zagęszczonego metodą ultrafiltracji zawierały statystycznie istotnie więcej białka oraz mniej laktozy i wykazywały niższą kwasowość miareczkową niż jogurty wyprodukowane z mleka zagęszczonego poprzez dodatek odtłuszczonego proszku mlecznego. Jogurty otrzymane z mleka zagęszczonego metodą ultrafiltracji charakteryzowały się większą zawartością wapnia, fosforu i magnezu oraz niższą zawartością sodu i potasu w porównaniu z jogurtami otrzymanymi z mleka zagęszczonego metoda tradycyjną. Jogurty otrzymane z mleka zagęszczonego w procesie ultrafiltracji cechowała większa zwięzłość skrzepu niż jogurty przygotowane z mleka zagęszczonego w wyniku dodatku odtłuszczonego proszku mlecznego.
In the research work the physical and chemical properties of plain yoghurt made from milk concentrated by ultrafiltration (UF) method and yoghurt made from milk which was concentrated by addition of skim milk powder were evaluated. Chemical composition, pH, titratable acidity and content of mineral compounds were determinated. Sensoric evaluation was also carried out. Yoghurt made from UF milk retentate contained more protein and less lactose and its titrational acidity was lower in comparison with yoghurt made from milk which was concentrated by addition of skim milk powder. Those differences were statistically significant. Yoghurt made from UF retentate contained more mineral components such as calcium, phosphorus and magnesium and less mineral components such as sodium and potassium in comparison with yoghurt produced using the traditional method. The coagulum of yoghurts made from UF retentate were more firm than coagulum of yoghurt made from milk which was concentrated by addition of skim milk powder.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2000, 07, 3; 78-88
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena przydatności proteaz trzustkowych do degradacji surowców zwierzęcych bogatych w tkankę łaczną
Autorzy:
Krasnowska, G
Dworecka, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825688.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
trzustka
indyki
enzymy proteolityczne
preparaty enzymatyczne
tkanka laczna
surowce zwierzece
degradacja
skory swinskie
otrzymywanie
pancreas
turkey
proteolytic enzyme
enzymatic preparation
connective tissue
animal material
degradation
pork skin
production
Opis:
W pracy scharakteryzowano właściwości proteolityczne preparatu enzymatycznego uzyskanego z trzustek indyczych oraz oceniono przydatność tych enzymów do degradacji skór wieprzowych. Hydrolizę enzymatyczną surowca prowadzono w środowisku o pH = 7,0, a następnie przedłużano ją o hydrolizę kwasową w pH = 3,2. Na podstawie wyników badań wykazano wysoką aktywność proteolityczną proteaz trzustkowych wobec kazeiny oraz stwierdzono aktywność wobec substratów kolagenowych. Efektywność hydrolizy enzymatycznej skór wieprzowych, wyrażona ilością uwalnianej hydroksyproliny, wolnych grup aminowych oraz białka, była kilkakrotnie większa niż hydrolizy kwasowej. Ponadto poprzez odpowiedni dobór warunków prowadzenia procesu (temperatura, pH oraz rozdrobnienie surowca) można istotnie wpływać na jego wydajność. Reasumując, enzymy z trzustek indyczych charakteryzują się wysoką aktywnością proteolityczną w stosunku do białek skór wieprzowych.
The study presents the proteolytic qualities of an enzymatic preparation obtained from turkey pancreas and the usefulness of enzymes for the degradation of pigskins. Enzymatic hydrolysis of the material was carried out at pH = 7.0, and, then, acid hydrolysis was conducted at pH = 3.2. The results indicated a high proteolytic activity of pancreas proteases towards the casein. Their activity towards collagen substrates was also observed. The efficiency of enzymatic hydrolysis of pigskins, expressed by the amount of freed hydroxyproline, free amine groups and protein, was several times higher than the efficiency of acid hydrolysis. Moreover, the proper selection of the process conditions (temperature, pH and material comminuting) significantly increases its efficiency. It may be concluded that the enzymes from turkey pancreas are characterized by a high proteolytic activity towards proteins from pigskins.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2004, 11, 2; 23-31
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Własna metoda otrzymywania zawiesiny ludzkich limfocytów nadających się do znakowania izotopem promieniotwórczym i podania dożylnego
Sobstvennyjj metod poluchenija suspenzii chelovecheskikh limfocitov kotorye prigodnye dlja markirovanija radioaktivnym izotopom i vnutrivennogo vvedenija
An original method of obtaining of human lymphocytes suitable for radiolabelling and intravenous injection
Autorzy:
Kuydowicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2187465.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Diagnostyki Laboratoryjnej
Tematy:
limfocyty
rozmieszczenie w tkankach
kinetyka
badania in vivo
limfocyty autologiczne
limfocyty znakowane chromem 51
zawiesina ludzkich limfocytow
otrzymywanie
metody otrzymywania
Źródło:
Diagnostyka Laboratoryjna; 1988, 24, 1; 52-57
0867-4043
Pojawia się w:
Diagnostyka Laboratoryjna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otrzymywanie lizozymu z bialka jaja kurzego metoda bezposredniej ultrafiltracji
Autorzy:
Lesnierowski, G
Kijowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826669.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
ultrafiltracja
enzymy
bialka jaja
jaja kurze
lizozym
otrzymywanie
ultrafiltration
enzyme
egg protein
chicken egg
lysozyme
production
Opis:
Celem pracy było zastosowanie ultrafiltracji (UF) do bezpośredniego pozyskiwania lizozymu z białka jaja kurzego. Wykazano, że hydrolityczna aktywność właściwa i stopień oczyszczenia lizozymu oraz masa uzyskanego preparatu w istotny sposób zależała od rozcieńczenia surowca, kwasowości środowiska oraz jego siły jonowej. Czynnikiem determinującym aktywność enzymu i jego odzysk z białka jaja okazała się graniczna wielkość cząstek przepuszczanych przez membrany (“cut-off” membran). Wraz z jej wzrostem uzyskiwano zdecydowanie wyższe wartości tych parametrów. W najkorzystniejszych warunkach pozyskiwania enzymu otrzymano preparat o aktywności 12 400 U/mg i stopniu oczyszczenia C=17 (stosunek aktywności enzymu w preparacie do jego aktywności w surowcu) przy 20 procentowym odzysku lizozymu z białka jaja.
The aim of this work was to use ultrafiltration (UF) to isolate lysozyme directly from chicken egg white. It was concluded that the specific activity of lysozyme, degree of its purification and enzyme recovery depended significantly on the dilution of egg white solution, its pH and ionic strength. A significant rise in lysozyme activity and efficiency of the enzyme separation was observed after the isolation was carried out with the use of membranes with increasing cut-off. Under the best separation conditions the enzyme activity was 12.400 U/mg, coefficient of purification degree (the ratio of enzyme specific activity in the preparation, to the initial enzyme activity in raw material before isolation) received level 17 and the recovery of lysozyme was about 20%.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2000, 07, 2; 59-69
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 36

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies