Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "music-making" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Roles of Music-Making in the Process of Cross-Cultural Adaptation: A Case of International Students in Wrocław
Autorzy:
Alptekin, Emre Can
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2196932.pdf
Data publikacji:
2022-10-06
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
music-making
sociocultural adaptation
psychological adjustment
culture learning theory
social network
cross-cultural transition
Opis:
With the intensifying flow of academically motivated people between countries, the significance of research on cross-cultural adaptation increases. Although the problems and difficulties caused by cultural differences have been researched extensively, this research focused on a common practice among different cultures: participative music making in an intercultural context. Therefore, the current study explores how participative music-making shapes international students’ cross-cultural experiences in Wroclaw. For this purpose, the relevance between international students’ cross-cultural adaptation and music-making as a social activity in Poland is examined. The required data were gathered through in-depth interviews with six students from various countries who made music as a collective activity during their transnational accommodation. The collected data is analysed by the inductive coding approach to explore the commonalities in the international students’ experiences. Findings concluded that collective music making shapes music-maker students’ cross-cultural experiences by not merely helping them gain a specific social network but also contributing to their financial income and mood states, and finally, privileged behaviour by the host country members towards these students.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2022, 15; 21-32
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Talenta przyjemne” Izabeli Marii z Lubomirskich Sanguszkowej (1808–1890)
The ‘Pleasing Talents’ of Izabela Maria Sanguszko, née Lubomirska (1808–1890)
Autorzy:
Bieńkowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806099.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Izabela Maria z Lubomirskich Sanguszkowa
Gumniska
Kraków
patronat muzyczny kobiet
muzykowanie amatorów
opera
muzyka fortepianowa
Izabela Maria Sanguszko, née Lubomirska
women’s musical patronage
amateur music-making
piano music
Opis:
Izabela Maria z Lubomirskich Sanguszkowa była córką Henryka Lubomirskiego (1777–1850) i Teresy z Czartoryskich (1785–1868). Jej ojciec – wychowany przez daleką zamożną krewną Elżbietę z Czartoryskich Lubomirską (1736–1816), jedną z największych patronek sztuki na przełomie XVIII i XIX wieku – znany był za swojego szczególnego zamiłowania do muzyki. Zainteresowanie sprawami muzycznymi, a szczególnie operą, Henryk przekazał córce. Izabela świetnie śpiewała (w Wiedniu pobierała nauk u włoskich mistrzów – słynnego barytona Antonio Tamburiniego (1800–76), a następnie u kompozytora Stefano Pavesi (1779–1850)) i grała na fortepianie. W listach do ojca często komentowała bieżące wydarzenia muzyczne, a w oficynach wydawniczych Wiednia, Paryża, Mediolanu kupowała fragmenty wysłuchanych dzieł (głównie) operowych w opracowaniu na głos i fortepian czy też na cztery ręce. Ślady tych nabytków widać w zachowanych do dziś muzykaliach należących ongiś do Izabeli – w zbiorach Narodowego Zakładu im. Ossolińskich (zbiory sprzed zamążpójścia) i, nieznane do tej pory badaczom, Miejskiej Bibliotece Publicznej w Tarnowie (zbiory Izabeli, jej męża i dzieci). W Przeworsku, w którym Izabela dorastała, miała do dyspozycji przebogatą bibliotekę muzyczną, liczącą blisko 1400 pozycji, inwentarzem której obecnie dysponujemy. Po zamążpójściu nie zaprzestała muzykowania, prowadząc, zachowany do dziś, dzienniczek, zawierający w znacznej części nieznane 32 kompozycje, gromadząc muzykalia, dbając o wykształcenie muzyczne dzieci, wspierając twórczość kompozytorów. Kreowana przez Izabelę aktywność muzyczno-artystyczna w Krakowie i Gumniskach jest istotnym uzupełnieniem obrazu kultury muzycznej XIX-wiecznej Rzeczpospolitej.
Izabela Maria Sanguszko, née Lubomirska, was a daughter of Henryk Lubomirski (1777–1850) and his wife Teresa, née Czartoryska (1785–1868). Izabela’s father had been brought up by a rich distant relative, Elżbieta Lubomirska, née Czartoryska (1736–1816), one of the leading patronesses of art around the turn of the nineteenth century. He was known for his particular fondness of music, and he passed on his interest in this field, particularly in opera, to his daughter. Izabela was an excellent singer, who studied in Vienna with Italian masters: the famous baritone Antonio Tamburini (1800–76), and subsequently the composer Stefano Pavesi (1779–1850). She also played the piano. In letters sent to her father, she frequently commented on musical life. From publishers in Vienna, Paris and Milan, she would also purchase selections (transcriptions for voice and piano or for piano four hands) from works she had heard (mainly operas). Some of those purchases have been preserved in the National Ossoliński Institute in Wrocław (from Izabela’s maiden years) and the Municipal Public Library in Tarnów (items belonging to Izabela, her husband and their children, hitherto unknown to scholars). In Przeworsk, where Izabela grew up, she had at her disposal a vast music library comprising nearly 1400 items, which are fully inventoried. Izabela did not give up music-making after getting married. She kept a diary, preserved to this day, containing 32 compositions, many of them not known from other sources. She collected sheet music and ensured her children received a musical education. She also supported the work of composers. The musical-artistic activity created by Izabela in Kraków and Gumniska represents an important aspect of nineteenth-century musical culture in the territories of partitioned Poland.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 1; 3-19
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Żądny wieńca Apollona”. Michał Kazimierz Ogiński jako muzyk w latach 1748–1761
‘Craving Apollo’s Laurels.’ Michał Kazimierz Ogiński as a Musician in 1748–1761
Autorzy:
Bieńkowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147331.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Michał Kazimierz Ogiński
Warszawa
Berlin
Paryż
muzykowanie amatorów
kantata La nascita di Amalia
gra skrzypcowa
harfa pojedynczopedałowa
Warsaw
Paris
amateur music-making
the cantata La nascita di Amalia
violin playing
single-action pedal harp
Opis:
O popisach muzycznych M.K. Ogińskiego zachowały się wyrywkowe informacje pochodzące z różnych okresów jego aktywności muzycznej. W artykule podjęto próbę zgromadzenia i uporządkowania danych dotyczących jego występów w młodzieńczych latach, w tym podczas grand tour w l. 1753–61. Zachowana partytura kantaty La nascita do Amalia Friedricha Königa z 1750 r., w której wykonaniu w Warszawie jako pierwszy skrzypek wziął udział książę, dowodzi dużej sprawności w grze na skrzypcach Michała Kazimierza jeszcze przed wyruszeniem w zagraniczną podróż. Po wyjeździe z kraju najwięcej zachowanych informacji dotyczy roku 1755 i początku 1756, gdy Ogiński przebywał w Berlinie. Dowodzą one regularnego aktywnego uprawiania muzyki przez księcia. Ogiński muzykował wówczas grając głównie na skrzypcach i nowej odmianie harfy – pojedynczopedałowej, którą popularyzował wielokrotnie m.in. na królewskim dworze Fryderyka II, a następnie podczas pobytu w Paryżu. Ponad pięcioletni pobyt Ogińskiego we Francji jest gorzej, jeśli chodzi o przetrwałe świadectwa aktywności muzycznej księcia, udokumentowany. W tym czasie twórcy włoscy przebywający w Paryżu zadedykowali Ogińskiemu dwa druki: Carlo Graziani, Sei Sonatas a Violoncello solo e Basso, op. 1 i Gaetano Pugnani, Six pieces à plusieurs parties obligez. Szczególnie drugi z dokumentów, wzbogacony epistołą dedykacyjną, potwierdza ówczesne kontakty Ogińskiego i Pugnaniego, a także każe zrewidować listę mistrzów, z uwag których książę mógł korzystać jako muzyk. Jego kontakt z Denisem Diderotem w Paryżu zaowocował natomiast zaproszeniem księcia do sporządzenia hasła „harfa” w słynnej Encyclopédie, opublikowanie którego przyczyniło się do spopularyzowania nowej odmiany instrumentu we Francji w II poł. XVIII wieku. Aktywne muzykowanie w ciągu całego życia, pozycja polityczna i charyzma Ogińskiego w znacznym stopniu przyczyniły się do przełamania negatywnego obrazu wysoko urodzonych osób uprawiających muzykę w Rzeczpospolitej i utorowały drogę szerszej aktywności muzycznej dziewiętnastowiecznych twórców i wykonawców.
Michał Kazimierz Ogiński’s music performances are mentioned in fragmentary accounts from different periods of his musical activity. This paper is an attempt to collect and organise data concerning the performances he gave in his youthful years, including his grand tour of 1753–61. The surviving score of Friedrich König’s cantata La nascita do Amalia of 1750, in whose Warsaw production the prince took part as the first violinist, proves that his violin skills were considerable already before he set out on his foreign tour. Following his departure from the Polish-Lithuanian Commonwealth, most information concerns the year 1755 and early 1756, when he stayed in Berlin. Sources confirm that the prince performed music regularly, mostly on the violin and the new single-action pedal harp, which he promoted on many occasions, for instance at the court of Frederick II and later during his residence in Paris. The more than five years Ogiński spent in France are much more poorly documented as far as his music-making is concerned. It was at that time that Italian composers staying in Paris dedicated two prints to Ogiński: Carlo Graziani – his Sei Sonatas a Violoncello solo e Basso, Op. 1, and Gaetano Pugnani – his Six pieces à plusieurs parties obligez. Especially this latter print, complete with a dedicatory epistle, confirms contacts between Ogiński and Pugnani and makes us revise the list of music masters whose advice the prince may have followed as a musician. Contacts with Denis Diderot in Paris resulted in Ogiński being invited to write the entry on the ‘Harp’ in the famous Encyclopédie, whose publication popularised the new type of this instrument in France in the latter half of the eighteenth century. Ogiński’s lifelong activity as a musician, combined with his charisma and political position, significantly contributed to overcoming the negative image of high-born amateur musicians from the Commonwealth and paved the way to a greater musical activity among noble composers and performers in the century to come.
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 3; 50-66
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Socially Constructed Individualist: An Interactionist Study of Role-Making among Orchestral Conductors
Autorzy:
Byczkowska-Owczarek, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222584.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Sociology of Music
Conductor
Orchestra
Grounded Theory Methodology
Role-Making
Social Role
Opis:
The paper analyzes the role-making of an orchestral conductor. It is framed by the symbolic interactionist perspective and focuses on Ralph Turner’s role-making theory and the works of Alfred Schütz and Howard S. Becker and associates. The research project is based on grounded theory methodology. The applied techniques include semi-structured interviews, video-elicited interviews, observations of teaching conducting and opera rehearsals, video analysis, and secondary data analysis. The results reveal how the process of role-making is shaped during secondary socialization and indicate the social features of the role, such as high social prestige, awareness of the body, an exclusive social group, and teamwork. The role-making process is based on permanent interactions and negotiations with social actors: the composer and the musical score, the orchestra, soloists, ballet, and the audience. Additionally, it is influenced by cultural factors, such as the conductor’s gender, age, nationality and international experience, competencies, as well as the type of professional contract. At the same time, conductors need to actively maintain the image of determined and resolute individualists, as expected by the social actors they interact with.
Źródło:
Qualitative Sociology Review; 2022, 18, 4; 132-152
1733-8077
Pojawia się w:
Qualitative Sociology Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideologia hip-hopowa na przykładzie tekstów hip-hopowych
Hip Hop Ideology on the Basis of Hip Hop Lyrics
Autorzy:
Kozłowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644935.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
identity
hip-hop ideology
theory of innovation
making sense
texts/lyrics analysis music
the role of hip hop in identity formation
interpretation
hip hop culture
rap music’s message – positives and negatives
Opis:
The article is asort of analysis of hip hop lyrics in the context of their importance for identity formation process of young generation. Rap music, as one of the elements of hip hop culture, is a kind of special innovation for its audience. With rising interest for this musical genre and hip hop culture the discussion on formulating the issues through the prism of rap music’s message has been increasing. The article presents certain aspects of making sense to the reality, which surrounds young artists, as well as some attempts at interpretation of already formulated social messages and their content. On one hand, the content is presented as a piece of announcement or message, which expresses young generation identity through the music. On the other hand, the content is a kind of confrontation between young audience and various messages presented in particular piece of music. In the article various hip hop productions are analyzed. The analysis is based on objective attitude towards the problem and presents both positive and negative sides of the issue, which have an in uence on identity formation process of teenagers.
Źródło:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2012, 2; 119-133
2300-0422
Pojawia się w:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane formy uczestnictwa w kulturze muzycznej podstawą kreowania więzi
Autorzy:
Szubertowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607017.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
participation in culture, spontaneous singing, organised making music in bands.
uczestnictwo w kulturze, spontaniczny śpiew, zorganizowane muzykowanie w zespołach.
Opis:
In the article i made an attempt to show the essence of participation in musical culture and its place in education. In theoretical reflections i made a reference to the ideas included in pedagogical and sociological literature, dealing with the basics of social coexistence and cooperation. Using the examples taken from the history, but also from pedagogical practice,i showed the role of making music in bands in the education in the past and i drew attention to contemporary possibilities of using this form of activity in building social ties. The subject of my reflections was the participation in spontaneous, community singing and in organised bands: instrumental and choral. In the summary i referred to present-day situation in thisfield and i showed positive educational initiatives worth of imitation.
W artykule podjęłam próbę ukazania istoty uczestnictwa w kulturze muzycznej i jej miejsca w wychowaniu. W teoretycznych rozważaniach odniosłam się do treści zawartych w literaturze pedagogicznej i socjologicznej, traktujących o podstawach społecznego współżycia i współdziałania. na przykładach zaczerpniętych z historii, a także z praktyki pedagogicznej, ukazałam rolę muzykowania zespołowego w wychowaniu w przeszłości oraz zwróciłam uwagę na współczesne możliwości wykorzystania tej formy aktywności w budowaniu więzi społecznych. przedmiotem moich rozważań uczyniłam uczestnictwo w spontanicznym, wspólnotowym śpiewie oraz w zorganizowanych zespołach: instrumentalnym i chóralnym.W podsumowaniu odniosłam się do współczesnej sytuacji w tej dziedzinie oraz wskazałam pozytywne inicjatywy wychowawcze godne naśladowania.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2019, 38, 1
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies