Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "odwaga" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
Błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko jako wzór osobowy w wychowaniu do chrześcijańskiej dojrzałości
Blessed Father Jerzy Popiełuszko as a Personal Model in Upbringing Towards Christian Maturity
Autorzy:
Juroszek, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763436.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Christian maturity
personal model
Jerzy Popiełuszko
scrupulousness
authenticity
courage
dojrzałość chrześcijańska
wzór osobowy
ks. Jerzy Popiełuszko
sumienność
autentyczność
odwaga
Opis:
Problematyka tekstu koncentruje się wokół roli wzorów osobowych w wychowaniu do wartości. Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie badawcze: Jak wychowywać młodzież do chrześcijańskiej dojrzałości kierując się wzorem błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki? W rozważaniach odwołano się do koncepcji chrześcijańskiej dojrzałości autorstwa Mariana Nowaka. Wykorzystano metodę biografii historyczno-pedagogicznej. Na podstawie wybranych opracowań i tekstów źródłowych poświęconych życiu i działalności ks. Jerzego wykazano, że już na etapie wczesnej dorosłości doskonale spełniał on kryteria chrześcijańskiej dojrzałości wyszczególnione przez Nowaka: stworzył projekt życia autentycznie ludzkiego i stale kształtował w sobie cechy umożliwiające urzeczywistnianie tego projektu (sumienność, autentyczność, odwaga). Wymienione kryteria wypełniał w optyce wiary chrześcijańskiej, dla której ostatecznym celem jest zbawienie i życie wieczne. Wychowując młodych ludzi do dojrzałego chrześcijaństwa warto kierować się wzorem ks. Popiełuszki i kształtować ich osobowość zgodnie z wyznacznikami opracowanymi przez Nowaka. Jako pomoc w wychowaniu jawią się konkretne przykłady z życia ks. Popiełuszki, będące inspiracją, jak formować w wychowankach chrześcijańską dojrzałość.
The paper focuses on the personal model role in upbringing towards higher values. The objective of the text is to answer the following question: How can the example of Blessed Father Jerzy Popiełuszko be used in raising the youth to be mature Christians? To analyze the problem, the author uses Marian Nowak’s concept of Christian maturity. The method she uses is historical/pedagogical biographic analysis. Selected studies and source texts prove that even at an early stage of his life, Popiełuszko fulfilled the Christian maturity criteria specified by Nowak: he envisioned a truly human life and permanently practiced features that facilitated its realization, such as scrupulousness, authenticity, and courage. He fulfilled these criteria as a Christian for whom the ultimate meaning of existence is salvation. It is worth remembering this role model and raising young people according to Nowak’s criteria. It may be helpful to show some dramatic events from Popiełuszko’s life, which may serve as inspiration on how to develop Christin maturity.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2023, 26, 4; 177-195
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Makrosystemowe i indywidualne źródła kształtujące kulturę. Refleksje nad problemem i ich implikacje pedagogiczne
Macrosystemic and individual sources shaping culture. Reflections on the problem and their pedagogical implications
Autorzy:
Jaronowska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18104588.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
destabilizacja
twórca kultury
odwaga
samowychowanie
edukacja
źródła kulturotwórcze
culture-generating sources
destabilization
creator of culture
courage
self-education
education
Opis:
W prezentowanym tekście dokonano analizy i pedagogicznej interpretacji dwóch wymiarów ujęcia źródeł kulturotwórczych: makrosystemowego i indywidualnego. W pierwszym wymiarze mieszczą się procesy i zjawiska destabilizujące życie społeczno-kulturowe. To ujęcie źródeł kulturotwórczych można odnaleźć w niektórych wątkach refleksji Andrzeja Wiercińskiego, Rogera Caillois, Mieczysława Porębskiego, Victora Turnera oraz Józefa Kozieleckiego. Ucieleśnieniem źródeł kulturotwórczych w wymiarze indywidualnym jest jednostka i jej potencjał do realizowania się w roli twórcy kultury. Do tego ujęcia źródeł kulturotwórczych nawiązywali, wskazując niektóre cechy potencjalnych twórców kultury, przedstawiciele polskiej pedagogiki kultury: Zygmunt Mysłakowski, Bogdan Suchodolski, Florian Znaniecki oraz dwaj autorzy: Tadeusz Paleczny i Piotr Koprowski, którzy w swoich tekstach przedstawili bardziej szczegółowy opis cech jednostki predysponowanej do tego, by być twórcą kultury. W próbie pedagogicznej interpretacji obydwu ujęć źródeł kulturotwórczych uzasadniono sens jej powiązania z pewnymi aspektami egzystencjalnego ukierunkowania edukacji wzmacniającej rolę samowychowania w pokonywaniu drogi do twórczego uczestnictwa w kulturze.
In the presented text, an analysis and pedagogical interpretation of two dimensions of the approach to culture-forming sources was made: the macrosystemic and the individual. The first dimension includes processes and phenomena destabilizing the socio-cultural life. This approach to culture-forming sources can be found in some threads of the reflections of Andrzej Wierciński, Roger Caillois, Mieczysław Porebski, Victor Turner and Józef Kozielecki. The embodiment of culture-creating sources in the individual dimension is the individual and his potential to fulfill himself as the creator of culture. Representatives of the Polish pedagogy of culture: Zygmunt Mysłakowski, Bogdan Suchodolski, Florian Znaniecki and two authors: Tadeusz Paleczny and Piotr Koprowski, in their texts presented a more detailed description of the features of an individual predisposed to this to be the creator of culture. In the pedagogical interpretation of both approaches to culture-creating sources, reference was made to the existential orientation of education that strengthens the role of self-education in overcoming the path to creative participation in culture.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2022, 1; 46-61
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motyw odwagi w literaturze dla dzieci, a kształtowanie systemu wartości dziecka w młodszym wieku szkolnym
Courage in Children’s Literature and Shaping the Value System of a Child at a Younger School Age
Autorzy:
Michalik, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1292825.pdf
Data publikacji:
2021-02-21
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
młodszy wiek szkolny
odwaga
literatura dziecięca
system wartości
wychowanie
younger school age
courage
children's literature
value system
education
Opis:
Już od wczesnego dzieciństwa, pod wpływem wielu czynników, kształtuje się u dziecka system wartości. Jednym z tych czynników jest literatura dziecięca, tworzona z myślą o dzieciach i dla nich, jako ta, która podaje pewne wzorce moralnego postępowania. W niniejszej pracy omówiona została kwestia kształtowania systemu wartości dziecka w młodszym wieku szkolnym poprzez dzieła literackie z odwagą w tle. Przedmiotem analizy jakościowej stały się: A. Lindgren, Bracia Lwie serce i C.S. Lewis Opowieści z Narni, które należą do klasyki literatury dziecięcej. Wybór powyższych książek wynikał głównie z chęci poznania sposobów wykorzystania powieści w edukacji dziecka w młodszym wieku szkolnym. Główny wątek artykułu został poprzedzony syntetycznym przeglądem literatury przedmiotu, w którym scharakteryzowano pojęcia literatury dziecięcej oraz literatury dla dzieci, wartości w życiu dziecka oraz rozwoju i funkcjonowania dziecka w późnym dzieciństwie. Analiza jakościowa wyżej wymienionych dzieł literackich dowiodła, że budowanie świata wartości dzieci w młodszym wieku szkolnym jest możliwe dzięki literaturze tworzonej z myślą o nich.
Since early childhood, a child’s value system is shaped by many factors. One of them includes children’s literature created for the youngest readers to provide them with some patterns of moral behaviour. In this article, the author analyses the way of shaping the child’s system of values in several works of literature which deal with courage. The following works were subject to qualitative analysis: The Brothers Lionheart by Astrid Lindgren, and The Chronicles of Narnia by C. S. Lewis. Both of them are classic children’s books. Choosing them resulted mainly from the willingness to learn how to use a novel in the education of a child at a younger school age. The main issue of this article was preceded by a synthetic analysis of books on the subject, focusing on describing the notions of children’s literature and books for children, values in children’s life, as well as the development and functioning of a child in late childhood. The qualitative analysis of the above-mentioned literary works proved that building the world of values of younger schoolchildren is possible with the support of books created for them.  
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2021, 16, 1(59); 137-149
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myślenie według wartości w dobie pandemii COVID-19
Value-centric Thinking in the Age of the COVID-19 Pandemic
Autorzy:
Papciak, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920314.pdf
Data publikacji:
2021-06-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
pandemic
coronavirus
crisis
new ethos
new courage
new thinking
values
truth
freedom
justice
charity
pandemia
koronawirus
kryzys
nowy etos
nowa odwaga
wartości
prawda
wolność
sprawiedliwość
miłość społeczna
nowe myślenie
Opis:
The pandemic is an undoubted crisis for mankind. A crisis does not necessarily have solely negative connotations. A crisis can be taken as an opportunity to shift to a better world. Everywhere where evil dominates good, falsehood dominates truth, and indifference or hate dominate love and charity, we encounter a crisis of human existence. Thinking in terms of values nested in the natural law can become not only an antidote for the economic and health crisis, but also the beginning of a new ethos. An ethos, which may be poorer in material goods, but richer in humanity. The pandemic crisis demands areminder and an update of the paradigm that asociety to be actually human needs truth as its foundation, freedom as its atmosphere, justice as its rule and social love that sees the affairs of others as its own. The experience of the pandemic alongside the inevitable economic recession can become astarting point for ethical progress in the direction of building deep spiritual community on all societal plains.
Pandemia niewątpliwie jest kryzysem dla ludzkości. Kryzys nie ma jednak jednoznacznie negatywnej konotacji. Można uznać kryzys za szansę przejścia do lepszego świata. Wszędzie, gdzie zło zaczyna dominować nad dobrem, fałsz nad prawdą, a obojętność lub nienawiść nad miłością, mamy do czynienia z kryzysem ludzkiej egzystencji. Dotyczy to także czasu pandemii koronawirusa. Myślenie według wartości osadzonych w prawie naturalnym może stać się nie tylko skutecznym antidotum na kryzys zdrowotny i ekonomiczny, ale także początkiem nowego etosu. Etosu być może uboższego w dobra materialne, ale bogatszego w człowieczeństwo. Pandemiczny kryzys domaga się przypomnienia i aktualizacji paradygmatu, że społeczeństwo na miarę człowieka potrzebuje prawdy jako fundamentu, wolności jako atmosfery, sprawiedliwości jako reguły i miłości społecznej, która widzi sprawy innych jak swoje. Doświadczenie pandemii i nieunikniona recesja ekonomiczna mogą stać się punktem wyjścia dla progresji etycznej w kierunku budowania pogłębionej wspólnoty ducha na wszystkich płaszczyznach uspołecznienia.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 413-429
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórcza odwaga świętego Józefa przykładem dla współczesnych mężczyzn, mężów i ojców
The creative courage of Saint Joseph as a model for men, husbands and fathers of today
Autorzy:
Tykarski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1872346.pdf
Data publikacji:
2021-12-17
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
St. Joseph of Nazareth
creativity
courage
man
masculinity
husband
father
family
faith
św. Józef z Nazaretu
twórczość
odwaga
mężczyzna
męskość
mąż
ojciec
rodzina
wiara
Opis:
Papież Franciszek w swoim liście „Patris corde”, opisując sylwetkę św. Józefa, używa określenia „twórczej odwagi” mówiąc, że „Ujawnia się ona szczególnie wtedy, gdy napotykamy na trudności. W obliczu trudności można bowiem zatrzymać się i zejść z pola walki, lub jakoś coś wymyślić. Czasami to właśnie trudności wydobywają z każdego z nas możliwości, o posiadaniu których nawet nie mieliśmy pojęcia”. Odbiorcę tekstu może zaintrygować to połączenie twórczości i odwagi. Celem niniejszego opracowania jest odnalezienie przejawów twórczej odwagi w życiu Józefa z Nazaretu. Dokonuje się tego w kilku wymiarach: w odwadze bycia sprawiedliwym, w odwadze składania ofiary z siebie i bycia sługą, w odwadze bycia ojcem, w odwadze bycia świętym, w odwadze do życia w czystości małżeńskiej. Analiza postaci św. Józefa w wymienionych kontekstach może posłużyć jako wzór dla współczesnych mężczyzn realizujących swoją męskość oraz pełniących rolę męża i ojca.
In his apostolic letter Patris Corde, Pope Francis uses the term “creative courage” in describing the profile of St. Joseph, saying that it “emerges especially in the way we deal with difficulties. In the face of difficulty, we can either give up and walk away, or somehow engage with it. At times, difficulties bring out resources we did not even think we had”. The recipient of the text may be intrigued by this combination of creativity and courage. Hence, the aim of this study is to discover the manifestations of creative courage that appear in several dimensions in the life of Joseph of Nazareth: the courage to be righteous, to sacrifice oneself and be a servant, as well as the courage to be a father, to be holy, and to live in marital chastity. The analysis of the figure of St. Joseph in the aforementioned contexts, may serve as a model for modern men realizing their masculinity and fulfilling the role of husband and father.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2021, 49; 55-70
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z tradycji weteranów Wojska Polskiego. Cz. 12-14
Autorzy:
Mazur, Aleksander.
Powiązania:
Polsce Wierni 2021, nr 1 - nr 3
Data publikacji:
2021
Tematy:
Napoleon I (cesarz Francuzów ; 1769-1821)
Poniatowski, Józef (1763-1813)
Wojsko Księstwa Warszawskiego
Wielka Armia (Francja)
Weterani (wojsk.)
Inwalidzi wojenni i wojskowi
Wojsko
Wojna
Ordery i odznaczenia
Ordre nationale de la Légion d'honneur
Wojny napoleońskie (1803-1815)
Postawy
Odwaga żołnierska
Ziemiaństwo
Arystokracja
Służba wojskowa ochotnicza
Kawaleria
Piechota
Żołnierze
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Opis:
Cz. 12, Wyróżnieni Legią Honorową ; nr 1, s. 10-11, 15.
Cz. 13, Z ziemiańskim rodowodem ; nr 2, s. 14-15.
Cz. 14, Ofiarne zasługi ziemian ; nr 3, s. 12-13, 17.
Cykl artykułów przedstawia dzieje weteranów Wojska Polskiego. Walczyli w szeregach armii Księstwa Warszawskiego i w jednostkach polskich wcielonych do Wielkiej Armii Francuskiej w licznych kampaniach napoleońskich. Za swoje męstwo byli niejednokrotnie wyróżniani Orderem Legii Honorowej, najwyższym francuskim odznaczeniem. Polacy otrzymali łącznie 1800 orderów: Krzyże Wielkiego Orła, Krzyże Wielkiego Oficera, Krzyże Komandorskie, Krzyże Oficerskie i Krzyże Kawalerskie Orderu Legii Honorowej. Najdzielniejsi żołnierze wynagradzani byli tytułami arystokratycznymi i nagrodami materialnymi. Weterani wywodzący się z rodów ziemiańskich aktywnie uczestniczyli w walkach, wspierali tworzone własnym sumptem oddziały rekrutów. Formowane były pułki piechoty, jazdy. Autor artykułu podkreśla zasługi ziemiańskich rodzin w organizację ochotniczych jednostek wojskowych.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Παρρησία Szawła w Damaszku i Jerozolimie
Saul’s παρρησία in Damascus and Jerusalem
Autorzy:
Nawara, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944783.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Παρρησία
παρρησιάζομαι
odwaga
śmiałość
głoszenie
Szaweł
Paweł
Dzieje Apostolskie
courage
boldness
preaching
Saul
Paul
Acts
Opis:
Greckie terminy παρρησία i παρρησιάζομαι nabrały wielkiego znaczenia w Atenach w VI w. przed Chr. Określano nimi prawo wolnego obywatela do przemawiania na Zgromadzeniu Ludowym. Był on zobowiązany do mówienia prawdy nawet za cenę prześladowania. Pojęcia te funkcjonowały również w sferze prywatnej i w filozofii. Chętnie korzystali z nich autorzy Pisma Świętego (w Dz występują 11 razy). W rozdziale dziewiątym Dziejów Apostolskich św. Łukasz za pomocą czasownika παρρησιάζομαι opisuje postawę nawróconego Szawła, który głosi słowo Boże w Damaszku i Jerozolimie. Pomimo trudności, jakie się pojawiają, niczego nie zmienia w orędziu Ewangelii. Παρρησία jest charyzmatem, którym obdarowuje człowieka Duch Święty. Jego działanie jest kluczowe dla właściwego zrozumienia powyższych terminów w Dziejach. Dzięki Niemu παρρησία nie jest już przywilejem jedynie wolnych obywateli jak w starożytnych Atenach, ale łaską, która nawet prostych i nieuczonych ludzi uzdalnia do odważnego i śmiałego mówienia o Chrystusie.
The Greek terms of παρρησία and παρρησιάζομαι assumed great importance during the 6th century BC in Athens. These words defined the right of a free citizen to speak at the General Assembly. He was obligated to tell the truth, even at the expense of persecution. These concepts also functioned in the private sphere and in philosophy The authors of the Holy Scriptures eagerly used them. They occur eleven times in the Acts of the Apostles. St. Luke uses παρρησιάζομαι as a verb in chapter 9 of Acts to describe the attitude of the converted Saul who preaches the word of God in Damascus and Jerusalem. Despite the difficulties which arise, he does not change anything in the Gospel message. Παρρησία is a charisma bestowed upon man by the Holy Spirit. The action of the Holy Spirit is crucial to a proper understanding of the above terms in Acts. Because of this action, παρρησία is no longer the privilege of free citizens only, as in ancient Athens, but a grace that enables even simple and unlearned people to speak boldly and courageously about Christ.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 95-112
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obywatelskie dylematy uśmiechniętego biskupa Ignacego Krasickiego
Civic dilemmas of the smiling bishop Ignacy Krasicki
Autorzy:
Stasiewicz, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366176.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
konfederacje
odwaga polityczna
zabór Warmii
twórczość patriotyczna
confederations
political courage
the annexation of Warmia
patriotic
literature
Opis:
The Bishop of Warmia, Ignacy Krasicki, was involved in politics as a senator of the Republic and president of Prussian lands. His period of office (1766–1795) coincided with dramatic historical events, during which he had to make difficult choices. This was the case in 1767, the year of the dissident confederation and the Repninowski Parliament (Sejm). Krasicki had another dilemma in March 1768 – what position to take towards the Bar Confederates. Contrary to the expectations of King Stanisław August Poniatowski and the Russian ambassador, Repnina stood as the only senator who defended the Confederates. They intended to acquire XBW. Krasicki wanted to be neutral and in 1769 he left for France. The situation in Warmia was difficult. The bishop struggled with the Prussian threat and was alone in his actions. In the history of the state, Warmia and XBW, the first partition of Poland tragically took place in 1772. Warmia was incorporated into Prussia and the bishop became a Prussian subject. Krasicki was, however, wellversed in domestic matters. In his writings, he found psychological support and the opportunity to engage in politics. The author discusses several patriotic works in a synthetic way: The Tomb of Freedom of Poland, Hymn to the Love of the Homeland, a poem with inc. He Carried the Moment What Time Commanded, Song for the 3rd of May. She also draws attention to the novel Mr. Podstoli, praised by the king, in which the writer included his thoughts on social and political matters. To this day, Krasicki intrigues us with his smile and subdued behavior. In letters to a friend, G. Ghigiotti, he writes about he found a cure for stress.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2018, 299, 1; 130-153
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odwaga i służba jako komponenty wychowania społecznego
Courage and service concepts as components of social education
Autorzy:
Siewiora, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498531.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Małopolska Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Tarnowie
Tematy:
wychowanie społeczne
odwaga
służba
patriotyzm
social education
courage
service
patriotism
Opis:
Setna rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości z perspektywy pedagogicznej niewątpliwie staje się okazją do podjęcia refleksji nad współczesnym rozumieniem patriotyzmu. Wychowanie społeczne, jako wyraz troski o kształtowanie patriotyzmu, skłania do odczytania na nowo postaw odwagi i służby. Jest to szczególnie ważne, gdyż obie te postawy mogą bardzo łatwo ulec niewłaściwej interpretacji, a w skrajnym przypadku przybrać zdegenerowane formy bohaterszczyzny i dehumanizacji. Istotnym zadaniem okzuje się więc poszukiwanie możliwości właściwego ich kształtowania. Szukając rozwiązania tego dylematu, można z całą pewnością wskazać, że sprzyjającym kontekstem oddziaływania pedagogicznego w tym obszarze jest przede wszystkim troska o właściwie rozumianą wolność jednostki oraz dbałość o to, aby odwadze nie towarzyszył brak wyobraźni. Fundamentalnym jest powiązanie ich z odpowiedzialnością za to, co określa się mianem dobra wspólnego.
From the pedagogical perspective, the 100th anniversary of regaining independence by Poland undoubtedly becomes an opportunity to reflect on the contemporary understanding of patriotism. Social education, as an expression of concern for the shaping of patriotism, prompts us to re-read the attitudes of courage and service. This is especially important as both of these aspects can very easily be misinterpreted, and in extreme cases they can take on degenerate forms of heroism and dehumanization. An important task, therefore, is to look for opportunities to shape these attitudes properly. Seeking a solution to this dilemma, it can be certainly pointed out, that proper understanding of individual freedom as well as care for courage not to be accompanied by lack of imagination should be the favorable context of pedagogical influence in this area. It is fundamental to link the attitudes mentioned above with responsibility for what is called the common good.
Źródło:
Problemy Współczesnej Pedagogiki; 2018, 4, 1; 73-82
2450-8101
Pojawia się w:
Problemy Współczesnej Pedagogiki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy Maryi jako wzorzec do naśladowania dla współczesnego człowieka
Characteristics of Mary as a role model to follow for a modern man
Autorzy:
Mazurek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056638.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
Maryja
kobieta
zapowiedź
prostota
pobożność
pokora
wierność
czystość
służba
miłość
wola Boża
uwielbienie
dzielność
odwaga
orędownictwo
Mary
woman
prediction
simplicity
piety
humility
faithfulness
cleanness
service
love
God’s will
worship
prowess
courage
intercession
Opis:
Chrześcijanin to człowiek, który stara się szukać najlepszych wzorców na własne ży-cie. Dziś żyje on w zapędzeniu i w pogoni za doczesnością. Pragnie wszystko sobie podpo-rządkować. Wielu szuka wygody i realizacji własnych marzeń. Maryja uczy tego, co jest naprawdę ważne. Ona jest wzorem kobiecości. Jej cechy może naśladować każdy. Są nimi bowiem prostota życia i pobożność, postawa pokory oraz wierność i czystość małżeńska, także umiejętność służby drugiemu człowiekowi. Maryja to kobieta, która prawdziwie kocha Boga, dlatego chce pełnić Jego wolę. Jako Matka wcielonego Syna Bożego jest godna uwielbienia. Jest duchową Orędowniczką przed Bogiem wszystkich odkupionych przez Chrystusa.
A Christian is a man who tries to look for the best model of life. Nowadays we live in a hurry chasing temporality, doing our best to subordinate everything to ourselves. Many seek for comfort and dreams come true. That is why we wish to have a closer look at Mary to learn what is truly essential. Undoubtfully, the Mother of Jesus is the symbol of femintity, everybody should and can follow her personal qualities. To name a few, they are simplicity of life, God’s piety, humble attitude towards what life brings, fidelity and the ability to serve another person. Mary is the woman who highly loves God, Her desire is to fulfill His will. So, She is worth worshipping, praising for courage, thanking for taking care of everyone who asks Her for help.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2017, XIV/14; 151-167
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie jako kategoria życia społecznego
Autorzy:
Siewiora, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669137.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
mercy
pedagogical space
the courage to proclaim the truth
forgiveness
miłosierdzie
przestrzeń pedagogiczna
odwaga głoszenia prawdy
przebaczenie
Opis:
Reflection on the reality of mercy in social life, and also in the pedagogical space, leads to the question of whether the mercy is a sign of weakness and lowering of expectations, or rather a sign of fair care about the quality of life and development of the young generation. Presented article is an attempt, based on theological and pedagogical knowledge, to find answers to this key question, and to specific problems arising from it.
Refleksja nad rzeczywistością miłosierdzia w życiu społecznym, a więc także w przestrzeni pedagogicznej, prowadzi do poszukiwania odpowiedzi na pytanie, czy miłosierdzie jest oznaką słabości i rezygnacji z wymagań, czy przeciwnie – jest raczej znakiem rzetelnej troski o jakość życia społecznego i rozwój młodego pokolenia. Artykuł jest próbą poszukiwań odpowiedzi na to kluczowe pytanie i wypływające z niego problemy szczegółowe, w oparciu o wiedzę teologiczną i pedagogiczną.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2017, 36, 1
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święty Ansgar (Oskar) i jego posłannictwo misyjne
Saint Ansgar (Oscar) and his missionary message
Autorzy:
Nowak, Joachim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595575.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
św. Ansgar; posłannictwo misyjne; wiara; stabilizacja życiowa; odwaga misyjna;
Saint Ansgar; the missionary; faith; stabilization of life; courage missionary;
Opis:
Ansgar urodził się w Pikardii 8 września 801 r. Był arcybiskupem Hamburga-Bremy oraz apostołem krajów północnych. W dzieciństwie oddano go do opactwa benedyktyńskiego w Corbie. W 823 r. Ansgar został wysłany razem z innymi zakonnikami do Neu-Corbie w Westfalii, gdzie w tamtejszej gminie powierzono mu wprowadzenie systemu szkolnictwa i duszpasterstwa. Był on tam także nauczycielem w szkole klasztornej. Ansgar został przydzielony do wyprawy króla duńskiego Haralda Klaka i pracował jako misjonarz na terenie Danii. Cesarz Ludwik I Pobożny powierzył mu w 829 r. poselstwo w Szwecji. W 831 r. wraca Ansgar z misją od króla szwedzkiego do cesarza. Papież Grzegorz IV po zatwierdzeniu ufundowanego przez Ludwika I Pobożnego arcybiskupstwa w Hamburgu, osadził tam w 834 r. Ansgara i mianował go swoim legatem dla Sasów, Duńczyków i Szwedów. Po zniszczeniu Hamburga w 845 r. przez Normanów Ansgar przeniósł swoją siedzibę do Bremy, uzyskując w 864 r. zatwierdzenie nowej metropolii hambursko-bremeńskiej przez papieża Mikołaja I. Ansgar wznowił misję w Danii i sam wrócił do Szwecji (852–853), zyskując dla misji przychylność króla Olafa i ludu. Ansgar zmarł 3 lutego 865 r. w Bremie. Jego relikwie od 1982 r. znajdują się w katedrze w Hildesheim. Był on głęboko uduchowionym człowiekiem, który kochał modlitwę i odosobnienie, ale jednocześnie był bardzo otwartym na posługę misyjną. Posłannictwo misyjne Ansgara może być dla nas wzorem apostolskiej odwagi do ciągłych pytań o wolę Pana.
Ansgar was born in Picardy on September 8th 801. He was the archbishop of Hamburg-Bremen and the apostle of the northern countries. As a child he was given to the Benedictine Abbey of Corbie. In 823 Ansgar was sent together with the other monks to Neu Corbie in Westphalia, where the local community entrusted him to introduce a system of education and pastoral care. He was also a convent school teacher there. Ansgar was assigned to the Danish King Harald Klak on an expedition and worked as a missionary in Denmark. Emperor Louis the Pious entrusted him with the mission in Sweden in 829. In 831 he was back with a mission from the Swedish King to the emperor. Pope Gregory IV, afterwards the archbishopric approval of Hamburg, founded by Louis the Pious, settled Ansgar there and appointed him as his legate for the Saxons, Danes and Swedes in 834. When Hamburg was destroyed by the Normans in 845 Ansgar moved his headquarters to Bremen. Then in 864 he obtained the new Hamburg-Bremen metropolis approval from Pope Nicholas I. Later Ansgar resumed his mission in Denmark and returned to Sweden (852–853), to get King Olaf and the people’s favour for his mission. Ansgar died on February 3rd 865 in Bremen. Since 1982 his relics have been in the Cathedral of Hildesheim. He was a deeply spirited man who loved prayer and seclusion, but at the same time very open to missionary service. Ansgar’s missionary can be a model of apostolic courage for continuous questioning about the Lord’s will.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 1; 153-167
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WYCHOWANIE DO ODWAGI – ODWAGA DO WYCHOWANIA
EDUCATION TO COURAGE AND COURAGE TO EDUCATE
Autorzy:
PELCOVÁ, Naděžda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550483.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
wychowanie (wychowywanie), odwaga, cnota, odpowiedzialność
education, courage, virtue, responsibility
Opis:
Autorka artykułu analizuje jedno z najbardziej pierwotnych doświadczeń – radość ze spotkania z drugim człowiekiem. Jej zdaniem na tym właśnie doświadczeniu oparta jest możliwość kształcenia w ogóle, w szczególności zaś zdolność do „nauczenia” odwagi czy sama odwaga do wychowywania.
The author analyzes one of the original human experiences, i.e., the joy of the event, which is based on the possibility of education as such. The issue concerns especially the ability to teach courage or courage to educate.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2012, 2; 41-54
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etos pielęgniarek w aspekcie historycznym
Ethos of nurses in the historical aspect
Autorzy:
Nawrocka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039755.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
etos
pielęgniarka
historyczny
etyka zawodowa
przysięga hipokratesa
wartości
wzór osobowy
życie
zdrowie
pacjent
sprawiedliwość
miłosierdzie
odpowiedzialność
odwaga
szacunek
godność
wolność
ethos
nurse
historical
professional ethics
hippocratic oath
values
personal model
life
health
patient
justice
humanism
love
benevolence
charity
responsibility
courage
respect
dignity
freedom
Opis:
This works aims at proving the thesis of timeliness of Hippocratic /460- 377 BC/ ethos, Christian ethics and personal model of F. Nightingale /1820-1910/ in the ethos of nurses in the aspect of history. The concept of “ethos” means morality as well as these significant conducts, being the affirmation of specific values distinguishing professional group of nurses. The thought of this thesis focuses on the description of nurses professions ethos in historical aspect, from the times of Hippocrates until 1945 AD. This ethos in historical aspect can also be developed by means of personal standards of moral and nurses authorities and first of all by the principles of Hippocratic ethics, Hippocrates’ ethos and Christian ethics/love of God and man, the charity/ and deontological codes referring to a given specialization of nurses profession. Ethical assumptions of Hippocrates, due to their conformity with natural law, high estimation of life since conception till natural death, respect towards the sick and nurses authorities, the secret of treating, faithfulness to the principle “Primum non nocere”, “Salus aegroti suprema lex esto”, bringing relief in suffering and oath directed to gods, have humanistic, general character and that is why they were adopted by ethos of nurses.
Celem pracy jest udowodnienie tezy, zakładającej aktualność etosu hipokratesowgo, etyki chrześcijańskiej i wzorców osobowych w etosie pielęgniarek analizowanym w aspekcie historycznym. Pojęcie „etos” oznacza określoną moralność, jak i te znamienne postawy, będące afirmacją określonych wartości charakteryzujących grupę zawodową pielęgniarek. Idea tej pracy koncentruje się na omawianiu etosu pielęgniarek w aspekcie historycznym od czasów Hipokratesa /460-377 p.n.e./ do 1945 roku. Etos ten może być również kształtowany przez wzorce osobowe autorytetów moralnych i pielęgniarek, ale przede wszystkim przez zasady etyki medycznej Hipokratesa, etos hipokratesowy, etykę chrześcijańską/ miłość Boga i bliźniego, cnota miłosierdzia/ i kodeksy deontologiczne adekwatne do danej specjalizacji zawodów pielęgniarek. Założenia etyczne Hipokratesa ze względu na zgodność z prawem naturalnym, wysoką ocenę wartości życia od poczęcia do śmierci naturalnej, szacunek do chorego i autorytetów pielęgniarek, tajemnicę leczenia, wierność zasadom „Przede wszystkim nie szkodzić”, „Zdrowie chorego najwyższym prawem”, niesienie ulgi w cierpieniu i przysięgę skierowaną do bogów, mają wymiar humanistyczny, powszechny i dlatego zostały one przejmowane przez kształtujący się etos pielęgniarek.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 2; 59-72
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies