Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nauka o języku" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Współczesne metody kształcenia językowego na tle rozwoju koncepcji szkolnej pracy nad językiem. Część 1. Metody w dydaktyce nauki o języku
Autorzy:
Fiszbak, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782788.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
metoda
strategia nauczania
kształcenie językowe
nauka o języku
Opis:
Artykuł Współczesne metody kształcenia językowego na tle rozwoju koncepcji szkolnej pracy nad językiem. Część 1. Metody w dydaktyce nauki o języku poświęcony jest zagadnieniom szkolnej nauki o języku. Autorka prezentuje najpierw w zarysie rozwój poglądów i koncepcji nauczania języka ojczystego w szkole. Następnie omawia współczesne metody w dydaktyce nauki o języku. Porządkuje je według strategii nauczania zaproponowanych przez Wincentego Okonia. W konkluzji zwraca uwagę na niewielką liczbę metod w dydaktyce nauki o języku, brak metod autonomicznych oraz metod oddziałujących na emocje. Zauważa także wpływ ostatnich dwudziestu lat na obniżenie się nauczania w zakresie nauki o języku. Wszystko to przekłada się to na praktykę szkolną: szkolna nauka o języku jest nudna i zbyt trudna dla ucznia, a metody nauczania nie są dostosowane do jego wieku.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia; 2017, 8, 227; 146-162
2082-0909
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria języka religijnego
A Theory of Religious Language
Autorzy:
Góźdź, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037789.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
język religijny
teoria języka religijnego
teologia
nauka o języku religijnym
zdania asertoryczne i nieasertoryczne
A. Grabner-Haider
religious language
theory of religious language
religious language studies
assertive and non-assertive sentences
Opis:
Bibliografia języka religijnego w Polsce jest dość bogata, ale ogranicza się do strony materialnej języka, a nie jego teorii. Dlatego wydaje się, że pośród wielu różnych teorii języka religijnego ważne jest zapoznanie się z propozycją, jaką zaproponował jeszcze w latach 70. XX wieku Anton Grabner-Haider (* 1940), obecnie emerytowany austriacki Profesor. Przyjmuje on teorię „krytycznej znaczeniowości” (kritische Bedeutsamkeit) języka religijnego i ją dalej rozwija. Punktem wyjścia jest tu ujęcie teologii jako „wiedzy usystematyzowanej”, jako najwyższej postaci systematyzowania języka religijnego”. Tym samym zakłada się, że możliwa jest ścisła nauka o języku religijnym. Teologia zbudowana jest na bazie języka religijnego, a więc posiada charakter zdaniowy i znaczeniowy (semantyczny). Język religijny ma zatem swoją część asertoryczną (stwierdzenie danego stanu rzeczy) i nieasertoryczną (symbole, obrazy, akty mówienia). Na tej strukturze Grabner-Haider ukazuje wypowiedzi skrypturystyczne: biblijne, dogmatyczne, liturgiczne, ojców Kościoła i teologów. Austriacki Uczony przełamuje zatem dominalizm językowy w ujęciu Wiener Kreis i przypisuje językowi religijnemu znaczenie obiektywne w ramach określonego systemu.
The bibliography of religious language in Poland is rather rich, yet it mostly covers the material aspect of this language variety; quite infrequently does it touch upon its theory. Therefore, the proposal put forwards in the 1970s by Anton Grabner-Haider (* 1940) − Austrian researcher, currently professor emeritus − seems particularly worth familiarizing with. Grabner-Haider has proposed a theory of “critical significance” (kritische Bedeutsamkeit) of religious language and he constantly develops its ramifications. His theory rests on the concept of theology as “systematized knowledge,” which is “the height of systematizing of religious language.” Corollary of the above thesis is the statement that religious language can be a legitimate research subject. Theology is built on the foundation of religious language, which means it has a syntactic and a semantic aspect. Thus, religious language has its assertive (confirming a status quo) and non-assertive (symbols, images, speech acts) components. Grabner-Haider uses these structures to analyse religious texts: biblical, dogmatic, liturgical, works of the Fathers of the Church and of theologians. Grabner-Haider challenges the positivist view of language held by the representatives of Vienna Circle and assigns a greater objective importance to religious language within its own system of reference.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 2; 5-32
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczna hermeneutyka języka wiary
Theological Hermeneutics of the Language of Faith
Autorzy:
Góźdź, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036838.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
język religijny
teologiczna hermeneutyka języka religijnego
nauka o języku religijnym
„Interpretandum”
„Interpretans”
A. Grabner-Haider
religious language
theological hermeneutics of the language of faith
religious language studies
A. Grabner- Haider
Opis:
Teologiczna hermeneutyka języka wiary w ujęciu Grabnera-Haidera jest teologicznym sposobem wyjaśniania, rozumienia i interpretowania całości języka wiary. Austriacki metodolog religii wyraźnie rozróżnia interpretację naukową od interpretacji przednaukowej i praktycznej, a także od argumentacji. Zauważa bardzo trafnie, że przy tej interpretacji mamy do czynienia z dwoma logicznymi językami prawidłowymi (Orthosprache). Jednym z nich jest język prawidłowy interpretatora, którym on nie mówi wprost o samym przedmiocie tekstu. Drugim jest język prawidłowy tekstu przekształconego. Oba te języki mogą się wzajemnie korygować, krytykować i modyfikować. Możliwe jest przejście od prawidłowego języka autora tekstu do prawidłowego języka interpretatora. I tu język prawidłowy autora tekstu można nazwać „Interpretandum”. To jest to, co powinno być interpretowane, rozumiane lub tłumaczone, zaś język prawidłowy interpretatora można nazwać „Interpretans”, czyli ten, za pomocą którego dokonuje się interpretacji, rozumienia lub tłumaczenia. W teologii jest więc miejsce dla właściwej hermeneutyki. Naukowa hermeneutyka, która zresztą zakłada analizę językową, stanowi tu przejście od prawidłowego języka analizowanego tekstu do prawidłowego języka interpretatora. Można też powiedzieć, że jest ona rozumieniem systematycznie uporządkowanego tekstu za pośrednictwem systematycznie uporządkowanego języka.
The theological hermeneutics of the language of faith proposed by A. Grabner-Haider is a theological method of explaining, understanding and interpreting the entirety of the language of faith. This Austrian methodologist of religion distinguishes in a programmatic way between the scientific and the pre-scientific, pragmatic type of interpretation and argumentation. Grabner-Haider is exactly right in observing that this primary divide leads to another one: between two canonical logical languages (Orthosprache). The former is the canonical language of an interpreter, which is used indirectly to talk about the subject matter of the text, while the latter is the canonical language of the transposed text. Both these languages can interact by reciprocal corrections, critical approaches and modifications. It is possible to move past the canonical language of the text’s author towards the canonical language of its interpreter. In this case, the canonical language of the author can be labelled “Interpretandum.” This means the text that is subject to interpretation, understanding or translation. The canonical language of the interpreter, on the other hand, can be labelled “Interpretans,” that is the one utilized for interpretation, understanding or translation. Consequently, it makes sense to believe that theology allows space for hermeneutics proper. The scientific type of hermeneutics, which as such assumes a need for language analysis, marks a passage from the canonical language of the analysed text to the canonical language of the interpreter. One can also say that scientific hermeneutics is a kind of understanding of a systematically ordered text via a systematically ordered language.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 2; 29-46
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profile szkolnej wiedzy o języku w kontekście egzaminów zewnętrznych
Autorzy:
Nocoń, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783049.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
nauka o języku
świadomość językowa
egzamin gimnazjalny
koncepcja dydaktyczna
Opis:
W artykule stawia się pytanie o sposób sprawdzania wiedzy o języku podczas egzaminu gimnazjalnego. Przyjęto założenie, że egzaminom przysługuje funkcja systemotwórcza – profile zadań egzaminacyjnych stają się modelowymi przykładami praktyki edukacyjnej, mają wpływ na organizację procesu dydaktycznego oraz na strukturę efektów kształcenia. To szczególnie istotne w sytuacji, gdy reforma programowa nie ogranicza się do korekty treści nauczania, a dąży do zmiany modelu dydaktyki oraz gdy koncepcje wpisane w dokument programowy nie są wyraziście sprofilowane. Analizie poddano zadania z testu czytania z egzaminów gimnazjalnych z lat 2012-2016, odnoszące się do warstwy językowej testu. Stwierdzono, że tekst w teście czytania był głównie pretekstem do sprawdzania, co uczniowie wiedzą o języku oraz umiejętności analizy gramatycznej. Większość zadań nie diagnozowała, czy uczeń potrafi odczytać znaczenia przekazywane przez środki językowe i określić ich role w tekście. Język jako przedmiot poznania dominował nad językiem jako narzędziem. Egzamin wspiera tradycyjną koncepcję naukę o języku, ale zadania sfunkcjonalizowane w kontekście tekstu dostarczają dobrych wzorców działań zgodnych z nowymi koncepcjami dydaktycznymi. Przeprowadzone badanie miało charakter pilotażowy.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia; 2017, 8, 227; 105-117
2082-0909
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauka o języku w Księdze Syracha (Syr 1-19)
The knowledge of language in the Book of Sirach
Autorzy:
Turkiel, Jan ks.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/626764.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
the knowledge of language
the Book of Sirach
the nature of language
the ethical and axiological aspect
the triad language-speech-education
wrong use of the language
the influence
the quality of life
nauka o języku
Księga Syracha
triada: wychowanie - mowa - język
mowa zuchwała
znak braku wychowania
hańba
właściwe użycie języka
pozyskanie przyjaciół
dobre wychowanie
dar Boga Stwórcy
Opis:
W Syr 1-19 mamy bardzo jasną i praktyczną naukę o tym, czym jest język i jaka jest jego rola w życiu człowieka. W Syr 4:24 język jest związany z mową, a ta z kolei świadczy o tym, jak ktoś jest wychowany. Mamy więc triadę: wychowanie - mowa - język. Jeżeli człowiek jest leniwy i gnuśny, to jest to znak mowy zuchwałej, a ostatecznie znak, że źle posługuje się językiem (Syr 4:29). Mowa człowieka, która jest znakiem braku wychowania, okrywa człowieka hańbą. U podstaw takiego zachowania leży język: „chwała i hańba w mowie i język (glossa) człowieka upadek jemu” (Syr 5:13). Właściwe użycie języka i mila mowa pomogą w pozyskaniu przyjaciół. To będzie znakiem dobrego wychowania. Fundamentem takiego zachowania jest właściwe posługiwanie się językiem (Syr 6:5). Język jest darem Boga Stwórcy. On pragnie, aby dzięki wolnej woli, oczom, uszom, sercu, człowiek dobrze kontrolował swój język (Syr 17:6). W Syr 19:16 mowa jest o grzechu, który może być popełniony za pomocą języka. Sposobem na uniknięcie go jest postępowanie zgodne z Prawem Bożym: „Upomnij bliźniego swego, zanim mu grozić będziesz, i daj miejsce Prawu Najwyższego” (Syr 19:17).
The article presents how the Old Testament views the nature of language in the sense of a tool which can be found in the Book of Sirach. The ethical and axiological aspect of language and speech is of utterly crucial importance. The author of article focuses on the triad language-speech-education and the influence of wrong use of the language on the quality of life.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2013, 8, 1; 115-
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies