Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "non-believers" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    The Dialogue of Believers in God with Non-Believers: The Challenge Facing by the Catholic Church in the New Century
    Autorzy:
    Sakowicz, Eugeniusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037352.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dialogue
    non-believers
    believers
    Church in Poland
    Opis:
    The Catholic Church in Poland faces various difficult challenges. One of them is the dialogue with people who declare their lack of faith in God. Modern atheism in Polish society is largely a consequence of the persecution of religion conducted for decades by the institutions of the Polish communist state. Current secular tendencies also have a significant impact. The phenomenon of the lack of faith is a challenge that necessitates new forms of pastoral work. The Church takes certain actions inspired, for example, by a document published by the Polish Episcopal Conference Council for Religious Dialogue in 2003, entitled “Dialogue: a Challenge for the New Century.” Part of the document refers specifically to “dialogue with non-believers.” Papal documents on atheism and non-believers provide guidance to priests and lay members of the Church. The Magisterium Ecclesiae has generated several practical recommendations for pastoral work. What is needed is a matter-of-fact, objective description of atheism and the lack of faith. It is necessary to initiate dialogue with non-believers at the doctrinal level, by listening carefully to their views; and at the practical level, by taking actions for the common good. The dialogue should be aimed at achieving a better knowledge of the other party, i.e. understanding the articles of faith on the one hand and, on the other, the theses and rationale behind the lack of faith. Only credible witnesses to the faith in God, those who believe by their own personal choice and conviction, can guide non-believers to the truth about God, Jesus Christ and human beings. The dialogue with non-believers is difficult due to strong non-rational prejudice, e.g. emotional bias, trauma, resentment and aggressive media propaganda against religion. However, one should not give up attempts at dialogue and communication. The imperative of the dialogue stems from Jesus Christ, Son of God who, by assuming human nature, entered the state of dialogue with every human being, both believers and non-believers. 
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 6; 27-39
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niewierzący a praktykujący. Materiały do refleksji nad pozorną aktywnością religijną
    Participating ‘non-believers’
    Autorzy:
    Potocki, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/413320.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    działania pozorne
    praktyki religijne
    niewierzący
    apparent actions
    religious rituals
    non-believers
    Opis:
    W artykule stawiam pytanie, czy deklarowanie braku wiary w Boga, przy jednoczesnym uczestnictwie w praktykach religijnych, nosi znamiona pozorności. Zagadnienie to analizuję wykorzystując koncepcję działań pozornych zaproponowaną przez Profesora Jana Lutyńskiego. Podaję przykłady rozmaitych motywów, jakimi kierują się ludzie decydując się na uczestnictwo w wydarzeniach religijnych (np. tych charakterystycznych dla okresu komunizmu w Polsce, czy wśród emigracji). Pozareligijne motywy zdają się być właściwe dla ludzi, których wiara jest słaba. Przykłady te pokazują, że przyczyny aktywności ludzi w praktykach religijnych powinny być rozpatrywane w kontekście nie tylko religijnym. Jaka jest skala tego zjawiska? W artykule prezentuję wyniki rozmaitych badań, które pokazują, że „niewierzący praktykujący” w Polsce to około 1/3 wszystkich tych, którzy określają siebie jako „niewierzących”. Niewierzący praktykujący przestrzegają zasad religijnych głównie w czasie świąt. Motywy ich postępowania są w większości przypadków świeckie. Czy można takie działania nazwać pozornymi? Jest wiele właściwości tych zjawisk, które wpisują się w koncepcję działań pozornych przedstawioną przez Lutyńskiego.
    The article addresses the question of whether it is possible not to believe in God but still participate in religious rituals, or in other words, is such an action an ‘apparent’ one? This question is considered within the framework of ‘apparent actions’ proposed by Professor Jan Lutyński. Examples are provided of very different motives belonging to a range of people, such as emigrants or those living during the Communist times in Poland, when they decide to participate in certain Catholic ceremonies. Such non-religious motives might be characteristic for people whose faith is weaker. These examples show that the role of participation in so-called ‘cult’ (religious ceremony and ritual) is much wider than just the religious aspect. The article presents results of different studies which show that the number of ‘participating non-believers’ represents about 1/3 of all people in Poland who declare themselves to be ‘non-believers’. ‘Non-believers’ obey religious rituals most often during Christmas time and Easter when their motives are in most cases secular. There are many characteristics of such action that apply to the concept of apparent actions presented by Lutyński.
    Źródło:
    Przegląd Socjologiczny; 2009, 58, 1; 91-106
    0033-2356
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Experience of faith and participation in culture in times of critical art
    Doświadczenie wiary i uczestnictwo w kulturze w czasach sztuki krytycznej
    Autorzy:
    Klimski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2132471.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-01
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Religioznawcze
    Tematy:
    devout believers
    believers
    indifferent to the faith
    non-believers
    critical art
    christian art
    participation in culture
    Opis:
    Tematem artykułu jest uczestnictwo w kulturze (w jej drugim układzie) osób o różnym stosunku do wiary (głęboko wierzących; wierzących; niezdecydowanych, ale przywiązanych do tradycji religijnej; obojętnych religijnie i niewierzących). Materiał empiryczny, który został tutaj zreinterpretowany stanowią zastane wyniki badań socjologicznych dotyczące uczestników Nocy Muzeów. Zostały one przeprowadzone przez Pracownię Polskiego Pomiaru Postaw i Wartości Instytutu Socjologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie w nocy z 14 na 15 maja 2016 roku. Zrealizowana próba liczyła 829 respondentów.Autor odwołując się faktu upowszechniania się z końcem XX w. w polskim społeczeństwie sztuki krytycznej, stawia pytanie o to, jak pod 26 latach jej obecności w życiu publicznym (i niemal regularnie wywoływanych przez jej dzieła dyskusji i protestów) wyglądają kontakty z instytucjami kultury osób o różnym stosunku do wiary religijnej. Stara się również ustalić, czy doświadczenie kontrowersji (a niekiedy nawet paniki moralnej powodowanej przez te dzieła) zniechęca głęboko wierzących i wierzących do sztuki jako takiej bądź do jej pewnych form. Podjęta została także kwestia wykorzystywania przez badanych sztuki do poznania świata bądź legitymizowania światopoglądu przez respondentów luźno związanych z katolicyzmem i wcale z nim niezwiązanych. Przeprowadzone wnioskowanie pokazało, że uczestnictwo w drugim układzie kultury nie różni się znacząco w zależności od deklaracji wiary. Żywa obecność sztuki krytycznej w polskiej kulturze końca XX w. i w początkach XXI w. nie dystansuje osób religijnych od sztuki i jej poszczególnych form. Nie zaobserwowano zależności wedle, której większe zaangażowanie religijne koresponduje ze wzmożonymi relacjami z którąś z form sztuki. Sztuka nie jest wykorzystywana do pogłębiania relacji z sarum. Jeżeli już, to traktuje ją w ten sposób zdecydowaną mniejszość. Nie mniej, pewne formy artystycznego wyrazu budzą wątpliwości w wierze. Również ostrożnie wolno sądzić, że polscy niewierzący (ze względu na silną dominację katolicyzmu) między innymi w sztuce poszukują legitymizacji ich niereligijnego światopoglądu.
    Źródło:
    Przegląd Religioznawczy; 2020, 3/277; 213-227
    1230-4379
    Pojawia się w:
    Przegląd Religioznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przepowiadanie do niewierzących a dialog z niewierzącymi
    Proclamation to non-believers and dialogue with non-believers
    Autorzy:
    Draguła, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1018693.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    dialogue
    courtyard of the gentiles
    evangelization
    non-believers
    ewangelizacja
    dialog
    dziedziniec pogan
    niewierzący
    Opis:
    Dialog i ewangelizacja to dwie strategie Kościoła w odniesieniu do niewierzących. Wzajemną relację obu strategii można ujmować wykluczająco bądź komplementarnie. Celem artykułu jest wykazanie różnicy pomiędzy obiema strategiami. Punktem wyjścia jest wydarzenie przemówienia św. Pawła na ateńskim areopagu, gdzie został nazwany „spermologos”. Termin ten oznacza kogoś, kto „zbiera słowa”. Dialog można nazwać „zbieraniem słów”, ewangelizację – analogicznie –„zasiewem słów”. Oba te procesy mają inny cel i powinny być stosowane adekwatnie do sytuacji i kompetencji tego, kto podejmuje kontakt z niewierzącymi. W obu jednak przypadkach istotnym elementem jest wiara człowieka Kościoła, którego ten niewierzący spotyka. Ona bowiem stanowi o tożsamości zarówno tego, kto podejmuje dialog, jak i tego, kto ewangelizuje.
    Dialogue and evangelization are two strategies of the Church towards non-believers. The relationship between the two strategies can be seen either as an exclusive or a complementary one. The paper’s objective is to present the diff erence between the two, starting with St. Paul’s speech at the Areopagus in Athens, where he was named ‘spermologos’ – which means someone who “harvests words”. Dialogue might be called “harvesting words”, while – by analogy – evangelization may be called “planting words”. Each of the processes has a diff erent goal and they should be used adequately to the situation as well as competences of the person who is reaching out to non-believers. However, in both cases, the faith of the believer encountered by the non-believer is an essential element. The faith constitutes the identity of the one who starts a dialogue and of the one who evangelizes.
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2018, 19; 7-24
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wzajemne powiązanie między wiarą i małżeństwem w świetle dokumentu Międzynarodowej Komisji Teologicznej Reciprocità tra fede e sacramenti nell’economia sacramentale z 3 marca 2020 roku
    The mutual relationship between faith and marriage in the light of the document of the International Theological Commission Reciprocità tra fede e sacramenti nell’economia sacramentale of March 3, 2020
    Autorzy:
    Góralski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21151061.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    wiara
    sakrament
    małżeństwo ochrzczonych niewierzących
    małżeństwo naturalne
    faith
    sacrament
    marriage of baptized non-believers
    natural marriage
    Opis:
    Mając na uwadze występującą niekiedy tendencję do oddzielania wiary od życia sakramentalnego, Papieska Komisja Teologiczna dnia 3 marca 2020 roku wydała dokument zatytułowany Reciprocità tra fede e sacramenti nell’economia sacramentale. Jego celem jest dostarczenie ogólnych wskazówek, które mogą być przydatne dla duszpasterzy. Czwarty rozdział dokumentu poświęcony jest zagadnieniu relacji wiara – sakrament małżeństwa chrześcijańskiego. Rozdział ten obejmuje trzy punkty: 1) Sakrament małżeństwa; 2) Kwestia wątpliwa: sakramentalny przymiot małżeństwa „ochrzczonych niewierzących”; 3) Intencja i ustanowienie węzła małżeńskiego w przypadku braku wiary. Rozdział ten autor prezentuje i komentuje.
    Bearing in mind the sometimes tendency to separate faith from sacramental life, on March 3, 2020, the Pontifical Theological Commission issued a document entitled Reciprocità tra fede e sacramenti nell’economia sacramentale. Its purpose is to provide general guidelines that may be useful for pastors. The fourth chapter of the document is devoted to the problem of the faith-sacrament relationship of Christian marriage. This chapter covers three points: 1) The Sacrament of Matrimony; 2) Doubtful point: the sacramental quality of marriage to “baptized non-believers”; 3) Intention and establishment of a marriage bond in the event of lack of faith. The author presents and comments on this chapter.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2023, 34, 1; 5-43
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A model for chivalry or the abode of heresy? The Teutonic Order in the writings of Philippe de Mézières and Paweł Włodkowic
    Wzór dla rycerstwa czy siedlisko herezji? Zakon krzyżacki w dziełach Philippe`a de Mézièresa i Pawła Włodkowica
    Autorzy:
    Chollet, Loïc
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28713309.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    international relationships
    chivalric ethos
    Baltic crusades
    Teutonic Order
    military orders
    Polska
    Lithuania
    confrontation with non‑believers
    Opis:
    Pomimo tego, że krucjaty bałtyckie były jednym z najaktywniejszych frontów krucjatowych w późnym średniowieczu, także doczekały się krytyki. W niniejszym artykule podjęto próbę porównania krytycznych opinii formułowanych przez francuskiego rycerza i poetę Philippe`a de Mézièresa oraz polskiego prawnika i duchownego Pawła Włodkowica. Każdy z nich wykorzystywał obraz krzyżackich wypraw na Litwę (tzw. rejz) do własnych celów. Podczas gdy Mézières moralizował o rycerskości, Włodkowic musiał bronić praw Polski w sporze teologiczno-prawnym na soborze w Konstancji. Obaj zgadzali się wszakże, że krucjaty powinny służyć tylko uzasadnionym celom, czyli obronie chrześcijaństwa i odzyskaniu Ziemi Świętej, w związku z czym w swoim pisarstwie zawarli krytyką tego, co uważali za „złe krucjaty”. Dla Philippe`a de Mézièresa typowym „złym krzyżowcem” był świecki szlachcic, który szukał próżnej chwały i nie dbał o Boga. Francuski pisarz koncentrował swoją krytykę na zachodnioeuropejskich rycerzach gościach ochotnikach biorących udział w rejzach, ale sam zakon krzyżacki wyobrażał sobie jako instytucję pobożną i rycerską, zatem godną do naśladowania. De Mézières stworzył w swoich dziełach taki pozytywny wizerunek zakonu, ponieważ był dla niego wzorem idealnego zakonu rycerskiego. Dlatego też jego krytyka skupiła się wyłącznie na rycerzach, którzy przybywali do Prus, aby brać udział w wyprawach na Litwę. Paweł Włodkowic natomiast nie potępia uczestnictwa w rejzach jako próżnej chwały, ale dostrzega w nich agresywną i niesprawiedliwą wojnę. Dla niego za krucjaty nie są odpowiedzialni zwabieni krzyżacką propagandą cudzoziemscy krzyżowcy, ale winny jest sam zakon.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Średniowiecza; 2023, 26; 42-60
    2544-2562
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Średniowiecza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między niewiarą wierzących i wiarą niewierzących. Złożoność problematyki moralnej współczesnego ateizmu
    Between the Believers lack of Faith and the Faith of Non-believers. The Complexity of the Moral Issue of Contemporary Atheism
    Autorzy:
    Glombik, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047865.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    atheism
    indifference
    lack of faith of believers
    possibility of faith of non-believers
    dialogue
    moral guilt
    responsibility
    ateizm
    indyferentyzm
    niewiara wierzących
    możliwość wiary niewierzących
    dialog
    wina moralna
    odpowiedzialność
    Opis:
    Zjawisko ateizmu jest przedmiotem licznych studiów i publikacji, zarówno z zakresu socjologii, antropologii i filozofii, jak i teologii, zwłaszcza fundamentalnej i dogmatycznej. Tradycyjnie wyróżnia się ateizm teoretyczny i praktyczny. Ateizm teoretyczny oznacza zaprzeczenie egzystencji Boga. Taki ateizm może być tolerancyjny, kiedy nie ma żadnych zamiarów misjonarskich oraz walczący, kiedy rozumie się jako naukę, którą rozpowszechnia się dla szczęścia ludzkości i forma walki z religią jako szkodliwym zamieszaniem. Ateizm praktyczny zwany indyferentyzmem występuje w przypadku życia, w którym z teoretycznego uznania istnienia Boga nie wyciąga się żadnych dostrzegalnych konsekwencji. Współcześnie pisze się o tzw. nowym ateizmie, w ramach którego wyróżnia się ateizm argumentatywny, opierający się na pytaniach kierowanych do teizmu o racje wiary w Boga. Inną odmianą jest ateizm kulturowy, będący wielopłaszczyznowym zjawiskiem, u którego podłoża leży krytyka chrześcijaństwa wyrażana w formie niedyskursywnej, współczesnej hedonistycznej i konsumpcjonistycznej kultury sprawiającej, że chrześcijaństwu trudno znaleźć posłuch. Wyróżnia się także ateizm denuncjatorski, występujący w różnych wariantach i opierający się na uznawaniu ludzi wierzących za niedorzecznych, niemoralnych i godnych politowania. Już te ogólne rozróżnienia potwierdzają, że może istnieć sytuacja, w której człowiek deklarujący się za osobę wierzącą, poprzez swoje życie i postawy może praktycznie zaprzeczać istnienia Boga, a więc być ateistą. W związku z tym rodzi się pytanie, czy może istnieć sytuacja, w której osoba deklarująca się za ateistę, może praktycznie charakteryzować się wiarą w Boga?Współczesne zjawisko ateizmu jest złożone, wiąże się, podobnie jak w przeszłości z systemami filozoficznymi i światopoglądowymi oraz posługuje się różnymi racjami rozumowymi dla uzasadnienia swoich twierdzeń i przekonań. W dużej mierze wyjaśnienie istoty ateizmu zależy od pojęcia Boga, które leży u jego podstaw. W tekście nie chodzi o analizę złożonych przyczyn, uzasadnień i skutków współczesnego zjawiska ateizmu, ale o wyjaśnienie wspomnianego rozróżnienia między niewiarą wierzących i możliwością wiary niewierzących, które w sposób wyraźny występuje we współczesnym dyskursie na temat ateizmu. Chodzi głównie o ukazanie napięcia istniejącego pomiędzy tymi postawami wobec Boga oraz analizy związanych z nimi istotnych problemów natury moralnej, które ogniskują się w pytaniu o problem winy i odpowiedzialności człowieka za taką czy inną postawę wobec Boga. Na końcu chodzi o ukazanie istotnego wezwania moralnego, jakie rodzi się w związku ze złożonym zjawiskiem ateizmu, a jest nim postawa dialogu tych dwóch różnych podejść do wiary w Boga.
    The phenomenon of atheism is the subject of numerous studies and publications, not only in sociology, anthropology and philosophy, but also in theology, especially fundamental and dogmatic. Traditionally, theoretical and practical atheism is distinguished. Theoretical atheism means the denial of the existence of God. Such atheism may be tolerant - when it has no missionary intentions, or militant - when it is understood as a science which should be disseminated for the happiness of mankind, and which is to combat all religions as a harmful confusion. Practical atheism, called indifference, occurs in the case of a life in which no noticeable consequences are drawn from the theoretical recognition of the existence of God. Nowadays, much is written about the so-called new atheism, within which an argumentative atheism has been distinguished, grounded on the questions to theism about arguments for the faith in God. Another type of atheism is cultural atheism, which is a multidimensional phenomenon, based on a criticism of Christianity expressed in the form of a non-discursive, contemporary hedonistic and consumerist culture, which makes it difficult for Christianity to gain influence. There is also denunciative atheism, which appears in various forms, and is based on the recognition of believers as stupid, immoral and pitiful. These general distinctions already confirm that there may be a situation in which someone declaring to be a believer, may practically deny the existence of God by his life and attitudes, and thus be an atheist. Therefore, the question arises whether there may be a situation in which a person, who declares to be an atheist, may practically have faith in  God?Certainly, the modern phenomenon of atheism is complex, associated with, as in the past, different philosophical systems and worldviews, and it uses various rational reasons to justify its claims and beliefs. The explanation of the essence of atheism depends, to a great extent, on the precise notion of God that underlies it. The aim of the present paper is not to analyze the complex reasons, justifications and consequences of the contemporary phenomenon of atheism. The starting point of these divagations is the above mentioned distinction between the lack of faith of believers and the possibility of faith of non-believers, which clearly occurs in the contemporary discourse on atheism. The main goal is to show the tension existing between these attitudes towards God and the analysis of significant moral problems associated with it, that focus on the problem of human guilt and responsibility for one's attitude toward God. The ultimate object of the paper is to show a significant moral call, which appears in connection with the complex phenomenon of atheism, namely the attitude of dialogue between these two different approaches to faith in God.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2013, 8, 1(13); 51-68
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialog Kościoła katolickiego z niewierzącymi
    Dialogue of the Catholic Church with non-believers
    Autorzy:
    Kochel, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595021.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    dialog, niewiara, ekumenizm, katedra (warsztaty) dla niewierzących, dziedziniec pogan (dialogu).
    dialogue, disbelief, ecumenism, cathedral (workshops) for non-believers, courtyard of pagans (dialogue).
    Opis:
    The article addresses the current topic of the need for dialogue with non-believers. Dialogue is a conversation of at least two people, it can be understood as a method, process and social attitude. Ecumenical dialogue covers areas where there is no complete agreement between the interlocutors. It demands respect and the ability to listen to the arguments of the other party. Today, the phenomenon of unbelief grows, especially among young people, hence the need to seek forms of meetings and dialogue with the contemporary secularized environment. The universal Church undertakes various attempts to dialogue with non-believers: from proposals initiated by official documents of the Magisterium, through initiatives of local communities and churches, for example „cathedral (workshops) for non-believers”, up to the universal forum for exchange of so-called „courtyard of pagans (dialogue)”.
    Artykuł podejmuje aktualny temat potrzeby dialogu z osobami niewierzącymi. Dialog to rozmowa co najmniej dwóch osób, może on być rozumiany jako metoda, proces i postawa społeczna. Dialog ekumeniczny obejmuje obszary, na których nie ma do końca zgody między rozmówcami, domaga się szacunku i umiejętności słuchania argumentów drugiej strony. Współcześnie rośnie zjawisko niewiary, zwłaszcza wśród młodych, stąd potrzeba poszukiwania form spotkań i dialogu ze współczesnym środowiskiem zsekularyzowanym. Kościół powszechny podejmuje różne próby dialogu z niewierzącymi: od propozycji inicjowanych przez oficjalne dokumenty Magisterium, poprzez inicjatywy lokalnych wspólnot i Kościołów, np. „katedra (warsztaty) dla niewierzących”, aż po uniwersalne forum wymiany tzw. „dziedziniec pogan (dialogu)”.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2019, 19; 367-386
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Fides—Sacramentum Matrimonii Relationship in the Post-Synodal Era (2015—). A New Concept of Response to Doctrinal Impulses
    Autorzy:
    Pastwa, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40282229.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Synod of Bishops
    International Theological Commission
    Pope Benedict XVI
    relationship between faith and sacraments
    sacrament of marriage
    sacramentality of marriages of “baptized non-believers”
    jurisprudence
    Opis:
    W 2020 roku Międzynarodowa Komisja Teologiczna wydała ważny dokument: “La reciprocità tra fede e sacramenti nell’economia sacramentale”.Dokument ten jest prezentacją 6-letnich prac eksperckich nad zgłębieniem relacji między wiarą a sakramentami. Oferowane tu oryginalne teologiczne uzasadnienie szczególnej roli wiary w ważności i owocności każdego sakramentu kulminuje niejako skupieniem uwagi na „obszarze” newralgicznym eklezjalnie (Ecclesia domestica) – co zapowiadają już wstępne deklaracje, zamieszczone pod „krzyczącym” podtytułem: “Fede e sacramenti: una reciprocità in crisi”. Mowa o poważnej naukowej propozycji dalszej reintegracji doktryny de sacramento matrimonii, z węzłowym ujęciem problematyki sakramentalnej godności małżeństwa – studium mocno wyczekiwane, bo wpisane w kontekst dwóch pamiętnych zgromadzeń Synodu Biskupów z lat 2014 i 2015. Przyjęcie hipotezy o zasadności tytułowej cezury (2015-), wyznaczającej “erę posynodalną”, dyktowało autorowi niniejszego opracowania – konsekwentnie – dogłębne zbadanie: jak Międzynarodowa Komisja Teologiczna zrealizowała in concreto synodalne apele biskupów z 2014 roku – apel pierwszy (z Instrumentum laboris della III Assemblea Generale Straordinaria del Sinodo dei Vescovi): “si indica la necessità di approfondire la questione del rapporto tra fede e sacramento del matrimonio”; i apel późniejszy (z Relatio Synodi della III Assemblea Generale Straordinaria del Sinodo dei Vescovi): “andrebbe considerata la possibilità di dare rilevanza al ruolo della fede dei nubendi in ordine alla validità del sacramento del matrimonio, tenendo fermo che tra battezzati tutti i matrimoni validi sono sacramento”. W uwagach końcowych autor nie uchylił się od próby odpowiedzi na nurtujące kanonistę pytanie: czy można przyjąć, że efektem 6-letnich prac Komisji jest – ważne dla kanonistyki i przede wszystkim pomocne dla jednolitego orzecznictwa – wyjaśnienie questio dubia: “ochrzczonych niewierzących” a sakrament małżeństwa?
    In 2020 the International Theological Commission published an important document: The Reciprocity Between Faith and Sacraments in the Sacramental Economy. The document is a presentation of six years of expert work on exploring the relationship between faith and the sacraments. The original theological justification, offered here, of the specific role of faith in the validity and fruitfulness of each sacrament culminates, in some ways, in a focus on an ecclesiastically sensitive “area” (Ecclesia domestica) — which is already foreshadowed by the initial declarations under the “emphatic” subtitle: Faith and the Sacraments: A Reciprocity in Crisis. What is addressed here is a serious scholarly proposal for further reintegration of the doctrine of de sacramento matrimonii, with a nodal understanding of the issue of the sacramental dignity of marriage — a study strongly awaited since it is set in the context of the two memorable assemblies of the Synod of Bishops, of 2014 and 2015.Adopting the hypothesis of justifiability of the title demarcation line (2015—), marking the “post-synodal era,” bestowed upon the author of this study — consequently — a need to comprehensively examine how the International Theological Commission implemented in concreto the synodal appeals of bishops in 2014 — the first appeal (from Instrumentum laboris of the Third Extraordinary General Assembly of the Synod of Bishops): “there is a need to deepen the question of the relationship between faith and the Sacrament of Matrimony”; and a later appeal (from Relatio Synodi of the Third Extraordinary General Assembly of the Synod of Bishops): “it is necessary to consider the possibility of giving importance to the faith of the nupturients in ascertaining the validity of the Sacrament of Marriage, all the while maintaining that the marriage of two baptized Christians is always a sacrament.” In the concluding remarks the author answers the question that preoccupies the canonist: Can it be assumed that the result of the Commission’s six-year long work is — important for the canonical doctrine and, above all, helpful for the consistent jurisprudence — a clarification of the questio dubia: “baptized non-believers” and the sacrament of marriage?
    Źródło:
    Ecumeny and Law; 2023, 11, 1; 7-31
    2353-4877
    2391-4327
    Pojawia się w:
    Ecumeny and Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowa ewangelizacja - w poszukiwaniu nowych form i metod głoszenia Dobrej Nowiny. Na marginesie dokumentu pt. Nowa ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej. Lineamenta
    New Evangelization - on the Way towards New Forms and Methods of Proclaiming the Gospel Marginal Remarks on the Document Entitled New Evangelization for the Transmission of the Christian Faith. Lineamenta
    Autorzy:
    Fiałkowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341319.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ewangelizacja
    nowa ewangelizacja
    Kościół
    dziedziniec pogan
    niewierzący
    misja Kościoła
    synod biskupów
    Rok Wiary
    evangelization
    new evangelization
    the Church
    Courtyard of the Gentiles
    non-believers
    mission of the Church
    synod
    the Year of Faith
    Opis:
    Benedict XVI's launching of the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization, of the XIII Ordinary General Assembly of the Bishops, devoted to the new evangelization, and finally the Lineamenta published in 2011 make a good starting point for the Church's rethinking of its identity and mission. This paper touches upon the issue of the new evangelization, starting from defining its essence, and then it comes to present – drawing upon the Lineamenta – the major forms and methods of transmitting the Gospel that seems to be the most effective in contemporary world. Of utmost importance is the Church's loyalty to the mission bestowed on her by Christ. Also important is that the Church understands the processes that take place in the world to which Christ sends His disciples, as teachers and witnesses of the Good News. Noteworthy is the initiative called „Courtyard of the Gentiles”, which is an interesting proposal of a dialogue with people seeking God.
    Źródło:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2013, 5; 65-79
    2081-1829
    Pojawia się w:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prorok i Sługa Słowa
    A Prophet and a Servant
    Autorzy:
    Kochel, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578649.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    kardynał Carlo Maria Martini
    Pismo Święte
    Szkoła Słowa Bożego
    wychowanie młodzieży
    katedra dla niewierzących
    Cardinal Carlo Maria Martini
    the Holy Bible
    School of the Word of God
    Youth Ministry
    cathedral for non-believers
    Opis:
    The article presents the life as well as scientific, educational, pastoral and social-cultural activity of Cardinal Martini. The archbishop of Milan and metropolitan of Lombardy was one of the best known biblists, pastors and hierarchs of the Church from the turn of the twentieth and twenty-first centuries. He shared his views on many important questions concerning Christian doctrine and morality, pastoral activity and social-cultural issues. The text discusses his life and pastoral-educational activity but also the controversies over him and his teachings. The bibliography of his publications, books and articles consists of over 1000 titles. He is also the author of nineteen pastoral programs. He was awarded for his achievements by a few prestigeous academies and international institutes. The cardinal died on 31st August 2012 and was buried in the cathedral of Milan.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2015, 19; 255-273
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczne rozumienie małżeństwa osób ochrzczonych a niewierzących
    Theological Understanding of Marriage Baptized and Non-believers
    Autorzy:
    Góźdź, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035248.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-10
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    małżeństwo naturalne
    małżeństwo chrześcijańskie
    małżeństwo ochrzczonych a niewierzących
    wiara a sakrament
    sakramentalność małżeństwa
    wiara i niewiara
    natural marriage
    christian marriage
    marriage of baptized and non-believers
    faith and sacrament
    sacramentality of marriage
    faith and disbelief
    Opis:
    Małżeństwo jest z ustanowienia Bożego, gdyż wywodzi się z Bożego zamysłu stworzenia i wyraża się w dwóch podstawowych motywach stworzenia: dawania życia i miłości (por. Rdz 2,7; 1,27; 2,18), by w ten sposób tworzyli communio personarum – nierozerwalne „jedno ciało”, które przyjmuje na ziemi udział w Bożym akcie continua creatio. Bóg zatem stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo jako „jedno ciało” dwuosobowe, realizujące Jego miłość i twórczość (stworzenie; potomstwo). I choć załamało się pierwsze małżeństwo edeniczne, to jednak w ich potomstwie wątek stwórczy związania stworzenia i miłości Bożej nie zaginął. Tak więc najgłębszą podstawą małżeństwa jest naturalny akt stwórczy Boga, a jego sakramentalność jest aktem zbawczym, dokonanym przez Chrystusa. Tak Chrystus podniósł małżeństwo naturalne do godności sakramentu. Dziś chrześcijanie zawierają związki małżeńskie, w których coraz częściej pojawiają się przypadki, że brak im wiary w to, co czyni Kościół (intencja), albo wprost odrzucają wiarę. Określamy ich jako osoby ochrzczone a niewierzące. Przez swoją niewiarę nie tracą jednak wątku stwórczego i miłości Bożej. Zachowują więc sakramentalność zawartego związku małżeńskiego na mocy ich chrztu i udzielania łaski ex opere operato. Osobista wiara zawierających małżeństwo nie konstytuuje bowiem sakramentalności małżeństwa, a jedynie wpływa na jego owocność. Także wymagana intencja nupturientów – intencja czynienia tego, co czyni Kościół – która jest minimalnym koniecznym warunkiem do zawarcia związku sakramentalnego, rodzi się z wiary, a brak osobistej wiary może wpłynąć na ważność sakramentu. Toteż ochrzczeni niewierzący, którzy zawierają związek małżeński bez osobistej wiary i intencji czynienia tego, co czyni Kościół, nie zawierają małżeństwa czysto naturalnego. „Dla Kościoła bowiem, między dwojgiem ochrzczonych, nie istnieje małżeństwo naturalne oddzielone od sakramentu, lecz jedynie małżeństwo naturalne podniesione do godności sakramentu” (Międzynarodowa Komisja Teologiczna, Doktryna katolicka o sakramencie małżeństwa, s. 98). Tak Kościół warunkuje życie duchowe tych wszystkich jego członków, wiąże w jedną organiczną całość, spełnia ich i jak najdoskonalej personalizuje tak, że wszyscy chrześcijanie są kimś jednym w Chrystusie Jezusie (por. Ga 3,28). A zatem ochrzczeni, ale już niewierzący, mogą mieć małżeństwo sakramentalne i nierozerwalne w Kościele katolickim, który też zaradza niedostatkom ich wiary (Ecclesia suplet). Brak żywej i osobistej wiary pozbawia małżeństwo wprawdzie owoców sakramentalnych, ale nie wyklucza – z racji chrztu – z Kościoła, jak też nie wyklucza i z tej racji, że małżeństwo w ogóle jest z woli Bożej (por. Rdz 1,27; 2,24).
    Marriage is a divine plan, because it derives from God's power of creation and is expressed in two fundamental motives of creation: giving life and love (cf. Gen 2:7; 1:27; 2:18). This is how the married couple builds communio personarum, an indivisible “one body”, which on earth takes part in God's act of continua creatio. In other words, God created man in his image and likeness as “one body” of two persons, who actuate His love and His power to create (creation; offspring). And although the first Edenic marriage failed, in their offspring, the motif of the creative bond between the created and the love of God-creator perseveres. God's act of natural creation constitutes the deepest foundation of marriage, and as a sacrament, it constitutes a salvation act accomplished by Christ. Thus, Christ elevated the natural marriage to the dignity of a sacrament. Contemporary Christians enter into marriage, even though there is a growing tendency among them to disbelieve in what the Church does (intention), or to declare a complete rejection of faith. We define these persons as baptized non-believers. However, through their unbelief they are not deprived of their link with the creative power of God and His love. The sacramental status of their marriage continues by virtue of their baptism and by the sacramental dispensation of grace ex opere operato. The personal faith of the married couple cannot waive the sacramental status of marriage, even though it can affect its fruitfulness. Also, the required nupturient intent − the intention to do what the Church does − which is the minimum necessary condition for entering into a sacramental union, is born of faith, and the lack of personal faith may thus affect the validity of the sacrament. Therefore, baptized non-believers who marry without personal faith and without the intention of doing what the Church does, do not conclude a purely natural marriage. “For the Church, between the two baptized, there is no natural marriage separate from the sacrament, but only a natural marriage elevated to the dignity of a sacrament.” (International Theological Commission, Catholic Doctrine on the Sacrament of Marriage, p. 98). Thus the Church conditions the spiritual life of all Her members, unites them into one organic whole, leads them to fulfilment and personalization as much as possible, so that all Christians are one in Christ Jesus (cf. Gal 3:28). Therefore, the baptized who are no longer believers can have a sacramental, inseparable marriage in the Catholic Church, which also makes amends for the shortcomings of their faith (Ecclesia suplet). Although the lack of living personal faith deprives marriage of its sacramental fruit, it does not exclude the couple from the Church − which they entered by virtue of baptism. Another reason for non-exclusion is the fact that marriage as such is a manifestation of God's will (cf. Gen 1:27; 2:24).
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 19-34
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Невербальные ритуалы в похоронно-поминальном обряде старообрядцев (на основе текстов из коллекции Войновского монастыря)
    NON-VERBAL RITUALS IN FUNERAL CEREMONIES AND PRAYERS FOR THE DEAD OF THE OLD BELIEVERS (ANALYSIS OF TEXTS FROM THE MONASTERY COLLECTION IN WOJNOWO)
    Autorzy:
    Orzechowska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/444927.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    funeral ceremonies
    non-verbal ritual
    Old Believers
    monastery in Wojnowo
    Opis:
    The library collection of the monastery in Wojnowo includes books which were used during funeral ceremonies and prayers for the dead. These texts registered non-verbal activities which accompanied prayers and which can be categorised as non-verbal rituals. The author managed to trace rituals which are repeated in different texts, thus they can be seen as characteristic of funeral ceremonies. There are two kinds of rituals described: either of prescriptive or prohibitive nature.
    Źródło:
    Acta Neophilologica; 2016, XVIII/2; 17-25
    1509-1619
    Pojawia się w:
    Acta Neophilologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Rosyjska Stara Cerkiew Chrystusa Hierarchii Białokrynickiej” – jurysdykcja „biskupa” Alimpiusza (Wierbickiego): historia powstania i stan obecny
    The Russian Ancient Orthodox Church of Christ of the Belokrinitskaya Hierarchy” – the jurisdiction of “bishop
    «Российская Древлеправославная церковь Христова Белокриницкой иерархии» – юрисдикции «епископа» Алимпия (Вербицкого): история возникновения и современное состояние
    Autorzy:
    Bočkov, Pavel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912806.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-23
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Алимпий (Вербицкий)
    старообрядчество
    раскол
    неканонические юрисдикции
    Alimpiy (Verbitsky)
    Old Believers
    schism
    non-canonical jurisdictions
    Alimpiusz (Wierbicki)
    staroobrzędowcy
    schizma
    jurysdykcje niekanoniczne
    Opis:
    Artykuł opowiada o historii powstania małej jurysdykcji staroobrzędowców, która pojawiła się w 2010 roku na tle zawirowań administracyjnych i kryzysu wewnątrz Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi Staroobrzędowej. Niewielka grupa wiernych, zjednoczona przez biskupa staroobrzędowca Alimpiusza (Wierbickiego), nadal istnieje i prowadzi swoją działalność religijną na terenie Rosji i Ukrainy. Jest ona również obecna w Internecie.
    The article tells about the history of the emergence of a small Old Believer jurisdiction that emerged in 2010 against the background of administrative turmoil and crisis within the Russian Orthodox Old Believer Church. A small group of believers, united by the Old Believer Bishop Alimpiy (Verbitsky), still exists and conducts its religious activities on the territory of Russia and Ukraine. It is also represented on the Internet.
    В статье рассказывается о истории возникновения малочисленной старообрядческой юрисдикции, появившейся в 2010 году на фоне административных нестроений и кризиса внутри Русской православной старообрядческой церкви. Незначительная группа верующих, объединенных старообрядческим епископом Алимпием (Вербицким), и в настоящее время существует и ведет свою религиозную деятельность на территории России и Украины. Она также представлена и в сети «интернет».
    Źródło:
    ELPIS; 2021, 23; 63-67
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przegląd niekanonicznych prawosławnych jurysdykcji regionu nowosybirskiego
    Autorzy:
    Бочков, Павел
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420328.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Novosibirsk metropolia
    non-canonical jurisdictions
    schism
    church division
    ROCOR
    ROAC
    Old Believers
    parishes
    communities
    archidiecezja Nowosybirsk
    niekanoniczne jurysdykcji
    podział
    Patriarchat Moskiewski
    staroobrzędowcy
    parafie
    wspólnoty
    Новосибирская митрополия
    неканонические юрисдикции
    раскол
    церковное разделение
    РПЦ МП
    РПЦЗ
    РПАЦ
    старообрядцы
    приходы
    общины
    Opis:
    W artykule przedstawione zostały niekanoniczne organizacje wierzących, wspólnoty i diecezje, działających na terytorium Nowosybirskiej Metropolii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, położone w granicach regionu Nowosybirsku w Rosji. Pomimo odrzucenia legalnej struktury kościelnej, wspólnoty te nie są w stanie przyciągnąć uwagi do swoich działań lokalnej społeczności prawosławnych regionu Nowosybirska.
    Źródło:
    ELPIS; 2017, 19
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies