Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "narratywizm" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Narracje politologa: rodzaje, struktura, wiarygodność. Między interpretacjonizmem a umiarkowanym realizmem
Narratives on political science: types, structure, truthfulness. Between textualism and moderate cognitive realism
Autorzy:
Klementewicz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030296.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
narracja
struktura semantyczna
narratywizm
realizm poznawczy
narrative
semantic structure
narrativism
cognitive realism
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie semantycznej struktury narracji w nauce o polityce. We współczesnej filozofii dokonał się zwrot od logiki do retoryki. Szerszym tłem tego przewrotu był kryzys realizmu poznawczego. Język uznano za część aparatu poznawczego kształtującego obraz badanych zjawisk. Postrzegane dane zmysłowe ujmowane są w kategorie i pojęcia, będące konstruktami poznającego podmiotu. Jego dziełem są też ogólne modele badanych zjawisk, zawsze reprezentowane przez słowa, pojęcia i wypowiedzi językowe. Dlatego w myśl stanowiska konstruktywizmu – badacz ciągle obraca się w świecie tekstów i interpretacji, a formy dyskursu odgrywają podstawową rolę poznawczą. W perspektywie filozofii analitycznej w centrum uwagi znajdowały się prawda jako cel aktywności poznawczej i procedury logiczne do niej prowadzące, zwłaszcza procedura wyjaśniania. Natomiast w perspektywie konstruktywizmu czy narratywizmu w centrum uwagi znajduje się tekst, narracja, dyskurs oraz środki językowe i kompozycyjne, przekonujące czytelnika do przedstawianego przez badacza obrazu zjawiska, czyli retoryka. Analiza narracji wymaga bogatego warsztatu interdyscyplinowego, gdyż składa się z trzech warstw: informacyjnej, retorycznej i teoretyczno-ideologicznej.
The aim of the article is reconstruction of the semantic structure of narrative on political science. A turnaround occurred in the contemporary philosophy of the humanities under the influence of post-modernism it shifted from logic to rhetoric. The broader background for this turnaround was the crisis of cognitive realism. Language was considered part of the cognitive apparatus shaping the picture of the examined phenomena. The data perceived by senses are grouped in categories and notions being constructs of the exploring subject. The same subject also produces general models of the examined phenomena, always represented by words, notions and linguistic utterances. This is why, in line with the constructivist standpoint, the researcher inhabits a world of texts and interpretations. And the forms of discourse play a fundamental cognitive role. From the perspective of analytic philosophy the focus of attention was the truth as the goal of cognitive activities and the logical procedures leading to the truth, especially the procedure of explaining. But constructivism or narrativism focuses on the text, the narrative, the discourse and the linguistic and literary means that make the reader believe in the picture of the phenomenon the researcher paints, that is, rhetoric. A more detailed narrative structure – thus closer to research practice – comprises three layers: informative, rhetorical and theoretical-ideological ones.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2020, 4(65); 7-27
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstelacje fotografologiczne, czyli „moje widzenie cudzego widzenia”
Photographologic Constellations, or “My Seeing of Someone Else’s Seeing”
Autorzy:
Leśniakowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39501281.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
fotografia
fotografologia
narratywizm
preposteryjność
metateoria
postkrytyka
photography
photographology
narrativism
preposterousness
metatheory
post-criticism
Opis:
Tekst jest recenzją zbioru Pisanie i czytanie (o) fotografii – odkrywcy, klasycy, obrazoburcy (2023) Piotra Zawojskiego. Zgromadzone w tomie artykuły zostały poświęcone wybranym tekstom z kanonu fotografologicznego oraz dotyczą fotografii w praktykach artystyczno-teoretycznych. Gatunkowo publikacja mieści się w zakresie doktryn artystycznych tudzież teorii aksjo- i ontologicznych. Subiektywny wybór autora jest reprezentatywny dla narratywizmu. Interpretacje są prowadzone z perspektywy preposteryjnej i (re-)prezentują czas dzisiejszy autora zaangażowanego, co wpisuje się w postkrytyczność współczesnej humanistyki oraz jej afektywność. Takie metahistoryczne i metateoretyczne ujęcie pozwala na postkrytyczne przemyślenie ugruntowanych kwestii fotografii i stawia kluczowe pytanie: co nam dzisiaj daje lektura kanonu? Natomiast meta-metalektura książki pozwala odsłonić istotę postkrytycznej „hermeneutyki podejrzeń” (określenie Rity Felski), której celem jest nowa lektura. Zdaniem recenzentki narzędziem jest tu eseistyka naukowa, której antysystemowa, zaangażowana emocjonalnie forma pokazuje, czym jest afektywne, ergo efektywne pisanie/czytanie i jakie wynikają z tego dzisiaj pożytki.
The text is a review of the volume Pisanie i czytanie (o) fotografii – odkrywcy, klasycy, obrazoburcy [Writing and Reading (about) Photography: Explorers, Classics, Iconoclasts] (2023) by Piotr Zawojski. The articles collected in this book are devoted to selected texts from the photographologic canon, and concern photography in artistic-theoretical practices. Genre-wise, this is a publication on artistic doctrines and axio- and ontological theories. The author’s subjective choice is representative of narrativism. The interpretations are conducted from a preposterous perspective and (re)present the present time of the engaged author, which fits in with the post-criticality of contemporary humanities and their affectivity. Such meta-historical and meta-theoretical view allows for a post-critical rethinking of established problems of photography and poses a key question: what does reading the canon give us today? And the book’s meta-metareading allows us to unveil the essence of a post-critical “hermeneutics of suspicion” (as defined by Rita Felski), whose aim is a new reading. According to the reviewer, the tool here is scientific essayism, whose anti-systemic, emotionally involved form shows what affective, ergo effective writing/ reading is and what uses it has today.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2024, 126; 262-269
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradoks dyskursywnej integracji. O łączeniu treści doświadczenia przez język
Paradox of Discursive Integration: On Integrating Experiential Content Through Language
Autorzy:
Marzęda, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25805854.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
dyskurs
apercepcja
Dennett
Gazzaniga
kognitywna koncepcja metafory
narratywizm
discourse
apperception
cognitive theory of metaphor
narrativism
Opis:
Koncepcje integracji dyskursywnej to grupa teorii, które upatrują zasad łączenia danych doświadczenia (apercepcji) w praktykach i schematach dyskursu. Koncepcje te wskazują, że użycie języka jednoczy i porządkuje dane doświadczenia. Główną tezę tych koncepcji można wyrazić tak: powiązanie nie leży w przedmiotach i nie można go z nich zaczerpnąć, powiązania nie można więc wtórnie wyrazić w języku, lecz jest ono wyłącznie dziełem używania języka (dyskursu). W artykule omówiono koncepcje narratywistyczne, teorie skryptów, nawiązujące do psychologii ewolucyjnej modele Gazzanigi i Dennetta oraz koncepcje Lakoffa i Johnsona. Stanowią one reprezentacyjne teorie integracji dyskursywnej. Głównym zadaniem artykułu jest prezentacja paradoksu opartego na samoodniesieniu, w jaki popadają koncepcje integracji dyskursywnej. Ich paradoks polega na tym, że postulują pewne generalne własności dyskursu, które po pierwsze, nie muszą stać się również własnościami poszczególnych modeli, a po drugie, nie dają się falsyfikować.
Theories of discursive integration form a group of theories that see the principles responsible for the integration of experience data (apperception) in the practices and schemes of discourse. These theories indicate that the use of language unites and organizes experience data. Their main assumption can be expressed as follows: this integration does not inhere in objects and cannot be derived from them; hence this integration cannot be secondarily expressed in language, but results exclusively from the use of language (or discourse). In this article, Witold Marzęda gives an overview of narrativist theories, script theories, Gazzaniga and Dennett’s models, which refer to evolutionary psychology, and the theories of Lakoff and Johnson – all these being theories of discursive integration. Marzęda’s main objective is to formulate a paradox, which consists in a trap of self-referentiality into which these theories fall: they postulate some general properties of discourse, which, firstly, do not have to become at once the properties of individual models and which, secondly, do not admit of falsification.
Źródło:
Folia Philosophica; 2021, 46; 1-20
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nasłuchując utraconych głosów – III pokolenie po Holokauście wobec ocalenia
Listening for the Lost Voices – the 3rd Generation after the Holocaust in the Face of Salvation
Autorzy:
Szczepan-Wojnarska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879724.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
III pokolenie
pamięć
dziedziczność wsteczna
usensowienia
narratywizm
abdukcja
3rd generation
memory
reverse heredity
finding the meaning
narrativism
abduction
Opis:
Artykuł podejmuje próbę zidentyfikowania cech dystynktywnych dla nurtu pisarstwa III pokolenia po Holokauście na podstawie powieści Jonatana Safrana Foera Wszystko jest iluminacją, otwierającej i ustanawiającej zasadnicze cechy jego poetyki. Doświadczenie utraty, bezradności, panplagiatowości i poszukiwania sensu manifestuje się w różnego rodzaju zabiegach prozatorskich, prowadząc ostatecznie przez abdukcyjne meandry rozumowania do afirmacji życia.
The article tries to identify distinctive features for the current of writing of the 3rd generation after the Holocaust on the basis of Jonathan Safran Foer’s novel Everything Is Illuminated that opens and establishes the basic features of his poetics. The experience of a loss, helplessness, panplagiarism and of searching for the meaning is manifested in various prose devices, ultimately leading through abductive meanders of reasoning to the affirmation of life.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 1; 99-112
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek w imperium czasu, sens w imperium znaków. Hermeneutyka a sens historii
Autorzy:
Szkaradnik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622096.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
hermeneutics
the sense of history
narrativism
tradition
the text of history
histioricity
tekst historii
tradycja
narratywizm
sens historii
hermeneutyka
dziejowość
Opis:
The linguistic turn has emphasized the linguistic aspect of history as a kind of a tale, unveiling its ideological foundations and rhetorical structure. This article’s aim is, however, to prove how seeing history as a collection of texts enables us to regain its subjective sense. The authoress considers the fears of historians’ manipulations as well as the validity of »the sense of history«’s question and shows that hermeneutics restores that validity in the epoch after metanarratives’ defeat. Referring to Ricoeur, Gadamer, Marquard, Vattimo and also a sociologist Jan Szczepański, this paper displays that we could be perceived as a product of history, but the interpretation of historical texts, sources and traditions, deepens our “being-in-the-world”. History appears to be the dialectics of being a product and creating, it relies on decision and obligation. Having understood, how the past mediated by texts – historical interpretations – influences our conduct, we could give it new senses.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2016, 34; 91-109
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzanie humanistyczne. Zarys programu
Humanistic management: Agenda outline
Autorzy:
Kociatkiewicz, Jerzy
Kostera, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956789.pdf
Data publikacji:
2013-11-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
nadawanie sensu
humanistyka
paradygmaty w naukach społecznych
zarządzanie humanistyczne
rola nauk zarządzania
narratywizm w naukach społecznych
humanistic management
paradigms in social sciences sense-making
humanities
narrative
the role of management science
Opis:
Nurt zarządzania humanistycznego rozwija się ostatnimi czasy zarówno w Polsce, jak i na świecie. W naszym kraju uzyskał nawet oficjalne uznanie jako odrębna dyscyplina naukowa. Pomimo to w dostępnej literaturze, zwłaszcza w języku polskim, rzadko spotyka się refleksję nad związkami zarządzania i humanistyki oraz nad możliwością i zasadnością rozdzielenia humanistycznego i ekonomicznego podejścia do zarządzania. W celu rozpoczęcia zapełniania owej luki artykuł przedstawia genezę, charakterystykę oraz główne punkty programowe nurtu humanistycznego zarządzania.
The humanistic turn in management is rapidly developing in the broader international academic context, as well as in Poland, where it even has acquired an official status as a specific academic discipline. However, there is a distinct paucity of published reflections on the links between management and the humanities and the legitimacy of the separation of a humanistic and economic approach to management. The article aims at launching the process of filling this gap by presenting the genesis and proposing characteristics and the main leading principles of humanistic management.
Źródło:
Problemy Zarządzania; 2013, 4/2013 (44); 9 - 19
1644-9584
Pojawia się w:
Problemy Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies