Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "new record" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 52
Tytuł:
New host records for parasitic mites of the family Syringophilidae from accipitriform birds (Aves: Accipitriformes)
Autorzy:
Zmudzinski, M.
Unsoeld, M.
Knee, W.
Skoracki, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5568.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
new record
host
parasitic mite
mite
Acari
Cheyletoidea
Syringophilidae
accipitriform bird
bird
Aves
Accipitriformes
Opis:
Four accipitriform bird species of the family Accipitridae are reported as new hosts for quill mites (Acari: Cheyletoidea: Syringophilidae): Megasyringophilus aquilus Skoracki, Lontkowski and Stawarczyk, 2010 was collected from Hieraaetus pennatus Gmelin, 1788 in France and Spain, and Buteo jamaicensis Gmelin, 1788 in Canada; Peristerophila accipitridicus Skoracki, Lontkowski and Stawarczyk, 2010 was collected from Circaetus gallicus Gmelin, 1788 in France, and Buteo lagopus Pontoppidan, 1763 in Germany.
Źródło:
Annals of Parasitology; 2015, 61, 4
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New records of Lobaria amplissima (Lobariaceae, Ascomycota) in Poland
Nowe stanowiska Lobaria amplissima (Lobariaceae, Ascomycota) w Polsce
Autorzy:
Zalewska, A.
Bohdan, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67231.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
new record
new locality
fungi
lichenized fungi
ancient forest
forest species
Lobaria amplissima
Lobariaceae
Ascomycota
Bialowieza Forest
Polska
Opis:
The current knowledge on the occurrence of Lobaria amplissima, a very rare old-growth forest lichen in Poland, is discussed. Both previous and new localities are presented. The Białowieża Forest, from which L. amplissima is reported, is a refuge site of L. amplissima in the lowland forests of Central Europe. The most important data on the ecology and the general distribution of the species are given. Diagnostic characters related to the morphology, anatomy and chemistry of L. amplissima differentiating it from similar species are described.
Lobaria amplissima jest porostem znanym głównie z Europy, ale posiada również stanowiska w Makaronezji, Azji, Nowej Zelandii, a także w Ameryce Płn. i północnej części Afryki. Typ jej rozmieszczenia w Europie można określić jako oceaniczno-suboceaniczny, od Norwegii po Portugalię. Dalej w kierunku wschodnim występuje głównie w górach, np. w regionie śródziemnomorskim i w Europie Centralnej. Lobaria amplissima rośnie na pniach lub grubych konarach starych drzew liściastych, bezpośrednio na korze lub na epifitycznych mszakach. Rzadziej notowana jest na omszonych kwaśnych skałach. Porost ten jest bardzo wrażliwy na zanieczyszczenia powietrza i przekształcenia zbiorowisk leśnych, spowodowane zabiegami gospodarczymi. Jest on składnikiem ugrupowań epifitycznych ze związku Lobarion i jego występowanie ograniczone jest do najlepiej zachowanych ekosystemów leśnych. Pierwsze stanowisko L. amplissima w Polsce podali Kukwa i in. (2008) w wyniku rewizji okazu zdeponowanego w BSG, zebranego w Puszczy Białowieskiej i znanego wcześniej jako L. virens (Cieśliński i Tobolewski 1988; Cieśliński 2003, 2010). Kolejne stanowiska L. amplissima zostały ostatnio znalezione przez A. Bohdana, w wilgotnych lasach olszowych w obrębie kilku części rezerwatu „Lasy Naturalne Puszczy Białowieskiej” i Białowieskiego Parku Narodowego. Wszystkie notowania pochodzą z kory przewróconych starych jesionów. Plechy zlokalizowane były w podkoronowej części pni i w koronie. W Polsce L. amplissima zarejestrowana została łącznie na 9 stanowiskach w Puszczy Białowieskiej, która jest prawdopodobnie ostatnim refugium tego gatunku na Niżu Środkowo-Europejskim. Omawiany gatunek, podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju Lobaria, jest porostem ściśle chronionym w Polsce. W niedalekiej przyszłości powinien być objęty ochroną strefową, która dodatkowo zabezpieczy potencjalne nowe stanowiska, zwłaszcza jeżeli zostaną znalezione w lasach gospodarczych. L. amplissima powinna być także wprowadzona w miejsce L. virens na krajową czerwoną listę gatunków zagrożonych oraz do zestawienia indykatorów lasów puszczańskich. W pracy przedstawiono jedno dotychczas znane oraz nowe stanowiska L. amplissima, stwierdzone w latach 2010 i 2011. Uzyskane wyniki oraz przegląd danych dotyczących ekologii tego gatunku wskazują, że możliwe jest znalezienie w Polsce nielicznych nowych stanowisk tego rzadkiego porostu, ale tylko w najmniej zniekształconych lasach liściastych, o charakterze puszczańskim. Potencjalne miejsca występowania wydają się być ograniczone do dużych kompleksów leśnych w północno-wschodniej Polsce i w Bieszczadach. Najbardziej prawdopodobnymi forofitami mogą być jesiony w łęgach i olsach, jesiony i dęby w wilgotnych postaciach grądów, buki i jawory w zbiorowiskach leśnych w górach. Przeszukiwane powinny być górne części pni i grube, dolne konary przewróconych drzew. Obserwacje drzew stojących, za pomocą lornetki ornitologicznej, umożliwiają zauważenie tylko dużych (do 20-30 cm średnicy) plech, występujących dość rzadko (Ryc.2). Ze względu na podobieństwo, głównie do Lobaria virens i Flavoparmelia caperata, konieczne są badania laboratoryjne, w tym TLC. Najbardziej istotne cechy diagnostyczne omawianego gatunku to jasnoszara (w stanie suchym) górna powierzchnia plechy (wilgotna – szaro-zielona), z wyraźnymi marszczeniami w części środkowej i drobne, do 2 cm szerokości, karbowano-wcinane, częściowo podwinięte łatki. W materiałach z Polski nie stwierdzono bardzo charakterystycznych, brązowo-czarnych krzaczkowatych cefalodiów, występujących na górnej stronie plechy. Plechy zawierają skrobikulinę, rzadziej pseudocyfellarynę i atranorynę. Górna kora barwi się od KOH intensywnie jasno żółto, charakterystyczne są również reakcje miąższu: K+ ciemno żółty, PD–, C–, KC+ ciemno różowy lub czerwono-różowy.
Źródło:
Acta Mycologica; 2012, 47, 1
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Note on Caloplaca soralifera (Teloschistaceae, lichenized Ascomycetes) in Poland
Autorzy:
Wilk, K.
Sliwa, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/58003.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Caloplaca soralifera
Teloschistaceae
lichenized fungi
Ascomycetes
new record
distribution
taxonomy
Polska
Opis:
Caloplaca soralifera is reported for the first time from Poland. The species belongs to the group of sorediate representatives of Caloplaca lacking anthraquinones in the thallus. Detailed description of the species along with taxonomic comment is provided and its known distribution in the country is discussed and illustrated.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2012, 81, 1
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New bird remains from the Middle Eocene of Guangdong, China
Autorzy:
Wang, M.
Mayr, G.
Zhang, J.
Zhou, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21279.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
new taxon
bird
remains
Middle Eocene
Guangdong Province
China
Aves
Ciconiiformes
Threskiornithidae
Eocene
fossil record
fossil bird
paleontology
Sanshuiornis zhangi
Huayong Formation
Opis:
We describe a new avian taxon (Sanshuiornis zhangi gen. et sp. nov.) from Middle Eocene black oil shales in the Huayong Formation of Guangdong Province, south China. The specimen consists of a distal tibiotarsus and a complete foot with tarsometatarsus and pedal digits in articulation. A preliminary phylogenetic analysis does not resolve the affinities of the fossil, but the bones show resemblances to some “ciconiiform” birds. The peculiar hypotarsus morphology, which is block−like and exhibits four cristae, resembles that of the early Eocene Rhynchaeites, which is a stem group representative of the Threskiornithidae. The new Chinese fossil has, however, proportionally longer legs than Rhynchaeites and its phylogenetic affinities probably cannot be resolved without further material.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2012, 57, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New record of Phaleria cadaverina cadaverina (Fabricius, 1792) (Coleoptera, Tenebrionidae) from Baltic Sea coast (West Polish Pomerania)
Nowe dane o występowaniu Phaleria cadaverina cadaverina (Fabricius, 1792) (Coleoptera, Tenebrionidae) na brzegu Bałtyku na Pomorzu Zachodnim
Autorzy:
Tsinkevich, V.A.
Aleksandrowicz, O.
Dabkowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84887.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
new record
Phaleria cadaverina
Coleoptera
Tenebrionidae
Baltic Sea
sea coast
West Pomeranian region
Polska
Opis:
Second confirmed occurrence of rare halobiontic tenebrionid beetle Phaleria cadaverina cadaverina Fabricius, 1792 in the Baltic Sea coast at Polish Western Pomerania.
Drugie pełne znalezisko rzadkiego halobiontycznego gatunku Phaleria cadaverina cadaverina (Fabricius, 1792) z rodziny czarnuchowatych (Tenebrionidae) na brzegu polskiego Bałtyku, na plaży w okolicy Świnoujścia.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2013, 17
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new brittle star from the early Carboniferous of Poland and its implications on Paleozoic modern-type ophiuroid systematics
Autorzy:
Thuy, B.
Kutscher, M.
Plachno, B.J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22083.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
new record
fossil
paleontology
brittle star zob.ophiuroid
ophiuroid
Early Carboniferous
Carboniferous
Polska
Paleozoic
systematics
Echinodermata
Ophiuroidea
evolution
Tournaisian
Opis:
The fossil record of Paleozoic ophiuroids includes a number of forms which share striking similarities with modern relatives in terms of skeletal morphology. These so called modern-type Paleozoic ophiuroids yield an enormous potential for a better understanding of ophiuroid evolution, yet the scarcity of accurate and sufficiently detailed morphological descriptions available to date precludes any further-reaching assessments. Here, we describe an articulated ophiuroid specimen from the Late Tournaisian (early Carboniferous) of Czatkowice quarry, southern Poland, as a new species Aganaster jagiellonicus sp. nov. The good preservation of the specimen allowed for a morphological analysis at a level comparable to recent ophiuroid descriptions. It shows remarkable morphological similarities with extant former ophio-lepidids Ophiomusium and Ophiosphalma. The new find thus contributes to a solid basis for future investigations on the position of the modern-type Paleozoic ophiuroid in the phylogeny of the class.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2015, 60, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe stanowisko sawczynki piaskowej Parnopes grandior (Pallas, 1771) (Hymenoptera: Chrisididae) na Pojezierzu Mazurskim
A new record of Parnopes grandior (pallas, 1771) (Hymenoptera: Chrisididae) in the Masurian lake district
Autorzy:
Szymkiewicz, M.
Szymkiewicz, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090118.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Mazowiecko-Świętokrzyskie Towarzystwo Ornitologiczne
Tematy:
Parnopes grandior
Hymenoptera
Masurian Lake District
new record
Opis:
On 11 July 2020 a female Parnopes grandior (Pallas. 1771) (Photos 1, 2) was observed on sandy fallow fields near the village of Zdory (Pisz municipality) on the eastern edge of the Masurian Landscape Park. It was the second record of this species in the Masurian Lake District and the first after almost a hundred years.
Źródło:
Kulon; 2021, 26; 33-37
1427-3098
Pojawia się w:
Kulon
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contribution to the lichen biota of the Pogorze Wisnickie foothills (Carpathians)
Materiały do bioty porostów Pogórza Wiśnickiego (Karpaty)
Autorzy:
Sliwa, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67474.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
lichen
biodiversity
lichenized fungi
new record
Pogorze Wisnickie foothill
Carpathians Mountains
Polska
Opis:
The Pogórze Wiśnickie foothills are situated in close vicinity to the Kraków agglomeration and is highly influenced by human activity. Lichen studies in the area revealed 163 species so far. A current checklist of the lichen biota of the territory is provided with numerous new regional records, e.g., Bacidina sulphurella, Evernia prunastri, Fuscidea pusilla, Lecanora albellula, Lepraria ecorticata, Mycobilimbia epixanthoides, Ramalina farinacea, R. fastigiata, Ropalospora viridis, Verrucaria praetermissa and V. tectorum.
W latach 1998-2000 przeprowadzono badania lichenologiczne na obszarze Pogórza Wiśnickiego (Karpaty Zachodnie) ze szczególnym uwzględnieniem obszarów chronionych. Praca ta jest pierwszą z planowanych prac podsumowujących wyniki tych badań. Warto podkreślić, że Pogórze Karpackie to bardzo interesujący obiekt do badań, który pozostając pod znacznym wpływem działalności człowieka zachował wiele cennych składników przyrodniczych. O becna lista porostów Pogórza Wiśnickiego liczy 163 gatunki, wiele z nich podano z tego terenu po raz pierwszy. Gatunki nowe reprezentują różne grupy porostów, interesujące z taksonomicznego i ekologicznego punktu widzenia. Są to przedstawiciele licznych w gatunki rodzajów skorupiastych, które doczekały się w ostatnim czasie nowoczesnych rewizji − Bacidia s.l., Caloplaca, Lecanora, Lepraria, Micarea, Verrucaria; rozpowszechnione gatunki porostów występujących w stanie płonnym − Fuscidea pusilla, Mycobilimbia epixanthoides i Ropalospora viridis oraz gatunki, które znalazły się na liście porostów zagrożonych w Polsce (Cieśliński et al. 2003) − Evernia prunastri, Ramalina farinacea, R. fastigiata. Na szczególną uwagę zasługują Bacidina sulphurella, Lecanora albellula, Lepraria ecorticata, Verrucaria praetermissa i V. tectorum.
Źródło:
Acta Mycologica; 2010, 45, 2
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New records of Microbotryum species parasitizing Caryophyllaceae from Ukraine
Autorzy:
Savchenko, K.G.
Heluta, V.P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67430.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
new record
Microbotryum
Dianthus
Lychnis
Caryophyllaceae
Ukraine
fungi
smut fungi
new species
Opis:
Four records of smut fungi belonging to the genus Microbotryum Lév. are reported. Two species were found on new hosts, namely M. dianthorum on Dianthus borbasii and D. pseudoserotinus and M. superbum on D. stenocalyx. Microbotryum lagerheimii on Lychnis viscaria is a new species for Ukraine.
Źródło:
Acta Mycologica; 2010, 45, 2
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ant Faunal Diversity of Bibhutibhushan Wildlife Sanctuary, North 24 Parganas, West Bengal, India
Autorzy:
Saha, Sumana
Roy, Tamoghna
Raychaudhuri, Dinendra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1065086.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Ant Fauna
Bibhutibhusan Wildlife Sanctuary
Functional groups
New Record
Opis:
The present study unfolds the diversity of ants of Bibhutibhushan Wildlife Sanctuary, North 24 Parganas, West Bengal, India. A total of 22 species under 13 genera distributed over 5 subfamilies could be recorded. These include three newly recorded species namely Leisiota frauenfeldi (Mayr) (Formicinae), Crematogaster (Acrocoelia) hodgsoni Forel (Myrmicinae) and Brachyponera nigrita Emery (Ponerinae) from the state and nearly 90.5% of the reported species are new for the district (marked*). Analysis of their zoogeographical distribution reveals that the fauna apart from being Oriental also includes some Palaearctic (72.73%), Australian (13.63%) and Ethiopian (4.54%) elements. The dominant functional group is constituted by the Subordinate Camponotini (36.37%) followed by Generalized Myrmicinae (22.73%), Tropical Climate Specialist (13.63%), Specialist Predator (9.09%), Opportunist (9.09%) and Dominant Dolichorinae (9.09%). Ants are mostly prevalent during Monsoon (81.82%), followed by Postmonsoon (68.18%) and Premonsoon (50.00%). Two species namely Camponotus (Tanaemyrmex) compressus (Fabricius) and Oecophylla smaragdina (Fabricius) are recorded throughout the year. Ranking sequence of the most abundant species in descending order is: Camponotus (Tanaemyrmex) compressus (15.01%) = Oecophylla smaragdina (15.01%) > Crematogaster (Acrocoelia) hodgsoni (12.91%). Camponotus (Tanaemyrmex) compressus and Oecophylla smaragdina are the most dominant species. Data also reveals that both core and buffer zones conjointly offer a better combination of habitat requirement, as 12 species are common in both the zones. Highest no. of species are recorded from leaf litter and ground combined together (22 species) and 6 species are arboreal in nature. Shannon’s Diversity Index (α diversity) and Simpson’s Diversity Index both are higher in buffer zone. This reflects the habitat exploitation efficiency of the encountered species. As per Jaccard Index (β diversity) the similarity value of both the zones is only 0.55.
Źródło:
World Scientific News; 2019, 120, 2; 81-110
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dung beetles: key to healthy pasture? An overview
Autorzy:
Saha, Sumana
Biswas, Arghya
Ghosh, Avirup
Raychaudhuri, Dinendra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1193308.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Coleoptera
Dung beetle
Dweller
New record
O. spinipes Roth
Oniticellus cinctus (Fabricius)
Scarabaeidae
West Bengal
Opis:
Dung beetles (Coleoptera: Scarabaeidae) do just what their name suggests: they use the manure, or dung of other animals in some unique ways! Diversity of the coprine members is reflected through the differences in morphology, resource relocation and foraging activity. They use one of the three broad nesting strategies for laying eggs (Dwellers, Rollers, Tunnelers and Kleptocoprids) each with implications for ecological function. These interesting insects fly around in search of manure deposits, or pats from herbivores like cows and elephants. Through manipulating faeces during the feeding process, dung beetles initiate a series of ecosystem functions ranging from secondary seed dispersal to nutrient cycling and parasite suppression. The detritus-feeding beetles play a small but remarkable role in our ecosystem. They feed on manure, use it to provide housing and food for their young, and improve nutrient cycling and soil structure. Many of the functions provide valuable ecosystem services such as biological pest control, soil fertilization. Members of the genus Onthophagus have been widely proposed as an ideal group for biodiversity inventory and monitoring; they satisfy all of the criteria of an ideal focal taxon, and they have already been used in ecological research and biodiversity survey and conservation work in many regions of the world. The existence of distinct communities of coprophagous beetles, which differ in their species composition, species-abundance relations and efficiency of dung removal, plays a major role in the breakthrough in pasture and livestock management. They as well play roles in pollination and trophic management. The dung beetles release strategy group concluded that they also result in the reduction of greenhouse gas emitted from agricultural sector like many others; these insects too have medicinal value. Even after the presence of high endemicity, they are still somewhat at back place in an adjunct of apt knowledge on them with very few studies done on them, the need of the hour being to utilise this potential as bioresource in the interest of society and socio-economic value. Present paper is an attempt to provide an overview on the knowledge generated and what we could do so far on the dung beetle diversity in the Dairy Farm of Ramakrishna Mission Ashrama Campus, Narendrapur, South 24 Parganas & buffaloshed Naihati, North 24- Parganas, West Bengal.
Źródło:
World Scientific News; 2021, 153, 2; 93-123
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spider Faunal Diversity of Barasat and Basirhat, 24 Parganas, West Bengal, India
Autorzy:
Saha, Sumana
Das, Indranil
Raychaudhuri, Dinendra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1113472.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Barasat
Basirhat
Distribution
Diversity Indices
India
New record
North 24 Parganas
Spiders
West Bengal
Opis:
The present study is on the spider fauna of Barasat and Basirhat of North 24 Parganas, West Bengal, India. A total of 23 species belonging to 20 genera and 11 families are sampled during the period August 2016 to July 2017. These include the newly recorded species, Anepsion maritatum (O.P. Cambridge) from the state. The dominant guild is constituted by the Orb web weavers (30.43%). Analysis of their zoogeographical distribution reveals that the fauna apart from being Oriental also includes some Australian (23%), Palaearctic (21.73%) and Ethiopian, Nearctic and Neotropical (each 17.39%) elements. Spiders are mostly prevalent during Postmonsoon (82.60%), followed by Premonsoon (60.86%) and Monsoon (47.82%) which is in conformity with the incidence of the insect species. Two species namely Eriovixia excelsa (Simon) and Leucauge decorata (Blackwall) are recorded throughout the period of survey. All the diversity indices are higher in case of Basirhat as compared to Barasat. An overall negative impact of urbanization on spider diversity, distribution and abundance is evidenced from the present study. Ranking sequence of the most abundant species (six) in descending order are: Leucauge decorata (25.68%) > Eriovixia excelsa (19.13%) > Pholcus phalangioides (11.48%) > Plexippus paykullii (8.74%) > Anepsion maritatum (7.10%) > Cyrtophora cicatrosa (6.56%). Sex ratio (♀ : ♂) is about 12 : 1. Availability of food/season and/or cannibalism may be the factors for female dominated society.
Źródło:
World News of Natural Sciences; 2017, 15; 49-85
2543-5426
Pojawia się w:
World News of Natural Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cetonana laticeps (Canestrini, 1868) (Araneae: Corinnidae) - a new species of spider to the fauna of Poland
Cetonana laticeps (Canestrini, 1868) (Araneae: Corinnidae) - nowy gatunek pająka dla fauny Polski
Autorzy:
Rozwalka, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/841825.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Cetonana laticeps
Araneae
Corinnidae
new species
spider
fauna
first record
species distribution
distribution
Polska
Opis:
This paper presents information on the finding of a south-west European spider species Cetonana laticeps (Canestrini) in Poland. On the basis of the collected specimen a description and pictures illustrating the diagnostic characters of the female C. Laticeps were made.
Na terenie Parku Akademickiego w Lublinie stwierdzono występowanie Cetonana laticeps (Canestrini) – gatunku południowoeuropejskiego, niewykazywanego na terytorium Polski. Odkryte stanowisko przesuwa o prawie 300 km na północ granicę zasięgu tego gatunku w Europie Środkowej, gdyż dotychczasowe stanowiska leżały znacznie na południe od Łuku Karpat. Zilustrowano rozmieszczenie C. laticeps w Europie oraz zamieszczono ryciny dokumentujące cechy morfologiczne samic.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Biologica; 2012, 19
1230-3976
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Biologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Palliduphantes ericaeus (Blackwall, 1853) (Araneae: Linyphiidae) a spider species new for Poland
Palliduphantes ericaeus (Blackwall, 1853) (Araneae: Linyphiidae) - nowy gatunek pająka dla fauny Polski
Autorzy:
Rozwalka, R.
Zawal, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/841720.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Palliduphantes ericaeus
Araneae
Linyphiidae
spider
new species
first record
occurrence
Swinoujscie town
Polska
Opis:
The occurrence of Palliduphantes ericaeus (Blackwall) was recorded in the course of investigation of araneofauna carried in environmental studies in the area of a planned gasport in Świnoujście. This spider species has not been so far recorded from Poland. The recorded occurrence of P. ericaeus in Świnoujście is the farthest eastern site of this rare european species in Central Europe.
W trakcie badań inwentaryzacyjnych przeprowadzonych na terenie planowanego terminalu gazowego w Świnoujściu stwierdzono stanowisko Palliduphantes ericaeus (Black -wall). Ten gatunek pająka dotychczas nie był wymieniany na terytorium Polski. Odkryte stanowisko P. Ericaeus jest najdalej na wschód wysuniętym obszarem występowania tego gatunku w Europie Środkowej.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Biologica; 2012, 19
1230-3976
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Biologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pluteus aurantiorugosus (Trog) Sacc. and Coprinus patouillardii Quel. - new records of macrofungi for Romania
Autorzy:
Radu, M.-I.
Sesan, T.-E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67579.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Pluteus aurantiorugosus
Coprinus patouillardii
new record
rare species
fungi
endangered fungi
taxonomy
macrofungi
Bucharest area
Romania
Źródło:
Acta Mycologica; 2013, 48, 2
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 52

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies