Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nowa komunikacja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
O Ewangelii i ewangelizacji we współczesnym dyskursie religijnym
Good News and Evangelisation in the Contemporary Religious Discourse
Autorzy:
Sobczykowa, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480372.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Ewangelia
nowa ewangelizacja
dyskurs religijny
inkulturacja
komunikacja
Good News
new evangelisation
religious discourse
inculturation
communication
Opis:
Niniejszy artykuł jest poświęcony rozumieniu pojęcia „ewangelizacja” przez ludzi Kościoła, którzy na różne sposoby angażują się w głoszenie Dobrej Nowiny. Autorka analizuje występowanie tego terminu w różnych kontekstach i aspektach, m.in. omawiając jego językową, teologiczną i potoczną semantykę, rozpatrując ewangelizację jako strategię komunikacji, prezentując werbalne i niewerbalne metody głoszenia Ewangelii. W tekście przedstawiono także wybrane źródła spośród publikacji zamieszczanych na łamach Agendy Liturgicznej Maryi Niepokalanej w latach 2013-2015, będące oficjalnymi wypowiedziami teoretyków i praktyków ewangelizacji. Wnikliwie omówiono ewangelizację jako akt komunikacji, używane przez ewangelizatorów środki językowe i pozajęzykowe oddziaływania na odbiorcę, a także rozpatrzono wyzwania stojące przed ewangelizatorami we współczesnym świecie, takie jak obecność innych kultur i systemów wartości (często rozbieżnych z aksjologią chrześcijańską), konieczność przemawiania w sposób otwarty i zrozumiały, znaczenie autentycznego dialogu między ludźmi. Tekst łączy konkretne wskazania i zalecenia dla chrześcijan, z których każdy jest powołany do ewangelizacji i dawania świadectwa swojej wiary.
The author of this article examines the ways in which some representatives of the Church, engaged in evangelisation, understand and employ this term. She enquires into its linguistic, theological and popular meanings and analyses the contexts and aspects of its usage as verbal and non-verbal communication strategy in spreading the Good News. She enriches her inquiry by probing into writings of theoreticians and practitioners of evangelisation, published in Agenda Liturgiczna Maryi Niepokalanej in the years 2013-2015 [Liturgical Guide of the Immaculate Mary]. The author investigates in great depth the communicative aspect of evangelisation, verbal and non-verbal means of influencing listeners, modern challenges, multitude of cultures and value systems (often at odds with Christian axiology), need for open and comprehensible language and authentic dialogue. She includes concrete suggestions and recommendations for Christians, as they all are called to evangelise and give witness to their faith.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 2; 67-84
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwości zastosowania elementów teorii komunikacji w analizie współczesnych form religijności i duchowości
Autorzy:
Zduniak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1367293.pdf
Data publikacji:
2019-02-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
religia
nowa duchowość
komunikacja religijna
Opis:
W artykule zostaną przedstawione niektóre możliwości zastosowania założeń komunikacyjnej teorii religii w obrębie badań nad religią oraz nową duchowością, a także omówione wątpliwości związane z wykorzystaniem postulatów badawczych wynikających z tej teorii do opisu i wyjaśniania konkretnych zjawisk z zakresu ponowoczesnej religijności. Komunikacyjna perspektywa socjologii religii pozwala na zaobserwowanie istotnych przekształceń zachodzących w sferze komunikacji religijnej, zarówno instytucjonalnej, jak i pozainstytucjonalnej. W dobie modernizacji i zacierania się granic pola religijnego może ona umożliwić religijnosocjologiczną analizę również tych zjawisk, których religijne odniesienia nie są oczywiste. Ograniczeniem perspektywy komunikacyjnej jest to, że stwierdzenia, które można formułować na jej podstawie, odnosić się mogą jedynie do konkretnego kontekstu społeczno-kulturowego.
Źródło:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne; 2017, 21, 4; 57-65
2299-2367
Pojawia się w:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Media społecznościowe w praktyce eklezjalnej w Polsce. Badanie empiryczne wśród diakonów
Social media in the Ecclesial Practice in Poland. Empirical Research Among Deacons
Autorzy:
Brzezińska-Waleszczyk, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018388.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
social media
communication
new evangelisation
church
media społecznościowe
komunikacja
nowa ewangelizacja
Kościół
Opis:
Autorka podejmuje próbę oceny działań Kościoła katolickiego w mediach społecznościowych. W tym celu przeprowadza ankietę w grupie diakonów, jako wyświęconych dla zadań posługi w Kościele. Autorka bada rodzaje aktywności oraz częstotliwość korzystania z social media, a także popularność wybranych kanałów. Zadaje istotne pytanie, jak sami ankietowani oceniają rolę nowoczesnych mediów w swojej posłudze, a także bada znajomość innych kościelnych inicjatyw. Na podstawie przeprowadzonej ankiety nakreśla wnioski nt. wykorzystania mediów społecznościowych w posłudze ewangelizacyjnej oraz formułuje postulaty (np. zwiększenie kompetencji).
The Author attempts to evaluate the actions of the Catholic Church in social media. For this purpose, a survey was made in a group of deacons, as a people ordained for tasks of service in the Church. The Author examines the types of activities and the frequency of use of social media, as well as the popularity of the selected channels. Asks an important question, as they surveyed assess the role of modern media in their ministry, and explores the knowledge of otherecclesial initiatives. Based on the survey outlines conclusions of using social media in the service of evangelization are drawn. The Author formulates demands as well (eg. increasing the competences).
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2016, 17; 233-248
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forced labour – well-hidden mechanisms of dependence and enslavement
Praca przymusowa – ukryte mechanizmy zależności i zniewolenia
Autorzy:
Lasocik, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375714.pdf
Data publikacji:
2021-05-27
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
labour
forced labour
new definition of forced labour
combating forced labour
cultural taboo
social communication
praca
praca przymusowa
nowa definicja pracy przymusowej
zwalczanie pracy przymusowej
kulturowe tabu
komunikacja społeczna
Opis:
Forced labour is a social phenomenon which is difficult to comprehend and accept due to its exceptional nature. The existing legal definition is not very helpful. This article reflects on a different approach to understanding forced labour and a different operational definition of the phenomenon. The starting point is to look at forced labour from the perspective of social pragmatism and symbolic interactionism by referring to the humanistic coefficient, a concept developed one hundred years ago. Using the experience of Poland in unsuccessful attempts to deal with forced labour, but also referring to global experiences in that field, this article attempts to define the phenomenon in the context of work in general. The key question that arises here is this that if work is a noble and socially visible phenomenon, how is it then that forced labour is almost completely invisible, not only to people, but also to law enforcement? It is suggested in this text that forced labour, burdened with a strong social taboo, is hidden behind a façade of the nobility of labour. At the end of the article, there is a proposal for a new analytical scheme with which the phenomenon can be described in a completely different language than that of criminal justice.   Praca przymusowa jest zjawiskiem społecznym, które ze względu na swój wyjątkowy charakter jest trudne do zrozumienia i zaakceptowania. Istniejąca definicja prawna nie jest szczególnie pomocna. W artykule przedstawione jest inne podejście do rozumienia pracy przymusowej oraz nieco inna, ale operacyjna definicja tego zjawiska. Punktem wyjścia jest spojrzenie na pracę przymusową z perspektywy społecznego pragmatyzmu i symbolicznego interakcjonizmu, odwołujące się do koncepcji współczynnika humanistycznego, wypracowanej sto lat temu. Patrząc na doświadczenia Polski, tzn. nieudane próby radzenia sobie z problemem pracy przymusowej, ale także na podobne doświadczenia w skali globalnej, podejmuję próbę zdefiniowania samego zjawiska – jako takiego, ale także w kontekście pracy w ogóle. Kluczowe pytanie, które się pojawia, brzmi: praca jest zjawiskiem szlachetnym i społecznie widocznym, więc jak to jest, że praca przymusowa jest tak mało widoczna dla ludzi, ale także dla organów ścigania? Stawiam tezę, że praca przymusowa, obciążona silnym społecznym tabu, skrywa się za fasadą pracy, jako zjawiska wyjątkowo godnego i szlachetnego. W końcowej części artykułu pojawia się propozycja nowego schematu analitycznego, który pozwoli opisać  zjawisko pracy przymusowej, zupełnie innym językiem niż język wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, ale przed wszystkim, jako fenomen społeczny.
Forced labour is a social phenomenon which is difficult to comprehend and accept due to its exceptional nature. The existing legal definition is not very helpful. This article reflects on a different approach to understanding forced labour and a different operational definition of the phenomenon. The starting point is to look at forced labour from the perspective of social pragmatism and symbolic interactionism by referring to the humanistic coefficient, a concept developed one hundred years ago. Using the experience of Poland in unsuccessful attempts to deal with forced labour, but also referring to global experiences in that field, this article attempts to define the phenomenon in the context of work in general. The key question that arises here is this that if work is a noble and socially visible phenomenon, how is it then that forced labour is almost completely invisible, not only to people, but also to law enforcement? It is suggested in this text that forced labour, burdened with a strong social taboo, is hidden behind a façade of the nobility of labour. At the end of the article, there is a proposal for a new analytical scheme with which the phenomenon can be described in a completely different language than that of criminal justice.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2021, XLIII/1; 271-294
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterstwo i nowa ewangelizacja jako dwa kierunki misji Kościoła katolickiego w Polsce. Perspektywa teologiczno-socjologiczna
Ministry and new evangelization as two directions of the Polish Catholic Church. Theological and sociological perspective
Autorzy:
Stępniak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502632.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
duszpasterstwo
ewangelizacja
nowa ewangelizacja
komunikacja
zrzeszenia
parafia
ministry
evangelization
new evangelization
communication
associations
parish
Opis:
The reflection about ministry and new evangelization requires first of all the definition of the word „evangelization” and posing a question about its circumstances as well as defining the relationship between new evangelization and ministry in the perspective of the Polish social and religious reality. Due to the complex structure of ministry activity of the Polish Church such precise definitions seem to be necessary. Two basic direction of the Church’s mission – ministry and evangelization – are not contradictory. Although they are accomplished differently and are addressed to various recipients they are directed to the same goal of evangelization. The effectiveness condition of a new evangelization is a well organized ministry in parishes. The first and second part of this article is based, according to pastoral theology methodology, on the analysis of selected Church documents and sociological and ministry observations. The third part is the attempt to present the role of communication for the purposes of ministry and new evangelization in light of sociological theory.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2015, 24, 1; 91-101
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy zagraża nam język popchrześcijaństwa? O nowych zjawiskach w polskim dyskursie religijnym pierwszych dekad XXI wieku
Autorzy:
Zdunkiewicz-Jedynak, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/679395.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
religious discourse, religious communication, homogenization of culture, new evangelization
dyskurs religijny, komunikacja religijna, homogenizacja kultury, nowa ewangelizacja
Opis:
Religious communication doesnt remain indifferent to commercialization and homogenization of culture. The new evangelizations aim to adjust religious discourse to the 21st century mans experience should respect restrictions in the implementation language, genres and icons of pop culture to religious communication. In the paper the author is analysing products of contemporary Catholic religious culture, such as Internet evangelizing mems and everyday articles (e.g. kitchen accessories, clothes, which serve as means of conveying religious contents) or contemporary devotional items and gadgets (e.g. biblical excerpts in shape of „chewing Bible” or prayer books similar to pharmaceutical products). The author shows threats standing behind fitting religious discourse to pop culture and commercial standards: practising of evangelization in an intellectually not demanding and pragmatic way wont result in spiritual development. Introducing religious content into the popular cultures context may promote it, but it also distorts it.
Komunikacja religijna nie pozostaje obojętna wobec komercjalizacji i homogenizacji kultury. Realizacji postulatu tzw. nowej ewangelizacji, by zanurzać dyskurs religijny w doświadczeniu człowieka XXI w., powinno towarzyszyć respektowanie ograniczeń w implementowaniu języka, gatunków i ikon popkultury do sfery komunikacji dotyczącej doświadczenia religijnego. W artykule zanalizowano takie wytwory współczesnej katolickiej kultury religijnej, jak internetowe memy ewangelizacyjne oraz przedmioty codziennego użytku (np. akcesoria kuchenne, ubrania), które służą jako nośniki treści religijnych, lub współczesne dewocjonalia i gadżety (np. wypisy biblijne w kształcie Biblii do żucia czy modlitewniki stylizowane na wyroby aptekarskie). Wskazano zagrożenia wynikające z dopasowania dyskursu religijnego do standardów popkulturowych i komercyjnych: uprawianie ewangelizacji w sposób intelektualnie niewymagający i czysto pragmatyczny nie prowadzi do duchowego rozwoju; nie czyni odbiorcy bardziej zdolnym do refleksji religijnej. Właściwa omówionym w artykule gatunkom wypowiedzi i zabiegom ewangelizacyjnym potoczna forma odbiera powagę treści tych przekazów. Umieszczenie treści religijnych w obszarze popkultury i komercji wprawdzie je upowszechnia, ale jednocześnie spłyca i zniekształca ich sens.
Źródło:
Artes Humanae; 2016, 1
2449-6340
Pojawia się w:
Artes Humanae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Active Learning Serving Family
Aktywne nauczanie w służbie rodzinie
Autorzy:
Jęczeń, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342976.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
aktywne nauczanie
nowa komunikacja
rodzina
generacja Y
active learning
new communication
family
generation Y
Opis:
Nowe media, ukształtowane przez człowieka, teraz kształtują jego samego. Internet kształtuje aktywne nauczanie (w obszarze nauczania) i nowy styl komunikowania w ogóle (w obszarze kultury życia). Interesująca jest także inna relacja, jaka zachodzi pomiędzy aktywnym nauczaniem a interaktywnością. Nauczanie jest częścią stylu życia człowieka, częścią kultury. Zatem aktywne nauczanie zawiera się w interaktywnym stylu życia, zwłaszcza młodego pokolenia, określanego mianem generacji Y. Interaktywność wpływa na aktywne nauczanie i jednocześnie aktywne nauczanie wymusza niejako na stylu życia człowieka nowe zastosowania interaktywności w konkretnych metodach i sposobach docierania do młodego człowieka.   Aktywne nauczanie musi być zatem częścią stylu życia każdej rodziny, w której są dzieci. To nauczanie prowadzi do większej interaktywności pomiędzy członkami rodziny, tym samym do skutecznego porozumiewania się między rodzicami a dziećmi, inaczej: między pokoleniem Boomers (dziadkowie) i Generation X (rodzice) a Generation Y. Prowadzi do zaistnienia w rodzinie tych komponentów, które stanowią o aktywnym nauczaniu: wymiana doświadczeń i dialog. Aktywne nauczanie zmienia relacje pomiędzy członkami rodziny, tym samym zmienia współczesną rodzinę.
Źródło:
Roczniki Nauk o Rodzinie; 2010, 2; 207-222
2081-2078
Pojawia się w:
Roczniki Nauk o Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies