Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "opat" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Opat na trudne czasy? Marcin Rinkenberg i jego opackie rządy w klasztorze Kanoników Regularnych w Żaganiu (1468-1489)
An abbot for hard times? On the tenure of abbot Martin Rinkenberg in the monastery of canons in Żagań (1468-1489)
Autorzy:
Karczewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407229.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Śląsk głogowski
kanonicy regularni
opat
Żagań
Głogów Silesia
Canons Regular
abbott
Opis:
Artykuł przedstawia osobę i działalność Marcina Rinkenberga – opata klasztoru kanoników regularnych reguły św. Augustyna w Żaganiu, który pełnił tę godność w latach 1468-1489. Był jednym z najdłużej urzędujących opatów żagańskiego klasztoru. Jego rządy przypadły na trudne czasy konfliktów między książętami dzielnicowymi i wojny o sukcesję głogowską. Wydarzenia te bardzo dotknęły konwent żagański, zwłaszcza w zakresie jego gospodarki i stanu majątkowego. Artykuł prezentuje podejście i stanowisko opata wobec tych wydarzeń, a także charakteryzuje cechy jego trudnej i kontrowersyjnej osobowości oraz omawia jego zainteresowania i pasje.
The article presents the person and work of Martin Rinkenberg, abbot of the monastery of Canons Regular of St Augustine in Żagań, who held this office in 1468-1489. He was one of the longest-serving abbots of the monastery. His term fell in a difficult period, marked by disputes between rulers and the Glogów War of Succession. These events had a great impact on the monastery in Żagań, especially on its economic situation and property. The article presents the abbot's attitude and position towards these events, depicts his difficult and controversial personality, and discusses his interests and passions.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 30, 2; 68-78
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skomplikowane losy opata klasztoru kanoników regularnych w Żaganiu Pawła II (1522–1525). Znaczenie jego rządów dla majątku i formacji religijnej wspólnoty zakonnej
The Complicated Fate of the Abbot of the Monastery of Canons Regular in Żagań Paul II (1522–1525). The Importance of His Rule for the Wealth and Religious Formation of the Monastic Community
Autorzy:
Witczak, Zbigniew Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408338.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Żagań
kanonicy regularni
opat Paweł II
luteranizm
regular canons
abbot Paul II
Lutheranism
Opis:
Artykuł jest próbą przybliżenia postaci jednego z opatów żagańskiego konwentu kanoników regularnych, Pawła Lembergka z Żar, który w literaturze jest często określany mianem Paweł z Lwówka lub „żelaznym” opatem. Rządzący konwentem żagańskim w XVI w. Paweł jest postacią szczególnie ważną dla historii tamtejszego opactwa. Wysłany na studia do Wittenbergi poznał tam Marcina Lutra i jego poglądy, które odcisnęły na nim swój ślad. Konsekwencją tego było popieranie luteranizmu przez późniejszego opata w swoim klasztorze. Postać ta jest doskonałym przykładem tego, jak wielki wpływ wywarły na Śląsku protestanckie idee nie tylko wśród miejscowej ludności, ale także pośród lokalnego duchowieństwa. Rządy opata Pawła są momentem przełomowym, wpisującymsię w narracji kroniki klasztornej w proces upadku religijnego konwentu z Żagania.
The article is an attempt to introduce the figure of one of the abbots of the Żagań Convent of Canons Regular, Paweł Lembergek from Żary, who in the literature is often referred to as Paweł of Lwówek or the iron abbot. Paweł, who ruled the Żagań convent in the 16th century, is a figure of particular importance for the history of the Żagań abbey. He was sent to study in Wittenberg, where he met MartinLuther and his religious views, which left their mark on him. The consequence of this was that Paul supported Lutheranism as abbot of the monastery. Paweł is an excellent example of how great an influence Protestant ideas had in Silesia, not only among the local population,but also among the local clergy. The reign of Abbot Paweł is a breakthrough moment, inscribed in the narrative of the monastery chronicle in the process of the religious declineof the Żagań convent.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2023, 43, 2; 161-178
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura organizacyjna klasztoru tarnateńskiego
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158108.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
reguła
mnich
opat
funkcja
klasztor
Rule
monk
abbot
function
monastery
Opis:
Ciekawym i mało znanym pismem wczesnochrześcijańskim jest Reguła Tarnateńska. Najprawdopodobniej klasztor, dla którego ona powstała, leżał w południowo-wschodniej Galii, samą zaś Regułę datuje się na VI wiek. Przedmiotem badań jest struktura organizacyjna klasztoru, czyli pełnione w nim funkcje przez poszczególnych mnichów i zakres ich zadań. Najważniejszą osobą w tej wspólnocie był opat, odpowiadał przed Bogiem i ludźmi za funkcjonowanie całego klasztoru, zarówno pod względem duchowym jak i organizacyjnym. Istotne zadania należały również do przeora. Niektóre z nich dzielił z opatem, jak chociażby kontrolowanie i dyscyplinowanie mnichów. Przeor weryfikował też powody, którymi kierowali się kandydaci pragnący podjąć życie zakonne. Byli też w klasztorze seniores (starsi), którzy między innymi sprawowali duchową opiekę nad kandydatami do klasztoru. Spotykamy w klasztorze Tarnateńskim również szafarza, bibliotekarza, ogrodnika, magazynierów, którzy dbali o gospodarcze zaplecze wspólnoty. Reguła wymienia także typowo rolnicze zadania mnichów należące do oracza, żniwiarza, uprawiających winnicę i pasterzy.
The Regula Tarnantensis (The Rule of Tarn) is an interesting and little-known early Christian writing. Most likely, the monastery for which it was established was located on the River Tarn in south-eastern Gaul, and the Rule itself dates back to the 6th century. This research deals with the organizational structure of the monastery, i.e. functions performed by individual monks and the scope of their tasks. The most important person in that community was the abbot who was responsible to God and people for the functioning of the entire monastery, both in spiritual and organizational terms. Important tasks were also in charge of the prior. He shared some of them with the abbot, such as correcting and disciplining the brethren. Moreover, the prior verified the candidates’ reasons for choosing religious life. The other important officials in the monastery were seniores (seniors), who, among other things, provided spiritual care for candidates for the religious community. There was also a house steward, a librarian, a gardener as well as cellarers in charge of provisions for the community. Further, the Rule lists the typical agricultural tasks of monks: plowmen, reapers, vineyard workers and shepherds.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 83; 271-284
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szabla i krucyfiks. Działalność wojskowa Jana Zapolskiego - Opata Lędzkiego
Autorzy:
Staręgowski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1205670.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
chorągiew
Koło
krucyfiks
opat
pospolite ruszenie
powstanie chłopskie
szabla
Zapolski
Opis:
Zagadnienie dotyczące służby wojskowej przedstawicieli duchowieństwa jest zjawiskiem dość rzadkim i wydawać by się mogło kontrowersyjnym. Według doktryny pochodzącej jeszcze z czasów średniowiecza, księżom nie wolno było przelewać krwi. Nie zmienia to jednak faktu, że historia zna przypadki duchownych, którzy służyli w wojsku i to nie tylko jako kapelani. Życiorys księdza-opata Jana Zapolskiego wpisywałby się doskonale w to zagadnienie. W 1651 r. podczas gdy gros szlachty wielkopolskiej ruszył na wyprawę pod Beresteczko, Zapolski korzystając z posiłków lokalnych duchownych, rozbił siły chłopskie planujące zorganizowanie powstania ludowego. W czasie potopu szwedzkiego, gdy Szwedzi zagrozili Rzeczpospolitej, Wielkopolsce i Kościołowi katolickiemu, prowadził działania wojskowe przeciwko nim, oblegając i zdobywając Koło, a następnie biorąc udział ze swoją chorągwią w wyprawie na marchię brandenburską w 1656 r. Rejestr popisowy jego chorągwi zachował się do dziś i dzięki niemu możemy zapoznać się z jej dokładną strukturą.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2020, 134; 151-168
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Collection of Jan Ponętowski. An Introduction to the Description of its Contents
Kolekcja Jana Ponętowskiego. Wstęp do opisu zawartości
Autorzy:
Hordyński, Piotr
Smycz, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179629.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
Jan Ponętowski
abbot
Hradište
collection
donation
Jagiellonian Library
opat
kolekcja
dar
Biblioteka Jagiellońska
Opis:
Jan Ponętowski (ok. 1530–1598) w latach 1577–1587, opat w Hradište na Morawach, zgromadził jedną z najcenniejszych polskich kolekcji sztuki swego czasu. W Bibliotece Jagiellońskiej zachował się zbiór około 900 grafik w oprawnych tomach, ponadto książki ilustrowane rycinami i 3 akwafortowe rolki. Jest to grafika z XVI wieku, niemal wyłącznie w technikach metalowych, w 4/5 pochodzenia niderlandzkiego, w drugiej kolejności włoskiego. Zachowała się też część biblioteki, w tym kilka rękopisów średniowiecznych i inkunabułów. Zwracają uwagę cenne oprawy artystyczne między innymi z aksamitu i jedwabiu, zdobione perłami lub koralami, zaś inne, skórzane, zdobione są najczęściej plakietami. Większość opraw powstała w Czechach. Znaczna część kolekcji, w tym tkaniny, obrazy na płótnie lub desce i większość paramentów liturgicznych nie dochowała się do naszych czasów, również większość biblioteki uległa rozproszeniu. Ponętowski dbał bardzo o upamiętnienie swej osoby, używał kilku superekslibrisów i ekslibrisów, lubił podkreślać drogocenność i urodę posiadanych dzieł. W kolekcji grafiki przeważa tematyka religijna i historyczna, zwykle dotycząca nieodległej przeszłości i widoczne jest upodobanie do alegorii. Nie można odmówić Ponętowskiemu smaku artystycznego: nie spotyka się w zbiorze dzieł o niskiej jakości. Celem publikacji jest ustalenie listy zachowanych obiektów z kolekcji i dostępnych informacji o obiektach zaginionych. Artykuł zawiera zestawienie obiektów przechowywanych w Bibliotece Jagiellońskiej (w porządku sygnatur), wspomniano też o kilku znajdujących się w innych miejscach. Uwzględniono też spis daru Ponętowskiego dla krakowskiego uniwersytetu sporządzony przez ofiarodawcę w 1592 roku. Spis nie jest precyzyjny: pewne obiekty traktuje tylko zbiorczo, niektóre bardzo skrótowo. Tam gdzie było to możliwe i potrzebne dodano uzupełnienia lub objaśnienia – niekiedy tylko hipotetyczne – zapisów dotyczących przeważnie obiektów, które się nie zachowały.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2020, Special Issue; 137-152
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie tylko primus reformator klasztoru żagańskiego
Not only the primus reformer of the Żagań monastery
Autorzy:
Witczak, Zbigniew Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595502.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
economy
Sagan
Kloster
Abt
Trudwin
Wirtschaft
Żagań
klasztor
opat
gospodarka
monastery
Abbey
Opis:
The economic activity of the Canons Regular Monastery from Żagań has not yet been deeply analyzed. The Abbot Trudwin (1325–1347) had to face problems related to the reform of internal and economic life. These changes were met with great resistance from the brothers. A major disadvantageous element was making the managing of the monastery less effective resulting in a change in relations between the Żagań Princes and the monastery. The Żagań Princes supported the monastery until 1342. However, later as the situation deteriorated the monastery was more and more often considered by the rulers as an economic opponent, which led to many disputes, also of an economic nature. In this difficult situation, the Abbot coped with the challenges by expanding the land of the Abbey and obtaining more rent and income.  
Działalność gospodarcza klasztoru Kanoników Regularnych z Żagania nie doczekała się jeszcze dogłębnej analizy historyków. Opat Trudwin (1325–1347) musiał borykać się z problemami reformy życia wewnętrznego i potrzebą rozwoju siły gospodarczej klasztoru. Zmiany te spotkały się z dużym oporem braci. Niekorzystnym czynnikiem, utrudniającym sprawne gospodarowanie klasztorem, była zmiana stosunków pomiędzy książętami a klasztorem, którzy do 1342 r. wspierali klasztor, jednak później sytuacja uległa pogorszeniu i konwent coraz częściej traktowany był przez władców jako konkurent ekonomiczny, co doprowadzało do licznych sporów, także na tle gospodarczym. W tej trudnej sytuacji opat sprostał wyzwaniom, powiększając jego ziemie i pozyskując kolejne czynsze i dochody.  
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2019, 39, 1; 189-209
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reguła mistrza o wyborze i nauczaniu opata
Choosing and teaching of the abbot in the Rule of the master
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613107.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
opat
reguła
nauczanie
wybór
pokora
klasztor
abbot
the Rule
teaching
choice
humility
monastery
Opis:
The monasteries which were raised in the Church in first centuries demanded rules stating life of their members. The initatior and founder of these monasteries was saint Pashomius. It’s noteworthy to remind anonymous work which were made in nine century called The Regula Magistri. This extensive ancient opus containing collection of monastic rules written by author of unknown name, was created in about fifth century south of Rome. Nowadays, we assume that The Regula Magistri became a model for the rule of Saint Benedict. The Rule of the Master was written for the monastery where the leading role was up to Abbot. He was the one who was preaching, teaching and he, indeed, was a master for his disciples. Several chapter of this monumetal work is dedicated to the rules and procedures of choosing the abbot. It also contains list of the most important tasks which belonged to his office – these are the subject of this study. What’s interesting is that, the new abbot was being elected by his predecessor when he sensed that he is going to die shortly or serious ill makes him incapable of continuing his tasks. Abbot was looking after his brothers and encouraged them to acquire virtues. This kind of challenge could seem useful, because it was the motivating factor to, fulfill God’s will with dignity and humble, and also to life by the abbey’s rules. On the other hand, it could also had been dramatic, because the ascetic way of life sometimes was understood only in human succes category. The candidate was introduced on his duty by local bishop in special liturgical rite. There were also rules dedicated to possibly removal of the abbot, who – when his predecessor still lived – seemed to be unhumble and improper man for this office. The Rule also contains special instruction for the situation, when abbot dies in sudden death and had not decided who would have been his successor. The author of the Master’s Rule also draws attention to the manner of teaching conducted by the Abbot. The most important was the testimony of life, fidelity to the binding rules, exercising in virtues and avoiding sins. The Rule of the Master teach the Abbot, that he should be humble, treat the brothers equally, be responsible for the others and for himself, and ask as all brother for the opiniong in issues relating to the monastery.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 70; 243-258
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojciec Augustyn Jankowski OSB jako konferencjonista
Father Augustyn Jankowski O.S.B. as a Conference giver
Autorzy:
Kyc, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571431.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Augustyn Jankowski
konferencje
życie konsekrowane
opat
archiwum zakonne
conferences
consecrated life
abbot
monastery archives
Opis:
W artykule podjęto tematykę konferencji jako formy przepowiadania słowa Bożego. Jest to przedmiot zainteresowania homiletyki fundamentalnej. Zakres artykułu obejmuje konferencje drukowane o. Augustyna Jankowskiego OSB, zebrane w książce Ciasna brama i wąska droga. O współczesną odnowę życia zakonnego. Są one zapisem konferencji autora o życiu konsekrowanym. Ponadto jako źródło pracy wykorzystano kroniki z archiwum opactwa tynieckiego z lat 1985–1993, lkiedy to o. Augustyn pełnił urząd opata. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie: jakie są cechy identyfikujące o. Augustyna jako konferencjonistę?
This article investigates the conference as a means of preaching the word of God. This is a subject of interest for fundamental homiletics. The article was based on the material from Fr. Jankowski’s conferences in print, gathered in the book Ciasna brama i wąska droga. O współczesną odnowę życia zakonnego (The narrow gate and the hard way. The renewal of contemporary religious life). It is a record of Author’s conferences on consecrated life. The chronicles of Abbey of Tyniec, from the period of 1985–1993 (the time when fr Jankowski served as an Abbot), were used as a source as well. The main purpose of the article is to answer the question: what are the features that allow us to identify Fr Augustyn as a conference giver?
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 3(48); 167-189
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruch budowlany w małopolskich opactwach cysterskich w XV i XVI w. – zarys problemu
Overview of the revivals of Małopolska’s Cistercian abbeys in the 15th and 16th century framework
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2206368.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
cystersi
opat komendatoryjny
Morimond
Jędrzejów
Koprzywnica
Sulejów
Wąchock
Cistercians
commendatory abbot
Opis:
Cztery polskie opactwa cysterskie, w Jędrzejowie, Sulejowie, Koprzywnicy i Wąchocku, są filiami burgundzkimi, podczas gdy pozostałe klasztory są fundacjami niemieckimi i duńskimi. Architektura małopolskich filii Morimond ulegała zmianom przez wieki. Okres późnego średniowiecza wydaje się mniej poznany, a architektoniczne przekształcenia, które nastąpiły w XV i XVI w., są tylko częściowo opracowane. To czyni architekturę tego okresu szczególnie trudną do zrekonstruowania i zwizualizowania. Historia cystersów u schyłku średniowiecza, zarówno w Europie, jak i w Polsce, to historia złożona i pełna zmian. W czasach wojen, schizmy i reformacji powstały nowe regionalne struktury, które zastąpiły tradycyjnie ustalone zależności filiacyjne. System wolnego wyboru opata został zastąpiony instytucją komendy królewskiej. Wiek XV i XVI to okres wielu wewnętrznych reform zakonu i przystosowania go do funkcjonowania w nowym politycznym i społecznym porządku postśredniowiecznego społeczeństwa. W Małopolsce, pod panowaniem opatów komendatoryjnych, rozpoczęły się przebudowy opactw: powstawały nowe skrzydła klauzurowe, murowane krużganki, nadbudowy ścian szczytowych, nowe sygnatury i w końcu siedziby opackie. Późnośredniowieczne zmiany architektoniczne były znaczące i zmieniły obraz architektury opactw, jakkolwiek dzisiaj są trudne do oszacowania głównie z powodu późniejszych przebudów barokowych i częściowego zniszczenia obiektów. Koprzywnickie opactwo jest doskonałym przykładem takiego procesu kompleksowych przemian. Chociaż w tym przypadku gotycko-renesansowy okres jest szczególnie trudny do rekonstrukcji. Budynki klauzurowe, w znacznej części, zostały zniszczone i pozostało tylko skrzydło wschodnie, obecnie również częściowo zaniedbane. Celem tego artykułu jest bliższe przyjrzenie się późnośredniowiecznej architekturze opactw. Zawarto w nim również próby stworzenia uproszczonych wizualizacji, mających na celu wskazanie zakresu przebudowy.
Four abbeys – in Jędrzejów, Sulejów, Koprzywnica and Wąchock, were of Burgundian origin, while the rest of the Polish abbeys of the Order were founded by German and Danish Cistercians. The architecture of Małopolska filiations of Morimond have changed through the ages. The late medieval period seems less known and the architectural changes which took place in the 15th and 16th centuries are only partially recovered. And it is this period which is particularly hard to reconstruct and to visualise. The history of the Cistercians in the late middle ages, in Europe as well as in Poland, is a history of change and is very complex. In the times of wars, schism and reformation, new regional structures were developed replacing traditionally established filiation lines. The system of free election was replaced by a system of appointed commendatory abbots. The 15th and 16th centuries were the time of many reforms inside the Order and accommodation to new political and social framework of the late medieval society. In Małopolska commendatory abbots carried out various construction works: new wings of enclosure buildings and reconstruction in the existing west wings, erecting of cloister arcades, reconstruction of church gables, new ave-bell towers and abbots houses. Late medieval architectural works were significant and changed the shape of abbeys, however those architectural changes in the abbeys of Małopolska are not easy to assess due to either partial destruction or later Baroque revivals. The Koprzywnica abbey is a perfect example of the process of such a complex revival. In this case, the late Gothic/Renaissance period is particularly hard to reconstruct. The enclosure buildings in their majority were destroyed during wars and only the eastern wing still exist, but in a bad condition. The idea of this article is to try to get a closer look at late medieval revivals of the abbey’s architecture. Also it is an attempt to create visualisations and comparison in order to show the main changes in the architecture of the object. The attempts to analyze historical stages of the abbey’s construction may provide more information regarding its past appearance.
Źródło:
Dziedzictwo architektoniczne. Rekonstrukcje i badania obiektów zabytkowych; 152-162
9788374939805
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność publiczna opata Bierzwnickiego Antoniego na przełomie XV/XVI wieku
Public activity of the abbot of Bierzwnik, Anthony, at the turn of the 15th and 16th centuries
Autorzy:
Brzustowicz, Grzegorz Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1218078.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
biografia
opat bierzwnicki
cystersi
cysterki
działalność publiczna
biography
abbot of Bierzwienice
Cystercian
Cystercian nuns
public active
Opis:
Głównym zadaniem opracowania jest odtworzenie biografii jednego z opatów bierzwnickich z przełomu XV/XVI wieku. Zanim Antoni trafił do Bierzwnika (Marienwalde), był cysterskim przeorem w Paradyżu. Opatem w Bierzwniku został w 1491 roku. Pierwszy znany ślad działalności publicznej opata Antoniego pochodzi z 1494 roku. Potem był świadkiem czynności prawnych wójta Nowej Marchii (1495), uczestniczył w zawieraniu umów przez klasztor cysterek w Reczu (1495), kontrolował wypełnianie reguły zakonnej przez mniszki w Reczu (1495, 1510, 1516), rozwiązywał konflikt pomorsko-brandenburski dotyczący rozbójnika Materny (1496-1498), pośredniczył w konflikcie pomorsko-brandenburskim dotyczącym Granowa (1500), wypełniał obowiązki kuratora niepełnoletnich dzieci i wdowy po poległym w wyprawie do Ziemi Świętej wójcie Nowej Marchii (1503-1504), wraz z innymi opatami z Brandenburgii podejmował działania w celu otwarcia kolegium cysterskiego na uniwersytecie Viadrina (1507) i wysyłał tam mnichów z Bierzwnika (1511, 1514). Ostatnią znaną jego czynnością prawną było potwierdzenie w 1519 roku umowy zawartej jeszcze przez jego poprzednika w 1485 roku w sprawie lasu po opustoszałej wsi Torne. Dopuszczam możliwość, że kolejna wzmianka o opacie bierzwnickim, wspominająca oficjała bez imienia podczas jego uczestnictwa w rozmowach z Pomorzanami w 1522 roku, mogła dotyczyć jeszcze Antoniego. Kolejny znany, ostatni opat bierzwnicki Otton, został wspomniany przez źródła dopiero 11 listopada 1534 roku. Wydaje się, że Antoni zmarł długo przed tą wzmianką, chyba jeszcze w drugiej połowie lat dwudziestych XVI wieku.Głównym zadaniem opracowania jest odtworzenie biografii jednego z opatów bierzwnickich z przełomu XV/XVI wieku. Zanim Antoni trafił do Bierzwnika (Marienwalde), był cysterskim przeorem w Paradyżu. Opatem w Bierzwniku został w 1491 roku. Pierwszy znany ślad działalności publicznej opata Antoniego pochodzi z 1494 roku. Potem był świadkiem czynności prawnych wójta Nowej Marchii (1495), uczestniczył w zawieraniu umów przez klasztor cysterek w Reczu (1495), kontrolował wypełnianie reguły zakonnej przez mniszki w Reczu (1495, 1510, 1516), rozwiązywał konflikt pomorsko-brandenburski dotyczący rozbójnika Materny (1496-1498), pośredniczył w konflikcie pomorsko-brandenburskim dotyczącym Granowa (1500), wypełniał obowiązki kuratora niepełnoletnich dzieci i wdowy po poległym w wyprawie do Ziemi Świętej wójcie Nowej Marchii (1503-1504), wraz z innymi opatami z Brandenburgii podejmował działania w celu otwarcia kolegium cysterskiego na uniwersytecie Viadrina (1507) i wysyłał tam mnichów z Bierzwnika (1511, 1514). Ostatnią znaną jego czynnością prawną było potwierdzenie w 1519 roku umowy zawartej jeszcze przez jego poprzednika w 1485 roku w sprawie lasu po opustoszałej wsi Torne. Dopuszczam możliwość, że kolejna wzmianka o opacie bierzwnickim, wspominająca oficjała bez imienia podczas jego uczestnictwa w rozmowach z Pomorzanami w 1522 roku, mogła dotyczyć jeszcze Antoniego. Kolejny znany, ostatni opat bierzwnicki Otton, został wspomniany przez źródła dopiero 11 listopada 1534 roku. Wydaje się, że Antoni zmarł długo przed tą wzmianką, chyba jeszcze w drugiej połowie lat dwudziestych XVI wieku.
The main aim of the article is to reconstruct the biography of one of the abbots of Bierzwnik at the turn of the 15th and 16th centuries. Before Anthony came to Bierzwnik (Marienwalde), he had been a Cistercian prior in Paradyż. He became the Abbot of Bierzwnik in 1491. The first known trace of his public activity comes from 1494. Later, he was the witness of legal activities of the voyt of New March (Nowa Marchia) (1495), he participated in concluding an agreement by the Cistercian Convent in Recz (1495), he supervised the fulfilling of the monastic rule by the nuns in Recz (1495, 1510, 1516), he resolved the Brandenburg-Pomeranian conflict concerning a highwayman Materna (1496-1498), he mediated in the Brandenburg-Pomeranian conflict concerning Granów (1500), he fulfilled the duties of a curator of underage children and the widow of the voyt of New March killed in the Crusade (1503-1504), together with other abbots from Brandenburg he undertook activities to open a Cistercian College at Viadrina University (1507) and sent there monks from Bierzwnik (1511, 1514). His last known legal activity was the acknowledgement in 1519 of an agreement made by his predecessor in 1485 concerning a forest in the deserted village Torne. I acknowledge the possibility that a further reference to an abbot of Bierzwnik, without mentioning the official’s name, during his participation in the talks with the Pomeranians in 1522, could have concerned Anthony. The next known abbot of Bierzwnik, Otto, was mentioned in the sources only on 11th November 1534. It seems that Anthony had died long before this reference, supposedly in the second half of the 1520s.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 125; 147-163
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolekcja Jana Ponętowskiego. Wstęp do opisu zawartości
The Collection of Jan Ponętowski. An Introduction to the Description of its Contents
Autorzy:
Hordyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571106.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
Jan Ponętowski
opat
Hradište
kolekcja
dar
Biblioteka Jagiellońska
abbot
collection
donation
Jagiellonian Library
Opis:
Jan Ponętowski (ok. 1530–1598) w latach 1577–1587, opat w Hradište na Morawach, zgromadził jedną z najcenniejszych polskich kolekcji sztuki swego czasu. W Bibliotece Jagiellońskiej zachował się zbiór około 900 grafik w oprawnych tomach, ponadto książki ilustrowane rycinami i 3 akwafortowe rolki. Jest to grafika z XVI wieku, niemal wyłącznie w technikach metalowych, w 4/5 pochodzenia niderlandzkiego, w drugiej kolejności włoskiego. Zachowała się też część biblioteki, w tym kilka rękopisów średniowiecznych i inkunabułów. Zwracają uwagę cenne oprawy artystyczne między innymi z aksamitu i jedwabiu, zdobione perłami lub koralami, zaś inne, skórzane, zdobione są najczęściej plakietami. Większość opraw powstała w Czechach. Znaczna część kolekcji, w tym tkaniny, obrazy na płótnie lub desce i większość paramentów liturgicznych nie dochowała się do naszych czasów, również większość biblioteki uległa rozproszeniu. Ponętowski dbał bardzo o upamiętnienie swej osoby, używał kilku superekslibrisów i ekslibrisów, lubił podkreślać drogocenność i urodę posiadanych dzieł. W kolekcji grafiki przeważa tematyka religijna i historyczna, zwykle dotycząca nieodległej przeszłości i widoczne jest upodobanie do alegorii. Nie można odmówić Ponętowskiemu smaku artystycznego: nie spotyka się w zbiorze dzieł o niskiej jakości. Celem publikacji jest ustalenie listy zachowanych obiektów z kolekcji i dostępnych informacji o obiektach zaginionych. Artykuł zawiera zestawienie obiektów przechowywanych w Bibliotece Jagiellońskiej (w porządku sygnatur), wspomniano też o kilku znajdujących się w innych miejscach. Uwzględniono też spis daru Ponętowskiego dla krakowskiego uniwersytetu sporządzony przez ofiarodawcę w 1592 roku. Spis nie jest precyzyjny: pewne obiekty traktuje tylko zbiorczo, niektóre bardzo skrótowo. Tam gdzie było to możliwe i potrzebne dodano uzupełnienia lub objaśnienia – niekiedy tylko hipotetyczne – zapisów dotyczących przeważnie obiektów, które się nie zachowały.
Jan Ponętowski (ca. 1530–1598), who was the abbot in Hradište (Moravia) from 1577 to 1587, was also a collector who managed to bring together one of the most valuable Polish art collections of his time. Of this collection, about 900 prints bound in volumes, a number of books illustrated with engravings and woodcuts as well as three rolls of etchings are now held by the Jagiellonian Library. All of these are sixteenth-century prints, made for the most part by the use of metal techniques. Four fifths of them come from the Netherlands and the rest from Italy. Part of Ponętowski’s library has also survived, including several manuscripts and incunabula. Some of these books have extremely fine artistic bindings made of materials such as silk or velvet and adorned with pearls and coral, while others – made of leather – are mostly decorated with plaques. Most of the bindings come from Bohemia. Unfortunately, a large part of Ponętowski’s collection – including fabrics, paintings on canvas and on wooden boards as well as most of the church paraments – has not survived. Additionally, most of the library has been dispersed. Ponętowski, who very much wished to be remembered by future generations, used several supralibros and bookplates. He also liked to highlight the beauty and costly nature of the artworks in his possession. The subjects which prevail among Ponętowski’s etchings are religion and history, the latter concerning events from the recent past. It is also evident that the abbot was very fond of allegories. His artistic taste is unquestionable, as no poor quality works can be found in his collection. The aim of this publication is to make a complete list of both the preserved and the lost items from Ponętowski’s collection. The article contains a list of objects held by the Jagiellonian Library (according to the shelf marks). It also mentions several items that are to be found in other locations as well as the list of Ponętowski’s donation to the Cracow University (written by the donator himself in 1592). The present list is not a detailed one. Certain objects are mentioned collectively – some in a very brief manner. Where possible and where necessary, the author has added appropriate explanations (which in some cases are only hypothetical). These mostly concern the entries on lost objects.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2016, 66; 69-84
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spór o obsadę stanowiska opata komendatoryjnego na Łysej Górze w okresie bezkrólewia po śmierci Jana III Sobieskiego w świetle korespondencji nuncjusza Giovanniego Antonio Davii
The dispute over the appointment to the position of the commendatory abbot on Łysa Góra (Bald Mountain) during the interregnum after the death of John III Sobieski in the light of Nuncio Giovanni Antonio Davia’s correspondence
Autorzy:
Kęder, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560373.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
opactwo Święty Krzyż
opat komendatoryjny
nuncjusz Davia
monastery of Holy Cross
Holy Cros Abbey
commendatory abbot
nuncio Davia
Opis:
Jedną ze spraw, która przez wiele lat, poczynając od schyłku XVI wieku, powodowała zadrażnienia stosunków pomiędzy Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą, była sprawa nominacji na opactwa komendatoryjne, gdzie królowie zazdrośnie strzegli swoich przywilejów nominacyjnych. Drugim czynnikiem wywierającym wpływ na przebieg konfliktu była opinia szlachecka, zależna jednak w dużej mierze od decyzji królewskich. Zależność ta natomiast znikała w okresach interregnum i dlatego interesujące było prześledzenie na przykładzie sporów o obsadę godności opata w benedyktyńskim opactwie na Świętym Krzyżu, jak wyglądał ten spór w czasach, gdy decyzje leżały wyłącznie w rękach szlachty. Przebieg konfliktu o obsadę opactw w czasie bezkrólewia po śmierci Jana III Sobieskiego wskazuje, że szlachta nie zachowała niezależności w tym sporze, a miejsce króla zajęli ambitni magnaci forujący do godności opackich swoich krewnych i popleczników. Kluczowe było tu przekonanie do swoich racji sejmików szlacheckich, jak również zdobycie przychylności senatu, a później sejmu konwokacyjnego, który dla uczynienia zadość ich ambicjom nie wahał się nawet postawić pod znakiem zapytania wzajemnych relacji z Rzymem.
One of the issues which for many years, beginning from the end of the 16th century, caused a lot of tension between the Holy See and the Kingdom of Poland, was the matter of the appointment for the position of commendatory abbots, where kings were eager to keep their privileges of nomination. Another factor exerting influence on the course of the conflict was the opinion of the nobility which, however, largely depended on the decision of the king. This dependence disappeared in periods of interregnum and hence it was interesting to study, on the example of disputes over the appointment to the dignity of abbot in the Benedictine Abbey of the Holy Cross, what form that dispute took at a time when decisions were solely in the hands of the nobility. The course of the conflict over the appointment to the positions of abbots during the interregnum after the death of John III Sobieski indicates that the nobility retained their independence in the dispute, and the privileged positon of the king was taken over by ambitious magnates favouring their relatives and supporters while appointing to the dignity of the abbot. The key here was to convince regional diets to their arguments, as well as to win the favour of the senate, and later the convocation parliament (sejm), which, in order to fulfil their ambitions, did not hesitate to even call into question the relationship with Rome.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2014, 20; 293-307
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die geistliche Sprache über die „Welt“ in den Schriften von Ildephons Schober
The Religious Language on the World in the Writings by Ildefons Schober
Autorzy:
Paar, Mag.theol. Christoph
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/626586.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
The Religious Language
the World
the Writings of Ildefons Schober
evil
the Abbot
the Archabbot
the mission of orders
attitude to the world
a three-dimensional system of coordinates
the distance from the world
an active battle
commitment to the ancestors' legacy
balanced self-determination
a beacon
Kulturkampf
a great administrator
the patriarchs
die geistliche Sprache
die „Welt“
die Schriften von Ildephons Schober
„die Gesamtheit des Bösen“
Abt und Erzabt
der Sendungsauftrag des Mönchtums
das Verhältnis zur Welt
ein dreidimensionales Koordinatensystem
eine Distanzierung zur Welt
ein aktiver Kampf
dem Erbe der Vorgänger verpflichtet
eine ausgewogene Verhältnisbestimmung
der Richtschnur
brillanter Bauherr
drei Erzväter
język religijny
"świat"
dzieła Ildefonsa Schobera
"ogół zła"
opat i arcyopat
misja zakonów
stosunek do świata
trójwymiarowy układ współrzędnych
dystans do świata
aktywna walka
zobowiązanie wobec spuścizny przodków
wyważone określenie się
drogowskaz
świetny zarządca
ojcowie założyciele
Opis:
Die Welt ist „die Gesamtheit des Bösen“. Mit diesen Worten charakterisiert Ildephons Schober (1. Abt von Seckau und 3. Erzabt Beurons) die Welt und faltet vor diesem Hintergrund den Sendungsauftrag des Mönchtums aus. Das Verhältnis zur Welt zeigt sich bei Schober in einem dreidimensionalen Koordinatensystem, das in der vertikalen Dimension eine Distanzierung zur Welt fordert, in der Horizontalen einen aktiven Kampf gegen diese verlangt und sich dabei stets als dritte Dimension dem Erbe der Vorgänger verpflichtet weiß. In diesem Verständnis steht auch heute jedes Kloster vor einer enormen Herausforderung, eine ausgewogene Verhältnisbestimmung zu allen drei Dimensionen zu finden. Das Leben von Ildephons Schober kann hier Richtschnur und Auftrag sein, dieses „spirituelle Koordinatensystem“ im richtigen Maß konkret werden zu lassen. Doch wer war Ildephons Schober? Geboren am 23.02.1849 (als Friedrich) in Pfullendorf, trat er mit 21 Jahren in die Benediktinerabtei Beuron ein. Durch den Kulturkampf 1875 zunächst ins Exil nach Volders und Prag geflohen, wurde Schober im Jahr 1887 zum ersten Abt von Seckau postuliert und offenbarte sich dort als brillanter materieller sowie geistlicher Bauherr. 1895 zum Visitator der portugiesischen Klöster sowie 1896 zum Generalsuperior der gerade entstehenden Missionsbenediktiner von St. Ottilien ernannt, wirkte Schober neben seinen Tätigkeiten für Stadt und Land auch äußerst segensreich über das eigene Kloster hinaus. 1908 zum dritten Erzabt Beurons gewählt, wurde ihm bis zu seinem Tod am 28.02.1918 schließlich auch das Erbe der Gründerväter Maurus und Placidus Wolter anvertraut, mit denen er gemeinsam zu den drei Erzvätern der Beuroner Kongregation gerechnet werden kann.
The world is generally evil. With these words Ildefons Schober (the first Abbot of Seckau and the third Archabbot of the Beuron Abbey) describes the world and against this background he indicates the mission of orders. Schober's attitude to the world can be explained through a three-dimensional system of coordinates. This system in the vertical dimension requires the distance from the world, in the horizontal dimension it demands an active battle against the world, and the third dimension is the feeling of commitment to the ancestors' legacy. As it is, even today every order meets the challenge of balanced self-determination against these three dimensions. The life of Ildefons Schober can act as a beacon and a call for a proper specification of this spiritual system of coordinates. However, who was Ildefons Schober? He was born on 23 Feb. 1849 (as Friedrich) in the town of Pfullendorf, when he was 21 he entered the Benedictine Beuron Abbey. After he was exiled due to Kulturkampf in 1875, he went to Volders and Prague. In 1887 he was appointed to the position of the Abbot of Seckau, where he turned out to be a great administrator, in both practical and spiritual sense. In 1895 he was appointed as a Portuguese orders' inspector, and in 1896 he became a general for the newly-arising Benedictine mission in St. Ottilien, he brought many benefits not only to the town and country, but also to his own order. In 1908 he was elected to be the third Archabbey of Beuron, until his death he occupied the position inherited from the founding fathers – Maurus and Placidus Wolter, and together with them he is among the patriarchs of the Beuron Congregation.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2014, 9, 2; 162-186
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura muzyczna cystersów w Krzeszowie w XVIII wieku. Wybrane zagadnienia
Musical Culture of the Cistercians in Krzeszów in the 18th Century. Chosen Issues
Autorzy:
Kutrowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040826.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Krzeszów
śląscy cystersi
opat Bernard Rosa
kościół bracki pw. św. Józefa w Krzeszowie
kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Krzeszowie
Silesian Cistercians
Abbot Bernard Rosa
Church of St Joseph in Krzeszów
Basilica of the Assumption of the Blessed Virgin Mary in Krzeszów
Opis:
Początki opactwa cystersów w Krzeszowie sięgają końca XIII wieku. Za punkt zwrotny w historii klasztoru można uznać 2. połowę XVII wieku, czyli czas rządów opata Bernarda Rosy (1660-1696). Dzięki niemu życie klasztorne zaczęło się dynamicznie rozwijać w wielu dziedzinach, w tym także w dziedzinie muzyki, która stanowiła ważny element życia klasztoru. Muzyka wykonywana w czasie liturgii i nabożeństw w Krzeszowie realizowana była w dwojaki sposób. Z jednej strony kontynuowane były zakonne tradycje śpiewu  chorałowego, z drugiej zaś wprowadzano nowe tendencje muzyki wielogłosowej. Bardzo wyraźnym rysem życia muzycznego Krzeszowa była wokalno-instrumentalna muzyka kościelna; obok niej wykonywana był również muzyka instrumentalna. Miała ona pełnić cztery podstawowe funkcje: być ozdobna (decoratio), sprawiać wrażenie przyjemności (delectare), wywoływać emocjonalne wzruszenie (permovere) i uczyć (docere). W XVIII-wiecznej muzyce wykonywanej w Krzeszowie przeważał styl koncertujący. Muzykę wykonywaną w Krzeszowie można podzielić – na podstawie zachowanych muzykaliów – na dwie zasadnicze kategorie: (1) dzieła przeznaczone do liturgii i (2) wykonywane poza liturgią. Utwory te były przejawem głównych nurtów duchowości cystersów krzeszowskich: nurtu chrystocentryczny, wyrażającego się w nabożeństwach adoracyjnych Najświętszego Sakramentu, w kulcie pasyjnym, w kulcie Emmanuela (praskiego Dzieciątka Jezus), nurtu mariologicznego i nurtu kultu świętych (głównie św. Józefa, św. Jana Nepomucena, św. Jadwigi i czternastu Wspomożycieli). Część utworów była komponowana przez kompozytorów rodzimych, którymi często byli sami cystersi, pozostałe – przez kompozytorów obcego pochodzenia. Muzyka w Krzeszowie wykonywana była przez istniejącą tam kapelę. Należeli do niej:  kantorzy i sukcensorzy, tzw. regentes chori, organiści, i inni muzycy. Wśród nich byli też kompozytorzy i nauczyciele, którzy uczyli młodych chłopców muzyki i liturgii w miejscowej szkole. Ważnym elementem kultury muzycznej Krzeszowa były i są nadal organy. W bazylice pw. Wniebowzięcia NMP znajdują się organy wybudowane w latach 1632-1736 przez śląskiego organ-mistrza Michaela Englera. Instrument ten jest niezwykle cenny m.in. pod względem architektury i walorów brzmieniowych. Do dziś zachowała się znaczna część oryginalnych elementów. Drugim instrumentem organowym w Krzeszowie są organy w kościele brackim pw. św. Józefa. Przypuszcza się, że zostały przeniesione do tutejszego kościoła z czeskiego klasztoru w Brzewnowie. Dokładna data ich budowy i warsztat organmistrzowski nie są znane.
The beginnings of the Cistercian Abbey in Krzeszów go back to the end of the 13th century. The second half of the 17th century, that is the time of the rule of Abbot Bernard Rosa (1660-1696), may be considered a turning point in the history of the abbey. It was owing to him that the life of the abbey started to develop dynamically in many areas, including music that was an important element of the life of the abbey. Music performed during the liturgy and services in Krzeszów was realized in two ways. On the one hand, monastery traditions of chorale singing were continued, and on the other, new tendencies of polyphonic music were introduced. Vocal-instrumental church music was a very distinct feature of the musical life of Krzeszów; besides, also instrumental music was performed. It was supposed to fulfill four basic functions: to be decorative (decoratio), to give the impression of pleasure (delectare), to stir up emotions (permovere) and to teach (docere). In the 18th century music performed in Krzeszów the concerting style was dominant. The music performed in Krzeszów may be divided—on the basis of the preserved documents —into two fundamental categories: (1) works designed for the liturgy, and (2) ones performed outside the liturgy. These works were a manifestation of the main currents of the spirituality of the Krzeszów Cistercians: of the Christocentric current, expressed in services of adoration of the Holy Sacrament, in the passion cult, in the cult of Emmanuel (the Prague Christ Child), of the Mariological current and of the current of the cult of the saints (mainly of St Joseph, St John of Nepomuk, St Jadwiga and the Fourteen Holy Helpers). Part of the works were composed by native composers, often the Cistercians themselves, and the remaining ones – by foreign composers. Music in Krzeszów was performed by the band that existed there. Its members were: cantors and successors, choirmasters, the so-called regentes chori, organists, and other musicians. Among them there also were composers and teachers, who taught young boys music and the liturgy in the local school. Organs have always been an important element of musical culture of Krzeszów. In the Basilica of the Assumption of the Blessed Virgin Mary there are organs built in the years 1632-1639 by the Silesian organ builder. The instrument is unusually precious, among others due to its architecture and sound values. A considerable part of the original elements have survived till today. The other organ instrument in Krzeszów are organs in the Church of St Joseph. It is supposed that they were moved to the church from the Czech monastery in Břevnov. It is not known precisely when and in what organ workshop they were built.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 79-95
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wypisy źródłowe do biografii polskich biskupów i opatów z czasów Rzeczypospolitej Obojga Narodów oraz niewoli narodowej doby zaborów (XVI-XIX W.) (cz. XII)
Source extracts for the biographies of Polish bishops and abbots from the time of the Polish-Lithuanian Commonwealth and the Partitions of Poland (16th and 19th centuries). (Part XII)
Autorzy:
Prokop, Krzysztof R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023527.pdf
Data publikacji:
2014-06-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
biskup
opat
Rzeczpospolita Obojga Narodów
biografia
zabory
bishop
abbot
Polish-Lithuanian Commonwealth
biography
partitions
Opis:
The twelfth part, closing the series Source extracts, comprises three sections. The first two, entitled Monastica and Varia, bring another portion of information, taken from the archives and manuscripts, for the biographies of the representatives of the Old Polish hierarchy of the Catholic Church - bishops, abbots and abbesses. The third one is a cumulative index of the included persons, which comprises all the previous parts of Source extracts. It enables researchers to easily explore the rich and diverse material published in 2004-2013, and referring to a total of 683 characters. The index also includes the related editions on this topic, published by the same publisher in the pages of the semi-annual “Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne” – it mentions, however, only those persons who appear in the individual parts of Source extracts. A wealth of factual data, introduced into the scientific world thanks to this series, should greatly assist in further prosopographical studies on the Old Polish church elites, particularly in the often postulated development of biographical dictionaries of both bishops and abbots from the time of the Polish-Lithuanian Commonwealth.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2014, 101; 141-215
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies