Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "otrzewnej" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Znaczenie laparoskopowej oceny zaawansowania w leczeniu raka żołądka
Autorzy:
Yüksel, Cemil
Erşen, Ogün
basceken, salim ilksen
mercan, ümit
yalkın, ömer
Culcu, Serdar
Bakırarar, Batuhan
Bayar, Sancar
Ünal, Ali Ekrem
Demirci, Salim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391282.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
biopsja otrzewnej
cytologia
gastrektomia
laparoskopowa ocena zaawansowania
Opis:
Cel: Laparoskopia z oceną zaawansowania (ang. staging laparoscopy; SL) pozwala na wdrożenie leczenia paliatywnego, terapii neoadjuwantowej przed leczeniem operacyjnym lub na bezpośrednią resekcję radykalną oraz na ustalenie strategii postępowania, co pozwala ograniczyć śmiertelność poprzez uniknięcie niepotrzebnych laparotomii. W naszym badaniu retrospektywnie oceniliśmy znaczenie laparoskopii z oceną zaawansowania w oparciu o dane kliniczne i histopatologiczne. Metody : Analizie retrospektywnej poddano dane 70 z 350 pacjentów poddawanych diagnostycznej laparoskopii z powodu raka żołądka w Klinice Chirurgii Onkologicznej od sierpnia 2013 do stycznia 2020 roku. Wyniki: Biopsja otrzewnej była dodatnia na obecność komórek nowotworowych u 41 (58,5%) pacjentów i ujemna u 29 (41,5%) pacjentów poddawanych SL. Cytologia płynu z otrzewnej była ujemna u 32 (45,7%) pacjentów i dodatnia u 38 (54,3%) pacjentów. Wyniki biopsji i cytologii były równocześnie dodatnie u 35 pacjentów i jednocześnie ujemne u 26 pacjentów. Wnioski: Podsumowując, nawet najbardziej zaawansowane metody obrazowania nie pozawalają w 100% ocenić zaawansowania procesu nowotworowego, tym samym SL odgrywa istotną rolę w leczeniu pacjentów z rakiem żołądka. Laparoskopowa ocena zaawansowania, jako zabieg prosty, tani, bezpieczny i dobrze tolerowany, powinna stanowić podstawę postępowania u pacjentów z podejrzeniem zajęcia otrzewnej, u których nie udaje się w pełni ocenić zaawansowania choroby badaniami przedoperacyjnymi.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 2; 1-8
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wytyczne Towarzystwa Chirurgów Polskich i Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej w zakresie akredytacji dla ośrodków wykonujących zabiegi cytoredukcyjne oraz procedury HIPEC w leczeniu pierwotnych i wtórnych nowotworów otrzewnej
Autorzy:
Jastrzębski, Tomasz
Richter, Piotr
Zegarski, Wojciech
Dziki, Adam
Wallner, Grzegorz
Jeziorski, Arkadiusz
Wysocki, Wojciech
Jackowski, Marek
Bębenek, Marek
Olesiński, Tomasz
Polkowski, Wojciech
Wyrwicz, Lucjan
Wydra, Dariusz
Biernat, Wojciech
Czauderna, Piotr
Studniarek, Michał
Polec, Tomasz
Owczuk, Radosław
Sommer, Anna
Szewczyk, Krzysztof
Mielko, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391757.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
akredytacja
cytoredukcja
HIPEC
jakość leczenia
nowotwory otrzewnej
Opis:
Chirurgiczne leczenie chorych z przerzutami do otrzewnej, w skojarzeniu z dootrzewnową chemioterapią perfuzyjną w hipertermii (HIPEC) oraz terapiami systemowymi, jest coraz powszechniej stosowane i przy właściwej kwalifikacji chorych pozwala uzyskać 5-letnie przeżycia na poziomie 32–52%. Niezbędnymi warunkami dobrych wyników takiego leczenia są: wysokie doświadczenie i infrastruktura ośrodka, doświadczenie zespołu operacyjnego oraz właściwa kwalifikacja do zabiegu. W następstwie dyskusji związanej z potrzebą oceny jakości i wyników leczenia, na wniosek Sekcji Nowotworów Otrzewnej Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej, opracowano warunki akredytacji i powołano Komisję Akredytacyjną dla ośrodków wykonujących zabiegi cytoredukcyjne oraz HIPEC w leczeniu pierwotnych i wtórnych nowotworów otrzewnej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 47-53
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gruczolakotorbielak śluzowy wyrostka robaczkowego – opis przypadku
Autorzy:
Janczak, Dariusz
Szponder, Mateusz
Janczak, Dawid
Leśniak, Michał
Ziomek, Agnieszka
Chabowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393227.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
gruczolakotorbielak śluzowy
nowotwory wyrostka robaczkowego
śluzak rzekomy otrzewnej
Opis:
Nowotwory wyrostka robaczkowego należą do rzadkości i stanowią ok. 0,4% nowotworów przewodu pokarmowego. Wśród nich najczęściej występującym nowotworem łagodnym jest gruczolakotorbielak śluzowy. Występuje w 0,6% resekowanych wyrostków robaczkowych, przeważnie nie dając wyraźnych objawów. Prezentujemy przypadek pacjentki operowanej w Klinice Chirurgii IV Wojskowego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu z powodu podejrzenia obecności ropnia okołowyrostkowego. W pooperacyjnym badaniu histopatologicznym rozpoznano nowotwór wyrostka robaczkowego (gruczolakotorbielak śluzowy). Gruczolakotorbielak śluzowy jest rzadko brany pod uwagę w różnicowaniu i diagnostyce niespecyficznych bólów brzucha z towarzyszącymi im niecharakterystycznymi wynikami badań laboratoryjnych oraz obrazowych jamy brzusznej. Brakuje jednoznacznych wytycznych i schematów postępowania dotyczących tego schorzenia. Rokowanie odległe w przypadku tego niezłośliwego nowotworu jest dobre
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 66-68
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedziurawienie wrzodu trawiennego w pierwszej pętli jelita czczego – opis przypadku
Autorzy:
Żyluk, Andrzej
Szlosser, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393901.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
perforacja jelita cienkiego
owrzodzenie jelita cienkiego
zapalenie otrzewnej
Opis:
Przedziurawienie w obrębie przewodu pokarmowego o etiologii nieurazowej zdarza się najczęściej w dwunastnicy i żołądku (wrzód trawienny) oraz w okrężnicy (zapalnie zmieniony uchyłek, rak, zmiany niedokrwienne). Perforacje jelita cienkiego należą do rzadkości. W pracy przedstawiono przypadek przedziurawienia w pierwszej pętli jelita czczego u pacjenta z wywiadem choroby wrzodowej dwunastnicy. Rozpoznanie patologii nie sprawiło trudności, a leczenie polegało na wycięciu owrzodzenia i zszyciu jelita. Pacjent wyzdrowiał bez powikłań, a badanie histopatologiczne nie ujawniło jednoznacznie charakteru zmiany, jednak ze względu na wywiad można przypuszczać, że miała ona charakter trawienny, co czyni opisywany przypadek bardzo rzadkim.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 4; 215-217
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola wskaźnika zrakowacenia otrzewnej (peritoneal carcinomatosis index) w leczeniu operacyjnym raka jajnika
The role of peritoneal carcinomatosis index in the operative treatment of ovarian cancer
Autorzy:
Sawicki, Włodzimierz
Abdalla, Nabil
Cendrowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029061.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
leczenie raka jajnika
stopień zrakowacenia otrzewnej
zaawansowany rak jajnika
Opis:
The effectiveness of the treatment of advanced ovarian cancer depends on its proper qualification based on clinical assessment, imaging and biochemical studies. However, due to the dissemination of the disease, the methods given above often turn out to be insufficient. Intraoperative, quantitative assessment of the stage of the cancer, conducted with the use of the peritoneal carcinomatosis index developed by Sugarbaker, consisting in awarding points dependent on the location and the size of cancerous lesions in the peritoneal cavity, allows for precise estimation of the possibility of debulking surgery. It has to be kept in mind that in cases of advanced ovarian cancer surgical treatment is a multiorgan procedure, requiring the participation of a team of highly skilled gynecologists and oncological surgeons. Numerous studies have demonstrated the superiority of surgical treatment performed by competent and experienced teams – the result of their work is the optimal reduction in the size of the tumor, which is reflected by the length of time before the recurrence of the disease and the time of patient survival. Suboptimal treatments, on the other hand, caused, among others, by inadequate pre- and intraoperative assessment of the progress of the disease, significantly worsen the results. Determining the feasibility and the degree of the resection of the tumor allows to make a decision about the adequate treatment, that is, the primary or secondary surgery. It is well known, after all, that lack of possibility to achieve at least the optimal cytoreduction is an indication for neoadjuvant chemotherapy. An objective assessment of the extent of the disease by calculating the peritoneal carcinomatosis index can therefore be crucial in the treatment of advanced ovarian cancer.
Skuteczność leczenia zaawansowanych postaci raka jajnika zależy od właściwej kwalifikacji, opartej na ocenie klinicznej oraz badaniach obrazowych i biochemicznych. Jednak z uwagi na rozsiew choroby powyższe metody często okazują się niewystarczające. Śródoperacyjna, ilościowa ocena stopnia zaawansowania nowotworu dokonywana za pomocą wskaźnika zrakowacenia otrzewnej (peritoneal carcinomatosis index), opracowanego przez Sugarbakera i opartego na punktowej ocenie uzależnionej od lokalizacji i wielkości zmian nowotworowych w jamie otrzewnowej, pozwala na precyzyjne oszacowanie możliwości przeprowadzenia operacji cytoredukcyjnej. Należy pamiętać, że w przypadkach zaawansowanego raka jajnika leczenie chirurgiczne jest zabiegiem wielonarządowym, wymagającym udziału zespołu wysoko wykwalifikowanych ginekologów i chirurgów onkologów. W licznych badaniach wykazano wyższość leczenia chirurgicznego przeprowadzanego przez kompetentne i doświadczone zespoły – efektem ich pracy jest optymalne zmniejszenie guza, co przekłada się na czas do nawrotu choroby oraz czas całkowitego przeżycia pacjentek. Natomiast zabiegi nieoptymalne, wynikające m.in. z niewłaściwej przed- i śródoperacyjnej oceny zaawansowania choroby, w sposób istotny te wyniki pogarszają. Określenie możliwości i stopnia resekcyjności nowotworu pozwala na podjęcie decyzji o adekwatnym leczeniu, czyli o pierwotnej lub wtórnej operacji – jak bowiem wiadomo, brak możliwości uzyskania co najmniej optymalnej cytoredukcji jest wskazaniem do chemioterapii neoadiuwantowej. Obiektywna ocena rozległości choroby poprzez obliczenie wskaźnika zrakowacenia otrzewnej może zatem być kluczowa w terapii zaawansowanego raka jajnika.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2018, 16, 2; 82-88
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przerzuty do otrzewnej raka jelita grubego
Autorzy:
Jastrzębski, Tomasz
Zegarski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393357.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak jelita grubego
przerzuty do otrzewnej
HIPEC
aspekt finansowy
Opis:
Częstość przerzutów do otrzewnej w raku jelita grubego wynosi 5%-15% w przypadku przerzutów synchronicznych i aż 40% w przypadku wystąpienia wznowy miejscowej. Najlepsze wyniki leczenia uzyskuje się poprzez skojarzone wykonanie zabiegu cytoredukcyjnego w połączeniu z dootrzewnową chemioterapią perfuzyjną w hipertermii (HIPEC). Wyniki takiego leczenia są zdecydowanie lepsze i pozwalają na osiągnięcie przeżyć 5-letnich na poziomie 30%-50%. Zabiegi te wymagają dużego doświadczenia w chirurgii jamy brzusznej, są czasochłonne (średni czas procedury chirurgicznej wynosi 6-8 godzin) i obarczone powikłaniami związanymi nie tylko z zabiegiem operacyjnym, ale także podaniem cytostatyku do jamy otrzewnej w podwyższonej temperaturze (41,5 st. C). Chorzy po zabiegu wymagają pobytu na oddziale intensywnej terapii, co jest związane z wystąpieniem potencjalnych powikłań spowodowanych rozległością zabiegu, długością procedury chirurgicznej, zastosowaniu chemioterapii w połączeniu z hipertermią. Prowadzenie pooperacyjne tych chorych wymaga doświadczenia całego zespołu lekarskiego i pielęgniarskiego. Zabiegi cytoredukcyjne w połączeniu z HIPEC jako wysoce specjalistyczne procedury medyczne powinny być merytorycznie ocenione pod kątem korzyści długoterminowych dla chorych i odpowiednio skalkulowane pod względem realnej wysokości refundacji. Jako procedura zalecana w wytycznych Kionsultanta Krajowego d.s. Chirurgii Onkologicznej oraz wytycznych ESMO, niezbędna jest jej realna wycena i refundacja pokrywająca jej całkowite średnie koszty.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 34-42
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zamykanie ran z pomocą próżni (VAC) we wtórnym pooperacyjnym zapaleniu otrzewnej: jego wpływ na obciążenie bakteryjne oraz na miejscową i ogólnoustrojową odpowiedź cytokinową (wstępne wyniki)
Autorzy:
Jannasch, Olof
Meyer, Frank
Fuellert, Angela
König, Brigitte
Eder, Frank
Tautenhahn, Jörg
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392908.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
leczenie za pomocą próżni
pooperacyjne wtórne zapalenie otrzewnej
obciążenie bakteryjne
miejscowa i ogólnoustrojowa odpowiedź cytokinowa
Opis:
Cel: Zbadanie wpływu zamknięcia rany z pomocą próżni (VAC) w porównaniu do relaparotomii na żądanie (ROD). Badane parametry: 1) ciężkość i przebieg choroby, 2) wyniki chirurgiczne, 3) wewnątrzotrzewnowe obciążenie bakteryjne, 4) miejscowa / ogólnoustrojowa reakcja zapalna i immunologiczna w pooperacyjnym wtórnym zapaleniu otrzewnej. Metody: Każdy pacjent zgłaszający się na oddział chirurgiczny z wtórnym zapaleniem otrzewnej (i oceniany według Indeksu Zapalenia Otrzewnej Mannheima; MPI, a także w skali APACHE II) został włączony do systematycznego jednoośrodkowego klinicznego prospektywnego obserwacyjnego badania pilotażowego. Wyselekcjonowani chorzy – w zależności od indywidualnej decyzji chirurga podczas pierwotnego zabiegu chirurgicznego mającego na celu oczyszczenie źródła infekcji – zostali podzieleni na dwie grupy VAC i ROD. Wczesne wyniki pooperacyjne były oceniane na podstawie 30-dniowej obserwacji wewnątrzszpitalnej śmiertelności. Obciążenie bakteryjne określano za pomocą hodowli bakteryjnej z płynu z jamy otrzewnej pobranego w czasie zabiegu chirurgicznego, a potem w 1. , 4., 7., 10. oraz 13. dobie po operacji przy użyciu opisu spektrum mikrobiologicznego obejmującego ocenę półilościową obciążenia bakteryjnego. Miejscowa / ogólnoustrojowa odpowiedź zapalna i immunologiczna były określane za pomocą badania CRP, PCR i reprezentatywnych cytokin, takich jak TNF-α/ IL-1α/ IL-6/IL-8/IL-10 przy użyciu metody ELISA w surowicy i płynie z jamy otrzewnej. Wyniki: Przez 26 miesięcy okresu badawczego 18 pacjentów (9 mężczyzn, 9 kobiet) spełniło kryteria kwalifikacji do badania: n = 8 zostało przydzielonych do grupy VAC, a n = 10 do grupy ROD. Obie grupy pacjentów nie różniły się znacząco w odniesieniu do wczesnej śmiertelności pooperacyjnej. Pomimo małej liczby przypadków objętych badaniem można było zaobserwować poważniejsze skutki związane z grupą VAC w oparciu o skalę MPI. Istnieje również tendencja do wyższej punktacji w skali APACHE II w grupie VAC w 7. dobie po zabiegu, a ponadto pacjenci z tej grupy dłużej przebywali w szpitalu. U pacjentów z przetrwałą infekcją nie obserwowano istotnych różnic między terapią VAC i ROD. Wykazano wyższe stężenie uwalnianych cytokin o cechach prozapalnych w płynie z jamy otrzewnej (zwłaszcza na początku kaskady zapalnej), natomiast stężenia CRP i PCT były wyższe w surowicy. Wnioski: Porównując dane dotyczące różnych miejscowych / ogólnoustrojowych parametrów zapalnych i immunologicznych, można zaobserwować kilka zależności. Mogą one wskazywać na kompartymentację procesu zapalnego w jamie brzusznej. W oparciu o obserwowaną zmienność indywidualną danych z badania pilotażowego, korzyść kliniczna wydaje się niejasna. W tym kontekście wiarygodny wpływ terapii VAC na zmniejszenie obciążenia bakteryjnego wewnątrz jamy brzusznej nie może być wyraźnie stwierdzony.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 27-35
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępna ocena przydatności dootrzewnowej perfuzyjnej chemioterapii w warunkach hipertermii (HIPEC) u chorych z nowotworowym rozsiewem wewnątrzotrzewnowym
Hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (HIPEC) in the treatment of patients with disseminated intraperitoneal malignancy: preliminary report
Autorzy:
Śpiewankiewicz, Beata
Osuch, Beata
Kuśnierz, Jerzy
Symonides, Małgorzata
Smorczewska, Malwina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031252.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chemioterapia perfuzyjna dootrzewnowa w warunkach hipertermii (hipec)
rak jajnika
rak
otrzewnej
rozsiew śródotrzewnowy
hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (hipec)
ovarian cancer
peritoneal cancer
intraperitoneal
tumor spread
Opis:
HIPEC (hyperthermic intraperitoneal chemotherapy) is a novel therapeutic modality implemented in selected cases of genital malignancies in the females, mainly in patients with intraperitoneal cancer dissemination. The procedure is an integral part of surgical treatment, because it is done during radical tumor excision or cytoreductive surgery. A prerequisite for HIPEC is excision of all visible tumor foci of over 5 mm. This facilitates penetration of cytostatics to the peritoneum and destruction of persisting viable cancer cells. We present preliminary assessment of effectiveness of cytoreductive surgery combined with intraperitoneal perfusion chemotherapy under hyperthermia in 18 patients with late-stage ovarian cancer, peritoneal mesothelioma and disseminated uterine sarcoma. In our material, in 2 cases only surgery preceding HIPEC consisted in freeing of adhesions and excision of isolated intraperitoneal implants of less than 1 cm. All other patients underwent extensive cytoreduction. In all cases, the HIPEC procedure was performed by closed technique after completion of cytoreductive surgery. Cytostatics used included cisplatin (75 mg/m2) and adriamycin (30 mg/m2), which, depending on diagnosis, were administered alone or combined. After surgery, the predominating complication experienced by over 83% of the patients were nausea and vomiting of varying severity. To date, HIPEC procedure has not won a secure position in the treatment of ovarian cancer, both due to required proper equipment and disposable sets of drains, but mainly because of lack of unequivocally defined and optimal for a particular patient timing of execution. It has not been settled, whether such an optimal moment is completion of first-line adjuvant or neoadjuvant chemotherapy or recurrence of disease after another line of treatment. An indispensable prerequisite for implementation of intraperitoneal chemotherapy is maximal cytoreduction of tumor mass. Based on initial experiences we may state that the HIPEC procedure is a valuable adjunct for other established therapeutic modalities in oncology on the condition of proper, multidisciplinary qualification for the procedure.
Procedura HIPEC jest nową metodą leczenia w wybranych przypadkach nowotworów złośliwych narządu rodnego kobiety, stosowaną w populacji pacjentek z rozsiewem śródotrzewnowym. Procedura ta stanowi integralną część postępowania chirurgicznego, bowiem wykonuje się ją jednoczasowo z zabiegiem radykalnej resekcji guza bądź cytoredukcji. Warunkiem przeprowadzenia procedury HIPEC jest usunięcie makroskopowych ognisk nowotworu o średnicy powyżej 5 mm. Zapewnia ono możliwość penetracji cytostatyków do otrzewnej i niszczenie przetrwałych komórek nowotworowych. Przedstawiono wstępną ocenę przydatności operacji cytoredukcyjnej połączonej z dootrzewnową chemioterapią perfuzyjną w warunkach hipertermii u 18 chorych na zaawansowanego raka jajnika, międzybłoniaka otrzewnej i rozsianego mięsaka macicy. W badanym materiale tylko w dwóch przypadkach operacja poprzedzająca HIPEC polegała na uwolnieniu zrostów i wycięciu pojedynczych wszczepów śródotrzewnowych o średnicy do 1 cm. U pozostałych pacjentek wykonano cytoredukcję o rozległym zakresie. Procedurę HIPEC u wszystkich pacjentek przeprowadzono metodą zamkniętą, po zakończonej operacji cytoredukcyjnej. Stosowane chemioterapeutyki to cisplatyna w dawce 75 mg/m2 oraz adriamycyna w dawce 30 mg/m2, które w zależności od rozpoznania podawane były jako monoterapia lub chemioterapia dwulekowa. W przebiegu pooperacyjnym dominującym powikłaniem, występującym u ponad 83% pacjentek, były nudności oraz wymioty o różnym stopniu nasilenia. Do chwili obecnej procedura HIPEC nie znalazła stałego miejsca w leczeniu raka jajnika, zarówno ze względu na konieczność wyposażenia w odpowiedni sprzęt i jednorazowe zestawy drenów, jak i, przede wszystkim, brak jednoznacznie sprecyzowanego, optymalnego dla pacjentki, terminu jej wykonania. Nie rozstrzygnięto, czy ten optymalny moment to zakończenie pierwszej linii chemioterapii adiuwantowej lub neoadiuwantowej czy też nawrót choroby po kolejnym rzucie leczenia. Warunkiem niezbędnym wdrożenia dootrzewnowej chemioterapii w hipertermii jest maksymalna cytoredukcja masy nowotworu. Na podstawie wstępnych doświadczeń można stwierdzić, że procedura HIPEC jest cennym uzupełnieniem uznanych w onkologii metod postępowania, pod warunkiem właściwej, wielodyscyplinarnej kwalifikacji do zabiegu.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 33-41
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Guzy graniczne jajnika – diagnostyka i leczenie
Borderline tumors of the ovary – diagnosis and treatment
Autorzy:
Markowska, Janina
Pawałowska, Monika
Grabowski, Jacek
Kojs, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030983.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
borderline tumors
borderline tumors of the ovary
borderline-malignancy tumors
peritoneal pseudomyxoma
treatment of borderline ovarian tumors
guzy graniczne jajnika
guzy o granicznej złośliwości
leczenie guzów granicznych jajnika
śluzak otrzewnej (pseudomyxoma peritonei)
Opis:
Borderline tumors of the ovary account for 10-20% of all epithelial cancers of this organ. They are usually diagnosed at clinical stage I, mainly in women of reproductive age. The tumor is unilateral in 60-90% of the cases. Most of the tumors are serous (37-50% of total). The mucinous variant is less frequent and the least frequent is the endometrioid variety. Histological diagnosis of borderline tumors is based on lack of destructive stromal infiltration. A characteristic feature of these tumors is the presence of peritoneal seeding, both invasive and non-invasive, associated mainly with serous and mucinous tumor types. A special form of borderline tumor is the serous borderline tumor with micropapillary pattern. Unfavorable prognosis is associated with the bowel type of mucinous borderline tumor, particularly when coexisting with peritoneal pseudomyxoma, often originating from the vermiform appendix. Development of borderline cancers results from mutations in the BRAF and KRAS genes, which are present in 47-60% of serous tumors. Sparing surgery indicated in early clinical stages (I and II) in women under 40, who wish to preserve their fertility. In all other cases, even at early clinical stages, standard procedure consists in hysterectomy combined with adnexectomy and omentectomy. In advanced stages, the aim of surgery is total cytoreduction, if feasible. Mucinous tumors require concomitant appendectomy. Recurrent cases usually are reoperated, particularly when the primary procedure was a sparing one. Chemotherapy does not improve treatment outcomes.
Raki graniczne jajnika (borderline tumors of the ovary) stanowią 10-20% nabłonkowych raków jajnika. Rozpoznawane są najczęściej w I stopniu zaawansowania, głównie u kobiet w wieku rozrodczym. W 60-90% lokalizują się w jednym jajniku; w większości są to guzy surowicze, stanowiące 37-50% wszystkich guzów, rzadszą postacią są guzy śluzowe, a najrzadziej występują guzy endometrioidalne. Rozpoznanie histologiczne raków granicznych opiera się na braku destrukcyjnej inwazji podścieliska. Cechą charakterystyczną tych guzów jest obecność wszczepów dootrzewnowych, inwazyjnych lub nieinwazyjnych, występujących głównie w rakach granicznych surowiczych i śluzowych. Szczególną postacią guzów granicznych jest mikrobrodawkowaty rak surowiczy (serous borderline tumor with micropapillary pattern). Niekorzystne rokowanie dotyczy raka granicznego śluzowego typu jelitowego, a zwłaszcza współistniejącego ze śluzakiem otrzewnej (pseudomyxoma peritonei), którego źródłem pierwotnym jest często wyrostek robaczkowy. W rozwoju raków granicznych udział biorą mutacje w genach BRAF i KRAS, które wykrywane są w 47-60% guzów o utkaniu surowiczym. We wczesnych stanach zaawansowania (I i II) u kobiet poniżej 40. roku życia pragnących zachować płodność przeprowadza się operację oszczędzającą. W pozostałych przypadkach wczesnych klinicznie standardem jest wycięcie macicy z przydatkami i siecią większą. W stopniach zaawansowanych wykonuje się (jeśli to możliwe) cytoredukcję – całkowitą. W przypadku guza śluzowego konieczne jest wycięcie wyrostka robaczkowego. W przypadku nawrotu choroby najczęściej wykonuje się powtórny zabieg operacyjny, szczególnie u kobiet poddanych poprzednio leczeniu oszczędzającemu. Leczenie chemiczne nie poprawia wyników leczenia.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 3; 160-165
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowotwory złośliwe i stany przedrakowe narządu płciowego stwierdzane u pacjentek nosicielek mutacji konstytucyjnych genu BRCA1 poddanych operacjom profilaktycznym usunięcia przydatków
Genital malignant tumors and precancerous conditions in female carriers of constitutional BRCA1 gene mutations undergoing prophylactic adnexectomy
Autorzy:
Menkiszak, Janusz
Chudecka-Głaz, Anita
Bedner, Ryszard
Gronwald, Jacek
Wężowska, Małgorzata
Kojs, Zbigniew
Rzepka-Górska, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031198.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
prophylactic bilateral salpingo-oophorectomy
risk reducing salpingo-oophorectomy
asymptomatic cancers
ovarian cancer
tubal cancer
peritoneal cancer
intraepithelial neoplasia
BRCA1
pbso
rrso
brca1
raki bezobjawowe
rak jajnika
rak jajowodu
rak otrzewnej
neoplazja śródnabłonkowa
Opis:
Aim of paper: Assessment of incidence of genital malignant tumors and precancerous conditions in females undergoing prophylactic PBSO/RRSO surgery (prophylactic bilateral salpingo-oophorectomy/risk reducing salpingo-oophorectomy). Material and methods: Study population consisted of 209 women affected with one of three BRCA1 gene mutations most common in the Polish population (5382insC, 4153delA and C61G), undergoing prophylactic genital resection. Procedures were performed in asymptomatic patients and unremarkable findings in ancillary diagnostic tests. Surgeries have been performed over 11 years (since 15.09.1999 thru 31.12.2010). Analysis included number and type of malignant tumors and precancerous conditions detected at surgery as well as patients’ age at the time of diagnosis, compared with mean age of all patients in the study group. Assessed parameters included oncologic data, e.g. clinical stage, histological diagnosis, histological type and morphological malignancy grade correlated with type of constitutional mutation of the BRCA1 gene. Suggested surgery has been accepted by 81.96% (209/255) of the patients. Mean interval between consent for surgery and its execution was 13.27 months (median 4 months). Mean patients’ age at the time of preventive surgery was 48.21 years (median 49 years). In 88.99% of the cases (185/209) adnexectomy was expanded to include the uterine corpus (sparing of the cervix) or the entire uterus. Positive history of oncologic surgery was obtained in 42.11% of the cases (88/209), thereof 40.67% (85/209) operated on due to breast cancer. Results: Histological study of surgical specimens revealed the following oncologic conditions: 8 cases of asymptomatic ovarian cancer, 2 cases of primary peritoneal cancer and 2 cases of primary fallopian tube cancer (12/209 – 5.74%). Thereof, 6 ovarian cancers were at FIGO stage I and 2 at FIGO stage II. One case of asymptomatic endometrial cancer and one case of CIN3 (carcinoma in situ) cervical cancer was detected. Intraepithelial neoplasia (dysplasia) within the fallopian tubes was detected in 8.13% (17/209) of the patients. Overall, early forms of malignant tumors were detected in 7.18% (15/209) of the patients. Most cancers (73%; 11/15) were poorly differentiated (G3) of the serous type. No cases of FIGO stage III and IV disease were noticed. Most patients (62.5%) with malignant tumors and precancerous conditions harbored the insC5382 mutation. Only a single case of cancer has been diagnosed in a patient under 45 – 6.67% (1/15). Conclusions: 1) Prophylactic surgery enables detection of early clinical stages of malignant tumors in female carriers of constitutional mutations of the BRCA1 gene. 2) Preventive genital resection in female carriers of BRCA1 gene mutations is an effective way to detect asymptomatic forms of genital malignancy. 3) Fallopian tube intraepithelial neoplasia (dysplasia) is a relatively frequent condition seen at preventive surgery in BRCA1 gene mutation carriers. 4) Scope of preventive genital tract resection must be tailored depending on individual patient’s situation.
Cel pracy: Ocena występowania nowotworów złośliwych i stanów przedrakowych narządu płciowego stwierdzanych u pacjentek podczas operacji profilaktycznej PBSO/RRSO. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 209 pacjentek, nosicielek jednej z trzech typowych dla populacji polskiej mutacji genu BRCA1 (5382insC, 4153delA i C61G), które poddały się operacji profilaktycznej narządu płciowego PBSO/RRSO. Zabieg został wykonany u pacjentek, u których nie stwierdzano żadnych objawów ze strony narządu płciowego i zmian w badaniach diagnostycznych. Operacje przeprowadzono w okresie ponad 11 lat (od 15.09.1999 do 31.12.2010 r.). W ocenie nowotworów złośliwych i stanów przedrakowych analizowano liczbę i rodzaj ujawnianych zmian, a także wiek pacjentek w momencie postawienia diagnozy w porównaniu z wiekiem wszystkich kobiet z grupy badanej. Oceniono dane onkologiczne, w tym stopień zaawansowania klinicznego, rozpoznanie histopatologiczne, typ histologiczny, stopień morfologicznej złośliwości w powiązaniu z rodzajem mutacji konstytucyjnej genu BRCA1. Potrzebę przeprowadzenia operacji zaakceptowało 81,96% (209/255) pacjentek. Średni czas od wyrażenia zgody przez pacjentkę do wykonania zabiegu operacyjnego wyniósł 13,27 miesiąca (mediana 4 miesiące). Wiek kobiet w chwili poddania się operacji profilaktycznej wynosił średnio 48,21 roku (mediana 49 lat). Podczas operacji w 88,99% (185/209) przypadków oprócz jajników i jajowodów usunięto również trzon macicy z pozostawieniem szyjki lub całą macicę. W 42,11% (88/209) przypadków pacjentki były uprzednio operowane i leczone z powodu nowotworów złośliwych, w 40,67% (85/209) – z powodu raka gruczołu piersiowego. Wyniki: W badaniu histopatologicznym usuniętych narządów płciowych stwierdzono następujące patologie onkologiczne: 8 przypadków bezobjawowego raka jajnika, 2 przypadki pierwotnego raka otrzewnej, 2 przypadki pierwotnego raka jajowodu (12/209 – 5,74%). Sześć raków jajnika było w I, a 2 w II stopniu zaawansowania klinicznego wg FIGO. Ujawniono jeden przypadek bezobjawowego raka endometrium i raka szyjki macicy oraz jeden przypadek CIN3 (ca in situ) szyjki macicy. U 8,13% (17/209) pacjentek stwierdzono neoplazję śródnabłonkową (dysplazję) w jajowodach. W sumie w całej grupie wykryto 7,18% (15/209) wczesnych postaci nowotworów złośliwych. Większość – 73% (11/15) –raków była bardzo nisko zróżnicowana (G3), o typie surowiczym. Nie ujawniono żadnego raka w III lub IV stopniu zaawansowania wg FIGO. Wśród pacjentek z nowotworami złośliwymi i stanami przedrakowymi przeważała mutacja insC5382 (62,5%). Tylko jeden przypadek raka zdiagnozowano przed 45. rokiem życia – 6,67% (1/15). Wnioski: 1) Operacja profilaktyczna pozwala na wykrycie wczesnych (wg FIGO) postaci nowotworów złośliwych u pacjentek nosicielek mutacji konstytucyjnej genu BRCA1. 2) Operacja profilaktyczna narządu płciowego kobiet nosicielek mutacji konstytucyjnej genu BRCA1 jest efektywną metodą wykrywania bezobjawowych postaci nowotworów złośliwych tego narządu. 3) Neoplazja śródnabłonkowa (dysplazja) w jajowodach stanowi jest dość często stwierdzaną patologią podczas operacji profilaktycznych u pacjentek nosicielek mutacji genu BRCA1. 4) Decyzję o zakresie operacji profilaktycznej narządu płciowego należy podejmować indywidualnie.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 4; 270-285
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies