Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "non-sacramental marriages" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    The Spiritual Realism and the Proposal of Holy Communion for the Non-Sacramental Marriages
    Realizm duchowy a propozycja Komunii Świętej dla żyjących w związkach niesakramentalnych
    Autorzy:
    Lubowicki, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1914000.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-29
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    spiritual realism
    Holy Communion
    non-sacramental marriages
    dimension of the spousal sacramental life
    Tradition
    digamoi
    Gospel of the family
    Humanae vitae
    spiritual communion
    realizm duchowy
    komunia eucharystyczna
    związki niesakramentalne
    wymiar oblubieńczy życia sakramentalnego
    Tradycja
    komunia duchowa
    ewangelia rodziny
    Opis:
    The discussion on the proposal of Holy Communion for those living in non-sacramental relationships should be viewed through the prism of spiritual realism. There is a need to sort out the doctrinal facts related to this reality to clarify the subject of discussion and the reality of communion in the metalanguage. It is also necessary to consider the contradictions between the basic idea of communion and the objectification of the Person, which is expressed in the instrumentalization of the Eucharistic Communion. For the realistic and comprehensive approach to the sacraments, it is necessary to be aware of the dimension of the spousal sacramental life. One needs to also reckon with the uninterrupted and unchangeable Tradition. It is necessary to ensure the right use of the terms and Gospel of the family. The correctness of the theological discussion requires areal discernment rather than the lobbying for the “already marked path,” omitting even St Paul VI’s Humanae vitae or St John Paul II’s Familiaris consortio and his entire extensive teaching about marriage and the family. It is also important not to instrumentalize the practice of the “spiritual communion.”
    Zabierając głos w dyskusji nad propozycją Komunii Świętej dla żyjących w związkach niesakramentalnych, należy przyjąć jako najbardziej adekwatne spojrzenie w kluczu realizmu duchowego. Trzeba uporządkować fakty doktrynalne związane z tą rzeczywistością. Doprecyzować przedmiot dyskusji i rzeczywistość komunii w metajęzyku. Koniecznym jest także uzmysłowienie sobie sprzeczności między podstawową ideą komunii a uprzedmiotowieniem Osoby, czego wyrazem jest m.in. instrumentalizacja Komunii eucharystycznej. Dla realistycznego i kompleksowego podejścia do sakramentów konieczna jest świadomość wymiaru oblubieńczego życia sakramentalnego. Trzeba też liczyć się z nieprzerwaną i niezmienną Tradycją. Należy zadbać o poprawne używanie terminów digamoi oraz „ewangelia rodziny”. Poprawność dyskusji teologicznej domaga się rzeczywistego rozeznawania, a nie lobbowania za „już wytyczoną drogą” z pominięciem chociażby Humanae vitae św. Pawła VI czy Familiaris consortio i całego rozległego nauczania o małżeństwie i rodzinie św. Jana Pawła II. Istotną sprawą jest również nie instrumentalizować praktyki „komunii duchowej”.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 1; 195-222
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Osoby rozwiedzione żyjące w nowych związkach w realiach polskiego Kościoła. Spostrzeżenia zainspirowane przedsynodalnym kwestionariuszem.
    The Divorced People Living in New Relationships in Reality of Polish Church. Observations Inspired by a Questionnaire Carried out Before the Synod.
    Autorzy:
    Michasiów, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047727.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    non-sacramental marriages
    pastoral care of people in non-sacramental marriages
    divorce
    Familiaris consortio
    związki niesakramentalne
    duszpasterstwo związków niesakramentalnych
    rozwód
    Opis:
    Nowe wyzwania, jakie przed ewangelizacyjną misją Kościoła stawia trawiący aktualnie cywilizację Zachodnią kryzys rodziny, która dotychczas stanowiła podstawowe środowisko przekazu wiary, skłoniły papieża Franciszka, aby to właśnie sprawom rodziny poświęcić najbliższe Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów. Wraz z dokumentem przygotowawczym do niego poszczególnym episkopatom rozesłany został również kwestionariusz, zawierający pytania dotyczące recepcji katolickiego nauczania na temat rodziny, skali różnego rodzaju trudnych przypadków oraz doświadczeń duszpasterskich, jakie w odpowiadaniu na nie mają Kościoły lokalne. Wśród owych sytuacji, wyszczególnionych w dokumencie pojawiła się również kwestia ochrzczonych, którzy po rozwodzie weszli w nowy, niesakramentalny związek. Autorzy kwestionariusza pytają w nim o podanie odsetka wiernych, których ten problem dotyczy, zdiagnozowanie sposobu, w jaki przeżywają swój problem, oraz ocenę stopnia objęcia ich przez odpowiednie programy duszpasterskie.W rzeczywistości Kościoła w Polsce problem ten bez wątpienia w ostatnich dziesięcioleciach przybrał na sile wraz ze znacznym wzrostem liczby rozwodów i ponownych związków, zawieranych przez osoby rozwiedzione. Można wśród nich zaobserwować całą paletę stanów przeżywanych w związku z owym trudnym położeniem: od obojętności, poczucia społecznego dyskomfortu, pretensji, rozżalenia, poczucia odtrącenia aż po szczerą tęsknotę za życiem sakramentalnym i autentyczny żal z powodu zła, które się wydarzyło. Ze smutkiem można też stwierdzić, że – mimo obecności tej kwestii w programach duszpasterskich i odważnych prekursorskich działań poszczególnych kapłanów i zakonników – duszpasterstwo związków niesakramentalnych w takim stopniu, w jakim realizowane jest przez polski Kościół, nie jest wystarczającą odpowiedzią na tenże problem.
    The crisis of a family that destroys the western civilization is the great challenge to Church to evangelize those who have lost their faith. The family is the basic environment of transmission of faith and this question should be taken into consideration. This problem induced the Pope Francis to  devote  the  approaching  General  Synod  of  Bishops  to  discussing  this  matter.  Along  with a preparatory document to the Synod, the questionnaire has been sent to each episcopate. It contained questions concerning the reception of the Catholic teaching on the family, all kinds of difficult cases and pastoral experience which local churches have in answering these problems. Among other things, specified in the document, there appeared the question of the baptized, who after a divorce entered into a new non-sacramental relationship. The authors of the questionnaire are interested in the percentage of the faithful the problem concerns, identifying the way they cope with their problem and the evaluation to what degree they have been included in the appropriate pastoral care programs.In the Polish Church this problem undoubtedly grew stronger in last decades. The official statistics show big increase in the number of divorces and new marriages. Couples living together without a Church wedding take their difficult situation emotionally from being indifferent to it, feeling social discomfort, bearing a grudge for it, being embittered, feeling the rejection to sincere longing for the sacramental life or expressing a genuine grief because of evil that had happened in their lives. It should be stated that in spite of the presence of this question in the pastoral care programs and courageous activities of individual priests - the pastoral care of people in non- sacramental marriages in such a degree as it is carried out by Polish Church does not answer the problem.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2014, 9, 1(15); 131-147
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół a problemy małżeństw niesakramentalnych
    The Catholic Church and the Non-sacramental Marriages
    Autorzy:
    Miszczak, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096787.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
    Tematy:
    The Roman-Catholic Church
    non-sacramental marriages
    faith groups for non-sacramental marriages
    Kościół katolicki
    małżeństwa niesakramentalne
    duszpasterstwa związków niesakramentalnych
    Opis:
    Dane statystyczne wskazują, iż z roku na rok w Polsce, kraju tradycyjnie chrześcijańskim, wzrasta liczba rozwodów. Nikogo nie dziwi już fakt rozwodu jako tolerowanej i powszechnej formy zakończenia niesatysfakcjonującego związku małżeńskiego. Śledząc dynamikę rozwodów, należy uzmysłowić sobie, iż każdego roku przybywa średnio 90.000–100.000 osób rozwiedzionych, z których duża część wchodzi w kolejne związki małżeńskie lub kohabitacyjne, nieakceptowane przez Kościół. Zatem z każdym kolejnym rokiem zwiększa się liczba członków Kościoła, którzy z racji swej sytuacji cywilnej nie mogą uczestniczyć w pełni życia religijnego i zwiększają szeregi zbiorowości „związków niesakramentalnych”. Skala rozwodów stała się już na tyle duża, iż budzi niepokój duchowieństwa i wymaga podjęcia konkretnych działań w celu znalezienia miejsca dla rozwodników we wspólnocie wierzących, aby powstrzymać ich odejście od wiary i Kościoła. Niniejszy artykuł ma na celu prezentację aktualnego stanowiska Kościoła katolickiego wobec katolików połączonych w małżeństwo jedynie kontraktem cywilnym. Przedstawione jest w nim podłoże doktrynalne tego zagadnienia, wypływające z Pisma Świętego i Magisterium, ustalenia zawarte w dokumentach Kościoła, przykłady rozwiązań instytucjonalnych tego problemu (duszpasterstwa związków niesakramentalnych), stanowiące formę pomocy osobom niepogodzonym ze swoją pozycją i odsuniętych od pełni życia religijnego. Wzrost ilościowy takich duszpasterstw wskazuje na istnienia zapotrzebowania społecznego oraz na zmianę stanowiska Kościoła wobec związków cywilnych. Być może w przyszłości ta zmiana nastawienia wobec „jawnych grzeszników” obejmie także inne społeczności, dziś odsunięte od Kościoła. Dla socjologów jest to bardzo interesujące zjawisko obserwowane in statu nascendi.
    The statistics show that each year in Poland, a traditional Christian country, there is an increasing number of divorces. Nowadays the divorce is commonly perceived as a universal form of ending a failed marriage. Every year, on average, 90.000-100.000 people are divorced, and a large part of them remarry or live in cohabitation, which is not considered as valid and sacramental by the Church. Therefore, with each successive year more and more people are entering the ranks of “non-sacramental marriages” who may not fully participate in religious practices. The scale of divorces has already become large enough to raise concerns of the clergy and calls for concrete actions in order to find space for the divorced in the community of believers, to stop them from moving away from the faith and the Church. This article aims to present the current position of the Catholic Church towards the Catholics joined solely by civil union. It presents the doctrinal grounds stemming from Scripture and Magisterium, the arrangements contained in the documents of the Church,  institutional solutions of the problem (faith groups for non-sacramental marriages), which constitute a form of assistance to those who are excluded from full participation in religious life  Quantitative growth of such faith groups indicates the societal demands for this type of help and the change in the position of the Church towards civil unions. Perhaps in the future, this change of attitude towards “open sinners” will also affect other communities denounced by the Church.
    Źródło:
    Konteksty Społeczne; 2015, 3, 1; 72-80
    2300-6277
    Pojawia się w:
    Konteksty Społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Integracja osób żyjących w nieuregulowanych sytuacjach małżeńskich w Kościele jako wyzwanie duszpasterskie
    Integration of people living in irregular marital – situations in the Church as a pastoral challenge
    Autorzy:
    Ostaszewski, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23050847.pdf
    Data publikacji:
    2023-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    małżeństwa niesakramentalne
    Kościół
    duszpasterstwo
    Amoris laetitia
    non-sacramental marriages
    Church
    marriage
    pastoral care
    Opis:
    Duszpasterstwo osób żyjących w związkach niesakramentalnych z pewnością nie ma gotowych recept. Jest to raczej droga, która odsłania swój sens w miarę kroczenia po niej. Praca w duszpasterstwie uczy szukania dróg do Boga pomimo istniejącej przeszkody. Chrześcijańska miłość i miłosierdzie są fundamentem posługi duszpasterskiej w nieregularnych sytuacjach małżeńskich. Towarzyszenie, rozeznawanie istopniowa integracja to źródło posługi duszpasterza. Towarzyszenie ma nieco inną specyfikę wobec osób żyjących w zawiązkach nieformalnych, katolików związanych tylko ślubem cywilnym, żyjących w separacji i rozwiedzionych, którzy nie zawarli nowego związku albo żyją w nowych związkach cywilnych lub bez żadnej regulacji prawnej. W ramach tej ostatniej grupy należy zapoznać się ze stanem isytuacją związku, zbadać możliwość pojednania i powrotu do współmałżonka. Jeżeli powrót jest niemożliwy, trzeba zweryfikować szansę zwrócenia się do sądu kościelnego w celu zbadania ważności małżeństwa kanonicznego. Jeżeli powyższe kroki nie są wykonalne, a osoby z ważnych powodów zostają w nowym związku, wówczas duszpasterz powinien przeprowadzić rozeznanie, które pozwali stwierdzić, czy osoba prowadzona może wejść z duszpasterzem na drogę rozeznania. Osoba zakwalifikowana do procesu rozeznania wraz ze spowiednikiem lub kierownikiem duchowym powinna skoncentrować się na odkrywaniu działania Boga w jej życiu. Takie rozeznanie będzie ukazywać jej drogę w integracji ze wspólnotą Kościoła. Cenne jest pokazanie już istniejącej integracji osobom żyjącym związku nieregularnym. Poprzez modlitwę, czyny miłości i ofiarę życia te osoby łączą się z Kościołem i odkrywają Bożą pedagogikę w ich życiu. Osoby, które w procesie rozeznania spełnią określone warunki, mogą otrzymać rozgrzeszenie sakramentalne i dyskretnie zostać włączone w życie sakramentalne. Duszpasterze powinni pamiętać, że moment ten nie zamyka rozwoju duchowego osób żyjących w nieuregulowanych sytuacjach małżeńskich. Ten moment nie kończy drogi towarzyszenia i rozeznania dalszych kroków w pełnieniu woli Bożej i pełniejszej realizacji ewangelicznego zamysłu w swoim życiu małżeńskim i rodzinnym. Duszpasterstwo małżeństw niesakramentalnych jest otwartym szeroko oknem intymnej wiary, umocnieniem zawierzenia Bogu i wyznacznikiem kierunku pokonywania wszelkich życiowych trudności. Przyjęcie przez wspólnotę oraz integracja przywracają poczucie przynależności do Kościoła i pomagają odzyskać nadzieję, że jeszcze nie wszystko stracone.
    Pastoral care for people living in non-sacramental relationships certainly has no readymade prescriptions. Rather, it is a path that reveals its meaning as one walks along it. The work of pastoral care teaches one to seek ways to God in spite of the obstacle that exists. Christian love and mercy are the foundation of pastoral care in irregular marital situations. Accompaniment, discernment and gradual integration are the source of the pastoral care ministry. Accompaniment has a slightly different specificity with regard to those living in informal unions, Catholics bound only by a civil marriage, those living in separation and divorced persons who have not entered into a new union or are living in new civil unions or without any legal regulation. Within the latter group, the state and situation of the relationship should be reviewed, the possibility of reconciliation and return to the spouse should be explored. If a return is not possible, the possibility of going to an ecclesiastical court to examine the validity of the canonical marriage must be reviewed. If the above-mentioned steps are not feasible, and the persons remains in the new relationship for valid reasons, then the pastor should carry out a discernment process to determine whether the person being guided can enter into a process of discernment with the pastor. The person qualified for the discernment process, together with a confessor or spiritual director, should concentrate on discovering God’s action in his or her life. Such discernment will show her the way forward in her integration into the community of the Church. It is valuable to show the already existing integration to those living an irregular relationship. Through prayer, acts of love and the sacrifice of life, these persons connect with the Church and discover God’s pedagogy in their lives. Those who meet certain conditions in the discernment process can receive sacramental absolution and be discreetly integrated into sacramental life. Pastoral workers should remember that this moment does not close the spiritual development of those living in irregular marital situations. This moment does not end the journey of accompaniment and discernment of further steps in doing God’s will and realising more fully the Gospel intention in one’s marriage and family life. The pastoral care of non-sacramental marriages is a wide-open window of intimate faith, a strengthening of trust in God and a direction for overcoming all the difficulties of life. Acceptance by the community and integration restore a sense of belonging to the Church and help regain hope that all is not yet lost.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2023, 24; 295-309
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Amoris laetitia” wyzwaniem dla duszpasterzy wobec osób żyjących w związkach niesakramentalnych
    ‟Amoris laetitia” as a challenge to priests towards people living in non-sacramental relationships
    Autorzy:
    Ostaszewski, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154385.pdf
    Data publikacji:
    2022-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    małżeństwa niesakramentalne
    rodzina
    małżeństwo
    separacja
    rozwód
    duszpasterz
    Kościół
    non-sacramental marriages
    family
    marriage
    separation
    divorce
    priest
    Church
    Opis:
    W adhortacji apostolskiej Amoris laetitia Ojca Świętego Franciszka, widać bardzo mocne przylgnięcie do problemu, z jakim spotykają się współczesne małżeństwa. W sposób szczególny na pierwszy plan wysuwa się zagadnienie towarzyszenia takim ludziom na trudnej dla nich drodze życia. Papież Franciszek podkreśla, że zaistniała sytuacja osób żyjących w związku niesakramentalnym jest dla Kościoła czymś trudnym. W swoim nauczaniu Papież Franciszek podkreśla i zachęca do prowadzenie dialogu z tymi, których sytuacja życiowa jest nieprawidłowa. Zachęca duszpasterzy do tego, aby takim ludziom wskazywać dobro, jakie płynie z Ewangelii, aby mogli żyć i karmić Słowem Bożym. W takich sytuacjach potrzeba jest dużej cierpliwości i dbałości nad doprowadzeniem tych osób do spotkania z miłującym Bogiem i do radości, która wypływa z Ewangelii. W ostatnich latach można zauważyć rosnącą liczbę rozwodów cywilnych co w konsekwencji powoduje wielki wzrost tak zwanych wolnych związków czyli partnerskich i związków niesakramentalnych. Ten problem zauważył już papież Paweł VI w encyklice Humanae vitae, gdzie zachęcał do tworzenia duszpasterstw związanych z rodziną, co miało wpłynąć na poprawę kondycji tej komórki społecznej. Nie można sobie wyobrazić również cierpienia takich osób, których sytuacja wobec nauczania kościoła jest nieodpowiednia. Wspólnota Kościoła, idąc za wymaganiami ewangelicznymi, troszczy się o to również, aby wobec takich ludzi kierować miłość bliźniego jak naucza o tym Jezus w Ewangelii (Por. Mt 22,39). Każda osoba ochrzczona jest bratem i siostrą w wierze. Warto zatem wprowadzać w duszpasterskie rozwiązania różnego rodzaju sposoby, które pomogą takim osobom czuć się włączonym we wspólnotę wiary. Ważne jest zatem rozeznanie duszpasterskie w kwestii sposobu ich uczestniczenia w życiu liturgicznym i modlitewnym Kościoła. Potrzeba jest doprowadzić do tego, aby nie czuli się oni oddaleni czy odłączeni od Kościoła, ale by mogli odczuwać to, ze Kościół jest ich matką, która chce troszczyć się o nich i podtrzymywać ich w dążeniu życia Ewangelią (Por. AL 299). Wszyscy ludzie ochrzczeni należą do jednej wspólnoty wierzących w Jezusa Chrystusa. Dlatego Ojciec Święty Franciszek w swoim nauczaniu bardzo mocno podkreśla przede wszystkim towarzyszenie takim członkom Kościoła. Przejaw duszpasterskiej troski Kościoła daje wielki impuls dla tych, którzy często w swoich sytuacjach są pogubieni oraz nie potrafią sami znaleźć wyjścia z tego problemu.
    In Holy Father Pope Francis’ apostolic exhortation Amoris laetitia the idea of contemporary married couples facing up problems is clearly visible. What is underlined is the issue of accompanying the people in their everyday hardships. The Pope emphasizes that the matter of couples living in non-sacramental relationships is difficult for the Church. In his teaching Francis highlights and encourages to talk with those, whose life situation is inappropriate.He encourages priests to introduce those people to good that flows from the Gospel, so they could live according to and feed on God’s Word. In such situations a lot of patience and careis needed to unite those human beings both with their loving God and the joy that derives from the Gospel. The amount of civil divorces has been growing lately, which, consequently, leads toincreasing number of cohabitations, such as partnerships and non-sacramental relationships. This problem was already noticed by the Pope Paul VI in his Humanae vitae Encyclical, where he encouraged priests to create ministries connected to families, which was supposed to improve the conditions of this social group. Furthermore, one cannot imagine the suffering of such people, whose situation is improper to the church’s teaching. The Church Community, following evangelical requirements, cares about spreading the neighbourly love to such people, following Jesus’ teaching mentioned in the Bible (cf. Mt 22,39). Every christened person is brother and sister in faith. It is worth introducing into pastoral care different means of helping those people feel included in community of faith. Pastoral discernment is imperative in determining their participation in liturgical and prayer life. There is a need to provide conditions, in which they do not feel separated or excluded from the Church, but let them feel that Church is their mother who wishes to care for them and support them in their Bible-based life (cf. AL 299). All christenedpeople belong to one community believing in Jesus Christ. That is why the Pope Francis in his teaching states very clearly the importance of accompanying those Church members. Immense pastoral care is a great impulse for those who are lost in their life situations and are not able to find the way out on their own.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2022, 23; 319-335
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies