Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "mysticism," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 214
Tytuł:
Bizantyjski Neoplatonizm i Zachodnia średniowieczna mistyka: wspomnienia chrystologii Maksyma Wyznawcy w mistycznej doktrynie Bernard z Clairvaux
Autorzy:
Тимофеев, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420326.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Byzantine Neoplatonism
Western medieval mysticism
grace
free will
synergy
stages of love
bizantyjski neoplatonizm
zachodnia średniowieczna mistyka
łaska
wolna wola
synergia
etapy miłości
византийский неоплатонизм
западная средневековая мистика
благодать
свобода воли
синергия
ступени любви
Opis:
W artykule autor rozważa korelację pomiędzy doktryną chrystologiczną Maksyma Wyznawcy a mistyczną nauką świętego Bernarda z Clairvaux. Analizie poddano ideologiczne paralele dotyczące synergii boskiej i ludzkiej woli oraz stopnie sekwencji wolności i miłości chrześcijańskiej w naukach chrześcijańskich myślicieli.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Християнство, мистицизъм, безверие: Иван Грозев и Николай Райнов
Christianity, Mysticism, Infidelity: Ivan Grozev and Nikolay Raуnov
Chrześcijaństwo, mistycyzm, niewiara. Iwan Grozew i Nikołaj Rajnow
Autorzy:
Азманова-Рударска [Azmanova-Rudarska], Елена [Elena]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32387977.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Ivan Grozev
Nikolay Raynov
Christianity
Theosophy
mysticism
Iwan Grozew
Nikołaj Rajnow
chrześcijaństwo
teozofia
mistycyzm
Opis:
This article follows the personal and artistic relations between two famous Bulgarian poets and mystics, Ivan Grozev and Nikolay Raynov. Before 1944, the lives of both passed under the common sign of Orthodox Christianity, spiritualism, Theosophy, and Freemasonry. A separation took place after 1944, when Raynov rejected all forms of religiosity. At first, their relationship was good, but later it came into sharp conflict. The first words of criticism were spoken by Grozev, concerning Raynov’s translation of Thus Spoke Zarathustra by Nietzsche. The further polemics, on the one hand, had a significant impact on some of the intellectual elite in Bulgaria; on the other hand, they illustrate the changing attitude of both writers to religiosity. The source material is archives, memoirs and autobiographies, which reveal the dialogicality in Bulgarian literature in the first half of the 20th century.
Artykuł jest poświęcony osobistym i artystycznym relacjom między dwoma słynnymi bułgarskimi poetami i mistykami, Iwanem Grozewem i Nikołajem Rajnowem. Przed rokiem 1944 życie obu upływa pod wspólnym znakiem kolejno: ortodoksyjnego chrześcijaństwa, spirytyzmu, teozofii i wolnomularstwa. Do rozdziału dochodzi po 1944 roku, kiedy Rajnow odrzuca wszelkie formy religijności. Na początku ich wzajemny stosunek jest pozytywny, ale z czasem dochodzi do ostrych sporów. Pierwsze słowa krytyki wypowiada Grozew. Sprawa dotyczy przekładu Rajnowa Tako rzecze Zaratustra Friedricha Nietzschego. Dalsza polemika z jednej strony ma istotny wpływ na część elit intelektualnych w Bułgarii, z drugiej – ilustruje zmieniający się stosunek obu pisarzy do religijności. Materiał źródłowy stanowią archiwa, wspomnienia i autobiografie. Odsłaniają one dialogiczność w bułgarskiej literaturze w pierwszej połowie XX wieku.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2020, 20
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Call of Lay People to the Mystical Life
Autorzy:
Zyzak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668355.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
spirituality
mysticism
laity
contemplation
action
baptism
world
Opis:
The subject of this article is the call of lay people to the mystical life. The topic under consideration indicates two poles, around which the main reflection revolves: the mystic and the lay state of life. The call of lay people to mysticism is not just a hypothesis, but a real experience, researched and decribed by theologians. So reflecting on the call to the mystic life of lay people is not so much a matter of ‘whether’, but of ‘how’. In the light of the above, four issues are fundamental: the impossibility to provoke the mystical experience, its dependence on the spirituality of the baptism, the relation of contemplation to action and the relation to the world. It occurs however, that every Christian, together with God’s life of grace bestowed in baptism, receives the basis for the mystical life. Neither an active life in the world, nor work or marriage, hinders the development of this gift.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2011, 1, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spiritual Theology: The Contribution of Edith Stein
Autorzy:
Zyzak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29552041.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Spirituality
Edith Stein
mysticism
anthropology
states of life
Opis:
The author of the article studies the spirituality of Edith Stein. He presents Edith Stein’s contribution to the methodology of spiritual theology, her anthropological and theological vision, her evolution of the religious experience, the life of prayer and call to mysticism. Edith Stein carried out research which today would be regarded as being interdisciplinary. Her reflections have a huge influence on the methodology of the theology of spirituality. The spirituality of the Cross which Stein writes about in compliance with the classic masters, nowadays may be an adjustment to the incarnational spirituality, in her overly optimistic view on the usage of creatures and taking for granted the spiritual value of suffering.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2023, 13, 1; 115-130
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizja mistyczna − wizja poetycka. Sploty późnej poezji Mickiewicza i Słowackiego
Mystical Vision − Poetical Vision. Entanglements of the Late Poetry of Mickiewicz and Słowacki
Autorzy:
Zwierzyński, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014042.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Adam Mickiewicz
Juliusz Słowacki
mistyka
wyobraźnia
epifania
mysticism
imagination
epiphany
Opis:
Szkic opisuje model mistycznej poezji polskiego romantyzmu. Analizy rozpoczęto od obrazu wizji mistycznej w Widzeniu Mickiewicza. Ukazano dalej znaczenie Liryków lozańskich, w których zostały stworzone transcendentne formy poetyckie oddające inność Bytu mistycznego. Następnie opisano, jak Słowacki rozwija te formy w poezji genezyjskiej, tworząc zespół technik poetyckich ujmujących różne aspekty świata transcendentnego. Zbadano w szkicu także najbardziej niezwykłe, apofatyczne zjawiska poezji Słowackiego wyprowadzające poetyckie poznanie poza Byt, w przestrzeń Boskiego Pra-gruntu bliskiego mistyce Böhmego i Mistrza Eckharta.
The article is an attempt to describe a model of mystical poetry in Polish Romanticism. The analysis begins with a look at the image of the mystical vision in Adam Mickiewicz’s poem − “Widzenie” [“The Vision”]. Next, the importance of the Lausanne poems, with their transcendent poetic forms that show the otherness of the mystical being, is presented. Afterwards, a description of how Słowacki develops these poetic forms in the genesis poetry is provided. Słowacki created a set of exceptional poetic techniques that present many aspects of the transcendent world. The most unusual, apophatic phenomena of Słowacki’s poetry were also examined. It has been shown how these late poetic forms lead poetic cognition outside of Being and into the space of the Divine Pre-Ground. These turn out to be close to the mysticism of Böhme and Eckhart
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 17-34
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prophet Elijah in the woods in the high altar of the Church of Discalced Carmelites in Czerna
“Prorok Eliasz na puszczy” w ołtarzu głównym kościoła karmelitów bosych w Czernej
Autorzy:
Żmudziński, Jerzy
Organisty, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560513.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Elijah
Carmelite mysticism
Czerna hermitage
Tommasso Dolabella
Father Venante da Subiaco
Agnieszka Firlej née Tęczyński
Eliasz
mistyka karmelitańska
erem w Czernej
Tomasz Dolabella
o. Wenanty z Subiaco
Agnieszka z Tęczyńskich Firlejowa
Opis:
One of the most interesting early modern paintings in the vicinity of Krakow, located at the main altar of the Discalced Carmelite church in Czerna has not, to date, been the subject of a dedicated study. Although we are not in possession of archive sources which would confirm the attribution, for over a century the canvas has been held to be a work of Tommaso Dolabella. The first section of the article discusses the content of the image, which is ideologically linked to the altar. It also attempts to interpret the significance of Elijah, identified as Messiah’s predecessor, as well as the role of miraculous sustenance brought to the prophet by an angel. This part of the article focuses also on a rather inconspicuous theme of Elijah’s bare foot resting on the foot of God’s intermediary, which could symbolize a kind of successful spiritual struggle. Further in the text, the Czerna painting is subjected to a detailed stylistic analysis. By way of comparisons to works by father Venante da Subiaco, a new attribution and dating of the work presenting Prophet Elijah in the wilderness are suggested. The composition was painted in the years 1630–1632, when Venante was prior at the Selva Aurea hermitage in Rytwiany. Venante’s authorship of the Czerna painting is at least probable, as determined by three basic facts: the style of the painting, relations between Czerna’s and Rytwian’s founders (Agnieszka Firlej, née Tęczyński, was Jan Tęczyński’s sister), chronological data (the likelihood of the completion of the painting for the main altar in a small church in Czerna relatively soon after its construction had been commenced in 1629), last but not least, a fairly common tradition of monastic painters painting pictures commissioned by selected lay founders.
Jeden z najciekawszych nowożytnych obrazów w okolicach Krakowa, znajdujący się w ołtarzu głównym kościoła karmelitów bosych w Czernej, nie był dotychczas przedmiotem osobnych studiów. Pomimo iż nie dysponujemy źródłami archiwalnymi potwierdzającymi jego atrybucję, od ponad wieku płótno przypisywane jest Tomaszowi Dolabelli. W pierwszej części artykułu omówiono treść przedstawienia, łączącego się ideowo z ołtarzem. Zinterpretowano znaczenie postaci Eliasza, identyfikowanej jako poprzednik Mesjasza, a także rolę cudownego pożywienia, które przynosi prorokowi anioł. Osobno zwrócono uwagę na drobny motyw położenia nagiej stopy Eliasza na stopie pośrednika Boga, który symbolizować może typ walki duchowej uwieńczonej zwycięstwem. W dalszej części tekstu obraz czernieński poddany został drobiazgowej analizie stylowej. Na podstawie porównań z dziełami o. Wenantego z Subiaco zasugerowano nową atrybucję i datę powstania obrazu przedstawiającego Proroka Eliasza na puszczy. Kompozycja została namalowana w latach 1630–1632, kiedy Wenanty był przeorem w eremie Selva Aurea w Rytwianach. Autorstwo Wenantego odnośnie do obrazu w Czernej mieści się co najmniej w granicach prawdopodobieństwa, wyznaczonego przez podstawowe fakty: styl obrazu, związki fundatorów Czernej i Rytwian (Agnieszka z Tęczyńskich Firlejowa była siostrą Jana Tęczyńskiego), kwestie chronologiczne (możliwość powstania obrazu do ołtarza głównego niewielkiej świątyni w Czernej stosunkowo niedługo po rozpoczęciu jej budowy w 1629 roku), wreszcie dość powszechny w czasach nowożytnych obyczaj wykonywania przez malarzy zakonnych zamówień dla wybranych osób z grona świeckich fundatorów.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 329-358
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomenologia liturgii Jean -Yves’a Lacoste’a jako filozofia mistyki
Jean-Yves Lacoste’s phenomenology of liturgy as philosophy of mysticism
Autorzy:
ZGÓRECKI, PRZEMYSŁAW
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143202.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jean-Yves Lacoste
Martin Heidegger
phenomenology
phenomenology of liturgy
mysticism
philosophy of mysticism
philosophical experience
mystical experience
time
fenomenologia
fenomenologia liturgii
mistyka
filozofia mistyki
doświadczenie filozoficzne
doświadczenie mistyczne
czas
Opis:
Fenomenologia liturgii to główny filozoficzny projekt Jean-Yves Lacoste’a, mało jeszcze w Polsce znanego współczesnego francuskiego myśliciela. Liturgię rozumie bardzo szeroko: to dla niego taki sposób życia, który jest trwaniem wobec Boga, którego pojmuje jako podmiot i obietnicę relacji. Wydaje się zatem, że jest ona zarazem doświadczeniem filozoficznym, jak i mistycznym, dlatego będzie tutaj poddana analizie jako filozofia mistyki. Przebadana zostanie przy tej okazji postawa Lacoste’a wobec zadania myślenia, jego droga do filozofii mistyki oraz sposób, w jaki opisuje relacje między doświadczeniem mistycznym a filozoficznym. Wreszcie na koniec pojawi się pytanie o to czy mistyka u swoich źródeł jest pewnym sposobem przeżywania czasu?
Phenomenology of liturgy is the main philosophical project of Jean-Yves Lacoste, a contemporary French thinker, up to this time not well known in Poland. Liturgy is hereby understood in a broader sense, as a mode of life, which consist of facing God, understood as a subject and a promise of relationship. Therefore, it seems to be both a philosophical and mystical experience, which is why it is going to be considered here as philosophy of mysticism. The paper examines Lacoste’s undertaking of the task of thinking, his way to philosophy of mysticism, as well as the relation between philosophical and mystical experience in his thought. Finally, a question will emerge: is mysticism in its core a way of experiencing time?
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2021, 18; 29-46
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebóstwienie w perspektywie chrystologicznej. Śladami Josepha Ratzingera − Benedykta XVI
Divinization in the Christological Perspective. Following Joseph Ratzinger (Benedict XVI)
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601075.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Chrystus
Bóg
człowiek
przebóstwienie
Sobór w Chalcedonie
III Sobór w Konstantynopolu
sobór
zjednoczenie
mistyka
teologia
chrystologia
antropologia
natura
wola
Benedict XVI
Christ
God
man
divinization
the Council of Chalcedon
the Third Council of Constantinople
Council
union
mysticism
theology
Christology
anthropology
nature
will
Opis:
Benedykt XVI pisał o uniwersalnej tęsknocie człowieka do bycia „jak Bóg”. Prarodzice wybrali samoubóstwienie zamiast przebóstwienia z łaski Bożej. Benedykt XVI ukazywał misterium przebóstwienia w perspektywie chrystologicznej. Dokonuje się ono na wzór zjednoczenia dwóch natur w jednej Osobie Syna Bożego (sobór w Chalcedonie). Lekarstwem na fałszywe rozumienie, czym jest theosis, jest ukazanie drogi do celu: chodzi o posłuszeństwo, które wiedzie przez „bramę Krzyża”. Sposób zjednoczenia dwóch woli (ludzkiej i Boskiej) w Chrystusie jest warunkiem i modelem komunii woli człowieka i Boga (Sobór Konstantynopolitański III).
Benedict XVI wrote about a man’s universal longing to be “like God”. The first parents chose self-divinization instead of divinization by God’s grace. Pope Emeritus showed the mistery of divinization in the Christological perspective. It takes place similarly to the way two natures are united in one Person of the Son of God (the Council of Chalcedon). Showing way to the goal is a remedy for false understanding of what theosis is: it is obedience that leads through “the gate of Cross”. The way two wills (human and divine) are united in one in Christ is a condition and model of communion of God’s will and a man’s one (the Third Council of Constantinople).
Źródło:
Teologia w Polsce; 2014, 8, 2; 141-164
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebóstwienie w perspektywie teologii i mistyki Synteza dwóch mądrości „bez zmieszania i bez rozdzielania”
Divinization in The Perspective of Theology and Mysticism. Synthesis of Two Wisdoms “Inconfusedly and Indivisibly”
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950460.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Benedykt XVI
Chrystus
Bóg
człowiek
Maryja
przebóstwienie
Sobór w Chalcedonie
III Sobór w Konstantynopolu
zjednoczenie
mistyka
teologia
chrystologia
antropologia
natura
wola
Jan od Krzyża
Faustyna Kowalska
Maksymilian Kolbe
benedict xvi
christ
god
man
mary
divinization
the council of
chalcedon
the third council of constantinople
union
mysticism
theology
christology
anthropology
nature
will
john of the cross
faustyna kowalska
maksymilian kolbe
Opis:
Benedict XVI showed the mistery of divinization in the Christological perspective. It takes place similarly to the way two natures are united in one Person of the Son of God (the Council of Chalcedon). The way two wills (human and divine) are united in one in Christ is a condition and model of communion of God’s will and a man’s one (the Third Council of Constantinople). The article deals with the coherence between dogmatic statements and saints as well as mistics’ experience (John of the Cross, Faustyna Kowalska, Maksymilian Kolbe). Synthesis of dogmatics and mysticism allows to better understand what theosis is and how it takes place
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2014, 13, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedziwna wymiana dusz. Przebóstwienie w myśli Zofii Tajber - Matki Pauli
Admirable Exchange of Souls. Deification in Zofia Tajber's (Mother Paula's) Thought
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051078.pdf
Data publikacji:
2020-03-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Zofia Tajber – Matka Paula
Międzynarodowa Komisja Teologiczna
Joseph Ratzinger
Jezus Chrystus
wcielenie
przebóstwienie
przedziwna wymiana
dusza
Eucharystia
teologia dogmatyczna
teologia mistyczna
mistyka
chrystologia
soteriologia
Zofia Tajber – Mother Paula
International Theological Commission
Jesus Christ
Incarnation
deification
admirable exchange
soul
Eucharist
dogmatic theology
mystical theology
mysticism
Christology
soteriology
Opis:
Teologia dogmatyczna winna brać pod uwagę „wiedzę świętych”, w której często skrywają się elementy teologiczne. W artykule zbadano orędzie Zofii Tajber – Matki Pauli (1890–1963) pod kątem teologii przebóstwienia. Wyniki poszukiwań zestawiono z rozumieniem theosis we współczesnej teologii (opracowania Międzynarodowej Komisji Teologicznej oraz Josepha Ratzingera). Spuścizna mistyczki pozwala przełożyć tradycyjną teorię „przedziwnej wymiany” na egzystencję chrześcijańską. Zjednoczenie człowieka z Bogiem dokonuje się na poziomie „wymiany dusz” Chrystusa i wierzącego. Na szczególną uwagę zasługuje akcent położony na soteriologiczną rolę Duszy Chrystusa oraz Eucharystię w przebóstwieniu. Ostatecznie chodzi o przechodzenie od obecności Chrystusa w ludzkiej duszy po przyjęciu Komunii św. do całkowitej jednozgodności rozumu, woli i uczuć (idea „krótkiej drogi”).
Dogmatic theology should take into account the “knowledge of saints” in which theological elements are often hidden. The article analyses Zofia Tyber’s (Mother Paula, 1890–1963) message in relation to deification theology. An outcome of the searches is compared to the understanding of theosis in contemporary theology (the International Theological Commission and Joseph Ratzinger’s documents). The mystic’s heritage enables one to apply the traditional theory of an “admirable exchange” to Christian existence. Union of a man with God takes place at the level of “exchange of souls” of Christ and a believer. An emphasis laid on the soteriological role of Christ’s soul and on Eucharist in the deification process is especially worthy of attention. Proceeding from Christ’s presence in a human soul after the Holy Communion to a total harmony of mind, will and feelings (idea of a „short path”) is ultimately aimed at.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2018, 12, 1; 149-167
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideal Types in Max Weber’s Sociology of Religion: Some Theoretical Inspirations for a Study of the Religious Field
Autorzy:
Załęski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929659.pdf
Data publikacji:
2010-10-06
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
ideal types
mysticism
asceticism
religion
magic
psychoanalysis
Opis:
Max Weber is widely known as the author of ideal types of power. However, he also developed ideal types of religious attitudes. The article presents his original three ideal types and shows how they can be complemented by a fourth one. The fourth ideal type is based on analysis of magic as religious practice.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2010, 171, 3; 319-326
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Saint Vincent de Paul. Entre la conversion de lambition et le mysticisme de son action charismatique
St. Vincent de Paul. Between the Conversion of the Ambition and the Mysticism of his Charismatic Action
Święty Wincenty a Paulo. Pomiędzy nawróceniem z ambicji a mistycyzmem działania charyzmatycznego
Autorzy:
Zakhary, Milad Sidky
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036762.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ubodzy/ubóstwo
caritas
nawrócenie
charyzmat
mistycyzm
poors/poverty
charity
conversion
charism
mysticism
Opis:
To studium, podjęte cztery wieki po pojawieniu się charyzmatu św. Wincentego a Paulo (1617-2017), jest zależne od „Wielkiego Świętego Wielkiego Stulecia” i od jego własnych relacji opisujących wewnętrzną i zewnętrzną stronę jego nawrócenia, jego charyzmat. Zarówno jego relacja, jak i nawrócenie odsłaniają w pewnym stopniu jego mistycyzm, który jest często niezauważany. Najwyższy przejaw młodości charyzmatu jest bezpośrednio proporcjonalny do głębi nawrócenia. Czy nie możemy już więcej pytać: czy to „czyny miłości tworzą czasy, w których są dokonywane”? Nasz Pan Jezus Chrystus dał na to odpowiedź: „Albowiem ubogich zawsze macie u siebie” (Mt 26,11). Ze swej strony papież Franciszek zachęca członków Międzynarodowego Stowarzyszenia Miłosierdzia słowami: „Zakorzenieni w doświadczeniu osobistym Chrystusa, będziecie mogli przyczynić się do propagowania «kultury miłosierdzia», która odnawia głęboko serca i otwiera je na nową rzeczywistość.
Located in the 4th centenary of the charisma of St. Vincent de Paul (1617-2017), this study deepens, in the life of the “Grand Saint of the Grand Century”, and by his own words, the ins and outs of his conversion, and charisma. Both reveal, in filigree, his mysticism, which often goes unnoticed. The height of the youth of the charism is directly proportional to the depth of the conversion. We can't ask, no more, “the actions of charity made their time?”. Our Lord Jesus Christ has given the answer: “the poor, indeed, you have always with you” (Mt 26:11). For his part, the Pope Francis invites members of the International Association of Charities with this exhortation: “In being rooted in the personal experience of Christ, you will be able to contribute to a “culture of mercy” that renews deeply the hearts and opens up to a new reality”.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 5; 121-136
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Llibre d’amic e amat” Rajmunda Lulla. Problem przekładu imion tytułowych postaci
“Llibre D’amic E Amat” by Raymond Lull. The Problem of Translation of the Title Characters’ Names
Autorzy:
Zając, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1892072.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Raymund Lull
rodzaje miłości
przyjaźń
mistyka
Biblia
sufizm
imię
Raymond Lull
kinds of love
friendship
mysticism
the Bible
Sufism
name
Opis:
One of the most famous and widely read works of Raymond Lull (1235-1316) is the Llibre d’ amic e amat. This simple title, as it turns out, is not at all clear enough and causes difficulties in Polish translations. The name of the first character, which is human—amic, appears in Polish translations as a friend or a lover, and the name of the other, which is God—amat, appears as a lover or beloved. Which of the variants more adequately captures the meaning of the original? For the rational getting bottom of the problem it is necessary to analyse the Catalan term from the semantic point of view at first. At the same time there have to be taken into consideration that the term locates its etymological source in the culture of the Latin language. Whereas the Lull's work draws inspiration from the Bible, it is also necessary to examine the biblical context of different kinds of love and the specific terms that define them. Pragmatic analysis also allows us to capture the specificity of the relationship of people related with a specific kind of love. An interdisciplinary reflection on the names of the mystic work shows the non-randomness of the literary convention settled in the concrete realities of religious experience, with its specificity in the context of the culture of the source language as well as the target language. This study, beyond the very analysis of the problem, also gives the author translation proposal with Polish equivalents of the title characters’ names of the work. « Llibre d’amic e amat » par Raymond Lull. Problème de la traduction des prénoms des personnages du titre Une des œuvres des plus connues et lues de Rajmund Lull (1235-1316) est intitulée Llibre d’amic e amat. Ce titre paraît simple mais en réalité il n’est pas univoque et pose des problèmes aux traducteurs polonais. Le prénom du premier personnage qu’est l’homme – amic, est traduit comme przyjaciel, miłujący, ou encore kochanek; le prénom du deuxième qu’est Dieu – amat, est traduit comme ukochany ou umiłowany. Lequel de ces mots exprime-t-il le mieux le sens du texte original ? Pour bien saisir le problème, il est nécessaire de faire d’abord l’analyse sémantique du terme catalan et de son étymologie qui  prend sa source dans la culture propre au latin. L’œuvre de Lull s’inspire de la Bible, il est donc nécessaire d’étudier le contexte biblique dans lequel nous trouvons différents types d’amour désignés par des termes appropriés. L’analyse pragmatique permet de définir la spécificité des relations entre les personnes liées entre elles par un type donné d’amour. Une réflexion interdisciplinaire sur les prénoms de cette œuvre mystique montre que la convention littéraire n’est pas le fruit du hasard mais qu’elle est située dans l’expérience religieuse concrète et qu’elle a sa propre spécificité aussi bien dans la culture de la langue du départ que dans celle d’arrivée. L’analyse linguistique et biblique est complétée par la proposition des équivalents polonais des prénoms des personnages dans le titre.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 8; 177-191
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KIM EOK’S TRANSLATION AND HAN YONG-UN’S THE LOVER’S SILENCE – THE INTERIORITY IN THE 1920s’ LITERATURE
WYMIAR WEWNĘTRZNY LITERATURY LAT 20. WIEKU XX – MILCZENIE UKOCHANEGO HAN YONG-UN’A ORAZ PRZEKŁAD KIM EOK’A
Autorzy:
YANG, Soon-Mo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040176.pdf
Data publikacji:
2019-12-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Inner Self
Perversion
Mysticism of Person Who Denies Loss
Symptomatic Identification
Kim Eok
Han Yong-un
Własne Ja
Wypaczenie
Mistycyzm 'Osoby Zaprzeczającej Stracie'
Identyfikacja Objawowa
Opis:
The article tries to examine and define the inner self of literature in the 1920s, now considered the birth of modern Korean literature. The interiority of 1920’s literature is widely accepted as the transition period between the birth (the 1910s, the Enlightenment) and maturation (1930s, Modernism), and as a reflection of the tragic situation after 1919. However, in the light of the symptom that determines the structure of desire, the inner self of 1920’s literature could be identified as a “person who denies loss”, a pervasive attitude. And it also could provide a critical reading along with some directivity, which is meaningful to concepts such as self-relation and the other relations that construct the individual. This paper examines this perspective of inner self within 1920’s literature of Kim Eok and Han Yong-un, so as to set an intrinsic standard that would enable scholars to evaluate the literary value of the 1920’s. Above all, through the Symptomatic Identification approach, this study will conduct archeological and genealogical research that could be helpful to today’s discourse.
Niniejszy artykuł próbuje zanalizować i zdefiniować ‘wewnętrzny wymiar’ literatury lat 20. wieku XX, traktowaną obecnie jako koreańską literaturę współczesną. Okres lat 20. XX wieku  jest powszechnie uznawany za okres przejściowy między narodzinami literatury współczesnej (lata 10. wieku XX, okres oświecenia) i dojrzałości (lata 30., modernizm) a jednocześnie stanowi odbicie tragicznych czasów po roku 1919. Jednakże w świetle symptomów struktury pożądania, wewnętrzny wymiar  literatury lat 20. może być traktowany powszechnie jako postawa „człowieka zaprzeczającego poniesionej stracie”. Może także dostarczyć podstaw do czytania krytycznego z pewnym nakierunkowaniem kluczowym dla takich koncepcji jak np. relacja względem siebie bądź innych konstytuujących jednostkę odniesień. Artykuł bada podejścia Kim Eoka i Han Young-una do ‘własnego ja’ w obrębie literatury lat 20., które pozwalają na określenie wewnętrznych standardów umożliwiającym badaczom ocenę wartości twórczości lat 20. Tekst jednak w pierwszej kolejności dokona przydatnej we współczesnym dyskursie analizy w ujęciu genealogicznym i historycznym przy zastosowaniu podejścia identyfikacji objawowej.
Źródło:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences; 2019, 5; 21-35
2449-7444
Pojawia się w:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eliasz nauk. Apokaliptyka, paracelsjańska mistyka przyrody i narodziny nowoczesności
Elijah of the Arts: Apocalypticism, Paracelsian Mysticism of Nature, and the Origins of Modernity
Autorzy:
Woszczek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012304.pdf
Data publikacji:
2016-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
early modernity
nature (cosmological) apocalypticism
myth of Elias Artista
mysticism of nature
Paracelsian alchemy
matter
pantheism
ontology of expression
mit Eliasza Artysty
mistyka przyrody
alchemia paracelsjańska
materia
panteizm
ontologia wyrażania
wczesna nowoczesność
apokaliptyka przyrodnicza (kosmologiczna)
Opis:
Mit Eliasza Artysty (albo „Eliasza nauk/sztuk”) jest jednym z interesujących komponentów bogatej szesnastowiecznej tradycji paracelsjańskiej z marginesów poreformacyjnej ortodoksji. Sygnalizuje zaskakujący kierunek rozwoju chrześcijańskiej tradycji apokaliptycznej, ponieważ ten „Helias artium chymicarum”, mesjański Experimentator jako ludzka, stylizowana na Chrystusa postać i odpowiednik biblijnego kowala Tubal-Kaina na końcu historii, jest oryginalną transformacją żydowskiego, apokaliptycznego Eliasza w kontekście wczesnej nowoczesności tuż przed wojną trzydziestoletnią. Jest to przykład z szerszego obszaru paracelsjańskiej teoalchemii (J. Telle), którą można interpretować jako typowo nowożytną hybrydę w latourowskim sensie. Co więcej, by zrozumieć szczególny poreformacyjny fenomen mistyki przyrody (Dorn, Weigel, Khunrath, Gutman, Arndt, Boehme i in.), pozostający w silnym napięciu z ortodoksyjnymi teologiami, należy wziąć pod uwagę, że był on wytworem tej nowej, szerokiej formacji intelektualnej, którą można nazwać przyrodniczą (albo kosmologiczną) apokaliptyką.Autor twierdzi, że „wertykalna” (nieeschatologiczna) apokaliptyka przyrodnicza jest wczesnonowożytną formą tradycji apokaliptycznej, która w nowych warunkach społeczno-kulturowych przeszła transformację w formułę „poznawania tajemnic przyrody” w złożonym procesie renegocjacji relacji władzy i wytworzyła własny zasób motywacji poznawczych do aktywności eksperymentalnej, niezależnie od słabnących z czasem afektów millenarystycznych. Transformacja ta jest bardzo istotna dla zrozumienia religijnej wczesnej nowoczesności z jej immanentystycznymi, aktywistycznymi postawami i wyjścia poza jednowymiarowe dyskursy paradygmatu sekularyzacji, które zacierają albo ignorują wertykalną oś apokaliptyki i zafiksowują się na wymiarze horyzontalnym (millenarystycznym) w swoich konstrukcjach „irreligii postępu” (Löwith). Wczesną nowoczesność można lepiej zrozumieć jako rozproszony efekt związany z innowacyjnymi praktykami materialnymi, zwłaszcza medycznymi czy chemicznymi, oraz ich nowymi konceptualizacjami materii i wiedzy, gdzie filozofia, teologia, nauka o materii i społeczna rewolta wydają się nierozdzielne. Mit Eliasza nauk, dokładnie odwrotnie do powierzchownej interpretacji sekularyzacyjnej, jest jednym z symptomów zachodzącego procesu „de-eschatologizacji” przez alternatywny kierunek apokaliptyki – przenoszenia zainteresowania na przyrodę i materię jako dostępne eksploracji obiekty religijne, co wytworzyło też nowe, typowe dla nowoczesności konflikty o władzę, ale i laboratorium jako przestrzeń odkrywania tego, co ukryte w przyrodzie.
The myth of [H]Elias Artista (or ‘Elijah of the Arts’) is one of the most interesting components of the rich 16th-century Paracelsian tradition from the margins of the post-Reformation orthodoxy. It signals a surprising development within the Christian apocalyptic tradition since ‘Helias artium chymicarum’, the messianic Experimentator as a human Christ-like figure and an end-of-time counterpart of the biblical blacksmith Tubal-cain, is an original transformation of the Jewish apocalyptic Elijah in a context of the early modernity on the eve of the Thirty Years War. That figure is an example from the broader domain of the Paracelsian ‘theoalchemy’ (Telle), which may be construed as a typically modern hybrid in the Latourian sense. Furthermore, in order to understand the peculiar post-Reformation phenomenon of the mysticism of nature (Dorn, Khunrath, Gutman, Arndt, Boehme, and others), which is in stark tension with orthodox theologies, it is necessary to take into account that it was a product of the new powerful intellectual formation which can be dubbed the nature (or cosmological) apocalypticism.It is claimed that that ‘vertical’ (non-eschatological) apocalypticism of nature is an early modern form of the ancient Jewish apocalyptic tradition transformed under the new social-cultural conditions into a formula of the ‘learning the secrets of nature’ in a complex process of renegotiating the power relations, and it produced the ample resource of the cognitive motivations for experimental activity, quite independently of the gradually waning millenarian affects. Thus, that transformation is important for understanding the religious early modernity and its immanentist, activist attitudes and getting beyond the one-dimensional discourses of the secularization paradigm, which obliterates or ignores the ‘vertical’ axis of apocalypticism and fixes itself upon the horizontal (millenarian) dimension while (re)constructing the criticized unpicturesque ‘irreligion of progress’ (Löwith). Early modernity could be better understood as a diffused turn (effect) associated with the innovative material (e.g. medical or chemical) practices and their new conceptualisations of matter and knowledge, where philosophy, theology, science of matter and social revolt seem inseparable. The myth of the Elijah of the Arts, contrary to a superficial secularization interpretation, is one of the symptoms of the growing process of ‘de-eschatologization’ through the alternative direction of apocalypticism, i.e., shifting an interest to nature and matter as the religious objects available to exploration, which produced the new power conflicts typical of modernity but also the ‘laboratory’ as a space of unveiling that which is hidden in nature.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2016, 19, 1; 172-216
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 214

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies