Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "odosobnienie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Rola ciała w walce duchowej w „Drabinie Raju” św. Jana Klimaka
The role of the body in the spiritual struggle in “the ladder of divine ascent” by St. John Climacus
Autorzy:
Jasiewicz, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495488.pdf
Data publikacji:
2014-11-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
ciało
walka
mnich
odosobnienie
umartwienie
body
struggle
monk
renunciation
mortify
Opis:
Through His incarnation, Christ sanctified all of material creation, including the human body, which thereby became a channel of God’s grace. This theme of the glorified body is central to patristic and ascetic spirituality. Thus, Climacus adopts a similar attitude and represents the body as a “friend,” an “ally,” an “assistant” and a “defender.” Climacus’ theology in no way negates the meaning of the body though he speaks of three different, yet fundamentally similar, ways of carrying out this ascetic struggle: isolation (apotagê, kseniteia), the “royal” way and mortification. Although the body was destroyed by original sin, it is not by its nature sinful or sacred; but it may be sanctified. John Climacus simply informs his readers that transfiguration is possible here and now.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 4; 23-33
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Loneliness, Creativity and a Sense of Human Life in the 3rd Millennium
Samotność, kreatywność i poczucie sensu życia człowieka w trzecim tysiącleciu
Autorzy:
Balogová, Beáta
Lačný, Martin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196685.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność
odosobnienie
kreatywność
sens życia
stres
loneliness
solitude
creativity
sense of life
stress
Opis:
Artykuł porusza problematykę samotności w pozytywnym kontekście życia społecznego człowieka współczesnej doby. Równocześnie jest refeksją nad sensownością egzystencji, analizując przeżywanie trudnych życiowych stytuacji, których skutkiem jest posttraumatyczny stres. Przeżycie tego stresu dostarcza jednostce wyższej jakości życia, z wyższą miarą wytrzymałości. Tym samym jej życie otrzymuje nową postać znaczenia codziennej egzystencji, nabiera sensu. Jednakże przezwyciężanie życiowych doświadczeń, poziom zdolności w pokonywaniu trudności wymaga różnorodnej kreatywności.
The contribution accentuates the issue of loneliness and solitude in a positive social context of a person’s life in the post-modern era. It is also a reflection of the meaningfulness of existence through experiencing difficult life situations, resulting in post-traumatic stress. The experience of related stress offers to an individual a higher quality of life with greater resilience. Thus, his life becomes revamped to a meaningful being, obtaining a new sense. However, overcoming difficult life situations as well as coping with them requires manifold creativity.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 17-35
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblicza samotności w edukacji. Samotność i odosobnienie wśród zasad wychowania intelektualnego i kształtowania samodzielności poznawczej
Loneliness in Education. Loneliness and Isolation Among the Rules of Intellectual Upbringing and Shaping Cognitive Independence
Autorzy:
Rembierz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196696.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność
odosobnienie
osamotnienie
wychowanie i samowychowanie intelektualne
samodzielność poznawcza
loneliness
isolation
solitude
upbringing
self upbringing
cognitive independence
Opis:
Z wielością odcieni znaczeniowych słowa „samotność”, która występuje również w teorii i praktyce edukacyjnej, musi się liczyć refleksja pedagogiczna, dążąc do rozeznania roli samotności i odosobnienia w wychowaniu i samowychowaniu intelektualnym oraz w kształtowaniu samodzielności poznawczej. Posługiwanie się słowem „samotność” w refleksji pedagogicznej, mającej za zadanie doskonalenie teorii i praktyki edukacyjnej, wymaga porządkujących analiz. Trzeba się rozliczyć z rozpowszechnionymi nieporozumieniami w pojmowaniu samotności, której sens redukuje się do niepożądanego stanu osamotnienia i braku relacji z innymi. Na rozumieniu samotności jedynie jako osamotnienia nie można poprzestać, znając dziedzictwo myśli filozoficznej i pedagogicznej, wydobywającej głębszy i egzystencjalnie doniosły sens samotności. Antropologiczno-aksjologiczne rozumienie samotności jako siły oczyszczającej i wyzwalającej jest odmienne od eksponowania bolesnych doznań i przygnębienia, które współcześnie – co widać w dominujących internetowych treściach – przede wszystkim zespala się z samotnością. Dzięki właściwościom przypisanym samotności stanowi ona akt wyzwalania się z więzów społecznych krępujących niezależność myślenia i samodzielność poznawczą. Doświadczanie takiej samotności – jako odosobnienia wypracowanego dzięki samowychowaniu – pozwala kształtować wolność duchową i autonomię intelektualną. Wyuczoną bezradność w obliczu samotności kształtuje edukacja oparta na skrajnym redukcjonizmie („socjologizmie”), w którym człowieka postrzega się tylko jako wypadkową determinujących go sił przyrodnich i społecznych, a jego formowanie traktuje się jako urabianie elementu społeczeństwa. Przyznanie, iż człowiek posiada prawo do samotności, która przybiera postać odosobnienia, jest możliwe, gdy nie redukuje się go do wypadkowej sił przyrodnich i społecznych. Dzięki tej samotności może się kształtować indywidualny świat wewnętrzny, przeciwstawiający się naporowi sił społecznych. Uznanie faktu, że „człowiek uczy się zawsze sam”, eksponuje rolę wychowania i samowychowania intelektualnego, a także doświadczenia samotności i odosobnienia, które kształtują umiejętność samodzielnego uczenia się i umożliwiają samodzielność poznawczą.
Pedagogical reflection must take into account numerous shades of meaning of the word ‘loneliness’ in both the theory and practice of education if it is to discover the role of loneliness and solitude in intellectual upbringing and self upbringing and in shaping cognitive independence. Using the word ‘loneliness’ in pedagogical reflection aiming at perfecting educational theory and practice requires ordering analyses. It is necessary to deal with common misunderstandings in the perception of loneliness, reduced to undesirable state of solitude and the lack of relations with others. It is not enough to understand loneliness only as solitude, while bearing in mind the heritage of philosophy and pedagogy, which reveal a deeper and existentially vital meaning of loneliness. Anthropological and axiological understanding of loneliness as a purifying and liberating force differs from emphasising painful feelings and dejection, which is contemporary associated with loneliness, as can be seen from comments on the Internet. Thanks to the features attributed to loneliness, it is an act of liberating from social ties constraining independent thinking and cognitive independence. Experiencing such loneliness, understood as solitude arrived at through self upbringing, allows an individual to shape his spiritual freedom and intellectual autonomy. Learned helplessness in the face of loneliness is shaped by education based on extreme reductionism (‘sociologism’) in which a man is perceived only as net force of natural and social forces acting on him, and his shaping is treated as shaping an element of society. Admitting that a man has the right to loneliness in a form of solitude is possible, if he is not reduced to net force of natural and social forces. Thanks to such loneliness, an individual inner world which opposes social forces can be created. Accepting the fact that ‘a person always learns alone’ emphasizes the role of intellectual upbringing and self upbringing as well as experiencing loneliness and solitude, which shape the ability of autonomous learning and lead to cognitive independence.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 55-75
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność i doświadczenie mistyczne
Solitude and mystical experience
Autorzy:
Bizior-Dombrowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048407.pdf
Data publikacji:
2015-07-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
mysticism
mystical experience
loneliness (faithful
holy
inner)
seclusion
separation
contemplation
acedia
mistyka
doświadczenie mistyczne
samotność(wierna święta wewnętrzna)
odosobnienie
separacja
kontemplacja
Opis:
The article is an attempt of analysis of the category of loneliness in the mystical experience. The loneliness is a natural space of cognition and a necessary condition of the contemplation enabling the experience of God, but it is also irremovable element of all stages of the mystical experience. Three of the principle problems of this question were subjected to the analysis. Faithful loneliness constituting the essence of the concept of anachorese. From such point of view the isolation from the world (as well as the escape from the body) turns out to be a way to experience of God. Holy loneliness as a durable spiritual state connected with narrow path of the dark contemplation of St. John of the Cross (mystical loneliness in God and for God). Inner loneliness (Eckhart’s seclusion as a basis of the project of inner man).
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2015, 12; 75-88
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ścisłe odosobnienie skazanego w warunkach restrictive housing w północnoamerykańskich więzieniach – znaczenie, cele i wyzwania
Compulsory commitment of inmates into the restrictive housing in U.S. prisons – roles, goals and future dynamics
Autorzy:
Szwejkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369735.pdf
Data publikacji:
2020-11-01
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
osadzony
system penitencjarny Stanów Zjednoczonych
jednostka penitencjarna
ścisłe odosobnienie
regulacje prawne i polityki dotyczące osadzania sprawców w jednostkach penitencjarnych
Inmate
U.S. correctional system
prison
restrictive housing
correctional
regulations and policies
Opis:
Problematyka dotycząca umieszczania przymusowego skazanych w warunkach ścisłego odosobnienia, określanego w północnoamerykańskiej literaturze przedmiotu jako restrictive housing, solitary confinement, administrative segregation lub supermax budzi liczne kontrowersje. W szczególności kwestionowana jest konstytucyjność rozwiązań prawnych dotyczących restrictive housing, jak i negatywny wpływ tego rodzaju warunków odbywania kary na dobrostan skazanych, którzy jak każda istota ludzka mają naturę społeczną i dążą doutrzymywania normalnych międzyludzkich interakcji. Zarówno wśród teoretyków badających naukowo problem, jak i wśród praktyków (funkcjonariuszy służby więziennej) można znaleźć zarówno zwolenników, jak i przeciwników, ścisłego odosabniania skazanych. Dodatkowo trzeba wskazać, że na płaszczyźnie prawnomiędzynarodowej zabrania się stosowania takich warunków na czas nieoznaczony lub na czas nadmiernie wydłużony (Reguły Mandeli). Aktualnie zdają się przeważać opinie, iż niezbędne jest opracowanie alternatywnych środków i strategii postępowania ze skazanymi, które z jednej strony zapewnią porządek i bezpieczeństwo w jednostkach penitencjarnych Stanów Zjednoczonych, a z drugiej, pozwolą na bardziej humanitarne postępowanie ze skazanymi, bez narażania ich na wysokie ryzyko negatywnych konsekwencji związanych ze stosowaniem warunków restrictive housing.
Compulsory commitment of inmates into restrictive housing, or so called solitary confinement, administrative segregation, supermax, gives rise to many controversial issues that scientific research in the United States deals with. Subject to discussion are especially the constitutional controversies and the influence of such a treatment on the offender’s wellbeing as a human that tends to maintain social contact and that is vulnerable to possible negative impact of such strict conditions. Among scholars and practitioners there are opponents and also supporters of this solution, although internationally there is a conclusion (see the Nelson Mandela Rules) that restrictive housing should be banned, in particular when it is imposed on inmates for an indeterminate period or a prolonged period of time. Nowadays, the prevalent opinion is that other policies and practices should be worked out and implemented in order to replace restrictive housing, and at the same time that tools will have to be able to assist in achieving the main goals: security and order in the prison as well as rehabilitation and deterrent impact on inmates.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2020, 19; 91-106
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń w czasach zarazy
Autorzy:
Błażewicz, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811447.pdf
Data publikacji:
2021-06-13
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Tematy:
przestrzeń
współdzielenie
użytkowanie
łączenie
dzielenie
proksemika
odczuwanie
dystans
odosobnienie
pustka
zmiana znaczenia
zagubienie
miasto
wspólnota
zmysły
lęk
wyobcowanie
pandemia
lockdown
mikroprzestrzenie
bańki społeczne
izolatoria
miejsca kwarantanny
praca i edukacja online
bezpieczeństwo
samotność
kontakty społeczne
COVID-19
izolacja
zamknięcie
Opis:
Artykuł w sposób przeglądowy porusza temat zależności pomiędzy człowiekiem a przestrzenią w kontekście wprowadzonej w ubiegłym roku przymusowej izolacji. Odwołuje się do sposobów odczuwania przestrzeni scharakteryzowanych przez E.T. Halla oraz do rodzajów dystansu opisanych przez proksemikę. Opowiada o zaobserwowanych reakcjach ludzi na wymuszone zachowanie dystansu społecznego i próby wprowadzania zmian w sposobie użytkowania miejsc wspólnych. Zwraca uwagę na całkowitą zmianę funkcji przestrzeni, jaką było łączenie ludzi, na funkcję dzielącą współużytkowników. Co pewien czas nastaje dzień, kiedy pielęgnowana przez nas pewność stałości istniejącego świata okazuje się całkowitą ułudą. W jednej chwili musimy zmienić sposób funkcjonowania i wszystkie nasze przyzwyczajenia, dostosowując się do nowej, niechcianej rzeczywistości. Za każdym razem zdziwieni niepomyślnym obrotem spraw wierzymy, że „następnym razem” będziemy mądrzejsi dzięki przetrwaniu kolejnej porażki. „Na świecie było tyle dżum co wojen. Mimo to dżumy i wojny zastają ludzi zawsze tak samo zaskoczonych”.
Źródło:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine; 2021, 2, 1; 50-64
2719-7816
Pojawia się w:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność a osamotnienie – osobowe stany egzystencjalne człowieka. Analiza etyczno-metafizyczna
Loneliness and Solitude – the Personal Existential States. An Ethical and Metaphysical Analysis
Autorzy:
Wałejko, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1849004.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba
odrębność (samotność ontologiczna)
samotność fałszywa i prawdziwa (kłamstwo osamotnienia i prawda samotności)
osamotnienie
odosobnienie i samość
przygodność
hierarchia wartości
Ewangelia samotności
zjednoczenie z Bogiem
person
separation (ontological solitude)
false and true solitude (the falsehood of loneliness and the truth of solitude)
loneliness
isolation and selfness
contingency
hierarchy of values
the Gospel of solitude
unity with God
Opis:
The ontological loneliness of the human being, experienced in the personological aspects of existence, may become constructive or destructive, a fact that depends on the person's will and the factors mentioned in the paper. Having conducted a conceptual analysis, the opposite tendencies in the contemporary times were shown: towards universalism and unification on the one hand, and excessive individualism on the other. They are conducive to cultivate loneliness and ignore the possibility to transform it in person-making solitude. The indispensable experience of loneliness may become something that is voluntarily turned into a chronic form that impairs the personal development, whose manifestations have been characterised. The false picture of the gift of solitude has been set side by side with its proper interpretation, the interpretation that is conditioned by the acceptance of the true hierarchy of values. It allows us to perceive the values of solitude shown in the text. The importance of the personal trait of solitude is shown in its role decisive of development or regress, in dependence on its true or false interpretation. It is worth considering the hidden message of the attribute of ontic separation. That separation, as it is impossible to replace solitude by material and human factors, directs persons towards the supernatural reality. The “Gospel of solitude” means hope to do away with loneliness and turn it into solitude that brings unity with God.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2007, 35, 2; 45-66
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies