Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "non-places" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zielony depozyt na czarną godzinę. Banki nasion jako miejsca przyszłości
Autorzy:
Roman, Chymkowski,
Agata, Koprowicz,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897201.pdf
Data publikacji:
2018-07-11
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
places of the future
future
seeds
seed banks
non-human actors
biodiversity
Opis:
The main aim of the article is presentation and operationalization of the concept of the places of the future in the context of seed banks. The future is understood here as a category of collective imagination, which means that the predicted future is an essential element of the present. The anticipated futures act reciprocally upon the social practices, both at the individual and the institution levels. Although, due to social, natural, civilizational and other reasons, the future is not fully predictable, it is semi-open, not-completely closed, it is recognized in the form of systemic thinking, which can be defined as closed. The analysis of the case of seed banks allowed revealing the inevitable gap between the future and systematic anticipation practices. The seed banks established in the face of the anticipated threat of global hunger are a tool for negotiating a possibly beneficial to people scenario for the future, conducted with non-human actors, whose actions are of probabilistic nature.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2018, 62(1 (460)); 19-32
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unheimliches Mauthausen. Zu Lydia Haiders Romanen
UNCANNY MAUTHAUSEN. NOVELS BY LIDIA HAIDER
Autorzy:
Jabłkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910298.pdf
Data publikacji:
2020-04-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
“Anti-Heimatliteratur”
reckoning with the national socialist past
Mauthausen-Gusen
the Uncanny
non-places
Opis:
Lydia Haider ist eine junge Autorin, die zwei Tendenzen der österreichischen Literatur miteinander verbindet. Sie setzt sich kritisch mit der österreichischen Provinz auseinander – wobei auch die Sprachkritik eine relevante Rolle spielt – und sie versucht, die Vergangenheitsbewältigung an spezifisch österreichische Themen zu koppeln. Der Artikel analysiert zwei Romane von Haider: kongregation und rotten. Im Vordergrund der beiden Werke steht die Verdrängung der NS-Verbrechen in den das Konzentrationslager Mauthausen umliegenden Dörfern. Gefragt wird sowohl nach der oben angesprochenen ‚Tradition‘ der kritischen Heimatliteratur, in die sich Haider einschreibt, sowie nach ästhetischen Lösungen, die sie vorschlägt.
Lydia Haider, is a young Austrian writer, whose work is in line with two tendencies characteristic for Austrian Literature. Haider describes Austrian province from a position of critical distance, focusing on the critique of language and attempts to thematize the lack of reckoning with national socialist past in specific Austrian contexts. The article analyses two novels by Haider: congregation and rotten. The novels foreground the discussion on the denial of the Nazi crimes on the lands surrounding Mauthausen Concentration Camp. The main question posed in the article is whether Haider could be called a inheritor of the critical “Heimatliteratur”. It is also important to investigate whether the young author offers new aesthetic solutions, adequate for contemporary perspective from which we can view the unsettled Nazi past.
Źródło:
Studia Germanica Posnaniensia; 2019, 40; 37-51
0137-2467
Pojawia się w:
Studia Germanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Topoanaliza autobiograficzno-symboliczna jako metoda badania (nie)dokończonych marzeń
Autobiographical-symbolic Topoanalysis as a Method of Examining (Un)Finished Dreams
Autorzy:
Piasecka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070799.pdf
Data publikacji:
2020-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
autobiographical-symbolic topoanalysis
dreams
(non)places
(non) traces
educational sense
Opis:
The article is a presentation of an original research project on dreams. The author, being aware of the nature of dreams as the phenomena difficult to grasp empirically, tries to find a subtle way of describing them. The author does not take into account utopian dreams. On the contrary, she looks for real dreams experienced on the paths of life. Retaining the oneiric nature of dreams, she has constructed a research method and called it an autobiographical and symbolic topoanalysis. The construction of the method is preceded by an outline of the process of conceptualization, i.e. the adoption of appropriate theoretical background, conceptual instrumentation, and research strategy. The author assumes a spatial meta-order of analyses by pointing to a non-binary space, not fully decentralized, as a possible context of making dreams a reality. Important clues and assets from which she creatively draws are: the concept of M. Lanie-Bayle’s biographical space-time; the vestige et vertige concept, i.e. a trace and an inverted trace; the concept of the poetics of dreaming and the Four Elements by G. Bachelard; the concept of D. Demetrios’s autobiography; E. Rybicka’s geo-poetics in the contemporary literary discourse. Finally, the author describes the methodological stage of autobiographical and symbolic topoanalysis and presents a concrete example of its application.
Źródło:
Studia Edukacyjne; 2020, 56; 401-419
1233-6688
Pojawia się w:
Studia Edukacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Suburbs as None-Places? The Need for Gathering Places: a Case Study of the Warsaw Suburbs, Poland
Suburbia jako nie-miejsca? Problem zapotrzebowania na miejsca spotkań na przykładzie suburbiów Warszawy
Autorzy:
Kępkowicz, A.
Mantey, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191236.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
przestrzeń publiczna
miejsce spotkań
suburbia
nie-miejsce
public space
gathering place
suburbs
non-places
Warsaw
Opis:
W warunkach polskich większość suburbiów to sypialnie wielkich miast odznaczające się anonimowością, powierzchownością kontaktów międzyludzkich, gdzie przestrzeń publiczna ogranicza się do przestrzeni przepływów. Celem artykułu było zbadanie, jakie rodzaje miejsc pełnią funkcje miejsc spotkań na terenie suburbiów oraz identyfikacja potrzeb w zakresie korzystania z tego typu miejsc. Badania przeprowadzono na terenie dwóch miejscowości suburbialnych Julianowa i Józefosławia (obszar metropolitalny Warszawy). Badania zrealizowano na bazie ankiet, wywiadów pogłębionych z mieszkańcami oraz wizji lokalnych ukierunkowanych na sposób zagospodarowania przestrzeni obydwu miejscowości. Wyniki badań potwierdzają tezę, że w suburbiach pozbawionych atrakcyjnych ogólnodostępnych miejsc spotkań możemy odnaleźć niektóre cechy klasycznych nie-miejsc. Jak wykazały badania, funkcję lokalnych miejsc spotkań przede wszystkim domy i ogrody, a więc miejsca, gdzie następuje selekcja kontaktów interpersonalnych. Aktywnościami preferowanymi w czasie wolnym są te, które można realizować bez potrzeby nawiązywania kontaktów międzyludzkich (m.in. aktywność fizyczna i kontakt z przyrodą). Jak wynika z badań, grupą która w sposób spontaniczny kreuje swoje własne miejsca spotkań na terenie suburbium, jest młodzież. Większości respondentów mimo zauważalnego braku chęci integracji z innymi mieszkańcami zależy jednak na istnieniu autentycznych przestrzeni publicznych.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2016, 1; 44-67
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
REGIMES OF LOGISTICS, PAUSES IN THE FLOW, STILLNESS IN (NEAR) INDUSTRIAL NON-PLACES AND MOBILITY INFRASTRUCTURE
Autorzy:
Stanisz, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646675.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
anthropology of freight, logistics, non-places, mobile ethnography, stilness
Opis:
The article is based on the ethnographic mobile eldwork carried out among Polish tractor unit drivers em- ployed in West European forwarding companies. It is focused on truck drivers’ mobility, whose inherent quality is the contradiction between movement and stillness, multi-sitedness and speci c localisation, and access to protected and monitored industrial zones as opposed to spatial exclusion. The starting point of the re ections are the categories of a non-place and mobility, which in practice appear to less obvious and one-dimensional in the context of trans-local and cross-border activities of tractor unit drivers. It is the stillness a phenomenon that reveals the regimes of distribution and transport logistics. 
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2015, 14, 4
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pustka
Void
Autorzy:
Cieliczko, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1363841.pdf
Data publikacji:
2015-07-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
invisible art
spatialism
transparecy
void
non-existing text
open work
nothing
Interpretative after-image
negative poetics
places of indefinition
liberature
empty page
Georges Perec
nothingness
Lucio Fontana
Ignacy Karpowicz
liquidity
sztuka niewidzialna
przezroczystość
spacjalizm
pustka
teksty nieistniejące
dzieło otwarte
nic
poetyka negatywna
miejsca niedookreślenia
liberatura
milczenie
pusta strona
nicość
przejrzystość
Powidok interpretacyjny
Opis:
Tekst stanowi próbę opisania kategorii pustki rozumianej jako swoisty chwyt artystyczny obecny w europejskich, ze szczególnym uwzględnieniem polskich, tekstach kultury XX i XXI wieku. W części pierwszej (Pustka w nauce i sztuce – prolegomena filozoficzne) autorka dokonuje krótkiego przeglądu wcześniejszych sposobów ujmowania pustki w różnych dziedzinach myśli i nauki. Druga część (Pustka jako zabieg artystyczny) to autorska propozycja konceptualizacji współczesnych realizacji omawianej kategorii, dokonana na podstawie analizy różnorodnych dzieł z przestrzeni sztuki wizualnej i literatury. Podział tego chwytu na: koncept, ingerencję oraz element pozwolił na stworzenie oryginalnej definicji pustki. Ostatnia część (Pustka a pokrewne konceptualizacje) poświęcona jest wybranym kontekstom teoretycznym i filozoficznym bliskim pustce, lecz nietożsamym z nią, mowa między innymi o miejscach niedookreślenia, poetyce negatywnej, (prze)milczeniu czy tekstach nieistniejących.
This text constitutes an attempt to describe the category of the void, understood as a specific artistic tactic used in European and particularly Polish cultural texts of the 20th and 21st centuries. In the first part (The Void in science and art – philosophical prolegomenon) the author completes a short survey of earlier ways of understanding the void in various areas of thought and scholarship. The second part (the Void as an artistic procedure) presents the author’s proposal for a conceptualization of contemporary manifestations of the category in question, based on an analysis of various works from the realms of the literary and visual arts. The tactic is divided into: concept, intervention and element, allowing for the creation of a new definition of the void. The final part (the Void and related conceptualizations) is devoted to selected theoretical and philosophical contexts relating to the void, but not identical with it, e.g. places of indefinition, negative poetics (keeping) silence, and non-existing texts.
Źródło:
Forum Poetyki; 2015, 1; 98-109
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perpetuum Mobile. Non-places in Blixa Bargeld’s journals
Perpetuum Mobile. Dzienniki przemieszczania się po nie-miejscach Blixy Bargelda
Autorzy:
Burzyńska, Anna R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312411.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Blixa Bargeld
Geniale Dilletanten
life writing
travelogue
non-places
moving poem
Genialni Dyletanci
dziennik podróży
nie-miejsca
Opis:
Tematem artykułu są strategie life writing niemieckiego kompozytora, muzyka i performera Blixy Bargelda, który od lat 90. dokumentuje swoje życie jako artysty uczestniczącego w kolejnych tournées. Doświadczenie przemieszczania się pomiędzy kolejnymi identycznymi, bezosobowymi nie-miejscami (wg terminologii Marca Augé), takimi jak hotele i lotniska, okazuje się przeciwieństwem idei podróżowania. W konsekwencji dziennik podróży Bargelda przyjmuje nietypowe formy: od serii fotografii ukazujących hotelowe łazienki (serialbathroomdummyrun), przez eksperymentalną prozę (Europa kreuzweise. Eine Litanei), po osadzone w tradycji muzyki konkretnej kompozycje (album Perpetuum Mobile).
The article analyzes life writing strategies of the German composer, musician and performer Blixa Bargeld, who has been documenting his life on tour since the 1990s. The experience of moving between successive identical, impersonal, as Marc Augé puts it, non-places, such as hotels and airports, turns out to be the opposite of traveling. As a result, Bargeld’s travelogue takes unusual forms: from a series of photographs showing hotel bathrooms (serialbathroomdummyrun), through experimental prose (Europa kreuzweise. Eine Litanei), to concrete music (the album Perpetuum Mobile).
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 33-34; 58-75 (eng); 58-75 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opowieści o „miastach odzyskanych” – proza Stefana Chwina, Pawła Huellego, Joanny Bator i Ingi Iwasiów
The Stories of “Regained Towns” – the Prose of Stefan Chwin, Paweł Huelle, Joanna Bator and Inga Iwasiów
Autorzy:
Izdebska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951571.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
phantasmatic space
heterotopias
non-places
city
Polish prose
Opis:
This article refers to the way of space functionalization in the Polish literature of recent decades, being, in various manners, representation of experiences connected with the post-war resettlements of European population. The text demonstrates differences between phantasmatic spaces of Stefan Chwin and Paweł Huelle’s stories and heterotopic non-places in Inga Iwasiów and Joanna Bator’s novels.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2014, 5
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O „topografii pustki” w krajobrazie kulturowym. Miejsca niepamięci i nie-miejsca pamięci w kontekście mordów dokonanych na Żydach w Polsce w pierwszych miesiącach po drugiej wojnie światowej
On the “topography of emptiness” in the cultural landscape. Places of non-remembrance non-places of remembrance in the context of victims and circumstances of murders committed on Jews in Poland in the first months after the Second World War
Autorzy:
Rykała, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/684355.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Żydzi
Holokaust
przemoc antyżydowska
okres powojenny
miejsca pamięci
miejsca niepamięci
nie-miejsca pamięci
Jews
Holocaust
anti-Jewish violence
post-war period
places of memory
places of non-remembrance
non-places of remembrance
Opis:
Writing about the annihilation of the unprecedented concentration of Jews in Poland, spurred by the unparalleled brutality of German perpetrators, we should also add that in the shadow of the Holocaust, and often hand-in-hand with its main architects, numerous members of Polish society also committed acts of aggression and terror. The most terrifying scale of acts of collective violence against the Jewish population broke out mainly in those areas captured by the Germans (Podlasie, especially its part between Grajew and Łomża, and eastern Galicia), which until mid-1941 were occupied by the Soviet Union. A wave of anti-Jewish terror has arrived in Radziłów on July 7. In the three-day pogrom – preceded by the campaign of destroying Torah scrolls and humiliating Jews (including shaving them) initiated by the Germans on July 25, 1941 – local Poles, using the approval from German gendarmes, gathered most of their Jewish neighbours to a barn and burned them there, while the others were caught and killed in different ways. The number of murdered Jews is estimated at 600. This former city did not, however, become a place of remembrance of the execution committed by Polish Christians on their Jewish neighbours. The monument commemorating their martyrdom still bears an inscription: “In August of 1941, the fascists murdered 800 people of Jewish nationality, they burnt 500 of these people in the barn. Honour their memory". The approaching end of the Second World War and the inevitable defeat of Hitler’s Germany did not mean the end of the drama of Jews in the Polish lands. In areas abandoned by German occupation forces, many survivors, often homeless, lonely and frightened, struggling with trauma and pain after the loss of their relatives, experienced further violence. Those guilty of crimes were usually not identified, and even if their identity was established, the acts they had committed did not prevent them in contemporary Poland from being granted the honour of being in the pantheon of the heroes of history written by the national majority (e.g. Józef Kuraś, pseudonym Ogień, responsible for the murders in Podhale). In the opinion of many researchers (among others, A. Całej, H. Datner, D. Engel, A. Skibińska, A. Żbikowski), the war did not contribute in the slightest to softening or discrediting the prejudice of Poles towards Jews. Anti-Jewish stereotypes turned out to be permanent. It did not cause any compassion for the victims of the Holocaust, nor solidarity with them within the society at large. As Irena Hurwic-Nowakowska argued, some part of it considered “the extermination of Jews” as “quite normal” conduct, a continuation of the “values and concepts” “implanted” during the occupation. In turn, the places of many traumatic events, marked by the suffering and death of the Holocaust survivors, have not become points that would spark remembrance in local or supralocal communities. They have arranged themselves, “spread out” into another postwar layer of “burial”, without a “definite place” to lay flowers, meditate or stop. There have been only few commemorations in space of so many cases of post-war violence against Jews. The establishment of a place of remembrance usually happened in relations to those crimes that: had the largest number of victims, occurred in larger cities, have been precisely located and, due to this baggage of characteristics, have been scientifically described (e.g. the Kielce pogrom of July 1946). It should be assumed that these at least 200 places of crimes against the survivors – this approximate number shows that a clear figure is impossible to arrive at this early stage of research – will never be remembered in any form. In striving to identify these tragic points in the historical time-space, it should be of primary importance to make them parts of the collective consciousness. It is therefore paramount that the locations of these events become places of focus for dramatic Jewish histories, assume characteristics that would transform them into carriers of memory of the victims. They should become the attachment points for the local, and non-local, identity (a source of realisation that it happened in this particular town, or its vicinity, here, no matter how hard it is now to say where exactly).
Wieńcząca drugą wojnę światową klęska hitlerowskich Niemiec nie oznaczała kresu dramatu Żydów na ziemiach polskich. Jeszcze przed zakończeniem największego w dziejach świata konfliktu na terenach opuszczonych przez okupacyjne wojska niemieckie wielu ocalałych z Holokaustu, często bezdomnych, osamotnionych i wylęknionych, nadal doznawało przemocy. Upamiętnienia w przestrzeni doczekały się tylko niektóre spośród wielu ofiar (i aktów) powojennego terroru antyżydowskiego. Podobnie zresztą w nikłym stopniu formą publicznej komemoracji objęte zostały wcześniejsze, wojenne przypadki kolektywnych mordów dokonanych na Żydach przez polskich chrześcijan. Gdy jednak już doszło do topograficznego oznaczenia informacji o aktach rozgrywającego się w cieniu Holokaustu dramatu, nie przywracano na ogół pełnej prawdy o sprawcach (ich proweniencji etnicznej czy osadzeniu terytorialnym) oraz przebiegu tych wydarzeń.
Źródło:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2018, 7; 93-132
2300-0562
2450-0127
Pojawia się w:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Non-Places and the Law: A Preliminary Investigation
Nie-miejsca i prawo: wstępne rozważania
Autorzy:
Dudek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033319.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
zwrot przestrzenny
geografia prawna
Marc Augé
nie-miejsca
prawo
spatial turn
legal geography
non-places
law
Opis:
In the context of the significant literature on Marc Augé’s concept of non-places, including its various applications in different disciplines, and also constantly growing legal geographical analyses, it is striking that, to date, there have been no more focused discussion on non-places and the law. This paper aims to begin filling this noticeable gap. It focuses on an original presentation of Augé’s concept and distinguishes three levels of non-places: their objective, material level (e.g. the buildings of non-places); the intersubjective, social level (the specific, distinctive feel of non-places, such as anonymity and detachment); and the purely individual, subjective level (the way particular people assess a specific non-place). The paper not only argues that Augé is already sensitive to the law in his original account of non-places, but also that the law – while directly irrelevant for the subjective level – is nevertheless very important for the objective and intersubjective levels of non-places, as, ultimately, it is a co-constituting factor of these aspects of the discussed type of sites.
W kontekście obszernej literatury na temat koncepcji nie-miejsc Marca Augé, włącznie z jej wieloma aplikacjami w różnych dziedzinach, a także stale rozwijanych geograficzno-prawnych analiz, zaskakujące jest, że dotąd nie przeprowadzono bardziej skupionej dyskusji nad nie-miejscami i prawem. Celem tego artykułu jest rozpoczęcie wypełniania tej luki. Skupia się on na oryginalnym ujęciu koncepcji Augé i wyróżnia trzy poziomy nie-miejsc: ich obiektywny, materialny poziom (np. budynki nie-miejsc); intersubiektywny, społeczny poziom (specyficzna, wyróżniająca atmosfera nie-miejsc, taka jak panująca w nich anonimowość i poczucie zdystansowania), oraz wyłącznie indywidualny, subiektywny poziom (to, jak poszczególni ludzie oceniają konkretne nie-miejsce). W artykule przekonuje się nie tylko do tego, że Augé jest uwrażliwiony na prawo już w jego pierwotnym ujęciu nie-miejsc. Ponadto prawo – jakkolwiek bezpośrednio nieistotne dla subiektywnego poziomu – jest bardzo ważne dla poziomów obiektywnego i intersubiektywnego nie-miejsc, jako, ostatecznie, czynnik współkonstytuujący te aspekty komentowanego rodzaju miejsc.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2021, 94; 15-30
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niepoliczone i niepoliczalne (?) ofiary broni chemicznej, maj 1915 r.
Autorzy:
Zalewska, Anna Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040913.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Great War
Eastern Front
chemical weapon (CW)
1915
chlorine
fatal and non-fatal poisonings
estimation of the number of fatalities
resting places as memory triggers
war cemeteries
peace education
OPCW
Wielka Wojna
Front Wschodni
broń chemiczna (CW)
chlor
zatrucia śmiertelne i inne niż śmiertelne
estymacja liczby ofiar
miejsca spoczynku jako wyzwalacze pamięci
cmentarze wojenne
edukacja dla pokoju
Opis:
Przedmiotem omówienia są zapomniane ofiary broni chemicznej na froncie wschodnim I wojny światowej. Dane źródłowe powiązane z działaniami zbrojnymi, w szczególności z niemieckimi atakami gazowymi w rejonie Bzury i Rawki, stanowią tu podstawę estymacji liczby ofiar trującego chloru z okresu między majem a lipcem 1915 r. Na przykładzie zebranych danych odnoszących się do ataku falowego z dnia 31 maja 1915 r. ukazuję specyfikę i złożoność krytyki źródłowej w odniesieniu do liczby ofiar broni chemicznej. Pośrednio ukazuję przy tym potrzebę i zasadność systematyzacji oraz interpretacji wszelkich dostępnych informacji na temat tego, czym skutkowało stosowanie broni chemicznej (CW) w czasach minionych. Pomocne w tym byłoby zainicjowanie prac nad cyfrowym repozytorium wiedzy na temat użycia broni chemicznej w przeszłości z uwzględnieniem wydarzeń i ofiar z frontu wschodniego Wielkiej Wojny. Taki zdigitalizowany zasób mógłby się przyczynić do lokalizacji miejsc spoczynku ofiar broni masowego rażenia, do integracji danych źródłowych, a także ich wtórnych opracowań oraz do ich aktywizowania, na rzecz: pogłębiania wiedzy o dziejach i świadomości historycznej oraz zapobiegania zagrożeniu stosowania broni masowego rażenia.
The subject of this discussion are the almost forgotten victims of chemical weapons on the Eastern Front of World War I. Source data related to military operations, in particular to the German gas attacks in the region of the Bzura and Rawka rivers, are the basis for presenting problems related to the estimation of the number of victims of poisonous chlorine gas in the period between May and July 1915. Using the example of selected data relating to the wave attack of May 31, 1915, I show the specificity and complexity of the source documents closely related to the problem under consideration, that is the issue of the countability of victims of chemical weapons. Indirectly, I show the need and legitimacy of systematizing and interpreting all available information on what resulted from the historical use of chemical weapons. This would be conducive to deepening our knowledge about the fallen soldiers and their resting places. It would be helpful to initiate work on a digital repository of knowledge on the use of chemical weapons in the past, taking into account the very diverse descriptions of events and victims of chemical weapons from the Eastern Front of the Great War. Such a digitized resource could contribute to the systematization of highly dispersed source data, their further interpretation and reinterpretation, and their social activation, for the benefit of deepening knowledge about history and historical awareness and preventing the threat of again turning to the use of such weapons of mass destruction.
Źródło:
Res Historica; 2021, 52; 281-311
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsca - nie-miejsca w przestrzeniach małych miasteczek
Places-Non Places in the space of small towns
Autorzy:
Paprzyca, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370448.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
harmonizowanie rozwoju miast
miejsca – nie-miejsca
zakorzeniony
wykorzeniony
to harmonize a development of towns
places-non places
taking roots
to eradication
Opis:
Współczesny świat charakteryzuje zanik więzi z ludźmi i miejscami, ulegają one degradacji. Ludzie ulegają wykorzenieniu oraz wtopieni zostają przez samotny tłum. Relacje duchowe człowieka z miejscami zostają zerwane. Stopniowo człowieka łączą nie-miejsca – przestrzenie anonimowe, bez tożsamości. Samotny tłum, przemieszczający nie-miejsca, podatny jest na hasła, ulega pokusie; pozbawiony możliwości wyborów, staje się coraz bardziej „ubogi”.
Modern world characterises the decline of a tie of people and places, they have been facing degradation. People lose their roots and they are sucked by the lonely crowd. Peoples’ spiritual relations with places are being broken. Steadily people are connected by non-places, anonymous space with no identity. Lonely crowd moving through the nonplaces, are susceptible to persuasion, slogans, temptation; are lacking choice, are becoming poorer.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2015, 23/2; 9-18
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łukasz Wróblewski – Aranżowanie nie-miejsc. Od ekspozycji afektu do medium zmiany
Autorzy:
Łukasz, Wróblewski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897230.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
places
non-places
identity
analgetic places
non-places of affect
Opis:
The text discusses the theory of Marc Augé’s non-places. In this article the author focuses on the relation between non-places and identity, and answers the question of to what extent it is possible to transform non-places to places – one of the Augé’s theses is that there are close relations between these two categories. According to the author, this change can be made thanks to the external media. The websites such as Facebook and YouTube, allow a symbolic transformation of a status of non-places, their rearrangement. In the study the author also proposes to expand Augé’s dictionary to include a category of analgetic places and non-places of affect.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2017, 61(1 (456)); 211-222
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inne-miejsca pamięci - przypadek Urbex History
Autorzy:
Piasek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631733.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
popular culture, places of memory, historiography, non-academic forms of history
kultura popularna, miejsca pamięci, historiografia, pozaakademickie formy historii
Opis:
The article presents the results of research on the phenomenon known in contemporary culture as urbex (urban exploration). I focus on just one of many issues relevant to this cultural phenomenon. I pose the question: In the context of the declared historical interests of those who engage in urban exploration, what are the explored places? The analysis is a case study of Urbex History, a group involved in urban exploration. I find that, contrary to Pierre Nora’s concept of the sites of memory, which are accessible, visited and experienced, the places explored by the members of Urbex History are heterotopias. As they are connected with historical memory, they are culturally non-apparent sites of memory – the titular non-places of memory. Such (non-)sites of memory and the memory associated with them are the result of an alternative experience of the past and practices of the past different than in the case of regular sites of memory. The contents of memory focused in these places is also different. They are a part of popular memory and popular culture, which play a key role in the relation with the past in contemporary culture.
W artykule prezentuję wyniki badań nad zjawiskiem obecnym w kulturze współczesnej określanym jako urbex (urban exploration). Podejmuję tylko jedno z wielu zagadnień, jakie nasuwają się podczas obserwacji tego fenomenu kulturowego. Stawiam pytanie: Czym są miejsca eksplorowane w kontekście deklarowanych zainteresowań historycznych przedstawicieli urban exploration? Przeprowadzona analiza jest studium przypadku. Badam jedną z grup zajmujących się miejską eksploracją – Urbex History. Stwierdzam, że w przeciwieństwie do miejsc pamięci Pierre’a Nory, które są „konwencjonalnie” dostępne, odwiedzane i doświadczane, miejsca eksplorowane przez członków Urbex History są heterotopiami. W kontekście pamięci historycznej są one nieoczywistymi kulturowo miejscami pamięci – tytułowymi innymi-miejscami pamięci. Inne-miejsca pamięci i związana z nimi pamięć są wynikiem alternatywnego doświadczania przeszłości oraz innego jej praktykowania niż w przypadku miejsc pamięci. Odmienna jest także treść pamięci zogniskowana w tych miejscach. Inne-miejsca pamięci są częścią pamięci popularnej i kultury popularnej, które we współczesnej kulturze odgrywają kluczową rolę w relacji z przeszłością.
Źródło:
Res Historica; 2018, 46
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implozja przestrzeni uczenia się
Implosion of learning spaces
Autorzy:
Maliszewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464477.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
uczenie się
nie-miejsca
koniec kultury uczenia się
mit społeczeństwa wiedzy
refleksyjność
poziomy rozwoju tożsamości
zwrot etyczny
learning
non-places
end of learning culture
myth of a knowledge society
reflectivity
levels of identity development
ethical turnaround
Opis:
Mamy do czynienia z zapaścią miejsc jako generatorów myślenia, przeżycia i przemiany. Zanika przestrzeń refleksyjności. Rozpadają się edukacyjne pola, w których naprawdę o coś chodzi, w których dochodzą do głosu pasje, kulturowe zainteresowania, intelektualne i emocjonalne transformacje. Ani nasze szkoły, ani uniwersytety, ani kursy, ani wydawnictwa, ani tym bardziej sytuacje życia codziennego – poza wyjątkami – nie stanowią już miejsc uczenia się. Antropolog Marc Auge mówi o nie-miejscach. Życie nowoczesne toczy się w punktach tranzytowych, w ośrodkach pobytu tymczasowego, w sieciach anonimowych gestów. Nawiązując do tej diagnozy, twierdzę, że przestrzenie edukacyjne – instytucjonalne i nieformalne – coraz częściej są już tylko punktami tranzytowymi, nie-miejscami, zapewniającymi konsumencką wygodę, anonimowy i pożyteczny przepływ (informacji, certyfikatów), ale uniemożliwiającymi akty uczenia się. Coraz częściej zamiennie dochodzi do głosu banalny, opisowy, techniczny sens terminu uczenie się i jego normatywne znaczenie. Nieprawdą jest, że nigdy nie jesteśmy poza uczeniem się. Cóż z tego, że ludzie mają coraz łatwiejszy dostęp do instytucji oświatowych i że mogą uczyć się z książek, telewizji, Internetu lub od przyjaciół, kiedy to najczęściej nie prowadzi do dojrzewania osobowego, a przeciwnie – pogłębia bezrefleksyjne tryby funkcjonowania? Zmistyfikowane jest hasło społeczeństwa wiedzy. Trzeba naprawdę dokonać radykalnego uproszczenia – wygodnego dla biurokratów operujących statystykami, ale nie do przyjęcia dla uczonych starających się odróżnić pozór od prawdy – aby poznawczy stosunek do świata z dostępem do szerokich zasobów kulturowych (wiedzę) utożsamić z uzawodowieniem programów kształcenia (adaptacją do rynku pracy) i upowszechnieniem Internetu. Uczenie się, opuściwszy nie-miejsca, zagnieździło się w coraz rzadszych międzyprzestrzeniach, zakamarkach wymagających nasłuchiwania, uważności i uśmiechu losu.
We are dealing with a collapse of the role of places as generators for thought, experiences and changes. A reflective space is disappearing. Educational fields are crumbling, ones that have a real reason for existence, which give voice to passions, cultural interests, intellectual and emotional transformations. Neither schools, nor universities, courses, publications, even more so everyday life – with a few exceptions – constitute spaces of learning. The anthropologist Marc Auge talks about non-places. Contemporary life takes place in transitional places, temporary residences, networks of anonymous gestures. In reference to this diagnosis, I believe that educational spaces – institutional and informal – are more and more often only transit points, non-places, providing consumer comfort, anonymous and useful flow (of information, certificates), but rendering learning impossible. Instead, more often the banal, descriptive, technical sense of the term learning and its normative meaning are used. It is not true that we are never outside of learning. What good comes from easier access to educational institutions and the fact that people can learn from books, television, the Internet, as well as from friends, when most of the time all this does not lead to personal development, quite the opposite – deepens non-reflective functioning modes? The term knowledge society is the subject of a mystification. One needs to radically simplify – something that is convenient for statistics wielding bureaucrats, but impossible for scientists trying to tell fact from fiction – and treat profession-oriented educational programs (adaptation to the job market) and the widespread access to the Internet as one with a cognitive approach towards wider cultural resources (knowledge). Learning, having left non-spaces has found its place in the ever more rare interspaces, the nooks that require one to listen, be attentive and maybe have a bit of luck.
Źródło:
Edukacja Dorosłych; 2011, 2(65); 33-41
1230-929X
Pojawia się w:
Edukacja Dorosłych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies