Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nie-miejsca" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Między ludzkim i nie-ludzkim. (O książce Inne przestrzenie, inne miejsca. Mapy i terytoria pod redakcją Dariusza Czai)
Autorzy:
Świerkosz, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639124.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
przestrzeń, geografia humanistyczna, nie-miejsca, heterotopia, antropocentryzm
Opis:
Between the human and the non-humanThis article refers to the collection of essays entitled Other Spaces, Other Places. Maps and Territories (Inne przestrzenie, inne miejsca. Mapy i terytoria, Wołowiec 2013), edited by Dariusz Czaja. Inspired by the well-known anthropological concept of „non-places” (coined by Marc Augé) and M. Foucault’s idea of „heterotopy”, Polish academicians and cultural critics present their own perspectives on space in its relation to human being, nature and history. Regarding themes like: literary tourism, reproduction of landscapes, city cameras, traumatic or empty memory of a place, ambivalent status of city perypheries, ruins and ghost-villages, authors discuss many different cultural, political, social and philosophical implications of the category of non-lieux in our contemporary experience of the world that surrounds us. In the review also a question on anthropocentrism of the humanities in general, has been put.
Źródło:
Wielogłos; 2014, 4(22)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marzenie ciałem. Przestrzeń edukacyjnych (nie)miejsc i (nie)śladów
Body Dreaming. The space of educative (non)places and (non)traces
Autorzy:
Piasecka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544778.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
(nie)miejsca
(nie)ślady
ciało
droga życia
filozofia edukacji
marzenia
pedagogika ogólna
trzecia przestrzeń
Opis:
Artykuł jest prezentacją autorskiego konceptu pod nazwą marzenie ciałem. Taki twórczy oksymoron prowokuje dyskurs pedagogiczny o marzeniach, które wydarzają się na drogach życia i objawiają edukacyjne sensy. Autorka, budując narrację tekstu, wychodzi od tradycji kartezjańskiego dzielenia na ciało i umysł. Ten dualizm, przymus dwuwartościowej logiki nie pozwala ująć istnienia człowieka jako jedności. Marzenia, które także budują to istnienie w pełnym znaczeniu humanitas, mają nie tylko wymiar wyobrażeniowy, ale geofizykalny. Stąd próby przekraczania dualizmu w ujęciach przykładowo M. Merleau-Ponty’ego i M. Henry’ego. Prezentowana tu autorska koncepcja jest jednak dalszym poszukiwaniem i wskazaniem trzeciej przestrzeni będącej hybrydyczną konstrukcją, gdzie ideowo podziały albo-albo zostają zniesione. Trzecia przestrzeń obejmuje jednocześnie perspektywę świata rzeczywistego, materialnego i wyobrażonych reprezentacji przestrzenności. Umożliwia tym samym marzenie ciałem w permanentnej oscylacji (nie)miejsc i (nie)śladów.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2019, 2; 310-322
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Non-Places and the Law: A Preliminary Investigation
Nie-miejsca i prawo: wstępne rozważania
Autorzy:
Dudek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033319.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
zwrot przestrzenny
geografia prawna
Marc Augé
nie-miejsca
prawo
spatial turn
legal geography
non-places
law
Opis:
In the context of the significant literature on Marc Augé’s concept of non-places, including its various applications in different disciplines, and also constantly growing legal geographical analyses, it is striking that, to date, there have been no more focused discussion on non-places and the law. This paper aims to begin filling this noticeable gap. It focuses on an original presentation of Augé’s concept and distinguishes three levels of non-places: their objective, material level (e.g. the buildings of non-places); the intersubjective, social level (the specific, distinctive feel of non-places, such as anonymity and detachment); and the purely individual, subjective level (the way particular people assess a specific non-place). The paper not only argues that Augé is already sensitive to the law in his original account of non-places, but also that the law – while directly irrelevant for the subjective level – is nevertheless very important for the objective and intersubjective levels of non-places, as, ultimately, it is a co-constituting factor of these aspects of the discussed type of sites.
W kontekście obszernej literatury na temat koncepcji nie-miejsc Marca Augé, włącznie z jej wieloma aplikacjami w różnych dziedzinach, a także stale rozwijanych geograficzno-prawnych analiz, zaskakujące jest, że dotąd nie przeprowadzono bardziej skupionej dyskusji nad nie-miejscami i prawem. Celem tego artykułu jest rozpoczęcie wypełniania tej luki. Skupia się on na oryginalnym ujęciu koncepcji Augé i wyróżnia trzy poziomy nie-miejsc: ich obiektywny, materialny poziom (np. budynki nie-miejsc); intersubiektywny, społeczny poziom (specyficzna, wyróżniająca atmosfera nie-miejsc, taka jak panująca w nich anonimowość i poczucie zdystansowania), oraz wyłącznie indywidualny, subiektywny poziom (to, jak poszczególni ludzie oceniają konkretne nie-miejsce). W artykule przekonuje się nie tylko do tego, że Augé jest uwrażliwiony na prawo już w jego pierwotnym ujęciu nie-miejsc. Ponadto prawo – jakkolwiek bezpośrednio nieistotne dla subiektywnego poziomu – jest bardzo ważne dla poziomów obiektywnego i intersubiektywnego nie-miejsc, jako, ostatecznie, czynnik współkonstytuujący te aspekty komentowanego rodzaju miejsc.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2021, 94; 15-30
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsca - nie-miejsca w przestrzeniach małych miasteczek
Places-Non Places in the space of small towns
Autorzy:
Paprzyca, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370448.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
harmonizowanie rozwoju miast
miejsca – nie-miejsca
zakorzeniony
wykorzeniony
to harmonize a development of towns
places-non places
taking roots
to eradication
Opis:
Współczesny świat charakteryzuje zanik więzi z ludźmi i miejscami, ulegają one degradacji. Ludzie ulegają wykorzenieniu oraz wtopieni zostają przez samotny tłum. Relacje duchowe człowieka z miejscami zostają zerwane. Stopniowo człowieka łączą nie-miejsca – przestrzenie anonimowe, bez tożsamości. Samotny tłum, przemieszczający nie-miejsca, podatny jest na hasła, ulega pokusie; pozbawiony możliwości wyborów, staje się coraz bardziej „ubogi”.
Modern world characterises the decline of a tie of people and places, they have been facing degradation. People lose their roots and they are sucked by the lonely crowd. Peoples’ spiritual relations with places are being broken. Steadily people are connected by non-places, anonymous space with no identity. Lonely crowd moving through the nonplaces, are susceptible to persuasion, slogans, temptation; are lacking choice, are becoming poorer.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2015, 23/2; 9-18
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perpetuum Mobile. Non-places in Blixa Bargeld’s journals
Perpetuum Mobile. Dzienniki przemieszczania się po nie-miejscach Blixy Bargelda
Autorzy:
Burzyńska, Anna R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312411.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Blixa Bargeld
Geniale Dilletanten
life writing
travelogue
non-places
moving poem
Genialni Dyletanci
dziennik podróży
nie-miejsca
Opis:
Tematem artykułu są strategie life writing niemieckiego kompozytora, muzyka i performera Blixy Bargelda, który od lat 90. dokumentuje swoje życie jako artysty uczestniczącego w kolejnych tournées. Doświadczenie przemieszczania się pomiędzy kolejnymi identycznymi, bezosobowymi nie-miejscami (wg terminologii Marca Augé), takimi jak hotele i lotniska, okazuje się przeciwieństwem idei podróżowania. W konsekwencji dziennik podróży Bargelda przyjmuje nietypowe formy: od serii fotografii ukazujących hotelowe łazienki (serialbathroomdummyrun), przez eksperymentalną prozę (Europa kreuzweise. Eine Litanei), po osadzone w tradycji muzyki konkretnej kompozycje (album Perpetuum Mobile).
The article analyzes life writing strategies of the German composer, musician and performer Blixa Bargeld, who has been documenting his life on tour since the 1990s. The experience of moving between successive identical, impersonal, as Marc Augé puts it, non-places, such as hotels and airports, turns out to be the opposite of traveling. As a result, Bargeld’s travelogue takes unusual forms: from a series of photographs showing hotel bathrooms (serialbathroomdummyrun), through experimental prose (Europa kreuzweise. Eine Litanei), to concrete music (the album Perpetuum Mobile).
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 33-34; 58-75 (eng); 58-75 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Album de voyage: étude comparative de trois photo-textes
Autorzy:
Łukasiak, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083155.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
lieu
non-lieu
photo-textuality
photography
identity
Le Clézio Jean-Marie Gustave
Pirlet Marc
Toussaint Jean-Philippe
miejsca i nie-miejsca
fototekstualność
fotografia
tożsamość
Le Clézio
Pirlet
Toussaint
Opis:
The article analyses three different photo-texts of francophone writers: Jean-Philippe Toussaint’s Autoportrait (à l’étranger) (2000), Jean-Marie Gustave Le Clézio’s L’Africain (2004), Marc Pirlet’s Le Photographe (2006) taking into account the degree of the presence of photography in their structure. Those three writers accomplish both mental and physical travel in purpose to find their origins and to rebuild their identity. The paper analyses the authors’ approach towards the space from the perspective of Marc Augé’s theory (lieu and non-lieu).
Przedmiotem artykułu są trzy fototeksty pisarzy frankofońskich: Autoportrait (à l’étranger) (2000) Jeana-Philippe’a Toussainta, L’Africain (2004) Jeana-Marie Gustave’a Le Clézio i Le photographe (2006) Marca Pirleta, a w szczególności sposób funkcjonowania fotografii w strukturze dzieła literackiego. Toussaint, Le Clézio i Pirlet odbywają podróż fizyczną i mentalną w celu odnalezienia swoich korzeni i ponownego ukonstytuowania własnej tożsamości. W ten sposób tworzą swoje osobiste mapy, które autorka artykułu analizuje posługując się teorią miejsca (lieu) i nie-miejsca (non-lieu) Marca Augégo.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 3; 451-458
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O „topografii pustki” w krajobrazie kulturowym. Miejsca niepamięci i nie-miejsca pamięci w kontekście mordów dokonanych na Żydach w Polsce w pierwszych miesiącach po drugiej wojnie światowej
On the “topography of emptiness” in the cultural landscape. Places of non-remembrance non-places of remembrance in the context of victims and circumstances of murders committed on Jews in Poland in the first months after the Second World War
Autorzy:
Rykała, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/684355.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Żydzi
Holokaust
przemoc antyżydowska
okres powojenny
miejsca pamięci
miejsca niepamięci
nie-miejsca pamięci
Jews
Holocaust
anti-Jewish violence
post-war period
places of memory
places of non-remembrance
non-places of remembrance
Opis:
Writing about the annihilation of the unprecedented concentration of Jews in Poland, spurred by the unparalleled brutality of German perpetrators, we should also add that in the shadow of the Holocaust, and often hand-in-hand with its main architects, numerous members of Polish society also committed acts of aggression and terror. The most terrifying scale of acts of collective violence against the Jewish population broke out mainly in those areas captured by the Germans (Podlasie, especially its part between Grajew and Łomża, and eastern Galicia), which until mid-1941 were occupied by the Soviet Union. A wave of anti-Jewish terror has arrived in Radziłów on July 7. In the three-day pogrom – preceded by the campaign of destroying Torah scrolls and humiliating Jews (including shaving them) initiated by the Germans on July 25, 1941 – local Poles, using the approval from German gendarmes, gathered most of their Jewish neighbours to a barn and burned them there, while the others were caught and killed in different ways. The number of murdered Jews is estimated at 600. This former city did not, however, become a place of remembrance of the execution committed by Polish Christians on their Jewish neighbours. The monument commemorating their martyrdom still bears an inscription: “In August of 1941, the fascists murdered 800 people of Jewish nationality, they burnt 500 of these people in the barn. Honour their memory". The approaching end of the Second World War and the inevitable defeat of Hitler’s Germany did not mean the end of the drama of Jews in the Polish lands. In areas abandoned by German occupation forces, many survivors, often homeless, lonely and frightened, struggling with trauma and pain after the loss of their relatives, experienced further violence. Those guilty of crimes were usually not identified, and even if their identity was established, the acts they had committed did not prevent them in contemporary Poland from being granted the honour of being in the pantheon of the heroes of history written by the national majority (e.g. Józef Kuraś, pseudonym Ogień, responsible for the murders in Podhale). In the opinion of many researchers (among others, A. Całej, H. Datner, D. Engel, A. Skibińska, A. Żbikowski), the war did not contribute in the slightest to softening or discrediting the prejudice of Poles towards Jews. Anti-Jewish stereotypes turned out to be permanent. It did not cause any compassion for the victims of the Holocaust, nor solidarity with them within the society at large. As Irena Hurwic-Nowakowska argued, some part of it considered “the extermination of Jews” as “quite normal” conduct, a continuation of the “values and concepts” “implanted” during the occupation. In turn, the places of many traumatic events, marked by the suffering and death of the Holocaust survivors, have not become points that would spark remembrance in local or supralocal communities. They have arranged themselves, “spread out” into another postwar layer of “burial”, without a “definite place” to lay flowers, meditate or stop. There have been only few commemorations in space of so many cases of post-war violence against Jews. The establishment of a place of remembrance usually happened in relations to those crimes that: had the largest number of victims, occurred in larger cities, have been precisely located and, due to this baggage of characteristics, have been scientifically described (e.g. the Kielce pogrom of July 1946). It should be assumed that these at least 200 places of crimes against the survivors – this approximate number shows that a clear figure is impossible to arrive at this early stage of research – will never be remembered in any form. In striving to identify these tragic points in the historical time-space, it should be of primary importance to make them parts of the collective consciousness. It is therefore paramount that the locations of these events become places of focus for dramatic Jewish histories, assume characteristics that would transform them into carriers of memory of the victims. They should become the attachment points for the local, and non-local, identity (a source of realisation that it happened in this particular town, or its vicinity, here, no matter how hard it is now to say where exactly).
Wieńcząca drugą wojnę światową klęska hitlerowskich Niemiec nie oznaczała kresu dramatu Żydów na ziemiach polskich. Jeszcze przed zakończeniem największego w dziejach świata konfliktu na terenach opuszczonych przez okupacyjne wojska niemieckie wielu ocalałych z Holokaustu, często bezdomnych, osamotnionych i wylęknionych, nadal doznawało przemocy. Upamiętnienia w przestrzeni doczekały się tylko niektóre spośród wielu ofiar (i aktów) powojennego terroru antyżydowskiego. Podobnie zresztą w nikłym stopniu formą publicznej komemoracji objęte zostały wcześniejsze, wojenne przypadki kolektywnych mordów dokonanych na Żydach przez polskich chrześcijan. Gdy jednak już doszło do topograficznego oznaczenia informacji o aktach rozgrywającego się w cieniu Holokaustu dramatu, nie przywracano na ogół pełnej prawdy o sprawcach (ich proweniencji etnicznej czy osadzeniu terytorialnym) oraz przebiegu tych wydarzeń.
Źródło:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2018, 7; 93-132
2300-0562
2450-0127
Pojawia się w:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu ,,nowej Grammousty”. Dziedzictwo kulturowe pasterzy Aromanów (Wołochów) w południowym Pirynie w Bułgarii
In search of a “New Grammousta”. Cultural heritage of Aromanians/Vlachs shepherds in the southern Pirine in Bulgaria (I)
Autorzy:
Kocój, Ewa
Kocój, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32319452.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
cultural heritage
pastoralism
Aromanians (Vlachs)
Bulgaria
Pirin
traditional professions
places of religious worship
shepherd's routes
places and (not) places
dziedzictwo kulturowe
pasterstwo
Aromanie (Wołosi)
Bułgaria
Piryn
tradycyjne profesje
miejsca kultu religijnego
szlaki pasterskie
miejsca i (nie)-miejsca
Opis:
Dziedzictwo kulturowe pasterzy Aromanów (Wołochów) w Bułgarii stanowi temat trudny i wymagający szczególnej dociekliwości w badaniach naukowych. Aromanie przybyli tu po dotkliwych prześladowaniach, jakie spotkały ich ze strony Turków i Albańczyków w końcu XVIII wieku. W wysokich górach stworzyli własny świat, który przez dziesiątki lat stał się ich schronieniem — zbudowali tu osady z domami, gospodarstwami, miejscami kultu religijnego, pastwiskami, stworzyli też sieć interesariuszy, którzy nabywali wytwarzane przez nich towary. Celem tego artykułu jest zbadanie jakie ślady dziedzictwa kulturowego pasterzy aromańskich zachowały się w osadach południowego Pirynu w Bułgarii. Zaprezentowano w nim główne górskie wioski aromańskie, dawne szlaki pasterskie oraz profesje, jakimi się trudnili. W badaniach wykorzystano metodologię jakościową, w tym obserwacje uczestniczące w wioskach Pirynu oraz wywiady z mieszkańcami wiosek górskich Bułgarii. Badania pokazały, że nieliczna dziś społeczność aromańska w Pirynie w Bułgarii zachowała pamięć o swoim pochodzeniu, a także niewielkie zasoby dziedzictwa kulturowego, które obecnie jest w różnym stanie — wymaga opisu, dokumentacji i rewitalizacji miejsc i (nie)-miejsc tej społeczności.
In search of a “New Grammousta”: Cultural heritage of Aromanians/Vlachs shepherds in the southern Pirine in Bulgaria (I). The history and cultural heritage of the Aromanian (Vlach) shepherds in Bulgaria is a challenging topic that requires particular inquisitiveness in scientific research. The Aromanians arrived there after years of severe persecution perpetrated by the Turks and Albanians at the end of the 18th century. In the high mountains, they created their own world, which became their refuge for decades, with settlements comprising houses, farms, places of religious worship, and pastures. They set up a network of stakeholders who purchased their goods. Due to their specific lifestyle and the oral nature of their culture, the historical and ethnographic sources illustrating their world are scarce. This paper is to present the history of the Aromanian/Vlach community from the moment they settled in the Pirin Mountains in Bulgaria in the 19th century until they left Bulgaria in the first half of the 20th century. It describes the main Aromanian settlements, including their location, traditional professions, wintering places, and the crucial herding routes in this region.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 381-398
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osady aromańskie w górach południowego Pirynu. Odtwarzanie dawnego dziedzictwa kulturowego pasterskiej społeczności (II)
Aromanian settlement in the Pirin Mountains (the southern part) – restoring the cultural heritage of pastoral community (II)
Autorzy:
Kocój, Ewa
Kocój, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32322081.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
cultural heritage
pastoralism
Aromanians (Vlachs)
Bulgaria
Pirin
traditional professions
places of religious worship
shepherd's routes
places and (not) places
dziedzictwo kulturowe
pasterstwo
Aromanie (Wołosi)
Bułgaria
Piryn
tradycyjne profesje
miejsca kultu religijnego
szlaki pasterskie
miejsca i (nie)-miejsca
Opis:
Dziedzictwo kulturowe aromańskich (wołoskich) pasterzy w Bułgarii jest wciąż niedostatecznie zbadanym tematem w dziedzinie współczesnej heritologii i studiów nad pamięcią. Aromani osiedlili się tam po latach dotkliwych prześladowań ze strony Turków i Albańczyków pod koniec XVIII wieku. Przez prawie dwa stulecia Bułgaria była przestrzenią, w której stworzyli swój własny świat, z domami, gospodarstwami i miejscami kultu religijnego. Stworzyli sieć szlaków pasterskich i handlowych prowadzących do różnych regionów Bałkanów i Europy. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie pozostałych śladów dziedzictwa kulturowego pasterzy aromańskich, które można znaleźć w osadach południowego Pirinu w Bułgarii. Przedstawiono w nim główne górskie wioski aromańskie, dawne szlaki pasterskie i zachowane dziedzictwo kulturowe. Badania opierają się na metodologii jakościowej, obejmującej obserwacje uczestniczące w wioskach Pirinu i wywiady z mieszkańcami bułgarskich wiosek górskich. Badania wykazały, że dzisiejsza nieliczna społeczność aromańska zamieszkująca bułgarskie góry Pirin zachowała pamięć o swoich korzeniach, a także niewielką liczbę zaniedbanych miejsc dziedzictwa kulturowego. Niewątpliwie miejsca i nie-miejsca tej społeczności wymagają opisu, dokumentacji i rewitalizacji.
The cultural heritage of the Aromanian (Vlach) shepherds in Bulgaria is still an underresearched topic in the field of contemporary heritology and memory studies. The Aromanians settled there after years of severe persecution perpetrated by the Turks and Albanians at the end of the 18th century. For almost two centuries, Bulgaria was a space where they created their own world, with houses, farms, and places of religious worship They set up a network of herding and trade routes leading to various regions of the Balkans and Europe. The aim of this paper is to explore the remaining traces of the cultural heritage of Aromanian shepherds that can be found in the settlements of southern Pirin in Bulgaria. It presents the main Aromanian mountain villages, former herding routes and preserved cultural heritage. The research is based on the qualitative methodology, including participant observations in the villages of Pirin and interviews with the inhabitants of Bulgarian mountain villages. The research has shown that today’s sparse Aromanian community living in the Bulgarian Pirin Mountains has retained the memory of its roots, as well as a small number of neglected cultural heritage sites. Undoubtedly, places and non-places of this community require description, documentation, and revitalisation.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2023, 30; 331-357
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od miejsca do nie-miejsca
Autorzy:
Dymnicka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/652093.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
miejsca
nie-miejsce
społeczne wytwarzanie miejsca
Opis:
W artykule przedstawiono zagadnienie miejsca, z jednej strony, jako zbioru przestrzeni wytwarzanych społecznie, pełnych historycznych odniesień, poczucia tożsamości i relacji międzyludzkich, a z drugiej – jako więzi sieciowych nieograniczonego świata, nazywanych nie-miejscami. Współczesne analizy i przykłady miejsc i nie-miejsc pokazują, że w obliczu nowych wyzwań współczesności obie praktyki pozostają w interakcyjnym związku, mieszają się i przenikają wzajemnie. Ludzie nadal żyją w miejscach, chociaż nigdy wcześniej w historii świata nie-miejsca nie zajmowały tak wiele przestrzeni, upodabniając się do miejsc i częściowo je zastępując.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2011, 36
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implozja przestrzeni uczenia się
Implosion of learning spaces
Autorzy:
Maliszewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464477.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
uczenie się
nie-miejsca
koniec kultury uczenia się
mit społeczeństwa wiedzy
refleksyjność
poziomy rozwoju tożsamości
zwrot etyczny
learning
non-places
end of learning culture
myth of a knowledge society
reflectivity
levels of identity development
ethical turnaround
Opis:
Mamy do czynienia z zapaścią miejsc jako generatorów myślenia, przeżycia i przemiany. Zanika przestrzeń refleksyjności. Rozpadają się edukacyjne pola, w których naprawdę o coś chodzi, w których dochodzą do głosu pasje, kulturowe zainteresowania, intelektualne i emocjonalne transformacje. Ani nasze szkoły, ani uniwersytety, ani kursy, ani wydawnictwa, ani tym bardziej sytuacje życia codziennego – poza wyjątkami – nie stanowią już miejsc uczenia się. Antropolog Marc Auge mówi o nie-miejscach. Życie nowoczesne toczy się w punktach tranzytowych, w ośrodkach pobytu tymczasowego, w sieciach anonimowych gestów. Nawiązując do tej diagnozy, twierdzę, że przestrzenie edukacyjne – instytucjonalne i nieformalne – coraz częściej są już tylko punktami tranzytowymi, nie-miejscami, zapewniającymi konsumencką wygodę, anonimowy i pożyteczny przepływ (informacji, certyfikatów), ale uniemożliwiającymi akty uczenia się. Coraz częściej zamiennie dochodzi do głosu banalny, opisowy, techniczny sens terminu uczenie się i jego normatywne znaczenie. Nieprawdą jest, że nigdy nie jesteśmy poza uczeniem się. Cóż z tego, że ludzie mają coraz łatwiejszy dostęp do instytucji oświatowych i że mogą uczyć się z książek, telewizji, Internetu lub od przyjaciół, kiedy to najczęściej nie prowadzi do dojrzewania osobowego, a przeciwnie – pogłębia bezrefleksyjne tryby funkcjonowania? Zmistyfikowane jest hasło społeczeństwa wiedzy. Trzeba naprawdę dokonać radykalnego uproszczenia – wygodnego dla biurokratów operujących statystykami, ale nie do przyjęcia dla uczonych starających się odróżnić pozór od prawdy – aby poznawczy stosunek do świata z dostępem do szerokich zasobów kulturowych (wiedzę) utożsamić z uzawodowieniem programów kształcenia (adaptacją do rynku pracy) i upowszechnieniem Internetu. Uczenie się, opuściwszy nie-miejsca, zagnieździło się w coraz rzadszych międzyprzestrzeniach, zakamarkach wymagających nasłuchiwania, uważności i uśmiechu losu.
We are dealing with a collapse of the role of places as generators for thought, experiences and changes. A reflective space is disappearing. Educational fields are crumbling, ones that have a real reason for existence, which give voice to passions, cultural interests, intellectual and emotional transformations. Neither schools, nor universities, courses, publications, even more so everyday life – with a few exceptions – constitute spaces of learning. The anthropologist Marc Auge talks about non-places. Contemporary life takes place in transitional places, temporary residences, networks of anonymous gestures. In reference to this diagnosis, I believe that educational spaces – institutional and informal – are more and more often only transit points, non-places, providing consumer comfort, anonymous and useful flow (of information, certificates), but rendering learning impossible. Instead, more often the banal, descriptive, technical sense of the term learning and its normative meaning are used. It is not true that we are never outside of learning. What good comes from easier access to educational institutions and the fact that people can learn from books, television, the Internet, as well as from friends, when most of the time all this does not lead to personal development, quite the opposite – deepens non-reflective functioning modes? The term knowledge society is the subject of a mystification. One needs to radically simplify – something that is convenient for statistics wielding bureaucrats, but impossible for scientists trying to tell fact from fiction – and treat profession-oriented educational programs (adaptation to the job market) and the widespread access to the Internet as one with a cognitive approach towards wider cultural resources (knowledge). Learning, having left non-spaces has found its place in the ever more rare interspaces, the nooks that require one to listen, be attentive and maybe have a bit of luck.
Źródło:
Edukacja Dorosłych; 2011, 2(65); 33-41
1230-929X
Pojawia się w:
Edukacja Dorosłych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Entanglements of Law and Space: An Introduction
Splątania prawa i przestrzeni: wprowadzenie
Autorzy:
Dudek, Michał
Eckhardt, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033314.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
geografia prawna
nie-miejsca
Izrael–Palestyna
polskie Ziemie Odzyskane
mapowanie przestępczości
przestrzenna analiza przestępczości
sprawa Viking–Laval
prawo osobowe
legal geography
non-places
Israel–Palestine
Recovered Territories of Poland
crime mapping
spatial analysis of crimes
Viking–Laval case
personal law
Opis:
Introduction to the thematic volume of Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica – devoted to the issue of law and space – provides basic context for the publication, placing special emphasis on the current state of legal geographical inquiries conducted by Polish scholars. Moreover, it briefly presents each article in the volume and comments on articles’ selected aspects to show how they can be located within the entire broad legal geography scholarship.
Wprowadzenie do tematycznego tomu Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica – poświęconego zagadnieniu prawa i przestrzeni – omawia jego zasadniczy kontekst, kładąc szczególny nacisk na aktualny stan geograficzno-prawnych analiz prowadzonych przez polskich uczonych. Ponadto wprowadzenie zwięźle przedstawia każdy z artykułów w tomie i komentuje ich wybrane aspekty, by ukazać, jak mogą być umieszczone w całym szerokim nurcie geografii prawnej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2021, 94; 5-13
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczelnia – nie-miejsce? Poziom wiedzy społeczności akademickiej o uniwersytecie w kontekście przywiązania do miejsca
Autorzy:
Warcholik, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108136.pdf
Data publikacji:
2021-06-29
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
miejsce
nie-miejsce
przywiązanie do miejsca
społeczność akademicka
tożsamość
academic community
attachment to a place
identity
non-place
place
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki badań ankietowych, zmierzających do oceny poziomu wiedzy społeczności akademickiej o uczelni, w kontekście przywiązania do miejsca. Próbę zbadania komponentu poznawczego, jednego z wielu aspektów identyfikacji z miejscem, podjęto w celu określenia, czy uczelnia jest postrzegana przez studentów i pracowników naukowych jako anonimowe nie-miejsce. Wyniki sondażu diagnostycznego zostały uzupełnione definicjami i aktualnym stanem badań nad problematyką miejsca i przywiązania do miejsca. Zarówno w przypadku studentów, jak i pracowników wykazano ograniczoną wiedzę o uczelni, z którą grupy te związane są w okresach mierzonych w miesiącach lub latach. W przypadku pracowników naukowych prawidłowe odpowiedzi przeważały jedynie w pytaniach opierających się na informacjach organizacyjnych i proceduralnych, w przeciwieństwie do tych, które dotyczyły historii i aktualnych wydarzeń związanych z głównym gmachem uczelni i jego bezpośrednim otoczeniem. W świetle tych odpowiedzi uczelnia jawi się raczej jako anonimowe nie-miejsce, nieposiadające głębszych symbolicznych i społecznych znaczeń, niż miejsce, z którym społeczność akademicka się identyfikuje. Budynki uczelni, podobnie jak współczesne lotniska i dworce, stacje benzynowe, hotele itp. stają się w studenckich doświadczeniach z uczelnią bardzo podobne do siebie.
The article presents the results of the survey aimed at determining the level of knowledge of the academic community about university in the context of attachment to a place. In order to determine whether the university is perceived by students and academics as an anonymous non-place, the author examined the cognitive component, one of many aspects of place identity. The results of the surveys were supplemented with definitions and the current state of research on the place issues and attachment to the place. Both students and employees exhibited limited knowledge about the university at which they spend their time measured in months or years. In the case of academics, correct answers prevailed only in questions based on organisational and procedural information, as opposed to those regarding the history and current events related to the main building of the university and its closest surroundings. In the light of these answers, the university appears to be more like an anonymous non-place, without deeper symbolic and social meaning, than a place with which the academic community identifies itself and to which it is attached. The university buildings, like modern airports, stations, petrol stations, hotels, etc., are becoming very similar for the students in their experience with the university.
Źródło:
Przedsiębiorczość - Edukacja; 2021, 17, 1; 35-48
2083-3296
2449-9048
Pojawia się w:
Przedsiębiorczość - Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies