Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "opera libretto" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-23 z 23
Tytuł:
Epitet w adaptowanym libretcie barokowej opery. Rozważania nad kształtem stylistycznym Wybawienia Ruggiera z wyspy Alcyny Stanisława Serafina Jagodyńskiego
Epithet in adapted libretto of a baroque opera. Reflections on the stylistic form of Wybawienie Ruggiera z wyspy Alcyny by Stanisław Serafin Jagodyński
Autorzy:
Rejter, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109090.pdf
Data publikacji:
2020-12-08
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
epithet function
forms of artistic expression
opera libretto
baroque opera
artistic language of the 17th century
Opis:
The aim of this paper is to characterise epithet and its functions in Wybawienie Ruggiera z wyspy Alcyny by S.S. Jagodyński. Performed analysis has demonstrated that epithet, in the work covered by the study, is a form of expression of instrumental nature, although also one that serves a stylistic function. It is characterised by semantics that lack originality, rarely evoke metaphor, nevertheless, undoubtedly, it completes both the world presented on the plot level as well as the depiction of characters. It also often serves an important role as a component that improves cohesion of the text. This instrumentality and, at the same time, efficiency of an epithet may be attributed to the generic dimension of the work, i.e. opera libretto, and that is usually governed by plot and its dynamics, which is very important in an opera, as a peculiar synthesis of the arts.
Źródło:
Białostockie Archiwum Językowe; 2020, 20; 231-243
1641-6961
Pojawia się w:
Białostockie Archiwum Językowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poezja, muzyka i sumienie. O Lukanie w Koronacji Poppei Giovanniego Francesco Busenellego i Claudio Monteverdiego
Poetry, Music and Conscience. Lucano from The Coronation of Poppaea by Giovanni Francesco Busenello and Claudio Monteverdi
Autorzy:
Puchalska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1802280.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
opera XVII wieku; poezja łacińska; Claudio Monteverdi; Giovanni Francesco Busenello; Marcus Annaeus Lucanus; libretto operowe
17th-century opera; Latin poetry; Claudio Monteverdi; Giovanni Francesco Busenello; Marcus Annaeus Lucanus; opera libretto
Opis:
W artykule rozpatrywana jest funkcja Lukana w strukturze dramaturgicznej Koronacji Poppei. Poeta, postać epizodyczna, okazuje się w głębszej analizie istotnym elementem w rekonstrukcji zaplecza ideowego dzieła Busenello i Monteverdiego. Służy temu lektura kontekstowa libretta opery w dwóch zasadniczych aspektach – biograficznym i literackim, w oparciu o dwie grupy związanych z Lukanem źródeł tekstowych – pierwszą, na którą składają się informacje na temat jego życia i twórczości, i drugą, jaką stanowią jego własne utwory. Szczególną uwagę poświęcono analizie Farsalii, poematu wykazującego na poziomie ideowym liczne pokrewieństwa z librettem Busenella. Szczegółowa analiza kontekstów literackich uwidacznia również autotematyczny aspekt sceny z udziałem Lukana oraz pojawiające się w związku z nią kwestie moralnych aspektów twórczości poetyckiej.
The article discusses the role of Lucano in the dramatic structure of The Coronation of Poppaea. After a deeper analysis, the poet, an episodic figure, turns out to be an important element in the reconstruction of the ideological background of the works by Busenello and Monteverdi. This is achieved by context reading of the opera libretto in two fundamental aspects – biographical and literary, based on two groups of textual sources related to Lucano – the first consisting of information about his life and work, and the second, which is his own works. Particular attention was paid to the analysis of Farsalia, a poem that shows numerous ideological affinities to Busenello’s libretto. A detailed analysis of literary contexts also reveals the self-thematic aspect of the scene with Lucano’s participation and the moral aspects of poetic creation that emerge in connection with it.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 1; 163-179
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Libretto jako (u)twór. Zagadnienia genologiczne i metodologiczne – zarys problematyki
The libretto as a genre: problems and approaches
Autorzy:
Walczak, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1390564.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
libretto
gatunek
librettologia
genologia
opera
Opis:
This article deals with issues connected with defining the libretto in the light of genre classification and the function that libretti perform as part of musical compositions. Libretti, which are marginalized by both literary theory and musicological research, are considered to be dependent texts even though most libretti are compositionally complete and can be analyzed by using the concepts of literary theory. At the same time, although the libretto is not an independent genre, it has its own subgenres which are identified based on the subject matter, function and structural properties (e.g. tragedy, comedy and farce).
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2014, 22; 89-100
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kiedy ucho robi oko, czyli o fonetach Stanisława Barańczaka wobec muzyki
When the Ear Gives the Eye – Stanisław Barańczak’s fonety
Autorzy:
Reimann-Czajkowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649305.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
intermedialność
sztuki siostrzane
opera
Don Giovanni
libretto
Intermediality
Opera
the Sister Arts
Libretto
Opis:
This paper examines the question of the relations between music and the written word. Interdisciplinary interpretations of selected fonety – a literary genre proposed by Barańczak in Pegaz Zdębiał – discuss translation twists, a form of translation based on listening to the music of Mozart and the libretto of Da Ponte. Barańczak’s quasi-translations, often semantically contrary to the original, maintain the discipline required of texts written to match music. The double effect gained in fonety [translation-parodies], musical-literary provenance and at the same time ubiquitous humour, allow the reader to understand how Barańczak interpreted musical masterpieces.
Artykuł zatytułowany Kiedy ucho robi oko czyli o fonetach Stanisława Barańczaka podejmuje problematykę związków muzyki ze słowem. Interdyscyplinarne interpretacje wybranych fonetów – gatunku zaproponowanego przez Barańczaka w książce Pegaz zdębiał – przedstawiają tłumaczenia-przeinaczenia – praktykę translatorską polegającą na słuchaniu muzyki Mozarta i libretta Da Pontego. Quasi-tłumaczenia Barańczaka często pozostając w semantycznej sprzeczności z oryginałem, zachowują dyscyplinę wymaganą od tekstów pisanych do muzyki. Uzyskany w fonetach efekt podwójnej, muzyczno-literackiej przynależności, a zarazem wszechobecny humor pozwalają zrozumieć, w jaki sposób Barańczak słuchał arcydzieł.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 52, 1; 193-212
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Paramount Role of Translation in Modern Opera Productions
Autorzy:
Ożarowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641675.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
opera
libretto
translation
surtitles
visibility
Opis:
Opera is undoubtedly a particularly high and traditional genre of art, but recently there have been numerous attempts at breaking this stereotype and presenting opera in a contemporary light. The most popular way of achieving this aim is either staging modernized opera productions, i.e. transferring their plot from their traditional setting to the here and now, or considerably changing their interpretation. Staging modernized productions involves, first of all, the issue of stage design, and an alteration in the traditional interpretation is mostly created by acting, but nowadays it is also the translation shown in the form of surtitles that creates the significance of operatic productions.
Źródło:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2017, 7; 258-272
2083-2931
2084-574X
Pojawia się w:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konwencja lieto fine w «Ifigenii w Taurydzie» Glucka
The Lieto Fine Convention in Gluck’s «Iphigénie en Tauride»
Autorzy:
Münch, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519878.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Christoph Willibald Gluck
opera
libretto
Opis:
Stosowanie konwencji szczęśliwego zakończenia w librettach operowych, która panowała od początków tego gatunku do czasów powstania grand opera, było wynikiem zarówno refleksji teoretycznej, jak i preferencji publiczności. Nie ma opowieści (włączając w to najpopularniejsze motywy biblijne, mitologiczne, historyczne i literackie), której zręczny librecista nie mógłby zamknąć zgrabnym lieto fine. Christoph Willibald Gluck skomponował dwie opery, których główną bohaterką była córka Agamemnona: "Iphigénie en Aulide" (1774) i "Iphigénie en Tauride" (1779). Obie zostały wystawione  w paryskiej Académie Royale de Musique. Odwołując się do kolejnych scenicznych wcieleń Ifigenii (Eurypidesa, Racine'a, Du Roulleta, Guillarda) oraz uwzględniając operowy kontekst wcześniejszych dzieł Jommelliego, Traetty, Campry i Desmaretsa, można pokazać, jak Gluck połączył kluczowe założenia swojej reformy opery z tradycją lieto fine, do której byli przywiązani widzowie w Paryżu i Wiedniu. Estetyka "Iphigénie en Tauride" zdobyła także uznanie wśród przedstawicieli pokolenia Sturm und Drang.
The convention of the happy ending in opera librettos, which had reigned supreme virtually since the beginnings of the genre until the rise of grand opera, was a result of theoretical reflection as much as of the preferences of the audiences. There was virtually no story (the most popular Biblical, mythological, historical and literary motifs included) that a skillful librettist could not conclude with an elegant lieto fine. Christoph Willibald Gluck composed two operas about Agamemnon’s daughter as the main heroine, i.e. Iphigénie en Aulide (1774) and Iphigénie en Tauride (1779). Both were premiered by the Parisian Académie Royale de Musique. Through references to the successive stage embodiments of Iphigenia (by Euripides, Racine, Du Roullet, Guillard) and taking into account the operatic context of earlier works by Jommelli, Traetta, Campra, and Desmarets, we can see how Gluck combined the key premises of his opera reform with the tradition of lieto fine, which the audiences of Paris and Vienna had come to expect. The aesthetic of Iphigénie en Tauride garnered much praise from representatives of the Sturm und Drang generation as well.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 194-208
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Marriage of Heaven and Hell: On the Functional Approach to Translating Libretti for Modernised Opera Productions
Autorzy:
Ożarowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/888824.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
opera
libretto
translation
adaptation
translating opera
libretti translations
Opis:
The present paper focuses on the issue of translating operatic libretti in the form of surtitles. This is a very specific type of translation, and it becomes even more challenging when operatic productions for which surtitles are created are modernised. In such cases the application of skopos theory proves to be the most useful and eff ective, even though some of its premises may be regarded as controversial. The data for the present study come from the most reputable opera houses, for example the Metropolitan Opera House or Royal Opera House, as they are known for providing their audiences with high-quality libretti translations.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2017, 26/2; 171-183
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Melpomeny podrzucone dziecię” oraz „grand monstre”: Porównanie dramatycznej architektoniki dzieł Wojciecha Bogusławskiego «Herminia, czyli Amazonki» oraz «Izkahar, król Guaxary»
'Melpomene’s Abandoned Babe' or 'a Grand Monstre': A Comparison of the Dramatic Architectures of «Herminia, czyli Amazonki» and «Izkahar, Król Guaxary» by Wojciech Bogusławski
Autorzy:
Stachuła, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520639.pdf
Data publikacji:
2017-10-15
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Wojciech Bogusławski
libretto
melodramat
opera
melodrama
Opis:
Tekst jest próbą nowego ujęcia problematyki dotyczącej twórczości dramatyczno-muzycznej Wojciecha Bogusławskiego, poprzez wprowadzenie jej w obszar badań operologicznych. W artykule analizowane są wzajemne relacje libretta operowego i melodramatu w twórczości ojca polskiego teatru. Obierając za punkt wyjścia tezę Alberta Giera o paradygmatycznym kształcie libretta operowego i tzw. dramatu otwartego, zastosowano metodę krzyżowej weryfikacji hipotez, która służy uwypukleniu zacierania się granic gatunkowych obu form dramatycznych. Libretto Herminii, czyli amazonek zostaje oświetlone rozważaniami z zakresu poetyki melodramatu, zaś Izkahar, król Guaxary interpretowany jest w perspektywie rozważań librettologicznych. Wyniki prowadzonych badań wskazują na daleko idące podobieństwa obu form dramatycznych na płaszczyźnie strukturalno-ideowej (muzyczność obu form dramatycznych, mozaikowość czasoprzestrzenna, tableau vivant, silna polaryzacja sfer dobra i zła, skutkująca ich personalizacją, modus melodramatyczny, hiperbolizacja stanów emocjonalnych, nadmierna afektacja, lieto fine, pierwowzór epicki, konstruowanie scen zbiorowych, operowanie zbiorowością na scenie), a także filozoficzno-antropologicznej (rozpad paradygmatu klasycznego, „biedermeierowski tragizm”,  zanegowanie opozycji zewnętrzne – wewnętrzne, problematyka teodycei).
The text approaches the problems of music-dramatic work of Wojciech Bogusławski in a new way by examining it from the standpoint of opera studies. The article analyses relations between opera libretto and melodrama in the work of the father of the Polish theater. By taking Albert Gier’s thesis about the paradigmatic shape of the opera libretto and the so-called open drama as its starting point, the article applies the method of hypothesis cross-validation to emphasise blurriness of generic boundaries of the two dramatic forms. New light is shed on the libretto of Herminia, czyli amazonki [Herminia, or the Amazons] as it is considered from the point of view of melodrama poetics, whereas Izkahar, król Guaxary [Izkahar, the King of Guaxara] is examined from the perspective of libretto studies. The results of the study thus conducted indicate strong similarities between the two dramatic forms at the level of structure and ideas (musicality of both dramatic forms, the mosaic-like quality of the space and time, tableaux vivant, strongly hyperbolised emotional states, high affectation, lieto fine, the use of an epic prototype, a preference for composing group scenes and deploying crowds on the stage) as well as at the philosophical and anthropological level (the collapse of the classical paradigm, the “Biedermeier tragedy” quality, negation of the internal/external opposition, the problematics of theodicy).
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 3; 16-42
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wanda – between the mystery and the libretto
Wanda – między misterium a librettem
Autorzy:
Sokalska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17865004.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wanda
libretto
opera adaptation
adaptacja operowa
Opis:
The article discusses the operatic filiation of Norwid’s works. On the one hand, these are forms borrowed from opera, which influenced the structure of the drama (e.g. choirs and the construction of collective scenes, solo parts of a quasi-recitative character or similar to arias, the composition of the finales of acts); on the other hand, Norwid’s work was interpreted in a broad context of 19th-century opera libretti, whose protagonist is Wanda. In addition to the produced operas (Vanda by A. Dvořák), the legend about the Krakow princess was adapted in numerous libretti (fragments in the work by L.A. Dmuszewski, the entire libretti by G. Olizar and W. Bełza, an operatic remake of the tragedy by F. Wężyk). The fact that most of these texts have never been musically elaborated encourages reflection on their borderline and indeterminate status as a literary work.
Artykuł „Wanda” – między misterium a librettem poświęcony został operowym filiacjom twórczości Norwida. Z jednej strony są to zapożyczone z formy operowej formy, które wpłynęły na strukturę dramatu (jak chóry i konstrukcja scen zbiorowych, partie solowe o charakterze quasirecytatywnym lub aryjnym, kompozycja finałów aktów), z drugiej jednak Norwidowskie dzieło zinterpretowane zostało w szerokim kontekście XIX-wiecznych librett operowych, których bohaterką jest Wanda. Oprócz zrealizowanych oper (Vanda A. Dvořáka), legendę o krakowskiej księżniczce adaptowano w licznych librettach (fragmenty w opracowaniu L.A. Dmuszewskiego, całe libretta G. Olizara i W. Bełzy, operowa przeróbka tragedii F. Wężyka). Fakt, że większość z tych tekstów nie została nigdy opracowana muzycznie, zachęca do namysłu nad ich pogranicznym i niedookreślonym statusem dzieła literackiego.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2018, 36 English Version; 103-124
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wanda – między misterium a librettem
Wanda – between the mystery and the libretto
Autorzy:
Sokalska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117298.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wanda
libretto
adaptacja operowa
opera adaptation
Opis:
Artykuł „Wanda” – między misterium a librettem poświęcony został operowym filiacjom twórczości Norwida. Z jednej strony są to zapożyczone z formy operowej formy, które wpłynęły na strukturę dramatu (jak chóry i konstrukcja scen zbiorowych, partie solowe o charakterze quasi-recytatywnym lub aryjnym, kompozycja finałów aktów), z drugiej jednak Norwidowskie dzieło zinterpretowane zostało w szerokim kontekście XIX-wiecznych librett operowych, których bohaterką jest Wanda. Oprócz zrealizowanych oper (Vanda A. Dvořáka), legendę o krakowskiej księżniczce adaptowano w licznych librettach (fragmenty w opracowaniu L.A. Dmuszewskiego, całe libretta G. Olizara i W. Bełzy, operowa przeróbka tragedii F. Wężyka). Fakt, że większość z tych tekstów nie została nigdy opracowana muzycznie, zachęca do namysłu nad ich pogranicznym i niedookreślonym statusem dzieła literackiego.
The article discusses the operatic filiation of Norwid’s works. On the one hand, these are forms borrowed from opera, which influenced the structure of the drama (e.g. choirs and the construction of collective scenes, solo parts of a quasi-recitative character or similar to arias, the composition of the finales of acts); on the other hand, Norwid’s work was interpreted in a broad context of 19th-century opera libretti, whose protagonist is Wanda. In addition to the produced operas (Vanda by A. Dvořák), the legend about the Krakow princess was adapted in numerous libretti (fragments in the work by L.A. Dmuszewski, the entire libretti by G. Olizar and W. Bełza, an operatic remake of the tragedy by F. Wężyk). The fact that most of these texts have never been musically elaborated encourages reflection on their borderline and indeterminate status as a literary work.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2018, 36; 95-116
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literatura i literaci w życiu i twórczości Stanisława Moniuszki
Literature and writers in the life and works of Stanisław Moniuszko
Autorzy:
Wypych-Gawrońska, ANNA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1358240.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Moniuszko
literatura
libretto
opera
kantata
literature
cantata
Opis:
The present article concerns the place and significance of literature in the life and works of Stanisław Moniuszko, a composer who created different musico-literary genres, songs, operas, can- tatas as well as stage music for dramas. Moniuszko’s correspondence, which often featured litera- ture-related topics, constitutes the basis for the analysis of literary contexts of his works. The com- poser wrote about his favourite books, poets and writers as well as the lyrics to songs and librettos. Above all, however, his letters contain evidence of his search for new librettos in the existing liter- ary texts and numerous traces of his attempts to invite contemporary writers, poets and playwrights to collaborate on musico-dramatic works. The letters written to several eminent representatives of mid-century Polish literature are a testament to Moniuszko’s ambitious intentions. The contents of those letters also confirm that it was difficult for the composer to find a writer who would collabo- rate with him as the author of the lyrics to a musico-dramatic piece. The article also presents a collection of Moniuszko’s librettists, which includes the best writers and playwrights of the time. The most remarkable of Moniuszko’s works are well-written in terms of lyrics, which is a proof of the effectiveness of the composer’s efforts and, in the context of the popularity of his works, also of the significance of his achievements, not only for music, but also for the literature and literary culture of the nineteenth century.
Artykuł dotyczy miejsca i znaczenia literatury w życiu i twórczości Stanisława Moniuszki, kompozytora tworzącego różne gatunki literacko-muzyczne – pieśni, opery, kantaty, oraz piszącego muzykę sceniczną do dramatów. Podstawą do analizy kontekstów literackich twórczości Moniuszki jest jego korespondencja, w której pojawiały się tematy literackie. Kompozytor pisał o ulubionych lekturach, poetach i pisarzach, o tekstach pieśni i librettach. Przede wszystkim pozostały w listach dowody na poszukiwanie librett wśród istniejących tekstów literackich oraz liczne ślady prób zaproszenia do współpracy przy dziełach dramatyczno-muzycznych pisarzy, poetów i dramatopisarzy współczesnych Moniuszce. Listy pisane do kilku wybitnych przedstawicieli literatury polskiej połowy XIX wieku świadczą o ambitnych zamiarach Moniuszki. Treść tych listów potwierdza również, jak trudno było kompozytorowi pozyskać do współpracy pisarzy w roli autora tekstu do utworu dramatyczno-muzycznego. W artykule przedstawiona została galeria librecistów Moniuszki, wśród których znaleźli się najlepsi pisarze i dramatopisarze epoki. Najwybitniejsze dzieła Moniuszki są utworami z udaną warstwą literacką, co jest dowodem na skuteczność zabiegów kompozytora, a w kontekście popularności jego twórczości – także na znaczenie dorobku Moniuszki nie tylko dla muzyki, ale również dla literatury i kultury literackiej.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2019, 14; 77-126
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integrating Music with Fiction: Ian McEwan’s Libretto for Michael Berkeley’s Opera For You
Autorzy:
Popiel, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/888810.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Michael Berkeley
Ian McEwan
literature
opera
libretto
Opis:
The article undertakes to prove that Ian McEwan is an ambitious and versatile writer who is not afraid of experimenting with forms which are on the borderline of literature and other arts. It presents McEwan as a literary artist having a wide professional knowledge of music. The analysis focuses on McEwan’s opera libretto For You which is a problematic work for any literary analysis as, being a multimedia narrative text type, it stands on the borderland between literature and music. The article analyses the interdependence of these two spheres considering the libretto as a complex artistic text – which refers to music at various interpretation levels: the language, style, plot and construction – and sheds new light on the narrative complexities of the text/music interaction.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2013, 22/1; 45-56
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ahat ilī – siostra bogów Olgi Tokarczuk i Aleksandra Nowaka. Od powieści do operowego libretta
ahat ilī – Sister of Gods by Olga Tokarczuk and Aleksander Nowak: From the Novel to the Operatic Libretto
Autorzy:
Zgliniecka-Hojda, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171363.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
literary opera
contemporary opera
libretto
librettology
Aleksander Nowak
Olga Tokarczuk
Opis:
In 2018, the third opera composition by Aleksander Nowak (*1979), ahat ilī – Sister of Gods had its premiere., The libretto was created by Polish Nobel Prize winner Olga Tokarczuk, on the basis of her own novel. This kind of combination of literature and opera, reinforced by the unique situation in which the author of the text-inspiration and the libretto is the same person, suggests that the work should be defined as a literary opera. The aim of the article is to present the composition in terms of its genres as well as to show the unique path of its content from literary work to operatic, together with the analysis of the libretto from the librettological perspective.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 4(47); 157-176
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Robinsonada na scenie albo dzieje nieudanej adaptacji
A Robinsonade or a Story of a Failed Adaptation
Autorzy:
Maleszyńska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912287.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
opera
novel
adaptation
protagonist
libretto
powieść
adaptacja
bohater
Opis:
Artykuł Robinson na scenie czyli dzieje nieudanej adaptacji dotyczy opery komicznej Robinson Crusoe Jacquesa Offenbacha, której libretto powstało w oparciu o fabułę wielkiej powieści Daniela Defoe. Adaptacja, dokonana przez francuskich librecistów w drugiej połowie XIX wieku, daleko odbiegła od epickiego pierwowzoru i z powieści będącej epickim hymnem na cześć ludzkiej zaradności i siły przetrwania uczyniła błahą komedię z banalną akcją i bez głębszego przesłania. Porównanie dwóch różnych gatunkowo tekstów o tym samym bohaterze przynosi wniosek o organicznej nieprzekładalności monumentalnej powieści, szczególnie na komedię, przeznaczoną na scenę muzyczną.
The article discusses Jacques Offenbach’s operetta Robinson Crusoe, whose libretto is based on the great 1719 novel by Daniel Defoe by the same title. The adaptation by French librettists in the late 19th century is a far cry from the original narrative. The novel, an epic hymn to human resourcefulness and resilience, became a light comedy with a trite story line and without a deeper message. The analysis of two formally very different texts with the same protagonist brings about a conclusion of an innate impossibility of translating a grand novel to a comedy stage.
Źródło:
Porównania; 2019, 25, 2; 113-126
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inojezična kazališna radionica: prednosti trivijalnoga žanra u dramsko-kazališnom pristupu
Autorzy:
Kodrić Gagro, Ana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677491.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
language teaching
theatre
libretto
screenplay
soap opera
“trivial literature”
Opis:
Theatre workshop as a foreign language teaching tool: advantages of “trivial literature” in the dramatic-theatrical approach The aim of this paper is to demonstrate the advantages of dramatic-theatrical approach to foreign language teaching as exemplified by the use of popular culture, namely an adapted television format (soap opera). In order to achieve this aim, the paper presents the characteristics of the genre that render it useful in foreign language education. The genre’s usability in practical work is exemplified by two successfully implemented theatre workshops. The first one was organized in the Croaticum Centre for Croatian as a Second Language at the Faculty of Humanities and Social Studies, University of Zagreb, in 2006, for students of Croatian as a foreign language. The second workshop was held in 2010 at the Institute of Western and Southern Slavic Studies at the University of Warsaw for students of Bulgarian as a foreign language. Both workshops achieved excellent results in raising language competencies of foreign language speakers. Considering the continued presence of the mentioned genre in popular culture, its use in teaching does not lose its relevance. Warsztat teatralny w nauczaniu języka obcego: zalety literatury popularnej w podejściu dramatyczno-teatralnym Celem artykułu jest wykazanie zalet dramatyczno-teatralnego podejścia do nauki języków obcych na przykładzie kultury popularnej, czyli adaptowanej formy telewizyjnej – telenoweli. Aby osiągnąć ten cel, przedstawiono cechy gatunku przydatne w nauce języków obcych. Przykładami użyteczności podejścia w praktycznej pracy są dwa pomyślnie zrealizowane warsztaty teatralne. Pierwszy z nich został zorganizowany w Centrum języka chorwackiego jako obcego „Croaticum” na Wydziale Nauk Humanistycznych i Społecznych w Zagrzebiu w 2006 roku dla studentów języka chorwackiego jako obcego, a drugi w Instytucie Slawistyki Zachodniej i Południowej Uniwersytetu Warszawskiego dla studentów języka bułgarskiego jako obcego w 2010 roku. Oba warsztaty osiągnęły doskonałe wyniki w podnoszeniu kompetencji językowych osób posługujących się językami obcymi. Biorąc pod uwagę stałą obecność wspomnianego gatunku w kulturze popularnej, jego użycie w nauczaniu nie traci znaczenia.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2018, 18
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ahat ilī – Sister of Gods by Olga Tokarczuk and Aleksander Nowak: From the Novel to the Operatic Libretto
Autorzy:
Zgliniecka-Hojda, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176097.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Literaturoper
contemporary opera
libretto
librettology
Aleksander Nowek
Olga Tokarczuk
Opis:
Aleksander Nowak’s (*1979) third opera, ahat ilī – Sister of Gods, premiered in 2018, sets a libretto by Polish Nobel Prize winner Olga Tokarczuk, based on her own novel. This marriage of literature and opera, reinforced by the unique situation in which the author of the text which served as an inspiration and of the libretto is one and the same person, suggests that the work could be defined as a Literaturoper. My paper aims to analyse this composition in terms of genre as well as to represent the unique path of its content’s transformation from a literary into an operatic work, along with an analysis of the verbal component presented from the librettological perspective.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 4(47) ENG; 157-176
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Serc starania stracone" - szekspirowskie libretto Wystana Hugh Audena i Chestera Kallmana
“Love’s Labour’s Lost” – Shakspearean Libretto by W.H. Auden and Ch. Kallman
Autorzy:
Kowalski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920337.pdf
Data publikacji:
2009-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
adaptation
W.H. Auden
Ch. Kallman
libretto
adaptacja
Szekspir
opera
Opis:
The article deals with the most significant changes the authors introduced in order to adapt the Shakespearean play to operatic requirements, e.g. reducing the number of characters, ascribing new parts to some of the characters remaining or balancing female and male voices on stage. An analysis is made here also of the flow of time inscribed in the libretto and the significance of the scene when the messenger comes to the Princess, saying that the King of France is dead. Their symbolism is interpreted with the additional contexts that were provided by W.H. Auden’s lecture on Love’s Labour’s Lost, which are: court love, court manners, euphuism and the Platonic philosophy and its continuations. This philosophical context allowed both poets to read the play as a process of gaining knowledge of life and feelings which the King of Navarre and his courtiers had declared to study in their academy, but never succeeded.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2009, 7, 13-14; 97-110
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La buona figliuola Carla Goldoniego a Czekina albo cnotliwa panienka Wojciecha Bogusławskiego
La buona figliuola by Carlo Goldoni and Czekina or a Virtuous Maid by Wojciech Bogusławski
Autorzy:
Grzywaczewska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514094.pdf
Data publikacji:
2015-07-01
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Carlo Goldoni
Wojciech Bogusławski
the National Theater
libretto
opera buffa
Opis:
La buona figliuola (The Accomplish’d Maid) is an opera buffa in three acts by Niccolò Piccinni and Carlo Goldoni. The librettist based his text on Samuel Richardson’s novel Pamela, or Virtue Rewarded. It was performed for the first time at the Teatro delle Dame, Rome on 6th February 1760 with an all male cast. It was a big success and La buona figliuola took Europe by storm. Every European opera house had this opera in its repertoire. The performances were in: Barcelona, Prague, Vien, Dresden, London, Berlin, Mannheim and Paris. This opera was probably performed even in Beijing by Jesuits in 1778. La buona figliuola was so popular in Europe that Stanisław August Poniatowski, the King of Poland, wished it for his coronation ceremony. The performance took place at the National Theatre on 7th August 1765, just five years after the world premiere. This opera was also very popular in Warsaw. People loved the story of a simple and good maid Cecchina. Seventeen years later, Wojciech Bogusławski, the director of the National Theater, translated and adapted Goldoni’s opera and named it Czekina albo cnotliwa panienka (Czekina or a Virtuous Maid). He performed it in 1782 with big success. First of all, the article describes the historical context of the creation of libretto – the Carlo Goldoni’s biography. Next, it presents the story of maid Cecchina and the phenomenon of the description of the Polish theories of translation from the 18th century, the Polish version of the opera – Czekina or a Virtuous Maid, is presented. Finally, two versions of the libretto – the Goldoni’s and the Bogusławski’s, are compared.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2015, 2(25); 15-27
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O możliwościach czytania dzieła operowego
Autorzy:
Wypych-Gawrońska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391830.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Opera
libretto
music
theatre
history of culture
muzyka
teatr
historia kultury
Opis:
Elżbieta Nowicka’s book Zapisane w operze. Studia z historii i estetyki opery (Wydawnictwo Poznańskie 2012) [Written in opera. The studies from history and aesthetics of opera] is an attempt to read the ideas, myths and idioms of culture enshrined in works of opera from the 17th to the 20th century. This process of registering takes place on several levels of operatic works: in the librettos, the music and in their staging. It is thanks to these that operas often prove to be the most interesting expression of the presence of myths and ideas in culture, and Elżbieta Nowicka’s book encourages the reader to return to such works.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2015, 24; 377-389
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Libretto w przestrzeni kultury — o relacjach międzytekstowych na przykładzie Diabłów z Loudun Krzysztofa Pendereckiego
Libretto in the Sphere of Culture — Intetextual Relations in The Devils of Loudun by Krzysztof Penderecki
Autorzy:
Kotłowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521891.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
Penderecki Krzysztof
opera
libretto
intertextuality
integral interpretation
The Devils of Loudun
Opis:
An opera libretto can be thought of as another text in the area of interpersonal communication, which enters into relations with other texts — not only literary works, but also cultural texts in a broader sense. The taking into account of relations between genre of interest here and others that are parallel with it in terms of construction, expressivity, and subject matter, leads to one of the descriptive categories of 20th century literature: intertextuality, often referred to in musicological research, especially by those who use the method of integral interpretation. The aim of the present article is to place the libretto of The Devils of Loudun by Krzysztof Penderecki in a cultural context. First, literary texts have been analysed (J. Michelet, La Sorcière, J. Iwaszkiewicz, Matka Joanna od Aniołów, A. Huxley, The Devils of Loudun, J. Whiting, The Devils), and also other cultural texts (philosophical works by Leszek Kołakowski, and fi lms). Penderecki adds his own vocal-instrumental version of the events in Loudun. Being aware of the range of the subject, its literary tradition and roots in the European culture, the composer introduces modifi cations and retouches to Whiting’s play that are crucial for the autonomy of the libretto — a peculiar text, by means of which he takes up a dialog with texts not only from the past, but also from the present. His capacious form of the libretto, as well as the musical and staging concepts, not only seem to be an invitation to make a great effort to concretize that which is proposed within the work, but also a challenge to the contemporary audience.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2011, 1; 83-100
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bohaterowie drugiego planu – o postaciach służących w operze
Secondary Characters – on the Role of Servants in Opera
Autorzy:
Sokalska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135480.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
opera
libretto
servant
Mozart
Tchaikovsky
Mussorgsky
Rimsky-Korsakov
Strauss
Wnuk-Nazarowa
Opis:
The article is devoted to the characters of servants in opera and their two radically different variants: a clever servant and a nursemaid. The first variant, rooted in the ancient tradition, becomes more independent with time, and these characters become fully-fledged and sometimes even turn into main characters (e.g. Figaro or Leporello.) The other variant is rooted in the Baroque, when nursemaids were treated, similarly to clever servants, as comic characters. The evolution of the character of a nursemaid in opera turns towards realism, fabulousness and highlighting archetypal features, which can be seen in the examples taken mainly from the Russian operatic tradition. Both types of servants in opera show that despite their socially secondary meaning, these characters serve important functions and become key for the interpretation of a particular scene as a whole.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2022, 42; 207-228
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pytanie o Boga w „Pasażerce” Zofii Posmysz. Od powieści do inscenizacji operowej
A question of God in „The Passenger” of Zofia Posmysz. From novel to an opera staging
Autorzy:
Buganik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076239.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
Auschwitz
adaptation
libretto
novel
opera
Passenger
staging
Aleksander Miedwiediew
Zofia Posmysz
Mieczysław Wajnberg
adaptacja
powieść
Pasażerka
inscenizacja
Opis:
In the article the novel and the text of libretto written by Aleksander Miediwediew were compared in terms of the plot and narrative. The similarities and diferences be tween the original (the novel) and its adaptation (the libretto) were discussed. The attempt of analysis of adaptive treatment done by author of the libretto, the composer and the two directors of the opera was made. The text tells about new subjects, for example: national and religious diversity of the prisoners or the theme of prayer in the camp, which were put in the libretto by the author, and which were pictured by the directors of both opera stagings (the Warsaw and the Jekaterynburg ones). Issues relating to questions about the presence of God at Auschwitz as well as moral dillemas concerning guilt and punishment for the commited evil were addressed. Itʾs a memento of the presence of religion in extreme conditions and observing oneʾs faith in a concentration camp. The comparative analysis and interpretation of both works allows for the discovery of meanings included in the works and the universal message of the texts.
W artykule porównane zostały, pod kątem fabuły i narracji, powieść Pasażerka Zofii Posmysz i tekst libretta napisany przez Aleksandra Miedwiediewa. Omówione zostały podobieństwa i różnice zachodzące pomiędzy pierwowzorem (powieścią) i jego tekstową adaptacją (librettem). Ponadto podjęta została również próba analizy zabiegów adaptacyjnych dokonanych przez autora libretta, kompozytora i dwóch reżyserów opery. Istotna okazała się także interpretacja motywu modlitwy obozowej oraz tematu różnorodności narodowej i religijnej, zagadnień podjętych przez autora libretta oraz zobrazowanych przez reżyserów dwu inscenizacji operowych (warszawskiej i jekaterynburskiej). W artykule podjęto również kwestie związane z pytaniami dotyczącymi obecności Boga w Auschwitz oraz dylematami moralnymi związanymi z winą i karą za popełnione zło. To przypomnienie o istnieniu religijności w ekstremalnych warunkach i praktykowaniu wiary w obozie koncentracyjnym. Analiza porównawcza i interpretacja obu dzieł pozwala na odkrywanie zawartych w utworach znaczeń i uniwersalnego przesłania tekstów.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2021, 31; 235-253
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Berghof na operowej scenie. Strategie adaptacyjne w „Czarodziejskiej Górze” Pawła Mykietyna do libretta Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk
Berghof on the Operatic Stage. Adaptive Strategies in Paweł Mykietyn’s 'The Magic Mountain' to a Libretto by Małgorzata Sikorska-Miszczuk
Autorzy:
Nowicka-Ciecierska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26051820.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Czarodziejska Góra
Paweł Mykietyn
Małgorzata Sikorska-Miszczuk
Tomasz Mann
opera
adaptacja
libretto
The Magic Mountain
Thomas Mann
adaptation
Opis:
Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, w jaki sposób powieść Thomasa Mann pt. Czarodziejska góra została zaadaptowana na dzieło operowe Pawła Mykietyna z librettem Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk. Ze względu na prymarną funkcję libretta, jaką jest przekazywanie treści, temu elementowi poświęcono najwięcej uwagi, w artykule wskazane zostały jednak również elementy dźwiękowe opery, które w znaczący sposób dopełniają treść słowną. Tekst napisany jest metaforycznym językiem, opiera się na krótkich scenach, w których widoczna jest duża kondensacja treści i fragmentaryczność zauważalna w aluzjach do powieści przefiltrowanych przez wizję autorki. Znamienną cechą tworzywa libretta są pytania, na których opierają się partie dialogowe bohaterów. W libretcie uderza redukcja powieści Manna – mamy do czynienia z tekstem, dla którego powieść była tylko źródłem inspiracji. Autorom koncepcji libretta (Małgorzata Sikorska-Miszczuk i Andrzej Chyra) przyświecała idea, by dopowiedzieć pewne wątki przez Manna nierozwinięte, stworzyć powieściowy apokryf, wydobywający z pierwowzoru to, co niejasne – bez konieczności ścisłego ilustrowania przebiegu narracji. Stawiając na pierwszym planie problemy egzystencjalne, punktem ciężkości i osnową libretta uczyniono uczucia i stany emocjonalne bohaterów, a zupełnie odsunięto wątki polityczne i społeczne obecne u Manna. Między powieścią Manna a librettem dokonano według typologii przekładu intermedialnego Eugenia Spedicato obok redukcji operacji kondensacji, dyfuzji i amplifikacji. Mimo ogromnej redukcji tysiącstronicowej powieści do poetyckiego tekstu liczącego około trzydziestu stron w libretcie Czarodziejskiej góry mamy do czynienia także z operacją zrównania na kilku poziomach: przeniesienia do opery głównych bohaterów powieści, zachowania osi fabuły oraz relacji między bohaterami. Operową amplifikację stanowi między innymi postać Amerykanki, figura-symbol śmierci pod postacią anakondy, rozwinięcie scen miłosnych, odwołania do współczesnych kodów popkulturowych. Nowoczesne podejście kompozytora do dzieła operowego pozwoliło uzyskać większą ilustracyjność – nie tylko poprzez muzykę, ale i dźwięki konkretne w znacznym stopniu dopełnić tekst libretta, obie te warstwy stanowią istotne nośniki treści.
This article explores how Thomas Mann’s novel The Magic Mountain was adapted for Paweł Mykietyn’s opera to a libretto by Małgorzata Sikorska-Miszczuk. Since a libretto’s primary function is to convey content, most attention has been devoted to that aspect of the opera, but the musical elements which complement the verbal content in a significant manner are also pointed out. Written in metaphorical language, the opera’s text is based on short, condensed scenes of a fragmentary nature, which is evident in allusions to the novel filtered through the librettist’s vision. One characteristic element of this libretto consists of questions that form the basis for the dialogues between the protagonists. The text represents a striking reduction of Mann’s novel, which served merely as a source of inspiration. The authors of the concept behind the libretto (Małgorzata Sikorska-Miszczuk and Andrzej Chyra) were motivated by a desire to expand some of the themes not developed in Mann’s original, and thus to create an apocryphal version of the novel, bringing out elements which remained unclear, but without the need to strictly represent the course of the narrative. By bringing existential problems to the fore, the librettists shifted the focus and centre of gravity to the protagonists’ feelings and emotional states, while the political and social strands present in Mann’s novel were passed over entirely. According to Eugenio Spedicato’s typology of intermedial translation, the librettists applied, apart from a reduction of the novel, such techniques as condensation, diffusion and amplification. Despite the radical reduction of the one-thousand-page novel to a poetical text of about thirty pages, the libretto also preserves some degree of ‘sameness’ by transplanting the novel’s main characters to the opera, and retaining the main axis of the plot and the relations between its protagonists. Elements of operatic amplification include the character of the American woman, the symbolic figure of death in the form of an anaconda, the expanded love scenes, and references to the codes of contemporary pop culture. The composer’s modern approach to writing an opera made the work more illustrative, not only on the musical level; concrete sounds also largely supplement the text of the libretto. Those two layers are essential bearers of content.
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 4; 96-113
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-23 z 23

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies