Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "organizacje charytatywne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-27 z 27
Tytuł:
Why do we help? Evaluation of volunteering, charity and humanitarian assistance – personal experiences
Dlaczego pomagamy? Ocena wolontariatu, instytucji charytatywnych oraz wsparcia humanitarnego – doświadczenia własne
Autorzy:
Mroczek, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/526615.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
pomoc
wolontariat
organizacje charytatywne
wsparcie humanitarne
help
volunteering
charity
humanitarian assistance
Opis:
Pomimo że pomoc charytatywna jest praktykowana od lat w ramach obowiązku religijnego, współcześnie można dostrzec wzrost liczby organizacji charytatywnych i organizacji wsparcia humanitarnego. Wraz z pojawieniem się coraz większej ilości organizacji pozarządowych, w tym międzynarodowych, chrześcijańskich organizacji, itp. nastąpiła potrzeba ustanowienia różnego rodzaju dyrektyw oraz zasad porządkujących ich działalność i zakres odpowiedzialności. Jednakże zanim zostanie rozpoczęta praca nad ustanowieniem zakresu działań dla każdej aktywności nakierowanej na pomaganie innym, musimy zadać sobie pytanie: dlaczego pomagamy? Celem tego artykułu jest zdefniowanie kwestii etycznych oraz kluczowych punktów, które muszą być wzięte pod uwagę w procesie podejmowania decyzji dotyczących zapewnienia wsparcia innym. Rozpatrzone zostaną również potencjalne motywacje kryjące się za pomaganiem innym wraz z filozoficzną rozprawą na temat idei pomagania oraz mechanizmów pomocy. Następnie zostaną wyjaśnione i ocenione strategie radzenia sobie oraz wsparcie społeczne narażonej grupy ludzi w celu zidentyfkowania potencjalnych błędów popełnianych przez różne agencje i wolontariuszy. W podsumowaniu zostanie zaprezentowana potrzeba prowadzenia dyskusji z narażonej populacji, aby możliwe było stworzenie lepszych stosunków oraz zmniejszenie podatności. Celem tego artykułu nie jest umniejszanie niczyjej pracy ani krytyka całej sieci organizacji charytatywnych i pozarządowych. Zawarte w nim treści dowodzą, że można odnotować znaczny wzrost liczby różnych organizacji oraz, że odpowiedzialność owych organizacji wobec różnych udziałowców, przede wszystkim narażonej populacji, jest ograniczona. Prawdopodobnie artykuł ten nie będzie przydatny dla specjalistów pracujących w tej dziedzinie, jednakże przedstawia kwestie, które powinny zostać wzięte pod uwagę przez wolontariuszy i ludzi rozpoczynających działalność charytatywną. Artykuł zawiera informacje oparte na osobistych doświadczeniach oraz etycznych rozważaniach uzyskanych w wyniku konwersacji ze specjalistami z tej dziedziny, lecz niekoniecznie potwierdzonych w literaturze akademickiej.
Even though the charitable help has been practice for ages due to religious obligation, nowadays there is a high increase in charity organisations and humanitarian assistance organisations. This high prevalence of various nGos, InGos, christian organisations, etc., there was the need for establishing various directives and rules to ensure that each actor is held account- able for their actions. However, before we start establishing frameworks for each activity directed to helping others, we need to ask ourselves: why do we help? The purpose of this review is to identify the ethical issues and crucial points that need to be included in the decision-making process of bringing assistance to others. To start with, the possible motivation behind helping others in addition to the some- what philosophical elaboration on the whole idea of help and mechanisms of helping will be explored. Then, coping strategies and social support of the afected groups of people will be explained and evaluated in order to identify the possible mistakes made by various agencies and volunteers. In conclusion, the need for engaging into the dialogue with afected population in order to build a better relationship and diminish vulnerability and increase capacities will be presented. The purpose of the review is not denounce nobody’s work or criticize entire network of charities and nongovernmental organisation. This review identifes that there is a high increase in various organizations and limited accountability to some stakeholders, mainly afected population. This review probably will not be useful for the professionals working in this area, however it presents the issues that should be taken into account by volunteers and new people to the feld. This review contains information based on personal experience and ethical consideration brought up with conversations with specialist in the feld, but not necessarily confrmed in academic literature.
Źródło:
Puls Uczelni; 2013, 1; 15-19
2080-2021
Pojawia się w:
Puls Uczelni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomoc dzieciom w działalności Rady Głównej Opiekuńczej w latach 1915-1921
Autorzy:
Przeniosło, Małgorzata.
Współwytwórcy:
Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Wydawca
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Kielce : Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego
Tematy:
Rada Główna Opiekuńcza (1916-1920)
Dzieci
Opieka społeczna
Organizacje charytatywne
Monografia
Opis:
Bibliografia na stronach 465-480. Indeksy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Opieka społeczna w Przemyślu w pierwszych latach po wyzwoleniu (1944-1950)
Social welfare in Przemysl in the first years after liberation (1944-1950)
Autorzy:
Łobos-Kubiś, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546934.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
social welfare
Przemyśl
nursing home
charities
opieka społeczna
dom opieki
organizacje charytatywne
Opis:
The years 1948-1950 were a difficult period for Przemyśl. After the war, the inhabitants had to deal not only with political problems, but also with huge damage sustained by the infrastructure, and a difficult economic situation. Chaos and overcrowding in Przemyśl were the result of the resettlement. It in turn began to spread poverty and infectious diseases. Many inhabitants were in a very difficult position, unable to independently earn for their living. They were mainly the elderly, the disabled, seriously ill, homeless and unemployed. Also the economic situation of pregnant women and families with young children was bad. The city authorities, which were formed at the end of the occupation, set the goals of creating an efficient system of social welfare. In the post-war conditions, however, it was quite a difficult task. The biggest problem was the lack of funds. Many planned initiatives were implemented only in part, and many more did not materialize at all. The issues of social welfare in the city were managed by the Department of Social Welfare - a part of the City Board. It supervised institutions such as nursing homes for adults and children under 3 years, people's kitchens and care points for mothers and children. The Department also collaborated with charities, such as the Polish Red Cross and Caritas, making it easier to reach the most needy residents of all ages who required food, financial support or permanent care in an appropriate facility.
Lata 1948-1950 były dla Przemyśla okresem pełnym trudności. Po wojnie mieszkańcy miasta musieli się zmierzyć nie tylko z przemianami politycznymi, ale przede wszystkim z ogromnymi zniszczeniami oraz trudną sytuacją gospodarczą. Na skutek przesiedleń w Przemyślu panował chaos i przeludnienie. Zaczęło sze-rzyć się ubóstwo oraz choroby zakaźne. Wielu przemyślan nie mogło samodzielnie zapracować na swoje utrzymanie. Byli to przede wszystkim starcy, osoby niepełnosprawne, obłożnie chore, bezdomne i bezrobotne. Nienajlepiej przedstawiała się też sytuacja ekonomiczna kobiet w ciąży i rodzin z małymi dziećmi. Władze miejskie, które zaczęły się organizować po zakończeniu okupacji, postawiły sobie za cel stworzenie sprawnego systemu opieki społecznej. W warunkach powojennych było to jednak utrudnione zadanie. Największym problemem był brak funduszy, przez co wiele zamierzonych inicjatyw realizowało się tylko w ograniczonym zakresie, a wiele z nich nie doszło do skutku w ogóle. Zagadnieniami opieki społecznej w mieście zajmował się Referat Opieki Społecznej - organ Zarządu Miasta, który prowadził i nadzorował podległe mu instytucje, takie jak domy opieki zamkniętej dla dorosłych i dzieci do lat 3, kuchnie ludowe czy punkty opieki nad matką i dzieckiem. Referat współdziałał również z organizacjami charytatywnymi, takimi jak chociażby Polski Czerwony Krzyż czy Caritas. Ich działalność wzajemnie się przenikała i uzupełniała, dzięki czemu łatwiej było dotrzeć do najbardziej potrzebujących po-mocy mieszkańców miasta w każdym wieku, którzy wymagali dożywienia, zapomogi finansowej lub opieki stałej w odpowiednim zakładzie.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2016, 1, 1; 64-83
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludzie ubodzy i ofiary wojny jako odbiorcy pomocy charytatywno-humanitarnej
Współwytwórcy:
Szot, Leon. Redakcja
Ecclesia Catholica. Ordynariat Polowy Wojska Polskiego.
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Warszawa : Rzeszów : Caritas Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego ; Bonus Liber Wydawnictwo i Drukarnia Diecezji Rzeszowskiej
Tematy:
Caritas Polska
Ordynariat Polowy Wojska Polskiego
Organizacje charytatywne
Katolicyzm
Pomoc humanitarna międzynarodowa
Materiały konferencyjne
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Niemcy pamiętają o polskich wyzwolicielach
Autorzy:
Stachura, Michał (historia).
Powiązania:
Polsce Wierni 2020, nr 7, s. 10-11
Data publikacji:
2020
Tematy:
Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych
Operacja berlińska (1945)
Uroczystości wojskowe
Obchody
Kombatanci
Organizacje charytatywne
Organizacje kombatanckie
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Opis:
Artykuł dotyczy udziału Polaków w wyzwoleniu Berlina oraz upamiętnianie tych wydarzeń poprzez uroczystości i pamiątkowe tablice i pomniki. Obchody organizuje berliński oddział Stowarzyszenia Ofiar Prześladowanych przez Reżim Nazistowski – Zrzeszenie Antyfaszystów (VVN-BdA). Autor wspomina także o inicjatywie wystawienia pomnika ku czci poległych polskich żołnierzy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Żydowskie organizacje charytatywne w Królestwie Polskim (1898–1914)
Jewish Charitable Organizations in Polish Kingdom (1898–1914)
Autorzy:
Jaworski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33753577.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Jews
charity organizations
Polish Kingdom
second half of the 19th century
Żydzi
organizacje charytatywne
Królestwo Polskie
druga połowa XIX w.
Opis:
Celem pracy jest ukazanie żydowskich towarzystw dobroczynnych w Królestwie Polskim; ich podstaw prawnych legalizacji przez administrację państwową, chronologii, geografii, stanowiska społecznego założycieli, przemian celów działalności i jej rezultatów, stosunku władz państwowych. Podstawę źródłową stanowią źródła archiwalne wytworzone przez gubernialną administrację państwową, która legalizowała i nadzorowała działalność organizacji. Prasa pomijała w większości żydowskie organizacje charytatywne, a zamieszczane o nich informacje są nieprecyzyjne. Niepełny stan zachowania zespołów archiwalnych wytworzonych przez urzędy gubernialne ogranicza przedstawienie problematyki. Przemiany społeczno-ekonomiczne wśród Żydów w Królestwie Polskim w drugiej połowie XIX w. doprowadziły do wzrostu liczby ubogich. Pierwsze żydowskie organizacje charytatywne, które miały charakter ogólny, administracja państwowa zaczęła legalizować w 1898 r. W latach 1902–1905 zaprzestano ich rejestracji. W okresie regulowania przez władze państwowe życia społecznego (1894–1906) zalegalizowano co najmniej 14 towarzystw. Ich założycielami byli bankierzy, fabrykanci i wielcy kupcy. W okresie liberalizacji życia społecznego (1906–1914) zarejestrowano co najmniej 102 organizacje samodzielne oraz 13 ich oddziałów. Miały one charakter głównie wyspecjalizowany. Wybuch rewolucji w 1905 r. zaktywizował społecznie: handlarzy, rzemieślników, urzędników prywatnych i osoby wykonujące wolne zawody, którzy zaczęli brać udział w tworzeniu organizacji charytatywnych. Tworzyły je także kobiety. Najwięcej żydowskich towarzystw dobroczynnych powstało w guberniach oraz wielkich miastach najbardziej zaawansowanych w przemianach.
The aim of the work is to present Jewish charity societies in Polish Kingdom; their legal basis for legalization by the state administration, chronology, geography, social position of the founders, changes in the goals of activity and its results, the attitude of state authorities. The source basis are archival files created by the provincial state administration, which legalized and supervised the organization's activities. The press largely ignored Jewish charities organizations, and the information published about them was imprecise. The incomplete state of preservation of the archival collections created by the provincial offices limits the presentation of the issue. Socio-economic changes among Jews in Polish Kingdom in the second half of the 19th century led to an increase in the number of the poor. The first Jewish charitable organizations of a general nature were legalized by the state administration in 1898. In the years 1902–1905, their registration was discontinued. During the period when the state authorities regulated social life (1894–1906), at least 14 societies were legalized. Their founders were bankers, factory owners and great merchants. In the period of liberalization of social life (1906–1914), at least 102 independent organizations and 13 of their branches were registered. They specialized mainly in acting. The outbreak of the revolution in 1905 stimulated the social activation of: traders, craftsmen, private officials and freelancers who began to take part in creating charity organizations. Women also made them. The greatest number of Jewish charitable societies was established in the governorates and large cities that were most advanced in transformations.
Źródło:
Res Historica; 2022, 53; 235-261
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostatnie materialne wsparcie : amerykański Komitet Pomocy Polakom na Wschodzie kończy swą działalność
Autorzy:
Chałubińska, Dorota.
Kosowicz, Piotr.
Powiązania:
Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2012, nr 3, s. 73-75
Data publikacji:
2012
Tematy:
Kosowicz, Franciszek (1928- )
Komitet Pomocy Polakom na Wschodzie
Armia Krajowa (AK)
Organizacje charytatywne Stany Zjednoczone od 1945 r.
Polacy za granicą
Kombatanci
Opis:
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Organizacja pomocy dla uchodźców wojennych w Wilnie po 1 września 1939 roku
Organization of aid for war refugees in Vilnius after September 1, 1939
Autorzy:
Roman, Wanda Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1941561.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
uchodźcy wojenni
organizacje charytatywne w Wilnie
Towarzystwo Samopomocy Obywatelskiej
Komitet Pomocy Uchodźcom Wojennym
Komitet Pomocy Ofiarom Wojny
war refugees
charity organizations in Vilnius
Civic Self-Aid Society
Committee for Aid to War Refugees
Committee for Aid to War Victims
Opis:
Po 1 września 1939 r. i napaści niemieckiej na Polskę, na Wileńszczyznę, a szczególnie do Wilna napłynęła kilkudziesięciotysięczna fala uchodźców, głównie Polaków, ale również obywateli polskich narodowości żydowskiej i białoruskiej oraz nielicznych Litwinów. Od początku, dzięki licznym oddolnym inicjatywom mieszkańców Wilna, organizowano dla nich pomoc, którą niosło również państwo litewskie i Litewski Czerwony Krzyż. Ich działalność wspierały finansowo i materialnie organizacje międzynarodowe. Tylko w Wilnie powołano co najmniej 10 społecznych organizacji pomocowych, które z różnym powodzeniem funkcjonowały do oficjalnej likwidacji w grudniu 1940 r. przez władze Litewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.
After September 1, 1939 and the German invasion of Poland, the Vilnius Region, and especially Vilnius, a wave of tens of thousands of refugees, mainly Poles, but also Polish citizens of Jewish and Belarusian nationality and a few Lithuanians, arrived. From the very beginning, thanks to the numerous grassroots initiatives of the inhabitants of Vilnius, help was organized for them, which was also provided by the Lithuanian state and the Lithuanian Red Cross. Their activities were supported financially and materially by international organizations. Only in Vilnius, at least 10 social aid organizations were established, which functioned with varying degrees of success until the official liquidation in December 1940 by the authorities of the Lithuanian Soviet Socialist Republic
Źródło:
Cywilizacja i Polityka; 2021, 19, 19; 38-61
1732-5641
Pojawia się w:
Cywilizacja i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczestnicy Powstania Warszawskiego z ziemi dobrzyńskiej. Cz. 1
Autorzy:
Krajewski, Mirosław (1946- ).
Powiązania:
Powstaniec Warszawski 2021, nr 1(103), s. 60-80
Data publikacji:
2021
Tematy:
Budzanowski, Józef (1887-1948)
Polski Czerwony Krzyż (PCK)
Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem
Obóz Zjednoczenia Narodowego
Okręg Warszawa (Armia Krajowa)
I wojna światowa (1914-1918)
Burmistrz
Organizacje charytatywne
II wojna światowa (1939-1945)
Powstanie warszawskie (1944)
Ochotnicza straż pożarna (OSP)
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Artykuł z czasopisma historycznego
Biografia
Opis:
Artykuł przedstawia biografię Józefa Budzanowskiego, działacza rady miejskiej w Rypinie, następnie wieloletniego burmistrza miasta. Józef Budzanowski był także naczelnikiem Ochotniczej Straży Pożarnej, wiceprezesem Komitetu Pomocy Żołnierzom Polskim, prezesem Komitetu Pomocy Jeńcom. Angażował się w szereg przedsięwzięć społecznych w Rypinie. Należał do Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem, następnie do Obozu Zjednoczenia Narodowego. W latach 1939-1945 mieszkał w Warszawie, gdzie należał do Armii Krajowej. Wziął udział w powstaniu warszawskim.
Fotografia.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zdzisław Dandelski (1880-1954) : dr medycyny, działacz narodowo-niepodległościowy i społeczny. W 140. rocznicę urodzin
Autorzy:
Welker, Lesław J.
Powiązania:
Powstaniec Warszawski 2020, nr 4(102), s. 58-63
Data publikacji:
2020
Tematy:
Dandelski, Zdzisław Stanisław (1880-1954)
Polska Organizacja Wojskowa
Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża
Polski Czerwony Krzyż (PCK)
Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej
Oddział w Toruniu (Polskie Towarzystwo Lekarskie)
Związek Ludowo-Narodowy
Stronnictwo Narodowe (1928-1947)
Delegatura Rządu na Kraj (Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie)
I wojna światowa (1914-1918)
Organizacje zawodowe
Organizacje charytatywne
Lekarze
Lekarze wojskowi
II wojna światowa (1939-1945)
Powstanie warszawskie (1944)
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Artykuł z czasopisma historycznego
Biografia
Opis:
Artykuł przedstawia sylwetkę Zdzisława Dandelskiego, lekarza i działacza społecznego. W latach I wojny światowej był naczelnym lekarzem oddziału chirurgicznego w szpitalu wojennym w Toruniu. Po demobilizacji został dyrektorem Publicznego Szpitala Miejskiego w Toruniu. Był działaczem Związku Ludowo-Narodowego, następnie Stronnictwa Narodowego. Od sierpnia 1940 roku przebywał w Warszawie. Był pełnomocnikiem Delegatury Rządu na Kraj na przyszłe odzyskane ziemie Prus Wschodnich. W powstaniu warszawskim był lekarzem szpitala powstańczego na Żoliborzu.
Fotografia.
Bibliografia na stronach 62-63.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
    Wyświetlanie 1-27 z 27

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies