Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "of administrative decision" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 54
Tytuł:
Administracyjne warunki formalnoprawne podejmowania działalności gospodarczej i zawodowej w zakresie świadczenia usług turystycznych
Autorzy:
Szwaja, Jacek Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/528464.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
registered business activity
regulated business activity
business activity
administrative decision
services in tourism
services by organisers of tourist activities
services of agents (contract travel intermediary and travel agency)
hotel services
accommodation services offered by farmers
Opis:
The article discusses the administrative formal and legal conditions (administrative procedures) required when starting a business in order to offer services in the tourism industry. The formal and legal administrative conditions are not uniform in this respect, which can be attributed to both the lack of a common legal basis specifying the conditions for providing particular types of services in tourism, as well as to differences in the procedure of undertaking business activity. The formal and legal conditions have been specified by regulations in the Act of 2 July 2004 about the freedom of business activity and in the Act of 29 August 1997 about services in the tourism industry. Assuming the criterion of the legal basis as the foundation of the division, the article discusses four different legal situations, which can occur under the current legal condition that applies to undertaking business activity in providing services for tourism. In relation to the required administrative procedure three types of business activity have been specified: activity which does not require an administrative decision, activity which can be commenced after issuing an administrative decision and activity which can be undertaken on conditions other than those mentioned above.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2011, 1; 11-35
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy intertemporalne w prawie administracyjnym a zagadnienie retroaktywności prawa
Intertemporal Issues in Administrative Law and Concept of Retroactivity in Law
Autorzy:
Mikołajewicz, Jarosław
Skoczylas, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531646.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
problemy intertemporalne prawa
zasada prawa
prawo administracyjne
zasada aktualności
zasada lex mitior retro agit
decyzja intertemporalna
intertemporal problems of law
principle of law
administrative law
principle of validity
principle of lex mitior retro agit
intertemporal decision
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie podstawowych problemów intertemporalnych prawa administracyjnego. Problemy te są niezwykle złożone, a mimo potocznej opinii głoszącej, że w prawie administracyjnym rzekomo zagadnienia te są uboższe, kwestie intertemporalne w prawie administracyjnym wykazują jeszcze wyższy stopień skomplikowania w porównaniu z tak dobrze rozwiniętą dyscypliną, jaką jest prawo cywilne. Ten stan rzeczy wynika z samej natury tej gałęzi prawa. Można przypuszczać, że właśnie dlatego na polu prawa administracyjnego możemy napotkać zastosowanie nie tylko wszystkich podstawowych zasad opisowych prawa administracyjnego, ale także tych zasad, które są szczególne w pewnym aspekcie (np. zasady aktualności, zasady lex mitior retro agit). Równie ważnym jest, by wskazać, że decyzje intertemporalne są podejmowane także na gruncie prawa administracyjnego; ich treść jest tylko częściowo (jeśli w ogóle) wyznaczona przez prawo pozytywne.
In essence, this study aims at presenting basic intertemporal problems of administrative law. These problems are extremely complex and, despite a commonly held view on the alleged poorer theoretical issues in the field of administrative law, intertemporal issues in administrative law demonstrate an even greater level of complexity compared with such a well-developed discipline as civil law. This state of affairs stems from the very nature of this branch of law. Presumably, this is why within the field of administrative law we may encounter application of not only all basic descriptive principles of administrative law, but also of those principles that are particular in a certain aspect (e.g. the principle of validity, the principle of lex mitior retro agit). It is equally important to mention that intertemporal decisions are made also in the field of administrative law; the content of these decisions is only partially (if at all) determined by positive law.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2012, 1(4); 51-68
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strona w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej
Party to administrative decision annulment proceeding
Autorzy:
Michalik, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443428.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
strona postępowania administracyjnego
postępowanie w sprawie stwierdzenia
nieważności decyzji administracyjnej
postępowanie administracyjne nieważność decyzji administracyjnej
interes prawny
legitymacja procesowa strony
party to administration proceedings administrative decision annulment proceedings
administration proceedings
nullity/invalidity of the administrative decision
legal interest
legal standing (of a party)
Opis:
Artykuł poświęcony został tematyce strony postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, które to postępowanie zalicza się do nadzwyczajnych trybów postępowania administracyjnego i odgrywa znaczącą rolę z punktu widzenia gwarancji procesowych strony z uwagi na to, iż ma ono na celu eliminację ze skutkiem ex tunc decyzji administracyjnych dotkniętych najcięższymi kwali'kowanymi wadami prawnymi określonymi w art. 156 § 1 KPA, których pozostanie w obrocie prawnym nie może mieć miejsca w państwie praworządnym. Prawna de'nicja pojęcia strony zawarta jest w art. 28 KPA, który stanowi, iż stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie, albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Stroną w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji będzie zaś każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy decyzja administracyjna, której żąda wery'kacji lub która jest przedmiotem wery'kacji w postępowaniu wszczętym z urzędu. Charakterystyczne pozostaje przy tym, iż nie zawsze musi zaistnieć tożsamość między podmiotami w  postępowaniu zwykłym i  w postępowaniu, którego przedmiotem jest stwierdzenie nieważności decyzji, niemniej jednak to przedmiot decyzji badanej w postępowaniu nieważnościowym określa krąg podmiotów będących stroną postępowania zarówno zwykłego, jak i prowadzonego w tzw. trybie nieważnościowym. Dodać należy, iż w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej legitymację do występowania w postępowaniu jako strona będzie miała też osoba, do której skierowana została decyzja administracyjna, mimo że nie była ona stroną w sprawie (przesłanka określona w art. 156 § 1 pkt 4 KPA).
!e article deals with the issue of a party in legal action for an administrative decision annulment that is classified as the extraordinary proceeding and plays a significant role in terms of the party`s procedural guarantees; the aim of the proceeding is to eliminate decisions containing the most serious defects that make them null, according to Article 156 §1 of the Code of Administrative Procedure, and the presence of which is not justified in the legal system of a democratic state. !e legal definition of `a party` is included in Article 28 of the Code of Administrative Procedure where the term `party` is defined as every person whose legal interest or duty is involved in the proceeding or a person who requests action for annulment due to their legal interest or duty. A party in action for a decision annulment will be a person whose legal interest or duty refers to the decision being verified or that is verified by the court on its own initiative. !e characteristic thing is that the persons are not always the same in the ordinary proceeding and the proceeding in which the decision is to be declared null and void. However, it is the subject matter of the verified decision that defines the range of persons who are parties in the ordinary as well as in the annulment proceeding. Furthermore, a person to whom the administrative decision has been sent will be eligible to act as a party in action for a decision annulment in spite of the fact that they have not been a party to a case (Article 156 §1 point 4 of the Code of Administrative Procedure).
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2014, 14/2; 167-181
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal Bases of Decisions Subdividing Real Property – Case Study
Podstawy prawne decyzji o podziale nieruchomości – studium przypadku
Autorzy:
Bieda, A.
Ruchel, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/385632.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
decyzja administracyjna
podstawa prawna
podział nieruchomości
ustawa o gospodarce nieruchomościami
administrative decision
legal basis
subdivision of real property
Act on real property management
Opis:
Podział nieruchomości realizowany jest na podstawie ściśle wyznaczonych norm prawnych. Jedną z nich jest ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami, która nakłada obowiązek prowadzenia postępowań podziałowych m.in. na organy wykonawcze gmin. Zgodnie z zapisami tej ustawy w przypadku gdy podział nieruchomości wykonywany jest przez wójta (burmistrza lub prezydenta miasta), postępowanie podziałowe musi zostać zakończone wydaniem decyzji administracyjnej. Dopiero po jej uprawomocnieniu podział może zostać ujawniony w katastrze nieruchomości oraz w księgach wieczystych. W niniejszej ustawie wskazanych jest kilka możliwości podziału nieruchomości. Zawarte są one w art. 92–95 i stanowią podstawę wydania decyzji zatwierdzającej podział. Poza nimi w dokumentach podziałowych odnaleźć można także inne odesłania do ustawy (art. 96–99). Zamiarem autorów było sprawdzenie, jak kształtują się zapisy podstaw prawnych w wydawanych decyzjach o podziale nieruchomości. W tym celu przeanalizowano wszystkie sprawy dotyczące podziałów nieruchomości przeprowadzone na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami w latach 1998–2014 w dwóch gminach.
The subdivision of real property is performed according to defined laws. One of the them is the Act of 21 August 1997 on real property management which imposes on the executive branch of municipalities an obligation to perform subdivision procedures. According to this Act, if the division of real property is performed by a municipality commune head (mayor or president of a city), such a procedure must end in an administrative decision. The subdivision can be shown in the cadastre and in land register only when this decision comes into force. The Act indicates a few methods to subdivide real property. They are included in art. 92–95 and are the basis of a decision approving the subdivision. There are also other references to the Act in the subdivision documents (art. 96–99). The authors intended to check the legal basis of decisions subdividing real property based on the Act on real property management in 1998–2014, in two municipalities.
Źródło:
Geomatics and Environmental Engineering; 2015, 9, 4; 25-32
1898-1135
Pojawia się w:
Geomatics and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwość przekazywania działań wykonawczych przez radę gminy
Ability to delegate competences by a commune and municipality council
Autorzy:
Ziemski, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693742.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
municipal government
administrative decision
delegation of competence
public administration
samorząd gminny
decyzja administracyjna
przekazanie kompetencji
administracja publiczna
Opis:
The paper is concerned with the scope of the concept an ‘individual public administration matter requiring attention,’ which is disputable both in literature and in case law. Determinations made in this respect affect the applicability of Article 39.4 of Communal Self-Government Act concerning the commune council’s ability to delegate its competences of an executive body to executive bodies of the commune’s auxiliary units and other parties. According to certain doctrines, an individual public administration matter must be equated with the scope of the concept of ‘administrative decision’ within the meaning assigned to it through the Act – the Code of Administrative Procedure. The article shows that this view is a consequence of identifying the concept of ‘resolving’ with handling individual public matters. However, not every individual public matter requires a resolution as to the legal consequences of the given facts. A major part of individual matters are handled through actual activities that do not require any issuance of an administrative decision. The article further includes discussion of whether delegation of competence to attend to certain matters should at the same time require express authorisation to take actions which are instrumental to the expressly delegated competences, actions which are functionally linked to these competences, and the rationale behind express delegation, as well as taking actions being the obligation of entities implementing public tasks (e.g. issuing certificates/statements of fact, or undertaking actions governed by Disclosure of Public Information Act).
Artykuł dotyczy spornego w literaturze oraz orzecznictwie zakresu pojęcia „wymagająca załatwienia indywidualna sprawa z zakresu administracji publicznej”. Ustalenia w tym zakresie rzutują na zakres zastosowania art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym, który dotyczy możliwości przekazywania przez radę gminy kompetencji organu wykonawczego na organy wykonawcze jednostek pomocniczych gminy i inne podmioty. Według niektórych poglądów sprawa indywidualna z zakresu administracji publicznej utożsamiana musi być z zakresem pojęcia „decyzja administracyjna” w rozumieniu nadanym mu ustawą Kodeks postępowania administracyjnego. W artykule wykazano, że pogląd taki jest rezultatem utożsamiania pojęć „rozstrzyganie” z załatwianiem indywidualnych spraw publicznych. Tymczasem nie każda publiczna sprawa indywidualna wymaga rozstrzygania co do skutków prawnych danego stanu faktycznego. Znacząca część spraw indywidualnych załatwiana jest drogą dokonywania czynności faktycznych, niewymagających wydawania decyzji administracyjnej. W artykule zawarto także rozważania dotyczące tego, czy przekazanie kompetencji do załatwiania określonych spraw wymaga jednoczesnego wyraźnego umocowania do dokonywania działań o charakterze instrumentalnym w stosunku do wyraźnie przekazanych kompetencji, działań funkcjonalnie z nimi powiązanych, a także zasadności wyraźnego przekazywania oraz do podejmowania działań, do których zobowiązane są podmioty realizujące zadania o charakterze publicznym (np. kwestia wydawania zaświadczeń czy dokonywania działań uregulowanych ustawą o udostępniania informacji publicznych).
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 3; 209-225
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Administrative Type of Application of Law
Autorzy:
Szot, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618717.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
public administration, model of decision making, discretionary power, administrative approval, policies
Brak słów kluczowych w języku polskim
Opis:
The article is devoted to the specificity of application of law in the administrative type of this process. The subject is presented in the context of legal and extra-legal conditions of functioning of public administration that are linked to the necessity to implement public functions by administrative bodies. The article discusses the characteristic features of the administrative type of application of law, particularly when compared with judicial decision making. Special attention is also paid to decision making in the situation of existence of administrative approval as well as influence of politics and policies on decision making process.
Niniejszy artykuł został poświęcony omówieniu specyfiki stosowania prawa w typie administracyjnym. Poprzedza je ogólna refleksja na temat uwarunkowań prawnych i pozaprawnych funkcjonowania administracji publicznej, związanych z koniecznością dążenia przez jej organy do realizacji zadań państwa. Uwarunkowania te w znaczny sposób mogą wpływać na procesy podejmowania decyzji zarówno w ujęciu jednostkowym, jak i w odniesieniu do kształtowania się pewnych linii decyzyjnych. W dalszej części omówiono cechy charakterystyczne administracyjnego typu stosowania prawa, w szczególności w zestawieniu z orzeczniczą działalnością sądów. Odrębności te wiążą się przede wszystkim z faktem, iż stosowanie prawa w typie administracyjnym jest elementem szeroko rozumianego zarządzania w sferze publicznej. Różnice dostrzegalne są również w przebiegu rozumowań podejmowanych przed decydenta. Szczególną uwagę warto zwrócić na formułowanie treści decyzji finalnej w ramach uznania administracyjnego, które uprawnia organ do wyboru tego − spośród co najmniej dwóch prawnie dopuszczalnych rozstrzygnięć − które pełniej realizuje założoną politykę decydowania (stosowania prawa). To ostatnie zagadnienie zostało szerzej omówione w ramach ostatniej części artykułu, w której zanalizowano wpływ polityki na proces stosowania prawa i rozumowania organu podejmującego decyzję.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2015, 24, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autokontrola decyzji organu I instancji w ogólnym postępowaniu administracyjnym – na tle orzecznictwa sądów administracyjnych i poglądów doktryny
Self-monitoring of administrative decision in the general administrative proceedings – in the light of the case law of administrative courts and jurisprudence
Autorzy:
Chmielewski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2003139.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
postępowanie administracyjne
odwołanie
samokontrola organu
administrative proceedings
reference
self-monitoring
of administrative decision
Opis:
Artykuł obejmuje rozważania i uwagi dotyczące instytucji procesowej samokontroli organu administracji publicznej. W opracowaniu uwzględniono aktualne orzecznictwo sądów administracyjnych oraz poglądy przedstawicieli doktrynyprawa i postępowania administracyjnego. W szczególności analizie poddano przesłanki dopuszczalności zmiany lub uchylenia decyzji przez organ I instancji. Chodzi tutaj o przesłankę formalną, materialną oraz 7-dniowy termin na dokonanie autokontroli. Ponadto w opracowaniu sformułowano wnioski de lege ferenda w zakresie tej instytucji procesowej.
This article encompasses considerations and remarks concerning legal institution of self-monitoring of administrative decision. The study takes into account the current case law of administrative courts and the views of the representatives of the doctrine of administrative law and administrative procedure. In particular, the conditions allowing to amend or repeal a administrative decision by the first instance public administration body have been analyzed. This comprises formal and material promises, as well as the 7-day deadline for self-monitoring. In addition, the study reached conclusions de lege ferenda in terms of this procedural institution.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2016, 8, 4; 2-21
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decyzja tymczasowa w sprawach konsumenckich – nowy instrument reakcji na praktyki zagrażające zbiorowym interesom konsumentów
A provisional decision on consumer matters - a new instrument for responding to practices threatening the collective interests of consumers
Autorzy:
Sieradzka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508569.pdf
Data publikacji:
2016-05-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
zbiorowe interesy konsumentów
decyzja tymczasowa
czynny udział strony w postępowaniu administracyjnym
poważna i trudne do usunięcia skutki praktyki
collective consumer interests
provisional decision
active participation a party in administrative proceedings
serious and hard-to-remove effects of practice
Opis:
Jednym z celów nowelizacji ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów z dnia 5 sierpnia 2015 r. o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2015 poz. 1634) jest wzmocnienie ochrony konsumentów. Tym instrumentem ma być decyzja tymczasowa w sprawach konsumenckich wydawana przed zakończeniem postępowania w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Niniejszy artykuł ma na celu przede wszystkim analizę charakteru decyzji tymczasowej wydawanej w postępowaniu w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Biorąc pod uwagę przesłanki wydania decyzji tymczasowej warto zastanowić się czy stanie się ona instrumentem szybkiej reakcji na praktyki zagrażające zbiorowym interesom konsumentów.
Strengthening consumer protection was among the objectives of an amendment introduced on 5 August 2015 to the Polish Act on the Protection of Competition and Consumers (Journal of Laws, Dz. U. 2015, item 1634). The legal instrument meant to ensure this is a ‘provisional decision’ issued before the end of proceedings regarding practices violating collective consumer interests. This paper’s objective is to analyse the nature of provisional decisions issued in the course of proceedings regarding practices violating collective consumer interests. Having regard to the prerequisites for the issuance of a provisional decision, it is also considered whether it will become an instrument facilitating quick responses to practices threatening collective consumer interests.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2016, 5, 3; 8-17
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formalne przesłanki dopuszczalności skargi sądowej wniesionej na decyzję organu podatkowego
Autorzy:
Wilk, Jolanta Aneta
Wilk, Krzysztof Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/610836.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
complaint
formal requirements of the complaint
decision
tax authority
administrative court
skarga
wymogi formalne skargi
decyzja
organ podatkowy
sąd administracyjny
Opis:
The aim of the publication is to present the practical consequences of non-compliance by the taxpayer appellant against the decision of the second instance tax authority with the formal requirements set by the legislator to that procedural document (a complaint). The study used the following test methods: studies of literature, an analysis of national laws and rulings of administrative courts. The analysis – above all of the rulings of administrative courts – allowed to establish that the mere drafting and bringing the taxpayer complaints to court does not guarantee that the court will recognize the merits of the case and issue a ruling. This means that not in every case the court will check the contested decision of the tax authority. If the court finds that the complaint is inadmissible because the applicant did not comply with the formal requirements of complaint, the court will reject the complaint by a decision in closed session.
Celem artykułu jest ukazanie praktycznych konsekwencji niespełnienia przez podatnika wnoszącego skargę na decyzję organu podatkowego drugiej instancji wymogów formalnych stawianych przez ustawodawcę temu pismu procesowemu (skardze). Autorzy opracowania podjęli próbę wykazania, że wniesienie przez podatnika skargi zawierającej braki formalne nie pozwala na skuteczne wszczęcie postępowania sądowego. W pracy wykorzystano następujące metody badawcze: studia literatury przedmiotu, analizę przepisów prawa krajowego oraz orzeczeń sądów administracyjnych. W wyniku przeprowadzonej analizy – przede wszystkim orzecznictwa sądów administracyjnych – ustalono, że samo sporządzenie i wniesienie przez podatnika skargi do sądu nie gwarantuje, że sąd rozpozna sprawę pod względem merytorycznym i wyda wyrok. Oznacza to, że nie w każdym przypadku sąd przeprowadzi kontrolę zaskarżonej decyzji organu podatkowego. Jeżeli sąd stwierdzi, że skarga jest niedopuszczalna, ponieważ skarżący nie zachował wymogów formalnych skargi, wówczas skargę odrzuci postanowieniem na posiedzeniu niejawnym.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H – Oeconomia; 2016, 50, 1
0459-9586
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H – Oeconomia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara za usunięcie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia w świetle orzecznictwa sądów administracyjnych
The penalty for removal of trees or shrubs without the required permit in light of the jurisprudence of administrative courts
Autorzy:
Moll, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443245.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
przyroda
kara pieniężna
decyzja administracyjna
zadania gminy
nature
fine
an administrative decision
the tasks of municipilaties
Opis:
Niniejszy tekst stanowi praktyczną analizę przepisów ustawy o ochronie przyrody w zakresie wymierzania administracyjnej kary pieniężnej za usuwanie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia, ze szczególnym uwzględnieniem orzecznictwa sądów administracyjnych. Odniesiono się w nim do podmiotów, na które potencjalnie kara może zostać nałożona, obowiązku dowodowego organu w tym zakresie oraz trybu nakładania kar.
This text is a practical analysis of the provisions of the Nature Conservation Act in the administration of administrative monetary penalties for the removal of trees and shrubs without the required permit with special emphasis on the case-law of the administrative courts. The document addresses to the entities that have the potential penalty may be imposed, the burden of proof in this respect authority and the procedure penalties.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/1; 227-238
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Materialnoprawne wygaśnięcie decyzji i proceduralne stwierdzenie wygaśnięcia jej mocy obowiązującej
Expiry of a decision under substantive law and procedural confirmation of expiry of its binding force
Autorzy:
Sołtysiak, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443949.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
decyzja administracyjna
materialne wygaśnięcie decyzji
procedura administracyjna,
bezprzedmiotowość decyzji
warunek
interes społeczny
interes strony
administrative decision
expiry of a decision under substantive law
administrative procedure
condition
public interest
interest of the party concerned
Opis:
Mówiąc o wygaśnięciu decyzji administracyjnej, mamy w istocie na myśli samoistną utratę przez decyzję mocy obowiązującej i skuteczności prawnej. Charakter i zakres związków norm materialnych i procesowych w prawie administracyjnym znajduje wyraz przede wszystkim w konstrukcjach pojęciowych obowiązywania zarówno formalnego jak i materialnego decyzji administracyjnej. Bezsprzecznie punktem wyjścia jest analiza treści art. 162 k.p.a., który ustanawia instytucję stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej. Zatem analiza treści art. 162 § 1 k.p.a. uzasadnia pewien wniosek, że zawarte tam przesłanki stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej można podzielić na trzy grupy. Pierwsza grupa (to znaczy pkt 1 in principio) ma charakter odsyłający47, ponieważ łączy pojęcie bezprzedmiotowości decyzji z wymogiem istnienia szczególnego przepisu, nakazującego stwierdzenie wygaśnięcia decyzji. Należy tu zwrócić uwagę, na fakt, iż odesłanie to ma w istocie podwójny charakter, bo przepisy szczególne nie tylko stanowią bezpośrednią podstawę wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie, ale niejednokrotnie dookreślają samo pojęcie „bezprzedmiotowości decyzji”48. Wspomniana druga przesłanka (pkt 1 in fine) ma złożony i samodzielny charakter49 ponieważ z jednej strony nawiązuje do pojęcia „bezprzedmiotowości decyzji”, z drugiej zaś wprowadza samoistne, dodatkowe warunki uchylenia „bezprzedmiotowej decyzji” (przypadek bezprzedmiotowości decyzji połączony z oceną, że „leży to w interesie społecznym lub w interesie strony”). Wreszcie trzecia przesłanka stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej (pkt 2) związana jest z konstrukcją prawną warunku, którego brak spełnienia jest podstawą do pozbawienia decyzji jej mocy obowiązującej. Stwierdzenie wygaśnięcia decyzji w przypadku „niezajścia” zdarzenia przyszłego i niepewnego podlega jurysdykcyjnej ocenie organu pierwszej instancji.
When considering expiry of an administrative decision, what we really have in mind is an automatic lapse of its binding force and legal effect. The institution of expiry of an administrative decision, as specified in the legal regulations, is not uniform. The institution of decision expiry may be construed not only as a measure of control of decision enforcement, but also as an exception to the rule of permanence of an administrative decision. Secondly, when considering the reasons for expiry of an administrative decision, one will find that these may vary, and, generally, result from the substantive administrative law or from the decision itself. Within this scope, Art. 162 of the Code of Administrative Procedure serves as a generalizing regulation for diverse cases of decision expiry existing in the substantive law. Thirdly, analysis of the provisions of Art. 162(1) of the Code of Administrative Procedure, regulating the premises for confirming decision expiry, leads to a conclusion that said provision combines, in fact, as many as three legal norms. According to the first norm, Art. 162(1)(1) states that the administrative body which issued the decision in the first instance confirms the expiry of such decision if it finds it objectless and confirmation of its expiry is required by legal regulations.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/1; 239-251
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stwierdzenie nieważności decyzji o wpisie do rejestru zabytków
Declaration of the invalidity of a decision on entry into the register of monuments
Autorzy:
Brudnicki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538988.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zabytek
zabytek nieruchomy
rejestr zabytków
wpis do rejestru zabytków
stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej
wady nieważności
ochrona zabytków
monument
immovable monument
register of monuments
entry into the register of monuments
declaration of the invalidity of an administrative decision
defects resulting in invalidity
monument protection
Opis:
W niniejszym artykule autor charakteryzuje instytucję stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, analizując następnie wybrane wady nieważności w kontekście decyzji o wpisie do rejestru zabytków, w oparciu o wydane już w tym zakresie rozstrzygnięcia ministra kultury i dziedzictwa narodowego oraz z uwzględnieniem stanowisk wyrażanych w orzeczeniach sądów administracyjnych. Przeprowadzona analiza umożliwia przyjęcie, iż decyzje o wpisie do rejestru zabytków w największym stopniu obarczone są wadami nieważności polegającymi na wydaniu decyzji w sprawie poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną (art. 156 par. 1 pkt 3 k.p.a.) oraz wydaniu decyzji trwale niewykonalnej (art. 156 par. 1 pkt 5 k.p.a.). W kontekście drugiej z wyżej wymienionych wad pojawia się przy tym istotne pytanie o to, czy warunkiem wykonalności decyzji o wpisie do rejestru zabytków jest określenie granic obszaru objętego wpisem. W dwóch sprawach dotyczących stwierdzenia nieważności decyzji o wpisie do rejestru zabytków parku krajobrazowego w Faszczycach oraz decyzji o wpisie do rejestru zabytków założenia urbanistycznego Wilanowa sądy administracyjne stanęły na stanowisku, że decyzja o wpisie do rejestru zabytków, która nie precyzuje w swej treści granic terenu poddanego ochronie prawnej ani nie posiada załącznika graficznego, który precyzowałby granice tego obszaru jest decyzją niewykonalną w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 5 k.p.a., co stanowi podstawę do stwierdzenia jej nieważności. W ocenie autora zaprezentowane w orzecznictwie stanowisko powoduje, że byt prawny wielu decyzji o wpisie do rejestru jest zagrożony, jako że obarczone są one wadą trwałej niewykonalności. Z tego względu zasadne wydaje się wyjście naprzeciw istniejącemu już od lat problemowi wadliwości decyzji o wpisie do rejestru zabytków poprzez dokonanie ogólnej oceny skali i charakteru tego problemu, a następnie podjęcie działań prawnych służących kompleksowej sanacji zbioru decyzji dotkniętych wadami nieważności, w tym w szczególności wadą trwałej niewykonalności decyzji.
In this article, the author characterises the remedy of the declaration of the invalidity of an administrative decision and subsequently gives an analysis of selected defects resulting in invalidity in respect of decisions on entry into the register of monuments, based on rulings of the Minister of Culture and National Heritage that have been issued so far and taking into account positions expressed in decisions of administrative courts. The analysis enables the assumption that defects resulting in invalidity affect decisions on entry into the register of monuments to the highest degree are defects consisting in issuing a decision in a case that has previously been settled by another final decision (art. 156 § 1 (3) of the Administrative Procedure Code) and issuing a decision that is permanently unenforceable (art. 156 § 1 (5) of the APC). As for the latter of these defects, the question that arises is whether the condition for the enforceability of a decision on making an entry into the register of monuments is the definition of the boundaries of the site covered by that entry. In two cases regarding the declaration of the invalidity of a decision on entering into the register of monuments the landscape park in � � Faszczyce and the urban layout of Wilanów, administrative courts took the position that a decision whose contents do not specify the boundaries of the site covered by legal protection and which does not include a graphical appendix specifying the boundaries of that site is an unenforceable decision within the meaning of art. 156 § 1 (5) of the APC, which provides a basis for declaring such a decision invalid. In the author’s opinion, the position adopted in judicial decisions threatens the legal existence of many decisions on entry into the register of monuments, as they are burdened with the defect of permanent unenforceability. For this reason, it seems justified to address the long-existing problem of defectiveness of decisions on entry into the register of monuments by making a general evaluation of the scale and character of that issue and subsequently taking legal steps aimed at curing comprehensively the body of decisions containing defects resulting in invalidity, including, in particular, the defect of the permanent unenforceability of a decision.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2016, 2; 69-104
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ opinii doradczych Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na postępowanie przed Trybunałami Administracyjnymi w systemie ONZ
Autorzy:
Lis, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788204.pdf
Data publikacji:
2016-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości
MTS
opinie doradcze
ONZ
Organizacja Narodów Zjednoczonych
trybunały administracyjne
kompetencje
równość wobec prawa
orzeczenie
International Court of Justice
ICJ
consultative opinion
administrative tribunal
equality before the law
competences
decision
United Nations
UN
Opis:
The International Court of Justice (ICJ) is a principal judicial organ of the United Nations. The main task of ICJ is to settle disputes submitted to it by the states and is also entitled to give advisory opinions which are given on the motion of some United Nations organs and specialized agencies. The expression that ICJ is a “principal judicial organ of the United Nations” doesn’t mean that it is the only one judicial organ within the framework of the United Nations. The United Nations Administrative Tribunal (UNAT) was established by the legal force of the General Assembly resolution 351 A(IV) of 9 December 1949 r. The main purpose of the UNAT was to decide legal employment disputes between United Nations staff and the Organization. In 1955 the Statute of UNAT was amended and the Committee on Application for Review of Administrative Tribunal Judgement was competent to seek advisory opinion form ICJ and this opinion was binding. However Committee only in three cases requested the ICJ to give advisory opinion. Those opinions concerned inter alia the competence of ICJ to respond to the question, the right of Committee to submit such motion, the principle of equality of arms. In spite of that since of the 1st of July 2009 the new system of administration of internal justice was established – the United Nations Dispute Tribunal and the United Nations Appeal Tribunal, which consider the appeals against judgments rendered by the United Nations Dispute Tribunal, the issues discussed in advisory opinions of ICJ on the matters of appealing against a judicial decision of UNAT are still highly topical, especially in the context of the maintained in force competence of ICJ to review judgement of The Administrative Tribunal of the International Labour Organisation.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2016, 1 (205); 5-37
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Claims for Compensation Attributed to Former Owners of the So-Called Warsaw Land
Autorzy:
Polus, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619223.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
annulment of the decision
the limitation period
interrupting
administrative proceedings
perpetual usufruct
a claim for damages
stwierdzenie nieważności decyzji
przedawnienie
przerwanie biegu terminu przedawnienia
postępowanie administracyjne
prawo użytkowania wieczystego
roszczenie o odszkodowanie
Opis:
This paper refers mainly to the issue of the so-called Warsaw land, which on 21 November 1945 were passed to the Treasury, by the decree of 26 October 1945 on Ownership and Usufruct of Land in the Area of the Capital City of Warsaw. Amendments to the Civil Code and the Administrative Procedure Code have made significant changes in the pursuit of claims for damages. The paper also presents the manner of claiming for damages according to the legal regulations that were binding before 1 September 2004, as well as at the time after the amendments to the Civil Code and the Administrative Procedure Code. The regards were also enriched by the current case law.
Główny przedmiot rozważań dotyczy gruntów warszawskich, które na mocy dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze miasta stołecznego Warszawy przeszły z dniem 21 listopada 1945 r. na własność gminy Warszawy. Nowelizacje przepisów Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania administracyjnego wprowadziły istotne zmiany w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych. W opracowaniu przedstawiono sposób dochodzenia roszczeń zarówno według stanu prawnego sprzed 1 września 2004 r., jak i po wejściu w życie nowelizacji Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania administracyjnego. Ustalenia w tym zakresie zostały wzbogacone o aktualne orzecznictwo.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwuinstancyjność ogólnego postępowania administracyjnego w świetle przepisów Konstytucji RP i Kodeksu postępowania administracyjnego
Autorzy:
Kmiecik, Zbigniew Romuald
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609513.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
principle of two-instance proceedings
appeal
control of the administrative decision
reconsideration of the matter
constitutional guarantees
zasada dwuinstancyjności
odwołanie
kontrola decyzji administracyjnej
ponowne rozpatrzenie sprawy
gwarancje konstytucyjne
Opis:
The paper analyses the way of regulating the principle of two-instance administrative proceedings in constitutional law and in administrative procedure law. The author explains what the instance control of correctness of the decision appealed against consists in, what the reconsideration of the matter in appellate proceedings consists in, what rulings may be issued in appellate proceedings, when the entities entitled to file an appeal against a decision may exercise this right, as well as if any exceptions from the principle of two-instance proceedings exist in the general administrative proceedings. Furthermore, the author considers whether and in what degree the Constitution of theRepublicofPolandguarantees the right to appeal against an administrative decision issued in the first instance to the administrative authority of higher level.
W artykule jest analizowany sposób unormowania zasady dwuinstancyjności ogólnego postępowania administracyjnego na gruncie prawa konstytucyjnego i proceduralnego prawa administracyjnego. Autor wyjaśnia, na czym polega kontrola prawidłowości zaskarżonej decyzji dokonywana w postępowaniu odwoławczym, na czym polega ponowne rozpatrzenie sprawy w postępowaniu odwoławczym, jakiego rodzaju rozstrzygnięcia mogą zapaść w postępowaniu odwoławczym, kiedy podmioty uprawnione do wniesienia odwołania mogą skorzystać z tego prawa, a także czy istnieją wyjątki od zasady dwuinstancyjności w ogólnym postępowaniu administracyjnym. Ponadto autor rozważa, czy i w jakim stopniu Konstytucja RP gwarantuje prawo do poddania sprawy administracyjnej rozpatrzeniu przez organ wyższego stopnia.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2017, 64, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 54

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies