Temat: narrative, - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Эга-дакумент як камунiкатыўная падзея ў лiтаратурным працэсе (на прыкладзе аўтабiяграфiчнай аповесцi Алеся Адамовiча “Vixi”)
Ego-document as a communicative event in a literary process (based on A. Adamovich’s autobiographical novel “Vixi”)
Autorzy:: Gubskaja, Wolga
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2131011.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: narratology
narrative
communicative strategy
narrative strategy
discourse
Opis:: The article uses narrative techniques to explore the role of a fact in literary works. A. Adamovich’s autobiographical novel “Vixi” that serves as illustrative material has been analyzed. The purpose of the article is to examine a literary work at several textual levels: “event – naration – discourse”, “events in the novel – historical context (internal and external chronotope)”, the relationship of “author – narator – reader”. It is argued that the fact in the process of a narrative story cannot remain unchanged – a subjective interpretation of the writer expressed by narrator’s words changes it explicitly. It is emphasized that the fact can be used as a trigger for deploying the main action or changing the style of writing. For A. Adamovich self-reflection as the way of understanding reality is a means to create the world model which represents clear polarization.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2021; 75-90
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Формы памяти и память формы в романе Михаила Шишкина Взятие Измаила
The forms of memory and the memory of forms in Mikhail Shishkin’s novel The Taking of Izmail
Formy pamięci oraz pamięć formy w powieści Michaiła Szyszkina Zdobycie twierdzy Izmaił
Autorzy:: Raspapou, Aliaksandr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/603898.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:: Михаил Шишкин
автобиографический рассказ
культурная память
мнемические образ
Michaił Shishkin
narracja autobiograficzna
pamięć kulturowa
obrazy mnemiczne
Mikhail Shishkin, autobiographical narrative, cultural memory, mnemonics
Opis:: Niniejszy artykuł poświęcony zagadnieniu pamięci w powieści Michaiła Szyszkina Zdobycie twierdzy Izmaił. Celem opracowania jest włączenie powieści Szyszkina do nurtu badań nad pamięcią. Punktem wyjścia do rozważań jest stwierdzenie Renate Lachmann, że „literatura jest jedną z mnemicznych konstrukcji świata”. Analiza zagadnienia pamięci w powieści wskazuje na autorski, złożony i niejednorodny, model narracyjnego konstruowania zarówno tożsamości, jak i zewnętrznego wobec niej świata.
The article is devoted to the issue of memory in Mikhail Shishkin’s novel The Taking of Izmail. The main purpose of the present research is to include Shishkin’s novel into memory studies. The approach to the memory aspect of the novel is based on Renate Lachmann conclusion that the literature is one of the mnemonic construction of the world. The analysis of memory issue in Shishkin’s novel indicates the author’s compound and heterogeneous model of narrative identity and external reality construction.
Źródło:: Przegląd Rusycystyczny; 2019, 2019, 4
0137-298X
Pojawia się w:: Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Философско-исповедальный дискурс повести И.С. Тургенева Довольно
Autorzy:: Володина, Наталья
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1833709.pdf
Data publikacji:: 2020-07-10
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:: philosophical confession
fragmentary narrative
tragic attitude of the hero
Opis:: The artistic dominant of the essay by I.S. Turgenev is to be found in the confessional nature of the author's lyrical and philosophical thoughts. The artist removes the keyword “note” from the title of the work and, instead, repeats it in the text. The work expresses the tragic worldview of the hero, who keenly felt the powerlessness of humanity and the values it created in relation to the vastness of the universe and the power of nature. The obvious subjectivity of the essay, however, does not allow us to identify the writer and the narrator, because Turgenev manages to maintain the position of “out–of–place” (M. Bakhtin) in relation to his hero.
Źródło:: Conversatoria Litteraria; 2020, 14; 109-120
1897-1423
Pojawia się w:: Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Трансформація прийомів детективної оповіді в романі Оксани Забужко "Музей покинутих секретів"
Transformation of the detective narration devices in the Oksana Zabuzhko’s novel "The Museum of Abandoned Secrets"
Трансформация приемов детективного повествования в романе Оксаны Забужко Музей nокинутых секретов.
Autorzy:: Гребенюк, Тетяна
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2178926.pdf
Data publikacji:: 2015-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: mystery
narrative
literary device
feminine writing
national identity
тайна
нарратив
литературный прием
женское письмо
национальная идентичность
Opis:: The aim of this paper is to analyze the transformation of the narrative means and devices of the traditional detective novel used for investigating the mystery of woman’s destiny in the O. Zabuzhko’s novel The Museum of Abandoned Secrets. Detective themes in the narrative of this novel are generally recognized in the discourse of this literary work. An over-rational approach to the detective investigation in the novel is closely related to several factors, including the author’s concern with the problems of modern Ukrainian’s national identity. The work analyzed is a postcolonial novel, and this is embodied in all aspects of its content. Mystery of womanhood, heroes’ love relationships, and investigation of mysterious deaths - all this problems are marked by postcolonial perspective. Analysing peculiarities of author’s transformation of tools of the traditional detective narration about ”investigation” of the three heroines’ mysteries we find out several special features. First, the purpose of Daryna’s investigation is “to get ‘story’ out of Vlada’s life”. Secondly the place of insight, enlightenment in Daryna’s “detective” activity is also very specific. Unlike the traditional detective novel, in 0. Zabuzhko’s one the main “tool” of getting an answer is intuitive enlightenment. Thirdly, Adrian’s character is important not only in the explication of the love line of the novel, but also in “investigative” narrative. Adrian is an interpreter of spiritual movements and emotional states of hers.
Целью данного исследования является анализ трансформации средств и приемов традиционного детективного повествования для исследования тайны женской судьбы в романе О. Забужко Музей nокинутвіх секретов. Детективные черты повествования в этом романе являются общепризнанными в литературоведческом дискурсе произведения. Сверх-чувственны й подход к детективному расследованию в романе обусловлен несколькими факторами, в том числе озабоченностью автора проблемами национальной идентичности современных украинцев. В фо кусе исследоаания - постколониальный роман, и это воплощено во всех аспектах его содержания. Тайна женственности, любовь героев, расследование загадочных смертей, - все эти проблемы маркированы постколониальной оптикой. При анализе специфики трансформации автором инструментов традиционного детективного повествования о раскрытии тайн трех героинь выделены три главные характерные черты. Во-первых, целью исследования Дарины является не раскрытие преступлений, а «создание „story" из жизни Влады». Во-вторых, особое место «детективной» деятельности Дарины занимает озарение, инсайт. В отличие от традиционного детектива, для героини О. 3абужко это основной «инструмент» получения ответа. В-третьих, образ Адриана важен не только в любовной линии романа, но и для развития исследовательского нарратива, ведь герой является интерпретатором духовных движений и эмоциональных состояний Дарины.
Źródło:: Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2015, 1; 233-242
2543-9227
Pojawia się w:: Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Трансформация духовных ценностей в повести В. Пелевина Желтая стрела
Transformation of spiritual values in the novel of V. Pelevin Yellow arrow
Autorzy:: Dżundubajewa, Alla
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/523605.pdf
Data publikacji:: 2018-11-26
Wydawca:: Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu
Tematy:: wartości duchowe
harmonia świata
naracia
postmodernizm
spiritual values
harmony
narrative strategies
post-modernism
Opis:: Artykuł przynosi analizę powieści Wiktora Pielewina Żółty grot. Powieść odzwierciedla nie tylko tendencje postmodernistyczne w twórczości pisarza, lecz także szeroko pojętą specyfikę tekstu postmodernistycznego. Właściwości utworu poetyki postmodernistycznej zostały poddane analizie z punktu widzenia naratologii. Centralnym problemem powieści jest utrata i transformacja wartości duchowych we współczesnym świecie. Metaforą życia człowieka staje się żółty grot – pociąg, wyjście z którego oznacza albo śmierć duchową, albo śmierć fizyczną – to pytanie, które stoi przed czytelnikiem w ciągu lektury całego utworu aż do jego finału. W powieści na poziomie naracii pojawia sie cały szereg zagadek, mających na celu przyciągnięcie uwagi czytelnika i emocjonalne jego zaangażo-wanie w rozwiązaniu głównego problemu utworu. Transformacja powszechnie uznanych wartości społeczeństwa ludzkiego przejawia się w utworze na różnych poziomach naracii przy pomocy użycia intertekstu, dyskursu reklamowego, języka mass mediów itd. Pisarz pokazuje, że współczesny świat jest na tyle pozbawiony wartościowych punktów orientacyjnych, decentrowany, destruktywny, dysharmoniczny, że Pan Bóg – stworzyciel harmonii świata – przetwarza się w nim w pijaka na niebiosach, grającego na brzydkiej harmonijce. Symboliczna jest gra słów: harmonia – harmonijka, odzwierciedliająca ideę pisarza o zagubieniu we współczesnym społeczeństwie. Według zamysłu pisarza, współczesny świat pełnen jest chaosu, człowiek zaś tkwi w nim niczym w niezatrzymującym się pociągu, zmuszony przyjmować reguły życia jakie on wymusza. Jednak Pelevin również pokazuje, że są ludzie którzy usiłują opuścić pociag lub z niego wychodzą. Dla każdego z nich wyjście staje się albo początkiem, albo zakończeniem własnej drogi. Tym samym autor stwierdza, że człowiek zawsze stoi przed możliwością wyboru. Finał powieści jest otwarty, co jest charakterystyczne dla poetyki postmodernistycznej. Dlatego czytelnik pozostaje z pytaniem czym jest moje życie i jaki jest pociąg, w którym jadę?
The article brings a narrative analysis of Victor Pelevin’s novel the Yellow arrow. The novel reflects post-modern tendencies in work of the writer, as well specific of post-modern text on the whole. The features of post-modern poetics of work are investigational by us from the point of view of narratology. To lead a central problem there are a loss and transformation of spiritual values in the modern world. A yellow arrow becomes the metaphor of life of man is a train, an exit from that means either death spiritual or death physical is a question standing before a reader during reading of all work up to his finale. In a story at the level of narration a number of riddles, called to attract attention reader and call him to participation in the decision of basic problem of work, is presented. Transformation of the universally recognized values of human society shows up at Pelevin on the different levels of narration due to the use of myth, intertext, advertisement discours, language of mass-media of and other. So, a singer GunaTamos wishes a sunny day the habitants of train – guna darkness in Indian mythology; silense violates sounds, but not sounds violate silense; a personage by name Abel goes around with a tooth brush, reminding a dagger is obvious transformation of myth about Cain and Abel. The loss of holiness of spiritual values in the modern world is reflected in mionectic characters of priests, being incarnated in this story as an explorer (symbolics of word – an explorer in a train becomes allusion on character of explorer between God and man) and fellow playing three thimbles (again a symbolics of word is a fellow as bearing character on itself finger Divine, finger of fate, finger in-dicative). A writer shows that the modern world is so deprived the valued reference-points, destructive, disharmonious, that God in him is a creator of world harmony – becomes the drunk fellow on sky, playing the greasy accordion. A word-play is symbolical: harmony is an accordion, evidently demonstrating the idea of author about a decline and complete destruction of norms and foundations of human society. By plan of writer, the modern world is full chaos in that a man forces constantly to be, as in a going without stops train and to accept the rules of life of this train. However Pelevin shows that is those, who try to go out and go out a train, and for each such exit becomes either beginning or completion of way. An author tells the same: a man always has a choice, and him he does. To lead a finale open, how does it can to post-modern aesthetics, and a reader remains with the question turned rather already to itself, but not to the author: and that is my life and which a train in that I go is?
Źródło:: humanistica 21; 2018, 2; 391-415
2544-1345
Pojawia się w:: humanistica 21
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Структурныя асаблівасці наратыву ў аповесці Уладзіміра Дамашэвіча “Кожны чацвёрты”
Strukturalne właściwości narracji w powieści U. Domaszewicza „Każdy czwarty”
Struktural features of the narration in the story of U. Damaszewicz “Every fourth”
Autorzy:: Гарадніцкі, Яўген
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2106731.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: dyskurs
narracja
przestrzeń narracji
struktura narracyjna
monolog wewnętrzny
paradygmat
tekst
narrator
discourse
narrative
narrative space
narration structure
inner monologue
paradigm
text
Opis:: Przedmiotem analizy jest struktura narracyjna powieści „Każdy czwarty” białoruskiego prozaika Uładzimira Damaszewicza Oprócz tradycyjnej narracji w trzeciej osobie liczby pojedynczej autor wykorzystuje w utworze inne formy narracyjne. Jedną z nich jest monolog wewnętrzny drugorzędnych postaci powieści. W artykule omówiono kontekstowe znaczenia tych form.
The object of the study is the narration structure of the story “Every fourth” written by a Belarusian writer Uladzimir Damashevich In addition to the traditional third-person narration the author uses other narration forms. One of these forms is the inner monologue of the minor characters of the story. In the article the contextual meaning of those episodes is analysed.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2014; 41-50
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Структурныя асаблівасці наратыву ў аповесці Уладзіміра Дамашэвіча “Кожны чацвёрты”
Strukturalne właściwości narracji w powieści U. Domaszewicza „Każdy czwarty”
Struktural features of the narration in the story of U. Damaszewicz “Every fourth”
Autorzy:: Гарадніцкі, Яўген
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/945114.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: discourse
narrator
narrative
narrative space
narration structure
inner monologue
paradigm
text
dyskurs
narracja
przestrzeń narracji
struktura narracyjna
monolog wewnętrzny
paradygmat
tekst
Opis:: Przedmiotem analizy jest struktura narracyjna powieści „Każdy czwarty” białoruskiego prozaika Uładzimira Damaszewicza Oprócz tradycyjnej narracji w trzeciej osobie liczby pojedynczej autor wykorzystuje w utworze inne formy narracyjne. Jedną z nich jest monolog wewnętrzny drugorzędnych postaci powieści. W artykule omówiono kontekstowe znaczenia tych form.
The object of the study is the narration structure of the story “Every fourth” written by a Belarusian writer Uladzimir Damashevich In addition to the traditional third-person narration the author uses other narration forms. One of these forms is the inner monologue of the minor characters of the story. In the article the contextual meaning of those episodes is analysed.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2014, 6
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Стихотворение Николая Гумилева Семирамида как «свернутый» лирический нарратив
The Poem “Semiramis” by Nikolay Gumilev as a ‘Curtailed’ Lyrical
Autorzy:: Чевтаев, Аркадий
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22446708.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Николай Гумилев
женское начало
заглавие
лирический нарратив
мифопоэтика
Семирамида
Nikolay Gumilev
female principle
title
lyrical narrative
mythopoetics
Semiramis
Opis:: В статье рассматривается поэтика стихотворения Николая Гумилева Семирамида (1909), включенного поэтом в состав книги стихов Жемчуга (1910). Данный текст являет собой один из мифопоэтических вариантов рефлексивного постижения смерти, образующих смысловой каркас Жемчугов и концептуализирующих мифологему пути-восхождения к подлинной сущности мироздания. Заглавие стихотворения эксплицирует имя героини и определяет историко-мифологический контекст моделируемого мира. «Точка зрения» Семирамиды – ассирийской царицы, согласно мифам ради единоличной власти погубившей своего мужа царя Нина и прославившейся созданием вавилонских висячих садов, в гумилевском тексте является структурно-семантическим центром развертывания сюжета. Монолог Семирамиды носит явно анарративный характер и обусловливает лирическое освоение природного и культурного пространства. Однако анализ стихотворения показывает, что автопрезентация героини предстает в качестве своеобразного «свернутого» лирического нарратива, в котором события не излагаются, а подразумеваются и требуют реконструирования читательским сознанием. Имя царицы, вынесенное в сильную позицию заглавия, и актуализация реалий ее мифологизированной жизни, имплицируют определенный событийный ряд, восходящий к мифологическому прошлому Древнего Востока. Постулируемое Семирамидой обретение гармонии и покоя, воплощаемое сотворенными ее волей висячими садами, оказывается иллюзорным. Подтверждением иллюзорности красоты и власти служит столкновение героини с потусторонним миром, персонифицированным в образе «луны». Эта онтологическая коллизия на уровне сюжета стихотворения реализуется в качестве анарративной «баллады», структура которой отделяет «свернутые» нарративы об эмпирическом (мифологическом) прошлом героини и лирическое откровение о катастрофичности ее грядущего. Стихотворение Николая Гумилева Семирамида за счет «сворачивания» нарративной структуры и сведéния события к знаку показывает особый поэтический опыт мифологизации отношений человека с миром на онтологических осях «жизнь – смерть» «профанное – сакральное», «земное – потустороннее».
The article deals with the poetics of the poem “Semiramis” (1909) by Nicolay Gumilev, included in his book of verses titled Pearls (1910). This text is one of the mythopoetic variants of the reflexive comprehension of death, forming the meaningful framework of Pearls and conceptualising the mythologeme of path-ascension to the true essence of the Universe. The title of the poem explicates the name of the heroine and defines the historical-mythological context of the simulated world. The “point of view” of Semiramis – i.e. the Assyrian queen who, according to myths, killed her husband tsar Nin for the sole power and became famous for creating the Babylonian hanging gardens – is the structural-semantic centre of the plot development in the Nikolay Gumilev’s text. The monologue of Semiramis is clearly anarrative in nature and determines the lyrical exploration of the natural and cultural space. However, the analysis of the poem shows that the self-presentation of the heroine appears to be a kind of a ‘curtailed’ lyrical narrative, in which the events are not stated, but are implied and require a reconstruction by the reader’s consciousness. The name of the queen, placed in the strong position of the title, and the actualisation of the realities of her mythologised life, imply a certain series of events that goes back to the mythological past of the Ancient East. The attainment of harmony and peace postulated by Semiramis, embodied by the hanging gardens created by her will, turns out to be illusory. The confirmation of the illusory nature of beauty and power comes in the form the heroine’s collision with the other world, personified in the image of “the moon”. This ontological conflict at the level of the poem’s plot is realised as an anarrative ‘ballade’, the structure of which separates the ‘curtailed’ narratives about the empirical (mythological) past of the heroine as well as the lyrical revelation about the catastrophism of her future. By ‘curtailing’ the narrative structure and reducing the event to a sign, Nikolay Gumilev’s poem “Semiramis” shows a special poetic experience of mythologising the relationship of a person with the world on the ontological axes ‘life – death’, ‘profane – sacred’, ‘earthly – otherworldly’.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2022, 15; 101-118
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Стихотворение Николая Гумилева «Неслышный, мелкий падал дождь…»: мотив двойничества и постижение природы зла
Autorzy:: Чевтаев, Аркадий
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2034792.pdf
Data publikacji:: 2021-12-23
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Н. Гумилев, двойничество
дихотомия добра и зла
лирический герой
лирический нарратив
символизм
Nikolai Gumilyov
the double
dichotomy of good and evil
lyrical subject
lyrical narrative
symbolism
Opis:: В статье рассматривается поэтика малоизвестного стихотворения Н. Гумилева «Неслышный, мелкий падал дождь…» (1907) в аспекте становления мотива двойничества как ключевого параметра гумилевского художественного мира. В основе данного поэтиче- ского текста находится нарративная репрезентация встречи лирического героя с персонажем- убийцей, предстающим в качестве двойнической ипостаси субъектного «я». Анализ стихот- ворения показывает, что ценностное узнавание страдальческого бытия демонического пришельца оказывается актом постижения онтологической природы зла, которое в созна- нии лирического героя обретает статус равновесной добру бытийной константы. Формули- руется вывод о том, что познание инфернальной стороны универсума посредством актуали- зации мотива двойничества в гумилевском творчестве мыслится необходимым процессом обретения духовного опыта, синтезирующего «светлые» (положительные) и «темные» (от- рицательные) аспекта бытия. Соответственно, представленное в данном тексте соприкос- новение лирического «я» с преступно-демоническим двойником демонстрирует принципы формирования окказиональной мифопоэтики Н. Гумилева, основанной на конвергенции онтологических антиномий.
The article discusses the poetics of a little-known poem, “Neslyshnyi, melkyi padal dozhd’…” [‘It was quiet and drizzling…’] (1907), in terms of the formation of the motif of the double as a key parameter of Nikolai Gumilyov’s artistic world. This text was not published during the poet’s lifetime and is known from an autograph in a letter to Valery Bryusov. Gumilyov’s refraining from publishing this poem could have had various causes, but the author of the paper attributes it to two factors. The first one is that it would have been difficult to embed this text in the conceptual logic of the cross-cutting “plots” of either Romanticheskiye tsvety [‘Romantic Flowers’] (1908) or Zhemchuga [‘Pearls’] (1910), i. e. poetic books the creation of which is chronologically close to the time of writing this poem. The second is the fact that “Neslyshnyi, melkyi padal dozhd’…” explicitly affirms the demonic principle in the human “self ” as an axiological constant, explicating the adherence to the “diabolical” poetics of early Russian symbolism, which Gumilyov had been trying to creatively rethink since 1907. However, despite the author’s neglect, the poem merits close attention, since it shows fundamentally important aspects of Gumilyov’s artistic conception. This poetic text is based on a narrative representation of the meeting between the lyrical subject and the character of a killer, who appears as his double, an alter ego of “the self ”. The analysis of the poem shows that recognizing the value of the painful existence of the demonic stranger is an act of comprehending the ontological nature of evil, which in the consciousness of the lyrical “I” acquires the status of something equivalent to the good of the existential constant. In the structure of this text the motif of the double, which goes back to the poetic practice of the romanticism and of the Russian symbolism, is realised on the story-plot level by dividing the human soul into two hypostases, the “light” and the “dark” one, the meeting of which becomes for the lyrical subject an initiation into the essence of another world. The author formulates the conclusion that getting to know the infernal side of the universe, here through the actualisation of the motif of the double, was in Gumilyov’s writing conceived as a necessary process of gaining spiritual experience that would synthesise the “light” (positive) and the “dark” (negative) aspects of being. Accordingly, the lyrical “I”’s encounter with his criminal- -demonic double presented in the discussed poem reveals the principles of formation of Gumilyov’s occasional mythopoetics based on the convergence of ontological antinomies.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2021, 14; 81-95
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Стихотворение А. Ладинского "Аргонавты": рецепция мифа и художественная символика
Autorzy:: Чевтаев, Аркадий
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1044668.pdf
Data publikacji:: 2020-08-28
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: А. П. Ладинский
«аргонавтический» миф
лирический нарратив
мифопоэтика
художественная символика
Antonin Ladinsky
myth of the Argonauts
narrative poetry
mythopoeia
literary symbols
Opis:: В статье рассматривается поэтика еще не исследованного стихотворения Антонина Ладинского Аргонавты (1926), представляющего собой авторскую интерпретацию античного мифа. Анализ данного поэтического текста показывает, что акцентированное в его структуре совмещение реалий античности и русской действительности превращает изображаемое «аргонавтическое» плавание в символическое восхождение к духовным вершинам универсума. Художественная символика, определяющая логику нарративного развертывания стихотворения, эксплицирует оппозицию «жизнь – смерть» в их ценностном единстве и продуцирует идеологему преображения бытия. Формулируется вывод, что «аргонавтический» миф в стихотворении сопряжен с онтологическими и историософскими исканиями поэта и утверждает необходимость не только достижения идеала («золотого руна»), но и осознания его ценностной сущности.
The article deals with the poetics of Antonin Ladinsky’s under-researched poem “Argonavty” (“The Argonauts”, 1926), which represents the author’s interpretation of the ancient myth. The analysis of this poetic text shows that the emphatic combination of elements of ancient reality and Russian reality turns the depicted “Argonautic voyage” into a symbolic ascent to the spiritual heights of the universe. The artistic symbolism, which determines the logic of the narrative development in the poem, explicates the opposition between life and death in their axiological unity and produces the ideologeme of the transfiguration of being. The conclusion is that the “Argonautic” myth in the poem is associated with the poet’s enquiry in the sphere of ontology and philosophy of history; it postulates the need to achieve not only the ideal (the “golden fleece”), but also the awareness of its axiological essence.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2020, 13; 29-41
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Смысловое кодирование экзистенциального опыта в автобиографических текстах
Semantyczne kodowanie doświadczeń egzystencjalnych w tekstach autobiograficznych
Autorzy:: Сапогова, Елена
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/472922.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:: : identities, existential experience, personal semantic encoding, autobio
-
graphical texts, counselling, existential narrative approach
tożsamości, egzystencjalne doświadczenie, osobiste kodowanie
semantyczne, teksty autobiograficzne, doradztwo, podejście narracji egzystencjalnej.
Opis:: Based on the author’s existential narrative approach, this paper presents some seman - tic axes and individual ways of encoding existential experiences. The author proves that individuals take two narrative approaches to their life. They either focus their attention on themselves or on the events occurring in their life and their achievements. Different versions of biographical texts, which reflect the subject’s basic purposes, meanings, senses and values depend on the selected position and semantic encod - ing (the narrative actions code, hermeneutical code, code of culture, semantic code, symbolic code). In the first case, the subject’s personal life is described with the use of such concepts as ‘Myself as a narrative system’, ‘Myself as a life-creating system’, ‘Myself as a micro-cultural system’, ‘Myself as a semantic system’ and ‘Myself as a symbolic system’. In the second case, the following concepts are used: ‘My life as a chain of significant events’, ‘My life as an awareness of authenticity’, ‘My life as a self-presentation’, ‘My life as a self-personification’ or ‘My life as a creation of individual mythology’
W ramach podejścia do narracji egzystencjalnej w artykule opisane są osie semantyczne i indywidualne sposoby kodowania doświadczeń egzystencjalnych. Wykazano, że w sto - sunku do swojego życia człowiek może mieć dwie pozycje narracji: pierwsza skupia jego uwagę na sobie i swoim wewnętrznym „Ja”; druga – na wydarzeniach z drogi życiowej człowieka, jego celów życiowych itd. („Życie”). W zależności od pozycji zajmowanej przez człowieka kodowanie tekstu w opisach własnego życia ( kod działania, kod hermeneutyczny, kod kultury, kod semantyczny, kod symboliczny) może tworzyć różne wersje biografii, które odzwierciedlają cele, znaczenie i wartość osoby badanej. W pierwszej sytuacji rzeczywistość życia osoby opisuje się przez użycie pojęć „Ja jako system narracji”, „Ja jako kreatywność życia”, „Ja jako system mikrokultury”, „Ja jako system semantyczny” i „Ja jako system symboliczny”; w drugiej – za pomocą pojęć „Moje życie jako łańcuch wydarzeń”, „Moje życie jako stworzenie autentyczności”, „Moje życie jako prezentacja siebie”, „Moje życie jako stworzenie indywidualnej mitologii” itd.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2015, 2, 15
1896-8333
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Синкретизм / синтетизм как конструктивный принцип организации нарратива и моделирования образа мира в романе Михаила Шишкина «Взятие Измаила»
Syncretism / synthetism as structural principle of the narrative and modeling image of the internal world in Mikhail Shishkins novel «The taking of Ishmael»
Syntetyzm/synkretyzm jako zasada konstrukcyjna organizacji narratywu i modelowania obrazu świata w powieści Michaiła Szyszkina "Zdobycie twierdzy Izmaił"
Autorzy:: SHUNIKOV, Vladimir Leontievich
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/604133.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:: Михаил Шишкин
Взятие Измаила
нарратив
синтетизм
синкретизм
Michaił Szyszkin
Zdobycie twierdzy Izmaił
narratyw
syntetyzm
syncretism
Mikhail Shishkin
The taking of Ishmael
narrative
synthetism
Opis:: W niniejszym artykule poddano analizie powieść Zdobycie twierdzy Izmaił ze względu na podstawowe zasady narracji i specyfikę obrazu świata, cechującą autorską manierę pisarza. Autor artykułu wskazuje na syntezę różnych jakości dyskursu, a mianowicie form i strategii gatunkowych, modalności wypowiedzi w odniesieniu do sfer „publiczne-intymne”, „sacrum-profanum”, a także zwraca uwagę na splot różnych czasowo realiów i stylistyk, wielokierunkowość komunikacji w czasie gramatycznym, ambiwalencję subiektywnego i obiektywnego narratywu oraz słowa autentycznego i literackiego, swojego i cudzego. Wszystko to tworzy syntetyczny narratyw i określa synkretyczny obraz świata w powieści.
In the article M. Shishkin's novel «The taking of Ishmael» is considered as a text in which the key principles of narrative and specific internal world, determining the author's manner, are approbated. Vl. Shunikov reveals synthesis of different discourse characteristics, in particular genre forms and strategies, modes of expression in the aspect of «public - intimate», «sacred - profane», a plexus of diverse realities and stylistics, multidirectional communication in grammatical time, ambivalence of subjective and objective narrative, factual and literary, original word and quoting. All this forms a communal, synthetic narrative and determines image syncretism in Shishkin's novel.
В статье роман М. Шишкина «Взятие Измаила» рассматривается как произведение, в котором апробируются ключевые принципы наррации и особенности образа мира, определившие авторскую манеру писателя. Вл. Шуников выявляет синтез разных качеств дискурса, в частности жанровых форм и стратегий, модальностей высказывания в аспекте «публичное – сокровенное», «сакральное - профанное», сплетение разновременных реалий и стилистик, разнонаправленность коммуникации в грамматическом времени, амбивалентность субъективного и объективного нарратива, аутентичного и литературного, своего и чужого слова. Все это формирует соборный, синтетический нарратив и определяет синкертизм образа мира в романе.
Źródło:: Przegląd Rusycystyczny; 2019, 2019, 4
0137-298X
Pojawia się w:: Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Селфи-дискурс и сетевая коммуникация в эпоху искусственного интеллекта
Selfie Discourse and Social Network Communication in the Age of Artificial Intelligence
Dyskurs selfie i komunikacja w sieci w czasach sztucznej inteligencji
Autorzy:: Belovodskaja, Anastasija
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20311891.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:: селфи-дискурс
автореференция
автокоммуникация
искусственный интеллект
мультисемиотичность
мультимодальность
визуальный нарратив
selfie discourse
autoreference
autocommunication
artificial intelligence
multi-semiotic
multimodality
visual narrative
Opis:: The article is dedicated to exploring the perspectives of researching selfie discourse in the context of the emergence of a new actor - artificial intelligence - in the field of digital communication. Selfie discourse, which is currently attributed the status of one of the main catalysts of mass communication in social media and is considered one of the most specific characteristics of human communication, is examined in the article from the following aspects: 1) the specificity of selfie discourse as a category of so-called user-generated content, existing at the intersection of models of interpersonal (ru: Я – ОН) and autocommunication (ru: Я – Я); 2) the specificity of selfie discourse as a kind or diary-type narrative, based on the technique of auto-referential representation and, at the same time, focused on the view and assessment of the Other; 3) the specificity of selfie discourse as a multi-semiotic phenomenon.
W artykule zostały przedstawione perspektywy badań dyskursu selfie w sytuacji pojawienia się nowego autora w obszarze komunikacji cyfrowej – sztucznej inteligencji. Dyskurs selfie, któremu przypisuje się dziś status jednego z głównych katalizatorów komunikacji masowej w mediach społecznościowych i który jawi się jako jedna z najbardziej specyficznych cech komunikacji międzyludzkiej, rozpatrywany jest w artykule z następujących perspektyw: 1) specyfiki dyskursu selfie jako kategorii tzw. treści user-genered, istniejących w obszarze przecięcia modeli komunikacyjnych JA – ON i JA – JA; 2) specyfiki dyskursu selfie jako rodzaju narracji o charakterze pamiętnika, zbudowanej w oparciu o technikę autoreferencyjnego przedstawienia, a jednocześnie zorientowanego na ogląd i ocenę Innego; 3) specyfiki dyskursu selfie jako zjawiska multisemiotycznego.
Статья посвящена освещению перспектив исследования селфи-дискурса в контексте прихода в поле цифровой коммуникации нового актора – искусственного интеллекта. Селфи-дискурс, которому сегодня приписывается статус одного из основных катализаторов массовой коммуникации в социальных медиа и который представляется одной из наиболее специфических характеристик человеческой коммуникации, рассматривается в статье с точки зрения следующих ракурсов: 1) специфики селфи-дискурса как категории так называемого user-generated контента, существующего в поле пересечения моделей Я – ОН и Я – Я коммуникации; 2) специфики селфи-дискурса как разновидности нарратива дневникового типа, строящегося на технике автореферентного отображения и, одновременно, ориентированного на взгляд и оценку Другого; 3) специфики селфи-дискурса как мультисемиотичного феномена.
Źródło:: Przegląd Rusycystyczny; 2023, 3 (183); 110-123
0137-298X
Pojawia się w:: Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: РОМАН ДОЦЯ ТАМАРИ ГОРІХА ЗЕРНЯ: СТРАТЕГІЇ ТВОРЕННЯ ЕФЕКТУ СПІВПРИЧЕТНОСТІ
THE NOVEL BY TAMARA HORIHA ZERNIA DOTSYA: STRATEGIES OF CREATING THE EFFECT OF COOPERATION
POWIEŚĆ TAMARY HORICHA ZERNIA DOCIA: STRATEGIE TWORZENIA EFEKTU WSPÓŁUDZIAŁU
Autorzy:: ГРЕБЕНЮК, ТЕТЯНА
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1041192.pdf
Data publikacji:: 2020-12-31
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: experientiality
narrative strategy
cognitive narratology
mimetism
local identity
patterns of the emotion expression
‘doświadczeniowość’
mimetyczność
strategia narracyjna
narratologia kognitywna
tożsamość lokalna
wzorce wyrażania emocji
Opis:: The article considers narrative strategies of the creation of the effect of the reader’s involvement in the protagonist’s life experience in Tamara Horiha Zernia’s novel Dotsya, which is devoted to the important problem of today — the war on the east of Ukraine. The theoretical framework of the study is based on Monika Fludernik’s cognitive-narratological conception of experientiality referring to the idea of the reader’s familiarization with a character’s experience by narrative means. Three strategies of creating the experientiality in this novel are seen as the most important: mimetism while reflecting the region realities, manipulation by the category of local identity, and vivid emotionality of the novel’s narrative. The protagonist’s depersonalization, the display of corporal reactions and the inclusion of invective digressions into the fictional discourse are considered as prevailing patterns of emotional expression.
Artykuł rozważa strategie narracyjne tworzenia efektu zaangażowania czytelnika w doświadczenia życiowe postaci w powieści Tamary Horichy Zerni Docia, poświęconej aktualnym problemom wojny na wschodzie Ukrainy. Teoretyczne podstawy pracy oparte są na zaproponowanej przez Monikę Fludernik w badaniach narratologii kognitywnej koncepcji ‘doświadczeniowości’ (‘experientiality’), związanej z reprezentacją świadomości bohatera lub reprezentacją roli mówcy w utworze. Głównymi strategiami tworzenia ‘doświadczeniowości’ w powieści Docia są mimetyczność w odtwarzaniu realiów regionu, manipulowanie kategorią tożsamości lokalnej i żywa emocjonalna narracja dzieła. Najczęstszymi wzorcami wyrażania emocji w powieści są depersonalizacja, ukazanie reakcji ciała na wydarzenia oraz elementy demaskujące inwektywne dygresje autorskie w dyskursie artystycznym.
Źródło:: Studia Ukrainica Posnaniensia; 2020, 8, 2; 203-213
2300-4754
Pojawia się w:: Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Раманы Людмiлы Рублеўскай як мастацкi дыялог з жанравай традыцыяй
Powieści Ludmiły Rublewskiej jako artystyczny dialog z tradycją gatunkową
Novels of L. Rublevskaya as an artistic dialogue with the genre tradition
Autorzy:: Бароўка, Ванда
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944579.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: prose
novel
artistic form
theme
tradition
style
narrative strategy
genre
proza
powieść
gatunek literacki
tradycja
motyw
strategia
narracji
Opis:: Artykuł analizuje interakcyjne powieści L. Rublewskiej w kontekście tradycyjnych form gatunkowych prozy białoruskiej. Mówi się o tym, że rozwój artystycznych form gatunkowych w jej twórczości podlega pewnym algorytmom: autorka w zasadzie wybiera znaną formę i za pomocą transformacji motywów tworzy nową artystyczną całość, różniącą się od poprzedników literackich.
The article analyzes the interaction novels of L. Rublevskaya with the traditions of genre specific forms. Artistic development known genre forms is subject to certain algorythm: the author select some stable form, using its main themes, motifs, but the principle of complete artistic whole of Rublevskaya your original, it is fundamentally different from the literary predecessors.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 147-160
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "narrative," wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język