Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nihilizm;" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 51
Tytuł:
Bernard-Henry Lévy, Bernard-Henry Lévy, „De la guerre en philosophie.
Autorzy:
Wieteska, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943984.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
metafizyka, nihilizm, filozofia francuska
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2015, 5, 1; 305-311
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksander Hercen oczami Isaiaha Berlina, czyli liberalna interpretacja filozofii rosyjskiego myśliciela
Autorzy:
Kacprzak, Michał Cyprian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705235.pdf
Data publikacji:
2013-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
aksjologia
egoizm
liberalizm
negacja
nihilizm
realizm
wartość
wolność
Opis:
Artykuł prezentuje interpretację poglądów Aleksandra Hercena przez angielskiego fi lozofa Isaiaha Berlina. W artykule koncentruję się na zagadnieniu wolności tak w myśli liberalnej w ogólności, jak i szczególnie w koncepcji Hercena. Zwracam uwagę na immanentną niewspółmierność wartości - zagadnienie, które odgrywało istotną rolę w fi lozofi i i Hercena, i Berlina. Podkreślam znaczenie krytycyzmu i negacji jako integralnego elementu nihilizmu, a pośrednio również myśli liberalnej. Przyjmuję, że przesłanką myśli liberalnej jest realizm, nazywany przez Berlina „zmysłem rzeczywistości”; realizm ten, zdaniem angielskiego fi lozofa, przysługuje także myśli Hercena. Pochodną realizmu jest z kolei - znów zdaniem tak Hercena, jak i Berlina - akceptacja egoizmu, jako motoru postępu i zarazem fundamentu ludzkiej godności.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2013, 3; 165-176
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rekolekcje literaturoznawców (O książce Ćwiczenia z rozpaczy pod redakcją Jerzego Jarzębskiego i Jakuba Momry)
Autorzy:
Madejski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639234.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
pesymizm, melancholia, rozpacz, nihilizm, modernizm, współczesna proza polska
Opis:
Spiritual exercises of literary scholars The author discusses the book edited by Jerzy Jarzębski and Jakub Momro from different points of view. He examines the range of meanings of the terms used in the title. Considering the question of pessimism in the context of early modern literature, he states that the book gives an overview of an alternative history of Polish literature and draws attention to the role of philosophy in shaping the concept of pessimism (e.g., Existentialism). The book is both a monograph on a single topic, and a collection of material for a compendium about the present times built out of literature of the last few decades.
Źródło:
Wielogłos; 2013, 2(16)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dostoevsky Overcomes Nihilism: Luigi Pareyson Reads The Brothers Karamazov
O przezwyciężaniu nihilizmu. Co Luigi Pareyson odkrył w Braciach Karamazow Dostojewskiego
Autorzy:
Blanco-Sarto, Pablo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920301.pdf
Data publikacji:
2021-06-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Christianity
nihilism
Nietzsche
suffering
redemption
chrześcijaństwo
nihilizm
cierpienie
odkupienie
Opis:
“Dostoevsky’s novels are pure philosophy,” declared Luigi Pareyson (1918–1991), an Italian existentialist. He presents a Christian Dostoevsky capable of overcoming the nihilistic onslaught of a post-Christian culture, both in its harshest and “weaker” and postmodern versions. Nietzsche finds a good antagonist in Dostoevsky, who, being earlier in time, will be able to overcome Nihilism. Before being a Christian, the Russian novelist had already descended into hell out of nowhere, in his exile in Siberia. He survived this ordeal − which inevitably led him to nowhere − and paradoxically found Jesus Christ. That is why his novels and his ideas can offer a shelter at this turn of the millennium?
„Powieści Dostojewskiego są czystą filozofią” – twierdził włoski egzystencjalista Luigi Pareyson (1918–1991), przedstawiając chrześcijanina Dostojewskiego jako zdolnego do przezwyciężenia nihilistycznego natarcia na postchrześcijańską kulturę, zarówno w jego najostrzejszej, jak i „słabszej” postmodernistycznej wersji. Nietzsche również znajduje w Dostojewskim – chronologicznie wcześniejszym – odpowiednią osobę do przezwyciężenia nihilizmu. Rosyjski powieściopisarz, zanim stał się chrześcijaninem, zstąpił znikąd do piekła, na zesłanie na Syberii, by przeżyć mękę, która nieuchronnie miała prowadzić donikąd, a doprowadziła do odnalezienia Jezusa Chrystusa. Ten paradoks sprawia, że w jego powieściach i ideach możemy odnaleźć schronienie na przełomie tysiącleci.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 393-411
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid nieznany – śmierć Boga w Pierścieniu Wielkiej Damy
Norwid unknown – the death of God in The Ring of Great Lady
Autorzy:
Grabowski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967449.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Norwid; Heidegger
nihilism
symulacrum
Nietzsche
romantyzm
nihilizm
symulakrum
romanticism
Opis:
Artykuł jest analizą utworu Norwida pod kątem problematyki związanej ze Śmiercią Boga. Zwracam uwagę na styczność wniosków Norwida z założeniami Nietzschego i Heideggera. Według autora Wiedzy radosnej umarły Bóg pozostawia po sobie Nicość. To właśnie zagospodarowanie tej przestrzeni jest głównym problemem, z jakim zmierzą się bohaterowie Pierścienia Wielkiej Damy. Teatralizacja ich zachowań i sprowadzenie przedmiotów sakralnych do rangi rekwizytów będzie próbą symulacji transcendencji. Norwid wykorzystuje konwencję teatru w teatrze i deus ex machina w sposób ironiczny. To własnie ironia stanie się podstawą nowego gatunku dramatycznego, jakim miała być Norwidowska biała tragedia. Pierścień Wielkiej Damy jest więc nie tylko próbą głębokiej refleksji nad kryzysem metafizyki, ale również próbą wprowadzenia nowej jakości do europejskiej dramaturgii.
The article is an analysis of Norwid’s work in terms of the theme of the Death of God. I focus on the proximity between Norwid’s conclusions and Nietzsche and Heidegger’s presumptions. According to the author of The Joyful Wisdom, dead God leaves Nothingness behind himself. The filling of this space is the major problem which the protagonists of the Pierścień Wielkiej Damy will face. Through dramatization of their behavior and downgrading religious objects to the role of props they will be an attempt at simulating transcendence. Norwid uses the conventions of a play within a play and deus ex machina ironically. It is irony that will become the basis for a new kind of drama, which originally a Norwidian white tragedy was supposed to be. Pierścień Wielkiej Damy is not only an attempt to at a deeper reflection on the crisis of metaphysics, but also to introduce new quality to European drama.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2013, 22, 4
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stawrogin – personifikacja zła
Stavrogin – the personification of evil
Autorzy:
Jastrząb, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497080.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
Dostojewski
demon
ateizm
nihilizm komunizm
Dostoyevsky
atheism
nihilism
communism
Opis:
Characters such as Stavrogin in the novel Demons by Fyodor Dostoyevsky reveal the writer’s deep and astute knowledge of demonology. It has long been known that in his novels the writer contained considerations about not only the philosophical but also theological aspects of life, including Christology. His novel Demons is a literary tractate about the destructive influences of nihilistic and communist ideologies, both on society and on the human condition. The central character of the novel is Nikolai Vsevolodovich Stavrogin, the son of Varvara Petrovna, and he is the most demonic hero of Dostoyevsky’s. Ever one of the people whom he encountered fell under his charm, and they would then become be spiritually and morally depraved and ruined. Among the characters that come into contact with Stavrogin are those who then eventually committed suicide. We are dealing with a hero who has become separated and isolated from society, and who comes across as being amoral and demonised. Dostoyevsky was very keen to show a society that creates their rights and the principles of social co-existence without God. Undoubtedly, the novel Demons is in the history of world literature one of the most discerning analyses of a civilization built without God.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2017, 1(15); 135-143
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urwisko Iwana Gonczarowa jako powieść antynihilistyczna
Обрыв Ивана Гончарова как антинигилистический роман
Autorzy:
Olaszek, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22630130.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
literatura rosyjska
XIX w.
nihilizm
powieść antynihilistyczna
Iwan Gonczarow
Urwisko
Opis:
В статье указывается история распространения в русском обществе нигилистических идей, роль Гончарова цензора и писателя в борьбе с ними. Предлагается интерпретация Обрыва как типа антинигилистического романа. Произведение рассматривается с точки зрения жанровых призпаков: тематических (присутствие героя - нигилиста и носителя консервативных взглядов), сюжетной структуры (борьба двух идеологически противоположных сил), позиции героя, так наз. „жертвы”, стилистики (публицистичность, памфлетность) и идейной концепции (торжество консервативных сил). Дополнительно для подтверждения антинигилистического характера Обрыва используются отзывы современной критики и реакция на них автора.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2000, 2; 83-95
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Protagoras i Gorgiasz we współczesnych mass mediach
Protagoras and Gorgias in Contemporary Mass Media
Autorzy:
Jęczeń, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040435.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sofiści
mass media
relatywizm
retoryka
nihilizm
Sophists
relativism
rhetoric
nihilism
Opis:
Metody sofistów cieszyły się dużym zainteresowaniem młodych ludzi, zwłaszcza w sferze życia moralnego. Protagoras nie opowiadał się bezpośrednio za obiektywną prawdą, za dobrem czy złem, sprawiedliwością czy niesprawiedliwością. Uczył tylko metody, za pomocą której zwycięży argument, na którym nam zależy. Nieważne, jaka jest treść naszej wypowiedzi, ważne jest, aby ona zwyciężyła. Najsłabszy argument w dyskusji, mało prawdopodobny, a nawet nieprawdziwy, może zwyciężyć dzięki odpowiedniej technice używania słowa i zręczności. W cywilizacyjnym rozwoju człowieka owa technika używania słowa i ludzka zręczność przybierały różne formy. Najczęściej jednak służyły relatywizmowi w ludzkim myśleniu i działaniu. W mniejszym stopniu ogarniał człowieka nihilizm, którego przedstawicielem był Gorgiasz. Zanegowanie jakiejkolwiek prawdy, radykalny rozdział pomiędzy myślą, słowem i bytem znajdował w każdej epoce dziejów małą reprezentację. Poglądy sofistów osłabiały niegdyś i osłabiają dziś znaczenie prawdy w życiu człowieka, a tylko ona, jak mówi współczesny nam filozof Karol Wojtyła stanowi o człowieczeństwie i godności każdego człowieka.
Until not so long Sophists' methods were very popular among young people, particularly the ones regarding moral life. Protagoras did not directly advocate for objective truth, for the good or evil, for justice and injustice. He only taught methods for winning disputes with the argument one was concerned about. The content of the statement itself was of no importance; argument's victory was the ultimate goal. Even the weaskest, unlikelely or simply untrue argument in the discussion can win given that the proper technique and skills in use of words are applied. Along human civilization development, this word-use technique and verbal dexterity have assumed different forms. First and foremost they have served the purpose of relativism in human thinking and acting. Man was gripped with nihilism to a lesser extent; Gorgias was a representative of nihilism. Negation of any truth, radical separation of thoughts, words and being has been present in every era and has had its small-scale representation. The Sophists' views have weakened and still weaken the importance of truth in human life. And only the truth, as the contemporary philosopher Karol Wojtyła says constitutes humanity and every human being's dignity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 10; 79-93
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nihilizm a kwestia przemocy: casus Maxa Stirnera
Nihilism and Violence: Max Stirner’s Case
Autorzy:
Feć, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945982.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
nihilizm
przemoc
egoizm
nihilism
violence
egoism
Max Stirner
Albert Camus
Opis:
The paper presents a relation between nihilism and violence by using the theory of Max Stirner. The author’s choice of the philosopher is driven by her view that nihilism has reached its maturity in his main work. Even more, a key critique raised with respect to the author of "The Ego and his Own" touched exactly on the issue of violence (among others, in deliberations of Dostoyevsky and Camus). The study represents a polemic with the opinions presented in "The Rebellious Man", that Stirner glorified aggression and justified crime. Misreading of his philosophy, the philosophy of egoism, is founded in mixing might with violence which in fact are in that theory irreconcilable. Stirner's affirmation refers to the former whereas he is ambivalent to the latter.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 35 (4)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobroć, miłosierdzie? Miejsce „starej wrażliwości” w poezji najnowszej
Goodness, mercy? The place of the "old sensibility" in the newest poetry
Autorzy:
Śliwiński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062590.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
poezja
dobroć
miłosierdzie
łzy
nihilizm
poetry
goodness
mercy
tears
nihilism
Opis:
Artykuł dotyczy dobroci (i motywowanego nią miłosierdzia) jako jakości uobecniającej się w nowoczesnym wierszu i poprzez wiersz manifestującej się w świecie. Autor omawia zagadnienie jawnych i ukrytych filiacji pomiędzy poezją i dobrocią (oraz miłosierdziem jako praktykowaniem dobroci), sytuując swoje rozważania na tle kluczowych współczesnych strategii myślenia o poezji i jej uprawiania.
The article deals with goodness (and mercy motivated by it) as a quality that is present in a modern poem and manifests itself in the world through the poem. The author discusses the issue of overt and hidden filiations between poetry and kindness (and mercy as the practice of kindness), situating his considerations against the background of key contemporary strategies of thinking about and practicing poetry.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 340, 1-2; 230-234
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profetyczny charakter filozofii nietzscheańskiej
Prophetic Nature of Nietzschean Philosophy
Autorzy:
Bomba, Sarah
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411133.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Nietzsche
postmodernism
hedonism
nihilism
axiology
aesthetics
postmodernizm
hedonizm
nihilizm
aksjologia
estetyka
Opis:
Artykuł zatytułowany Profetyczny charakter filozofii nietzscheańskiej jest efektem studiowania przez autorkę tematu zjawisk społecznych, które nasiliły się na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci. Celem rozważań zawartych w tekście jest ukazanie aktualności myśli Friedricha Nietzschego w okresie postmodernizmu oraz okresu, który po nim następuje. Opisana perspektywa odnosi się przede wszystkim do upadku woli jednostek w obliczu bezprecedensowych przemian społecznych. Tekst będzie czerpać z dorobku intelektualnego m.in. Jacques’a Derridy, Michela Foucaulta czy Jeana-François Lyotarda. Teza jest weryfikowana analogiami obecnymi we współczesnej myśli politycznej. Analiza elementów aksjologicznych zawartych w dziełach. Nietzschego oraz ich wpływu na współczesne społeczeństwo została przeprowadzona przy użyciu metody monograficznej oraz obserwacyjnej. Uzyskane konkluzje mają na celu refleksję na temat współczesności oraz negatywnych zjawisk zaistniałych w społeczeństwie w XX oraz XXI wieku.
The article is the result of the author’s studies on social phenomena that have intensified over the past decades. The purpose of the considerations contained in the text is to show the actuality of the thought of F. Nietzsche in the period of postmodernism and the period that follows it. The described perspective refers primarily to the collapse of the will of individuals in the face of unprecedented social transformations. The text will draw on the intellectual output of J. Derrida, M. Foucault, or J.F. Lyotard, among others. The thesis is verified by analogies present in modern political thought. The analysis of the axiological elements contained in the works of F. Nietzsche and their impact on modern society was carried out using a monographic and observational method. The conclusions obtained are intended to reflect on modernity and the negative phenomena that have occurred in society of the 20th and 21st centuries.
Źródło:
Historia i Polityka; 2023, 45 (52); 89-98
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posthumanizm Fryderyka Nietzschego jako remedium na nihilistyczne tendencje w humanistyce? W odpowiedzi Wojciechowi Kruszelnickiemu
Friedrich Nietzsche’s Posthumanismas a Remedy for the Nihilistic Tendencies in the Humanities? A Reply to Wojciech Kruszelnicki
Autorzy:
Lipowicz, Markus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140828.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
nihilizm
wychowanie
nadczłowiek
postmodernizm
W. Kruszelnicki
F. Nietzsche
nihilism
education
overhuman
postmodernity
Opis:
W swoim artykule Tendencje nihilistyczne w pedagogice ogólnej W. Kruszelnicki (2018) stwierdza, iż pedagogika ogólna pogrążyła się w postmodernistycznym kryzysie wartości, co powoduje, że utraciła ona zdolność do formułowania teoretycznie ugruntowanych celów wychowania. Jako środek zaradczy na owe tendencje W. Kruszelnicki przedstawia filozofię F. Nietzschego, która jego zdaniem została mylnie potraktowana jako intelektualny fundament postmodernistycznego relatywizmu i sceptycyzmu. Chciałbym w tym artykule odnieść się do tej polemiki i uzupełnić ją o własne refleksje dotyczące kryzysu humanistyki. Istotnym punktem odniesienia będzie tutaj Nietzscheańska koncepcja „nadczłowieka”, którą W. Kruszelnicki w swojej krytyce nihilizmu pomija. Swoje rozważania zakończę hipotezą, iż zgodnie z posthumanistyczną myślą F. Nietzschego za największe wyzwanie współczesnej humanistyki nie powinien być uznany sam nihilizm, ale nasilające się technokratyczne tendencje w zakresie formułowania i wdrażania celów wychowawczych w obrębie współczesnych instytucji wychowawczych.
In his article Nihilist tendencies in general pedagogy W. Kruszelnicki (2018) argues that general pedagogy sank into a postmodern crisis of values which results in its inability to formulate theoretically groundedaims of education. As a remedy for this tendency W. Kruszelnicki presents F. Nietzsche’s philosophy, who sethought, as Kruszelnicki is convinced, was wrongly associated with the intellectual fundament of postmodernrelativism and skepticism. In this article I would like to refer to these polemics and complement them withsome of my own thoughts regarding the crisis of the theory of education. Here, a significant reference pointwill be Nietzsche’s concept of the “overhuman”, which W. Kruszelnicki omits in his critique of nihilism. I will finish my reflections with the following hypothesis: according to F. Nietzsche’s posthumanist thoughtthe biggest challenge for the contemporary humanities is not nihilism itself, but the progressing technocratictendencies in terms of formulating and enforcing educational aims within our educational institutions
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2018, 21, 3(83); 105-118
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy biblijne i współczesne aspekty kryzysu antropologicznego
Biblical bases and contemporary aspects of the anthropological crisis
Autorzy:
Kopiec, Maksym Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148104.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
humanizm
postmodernizm
nihilizm
nieśmiertelność
nauki naturalne
humanism
postmodernism
nihilism
immortality
natural sciences
Opis:
Obecna epoka jak nigdy wcześniej naznaczona jest zjawiskami wskazującymi na głęboki kryzys moralny, antropologiczny i społeczny. Odbija się on negatywnie na jakości życia zarówno pojedynczych osób jak i wielorakich wspólnot o charakterze etnicznym, kulturowym, rasowym religijnym etc. Nauczanie Kościoła, jako fundamentalnie skierowane do wyjaśniania treści Objawienia Bożego, troszczy się o dobro ludzkie, formułując struktury zdrowego humanizmu, w obronie przed skutkami postmodernizmu i nihilizmu. Niniejszy artykuł prezentuje podstawowe pojęcia teologiczne, które leżą u podstaw redefinicji pojęcia humanizm w kontekście współczesnych aspektów kryzysu antropologicznego. W pierwszej części omówiony został fundament teologiczny do definiowania wartości osoby i rodziny. Uwzględniono tu źródła biblijne dotyczące stwórczej i zbawczej koncepcji porządku społecznego, uwarunkowanej teologalnie. W drugiej części opisano immanentny redukcjonizm, z wyszczególnieniem ateizmu, materializmu, agnostycyzmu, eklektyzmu, relatywizmu, historycyzmu, scjentyzmu – jako pojęć określających aspekty kryzysu antropologicznego.
The current era as never before has been marked by phenomena indicating a deep moral, anthropological and social crisis. It affects the quality of life of both individuals and multiple communities of an ethnic, cultural, racial, religious, etc. Teaching of the Church, asfundamentally directed at explaining the contents of Divine Revelation, cares for the human good, formulating structures of healthy humanism, in defense against the effects of postmodernism and nihilism. The present article presents basic theological notions which underlie the redefinition of the notion the humanism in the context of contemporary aspects of theanthropological crisis. The first part discusses the theological foundation for defining the value of a person and a family. Biblical sources concerning the creative and saving concept of the social order, conditioned theologically, are included here. The second one describes the immanent reductionism, detailing atheism, materialism, agnosticism, eclecticism, relativism, historism, scientism – as concepts defining aspects of the anthropological crisis.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2018, 19; 339-360
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy istnieje etyka nihilistyczna? Interpretacja fenomenunihilizmu we współczesnej filozofii włoskiej
Autorzy:
Kobyliński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2099541.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
nihilizm
etyka postmetafizyczna
myśl słaba
hermeneutyka
G. Vattimo
M. Cacciari
E. Severino
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie specyfiki diagnozy nihilizmu we współczesnej filozofii włoskiej oraz krytyczna analiza modeli etycznych Gianniego Vattima, Massima Cacciariego i Emanuela Severina, które zostały wypracowane przez tych autorów w dialogu z myślą nihilistyczną. Etyka nihilistyczna jest typową etyką postmetafizyczną – nie posiada trwałego fundamentu, z którego można by wyprowadzać zasady i zobowiązania o charakterze uniwersalnym. Vattimo, Cacciari i Severino, prezentując różne podejścia do zjawiska nihilizmu, proponują zbliżone do siebie koncepcje etyczne o charakterze postmetafizycznym.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 3; 217-227
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ironia i nihilizm. Figura bibliotekarza w Posłuchaniu u Lucypera Józefa Sękowskiego
Irony and nihilism. The librarian figure in An Audience with Lucypher by Józef Sękowski
Autorzy:
Ławski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012793.pdf
Data publikacji:
2018-06-03
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
biblioteka
Józef Julian Sękowski
ironia
czarny romantyzm
nihilizm
library
irony
Dark Romanticism
nihilism
Opis:
The subject matter of the present article is the image of library and librarian in a forgotten short story by a Polish-Russian writer Józef Julian Sękowski (1800−1858). Sękowski is known in Polish literature as a multi-talented orientalist and polyglot, who changed his national identity in 1832 and began to write only in Russian. In the history of Russian literature he is famous for Library for Reading and Fantastic Voyages of Baron Brambeus, an ironic-grotesque work, which was precursory in Russian prose. Until 1832 Sękowski was, however, a Polish writer. His last significant work was An Audience with Lucypher published in a Polish magazine Bałamut Petersburski (Petersburgian Philanderer) in 1832 and immediately translated into Russian by Sękowski himself under the title Bolszoj wychod u Satany (1833). The library and librarian presented by the author in this piece are a caricature illustration proving his nihilistic worldview. Sękowski is a master of irony and grotesquery, yet the world he creates is deprived of freedom and justice and a book in this world is merely a threat to absolute power.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2018, 8(11) cz.2; 83-94
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 51

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies