Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "obiektyfikacja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Konstruowanie reprezentacji społecznych naukowca w tytułach prasowych
Autorzy:
Zbróg, Piotr
Zbróg, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197908.pdf
Data publikacji:
2017-11-21
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
wizerunek naukowca
reprezentacje społeczne
zakotwiczanie
obiektyfikacja
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu było opisanie procesu konstruowania reprezentacji społecznej naukowca na podstawie tytułów prasowych z wykorzystaniem podstawowych narzędzi analitycznych opracowanych na potrzeby teorii reprezentacji społecznych. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Głównym problemem było zidentyfikowanie i przeanalizowanie tego, w jaki sposób autorzy tytułów prasowych lokowali nominację naukowiec w polu kontekstowym i jak mogło to kształtować jego potencjalną reprezentację społeczną. Interesujące były dwa aspekty treściowej zawartości struktury reprezentacji społecznych: poznawczy i afektywny. W celu zgromadzenia materiału wybrano wydania elektroniczne z listy najchętniej czytanych opiniotwórczych tygodników oraz artykuły publikowane przez PAP z lat 2014-2017. Dzięki wykorzystaniu wątkowania w związku z tematem „naukowiec” wyłoniono ok. 3000 tytułów. PROCES WYWODU: Po wstępnym zdefiniowaniu celu pracy oraz przedstawieniu założeń badawczych scharakteryzowano jedenaście typów kotwiczenia wyrazu naukowiec w tytułach oraz omówiono sposoby obiektyfikacji naukowca na zdjęciach. Dało to podstawę wskazania możliwych elementów pozwalających na konstruowanie reprezentacji społecznej naukowca. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza elementów budujących pole kontekstowe pozwoliła wyodrębnić kluczowe składniki nominacji naukowiec w tytułach prasowych, a następnie opracować potencjalny kognitywny wizerunek naukowca. Może być on postrzegany m.in. jako osoba odkrywająca rzeczy pożyteczne i przełomowe, o unikalnych umiejętnościach, wysokich kompetencjach, wykonująca skomplikowaną pracę, zasługująca na podziw, uznanie, szacunek, rzadko jako ktoś, komu nie można zaufać. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wnioski z przeprowadzonych analiz dowodzą, że potencjalna reprezentacja społeczna naukowca jest w istotnym stopniu zbieżna z wysokim uznaniem dla profesora uniwersytetu, wyrażonym w badaniach prestiżu zawodów. Warto zwrócić uwagę na innowacyjne wykorzystanie teorii reprezentacji społecznych do badań nad wizerunkiem, oferującej interesujące narzędzia analityczne.  
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2017, 16, 39; 75-95
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OBRAZY UNII EUROPEJSKIEJ W POLSKIM DYSKURSIE PRASOWYM. ANALIZA KOMPLEKSÓW DYSKURSYWNYCH
Autorzy:
Kubala, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/652388.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
społeczne reprezentacje
zakotwiczanie
obiektyfikacja
elity symboliczne
dyskurs publiczny
Opis:
Celem poniższego tekstu jest prezentacja deskryptywno-eksplanacyjnego modelu analizy dyskursu, który, przy pewnych uzupełnieniach, pozwala na odwzorowanie warunków dyskursywnych towarzyszących tworzeniu, podtrzymywaniu i ewentualnej zmianie interpretacyjnych ram odniesienia w zakresie publicznie dostępnej wiedzy dotyczącej instytucji, przedmiotów i procesów świata społecznego. Prezentowany model stanowi syntagmę elementów wiążących kolejno: 1) ciąg kategoryzacji (zakotwiczeń i obiektyfikacji), których dokonują strony dyskursu (np. elity symboliczne); 2) własny model analizy opracowanych zakotwiczeń i obiektyfikacji, na który składają się informacje dotyczące: a) zawartość treściowej poszczególnych komunikatów. Dla opisu i analizy tego poziomu wychodzę od analizy sposobów obiektyfikacji i zakotwiczeń wokół pięciu kategorii ekonomia/kultura/polityka/historia/społeczeńtwo; b) dominującego rodzaju uzasadnień aksjologicznych. W tym celu podczas analiz sposobów zakotwiczeń i obiektyfikacji, analiz tożsamości społecznych poszczególnych aktorów biorących udział w dyskursie oraz analiz symbolicznych zysków i strat poniesionych przez poszczególne strony debaty biorę pod uwagę normatywny charakter poszczególnych narracji. Wstępnie interesują mnie trzy orientacje: pragmatyczna, realistyczna i romantyczna. c) „ontologicznego” charakteru, który swoim komunikatom próbują nadać przedstawiciele poszczególnych grup społecznych posiadających odrębne reprezentacje. Dyskurs wyczerpuje się najczęściej w czterech podstawowych kierunkach, jakie aktorzy społeczni nadają swoim komunikatom. Są to wizje: normatywna (idealizacyjno-utopijna), deskryptywna, preskryptywna i pożądana (zadaniowo-roszczeniowa). W tekście przedstawiam również analizę kompleksów dyskursywnych odnoszących się do instytucji Unii Europejskiej, a zrekonstruowanych na podstawie tygodnika „Gazeta Polska” z wykorzystaniem zaprezentowanego modelu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2008, 33
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Jestem z wami sercem i myślami". O sposobach komunikowania empatii w dyskursie (studium przypadku)
My heart and thoughts are with you. Communicating Empathy in Discourse (a Case Study)
Autorzy:
Falkowska, Marta Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192767.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
empathy
empathy hierarchy
point of view
objectification
Nanga Parbat expedition 2018
empatia
hierarchia empatii
punkt widzenia
obiektyfikacja
wyprawa na Nanga Parbat 2018
Opis:
Artykuł stanowi kolejną część studium językoznawczego poświęconego pojęciu ‘empatia’ i wykładnikom tego pojęcia we współczesnej polszczyźnie (Falkowska 2012, 2017, 2018). Analizie poddaję korpus polskich tekstów medialnych dotyczących zakończonej tragicznie wyprawy na Nangę Parbat (styczeń 2018 r.). Uwzględniam wybrane komentarze internautów, w tym użytkowników mediów społecznościowych. Termin „empatia” rozumiem tu jako zjawisko identyfikowania się nadawcy tekstu z którymś z uczestników opisywanej sytuacji (zob. Kuno 1987: 206). Głównym celem analizy jest stwierdzenie, jakich środków językowych używa nadawca wyrażając to, że utożsamia się z którymś z uczestników opisywanej sytuacji. Metodologicznie praca sytuuje się w obrębie krytycznej kognitywnej analizy dyskursu (Hart 2014), wykorzystującej Langackerowski model gramatyki kognitywnej (Langacker 1987, [2008] 2009), w szczególności terminy „empatia”, „hierarchia empatii” i „punkt widzenia”.
The article is a part of a more extensive linguistic project exploring the concept of ‘empathy’ and its exponents in the present-day Polish (Falkowska 2012, 2017, 2018). The analysis is based on a corpus compiled out of Polish media texts concerning the tragic Nanga Parbat expedition (January 2018). Selected Internet posts and social media comments have also been included. My focus is on empathy understood along the lines set by Kuno (1987), i.e. the speaker’s identification with one of the scene’s participants. The paper aims at depicting the linguistic means that are applied in order to communicate the speaker’s empathy towards a scene participant. The study employs Langacker’s Cognitive Grammar model (1987, 2009) and the cognitive discourse analysis framework (Hart 2014), with special reference to the notions of empathy, empathy hierarchy and point of view.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2019, 4, 1
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pies na krótkiej smyczy na chwiejnym mostku
A Dog on a Short Leash on a Rickety Foot-bridge
Autorzy:
Muskat Tabakowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912942.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
analogy
human factor
empathy
literariness
objectification
imagery
cognition
subjectivism
identity
mindfulness
analogia
czynnik ludzki
empatia
literackość
obiektyfikacja
obrazowanie
poznanie
subiektywizm
tożsamość
uważność
Opis:
Punktem wyjścia artykułu jest tytułowa metafora, której Douglas Hofstadter używa, mówiąc o przekładzie. Hofstadter opisuje zadanie stojące przed tłumaczem, zwłaszcza w przypadku tekstu literackiego, jako dzieło budowniczego mostu, spinającego dwa brzegi kanionu oddzielającego oryginał od przekładu. Konstrukcja, która jest z początku jedynie chwiejną kładką, stopniowo zmienia się w solidny most, w miarę jak tłumacz odkrywa coraz głębsze warstwy znaczeń. Ten proces, nieuchronnie subiektywny, wymaga skupienia uwagi na rozmaitych aspektach przekładanego tekstu. Są one uderzająco podobne do wymiarów obrazowania w modelu gramatyki i języka naturalnego stworzonym przez Ronalda Langackera. W szerszej perspektywie ta zbieżność stanowi argument przemawiający za transdyscyplinarnym podejściem do problematyki przekładu. Pracą tłumacza kierują jego kompetencja, wyobraźnia i empatia, ale jednocześnie podlegają one restrykcjom tytułowej „krótkiej smyczy”: ograniczeniom stwarzanym przez język, ale także przez wymogi określonego kontekstu. Jako ilustrację, autorka przytacza przykłady zaczerpnięte z własnego warsztatu tłumacza. Jest to tekst, w którym różne, a czasem wzajemnie sprzeczne, tożsamości bohaterki wymagają od tłumacza szczególnej uważności wobec leksykalnych i stylistycznych detali. To one tworzą smycz, jednocześnie umożliwiając tłumaczowi budowanie mostu.
The inspiration for the paper was the metaphor that Dougles Hofstadter applies to translation. He defines the task of the translator – with particular reference to translation of literary texts – as that of the builder of a bridge that spans the canyon, joining its two sides: the original and the translation. An initial rickety foot-bridge, it gradually turns into a sturdy construction with the translator’s repeated attempts at discovering ever-deepening layers of meaning. Inevitably subjective, the building process requires the translator’s concentration upon individual dimensions of the translated text. These dimensions, or aspects, come strikingly close to what is defined as dimensions of imagery in Ronald Langacker’s model of grammar and natural language. In a wider perspective, the convergence is an argument for transdisciplinarity as a valid approach to translation studies. The translator is led by his own competence, imagination and the feeling of empathy, but at the same time they are constrained by “a short leash”: restrictions imposed by languages, cultures and the peculiarities of individual context. To illustrate the point, the author discusses a text (taken from her own translator’s dossier) in which multiple, and sometimes conflicting, identities of the protagonist require particular attention to lexical and stylistic minutiae. It is such details that constitute the leash, at the same time enabling the translator to construct the bridge.
Źródło:
Porównania; 2020, 26, 1; 17-37
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwotna podstawa doświadczeniowa metaforyzacji
Primordial experiential grounding for metaphorisation
Autorzy:
Szwedek, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192336.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
experiential basis of metaphorization
objectivisation
primary source domain
phylogenetic development of metaphorization
podstawa doświadczeniowa metaforyzacji
obiektyfikacja
pierwotna domena
źródłowa
filogenetyczny rozwój metaforyzacji
Opis:
Wobec hipotezy “ucieleśnienia” (embodiment), powstaje pytanie w jakim stopniu ucieleśnienie wpływa na język, czyli jaka jest podstawa doświadczeniowa (experiential basis) w szczególności języka metaforycznego. Pytanie to pozostało dotychczas bez odpowiedzi. Podstawowym rozróżnieniem w naszej egzystencji jest podział na świat fizyczny i abstrakcyjny. Świat fizyczny to świat przedmiotów. Analiza pojęć abstrakcyjnych (w tym artykule to MYŚL) pokazuje, że ostateczną, pierwotną podstawą doświadczeniową (domeną źródłową) metaforyzacji jest świat przedmiotów fizycznych (myśli można mieć, pozbierać, rzucić, podsunąć, myśl może się rodzić, może kogoś uderzyć, porazić, strzelić do głowy, nasuwać się, przebiegać przez głowę, z myślami można się bić, itd.). Podział na świat przedmiotów fizycznych i bytów abstrakcyjnych jest podstawą nowej typologii metafor opartej na hipotezie, że schemat przedmiotu jest pierwotną i ostateczną domeną źródłową (podstawą doświadczeniową) nie podlegającą dalszej metaforyzacji. Taka teza pozwala także na przedstawienie pewnych sugestii filogenetycznych odnoszących się do myślenia abstrakcyjnego w ogóle.
In view of the embodiment hypothesis, a question arises as to what degree embodiment influences language, that is, what is the experiential basis of metaphorical language. This question has so far remained unresolved. A fundamental distinction in our existence is the division into the physical and abstract worlds. The physical world is the world of physical objects. An analysis of abstract concepts (it is THOUGHT in the present paper) shows that the ultimate, primeval experiential basis (source domain) is the world of physical objects. The distinction between the worlds of physical objects and abstract entities is the basis of a new typology of metaphors based on the hypothesis that the object schema is the primeval and ultimate source domain (experiential basis), not subject to any further metaphorization. Such a thesis allows also to formulate suggestions as to the development of the abstract thinking in general.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2017, 2, 1
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetyka pojemników i prefiksów odczasownikowych
Poetics of containers and verbal prefixes
Autorzy:
Muskat-Tabakowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954110.pdf
Data publikacji:
2021-12-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
iconicity
scene construction
contouring
one-shot metaphor
objectification
lyrical subject
mental schema
lexical semantics
image schema
speech event
ikoniczność
konstrukcja sceny
konturowanie
metafora jednego strzału
obiektyfikacja
podmiot liryczny
schemat wyobrażeniowy
semantyka leksykalna
wymiary obrazowania
zdarzenie mowne
Opis:
Artykuł jest ilustracją tezy – wysuwanej w ostatnich latach przez wielu językoznawców i badaczy literatury – że ściślejsze powiązanie językoznawstwa i teorii literatury może się okazać pożyteczne i inspirujące dla obu stron. Ilustrację celowości takich inter-, czy też raczej transdyscyplinarnych badań wiążących poetykę z językoznawstwem, zwłaszcza w jego współczesnym kognitywistycznym wydaniu, stanowi analiza wiersza Juliana Tuwima Życie, wzbogacona o przekładoznawczą interpretację jego tłumaczenia na język angielski. Analiza przeprowadzona z pozycji językoznawstwa kognitywnego pokazuje, że „poetyka gramatyki” realizuje się w omawianym wierszu za pomocą trzech środków: prefiksów czasownikowych, aspektu czasownika oraz ikoniczności ilościowej i sekwencyjnej. Przytaczane w dalszych partiach tekstu (intuicyjne, impresjonistyczne) interpretacje Życia okazują się w pełni zgodne z interpretacją gramatyczną. Omawiany w części końcowej anglojęzyczny przekład wiersza jest nieadekwatny, nie z braku kompetencji dwójki tłumaczy, lecz z powodu systemowych rozbieżności gramatycznych. Jest to zatem dodatkowy argument na poparcie tezy, że istotna część znaczenia analizowanego wiersza zawiera się w jego strukturze gramatycznej. Intuicja poety – oraz jego czytelników – potwierdza wyniki analizy językoznawczej, a językoznawcze analizy uprawomocniają interpretacje teoretycznoliterackie.
The article illustrates the thesis – which has been put forward in recent years by many linguists and literary scholars – that a closer connection between linguistics and literary studies may prove useful and inspiring for both fields. The analysis of Julian Tuwim’s poem Życie [Life] demonstrates that such interdisciplinary, or in fact transdisciplinary, methodological framework combining poetics and linguistics, and specifically cognitive linguistics, proves very productive. The English translation of Tuwim’s poem is also analyzed in the article. A review of various studies in cognitive linguistics shows that the “poetics of grammar” in the poem in question is achieved by means of: (i) verbal prefixes, (ii) verbal aspect, and (iii) quantitative iconicity of sequence. The (intuitive, impressionistic) interpretations of Życie quoted in the article turn out to be fully consistent with the grammatical interpretation. The English translation of the poem discussed in the final part of the article proves inadequate, not because of the incompetence of the two translators, but because of systemic grammatical discrepancies. Therefore, it further supports the thesis that a significant part of the meaning of the analyzed poem is contained in its grammatical structure. The poet’s (and the reader’s) intuition confirms the linguistic analysis, and the linguistic analysis validates theoretical and literary interpretations.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 26; 6-17
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies