Temat: narracja - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: НОВІ АСПЕКТИ НАРАТОЛОГІЇ: ІНТЕРПРЕТАЦІЯ ЕСЕЇСТИЧНОГО ТЕКСТУ
NEW ASPECTS OF NARRATOLOGY: INTERPRETATION OF ESSAYISTIC TEXT
Autorzy:: ШЕВЧЕНКО, ТЕТЯНА
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1041641.pdf
Data publikacji:: 2020-06-30
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: essay
narrative
exogynarrator
author
discursive practice
esej
narracja
egzoginarrator
autor
praktyka dyskursywna
Opis:: Artykuł powstał stworzony z potrzeby wszechstronnej analizy narracji w tekście eseistycznym. Autorka posługuje się narzędziem metodologicznym narratologii jako jednego z najbardziej aktualnych kierunków we współczesnej filologii oraz stosuje podejście narratologiczne wobec komunikacyjnej strategii w tekście eseju. Celem artykułu jest wprowadzenie i uzasadnienie pojęcia egzoginarratora, tzn. charakterystycznej postaci w eseju pisarza jako praktyce dyskursywnej. Na podstawie badania autorka dochodzi do wniosku, iż tradycyjna kategoria „narrator” w przypadku eseju pisarza może być stosowana jedynie z pewnym dystansem, ponieważ nie jest w nim obecna właśnie opowieść jako taka, lecz jest realizowana sytuacja opowieści przechodzącej w refleksje. Udowodniono, że proces rozważania i proces opowieści w eseju łączą się w spójną całość. Nośnikiem tych czynności jest narrator, który właśnie w eseju przybiera cechy myśliciela bądź wręcz występuje jako myśliciel. Wprowadzone pojęcie zostało przedstawione na materiale eseistyki ukraińskiego pisarza Stepana Prociuka.
The articleʼs relevance lies in the need to understand the peculiarities of narrativity in essays. The article is written within the scope of narratology as one of the most relevant disciplines in modern philology, narrative approach to communicative strategies in essay is used. The articleʼs goal is to introduce and argumentate the concept “exogynarrator”, narrative instance in essay as a discursive practice. As a result of the research, it is concluded that ‘narrator’ as a traditional category in epic works, can be applied to a writerʼs essay conventionally: in the essay there is no actual story or narration, etc., except that it may be possible if narration turns into mediatation. It is proven that the process of meditation and the process of narration in an essay become a single entitiy. The bearer of these actions is the narrator, who in the essay acquires features of a thinker or turns into him. The introduced concept is illustrated based on the essays written by Ukrainian author S. Protsiuk.
Źródło:: Studia Ukrainica Posnaniensia; 2020, 8, 1; 281-295
2300-4754
Pojawia się w:: Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Локализация дейктического центра нарратива в русских переводах англоязычной прозы (XIX-XXI вв.)
Localization of deictic narrative centre in Russian translations of prose in English (XIX-XXI centuries)
Lokalizacja narracyjnego centrum deiktycznego w rosyjskich przekładach prozy anglojęzycznej XIX–XX wieku
Autorzy:: Уржа, Анастасия Викторовна
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1181860.pdf
Data publikacji:: 2021-01-02
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:: дейксис, дейктический центр, фокализация,
русский переводной нарратив
deixis
centrum deiktyczne
fokalizacja
rosyjska
rosyjska narracja przekładu
deictic center
focalisation
Russian translated narrative
Opis:: В фокусе исследования – использование языковых средств, локализующих дейктический центр нарратива, в русских переводах англоязычной прозы. Сопоставительный анализ вариантов перевода относительно оригинальных текстов позволяет выявить факторы, влияющие на приближение дейктического центра к читателю в рамках внутренней фокализации (эта тенденция в русских переводных нарративах является распространенной, но не универсальной). Маркерами приближения становятся замены форм прошедшего времени на формы настоящего исторического и введение дополнительных дейктиков (‘сегодня’, ‘здесь’, ‘теперь’) в рассказах о прошлом. Среди выявленных факторов – различия языковых систем (отсутствие правила согласования времен и конструкций типа Complex Object в русском языке), расхождения нарративных традиций (различная стилистическая маркированность настоящего исторического), а также особенности перспективы произведений с авторскими приемами актуализации внутренней точки зрения, которые переводчики стремятся акцентировать.
Przedmiotem badań jest zastosowanie środków językowych lokalizujących deiktyczne centrum narracji w rosyjskich przekładach prozy anglojęzycznej. Analiza porównawcza wersji przekładowych w stosunku do tekstów oryginalnych pozwala zidentyfikować czynniki, które wpływają na bliskość centrum deiktycznego w stosunku do czytelnika w ramach ogniskowania wewnętrznego (tendencja ta w rosyjskich narracjach tłumaczonych jest powszechna, ale nie uniwersalna). Wyznacznikiem bliskości jest zastąpienie czasu przeszłego przez czas teraźniejszy historyczny oraz wprowadzenie dodatkowych deiktyków ('dzisiaj', 'tutaj', 'teraz') w opowieściach o przeszłości. Zidentyfikowane czynniki to różnice w systemach językowych (brak zasady uzgadniania czasów i konstrukcji typu obiekt złożony w języku rosyjskim), różnice w tradycjach narracyjnych (odmienne oznaczenie stylistyczne teraźniejszości historycznej), a także specyfika perspektywy utworów z autorskimi technikami aktualizacji wewnętrznego punktu widzenia, które tłumacze starają się uwypuklić.
The research is focused on the means of localizing the deictic center of a narrative in Russian translations of prose in English. Comparative analysis of translated variants and originals shows the approximating trend (widespread, but not universal) in Russian texts, marked by inserting proximal deictic words like ‘today’, ‘here’, ‘now’ in the passages concerning past events, employing historic present instead of past tense forms. These changes are usually made within the segments of narrative with internal focalization. The approximation is influenced by specific features of Russian grammar system (there are no strict rules for sequence of tenses, no constructions with Complex Object etc.) and by different narrative tradition (historic present is not so marked stylistically, and more widespread). Making the deictic center closer to the readers in Russian translations is often connected with translator’s strategy highlighting author’s devices for internal focalization in a narrative.
Źródło:: Przegląd Rusycystyczny; 2021, 2 (174); 127-143
0137-298X
Pojawia się w:: Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Совершенствование методики обучения творческой письменной речи на основе жанрового подхода
Udoskonalenie technologii edukacji twórczej mowy pisanej w językach obcych na podstawie podejścia gatunkowego
The development of creative writing technique in foreign language on basis of genre approach
Autorzy:: Тозик, Оксана Викторовна
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/956402.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: creative writing
personal development
functional and semantic speech types
argumentative speech
description
narration
twórcza mowa pisana
rozwój osobisty
wypracowanie
esej
argumentacja
opis
narracja
funkcjonalno-semantyczne rodzaje mowy
Opis:: Twórcza mowa pisana jest rozpatrywana jako rodzaj działalności językowej przyczyniającej się do rozwoju wyobraźni, myślenia twórczego, niezależności, realizacji potencjału osobowego. W artykule przedstawione są cechy opisu, narracji i argumentacji jako funkcjonalnosemantycznych rodzajów w mowie pisanej w gatunkach eseju i wypracowania. Uzasadniona jest aktualność nauki rozumowania jako środku intensyfikacji procesu edukacyjnego dzięki integracji w rozważaniach istniejących cech opisu i narracji.
Creative writing is described as a parole, which develops imagination, creative thinking, self-sufficiency and potential realization. The peculiarities of descriptive, narrative and argumentative types of writing as functional and semantic speech types in genres of essay and composition are considered. Argumentative speech is proved as an effective means of intensifying of educational process on the development of creative writing technique at the expense of integration of the essential peculiarities of narration and description.
Źródło:: Linguodidactica; 2016, 20; 319-329
1731-6332
Pojawia się w:: Linguodidactica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Автобиографическая наррация как способ смысловой организации жизненного опыта 1
Narracja autobiograficzna jako sposób pojęciowej organizacji doświadczenia życiowego
Autorzy:: Сапогова, Елена
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/472962.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:: autobiographical narrative, attitude, experience, meaning, personality, life
experience.
autobiograficzna narracja, stosunek, przeżycie, sens, osobowość,
doświadczenie życiowe.
Opis:: The article provides a theoretical grounding for understanding personal autobiographical narrative as a way of a life-experience sence-formation. Autobiographical narrative is regarded as a social and mental phenomenon. The author presents a complete analysis of the basic narrative construction forms – descriptive, didactic, emotional-metaphorical ( performative), analytical-theleological, symbolical-semantical. Describing relation of essential features forming autobiographical narration, the author considers among them correspondence of authenticity and identity, logical noncontradiction of a narrative space-and-time demension, nontriviality, tendency toward cognitive complication, interrelations with subject’s existentional expectations, etc. The main conditions forming autobiographical narrative, as described in the article, are: self-explanation, congruence to the subject, self-sufficiency and relativity, self-generation. These conditions make autobiographical narrative means of life-experience self-formation and tools of personal self-construction.
W artykule autorka na poziomie teoretycznym uzasadnia istotę autobiograficznej narracji jako sposobu pojęciowej organizacji życiowego doświadczenia. Pisze także o narracji autobiograficznej jako społecznym i mentalnym fenomenie. Opisuje sposoby budowania autobiograficznej narracji oraz zasady, które charakteryzują utrzymywanie biograficznej narracji: zgodność autentyczności i identyczności subiekta, logiczną niezgodność przestrzenno-czasowego planu, zgodność oczekiwań subiekta itd. W artykule podana jest także charakterystyka podstawowych funkcji narracji, służąca jako środek do pojęciowej organizacji doświadczenia życiowego subiekta.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2014, 2, 11
1896-8333
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Жінка в українській історичній белетристиці 1880–1890-х років
The woman in Ukrainian historical belles-lettres 1880–1890’s
Kobieta w ukraińskiej prozie historycznej lat 1880–1890
Autorzy:: Кирильчук (Kyryl’chuk), Олександр (Oleksandr)
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2178923.pdf
Data publikacji:: 2015-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: postcolonialism
metropolitan discourse
colonial narrative
counter–discourse
historical novel
postkolonializm
dyskurs metropolny
narracja kolonialna
kontrdyskurs
powieść historyczna
Opis:: Ukrainian historical fiction of the late nineteenth century is a strategy which outlines the characteristics of national identity. Presence of a woman in such models has a particular semantic role. ln Ukrainian historical novels the feminine role is sometimes projected on the plane of patriarchal axiology and in some cases becomes masculinum under militant discourse of the past. The image of a woman in Ukrainian historical fiction of 1880–1890’s makes it possible to outline the intersection of the colonial and anti–colonial narratives.
Ukraińska proza historyczna końca XlX wieku jest oryginalną strategią, która określa różne opcje tożsamości narodowej. Obecność kobiety w takich modelach ma wyjątkowe znaczenie semantyczne. W ukraińskiej powieści historycznej kobieta jest często projektowana przez aksjologię patriarchalną, a w niektórych przypadkach ma maskulinistyczne znaki, szczególnie w militarnym dyskursie przeszłości. Obraz kobiety w ukraińskiej prozie historycznej lat 1880–1890 pozwala wyraźnie nakreślić sytuację przecięcia narracji kolonialnej i antykolonialnej.
Źródło:: Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2015, 1; 195-205
2543-9227
Pojawia się w:: Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Aktualne trendy w sferze komunikacji bezpieczeństwa
Autorzy:: Даниленко, Сергей
Нестеряк, Юлия
Гринчук, Марина
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/687058.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: communicative security, information security, cyber security, disinformation, emotional content, confirming prejudice, convergent society, cognitivism, narrative
bezpieczeństwo komunikacyjne, bezpieczeństwo informacyjne, cyberbezpieczeństwo, dezinformacja, treść emocjonalna, społeczeństwo konwergentne, kognitywizm, narracja
коммуникативная безопасность, информационная безопасность, кибербезопасность, дезинформация, эмоциональный контент, подтверждающее предубеждение, конвергентное общество, когнитивизм, нарратив
Opis:: Authors claim that in the modern information field one should differentiate between communication and information security. These two types are distinguished by the dominance of the human factor, as far as communication security is concerned. A technical component of the distribution, preservation and protection of information is of the secondary importance. Nevertheless, it becomes relevant when we talk about information security, which has a tendency to closed space. Authors claim that for a person, society and state it is much more dangerous when a destructive communicative influence forces an individual (user) to take active actions, which are dangerous both for himself and for others. The first doctrinal trend in the field of communication security is the inevitable further separation of communication and information (with a dominant cyber security) security, based on human nature, its physiological, psychological and intellectual features. Authors claim that the second direction, which will be actively discussed and to which the efforts of states, society and the individual will be applied, is the problem of increasing disinformation that came after the milder threat of communicative security – post-truth. And the third tendency in the field of communication security is the impossibility of overcoming or completely neutralizing the negative consequences of the action of institutionally produced, purposeful disinformation. Even with the current development of the means and methods of disseminating of information both individually and en masse, neutralization can only be partial. Therefore, the least consequences of the impact of destructive information, in other words, the effective communication security will be possible if the “informational health” of a person, society and the state is ensured by their common efforts.
Autorzy uzasadniają twierdzenie, że współczesna przestrzeń informacyjna powinna wyróżniać bezpieczeństwo komunikatywne i bezpieczeństwo informacyjne. Te dwa typy wyróżniają się dominacją czynnika ludzkiego, jeśli mówimy o bezpieczeństwie komunikatywnym. Komponent techniczny dystrybucji, przechowania i ochrony informacji ma znaczenie drugorzędne. Niemniej jednak staje się to istotne, gdy mówimy o bezpieczeństwie informacyjnym, które ma tendencję do zamkniętej przestrzeni. Bardziej niebezpieczny dla osoby, społeczeństwa i państwa, zdaniem autorów, jest problem, gdy niszczący wpływ komunikacyjny zmusza osobę (użytkownika) do podjęcia aktywnych działań, niebezpiecznych zarówno dla niego samego, jak i dla innych. Jako pierwszy doktrynalny trend w dziedzinie bezpieczeństwa komunikacyjnego autorzy podają nieuniknioną dalszą separację opartą na ludzkiej naturze, jej fizjologicznych, psychologicznych i intelektualnych cechach, bezpieczeństwo komunikacyjne i bezpieczeństwo informacyjne (z dominującym bezpieczeństwem cybernetycznym). Drugi kierunek, który ich zdaniem będzie aktywnie dyskutowany i który będą stosować państwa, społeczeństwa i jednostki, to problem zwiększenia dezinformacji (disinformation), zastępujący łagodniejsze zagrożenie bezpieczeństwa komunikacyjnego – post-prawdy (post-truth). Trzecią tendencją w dziedzinie bezpieczeństwa komunikacyjnego jest niemożność przezwyciężenia lub całkowitego zneutralizowania negatywnych skutków działania celowej dezinformacji produkowanej instytucjonalnie. Nawet przy obecnym rozwoju mediów neutralizacja może być tylko częściowa. Dlatego też najmniejsze konsekwencje oddziaływania niszczącej informacji, skutecznego bezpieczeństwa komunikacji będą tam, gdzie „zdrowie informacyjne” osoby, społeczeństwa i państwa będzie maksymalnie zapewnione przez ich wspólne wysiłki.
Авторы обосновывают утверждение, что в современном информационном поле следует различать коммуникационную и информационную безопасность. Эти две разновидности отличает доминирование человеческого фактора, если говорить о коммуникационной безопасности. А технический компонент распространения, сохранения и защиты информации в этом понимании занимает второстепенное значение, но актуализируется, когда мы говорим о безопасности информационной, где существует тенденция к закрытости пространства. Гораздо опаснее для человека, общества и государства, по мнению авторов, является проблема, когда деструктивное коммуникативное влияние принуждает индивида (пользователя) к активным действиям, опасным как для него самого, так и для окружающих. Первым доктринальным трендом в сфере коммуникационной безопасности авторы называют неминуемое дальнейшее разделение на основе человеческой природы, ее физиологических, психологических и интеллектуальных особенностей, коммуникационной и информационной (с доминантой на кибербезопасности) безопасности. Вторым направлением, которое, по их мнению, будет активно обсуждаться и к которому будут прилагаться усилия государств, общества и отдельного человека, будет проблема нарастающей дезинформации (disinformation), пришедшая на смену более мягкой угрозе коммуникативной безопасности – постправде (post-truth). Наконец, третьей тенденцией в сфере коммуникационной безопасности следует считать невозможность преодоления или полной нейтрализации негативных последствий действия институционально продуцированной, целенаправленной дезинформации. Даже при нынешнем развитии средств и методов распространения информации как индивидуально, так и массово, нейтрализация может быть лишь частичной. Поэтому наименьшие последствия влияния деструктивной информации, иными словами – эффективная коммуникационная безопасность, буде там, где «информационное здоровье» человека, общества и государства будет максимально обеспечено их общими усилиями.
Źródło:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2018, 4, 2
2450-4866
Pojawia się w:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Структурныя асаблівасці наратыву ў аповесці Уладзіміра Дамашэвіча “Кожны чацвёрты”
Strukturalne właściwości narracji w powieści U. Domaszewicza „Każdy czwarty”
Struktural features of the narration in the story of U. Damaszewicz “Every fourth”
Autorzy:: Гарадніцкі, Яўген
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2106731.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: dyskurs
narracja
przestrzeń narracji
struktura narracyjna
monolog wewnętrzny
paradygmat
tekst
narrator
discourse
narrative
narrative space
narration structure
inner monologue
paradigm
text
Opis:: Przedmiotem analizy jest struktura narracyjna powieści „Każdy czwarty” białoruskiego prozaika Uładzimira Damaszewicza Oprócz tradycyjnej narracji w trzeciej osobie liczby pojedynczej autor wykorzystuje w utworze inne formy narracyjne. Jedną z nich jest monolog wewnętrzny drugorzędnych postaci powieści. W artykule omówiono kontekstowe znaczenia tych form.
The object of the study is the narration structure of the story “Every fourth” written by a Belarusian writer Uladzimir Damashevich In addition to the traditional third-person narration the author uses other narration forms. One of these forms is the inner monologue of the minor characters of the story. In the article the contextual meaning of those episodes is analysed.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2014; 41-50
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Структурныя асаблівасці наратыву ў аповесці Уладзіміра Дамашэвіча “Кожны чацвёрты”
Strukturalne właściwości narracji w powieści U. Domaszewicza „Każdy czwarty”
Struktural features of the narration in the story of U. Damaszewicz “Every fourth”
Autorzy:: Гарадніцкі, Яўген
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/945114.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: discourse
narrator
narrative
narrative space
narration structure
inner monologue
paradigm
text
dyskurs
narracja
przestrzeń narracji
struktura narracyjna
monolog wewnętrzny
paradygmat
tekst
Opis:: Przedmiotem analizy jest struktura narracyjna powieści „Każdy czwarty” białoruskiego prozaika Uładzimira Damaszewicza Oprócz tradycyjnej narracji w trzeciej osobie liczby pojedynczej autor wykorzystuje w utworze inne formy narracyjne. Jedną z nich jest monolog wewnętrzny drugorzędnych postaci powieści. W artykule omówiono kontekstowe znaczenia tych form.
The object of the study is the narration structure of the story “Every fourth” written by a Belarusian writer Uladzimir Damashevich In addition to the traditional third-person narration the author uses other narration forms. One of these forms is the inner monologue of the minor characters of the story. In the article the contextual meaning of those episodes is analysed.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2014, 6
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Innowacja i transpozycja jako zasady ewolucji formy filmowej w twórczości Jaime’a Rosalesa
Innovation and Transposition as the Principles of Evolution of Film Form in the Work of Jaime Rosales
Autorzy:: Żyto, Kamila
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27311695.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: forma filmowa
kino hiszpańskie
narracja
Jaime Rosales
modernizm
neomodernizm
film form
Spanish cinema
narration
modernism
neomodernism
Opis:: Artykuł przedstawia twórczość reżysera Jaime’a Rosalesa, która podlega ciągłej ewolucji formalnej. Zdaniem autorki twórca ten nie goni jednak za nowością i eksperymentem charakterystycznymi dla sztuki modernistycznej, nie stosuje też zabiegów typowych dla kina neomodernistyczego. Podstawowymi zasadami, jakie rządzą rozwojem formy w kinie Rosalesa, są innowacja i transpozycja. Kategorie te pozwalają uchwycić nie tyle stały progres formy filmowej czy charakterystyczną dla narracji parametrycznych permutację zabiegów formalnych, ile specyfikę myślenia tego artysty o funkcji formy filmowej. Kino Katalończyka zostaje także wpisane w ramy narracji perturbacyjnej, bowiem forma prowadzi do zaburzeń procesu opowiadania.
The article discusses the work of filmmaker Jaime Rosales. His subsequent films have undergone a significant formal evolution. But in that case, we are dealing neither with the pursuit of novelty and experimentation characteristic of modernist art, nor with approaches typical of neomodernist cinema. The basic principles that govern the development of form in Rosales’ cinema are innovation and transposition. These categories allow to grasp not so much constant progress or the permutation of formal procedures, characteristic of parametric narration, as the artist’s way of seeing the function of film form. The cinema of the Catalan author is also inscribed in the framework of perturbatory narration, as the form leads to a distortion of the narrative process.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2021, 115; 35-60
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Poskromienie złośnicy, czyli narracja filmowa na rozdrożach historii
The Taming of the Shrew, or Film Narrative at the Crossroads of History
Autorzy:: Żyto, Kamila
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340614.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: narracja filmowa
film narrative
Opis:: Artykuł ma charakter recenzyjny – jego autorka omawia książkę Jacka Ostaszewskiego Historia narracji filmowej (2018) wydaną nakładem wydawnictwa „Universitas”. Celem recenzji jest pokazanie oryginalności propozycji polskiego badacza oraz usytuowanie jej na tle innych pozycji poświęconych tej samej problematyce. Punktem referencyjnym stają się tu przede wszystkim, choć nie tylko, konsekrowane na gruncie rodzimego filmoznawstwa koncepcje teoretyków filmu: Davida Bordwella i Kristin Thompson. Ostaszewski stara się wejść w polemikę z amerykańskimi badaczami, jednocześnie rozwija ich myśl i – co najistotniejsze – pokazuje rozwój trybów narracyjnych w perspektywie historycznej.
The article is a review of a book by Jacek Ostaszewski Historia narracji filmowej [The History of Film Narrative] (2018) published by the Universitas publishing house. The aim of the review is to show the originality of the Polish researcher’s ideas and position them in relation to other publications devoted to the same problem. The reference point here is primarily, but not only, the ideas of film theorists: David Bordwell and Kristin Thompson, held in high esteem within the Polish film studies. Ostaszewski tries to enter into a polemic with American researchers, at the same time develops their thought and – most importantly – shows the development of narrative modes in a historical perspective.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 306-309
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: „To, co najważniejsze… w storytellingu” – analiza spotu świątecznego marki Allegro w ujęciu teorii narracji Bo Bergströma
“What is most important … in storytelling” – Analysis of the Allegro Brand Christmas Spot in the Light of Bo Bergström’s Narrative Theory
Autorzy:: Żukowska, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31339517.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:: narracja
storytelling
teoria narracji Bo Bergströma
marka Allegro
reklama świąteczna
narration
Bo Bergström’s narrative theory
Allegro brand
Christmas spot
Opis:: „Narracja” – pojęcie mające swoje korzenie w literaturoznawstwie, od lat 60. XX wieku stała się przedmiotem zainteresowania wielu innych dyscyplin, a – jak stwierdził Martin Kreiswith – humanistykę ogarnęła nawet „obsesja opowieści”. Mity, podania, legendy czy baśnie oraz inne formy narracji obecne w codziennym doświadczeniu większości uczestników kultury przyczyniają się do kompetencji odbioru opowieści w różnych formach. Być może to jest jednym z czynników wpływających na niezwykłą popularność i sukces storytellingu w reklamie. Zasady tworzenia dobrej, efektywnej, atrakcyjnej opowieści wywodzą się bowiem z dawnych form narracji i są dzisiaj powszechnie w niej stosowane. W artykule zostanie przedstawiona propozycja szwedzkiego badacza komunikacji wizualnej – Bo Bergströma, który różnicuje narrację na dramatyczną i niedramatyczną, a schematy obydwu opiera na regułach obecnych odpowiednio w kinie gatunków oraz kinie autorskim. Autor nazywa ten wymiar reklamy systemem formalnym, obok którego równie istotny jest system stylistyczny, czyli środki artystycznego wyrazu zastosowane w przekazie. W artykule zostanie przeprowadzona analiza obydwu systemów w reklamie świątecznej marki Allegro z 2021 roku w kontekście założeń storytellingu.
“Narration” – a concept rooted in literary studies, has attracted the attention of many other disciplines since the 1960s, and as Martin Kreiswith stated, the humanities were even “obsessed with stories”. Myths, legends, fairy-tales and other forms of narrative are omnipresent in the everyday experience of most participants in culture and thus they contribute to their competence of receiving stories in various forms. Perhaps this is one of the factors leading to the extraordinary popularity and success of storytelling in advertising. The principles of creating a good, effective, and attractive story derive from the old forms of narration and they are today commonly used in many narrative media. The article presents the proposal of the Swedish researcher of visual communication – Bo Bergström, who differentiates the narrative into dramatic and non-dramatic. He seesthe patterns of both kinds as as based on the rules present in genre cinema and author’s Aleksandra Żukowska 152 cinema, respectively. The author calls this dimension of advertising a formal system, next to which the stylistic system, i.e. the means of artistic expression used in the message, is equally important. The article will analyse both systems in the Allegro brand Christmas advertisement from 2021 in the context of the storytelling assumptions.
Źródło:: Media Biznes Kultura; 2022, 2(13); 151-164
2451-1986
2544-2554
Pojawia się w:: Media Biznes Kultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Rodzinne Kanzas – rekonstrukcja doświadczeń w autonarracji kobiety
Family Kansas – Reconstitution of Experiences in Woman’s Auto-narration
Autorzy:: Żeromska-Charlińska, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40499948.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: biografia
doświadczenia
narracja
rodzina
struktury procesowe
biography
experiences
narration
family
process structures
Opis:: CEL NAUKOWY: Celem niniejszego artykułu jest rozpoznanie i zaprezentowanie indywidualnych doświadczeń życiowych obecnych w narracji autobiograficznej kobiety. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Zasadniczy problem badawczy wyznacza pytanie o uniwersalną przestrzeń relacyjną urzeczywistniającą tożsamość narracyjną podmiotu w procesie całożyciowego uczenia się. Zastosowano metodę biograficzną umożliwiającą rekonstrukcję struktur procesowych opisanych przez F. Schützego. PROCES WYWODU: Zamierzenie badawcze stanowiło wgląd w badaną przestrzeń z perspektywy osoby badanej, dotarcie do jej rzeczywistej interpretacji na drodze poszukiwania identyfikacji. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Relacja z drogi wyposażającej w kapitał emocjonalny, związany z rodziną pochodzenia, autokonstruowanie relacji rodzinno-małżeńskiej krystalizuje, kreuje, definiuje i opisuje kondycję relacyjną badanej – wychylonej ku sensowi, zorientowanej na sens. Potencjał rodzinny jako zasób umożliwiający podejmowanie ryzyka rozwoju członków rodziny może być warunkowany atrybucją cech jej członków. Owe zasoby stanowią ewoluujący stan, dynamizujący osiąganie równowagi między przestrzeniami ich egzystencji, wspierający zmiany, wyjście z kryzysu, rewaloryzujący intersubiektywne bycie dla siebie, kreujący więź wspólnoty. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wielowątkowość doświadczeń człowieka inspirując do refleksji nad ich implikacjami dla realizacji projektu życiowego w kontekście jego powiązań ze swoistym zobowiązaniem wobec tego, co teraz jeszcze nie jest wiadome, w symetrii z życiem rodzinnym może wskazywać na wyższość rozwoju skokowego nad liniowym wynikającym z konieczności godzenia zmiany z potrzebą poczucia stabilizacji.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this paper is to recognize and show the individual life experiences present in narration of the autobiography of woman. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main research problem determines the question concerning universal relational space that realizes narrative identity of the individual in the process of lifelong learning. A biographical method has been used enabling the reconstruction of the process structures characterised by F. Shütze. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Insight into studied area from the perspective of analyzed individual, reaching his real interpretation through searching of identification, constituted the research intention. RESEARCH RESULTS: The story from the road, providing the emotional capital, related to the family of origin, the autostructuring of the familymarital relations, crystallizes, creates, defines and depicts the relation condition of the respondent, oriented towards the sense. Family potential as a resource enabling to take the risk of the family member development might be determined by the attribution of the features of its members. These resources make the evolving state, and dynamize achieving the stability between the spheres of their existence, supporting changes, coming out from the crisis, revaluing intersubjective being for oneself, creating the bond of the community. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: Different strands of the human being experiences, inspiring for the reflection on their implications for the life project realisation, in the context of its links with a specific obligation to what at present is not already known, in symmetry with family life, may indicate superiority of the variable evolution over linear one, resulting from necessity that balances the alteration with the need to feel the sense of stability.
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 59; 79-88
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Проклинання як ритуал і феномен міфопоетики зачарованої десни олександра довженка
Curses as a ritual and the phenomenon of the myths of enchanted desna by Olexandr Dovzhenko
Klątwa jako rytuał i fenomen mitopoetyki zaczarowanej desny Ołeksandra Dowżenki
Autorzy:: Zełeneńka, Iryna
Tkaczenko, Wiktoria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2090156.pdf
Data publikacji:: 2021-12-31
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: mythologicaly poetic
curse
impression
film story
narrative
folklore
mitopoetyka
klątwa
impresja
powieść filmowa
narracja liryczna
symbol
folklor
Opis:: This article deals with the problem of curses and mythologically poetic stylistics withth e example of O. Dovzhenkos’ film “The Enchanted Desna”. It is a typical lyrical story. This work is the author’s attempt to folklorize (lyricize) the genre of cinema through rich synonymy (contextual synonyms), versatile characteristics with comparisons, and occasional expressions (lyrics, curses). All aspects of linguistic colorization of the text constitute the multicultural space of the text, and the multidimensional nature of the poetics of the work. Therefore, one of the very characteristic features of Oleksandr Dovzhenko’s stylistic system is the synthesis of pre-Christian and Christian myths and pre-war reality. This is well illustrated by the rich, synonymous story of a small boy and mature artist (the concept of duality). All this brings the style of Dovzhenko’s new romance to the style of the impressionist Mikhail Kotsubinsky (in this context, we recall the “Apple Flower”).
Artykuł został poświęcony klątwom jako elementom mitopoetyki rozpatrywanym na przykładzie powieści filmowej Ołeksandra Dowżenki z przeważającą narracją liryczną pt. Zaczarowana Desna. Autorki podejmują próbę odczytywania figur folkloryzowania (liryzowania) gatunku powieści filmowej za pomocą bogatej synonimii (synonimów kontekstowych), rozbudowanej charakterystyki bohaterów z porównaniami, a także okazjonalnych wypowiedzi w postaci przekleństw. Wszystkie aspekty koloryzacji językowej kondensują wielokulturową przestrzeń tekstu, wielowymiarowość jego poetyki. Dlatego jedną z najbardziej charakterystycznych cech systemu stylistycznego Ołeksandra Dowżenki jest synteza mitów przedchrześcijańskich i chrześcijańskich oraz przedwojennej rzeczywistości, co dobrze ilustruje bogata, wyimaginowana historia małego chłopca i dojrzałego artysty (koncept dualności).
Źródło:: Studia Ukrainica Posnaniensia; 2021, 9, 2; 97-105
2300-4754
Pojawia się w:: Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Polexit Narrative : A Case Study in Terms of Political Communication
Narracja Polexit – studium przypadku w zakresie komunikacji politycznej
Autorzy:: Zalas-Kamińska, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1936756.pdf
Data publikacji:: 2019-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: political communication
narrative
Polexit
the EU–Poland relationship
political struggle
komunikacja polityczna
narracja
polexit
relacje UE–Polska
walka polityczna
Opis:: The issue of researching a narrative in terms of political communication, still being discussed by political sciences as a phenomenon classified between media science and political science, has become a challenging field. Mainly due to political reality, where a word “narrative” has emerged as a very common one. The Polexit narrative, a fairly new political phrase, is an example of it. Taking a narrative into account in research of political science might be fascinating not only in terms of methodology itself, but in terms of real political consequences, including the EU-Poland relationships. So that, the questions here are how to study a narrative in relation to politics, and how a created story – here in case of a hypothetical Polexit and not infrequently soaked with generics and populism – influences political reality, including the misunderstanding of the European integration process.
Kwestia badania narracji w ramach komunikacji politycznej, będąca wciąż przedmiotem dyskusji w naukach politycznych jako zjawisko wciśnięte pomiędzy nauki o mediach i nauki o polityce, stała się ciekawym wyzwaniem. Głównie z powodu rzeczywistości politycznej, w której słowo „narracja” stało się dość powszechne. Przykładem tego jest narracja polexitu, stosunkowo nowa fraza polityczna. Uwzględnienie narracji w badaniach politycznych może być fascynujące nie tylko pod względem metodologii, ale również pod względem realnych konsekwencji politycznych, w tym relacji między Unią Europejską a Polską. W związku z tym warto podjąć próbę odpowiedzi na dwa pytania: jak badać narrację w odniesieniu do polityki oraz jak stworzona opowieść – tutaj w przypadku hipotetycznego polexitu i nierzadko nasiąknięta ogólnikami i populizmem – wpływa na polityczną rzeczywistość, w tym na nierozumienie procesu integracji europejskiej.
Źródło:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 64; 203-215
1505-2192
Pojawia się w:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Atrakcyjność komiksu historycznego na tle wymagań stawianych twórcom komiksowym przez historię i sztukę
The attractiveness of historical cartoons at the background of demands imposed on cartoon creators by history and art
Autorzy:: Zajączkowski, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/477274.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:: komiks, historia, sztuka, kultura popularna, narracja graficzna,
fabuła, powieść historyczna
Opis:: Writing about historical cartoons, one has to keep in mind two perspectives – that of art and that of history. Each of these perspectives specifies different tasks for a cartoon and these tasks are often contradictory to each other. While – for a historian – an ideal in a historical cartoon is compliance of the content and images with source documents, for a cartoon creator, the principal objective is an efficient fulfilment of the storyline. In the article, the author raises the question of a possibility to create a historical cartoon which would satisfy both art critics and historians. This question is in fact a question about the truth of historical facts in art. Searching the answer to the above question, the author points to postmodernist and avant-garde dictate, dominating today in theoretical digressions concerning the role of the art and of the history. The author recognises that the contemporary positions of theoreticians do not make it easier for him to find answers to the questions raised above. Therefore, the author turns in his considerations to classical solutions, paying attention to the attractiveness of the Aristotle principle of mimesis. He also notices that similar problems to these the cartoon creators are facing now while trying to present history in a form of a storyline, were the challenges classical authors of historical novels had to cope with earlier. Since the cartoon can be considered a part of the literary horizon, the author gives some thoughts to a dilemma whether novelists’ experiences will remain useful for cartoon creators. It seems that it is not entirely so, since contemporary fiction (and hence also cartoon) is influenced by phenomena related to a fragmentation of the plot. Therefore, the author is rather inclined to adopt the position that historical cartoon, if it wants to upkeep an element of a storytelling, will – in the future – be forced to use the experiences of filmmakers since the plot still plays an important role in movies. Closing paragraphs of the article are devoted to a poetic value of a historical cartoon and the attempt at defining it. The author tries to prove that chronological descriptions of events also characteristic of a historical source material, in case of a historical cartoon turns into a logical course of events filled with the protagonists’ emotions while, from the point of view of plastic art, it turns into a sequence of drawn images subordinated to the rights of aesthetics of a frame and a chart. The author underlines that despite determination to accurately recreate facts in a storyline, as well as, to recreate the visual impression of the relevant epoch, the creators should also try to accomplish their own goals identical to the objectives a work of art is supposed to accomplish.
Źródło:: Pamięć i Sprawiedliwość; 2013, 2(22); 11-134
1427-7476
Pojawia się w:: Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "narracja" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język