Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nietzscheanizm" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Идейные истоки литературного движения «Скифов» (от Владимира Соловьева к Александру Блоку)
The Ideal Sources of the “Scythian” Literary Movement (from Vladimir Solovyov to Alexander Blok)
Idealne źródła ruchu literackiego „Skify” (od Władimira Sołowiowa do Alexandera Błoka)
Autorzy:
Kirichenko, Oleg
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342713.pdf
Data publikacji:
2022-09-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
«Scytowie»
społeczność literacka
A. Błok
R. Iwanow-Razumnik
W. Sołowjow
A. Czaadajew
A. Hercen
sofiologia
populizm
nietzscheanizm
rewolucja światowa
“Scythians”
literary community
Alexander Blok
Razumnik Ivanov-Razumnik
Vladimir Solovyov
Pyotr Chaadaev
Alexander Herzen
sophiology
populism
Nietzscheanism
world revolution
Opis:
Скифская идеология выросла из двух источников: софиологии Владимира Соловьева, адаптированной Александром Блоком к революционному стандарту «антихристианского апокалипсиса», и идей Разумника Иванова-Разумника, опиравшегося на мнения западников Петра Чаадаева и Александрa Герценa. Для Блока скифство стало формой выражения его антихристианских, ницшеанских идей, долго зревших под прикрытием его софиинизма. Революция позволила ему открыто выразить их и привлечь внимание основателя скифского литературного течения. Радикализм Блока позволил включить скифство в партийную жизнь левых эсеров, придав движению новый характер и новые ориентиры, связанные с мировой революцией на небольшевистский лад.
Ideologia scytyjska wyrosła z dwóch źródeł: sofiologii Włodzimierza Sołowjowa, dostosowanego przez Aleksandra Błoka do rewolucyjnego standardu «apokalipsy antychrześcijańskiej» i idei Razumnika Iwanowa-Razumnika, który bazował na opiniach okcydentalistów Piotra Czaadajewa i Aleksandra Hercena. Dla Błoka scytyzm stał się formą wyrazu jego antychrześcijańskich, nietzscheańskich idei, które długo dojrzewały pod przykrywką jego sofinizmu. Rewolucja pozwoliła mu wyrazić je otwarcie i przyciągnąć uwagę założyciela scytyjskiego ruchu literackiego. Radykalizm Błoka umożliwił włączenie scytyzmu w życie partyjne lewicowych eserowców, nadając ruchowi nowy charakter i nowe wytyczne związane z rewolucją światową rozumianą na sposób niebolszewicki.
The Scythian ideology grew from two sources: the sophiology of Vladimir Solovyov, adapted by Alexander Blok to the revolutionary standard of the “anti-Christian apocalypse”, and the ideas of Razumnik Ivanov-Razumnik, who relied on the opinions of the Westernisers Pyotr Chaadaev and Alexander Herzen. For Blok, Scythianism became a form of expression of his anti-Christian, Nietzschean ideas, which had matured for a long time under cover of his sophiology. The revolution allowed him to express them openly and attract the attention of the founder of the Scythian literary movement. Blok’s radicalism made it possible to include Scythianism in the party life of the Left Socialist-Revolutionaries, giving the movement a new character and new guidelines associated with the world revolution in a non-Bolshevik manner.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 261-274
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iдэйна-фiласофскi змест аповесцi Алеся Адамовiча “Карнiкi” ў кантэксце антынiцшэанскай плынi еўрапейскага гуманiзму ХIХ–ХХ стагоддзяў
Ideologiczna i filozoficzna treść powieści Aleksandra Adamowicza „Oprawcy” w kontekście anty-nietzscheańskiej fali humanizmu europejskiego w XIX i XX wieku
Ideological and philosophical content of the novel “Punisher” by A. Adamovich in the context of “antynietzscheanism” flow of European humanism in the 19th–20th century
Autorzy:
Papou, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118685.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
А. Адамовiч
канцэпцыя звышлiтаратуры
Ф. Нiцшэ
антынiцшэанская фiласофiя
iмаралiзм
псiхалагiчны аналiз
чорны псiхалагiзм
плынь свядомасцi
бiблейскiя канцэпты
A. Adamowicz
koncepcje superliteratury i nowego myślenia
F. Nietzsche
nietzscheanizm
filozofia antynietzscheańska
analiza psychologiczna
czarny psychologizm
koncepcje biblijne
concepts of superliterature and new thinking
nietzscheanism
antinietzscheanism philosophy
psychological analysis
black psychologism
mindflow
Biblical concepts
A. Adamovich
Opis:
У артыкуле разглядаецца iдэйна-фiласофскi змест аповесцi Алеся Адамовiча “Карнiкi. Радасць нажа, або Жыццеапiсанне гiпербарэяў”. Аналiзiруецца стратэгiя выкрыцця ў творы iдэi “звышчалавечнасцi” нямецкага фiлосафа Ф. Нiцшэ. Выяўляецца наватарства А. Адамовiча ў выкарыстаннi прыёмаў плынi свядомасцi i чорнага псiхалагiзму для раскрыцця вобразаў карнiкаў батальёна Дзiрлевангера. Звяртаючыся пры разглядзе аповесцi беларускага пiсьменiка да кантексту агульнаеўрапейскага гуманiстычнага лiтаратурна-грамадскага руху “антынiцшэанства”, аўтар артыкула адзначае iдэйныя сыходжаннi памiж аповесцю “Карнiкi” i творчасцю Ф. Дастаеўскага i Л. Талстога.
W artykule omówiono ideologiczne i filozoficzne treści powieści A. Adamowicz „Oprawcy”. Autor artykułu analizuje strategię demaskowania idei „nadczłowieka” niemieckiego filozofa Friedricha Nietzschego. Zdaniem autora A. Adamowicz był innowacyjny w zakresie stosowania metod „strumienia świadomości i „czarnej psychologii”. Jego twórczość pojawia się w kontekście europejskiej literatury i ruchów społecznych o charakterze anty-Nietzscheańskim. Autor wskazuje na paralele między utworem „Oprawcy” a dziełami Dostojewskiego i Tołstoja.
The article discusses the ideological and philosophical content of the novel by Alexander Adamovich “The Punisher”. It also analyzes the process of exposing ideas of ”superhuman”of German philosopher Friedrich Nietzsche. A. Adamovich’s approach is innovative in the use of methods of “streams of consciousness” and “black psychology”. Putting Belarusian writer creativity in the context of European humanistic literary and social trends of anti-Nietzsche trend, the author draws parallels between “The Punisher” and the works of Dostoevsky and Tolstoy.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2020; 259-281
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku źródłom polskiej mody na bieganie ‒ perspektywa nietzscheańska
About origins of popularity of running – a Nietzschean perspective
Autorzy:
Stempień, Jakub Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651673.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
moda na bieganie
rekreacja ruchowa
sport czasu wolnego
zdrowie
ciało
nietzscheanizm
Running boom
physical recreation
leisure-time sport
health
body
Nietzscheanism
Opis:
In the article the currently observed phenomenon of the popularity of running is discussed. The comprehensive description of changes among the attitude to one’s own body during runner’s career is proposed. Collected empiric data (own researches and review of the literature) shows that desire for preventing own health drives people to start runner’s trainings. Nevertheless, this pro-health motivation is subsequently replaced by sportive motivation. The need for testing one’s own body capabilities (confronting other runners or own life records) may be analyzed according to the Nietzschean perspective. In the article results of own surveys among participants of DOZ Lodz Marathon with PZU are used.
Artykuł dotyczy współczesnego fenomenu polskiej mody na bieganie. Zaproponowana jest tu próba syntetycznego opisu sekwencji przemian stosunku biegaczy-amatorów do swojego ciała w toku kariery biegowej. Zebrany materiał empiryczny (badania własne oraz przegląd dostępnej literatury) wskazuje, że u źródeł „przygody z bieganiem” leży troska o własne ciało i chęć zadbania o zdrowie. W miarę postępów treningu biegowego pierwotna prozdrowotna motywacja często ustępuje jednak motywacji sportowej. Pojawiająca się potrzeba testowania możliwości własnego ciała – w konfrontacji z innymi zawodnikami-amatorami oraz własnymi wcześniejszymi rekordami życiowymi – może być opisywana w kategoriach filozofii nietzscheańskiej. W artykule wykorzystywane są m.in. wyniki własnych badań ankietowych, wykonanych wśród uczestników DOZ Maraton Łódź z PZU. Prezentowane wyniki są syntetyzowane w postaci sekwencyjnego ujęcia przemian stosunku biegaczy-amatorów do własnego ciała.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2016, 58; 47-69
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Так говорил Владимир Санин. Русское ницшеанство сквозь призму романов М. П. Арцыбашева
Tako rzecze Władimir Sanin. Rosyjski nietzscheanizm w świetle powieści M. P. Arcybaszewa
Autorzy:
Gracheva, Alla M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954162.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nietzscheanizm
„człowiek naturalny”
filozofia życia
kwitnący Sad
indywidualizm bohatera
nihilizm
Nietzscheanism
“natural person”
the philosophy of life
the efflorescent Garden
individualism of hero
nihilism
Opis:
W artykule przedstawiona została, na materiale twórczości Michaiła Arcybaszewa, kwestia idei nietzscheańskich w Rosji początku XX wieku. Sygnalizując zbieżność, ale nie tożsamość, idei powieści Arcybaszewa Śmierć Landego (1904) i Sanin (1907) z koncepcją niemieckiego filozofa, autorka akcentuje specyfikę poglądów pisarza rosyjskiego: jego indywidualistyczną „filozofię życia”, związaną z naturą, pierwiastek optymistyczny, na przekór powszechnej hegemonii pesymizmu, hasła człowieka harmonijnego, zmierzającego do radości życia i swobodnej miłości. Nietzscheanizm był więc znany w Rosji tego czasu, jednak w świadomości artystycznej łączy się z czysto rosyjskimi doświadczeniami: teoriami Tołstoja, Dostojewskiego, Turgieniewa i nihilistycznej inteligencji raznoczyńskiej. Analizując sekret niezwykłego rozgłosu powieści Sanin, badaczka dostrzega go nie w warstwie śmiałych opisów, lecz w obrazie stworzonego przez Arcybaszewa „człowieka naturalnego” XX wieku, bohatera adogmatycznego. W artykule podejmuje się ponadto problem popularności tego bohatera i jego filozofii życiowej w masowym odbiorze czytelniczym początku wieku, czego przykładem mogą być liczne kontynuacje utworu, amatorskie przedłużenia (nieraz ironizujące) jego losów.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 7; 43-51
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies