Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "oligarchia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Instytucje i ich biurokratyzacja próba rekonstrukcji pewnych hipotez
    Autorzy:
    Cichoracki, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/637613.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    instytucja, instytucjonalizacja, biurokracja, oligarchia, patologia
    Opis:
    The institutions are often seen as a collection of rules and norms of human behavior, organized human practices, and all sorts of his social activity implemented in the structures of meaning and identity, political system, economic growth, prescribing appropriate behavior for specific actors in specific situations or circumstances. According to this point of view the institutions can also be understand as a system of social activitys patterns maintained and reinforced for the sake of establishing, and regulating the scope, the dimension and the quality of social integration, political organization, and economic system of the production and the distribution of goods, and services. The process of institutionalization of human life is a specific rule of the western civilizations development and makes a core of Max Webers theory of rationalization trying to explain the most important and significant aspects of this process. The problem is that a process of advanced humans life institutionalization leads to the symmetrically advancing bureaucratization in some cases in an even oligarchical way. The mutual, reciprocal causation between these two processes is a main issue in many hypotheses and theories trying to explain the structure of institutional pathologies, a lack of their institutions systematical flexibility or the models of their temporal and constant ineffectiveness.
    Źródło:
    Principia; 2012, 57
    2084-3887
    Pojawia się w:
    Principia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wewnętrzne i zewnętrzne granice demokracji
    Internal and external borders of democracy
    Autorzy:
    Karolczuk, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/321528.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
    Tematy:
    demokracja
    granice demokracji
    oligarchia
    democracy
    borders democracy
    oligarchy
    Opis:
    Demokracja ma zewnętrzne i wewnętrzne granice. Demokracje dążą do poszerzenia swych granic terytorialnych, zwłaszcza jeśli poza nimi dominują systemy antydemokratyczne. W procesie globalizacji dawne granice państwowe tracą na znaczeniu, ale nie oznacza to, że wszelkie granice znikają. Państwo prawa oligarchicznego jest „zewnętrzem” granicy demokracji. Oligarchia zmienia granice między tym co polityczne i niepolityczne, publiczne i niepubliczne. Jedną z granic demokracji są nadmierne nierówności społeczne. Rosnący dług publiczny pozwala oligarchii przekroczyć granice demokracji. Na granicy między demokracją i oligarchią znajduje się system przedstawicielski. Akt głosowania, przedstawiany jako wyraz świadomości politycznej i aktywności obywatelskiej, jest jednocześnie rezygnacją z własnego politycznego działania. Rozwój demokracji wymaga ponownego przekroczenia przez masy pracujące granicy między klasą „w sobie” i klasą „dla siebie”.
    Democracy has got its own external and internal borders. Democracies aim at expanding their territorial borders, especially if some antidemocratic systems dominate outside them. In the process of globalization, former borders lose their meaning; however, it does not mean that all borders disappear. An oligarchic country is the exterior of a border of democracy. Oligarchy changes the borders between what is political and nonpolitical or what is public and nonpublic. Excessive social inequalities form one of the borders of democracy. Increasing public debt allows oligarchy to exceed the borders of democracy. A representative system is exactly on the border between democracy and oligarchy. The act of voting defined as an expression of political consciousness and civil activity is the resignation from one’s own political activity at the same time. The development of democracy requires the working masses to recross the border between ‘the class in itself’ and ‘the class for itself’.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2013, 65; 127-156
    1641-3466
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Law vs. Interests Russia after 1991
    Prawo vs interesy. Rosja po 1991 roku
    Autorzy:
    Bartnicki, Adam R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1835991.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    Oligarchy
    Russia
    corruption
    Yeltsin
    Putin
    oligarchia
    Rosja
    korupcja
    Jelcyn
    Opis:
    In Russia, after 1991, we can observe the crisis of rule of law in the political, economic and social area. The criminalization of the state, economy and the policy was part of a kind of inheritance from the Soviet Union. Its essence was manifested by omnipotence and impunity of elites, spreading the thesis about non conflict society and propaganda of common interests of society and oligarchs. Other components of the “decline” were: preservation of power by a large part of politicians from the former system and the elements of Soviet mentality and behaviour, the tendency to clientelism and servility, both in society and among the elites. Some elements of the old system were not only adapted to the new reality, but were even deeper. Such phenomena as corruption, shifts in power into the “dark” illegal structures, disregard of legal standards, contradictions existing between official propaganda and the real life, would be a common occurrence in the Soviet Union, but this contemporary Russia gave them a quasi-legal and almost certainly acceptable. Examples of how to ignore or bend the law went vertically from political power down the social ladder. Exerted and continues to exert a destructive influence on the political system, economy and society of Russia.
    W Rosji po 1991 r. można zaobserwować kryzys państwa prawa na polu politycznym, gospodarczym i społecznym. Kryminalizacja państwa, gospodarki i polityki była elementem swoistego spadku po czasach ZSRS. Jego istota przejawiała się we wszechwładzy i bezkarności elity, swobodnym żonglowaniu tezą o bezkonfliktowym społeczeństwie oraz propagandowej jedności interesów społeczeństwa i nomenklatury. Innymi składnikami owego „spadku” były: zachowanie władzy przez dużą część polityków z dawnego układu, elementy sowieckiej mentalności i zachowań, skłonność do klientelizmu i serwilizmu, zarówno w społeczeństwie, jak i w samych elitach. Niektóre elementy dawnego układu nie tylko zostały zaadaptowane do nowej rzeczywistości, ale uległy wręcz pogłębieniu. Takie zjawiska, jak korupcja, przemieszczanie się centrów władzy w stronę „ciemnych”, nielegalnych struktur, lekceważenie norm prawnych, sprzeczności zachodzące między oficjalną propagandą a realnym życiem, z pewnością były zjawiskiem częstym w ZSRS, ale to współczesna Rosja nadała im charakter quasi-legalny, a już prawie na pewno akceptowalny. Przykłady lekceważenia czy naginania prawa szły wertykalnie od władzy politycznej w dół drabiny społecznej. Wywierały i nadal wywierają bardzo destrukcyjny wpływ na system polityczny, społeczeństwo i gospodarkę Rosji.
    Źródło:
    Społeczeństwo i Polityka; 2021, 3(68); 13-32
    1733-8050
    Pojawia się w:
    Społeczeństwo i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przywództwo oligarchiczne i jego społeczne uwarunkowania w świetle „Partii politycznych” Roberta Michelsa
    Oligarchical leadership and its social conditions according to Robert Michels "Political Parties"
    Autorzy:
    Miński, Radomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/567128.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Instytut Nauk Politycznych
    Tematy:
    przywództwo
    Michels
    oligarchia
    organizacja
    partie polityczne
    leadership
    oligarchy
    organization
    political parties
    Opis:
    The article is devoted to the reception of Robert Michels's concept. Robert Michels accomplishments include being the author of the “Iron Law of Oligarchy”, being Max Weber's apprentice, and also co-editor of the famous journal Archiv fur Sozialwissenshaft und Sozialpolitik. Despite these impressive credits, Michels remains little-known in Poland. In the article, an attempt was made to introduce Michels in a biographical context. Furthermore, the article discusses the controversies surrounding the thoughts and evolution of the “Iron Law of Oligarchy's” author. However, the main purpose of the article is to explain the social determinants of the oligarchization of leadership in political parties. Michels states that, the necessity for organization and leadership immanently causes the oligarchical tendencies in social systems. In his book “Political Parties” he considered, that mass character of social phenomena makes direct-democratic leadership impossible. Even such organizations as political parties (especially socialist parties), and/or opting for democratic ideas, in fact simulate democratic standards.
    Źródło:
    Forum Politologiczne; 2013, 15 - Przywództwo polityczne w Polsce i na świecie; 119-144
    1734-1698
    Pojawia się w:
    Forum Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Thai Elite Networks as an Example of an Extractive Institution
    Relacje tajlandzkich elit jako przykład instytucji oligarchicznej
    Autorzy:
    Gliniak, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2024020.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
    Tematy:
    Thailand
    institutions
    oligarchy
    institutional economics
    economic development
    Tajlandia
    instytucje
    oligarchia
    ekonomia instytucjonalna
    rozwój gospodarczy
    Opis:
    The main research objective of this article is to analyse the influence of Thai elites on the socio-economic development of the country from the institutional economic and new institutional economics (NIE) perspective. The specific research goals included an introduction of the views of institutional economics and NIE on economic development and to present the country's modernization process since World War II. Other goals were to explain the relationship between the Thai elites, and study the quality of institutions using indicators such as the Democracy Index, the Rule of Law Index, and the World Governance Indicator. The article aims to fill the research gap related to analysing the impact of an institution on socio-economic development. In this case, this is an extractive institution: the network monarchy. The Thai elites' activities, which only serve their own interests, exacerbate the problems experienced by the country. The research carried out for this article shows the entire Thai institutional environment is in poor shape, and negatively affects all aspects of the daily lives of Thai citizens. Corruption in the government is widespread. The rule of law has seen no improvement, and the judiciary is ineffective. The democratic process has been slowed down if not practically halted. Freedom of speech is widely restricted, and the ruling military junta stifles opposition in a bid to maintain the status quo. This article is interdisciplinary. In addition to economics, it addresses political science, sociology and aspects of the law. The research results contained in this article allow for a deeper understanding of Thailand's economic changes and aim to encourage further economic analysis from an institutional economics angle.
    Głównym celem badawczym artykułu jest analiza wpływu tajskich elit na rozwój społeczno-gospodarczy kraju z perspektywy ekonomii instytucjonalnej i nowej ekonomii instytucjonalnej (NEI). Celami szczegółowymi są przybliżenie poglądów ekonomii instytucjonalnej i NEI na rozwój gospodarczy oraz przedstawienie procesu modernizacyjnego kraju od II wojny światowej. Kolejne cele badawcze stanowią wytłumaczenie relacji między tajskimi elitami oraz analiza jakości instytucji z wykorzystaniem wskaźników, takich jak the Democracy Index, the Rule of Law Index i the World Governance Indicator. Artykuł wypełnia lukę badawczą związaną z analizą wpływu instytucji, w tym przypadku instytucji wykluczającej, jaką jest monarchia sieciowa, na rozwój społeczno-gospodarczy. Z uzyskanych wyników wynika, że środowisko instytucjonalne kraju jest w złej kondycji. Konsekwencje aktywności monarchii sieciowej i tajskich elit ugruntowują te problemy. Korupcja w kraju jest powszechna, a problem ten dotyka wszystkich obywateli w ich codziennym życiu. W kwestii praworządności nie zanotowano praktycznie żadnej poprawy, a sądownictwo jest nieefektywne. Proces demokratyczny nie został spowolniony, a praktycznie zahamowany. Z badań wynika, że wolność słowa jest szeroko ograniczana, a rządząca junta wojskowa tłamsi opozycję, chcąc utrzymać status quo. Artykuł ma interdyscyplinarny charakter. Obok aspektów ekonomicznych ujmuje również aspekty politologiczne, socjologiczne i prawne. Wyniki w nim prezentowane pozwalają na pełniejszą analizę przemian i problemów gospodarczych Tajlandii oraz mogą być inspiracją do kontynuowania analizy gospodarczej z perspektywy ekonomii instytucjonalnej.
    Źródło:
    Ekonomia XXI Wieku; 2021, 24; 39-55
    2353-8929
    Pojawia się w:
    Ekonomia XXI Wieku
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oligarchokracja jako źródło i główny czynnik konfliktu politycznego na Ukrainie
    Autorzy:
    Жовниренко, Павел
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687162.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    oligarchy, power, middle class, deoligarchization
    oligarchia, władza, klasa średnia, deoligarchizacja
    олигархия, власть, средний класс, деолигархизация
    Opis:
    The main purpose of this article is to study the nature of the current system of government in Ukraine. It is shown that for large businesses, who came into politics, power in fact is only a means of obtaining super-profits and the private interest here definitely prevails over national one.
    Głównym celem tego artykułu jest zbadanie charakteru obecnego systemu władzy na Ukrainie. Wykazano, że dla właścicieli dużych przedsiębiorców, którzy przyszli do polityki, władza jest w rzeczywistości środkiem osiągania wielkich zysków, a interes prywatny ma pierwszeństwo przed krajowym.
    Основной целью настоящей статьи является исследование природы нынешней системы власти в Украине. Показано, что для крупного бизнеса, пришедшего в политику, власть по факту является лишь средством получения сверхприбыли, а частный интерес безусловно превалирует над национальным.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2016, 2, 1
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Commonwealth of Poland-Lithuania at the time of the Noble Democracy – a Polish Anomaly?
    Autorzy:
    Malec, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401318.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Noble Republic
    political system
    noble democracy
    magnate oligarchy
    Sejm
    bureaucracy
    judiciary
    Rzeczpospolita szlachecka
    ustrój polityczny
    demokracja szlachecka
    oligarchia magnacka
    urzędy
    sądownictwo
    Opis:
    The article deals with the specifi city of the noble democracy in the Polish-Lithuanian Commonwealth. Contrary to the absolutism dominant in Western Europe, where the fullness of power was concentrated in the hands of the monarch, in Poland, starting from the 16th century, power passed into the hands of the noble state, and republican forms were mixed with monarchist ones (the so-called republica mixta).The Sejm becomes the highest organ of power, bringing together the full legislative power, the power of the elected monarch gets limited, the administrative structure – based on lifetime offices – is anachronistic (until the middle of the 18th century), the judiciary retains its state character and from the 16th century becomes independent of the king, which is unique compared to most of the then existing countries. The system of democracy of the nobility created at that time clearly distinguishes the Polish political system from the solutions that were dominating during the modern era. In the first half of the 18th century, this form of government becomes deformed. During the magnate oligarchy, real power passes into the hands of a small group of the richest. Poland is in the state of decline. To counteract this, reforms are being gradually introduced during the reign of Stanisław August Poniatowski, the last Polish king. However, they prove to be long overdue. The constitution passed on May 3, 1791 – the second in the world – did not last long, and the third partition of Poland meant the loss of independence for 123 years. The reasons for the fall of the Republic of Poland can be found in the external factors, in the disintegration of state institutions and the growing anarchy, but also in a specific Polish systemic anomaly, which did not withstand the confrontation with the centralized absolute monarchy of the neighbouring countries.The attempt to build in Poland a democratic state based on law turned out to be premature.
    Artykuł traktuje o specyfice ustroju demokracji szlacheckiej w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W przeciwieństwie do dominującego na zachodzie Europie absolutyzmu, gdzie pełnia władzy skoncentrowana była w ręku monarchy, w Polsce od XVI w. władza przechodzi w ręce stanu szlacheckiego, a formy republikańskie mieszają się z monarchistycznymi (tzw. republica mixta). Najwyższym organem władzy, skupiającym pełnię władzy ustawodawczej, staje się sejm, władza elekcyjnego monarchy jest ograniczana, struktura administracji – oparta na dożywotnich urzędach – jest anachroniczna (do poł. XVIII w.), sądownictwo zachowuje charakter stanowy i od XVI w. uniezależnia się od króla, co stanowi ewenement w porównaniu z większością ówczesnych państw. Stworzony wówczas system demokracji stanu szlacheckiego zdecydowanie wyróżnia polski model ustrojowy na tle dominujących w dobie nowożytnej rozwiązań. W pierwszej połowie XVIII w. następuje deformacja tej formy rządów. W okresie oligarchii magnackiej realna władza przechodzi w ręce nielicznej grupy najbogatszych. Polska chyli się ku upadkowi. Przeciwdziałać temu mają reformy wprowadzane stopniowo za panowania ostatniego króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Są one jednak spóźnione. Uchwalona 3 maja 1791 r. konstytucja – druga na świecie – nie przetrwała długo, a trzeci rozbiór Polski oznaczał utratę niepodległości na 123 lata. Przyczyn upadku Rzeczypospolitej można upatrywać w czynnikach zewnętrznych, w rozkładzie instytucji państwowych i nasilającej się anarchii, ale także w specyficznej polskiej anomalii ustrojowej, która nie wytrzymała konfrontacji ze scentralizowaną monarchią absolutną państw ościennych. Okazało się, że próba budowania w Polsce demokratycznego państwa opartego na prawie była przedwczesna.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2020, 23; 99-109
    1733-0335
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nadzór właścicielski, nadzór korporacyjny czy „samo-władztwo oligarchii akademickiej”? – Dylematy ładu akademickiego w publicznych szkołach wyższych w świetle nowej ekonomii instytucjonalnej
    University Steered by State, University Steered by State and Stakeholders or Self-Governed Academic Oligarchy? – Dilemma of Governance in Public Higher Education Organizations – New Institutional Economics Approach
    Autorzy:
    Pietrzak, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/596708.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    publiczne szkolnictwo wyższe
    nadzór właścicielski
    nadzór korporacyjny
    oligarchia akademicka
    ład akademicki
    nowa ekonomia instytucjonalna
    public higher education organizations
    governance
    academic oligarchy
    new institutional economics
    Opis:
    Artykuł podejmuje problematykę ładu akademickiego, tj. odpowiednika corporate governance w odniesieniu do publicznych szkół wyższych w Polsce – w kontekście nowej ekonomii instytucjonalnej. Specyfika kształcenia i badań naukowych jako produktów uczelni akademickich (uniwersyteckich) wskazuje na potencjalne zawodności rynku jako mechanizmu koordynacji dostarczania tych dóbr (np. asymetria informacji i selekcja negatywna). Zawodności te sugerują, że właściwym mechanizmem jest instytucja kierująca w formie organizacji hierarchicznej (uniwersytet). Istotną kwestią jest projekt ładu akademickiego takiej organizacji. Obecny model został określony jako „samo-władztwo oligarchii akademickiej”. Jest on przedmiotem ostrej krytyki. Jednakże problemy związane z rozdzieleniem własności i kontroli oraz pomiarem wyników działalności akademickiej i wynikające stąd koszty agencji wskazują, że model ten może mieć pewne przewagi nad postulowanymi modelami, zakładającymi większą centralizację i skuteczniejsze sterowanie przez państwo lub państwo i interesariuszy, takich jak biznes czy samorząd. Wątpliwości te wskazują na potrzebę dalszych badań, pozwalających rzetelnie ocenić zasadność ewentualnych reform obecnego systemu ładu akademickiego.
    The paper concerns with corporate governance in public higher education organizations in Poland. The paper approach is based on the new institutional economics. The special features of academic products (i.e. education and scientific research) suggest that potential market failures exist that handicapped market as governance mechanism in supplying such services. Those market failures suggest that the better than market is the hierarchical mode of control, namely university. Important issue is governance of such organization. The model which dominated in Polish universities could be described as self-governance of academic oligarchy. This model is under strong criticism. However, the problems of separation of ownership and control and the problem of metering of academic performance and resulting agency costs suggest that this model could have some advantages over the proposed alternative models. The main assumption of those proposed models is stronger centralization and more direct control experienced by government or government and stakeholders (i.e. business and local administration). Those concerns show that further studies are desired. Such studies should allow to accurately assess the justification of proposed reforms of academic governance.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2016, C; 285-302
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Etos dworu i „ludzi dobrze wychowanych”: epitafium dla inteligencji
    The Ethos of Nobility and of Well-Mannered People: An Epitaph for Polish Intelligentsia
    Autorzy:
    Kamiński, Antoni Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372988.pdf
    Data publikacji:
    2018-03-26
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    intelligentsia
    nobles' democracy
    modernization
    oligarchy
    ethos
    national identity
    patriotism
    nationalism
    cosmopolitism
    internationalism
    inteligencja
    demokracja szlachecka
    modernizacja
    oligarchia
    etos
    tożsamość narodowa
    patriotyzm
    nacjonalizm
    kosmopolityzm
    internacjonalizm
    Opis:
    The article is devoted to a critical analysis of current controversies concerning the Polish national identity, and the interpretation of the impact of nobles’ democracy on the demise of the Polish Lithuanian Commonwealth. It considers the role of national identity as a factor influencing civic culture and, therefore, determining its usefulness in assuring the proper functioning of the constitutional order. The analysis assumes that (1) the current global order is the product of the emergence of nation-states; (2) that a nation-state cannot exist without civil society grounded in the concept of national identity and patriotism. Patriotism is opposed here to nationalism; similarly, cosmopolitism is opposed to internationalism. Patriotism and cosmopolitism are compatible and imply an open-minded, inclusive attitude to different national identities. Both nationalism with its focus on superiority of one’s own nation, and internationalism — rejection of the nation-state in the name of an imaginary global, stateless community — are exclusive. These both exclusive postures present a threat to civil society.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2018, 62, 1; 47-70
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    System medialny Ukrainy. Ujęcie politologiczne
    Autorzy:
    Hajduk, Jurij
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687022.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    political system, party system, media system, media, political parties, oligarchy
    system polityczny, system partyjny, system medialny, media, partie polityczne, oligarchia
    политическая система, партийная система, медиасистема, СМИ, политические партии, олигархия
    Opis:
    The media system in Ukraine is one of the most significant elements of the whole structure of the public relations, especially in the political sphere. In spite of the two great social uprisings in Ukraine, the influence of oligarchs on the policy was not successfully optimized. They exploit the media as the tool of their political game. Main hypothesis of the article: the media system is dominated by the interests of oligarchs who practically control the whole of it.
    System medialny Ukrainy jest jednym z istotnych elementów całego układu relacji publicznych, szczególnie w sferze politycznej. Pomimo dwóch wielkich zrywów społecznych na Ukrainie nie udało się zoptymalizować wpływu oligarchów na politykę. Wykorzystują oni media jako narzędzie prowadzonej przez nich gry politycznej. Hipoteza główna artykułu brzmi: system mediów jest zdominowany przez interesy oligarchów, którzy praktycznie w całości kontrolują system medialny.
    Аннотация: Медиасистема Украины является одним из важнейших элементов всей системы общественных отношений, особенно в политической сфере. Несмотря на два больших высту-пления общества, в Украине не удалось оптимизировать влияния олигархов на политику. Они используют СМИ как инструмент своей политической игры. Основная гипотеза статьи: в медиасистеме преобладают интересы олигархов, которые практически полностью контролируют медиасистему.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2018, 4, 1
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Donald Trump and America Divided against Itself
    Donald Trump i Ameryka podzielona przeciw samej sobie
    Autorzy:
    Bryk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029635.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Donald Trump’s Presidency
    American Conservatism
    liberal oligarchy
    populism
    identity liberalism
    fragmentation of American socjety
    prezydentura Donalda Trumpa
    konserwatyzm amerykański
    oligarchia liberalna
    populizm
    globalizacja
    liberalizm tożsamościowy
    fragmentacja społeczeństwa amerykańskiego
    Opis:
    Donald Trump became the president of the United States because he was able to see the deep division of the American society into 80% of the population comprising the lower and middle classes and the caste-like oligarchic elite, which is made up of the richest 1% and 19% of the upper-middle class population. These 20% justifies its privileged social position by referring to meritocracy, the ideology of identity liberalism and to globalism, delegitimizing any opposition as a manifestation of ignorance, pathological aggression or social maladjustment (“the deplorables” of Hillary Clinton). Trump turned to the remaining 80% of society, angered not only by the effects of globalization implemented by the liberal elites as the only possible and rational economic policy, but also despised by the liberal upper middle class and forced by political elites to submit to the dictates of the ideology of emancipatory liberalism of personal autocreation, leading to the breakdown of social and family ties and the destruction of authorities. Trump won the support of angry voters because he raised issues that were very close to much of the electorate but were absent from the dominant discourse of political elites, both in the Democratic Party and the Republicans. This was his “populism”, which was in fact democratic and conservative patriotism or mild nationalism. Nevertheless, this provoked vehement opposition from both the liberal left, part of the federal administration (“deep state”) and cancel culture, and from some republicans (“Never Trumpers”). However, the “resistance movement” that emerged after Trump’s election was able to appeal only to ideological arguments, including the perception of America’s and the West’s civilizational heritage as a structure of immanent oppression that Trump wants to renew and strengthen. Thus, a narrative was born presenting Trump as a usurper in a metaphysical sense, an enemy of the only legitimate moral and social order, i.e., the order of identity liberalism with its axioms of emancipation and moral autocreation of individuals. The violation of this quasi-religious order is to cause an escalation of violence and oppression motivated by hatred, racism, xenophobia and religious fanaticism. Such a narrative, referring to the theory of the “end of history” by Francis Fukuyama, was not confirmed either in the politics or in the legislation of the Trump administration, demonstrating flaws in the liberal-left understanding of the so called “populism”.
    Donald Trump został prezydentem USA, gdyż zdołał dostrzec głęboki podział społeczeństwa amerykańskiego: na 80% ludności obejmujące klasę niższą i średnią oraz przypominającą kastę elitę oligarchiczną, na którą składa się 1% najbogatszych oraz 19% ludności zaliczanej do wyższej klasy średniej. Te 20% swą uprzywilejowaną pozycję społeczną uzasadnia, odwołując się do merytokracji, ideologii liberalizmu tożsamościowego oraz globalizmu, delegitymizując sprzeciw jako przejaw ignorancji, patologicznej agresji lub nieprzystosowania społecznego (“pożałowania godni” – Hillary Clinton). Trump zwrócił się do pozostałych 80% społeczeństwa, rozgniewanego nie tylko skutkami wdrażanej przez liberalne elity – jako jedyna możliwa i racjonalna polityka gospodarcza – globalizacji, lecz również pogardzanego przez liberalną wyższą klasę średnią i zmuszanego przez elity polityczne do poddania się dyktatowi ideologii liberalizmu emancypacyjnego, prowadzącego do rozbicia więzi społecznych i rodzinnych oraz zniszczenia autorytetów. Trump zyskał poparcie rozgniewanych wyborców, gdyż poruszył tematy, które były bardzo bliskie znacznej części elektoratu, jednak nie były obecne w dominującym dyskursie elit politycznych – ani Partii Demokratycznej, ani republikanów. Na tym polegał jego “populizm”, będący w rzeczywistości demokratycznym i konserwatywnym patriotyzmem. Wywołało to gwałtowny sprzeciw, zarówno ze strony lewicy liberalnej, części administracji federalnej (deep state) i cancel culture, jak i ze strony części republikanów – zdeklarowanych przeciwników kandydatury Donalda Trumpa na prezydenta. Jednakże “ruch oporu”, który uaktywnił się po wygranej wyborczej Trumpa, był w stanie odwołać się jedynie do argumentów ideologicznych, w tym postrzegania dorobku cywilizacyjnego Ameryki i Zachodu jako struktury opresji, którą Trump chce odnawiać i wzmacniać. Zrodziła się tym samym narracja prezentująca Trumpa jako uzurpatora w sensie metafizycznym, wroga jedynie legitymowanego porządku moralnego i społecznego, tj. porządku liberalizmu tożsamościowego i emancypacji. Naruszenie tego porządku ma doprowadzić do eskalacji nienawiści i motywowanej rasizmem, ksenofobią i fanatyzmem religijnym przemocy, czyli “populizmu” w negatywnym sensie. Narracja taka, odwołująca się do teorii “końca historii” Francisa Fukuyamy nie znalazła jednak potwierdzenia ani w polityce, ani w prawodawstwie czasów administracji Trumpa, wskazując na niedostatki w lewicowo-liberalnym pojmowaniu tzw. populizmu.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2021, 1; 47-84
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Donald Trump as a Response to a Global Post-Cold War Liberal World
    Donald Trump odpowiedzią na świat liberalnego globalizmu po zimnej wojnie
    Autorzy:
    Bryk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/504942.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Donald Trump’s presidency
    liberal oligarchy
    Republican Party
    nation state
    open society
    post-1945 political order
    prezydentura Donalda Trumpa
    oligarchia liberalna
    Partia Republikańska
    państwo narodowe
    porządek polityczny po 1945 roku
    Opis:
    Donald Trump utilizes conservative values and narrative to gain power in elections, causing profound social turmoil (to hell with political correctness) and successfully attempts to limit oligarchization of American political life. He was able to defeat Hilary Clinton with her vision of liberal oligarchy supported by identity clientele groups. Trump focused his rhetoric and policies on social solidarity in a nation state fueled by republican values, thus opposing both liberals and libertarians joined against him in a conflict of two models of common interest in V. Pareto’s understanding. Some similarities to Ronald Regan’s presidency are visible, albeit major differences (business background, massive personal wealth, lack of political experience or administrative career) must be noticed. Trump’s vision “Great America” is a construed temporal social phenomenon, based on rhetoric of greatness and power, used however to implement real and profound policy changes (e.g. nominations to SCOTUS and federal courts). Moreover, Trump saves Republicans from political stalemate or even crisis, as they regain a chance to reorient the political system in a radical manner. His political intuition and business experience allowed Trump to overthrow the rhetoric of political correctness, liberal dispersed censorship and newspeak dictate of public morality. Brutal rhetoric and peculiar sense of humor combined with sincere optimism of a “self-made man” and entrepreneurial mentality allowed Trump to survive both ostracism of elites and ferocious attack of liberal media. He established himself as a representative and voice of “Hard America” (M. Barone), opposed to liberal despise for the “deplorable”. Trump indentifies himself as a man of action, rough business player and a builder, America to him is a nation of builders. Trump’s victory is a symbolic ending of the American and Western order established after 1945.
    Wygrane przez Donalda Trumpa – dzięki odwołaniu do wartości i narracji konserwatywnej – wybory prezydenckie wywołały wstrząs w społeczeństwie amerykańskim. Nowy prezydent z powodzeniem ograniczył postępującą oligarchizację życia politycznego Stanów Zjednoczonych. Zdołał pokonać Hilary Clinton z jej wizją państwa – oligarchii wspieranej przez klienckie grupy tożsamościowe. Trump skoncentrował swoją retorykę i kierunki polityki na solidarności społecznej w ramach państwa narodowego opartego na wartościach republikańskich. Stanął w opozycji zarówno do liberałów, jak i do libertarian złączonych w walce przeciwko niemu. Widać tu konflikt dwóch modeli interesu wspólnotowego w ujęciu Vilfredo Pareto. Ponadto dostrzec można podobieństwa do prezydentury Ronalda Regana, jednakże trudno pominąć zasadnicze rozbieżności (Trump – człowiek wielkiego biznesu z ogromnym majątkiem osobistym, niemający doświadczenia politycznego i niepełniący wcześniej funkcji publicznych). Sama wizja „wielkiej Ameryki” jest stworzonym przez Trumpa zjawiskiem społecznym, opartym na retoryce wielkości i władzy wykorzystywanej jednak przy wdrażaniu rzeczywistych zmian polityki państwa (np. nominacje sędziowskie). Oprócz tego nowy prezydent zapewnił Partii Republikańskiej wyjście z kryzysu, dając szansę na gruntowną i zasadniczą reorientację systemu politycznego USA. Intuicja polityczna i doświadczenie przedsiębiorcy pozwalają Trumpowi na obalenie monopolu retoryki politycznej poprawności wraz z moralnym dyktatem nowomowy i rozproszonymi formami cenzury. Brutalna retoryka i specyfi czne poczucie humoru towarzyszące autentycznemu optymizmowi self-made man, wraz z biznesową mentalnością, pozwoliły Donaldowi Trumpowi na przetrwanie ostracyzmu elit oraz zaciętych ataków mediów liberalnych. Nowy prezydent zajął miejsce trybuna „twardej Ameryki” (Michael Barone) stając w opozycji do liberalnej pogardy dla „godnych pożałowania”. Trump identyfikuje się jako budowniczy, człowiek działania, doświadczony i ostry gracz świata wielkich interesów. Sama Ameryka dlań to naród budowniczych. Nowa prezydentura jest również symbolicznym zakończeniem porządku ustanowionego w USA i Europie Zachodniej po roku 1945.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2019, 3; 17-38
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykraczając poza opozycję Północ – Południe:globalna rola debat o zrównoważonym rozwoju prowadzonych w Korei Południowej
    Autorzy:
    Pak, M. S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/371795.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
    Tematy:
    environmentalism
    sustainable development
    North-South debate
    Rio
    Green Climate Fund
    South Korea
    neoliberalism
    inequality
    oligarchy
    chaebol
    enwironmentalizm
    rozwój zrównoważony
    opozycja Północ – Południe
    Korea Południowa
    neoliberalizm
    nierówność
    oligarchia
    monopol
    Opis:
    While debates on sustainable development have traditionally pitted the developing countries of the global South against the industrialized countries of the North, this essay addresses possible new elements in the so-called North-South debate, mainly by examining it from the perspective of a former developing country that has recently succeeded in becoming a developed industrial economy. Having achieved rapid economic growth that has been described as miraculous, South Korea has come to enjoy the reputation of being a country that has also shown a firm commitment to sustainable development, and in 2012, was even chosen over Germany to host the headquarters of the UN Green Climate Fund. Yet within the country the Korean government has been subject to ongoing criticism as still placing a preponderant emphasis on economic growth, while largely ignoring the ecological and social aspects of sustainable development. While not disagreeing with the critics, this essay shifts the focus away from the local causes of the alleged inconsistences and lapses in the Korean government’s sustainable development policy, and uses the Korean case as a prism through which to view the global trends that since the early 1990s have emerged as major obstacles in making sustainable development possible in fact, not just in words. Building on Thomas Piketty’s near definitive study of the rise of income inequality and oligarchic ownership of much of the world’s wealth in the aftermath of the neoliberalist triumph of the 1980s, the essay identifies South Korea as the epitome of a country whose economy has come to be controlled to a large extent by the global financial elite, and suggests that beyond the rhetoric, its development policy has reflected the predominantly growth-oriented agenda of such elite. The implication throughout is that, should the current trends continue, the Korean case may well provide a good indication of what is further to come as today’s rapidly industrializing economies also begin to mature.
    Debaty odnoszące się do zrównoważonego rozwoju zwykle ustawiają kraje Południa w opozycji do zindustrializowanej Północy, jednak w tej pracy ukażemy możliwe nowe elementy w tej dyskusji. Przedstawimy przykład kraju, określanego jeszcze niedawno jako rozwijający się, a obecnie stanowiącego przykład udanej transformacji w kierunku gospodarki przemysłowej. Po osiągnięciu szybkiego wzrostu ekonomicznego, który został określony jako cudowny, Korea Południowa pokazuje teraz również zdecydowane zaangażowanie na rzecz zrównoważonego rozwoju. W 2012 roku, kraj ten przebił nawet ofertę Niemiec i to w nim wyznaczono siedzibę prowadzonego przez ONZ Green Climate Fund. Jednocześnie, w wymiarze wewnętrznym, koreański rząd jest krytykowany za nadmierny nacisk na wzrost gospodarczy i zaniedbywanie ekologicznych i społecznych aspektów zrównoważonego rozwoju. W tej pracy jednak nie tyle prezentować będziemy przyczyny krajowych uchybień, ile zaproponujemy spojrzenie na Koreę przez pryzmat, w którym odzwierciedlą się globalne trendy widoczne od początku lat 90., stanowiące obecnie główne przeszkody we wdrożeniu rozwoju zrównoważonego. Opierając się na badaniach Thomasa Piketty’ego, odnoszących się do wzrostu nierówności dochodów i zawładnięcia przez oligarchię większości światowych zasobów w następstwie triumfu neoliberalizmu z lat 80., przedstawimy Koreę Południową jako przykład kraju, w którym kontrola nad gospodarką w znacznym stopniu została przejęta przez globalną elitę finansową. Pokażemy, że – poza retoryką – polityka rozwojowa jest ukierunkowana głównie na wzrost interesów tej elity. Oznacza to, że jeżeli obecne tendencje się utrzymają, przykład Korei może być wskazówką co do przyszłości innych obecnych uprzemysłowionych gospodarek, które wkraczają w kolejną fazę rozwoju.
    Źródło:
    Problemy Ekorozwoju; 2015, 10, 2; 79-86
    1895-6912
    Pojawia się w:
    Problemy Ekorozwoju
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trump and the Conservative Movement
    Donald Trump i ruch konserwatywny
    Autorzy:
    Bryk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029639.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Trump’s presidency
    American Conservatism in the 21st century
    culture wars
    populism
    liberal oligarchy
    technocracy
    identity politics
    prezydentura Donalda Trumpa
    konserwatyzm amerykański w XXI wieku
    wojny kulturowe
    populizm
    oligarchia liberalna
    technokracja
    polityka tożsamościowa
    Opis:
    United under Regan by anti-communism, the US Conservative movement is now deeply divided. This division was already visible in the so-called Sarah Palin’s conservative populism and the Tea Party movement. However, it showed itself in full force when the Republican party elite, living in symbiosis with liberals from the Democratic Party, had to respond to Donald Trump’s electoral success. It turned out that the traditional Republican electorate did not back the party’s globalist elite, but an outsider. Trump gained the support of that section of conservatives who rejected integration into the hegemonic ideology of leftist liberalism with its destructive narrative of “American iniquity” and the adoption of the technocratic global oligarchy model as the only possible “end of history”. Conservatives supporting Trump’s candidacy referred to the tradition of American conservatism, appealing to the Founding Fathers, the Constitution and national pride and supporting the idea of metaphysical freedom, ontologically rooted in being greater than the autonomous will of the individual. Thus, the possibility of agreement with the oligarchic elite professing identity liberalism is very limited. However, it is possible to create a tactical alliance between conservatives, especially religious ones, and libertarians. Despite fundamental anthropological and philosophical differences, the link is a common enemy – liberal identity politics. Additionally, Trump’s victory forces all currents in Regan’s conservative coalition to revise their goals and adjust to the new reality, as Trump did not appeal to economic globalism but called for the restoration of social solidarity and republican responsibility for all. He was aware of the possibility of creating a new coalition in the camp of conservatives and republicans, which must find a new common political goal, combining social and cultural conservatism with economic populism. Donald Trump, however, met with stiff opposition from conservatives who accept the technocratic hegemony of leftist liberalism along with the sexual revolution and new anthropology.
    Zjednoczony za czasów Regana, dzięki antykomunizmowi, amerykański ruch konserwatywny jest obecnie głęboko podzielony. Podział ten widać było jeszcze w tzw. konserwatywnym populizmie Sary Palin oraz ruchu Tea Party. Uwidocznił się on jednak z całą mocą, gdy żyjące w symbiozie z liberałami z Partii Demokratycznej elity Partii Republikańskiej musiały zareagować na sukces wyborczy Trumpa. Okazało się, że tradycyjny elektorat Republikanów nie poparł globalistycznie nastawionych elit partii, lecz człowieka „z zewnątrz”. Trump zyskał poparcie tej części konserwatystów, którzy odrzucali integrację z hegemoniczną ideologią lewicowego liberalizmu wraz z jego narracją „amerykańskiej nieprawości” oraz przyjęcie modelu technokratycznej, globalnej oligarchii jako jedynie możliwego „końca historii”. Konserwatyści popierający Trumpa odwoływali się do tradycji konserwatyzmu amerykańskiego, stale odnoszącego się do ojców założycieli, Konstytucji i narodowej dumy, popierającego ideę wolności metafizycznej, ontologicznie zakorzenionej w bycie większym niż autonomiczna wola jednostki. Tym samym płaszczyzna porozumienia z wyznającą liberalizm tożsamościowy elitą oligarchiczną jest bardzo niewielka. Możliwe okazuje się jednak stworzenie taktycznego sojuszu konserwatystów, zwłaszcza religijnych, z libertarianami. Mimo zasadniczych różnic antropologicznych i filozoficznych łącznikiem jest wspólny wróg – liberalna polityka tożsamościowa. Zwycięstwo Trumpa sprawia, że wszystkie nurty konserwatywnej koalicji Regana muszą zrewidować swe cele i dostosować się do nowej rzeczywistości, tym bardziej że Trump nie odwoływał się do globalizmu ekonomicznego, lecz wzywał do odbudowy solidarności społecznej i republikańskiej odpowiedzialności za wszystkich. Był świadom możliwości stworzenia nowej koalicji w obozie konserwatystów i republikanów, która musi znaleźć nowy wspólny cel polityczny, łączący konserwatyzm społeczny i kulturowy z populizmem gospodarczym. Donald Trump spotkał się jednak ze zdecydowanym sprzeciwem konserwatystów akceptujących technokratyczną hegemonię lewicowego liberalizmu wraz z rewolucją seksualną i nową antropologią.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2021, 1; 195-227
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies