Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ochrona zabytków techniki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Historia i ochrona zabytków przemysłu i techniki - międzynarodowe sympozjum w Mediolanie
Autorzy:
Kalinowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535954.pdf
Data publikacji:
1978
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
sympozjum w Mediolanie 1977
ochrona zabytków przemysłu
ochrona zabytków techniki
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1978, 1; 82
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabytki techniki istotnym świadectwem kultury materialnej narodu i przedmiotem zainteresowania nauki
MONUMENTS OF TECHNICS — AN ESSENTIAL ELEMENT OF THE MATERIAL CULTURE OF THE NATION AS WELL AS THE OBJECT OF INTEREST FOR SCIENCE
Autorzy:
Rosińska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535631.pdf
Data publikacji:
1982
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
narada robocza związana z ochroną zabytków techniki
zabytki techniki na Dolnym Śląsku
kultura materialna narodu
ochrona zabytków techniki w Polsce
Opis:
Problems of technical monuments in the Lower Silesia were the subject matter for a working symposium organised by the Institute of the History of Architecture, Science and Technology at the Higher School of Engineering in Wroclaw upon the request of the Main Board for Museums and Monuments Protection attached to the Ministry of Culture and Science. The programme of the symposium envisaged also a discussion of organisational and training problems associated with the preservation of monuments of engineering in the whole country. The meeting was attended by representatives of the Institute of the History of Material Culture of the Polish Academy of Sciences, the Institute of the History of Architecture, Arts and Technology of the Wroclaw Higher School of Engineering, the Supreme Technical Organisation (NOT), the Technical Museum and also by district monuments conservators from the Lower Silesia. An important place in the discussions was occupied by organisational problems including the question of training the specialists who would deal with the protection of technological monuments in Poland. A number of important problems were raised, to mention only the need for the preparation of personnel qualified to carry out studies, to draw the necessary documentation for this group of monuments and to fully recognize the resources. It was agreed that the Institute of the History of Material Culture attached to the Polish Academy of Sciences should be a leading organisation in solving the problems of monuments of engineering and coordinating works in this field. There exists also a need to record monuments of technology by specialized teams. Of utmost importance is also the task to popularize technical culture and technological monuments in the society.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1982, 3-4; 225-227
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
II Międzynarodowy Kongres w Bochum na temat ochrony zabytków techniki
Autorzy:
Kalinowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538426.pdf
Data publikacji:
1976
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
kongres w Bahum
ochrona zabytków techniki
zabytki techniki
fabryka fajansów we Włocławku
katalog zabytków techniki RFN
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1976, 2; 137-138
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Turystyka i zabytki techniki Kielecczyzny", sesja popularnonaukowa, Kielce 9 września 1972
Autorzy:
Kalinowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536417.pdf
Data publikacji:
1973
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
konferencja „Turystyka i zabytki techniki Kielecczyzny”
ochrona zabytków techniki
badania nad starożytnym hutnictwem
zagospodarowanie doliny Biebrzy
kopalnia w Krzemionkach Opatowskich
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1973, 1; 71-72
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie archeologii industrialnej w badaniach nad dziedzictwem cywilizacyjnym XIX i XX wieku (w świetle wybranych przykładów)
Use of industrial archaeology in research on the civilizational heritage of the 19th and 20th centuries (based on selected examples)
Autorzy:
Kęsik, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151191.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
archeologia industrialna
kultura materialna
dziedzictwo kultury materialnej
ochrona zabytków techniki
industrial archaeology
material culture
tangible cultural heritage
preservation of industrial monuments
Opis:
Autor artykułu próbuje zdefiniować określenie „dziedzictwo cywilizacyjne” oraz przywołuje obecne w nauce interpretacje pojęcia „archeologia industrialna”. Omawia genezę archeologii industrialnej, jej zakres i usytuowanie jako odrębnej subdyscypliny. Zwraca uwagę, że badania z zakresu archeologii industrialnej odróżnia od tradycyjnie uprawianej historii gospodarczej oraz historii techniki szerokie wykorzystanie źródeł materialnych pozyskiwanych w oparciu o typowe dla klasycznej archeologii badania terenowe. W artykule jest także mowa o coraz większej roli archeologii industrialnej w postrzeganiu dziedzictwa cywilizacyjnego, kształtowaniu tożsamości lokalnej i pamięci historycznej, jak również o jej znaczeniu w ochronie zabytków związanych z cywilizacyjną aktywnością społeczeństw.
The author of this article attempts to define the expression “civilizational heritage” and refers to the interpretations of the concept of “industrial archaeology” which are present in science. He discusses the genesis of industrial archaeology, its scope and position as a separate subdiscipline. He notes that research on industrial archaeology differs from the traditionally practised economic history and history of technology in the extensive use of tangible resources obtained as part of field research, which is typical for classic archaeology. The article also discusses the increasing role of industrial archaeology in the perception of civilizational heritage, formation of local identity and historical memory, as well as the significance thereof for the protection of monuments connected with civilizational activity of societies.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2017, 2; 13-25
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakłady „Telefunkena” na warszawskim Kamionku, cz. I
“Telefunken” factory in Kamionek in Warsaw, p. I
Autorzy:
Dąbrowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217200.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Warszawa
Telefunken
zabytki techniki
ochrona zabytków
Warsaw
technology monuments
monument protection
Opis:
Krajowe Towarzystwo Telefunken Sp. z o.o. zostało założone w Warszawie w 1933 r. Od początku swego istnienia rozwijało się bardzo dynamicznie, w związku z czym kilkakrotnie zmieniało swoją siedzibę, wynajmując coraz to większe pomieszczenia, kolejno przy ul. Polnej, Długiej i Rakowieckiej. Ostatecznie siedziba firmy – przekształconej na początku 1938 r. w Krajowe Zakłady Telefunken S.A. – została przeniesiona na ul. Owsianą 14 na Kamionku (Praga-Południe), gdzie w 1937 r. zakupiono dużą działkę ze zbudowaną cztery lata wcześniej nowoczesną halą fabryczną. W tym samym roku wzniesiono – według projektu Lucjana Krongolda – budynek administracyjny oraz zabudowania pomocnicze (m.in. garaże), dopełniając całości zabudowy zakładów. W tym miejscu firma funkcjonowała do 1939 r., opracowując i wypuszczając, wyłącznie na rynek krajowy, 44 modele nowoczesnych aparatów radiowych. Wyróżniały się one wysoką jakością wykonania, nowoczesnym wzornictwem i zastosowaniem wysokiej jakości materiałów (np. egzotyczne drewno na skrzynki aparatów). KT Telefunken prowadziło dobrze zaplanowaną akcję reklamową w gazetach codziennych i czasopismach na terenie całego kraju, szczególnie aktywnie w stolicy. Uczestniczyło także w licznie organizowanych ogólnokrajowych i branżowych targach. Działalność KT Telefunken została przerwana po wybuchu wojny, zaś teren fabryki przy ul. Owsianej zakupił Adam Pakulski, prowadząc tu działalność swojej Wytwórni Konserw, Marmolady i Przetworów Spożywczych „Wanda”, aż do znacjonalizowania zakładu w 1950 r. Po 1953 r. w obiektach fabrycznych przy ul. Owsianej 14 mieściła się filia rembertowskich zakładów mięsnych, a następnie biura i hotel dla szwaczek Zakładów Odzieżowych „Cora”. Po likwidacji tych ostatnich w latach 90. XX w. zabudowania fabryczne zostały porzucone i do dziś nie są użytkowane, ulegając coraz głębszej degradacji.
The National Association Telefunken LLC was founded in Warsaw in 1933. Since the beginning of its existence it developed very dynamically, because of which it moved its headquarters several times, renting ever-larger rooms subsequently in Polna, Długa and Rakowiecka streets. Finally, the head offices of the company – at the beginning of 1938 transformed into National Company Telefunken JSC – were moved to 14 Owsiana Street in Kamionek (Praga-South), where in 1937 a large parcel of land was purchased with a modern built four years earlier industrial building. In the same year, and administrative building and auxiliary buildings (e.g. garages) were erected – according to the project by Lucjan Krongold – to complete the factory complex. There the company functioned until 1939, making and releasing solely on the domestic market 44 models of modern radio sets. They were distinguished by their high quality of workmanship, latest designs and the use of high-quality materials (e.g. exotic wood used for radio cases). KT Telefunken launched a carefully planned advertising campaign in dailies and periodicals all over the country, and especially actively in the capital. They also participated in numerous organised all-Poland and trade fairs. The functioning of KT Telefunken ended after the outbreak of the war, and the factory property in Owsiana Street was purchased by Adam Pakulski, who ran here his Canned Goods, Marmalade and Foodstuffs Manufacture “Wanda” until it became nationalised in 1950. After 1953, the factory buildings at 14 Owsiana Street housed a branch of the Rembertow meat factory, and later offices and a hotel for seamstresses from the “Cora” clothing factory. After the latter were closed down during the 1990s, factory buildings were abandoned and have not been used until today, more and more falling into ruin.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 51; 7-14
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziedzictwo przemysłu – dziedzictwo niechciane – dziedzictwo nieznane
Industrial heritage - unwated heritage - unknown heritage
Autorzy:
Dąbrowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113861.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
przemysł
ochrona zabytków
rewitalizacja
rewaloryzacja
zabytek techniki
technical monuments
industry
monument protection
revitalization
revalorization
Opis:
Dziedzictwo przemysłowe jest często traktowane jako gorsza kategoria samego dziedzictwa. Przyczyny takiego stanu rzeczy powinno doszukiwać się w braku niezbędnej wiedzy technicznej ("komponent techniczny") i niezrozumieniu wartości dziedzictwa przemysłowego. Konsekwencją tego jest akceptowane, a nawet celowe przemieszczenie. Każda próba opisania dziedzictwa przemysłowego przy pomocy podejścia naukowego jest błędem, ponieważ to "komponent techniczny " badań wskazywane jest jako kluczowy dla określenia wartość dziedzictwa przemysłowego. Pozwala to zrozumieć zależność między kształtem, formą i umiejscowieniem budynków przemysłowych z ich maszynami i urządzeniami technologicznymi, a także związek między układem przestrzennym kompleksu przemysłowego a wymaganiami komunikacyjnymi wewnątrz zakładów przemysłowych i jego połączenie ze światem zewnętrznym. Dziedzictwo przemysłu regulują cztery podstawowe kierunki zmian: - Rewitalizacja, - Restauracja, - Porzucenie, - Likwidacja. Rewitalizacja lub restauracja często odbywa się w sposób najbardziej brutalny – wyburzenie wszystkiego, co jest historyczną pozostałością po fabrycznym układzie i budowa centrum handlowego w tak "wyczyszczonym" miejscu. Ponadto, stara nazwa taka jak "drukarnia", "browar", "manufaktura" jest często zachowywana. Istnieją również pozytywne przykłady rewitalizacji, np. właściwe podejście do autentyczności historycznej konstrukcji przemysłowej. Porzucenie i likwidacja zaprzeczają prawu istnienia dziedzictwa przemysłowego, zmniejszając jego wartość.
Industrial heritage is often treated as a worse category of heritage itself. The cause of this state of affairs should be seen in the lack of necessary technical knowledge (“technical component”)and misunderstanding of the value of industrial heritage. The consequence of it is accepted or even intentional displacement. Any attempt to describe the heritage of the industry by using an art historian’s scientific and conceptual approach is a mistake. It is a “technical component” of the research that shows an extremely significant value in the process of the proper recognition of the industrial heritage. It allows to understand the relationship between the shape, form and the location of industrial buildings with their machines and devices conditioned by the nature of the technological process. It also allows to understand the relationship between the spatial layout of the industrial complex and the communication requirements inside the factory and its connection with the outside world. The legacy of industry is governed by four fundamental change’s directions: – revitalization, – restoration, – abandonment, – liquidation. Revitalization or restoration often takes place in the most brutal way – demolition of everything that is a historical remnant of a factory’s layout and the erection of a shopping centre on such a “tidy” site. Furthermore, the old name such as “printing house”, “brewery”, “manufactory” is frequently preserved. There are also positive examples of revitalization, e.g. the right approach to the authenticity of the historic industrial construction. Abandonment and liquidation deny the right of the industrial heritage existence, declining any value of it.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 3; 147-160
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakłady „Telefunkena” na warszawskim Kamionku, cz. II
“Telefunken” factory in Kamionek in Warsaw, p. II
Autorzy:
Dąbrowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217791.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Warszawa
Telefunken
budownictwo przemysłowe
zabytki techniki
ochrona zabytków
Warsaw
industrial buildings
monuments of technology
monument protection
Opis:
Zespół zabudowy przemysłowej przy ul. Owsianej 14 na warszawskim Kamionku składa się z trzech zasadniczych elementów: budynku biurowego usytuowanego wzdłuż ul. Owsianej, budynku produkcyjnego w głębi działki oraz pozostałości budynku kotłowni wraz z kominem, obniżonym o połowę po rozbiórce w końcu 2015 r. Całość dopełnia wąski zrujnowany budynek usytuowany wzdłuż wschodniej granicy działki. Budynek biurowy wzniesiony został w 1937 r. jako prostokątna w rzucie, dwukondygnacyjna budowla. W wyniku przebudowy w latach 1940–1941 budynek powiększono od strony północnej o „ścięty” bok usytuowany wzdłuż pierwotnej granicy działki, a także podwyższono go do pięciu kondygnacji. Budynek ma konstrukcję żelbetową, szkieletową, wypełnioną cegłą pełną ceramiczną. Charakteryzuje się prostymi, wieloosiowymi dłuższymi elewacjami, w których wyodrębniają się: wjazd na teren zakładu i klatka schodowa (w elewacji tylnej). Budynek produkcyjny – podobnie jak biurowy – wzniesiono w 1933 r. w konstrukcji żelbetowej, szkieletowej, wypełnionej cegłą pełną ceramiczną. Budynek ma wieloosiowe elewacje z dwoma wyraźnie zaakcentowanymi osiami mieszczącymi klatki schodowe. Budynek kotłowni został wzniesiony najpóźniej – w wyniku rozbudowy zakładów zapoczątkowanej w 1940 r. Był to budynek parterowy, jednoprzestrzenny, wzniesiony z cegły pełnej ceramicznej, od zewnątrz licowanej (jak pozostałe budynki zakładów) szarą cegłą cementową. Nakryty był dachem krążynowym krytym papą. Obok wzniesiony został wysoki, smukły, ceglany komin. Wszystkie budynki miały elewacje licowane szarą cegłą cementową – podobnie jak obiekty innych zakładów przemysłowych na Kamionku wznoszonych w okresie międzywojennym – Państwowych Zakładów Tele- i Radiotechnicznych czy Fabryki Aparatów Elektrycznych Kazimierza Szpotańskiego. Obiekty dawnych Krajowych Zakładów Telefunken SA są nieużytkowane od lat 90. XX w. Pomimo ujęcia ich w gminnej ewidencji zabytków Miasta st. Warszawy oraz ochrony uwzględnionej w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jedynie nadanie im nowej funkcji i poddanie kompleksowej rewaloryzacji uchroni je od całkowitej zagłady. A są one w chwili obecnej jednymi z nielicznych materialnych świadków bujnego rozwoju przemysłu na Kamionku w okresie międzywojennym.
The industrial building complex at 14 Owsiana St. in the Kamionek district in Warsaw consists of three fundamental elements: the office building located along Owsiana St., the production building deeper into the plot and relics of the boiler house with the chimney that is half its original height after the demolition at the end of 2015. The whole is completed with the narrow ruined building situated along the east border of the plot. The office building was erected in 1937 as a two-storey construction on a rectangular plan. As a result of renovation in the years 1940–1941, on the north side a “truncated” side situated along the original border of the plot was added to the building which was also made five-storey high. The building has a reinforced-concrete framework construction filled in with full ceramic brick. It is characterised by straight, multi-axes longer elevations in which the entrance to the factory and the stairwell (in the back elevation) are clearly distinguishable. The production building – like the office building – was erected in 1933, using the reinforced-concrete framework construction filled in with full ceramic brick. The building has multi-axes elevations with two clearly highlighted axes housing the stairwells. The boiler house was erected last – as a result of expanding the factory – commenced in the year 1940. It was a one storey, open-space building, built from full ceramic brick, on the outside lined (like the remaining factory buildings) with grey cement brick. It had a curved board roof covered with tar paper. Next to it a tall, slender, brick chimney was erected. All the buildings had elevations lined with grey cement brick – similarly to objects of other industrial plants in Kamionek erected during the inter-war period, e.g. National Tele – and Radio-engineering Factory or the Kazimierz Szpotański’s Factory of Electrical Apparatus. The objects of the former National Company Telefunken SA have not been used since the 1990s. Despite being entered in the district monument records of the capital city of Warsaw and protection included in the project of the local spatial development plan, only giving the buildings a new function and subjecting them to complex revalorization will save them from complete destruction. And at the moment, they are ones of the few pieces of material evidence of the vigorous industrial development in Kamionek during the inter-war period.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2018, 54; 121-128
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi na temat ochrony historycznych obiektów przemysłowych. Śląskie doświadczenia
Comments on the protection of historic industrial facilities, experience in Silesia
Autorzy:
Gerber, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293783.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
ochrona zabytków
ochrona dziedzictwa przemysłowego
historia techniki
Dolny Śląsk
protection of monuments
industrial heritage protection
history of technology
Lower Silesia
Opis:
Ochrona dziedzictwa przemysłowego jest ważnym społecznym zadaniem. Proces zachowania zabytków techniki wymaga wiedzy i doświadczenia z różnych dziedzin obejmujących specyfikę chronionego zabytku. W artykule przedstawiono kryteria stosowane przy ocenie wartości zabytku techniki. Na podstawie badań usystematyzowano modele postępowania przy ochronie i ponownym użytkowaniu historycznych obiektów przemysłowych. Omówiono zasady obowiązujące przy podejmowaniu decyzji o przystosowaniu zabytków techniki do nowych funkcji. Zaprezentowane rozwiązania zilustrowano przykładami projektów ochrony i użytkowania dużych zabytkowych obiektów przemysłowych zrealizowanymi przez Fundację Ochrony Dziedzictwa Przemysłowego Śląska.
The protection and preservation of industrial heritage is an important social task. The process of preserving technical monuments requires knowledge and experience in various fields covering the specificity of the protected monument.This article presents the criteria used to assess the value of a technical monument. Based on the research, approaches to the protection and re-use of historic industrial facilities were systematized. The way of proceeding when making decisions on adapting technical monuments to new functions was discussed. The solutions discussed are illustrated by examples of projects for the protection and use of large historic industrial facilities implemented by the Foundation for the Protection of Industrial Heritage of Silesia.
Źródło:
Architectus; 2020, 1 (61); 69-80
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona zabytkowych pojazdów w polskim systemie prawnym
Protection of Historic Vehicles in the Polish Legal System
Autorzy:
Mazurek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21150981.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
ochrona zabytków
zabytki techniki
pojazd kolekcjonerski
rejestr zabytków
pojazd historyczny
biała karta zabytku techniki
protection of historical monuments
technical monuments
historic vehicle
collector’s vehicle
register of historic monuments
white card of a technical monument
Opis:
Celem opracowania jest analiza rozwiązań prawnych w zakresie ochrony zabytkowych pojazdów. Poruszono problematykę dotyczącą form ochrony tej grupy zabytków oraz wskazano na regulacje prawne, których zadaniem jest ochrona dziedzictwa kulturowego. Zwrócono uwagę na kwestie postępowania i opis procedury związanej z objęciem zabytkowych pojazdów ochroną prawną. Wyjaśniono także różnice w definiowaniu pojazdów jako zabytkowych, kolekcjonerskich i unikatowych. Nie pominięto również problematyki opieki nad zabytkowymi pojazdami oraz wynikających z niej obowiązków. Omówiono ograniczenia prawa właścicieli zabytkowych pojazdów do swobodnego dysponowania własnością, a także przedstawiono procedurę rejestracji pojazdu zabytkowego oraz wysunięto uwagi de lege ferenda. Artykuł ma charakter głównie źródłowy, uwzględnia aktualnie obowiązujące przepisy prawa w zakresie zabytkowych pojazdów.
The aim of the study is to analyse the legal solutions in the field of protection of historic vehicles. The problems concerning the forms of protection of this group of monuments were discussed, and the legal regulations concerning the protection of cultural heritage were pointed out. Attention was drawn to procedural issues and description of the procedure related to the legal protection of historic vehicles. The differences in defining vehicles as historic, collector’s and unique were also explained. Issues concerning the care for historic vehicles and the resulting obligations were also raised. Restrictions on the rights of owners of historic vehicles to freely dispose of their property were discussed, as well as the procedure for registering a historic vehicle and de lege ferenda comments. The article is based on sources, taking into account the current legislation on historic vehicles.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2021, 1; 217-238
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabytki sztuki, rzemiosła artystycznego i techniki
Autorzy:
Ostas, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537969.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zabytki sztuki województwa siedleckiego
zabytki województwa siedleckiego
zabytki techniki województwa siedleckiego
prace konserwatorskie w województwie siedleckim
województwo siedleckie
konserwacja i rewaloryzacja dóbr kultury w województwie siedleckim
ochrona zabytków województwa siedleckiego
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2001, 2; 194-224
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona zabytków techniki transportowej w południowo-wschodniej Polsce
Autorzy:
Szelińska-Kukulak, Małgorzata
Kukulak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/471378.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Lesser Poland Voivodeship
Lublin Voivodeship
monuments protection
railway
Subcarpathian Voivodeship
Świętokrzyskie Voivodeship
technology museums
transport monuments
kolejnictwo
muzea techniki
ochrona zabytków
województwo małopolskie
województwo podkarpackie
województwo lubelskie
województwo świętokrzyskie
zabytki transportu
Opis:
Artykuł prezentuje aktualny stan i wykorzystanie zasobów zabytków techniki transportu w czterech województwach południowo-wschodniej Polski (małopolskim, podkarpackim, lubelskim i świętokrzyskim). Dokonano ich zinwentaryzowania w oparciu o materiały źródłowe, zestawienia w formie tabel, przestrzennego ujęcia na tematycznej mapie i opisu zasadniczych walorów w miejscach najbardziej zasobnych w zabytki. Z ich analizy wynika, że województwo małopolskie ma takich zabytków najwięcej (4 miejsce według krajowej ewidencji zabytków) i są one związane głównie z transportem kolejowym. Względnie mało jest ich w województwie świętokrzyskim (11 miejsce), ale za to, oprócz zabytków kolejowych, duży odsetek stanowią tam zabytki sztuki inżynierskiej. Wśród placówek muzealnych wyróżniają się dużymi zasobami zabytków muzea małopolskie (krakowskie Muzeum Inżynierii Miejskiej i Muzeum Lotnictwa Polskiego, szczucińskie Muzeum Drogownictwa i Skansen Taboru Kolejowego w Chabówce). Kursujące okresowo zabytkowe kolejki wąskotorowe są lokalnymi atrakcjami turystycznymi (bieszczadzka „Ciuchcia”, przeworski „Pogórzanin”, nałęczowska Nadwiślańska Kolejka Wąskotorowa, Starachowicka Kolej Wąskotorowa, świętokrzyska „Ciuchcia Express Ponidzie”). Wykorzystanie dziedzictwa kulturowego z zakresu technicznego, w tym również zabytków transportu, może ożywić rozwój turystyki w słabiej dotąd wykorzystanych turystycznie rejonach omawianych województw. Wiele obiektów – świadectw dawnej techniki transportowej czeka jeszcze na objęcie ich ochroną.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica; 2016, 10
2084-5456
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies